Gdy na polskim rynku brakuje pracowników, gdy nie ma ich także na terenie Unii Europejskiej, wielu przedsiębiorców rozgląda się za pracownikami spoza Unii.
Problem z pozyskaniem pracowników mają przedsiębiorcy z wielu krajów. Unia Europejska dała możliwość pracy w dowolnym kraju Wspólnoty na takich samych zasadach jak rodowici mieszkańcy. Jednak gdy pojawia się kłopot z dostępem do siły roboczej, warto zwrócić się ku pracownikom spoza Unii Europejskiej. W tej grupie najczęściej zatrudniani są pracownicy z Ukrainy, Białorusi czy Mołdawii, ale i z odleglejszych stron. Polscy pracodawcy doceniają ich za to, że są pracownicy i mają dużą motywację do pracy. Jak zatrudnić pracownika spoza Unii Europejskiej?
Procedura zależy przede wszystkim od tego, z jakiego kraju pochodzi kandydat, którego chcemy zatrudnić. W przypadku Armenii, Gruzji, Rosji, Białorusi, Mołdawii i Ukrainy działa tzw. procedura uproszczona, zwanej też procedurą oświadczeniową. Regulacje te pozwalają na szybką legalizację zatrudnienia pracowników. Szybką bo wynoszącą siedem dni. Obywatele innych krajów mogą mieć zalegalizowany proces zatrudnienia w ciągu 30 dni.
Spis treści
Uproszczona procedura zatrudnienia pracownika spoza Unii – procedura uproszczona
Zacznijmy od procedury uproszczonej. Obywatele sześciu wymienionych krajów mogą pracować przez 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Wystarczy oświadczenie o powierzeniu pracy obcokrajowcowi. Składa się je w powiatowym urzędzie pracy.
Przedsiębiorca musi określić stanowisko, na jakie pragnie zatrudnić pracownika, a także wynagrodzenie jakie oferuje. Zgodnie z tą procedurą pracownik może być zatrudniony maksymalnie przez sześć miesięcy.
Wiza pracownicza
Kolejnym krokiem jest przekazanie takiego oświadczenia kandydatowi do pracy. Na podstawie tego dokumentu, może on w swoim kraju złożyć wniosek o wizę pracowniczą.
Gdy obcokrajowiec już przebywa w kraju, takie oświadczenie pozwala legalnie pracować w Polsce. Krok trzeci to podpisanie umowy o pracę i zgłoszenie rozpoczęcia zatrudnienia w urzędzie pracy. Jeśli pracowni z zagranicy nie podejmie pracy, to trzeba koniecznie o tym tez poinformować urząd.
Zatrudnienie pracownika spoza Unii – procedura zwykła
Gdy chcemy zatrudnić pracowników spoza krajów wymienionych wcześniej, trzeba przygotować się na znacznie dłuższy proces ich zatrudniania. Pierwszym krokiem jest zgłoszenie oferty do urzędu pracy.
Wszystko po to, by sprawdzić, czy na lokalnym rynku są chętni do podjęcia takiej pracy. Jeśli nie ma takich osób, to można rozpocząć proces rekrutowania osoby z zagranicy. Procedura trwa od dwóch do trzech tygodni.
Gdy na lokalnym rynku nie ma właściwego pracownika, pracodawca składa wniosek o wydanie zezwolenia na pracę dla konkretnego obcokrajowca. Takie zezwolenie trzeba złożyć w urzędzie wojewódzkim. Trzeba w nim podać rodzaj pracy, typ umowy i wynagrodzenie. Na podstawie takiego zezwolenia można zatrudnić pracownika maksymalnie na 3 lata.
Takie zaświadczenie przekazuje się cudzoziemcowi. Na tej podstawie wnioskuje on o wizę pracowniczą. Kolejnym krokiem jest podpisanie umowy z cudzoziemcem. Urząd informujemy tylko wtedy, gdy cudzoziemiec nie podejmie pracy w ciągu 3 miesięcy od daty wskazanej na zezwoleniu albo zakończy pracę wcześniej niż 3 miesiące przed okresem ważności dokumentu.
Warto pamiętać, że procedury tej nie można zastosować gdy chcemy zatrudnić pracownika do prac sezonowych.
Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.
