Pomoc małżonka w firmie to bardzo popularna forma wparcia przedsiębiorcy. Czy pomoc małżonka trzeba sformalizować? Czy w takiej sytuacji potrzebna jest umowa?
Niezależnie od tego czy mamy do czynienia z nagłą chorobą, koniecznością wyjazdu czy po prostu ze zwiększonym popytem na oferowane produkty lub usługi, pomoc członka rodziny w firmie może stać się nieoceniony. W przypadku doraźnej pomocy taka możliwość jest dopuszczalna. Co istotne, nie zawsze wymaga wielu formalności.
Pomoc rodziny w firmie
Rzadko zdarza się by można było prowadzić biznes całkowicie samodzielnie. Przydaje się pomoc. I nieważne, czy jest to pomoc jednorazowa, doraźna, czy realizowana bardziej regularnie. Zgodnie z prawem możemy poprosić członka rodziny o pomoc w biznesie. Jeśli żona, mąż, czy najbliższy członek rodziny jest bezrobotny lub ma status rencisty, nie trzeba nawet podpisywać jakiejkolwiek umowy. Nie musimy też płacić składek ZUS. Oczywiście tylko w sytuacji, gdy pomoc ta jest bezpłatna. Pomocy nie może udzielić osoba, która przebywa na zwolnieniu lekarskim.
CZYTAJ TAKŻE: Jak napisać wezwanie do zapłaty?
Pomoc żony w biznesie i podatki
Jeśli przedsiębiorca otrzyma bezpłatną pomoc członka rodziny, to ze względów podatkowych mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem. Nie jest ono objęte obowiązkiem podatkowym o ile osoba pomagająca kwalifikuje się do pierwszej lub drugiej grupy podatkowej. W pierwszej grupie jest współmałżonek, dzieci, wnuki, rodzice, dziadkowie, pasierbi, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha oraz teściowie. Druga grupa podatkowa to dzieci rodzeństwa, bracia i siostry rodziców, dzieci i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa. Każda z tych osób może pomagać w firmie, a od tej pomocy nie trzeba płacić podatku.
Jeśli przedsiębiorca liczy na pomoc partnera, z którym jest w nieformalnym związku, nie będzie można zastosować przepisów wskazanych przed chwilą.
Osoba współpracująca w biznesie
No dobrze, a co w sytuacji gdy zamiast pomocy doraźnej chcielibyśmy uzyskać stałe wsparcie w prowadzeniu biznesu? Jeśli taka pomoc ma bezpośredni wpływ na dochody firmy, członek rodziny uzyskuje status osoby współpracującej. Osoba współpracująca musi być zgłoszona do ZUS. Trzeba też odprowadzać składki za taką osobę. I to niezależnie, czy pomoc wiąże się z wynagrodzeniem, czy też jest to bezpłatna pomoc w biznesie. Co istotne, osoba współpracująca powinna zamieszkiwać we wspólnym gospodarstwie domowym z przedsiębiorcą. W przeciwnym razie trzeba będzie podpisać umowę. Może to być umowa o pracę lub umowa cywilno-prawna (np. umowa zlecenie). Trzeba pamiętać, że jeśli osoba współpracująca ma podpisaną z przedsiębiorcą umowę o pracę, to składki ZUS muszą być obliczone i opłacone jak w przypadku przedsiębiorcy. Przy umowie zlecenie rozliczenie wygląda tak samo jak w przypadku każdej normalnej umowy zlecenie.
Istotnym jest fakt, że jeśli osoba współpracująca na umowę o pracę rozlicza składki ZUS tak jak przedsiębiorca, to nie da się dla tej osoby zastosować preferencyjnych stawek ZUS. Jeśli więc przedsiębiorca korzysta z pomocy małżonka, a sam opłaca mały ZUS, to za małżonka trzeba będzie zapłacić składki w pełnej wysokości.
