Strona główna Blog Strona 31

Jak rozlicza się środki trwałe w budowie? W jaki sposób ustalić ich wartość początkową?

0
środki trwałe w budowie

W wielu firmach pojawiają się składniki majątku, które należy wyremontować lub przygotować do użycia. Mogą być to również urządzenia czy maszyny tworzone samodzielnie. Prawidłowe określenie wartości początkowej takich środków trwałych w budowie, ich księgowanie i rozliczanie VAT może sprawiać problemy. Przeczytaj i sprawdź, jak się tym zająć.

Czym są środki trwałe w budowie?

Środki trwałe, to zgodnie z ustawą o PIT (art. 22a) nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia, środki transportu oraz inne przedmioty. Ich przewidywany okres użytkowania przez firmę przekracza rok. Muszą być wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności.

Czym są zatem środki trwałe w budowie? To m.in. urządzenia i maszyny o wartości przekraczającej 10 000 zł, które będą użytkowane w firmie dłużej niż rok, ale nie są jeszcze w pełni skompletowane i gotowe do użytku. To również budynki, które powstają lub są adaptowane czy modernizowane.

Do środków trwałych w budowie należy również zaliczyć środki trwałe w trakcie montażu lub podczas procesu ulepszania, który zwiększy ich wartość. Za środki trwałe w budowie uważane są również nakłady poniesione w związku z budową, przebudową, adaptacją lub montażem środka trwałego. Do tej kategorii można też zaliczyć instalacje techniczne (np. systemy klimatyzacji, wentylacji, elektryczne lub hydrauliczne), które są w trakcie montażu.

Warto pamiętać, że środki trwałe w budowie nie są jeszcze gotowe do użytku i nie generują przychodów dla firmy. Dopiero po zakończeniu procesu budowy, montażu lub adaptacji, kiedy środek trwały stanie się w pełni funkcjonalny i gotowy do użytku, zostaje przeklasyfikowany na zwykły środek trwały i rozpoczyna generowanie przychodów dla firmy.

Jak określić wartość początkową środka trwałego w budowie?

Przedsiębiorca, który ma określić wartość początkową środka trwałego w budowie, musi uwzględnić różne czynniki, które wpływają na odpisy amortyzacyjne, a więc koszty, które pomniejszają dochód firmy. Wartość początkową środka trwałego można ustalić w zależności od okoliczności nabycia lub wytworzenia tego środka:

  • w przypadku, gdy środek trwały został nabyty za odpłatność, wartość początkową określa się jako cenę nabycia, czyli kwotę, którą przedsiębiorca zapłacił za urządzenie lub budynek;
  • jeśli przedsiębiorca używał środka trwałego przed jego wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych i nie był on wcześniej amortyzowany, to także uwzględnia się cenę nabycia, jednak nie może być wyższa niż wartość rynkowa środka;
  • jeśli przedsiębiorca nabył środek trwały częściowo odpłatnie, to wartość początkową oblicza się jako cenę nabycia, powiększoną o wartość przychodu uzyskanego z tego tytułu;
  • jeżeli środek trwały został wytworzony przez przedsiębiorcę samodzielnie, to wartość początkową stanowi koszt wytworzenia, który obejmuje koszty rzeczowych składników majątku i usług obcych, koszty wynagrodzenia za prace wraz z pochodnymi oraz inne koszty, które można przyporządkować do wartości wytworzonych środków trwałych. Trzeba pamiętać, że wartość własnej pracy, koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży oraz inne koszty operacyjne nie są wliczane do kosztu wytworzenia;
  • w przypadku nabycia środka trwałego w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, wartość początkową określa się jako wartość rynkową tego środka trwałego z dnia nabycia. Uwaga! Jeśli umowa darowizny lub inna umowa określa tę wartość w niższej wysokości, to tę niższą wartość przyjmuje się jako wartość początkową.

Jak zaksięgować środek stały w budowie?

Do ewidencjonowania środków trwałych w budowie służy konto 08 „Środki trwałe w budowie”. Tam umieszczane są wszystkie wydatki związane z budową, montażem czy ulepszeniem składników majątku, które następnie trafią do ewidencji środków trwałych.

Każdy wydatek poniesiony na budowę środka trwałego należy zapisać na koncie „Środki trwałe w budowie”. Uwaga! Na tym koncie ujmuje się tylko koszty związane bezpośrednio z budową lub wytworzeniem, np. poniesione na materiały budowlane, robociznę, usługi montażowe itp.

Przejrzystość ewidencji zapewnia analityka każdego obiektu lub środka trwałego, który jest w trakcie budowy. Pozwala gromadzić faktury, które składają się na wartość początkową środka trwałego w budowie i dokładnie śledzić koszty związane z konkretnym projektem. Kiedy środek trwały jest gotowy do użytkowania w firmie, należy go przenieść z konta 08 „Środki trwałe w budowie” na konto 01 „Środki trwałe”. Wartość początkowa zostanie przeniesiona na nowy środek trwały.

Przedsiębiorca może amortyzować tylko te środki trwałe, które już są gotowe do użytku. Amortyzacji w czasie podlegają składniki majątku o wartości równej lub większej niż 10 tys. zł (netto dla vatowców i brutto dla nievatowców). Przedmioty, które są warte mniej, można amortyzować jednorazowo lub zaksięgować bezpośrednio w kosztach podatkowych w miesiącu przyjęcia do używania.

Środek stały w budowie a VAT

Czynni podatnicy VAT mogą odliczyć podatek od towarów i usług od faktur kosztowych w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymali te faktury – także te składające się na wartość początkową środka trwałego w budowie.

Jeśli faktury nie zostały ujęte w miesiącu dostarczenia dokumentu, można odliczyć podatek w dwóch kolejnych miesiącach kalendarzowych.

Należy pamiętać, że przedsiębiorcy, którzy są zwolnieni z VAT, nie mają prawa do odliczenia tego podatku.

Nowy wskaźnik WIRON. Zastąpi WIBOR. Czym jest?

0
wiron

Jeżeli masz kredyt hipoteczny, to już wkrótce czeka Cię duża zmiana. Wysokość raty do zapłacenia będzie ustalana przez banki w oparciu o nowy indeks WIRON. Sprawdzamy kiedy to się stanie i jak wpłynie na portfele kredytobiorców.

Czym jest WIRON?

WIRON (Warsaw Interest Rate Overnight) jest wskaźnikiem referencyjnym stopy procentowej m.in. kredytów bankowych. Indeks opracował GPW Benchmark SA. Uwzględnia on stopę procentową, po której banki komercyjne udzielają pożyczek innym bankom na okres jednej doby (overnight). Jest jednym z podstawowych wskaźników do ustalania kosztów pożyczek międzybankowych w polskim systemie bankowym.

Inaczej mówiąc, indeks wskazuje na to, ile kosztuje pozyskanie finansowanie przez banki.

WIRON obliczany jest na podstawie danych zgromadzonych przez Narodowy Bank Polski (NBP) od banków komercyjnych. NBP zbiera informacje o transakcjach międzybankowych, a następnie wylicza średnią ważoną stopę procentową, która stanowi wartość WIRON.

Wskaźnik ten jest dostępny publicznie i jest jednym z ważnych wskaźników dla instytucji finansowych i rynku finansowego. Notowania WIRON znajdziemy na stronie GPW Benchmark.

WIRON odzwierciedla aktualne warunki panujące na rynku pieniężnym i wpływa na inne wskaźniki finansowe, np. stopy procentowe dla kredytów konsumpcyjnych czy hipotecznych. Banki korzystają z wartości WIRON do ustalania kosztów pożyczek między sobą, a także do ustalania warunków kredytowych dla klientów indywidualnych i firm.

Kiedy WIRON zastąpi WIBOR?

WIRON będzie następcą WIBOR (Warsaw Interbank Offered Rate), czyli dotychczasowego indeksu. Proces zamiany rozpoczął się w grudniu 2022 roku. Nadzoruje go Narodowa Grupa Robocza tworzona przez m.in. Ministerstwo Finansów, Narodowy Bank Polski oraz Komisję Nadzoru Finansowego.

Pierwsze kredyty hipoteczne ze stawką WIRON pojawiły się na rynku w czerwcu 2023 roku. Raty wyliczane są według wskaźnika WIRON 1M – stopy składanej średnich stawek transakcji międzybankowych z ostatnich 30 dni (a w przypadku WIRON 3M trzech miesięcy, lub sześciu miesięcy w WIRON 6M). Ich wysokość może się zatem zmieniać co miesiąc.

W 2023 roku banki mogą równolegle oferować kredyty z oprocentowaniem ustalanym na podstawie WIRON i WIBOR. W kolejnym roku – 2024 – będą musiały proponować klientom kredyty o zmiennej stopie procentowej, oprocentowane z zastosowaniem wskaźnika WIRON.

Według rządowych zapowiedzi WIRON zastąpi wskaźnik WIBOR na początku 2025 roku. Stawki referencyjne WIBOR przestaną być publikowane. Umowy kredytowe uwzględniające WIBOR zostaną przekształcone na wskaźnik WIRON.

Skąd pomysł zamiany wskaźników? Premier Mateusz Morawiecki argumentował, że WIBOR odpowiada za rosnące raty kredytów, przede wszystkim hipotecznych. Szef Komisji Nadzoru Finansowego tłumaczył, że na światowych rynkach finansowych wskaźniki overnight zastępują „stare” wskaźniki.

Różnica w wysokości raty kredytu opartego o WIBOR i WIRON

Jak są kalkulowane indeksy referencyjne WIBOR i WIRON?

WIRON wyliczany jest na bazie stopy procentowej, po której banki komercyjne w Warszawie udzielają pożyczek między sobą na okres jednej doby (overnight). WIRON jest używany głównie w transakcjach międzybankowych i służy do ustalania kosztów pożyczek krótkoterminowych.

WIBOR opiera się natomiast na stopie procentowej, po której banki pożyczają sobie pieniądze na określone okresy, np. 3 miesięcy i 6 miesięcy. Wskaźnik obliczany jest na podstawie kaskady danych – transakcji dokonywanych między bankami uczestniczącymi w panelu WIBOR, transakcji tych banków z instytucjami spoza panelu lub na podstawie oceny eksperckiej.

Stawki WIBOR i WIRON są inaczej wyliczane, jednak jaki będą miały wpływ na wysokość np. raty kredytu hipotecznego? Z założenia, zmiana ma być korzystna dla kredytobiorców. Spójrzmy, jak jest w praktyce.

W tej chwili tylko jeden bank oferuje kredyt hipoteczny z oprocentowaniem zmiennym opartym na wskaźniku referencyjnym WIRON 1M Stopa Składana.

WIRON oficjalnie jest notowany od początku 2023 roku. Do września jego stawka była niższa niż konkurencyjnego WIBOR. Jednak sytuacja zmieniła się i „stary” indeks zaczął spadać. To oznacza, że raty kredytów nie będą niższe. Mocniejszy spadek WIBOR powiązany jest, według ekspertów, z obniżeniem stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej. WIRON spada szybciej kiedy sytuacja jest odwrotna, czyli stopy procentowe są podwyższane lub stoją.

Kurs WIRON 1M wynosił 12 września 6,04%, 3M – 6,11%, 6M – 6,03%. Kurs WIBOR: 1M: 6,24%, 3M: 5,96%, 6M: 5,77%. To oznacza, że kredyt hipoteczny z WIBOR – przy tej samej marży naliczonej przez bank – powinien być tańszy i mieć niższą ratę.

Jak w przyszłości zmieni się wysokość raty kredytu opartego na WIBOR i WIRON?

W przypadku WIBOR kredytobiorcy zauważą ewentualną różnicę po przeliczeniu stawek, czyli za 3 miesiące. Ci posiadający kredyt oparty na WIRON mają stawkę aktualizowaną, co miesiąc.

Przyszłość będzie zależała od kolejnych decyzji Rady Polityki Pieniężnej. Jeżeli RPP nie będzie śpieszyła się z redukcją stóp procentowych to WIRON 1M powinien nadrobić straty wobec WIBOR. Po stabilizacji sytuacji na rynku – skończy się oczekiwanie na zmianę stóp – „nowy” wskaźnik powinien być niższy od WIBOR.

Trzeba jednak pamiętać, że kredyty hipoteczne oparte na WIRON nie muszą być tańsze od tych z WIBOR. Banki mogą zastosować wyższą marżę i w ten sposób kredytobiorcy „stracą” korzyść wynikającą z niższego poziomu wskaźnika referencyjnego.

Jak odczytać unikalny numer kasy fiskalnej na paragonie? Sprawdź, jak zbudowany jest numer unikatowy kasy z paragonu fiskalnego

0
unikalny numer kasy fiskalnej

Paragon fiskalny zawiera – oprócz wartości sprzedaży – wiele różnych informacji, a wśród nich numer unikatowy kasy. Czym jest unikalny numer kasy fiskalnej, gdzie go można znaleźć i dlaczego jest ważny? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, w jaki sposób go sprawdzić.

Czym jest unikatowy numer kasy fiskalnej?

Każda kasa fiskalna ma numer ewidencyjny, który nadawany jest po zgłoszeniu urządzenia do urzędu skarbowego i jego fiskalizacji oraz numer unikatowy przyznawany pamięci kasy fiskalnej przez producenta. Numer unikatowy to indywidualny i niepowtarzalny numer nadany pamięci fiskalnej, identyfikujący jednoznacznie każdą kasę z zawartą w niej pamięcią fiskalną.

Podatnik, który np. prowadzi sklep i wymienił kasę fiskalną, otrzyma wraz z nią nowy numer unikatowy.

Unikatowy numer kasy fiskalnej znajdziemy na każdym dokumencie wydrukowanym z kasy. Umieszczony jest centralnie w ostatniej linii paragonu fiskalnego. Widnieje również w raportach dobowych i miesięcznych. Numer znajduje się też na samym urządzeniu, najczęściej od spodu obudowy, a także w dokumentacji kasy, czyli np. w jej książce serwisowej.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Do czego służy unikalny numer kasy fiskalnej na paragonie?

Numer unikatowy kasy składa się z prefiksu (2-3 liter) oraz 8 lub 10 cyfr. O czym informują?

Cyfry z unikatowego numeru kasy wskazują na:

  • rok kalendarzowy, w którym drukowany jest paragon;
  • numer potwierdzenia, że kasa spełnia wymogi prawne i techniczne;
  • 6 cyfr (od 0 do 10).

Warto pamiętać, że sposób oznaczenia pamięci fiskalnej numerami unikatowymi reguluje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących.

Numer unikatowy podawany jest m.in. w wykazie kas rejestrujących podatnika, we wniosku o wyrejestrowanie kasy z ewidencji kas czy w protokole z odczytu zawartości pamięci fiskalnej. Unikatowy numer kas fiskalnych jest ważny z punktu widzenia kontroli podatkowej. Służy do identyfikacji konkretnej kasy fiskalnej w przypadku kontroli skarbowej lub audytu.

Wszystkie transakcje przeprowadzane za pomocą danej kasy fiskalnej są powiązane z jej unikatowym numerem. Dzięki temu można je monitorować i kontrolować. Zastosowanie unikalnego numeru zapewnia integralność danych finansowych. Unikatowy numer może również posłużyć do sprawdzenia modelu kasy używanego przez sprzedawcę.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Kiedy trzeba odprowadzić podatek od wygranej? Sprawdź, ile wynosi podatek od nagród

0
podatek od wygranej

Wiele osób marzy o sowitej wygranej w konkursie, loterii, czy teleturnieju. Jest to bez wątpienia moment pełen euforii, a jednak z drugiej strony zgodnie z polskim systemem podatkowym takie wygrane mogą wiązać się ze sporymi wydatkami. Sprawdź, z jaką częścią nagrody trzeba się rozstać na rzecz państwo. Ile wynosi i kiedy trzeba zapłacić podatek od wygranej?

Ile wynosi podatek od wygranej?

Opodatkowanie ryczałtowe wygranej jest jednym z elementów polskiego systemu podatkowego, określonym przede wszystkim w Ustawie z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią artykułu 30. punktu 1 powyższej ustawy, wysokość opodatkowania wygranej jest ustalana na zasadzie stałego ryczałtu. Ten wynosi 10 procent wartości wygranej. Oznacza to, że osoby, które odnoszą sukcesy w konkursach, grach, zakładach wzajemnych lub otrzymują nagrody związane ze sprzedażą premiową, muszą odprowadzić 10 procent swojej nagrody w formie podatku.

Trzeba pamiętać, że podatek wygranej jest automatycznie odejmowany od wypłaty nagrody pieniężnej. To organizator konkursu, loterii lub teleturnieju jest odpowiedzialny za odprowadzenie należności na rzecz Urzędu Skarbowego. Jednakże, jeśli wygrana ma postać nagrody rzeczowej, nagrodzona osoba musi wpłacić odpowiednią kwotę podatku przed otrzymaniem nagrody.

Kiedy trzeba zapłacić podatek od wygranej w konkursie?

Podatek od wygranej obejmuje wszystkie dobra w formie gotówki i przedmioty zdobyte na terenie Polski, całej Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Do EOG należą:

  • państwa członkowskie Unii Europejskiej,
  • Islandia,
  • Norwegia,
  • Liechtenstein.
Termin płatności podatku od wygranej jest surowo ustalony i wynika z przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek ten wymaga uregulowania z tytułu otrzymanych wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

 

Podatek od wygranej jest procentową kwotą ustaloną na podstawie wartości nagrody. Zobowiązanie z tego tytułu powinno zostać przekazane do Urzędu Skarbowego. Jednak nie jest konieczne samodzielne rozliczenie ani złożenie rocznego zeznania podatkowego w roku, w którym otrzymuje się nagrodę, ponieważ podatek ten nalicza automatycznie organizator konkursu.

Czy należy uwzględnić nagrodę w rocznym rozliczeniu podatkowym PIT?

Jak już wspomniano, zazwyczaj w przypadku wygranej organizator konkursu lub loterii automatycznie potrąca podatek od wygranej. Z kolei zwycięzca otrzymuje formularz PIT-8AR. Nie ma potrzeby włączania tego dokumentu do rocznego rozliczenia podatkowego.

Jednak w przypadku nagród otrzymywanych z zagranicy sytuacja wygląda inaczej. Wygrane w zagranicznych konkursach stanowią przychód z innego źródła i muszą być uwzględnione w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-36. Dlatego jeśli zdobędziesz nagrodę w konkursie za granicą, nie zapomnij jej uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym!

Kto zajmuje się odprowadzaniem podatku od wygranej?

Obowiązek podatkowy bezpośrednio dotyczy zdobywcy nagrody, ponieważ wartość nagrody jest zmniejszana o podatek od wygranej. Jednak w praktyce to organizator konkursu lub loterii płaci ten podatek. Jeśli nagrodą jest przedmiot, zwycięzca musi uiścić odpowiednią kwotę podatku na rzecz organizatora przed jej otrzymaniem.

Kto nie zapłaci podatku od wygranej?

Ustawa o PIT przewiduje pewne wyjątki od obowiązku płacenia podatku od wygranej. Zgodnie z artykułem 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieni z opodatkowania są:

  • uczestnicy konkursów z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Nagrody związane z konkursami i zawodami w tych dziedzinach nie są objęte podatkiem od wygranej. Taka regulacja ma na celu zachęcenie do rozwijania swojego talentu oraz uczestnictwa w konkursach kulturalnych i naukowych;
  • nagrody związane z promocyjną sprzedażą — jeśli nagroda jest przyznawana w ramach promocji towarów lub usług, nie ma konieczności opodatkowania. Jest to popularna metoda stosowana przez firmy w celu zachęcenia klientów do dokonywania zakupów;
  • również jeżeli wartość pojedynczej wygranej lub nagrody nie przekracza równowartości 2280 zł, nie trzeba płacić podatku od wygranej.

Poza wyjątkami dotyczącymi rodzaju konkursu lub nagrody istnieją inne sytuacje, w których nie jest wymagane płacenie podatku od wygranej. Przykładem jest zwolnienie z podatku od wygranej dla uczniów, którzy otrzymują nagrody za udział w konkursach, turniejach i olimpiadach organizowanych na podstawie przepisów o systemie oświaty.

Ponadto podatek od wygranej nie musi być płacony w przypadku nagród zdobytych przy grach na automatach, grach karcianych, grach kostkowych, grach cylindrycznych, grach bingo na pieniądze i grach bingo fantowe.

Jeżeli wygrasz w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych lub loteriach audioteksowych, to nie musisz płacić podatku od wygranej, o ile jednorazowa wartość tej wygranej nie przekracza 2280 zł. Jest to kolejna granica, która decyduje, czy zapłacenie podatku jest konieczne.

Podatek od wygranej. Podsumowanie

Opodatkowanie wygranej, pomimo że może być rozczarowujące (to oczywiste — wygrana jest bowiem o taki podatek pomniejszana) dla niektórych, jest nieodłączną częścią polskiego systemu podatkowego. Zrozumienie, kto musi uiścić te podatki, kiedy są one wymagane, jakie są wyjątki od opodatkowania oraz limity, pozwala uniknąć nieporozumień i nieprzyjemnych niespodzianek.

Na czym polega współpraca barterowa? Sprawdź, czym jest barter i w jaki sposób go rozliczać

0
współpraca barterowa

Barter to jedna z najstarszych form wymiany handlowej, która sięga jeszcze czasów starożytnych, kiedy powszechnie nie stosowano gotówki. W dawnych czasach ludzie wymieniali produkty i usługi bez użycia pieniędzy, co przyczyniło się do rozwoju gospodarczego w wielu społecznościach. Współpraca barterowa była kluczowym mechanizmem, który pozwalał ludziom zaspokajać swoje potrzeby poprzez wymianę dóbr i usług.

Na czym polega współpraca barterowa?

Jak już wspomniano, istotą wymiany barterowej jest oparcie się na wymianie towar-towar zamiast towar-gotówka. W dawnych czasach handel wymienny nie tylko służył do zdobycia potrzebnych rzeczy, ale był również ważnym elementem funkcjonowania ówczesnych społeczności. W różnych regionach świata rozwijały się różne systemy wymiany, często oparte na lokalnych zasobach i potrzebach. Współpraca wymienna umożliwiała przekształcanie surowców w gotowe produkty i dostarczanie ich tam, gdzie były najbardziej potrzebne.

W obecnej chwili, mimo rozwoju systemów finansowych i powszechnego wykorzystywania pieniądza jako środka wymiany, wciąż jeszcze istnieje możliwość współpracy barterowej na rynku. Szczególnie w przypadku handlu międzynarodowego, gdy strony umów często pochodzą z krajów, które mają niewymienialne waluty, barter może być atrakcyjną opcją. Tego rodzaju współpraca ma również swoje miejsce we współczesnym świecie, pomagając przedsiębiorstwom i instytucjom w osiąganiu ich celów handlowych.

Barter w dzisiejszym znaczeniu jest oczywiście znacznie rzadziej stosowany, ale nadal odgrywa pewną rolę we współczesnych transakcjach gospodarczych. Przykładem jest tu system clearingowy, w ramach którego strony umowy potrącają wzajemne należności i zobowiązania, a nadwyżki są wypłacane gotówką.

Współczesny barter różni się od tradycyjnego tym, że każdy produkt i usługa mają przypisaną wartość wyrażoną w pieniądzu. Dzięki temu proces jest bardziej przewidywalny i zrozumiały.

Współpraca barterowa w Internecie

Obecnie współpraca barterowa ma chyba najczęstsze zastosowanie w marketingu internetowym. Ta forma współpracy polega na tym, że jedna strona (chcąca się reklamować firma) oferuje swój produkt drugiej stronie (blogerowi, influencerowi) w zamian za promocję, na przykład w formie recenzji.

Umowa barterowa

W ramach współpracy barterowej istnieje możliwość wymiany zarówno towarów, czyli produktów za produkty, jak i usług za usługi. Jest również możliwość wymiany towaru za usługę, pod warunkiem. Za każdym razem trzeba jednak zadbać o to, by wartości elementów będących przedmiotem wymiany były porównywalne. Kluczowym elementem w tej kwestii jest zachowanie równowagi w wymianie, aby żadna ze stron nie czuła się zbyt korzystna ani oszukana.

Umowa barterowa, jako forma transakcji, nie ma ustalonego standardowego wzoru. Niemniej jednak powinna ona zawierać kilka kluczowych informacji:

  • miejsce i termin. W takiej umowie określa się, gdzie i kiedy zostanie zawarta współpraca barterowa;
  • dane stron biorących udział w transakcji. Wymaga się podania danych obu stron umowy, w tym nazw firm, adresów siedzib działalności gospodarczej oraz numerów NIP;
  • opis przedmiotu transakcji, czyli towarów lub usług podlegających transakcji. W związku z tym w umowie wskazuje się rodzaj i wartość towarów lub usług, które będą podlegać wymianie barterowej;
  • termin wykonania. Zawarte porozumienie powinno wskazywać, kiedy towar ma być dostarczony lub usługa ma zostać wykonana;
  • warunki i sankcje. Umowa powinna określać warunki naruszenia umowy i ewentualne konsekwencje za ich złamanie;
  • rozwiązywanie konfliktów. Wskazuje się instytucję lub sposób rozstrzygania ewentualnych sporów prawnych wynikających z umowy barterowej. W praktyce jest to zwykle sąd cywilny właściwy miejscowo dla jednej ze stron.

 

Współpraca barterowa w dzisiejszym świecie może mieć postać umów zawieranych między różnymi firmami, instytucjami i nawet państwami. Firmy mogą dokonywać również wymiany swoich produktów lub usług, żeby zaoszczędzić w ten sposób na kosztach produkcji lub zdobyć dostęp do nowych rynków. Co więcej, nawet rządy poszczególnych państw mogą korzystać z barteru, szczególnie w przypadku handlu:

  • surowcami,
  • towarami,

które są trudno dostępne albo nieobecne na ich krajowym rynku.

Jak rozliczyć współpracę barterową?

Współpracę barterową należy udokumentować fakturą.

Współpraca barterowa a podatek dochodowy

Przychód powstający w wyniku umowy barterowej to różnica wartości wymienianych dóbr. W umowie powinno się określić wartość rynkową tych rzeczy z dnia zawarcia umowy.

Współpraca barterowa a VAT

Stawka podatku VAT będzie ustalana w zależności od rodzaju wymienianych przedmiotów. Jeśli towary te są różnie opodatkowane, transakcja nie będzie neutralna podatkowo.

Przyszłość współpracy barterowej

Współpraca wymienna ciągle ma swoje miejsce we współczesnym świecie handlu i biznesu. Jednakże jej znaczenie może ulegać zmianom w odpowiedzi na czynniki społeczne, technologiczne i gospodarcze. Oczekuje się, że firmy dalej będą korzystać z wymiany jako sposobu na obniżanie kosztów i zdobywanie nowych klientów.

Mimo powszechnego wykorzystania gotówki współpraca barterowa to wciąż ciekawy sposób wymiany, który ma swoje korzenie w przeszłości, ale wciąż jest obecny we współczesnym handlu. Chociaż tradycyjny barter jest rzadziej używany, to jego zmodyfikowane formy są nadal aktywne w różnych sektorach gospodarki, wprowadzając elastyczność i różnorodność do globalnego systemu handlu. Rozwój technologii może również wprowadzić nową dynamikę do współpracy barterowej, umożliwiając bardziej efektywną wymianę towarów i usług.

Gospodarka współdzielenia, inaczej zwana również „sharing economy”, to sposób działania, w którym jednostki i firmy dzielą się zasobami, usługami lub towarami z innymi osobami, korzystając głównie z internetowych platform. Głównym celem takiego modelu jest wydajne wykorzystanie dostępnych zasobów, redukcja marnotrawstwa oraz większa dostępność do różnego rodzaju dóbr i usług.

Ten model ekonomiczny przypomina barter, ale w pewnych kwestiach różni się od niego. W barterze dwie strony bezpośrednio wymieniają swoje dobra lub usługi, co czasem może być trudne z powodu różnicy w wartości tych elementów. W gospodarce współdzielenia współpraca odbywa się poprzez wiele transakcji między różnymi uczestnikami.

W ekonomii współdzielenia jednostki i firmy mają możliwość wynajmowania takich zasobów jak np. samochody, mieszkania czy umiejętności innych ludzi. Dzięki temu gospodarka współdzielenia staje się bardziej elastyczna i skalowalna niż tradycyjna wymiana towarowa.

 

Rozwój technologii internetowych i platform handlowych otworzył nowe możliwości dla współpracy w ramach handlu towarowego. Teraz firmy i osoby prywatne łatwiej mogą znaleźć potencjalnych partnerów do wymiany swoich produktów lub usług. Dzięki portalom internetowym i aplikacjom online możliwe jest wystawianie ofert i szukanie przedmiotów lub usług, które można wymienić.

Jak zaksięgować faktury kosztowe?

0
faktury kosztowe

Podczas prowadzenia biznesu każdy przedsiębiorca musi ponosić różne koszty, niezależnie od branży i rozmiaru swojej działalności. Te wydatki są ważną częścią procesu prowadzenia firmy i mają wpływ na jej wyniki finansowe. Aby zachować przejrzystość i dokładność w dokumentowaniu tych operacji, przedsiębiorcy wystawiają tzw. faktury kosztowe. W tym tekście zbadamy temat księgowania faktur kosztowych, wyjaśnimy ich znaczenie i omówimy kluczowe elementy z nimi związane.

Czym jest koszt uzyskania przychodu?

Podstawową kwestią, o której trzeba wspomnieć, jest koszt uzyskania przychodu. W świetle polskiego prawa podatkowego kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania źródła przychodów. Jest to dość szerokie pojęcie, które obejmuje praktycznie wszystkie wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Niemniej jednak istnieją pewne wyjątki.

Przykładowo, wydatki na nabycie gruntów, prawa wieczystego użytkowania gruntów, koszty ponoszone w celu ulepszenia środków trwałych, podatki od spadków i darowizn oraz koszty egzekucyjne związane z niewykonaniem zobowiązań nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodu.

Przedsiębiorcy pomniejszają koszty uzyskania przychodu o przychody w celu obliczenia swoich dochodów. Dzięki temu można ustalić podstawę opodatkowania na cel podatku dochodowego, co pozwala ustalić podatek, jaki przedsiębiorca musi przekazać do odpowiedniego urzędu skarbowego.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Czym jest faktura kosztowa?

Faktura kosztowa jest jednym z podstawowych dokumentów w księgowości właściwie każdej firmy. Jej celem jest ewidencja kosztów związanych z zakupem towarów lub usług niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej oraz generowania przychodów. W praktyce faktura kosztowa dokumentuje takie wydatki, które mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów.

Wystawianie faktury kosztowej to proces oparty na ogólnych zasadach dotyczących wystawiania faktur. Ten dokument jest naprawdę ważny, ponieważ pozwala on w legalny sposób zmniejsza zysk przedsiębiorstwa, co w efekcie ogranicza podatek dochodowy do zapłacenia. Obliczanie dochodu polega na odliczeniu kosztów uzyskania przychodu od samego przychodu.

 

Pojęcie faktury kosztowej zostało oficjalnie wprowadzone do polskiego prawa podatkowego w styczniu 2014 roku. Definicję faktury kosztowej znajdujemy w artykule 2, punkcie 31 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT):

Art. 2 pkt. 31 ustawy o podatku od towarów i usług

„Rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie”

Rachunki kosztowe mogą być wystawiane zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej, jednakże muszą spełniać konkretne wymogi określone przez prawo i przepisy.

Co powinna zawierać faktura kosztowa?

Przepisy w zakresie tego, jakie elementy powinna zawierać faktura kosztowa, są dość precyzyjne – stosowne zapisy w tej kwestii możemy bowiem znaleźć w art. 108 ustawy o VAT. Poniżej przedstawiamy jedynie niektóre spośród wszystkich wymaganych informacji – wśród tych elementów znajdują się:

  • dane sprzedawcy i nabywcy. Konieczne jest podanie pełnych imion i nazwisk lub nazw, nazw skróconych oraz adresów zarówno sprzedawcy, jak i nabywcy. Oprócz tego niezbędne są takie również numery NIP (Numer Identyfikacji Podatkowej) – taki unikalny numer posiada bowiem każde przedsiębiorstwo już od początku swojej działalności;
  • data transakcji. Faktura musi jednoznacznie wskazywać datę, w której sprzedaż została dokonana;
  • cena jednostkowa. Kwota za pojedynczy towar lub usługę bez uwzględnienia podatku;
  • podstawa opodatkowania. Określenie kwoty, od której zostanie obliczony podatek VAT;
  • stawka i kwota podatku. Informacje dotyczące wysokości stawki podatku oraz kwoty podatku należnego od danej transakcji;
  • kwota należności. To suma całkowita, którą nabywca musi zapłacić, uwzględniając podatek VAT.

Jak zaksięgować fakturę kosztową?

W ostatnich latach miały miejsce ważne zmiany dotyczące odliczania podatku VAT z faktur kosztowych. Te zmiany zostały wprowadzone w ramach pakietu Slim VAT, który ma na celu ułatwienie procesu rozliczania podatku od towarów i usług. Od 2021 roku przedsiębiorcy mogą traktować odliczenie wartości podatku VAT z faktur w określonym czasie, w zależności od częstotliwości rozliczeń podatkowych.

Z kolei jeśli chodzi o podatek VAT, przedsiębiorcy mogą odliczyć go w ciągu następnych trzech miesięcy po zakupie danej usługi lub produktu.

Czego mogą dotyczyć faktury kosztowe?

Faktury kosztowe to dokumenty księgowe, które pokazują wydatki poniesione przez firmę lub osobę fizyczną w związku z działalnością gospodarczą. Mogą dotyczyć różnych rodzajów transakcji i wydatków.

Oto kilka przykładów transakcji, które mogą być uwzględnione na fakturach kosztowych:

  • zakup materiałów i surowców. Na przykład, firma produkcyjna może otrzymać fakturę kosztową od dostawcy za zakup surowców potrzebnych do produkcji swoich produktów.
  • usługi zewnętrzne. Rozumie się przez to np. usługi księgowe, prawne, marketingowe, informatyczne, remontowe czy transportowe, które zostały wykorzystane w działalności firmy.
  • wynajem nieruchomości. Kiedy firma wynajmuje biuro, magazyn lub inne miejsce wykorzystywane do działalności biznesowej (może być to np. plac czy parkingowy), musi zapłacić fakturę za czynsz najmu.
  • zakup środków trwałych. Na fakturach kosztowych mogą znaleźć się koszty z tytułu zakupu:
    • sprzętu,
    • maszyn,
    • samochodów,
    • komputerów,
    • innych narzędzi, które są używane w działalności gospodarczej.
  • opłaty za media, w tym w szczególności energię elektryczną, wodę oraz gaz. Właściwie każda firma dostaje faktury za korzystanie z mediów (prąd, gaz, woda i inne niezbędne do prowadzenia biznesu).
  • opłaty za usługi telekomunikacyjne. Firmy płacą każdego miesiąca za usługi telefonii komórkowej, internetu czy telefonii stacjonarnej. Ic również można spodziewać się na fakturach kosztowych.
  • podatki i opłaty. Firmy mogą uwzględniać na fakturach kosztowych różne opłaty i podatki, takie jak podatek VAT naliczony.
  • opłaty bankowe. Faktury kosztowe mogą obejmować opłaty bankowe, takie jak prowizje za obsługę rachunku firmowego lub kredytu.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Faktury.

Jak złożyć podpis elektroniczny na dokumencie? Sprawdź, jak podpisać dokument elektroniczny krok po kroku

0
podpis elektroniczny w dokumencie

Podpis elektroniczny to przydatne i wygodne narzędzie, które umożliwia w pełni elektroniczny obieg dokumentów biznesowych, administracyjnych i prawnych. Sprawdziliśmy, czym jest podpis elektroniczny, kiedy warto z niego korzystać oraz jak go złożyć na dokumencie w formacie PDF!

Pierwsze podpisy elektroniczne pojawiły się w Polsce ponad 20 lat temu. Wówczas korzystała z nich jedynie nieliczna grupa najzamożniejszych przedsiębiorców. Z biegiem lat podpis ten przestał być symbolem luksusu i stawał się wygodnym narzędziem umożliwiającym zdalne załatwianie spraw biznesowych. Dzisiaj z różnego rodzaju podpisów elektronicznych korzysta większość Polaków. Za ich pośrednictwem załatwiają codzienne sprawy urzędowe, bankowe, kadrowe i zawierają transakcje handlowe. To również niezaprzeczalny przyjaciel każdego przedsiębiorcy. Nawet tego najmniejszego.

Kiedy warto używać podpisu elektronicznego?

Podpis elektroniczny to dane zapisane w postaci elektronicznej, które są dołączone lub logicznie powiązane z innymi danymi również zapisanymi w postaci elektronicznej. Wspólne użycie tych danych przez ich właściciela może być wykorzystane w charakterze podpisu. Podpisy elektroniczne dedykowane są dla osób fizycznych. Dla osób prawnych stworzone zostały pieczęcie elektroniczne.

Rodzaje podpisu elektronicznego

Wyróżnia się trzy rodzaje podpisów elektronicznych:

  1. zwykły podpis elektroniczny;
  2. podpis elektroniczny zaawansowany;
  3. podpis elektroniczny kwalifikowany.

Podpis zwykły jest najmniej zaawansowany technologicznie i jednocześnie najmniej bezpieczny.

Podpis zaawansowany to podpis elektroniczny przyporządkowany podpisującego w sposób unikalny, co daje możliwość bezbłędnego ustalenia jego tożsamości. Taki podpis może być wykorzystany przez właściciela z dużą pewnością co do posiadania pełnej kontroli nad wykorzystywanymi danymi. Wszystkie zmiany, jakie zostały naniesione na dokument po jego podpisaniu podpisem zaawansowanym, dają się natychmiast rozpoznać.

Kwalifikowany podpis elektroniczny to forma najbardziej zaawansowana. Taki podpis traktowany jest przez prawo na równi z podpisem odręcznym. Do jego złożenia konieczne jest posiadanie urządzenia kwalifikowanego oraz aktualnego certyfikatu kwalifikowanego. Te dystrybuowane są wyłącznie przez autoryzowanych dostawców usług zaufania.

Potrzebujesz usług zaufania? Wykup niezawodną kwalifikowaną pieczęć elektroniczną na pieczeckwalifikowana.pl.

Kiedy i dlaczego warto podpisywać dokument podpisem elektronicznym?

Podpis elektroniczny umożliwia zdalne załatwienie większości spraw o podłożu:

  • administracyjnym – przykładowo: wnioski do ZUS, oświadczenia, deklaracje podatkowe;
  • prawnym – pisma, podania i formularze rejestracyjne do sądów, KRS, CEIDG, GIODO, urzędu patentowego, innych urzędów administracji publicznej;
  • handlowym – przykładowo: protokoły odbioru, umowy zakupowe, umowy inwestycyjne, faktury elektroniczne, dokumenty przetargowe;
  • biznesowym – przykładowo: dokumenty kadrowe, takie jak: umowy o dzieło, umowy zlecenia, kontrakty menadżerskie.

To spora wygoda oraz oszczędność czasu i pieniędzy. Podpis elektroniczny umożliwia w pełni zdalny obieg dokumentów, a więc nie ma konieczności ich archiwizowania i przechowywania w wersji papierowej. To oszczędza miejsce na archiwa i znacznie ułatwia porządkowanie i katalogowanie informacji.

W wielu przypadkach wystarczającym będzie podpis zaawansowany, a nawet zwykły. Kiedy jednak ranga danego dokumentu wymaga, aby złożyć na nim podpis odręczny, rozwiązaniem będzie podpis kwalifikowany. Ten traktowany jest na równi z podpisem tradycyjnym, ponieważ pozwala na wiarygodne potwierdzenie tożsamości jego właściciela oraz zapewnia pełną integralność dokumentu, a więc spełnia najwyższe standardy bezpieczeństwa danych.

Jak złożyć podpis na dokumencie elektronicznym?

Zaleca się, aby dokumenty elektroniczne zapisywane były w formacie PDF. Dzięki temu zabiegowi zawsze będą wyglądać w ten sam sposób, niezależnie od wykorzystanego do ich odczytu urządzenia, programu czy systemu. Dodatkowo dokumenty w takim formacie w łatwy sposób można podpisać elektronicznie.

Dokumenty elektroniczne w formacie PDF najłatwiej podpisać przy wykorzystaniu aplikacji SimplySign, darmowej przeglądarki plików PDF Adobe Acrobat Reader DC oraz programu od dostawcy usług zaufania.

Certyfikat podpisu elektronicznego kwalifikowanego wraz z urządzeniem do składania podpisu można nabyć i odnowić u jednego z dostawców usług zaufania. W Polsce funkcjonuje ich kilku.

Kolejno należy zainstalować przeglądarkę PDF Adobe Acrobat Reader DC. Właśnie za pośrednictwem tego programu możliwe będzie odczytanie podpisanego dokumentu lub złożenie podpisu na dokumencie. W tym celu należy wejść w zakładkę „Narzędzia”, a następnie kliknąć „Certyfikaty”.

Podsumowując, podpis elektroniczny to narzędzie, które umożliwia zdalny obieg dokumentów. Wyróżnia się 3 podstawowe rodzaje podpisów elektronicznych: zwykły, zaawansowany oraz kwalifikowany. Jedynie ten trzeci posiada taką samą moc prawną, jak podpis odręczny, ale istnieje wiele dokumentów, które z powodzeniem można podpisać dwoma pozostałymi rodzajami podpisów.

Darowizna z poleceniem – na czym polega? 

0
darowizna z poleceniem

Kiedy dar staje się zobowiązaniem? Darowizna to zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia, które można obwarować dodatkowymi warunkami. W niektórych sytuacjach obdarowany będzie zmuszony do zapłacenia podatku. Darowizna z poleceniem łączy w sobie hojność darczyńcy z kontrolą nad przekazanymi środkami. Warto poznać szczegóły tej unikalnej formy darowizny, która jest zbliżona do polecenia testamentowego.

Na czym polega darowizna z poleceniem?

Na początek wyjaśnijmy, czym jest darowizna. Kodeks cywilny stanowi, że darowizna, to zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Co ważne, umowa jest nieodpłatna, czyli darczyńca nie otrzymuje nic w zamian za świadczenie przekazane obdarowanemu.

Na czym polega darowizna z poleceniem? To specyficzna forma umowy darowizny, która może wprowadzać dodatkowe obowiązki lub ograniczenia dla obdarowanego.

Darowizna obciążona poleceniem nie przewiduje żadnego wynagrodzenia lub ekwiwalentu za przedmiot darowizny, ale może nakładać na obdarowanego określone zadania lub obowiązki, niekoniecznie związane z samym darem. Polecenie w umowie darowizny stanowi wyraźne zobowiązanie obdarowanego do określonego działania lub zaniechania, a jednocześnie darczyńca nie może domagać się spełnienia świadczenia.

Mówi o tym art. 893 Kodeksu cywilnego:

„Darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie)”. Inaczej mówiąc, darczyńca nie staje się wierzycielem, a obdarowany dłużnikiem. Darczyńca nie posiada zatem roszczeń wobec obdarowanego obciążonego poleceniem.

Darowizna obciążona poleceniem – przykłady

Darowizna z poleceniem może zobowiązać obdarowanego do np.:

  • zapłaty określonej sumy pieniędzy na rzecz wskazanej organizacji lub osoby,
  • opieki nad zwierzęciem,
  • opieki nad mieszkaniem,
  • zapłaty na cel charytatywny,
  • zadbania o wskazanych bliskich,
  • zabezpieczenia finansowej przyszłości obdarowanego (to np. inwestycja w fundusz emerytalny),
  • sfinansowanie konkretnego leczenia (np. operacji).

Przykładowe polecenia mogą brzmieć następująco:

  • „Zobowiązuję obdarowanego do wykorzystania kwoty tej darowizny wyłącznie na cele związane z edukacją moich wnuków. Środki te powinny być przeznaczone na opłacenie ich nauki, zakup podręczników i uczestnictwo w dodatkowych zajęciach edukacyjnych”.
  • „Zobowiązuję obdarowanego do przeprowadzenia remontu darowanej nieruchomości w ciągu 12 miesięcy od daty otrzymania darowizny, tak aby budynek w pełni nadawał się do użytku i spełniał standardy bezpieczeństwa”.

Polecenie może przynosić korzyść darczyńcy, osobie trzeciej lub obdarowanemu. Niezależnie od korzyści, polecenie jest zazwyczaj dodatkowym obciążeniem dla obdarowanego.

Co istotne, obowiązek wynikający z polecenia musi być zgodny z przepisami prawa oraz zasadami współżycia społecznego. Jeśli polecenie jest sprzeczne z prawem lub wspomnianymi zasadami, cała umowa darowizny lub samo polecenie może być nieważne.

Polecenie należy szczegółowo opisać w umowie darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego pod rygorem nieważności.

Polecenie darczyńcy i wykonanie polecenia

Czy obdarowany musi wykonać polecenie? Nie. Może odmówić w przypadku znaczącej zmiany okoliczności, która nie była wynikiem jego działania lub zaniechania. Taką istotną zmianą będzie np. poważna choroba. Zmiana okoliczności może też dotyczyć osoby trzeciej, na rzecz której obdarowany miał wykonać polecenie. Polecenie może stać się też niecelowe (np. zmarł członek rodziny, któremu miało być zabezpieczone leczenie) lub wartość darowizny znacząco spadła w porównaniu do wartości/uciążliwości polecenia.

Obdarowany zobligowany poleceniem powinien starać się zrealizować je jak najszybciej, zgodnie z wytycznymi i terminami zawartymi w umowie. Wypełnienia polecenia może domagać się darczyńca (chyba że ma ono wyłącznie na celu korzyść obdarowanego), spadkobiercy darczyńcy lub właściwy organ państwowy jeżeli polecenie ma na względzie interes społeczny.

Obdarowany może zwolnić się z wypełnienia polecenia, wydając przedmiot darowizny w naturze w takim stanie, w jakim przedmiot ten się znajduje. Przepisu tego nie stosuje się, gdy wypełnienia polecenia żąda właściwy organ państwowy.

Jeśli obdarowany nie ma już przedmiotu darowizny (np. celowo go zniszczył), odpowiada wobec darczyńcy lub jego spadkobierców za wyrządzoną szkodę.

Jaki podatek odprowadzić od darowizny z poleceniem?

Darowizna z poleceniem nie jest automatycznie zwolniona z podatku od spadków i darowizn, choć wykonanie polecenia może wpłynąć na obniżenie podstawy opodatkowania. Ostatecznie, obowiązek podatkowy zależy od konkretnej sytuacji i wartości wykonanego polecenia.

Należy pamiętać, że podstawę opodatkowania z tytułu darowizny stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów. Obdarowany może zapłacić część podatku od spadków i darowizn lub uniknąć go w całości jeżeli w pełni wykona polecenie darczyńcy. Wartość wykonanego polecenia może pomniejszać podstawę opodatkowania.

Jednak, jeśli wartość wykonanego polecenia jest niższa niż otrzymana darowizna, może wystąpić obowiązek zapłaty podatku. Ostateczna interpretacja i konsekwencje podatkowe zależą od wielu czynników, takich jak rodzaj darowizny, wartość polecenia, a także grupa podatkowa, do której należy obdarowany.

Jak tłumaczy „Gazeta Prawna”, sądy administracyjne zazwyczaj przyjmują linię, że polecenie zmniejsza podstawę opodatkowania od spadków i darowizn, tylko gdy jego wykonanie odbyło się kosztem majątku obdarowanego. Natomiast dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej twierdzi, że podstawę opodatkowania można obniżyć, tylko gdy polecenie zostało wykonane w dniu otrzymania pieniędzy przez obdarowanego.

Czy fotowoltaika dla firm się opłaca? Możliwości dofinansowania

0
fotowoltaika dla firm

Rozwój fotowoltaiki w Polsce postępuje w niesamowitym tempie, stając się coraz popularniejszym rozwiązaniem zarówno w przypadku klientów prywatnych, jak i firm. Ten dynamiczny wzrost wynika z różnych czynników, takich jak na przykład wzrost kosztów energii elektrycznej, rosnąca świadomość ekologiczna społeczeństwa czy dostępność efektywnych i ekonomicznych technologii fotowoltaicznych. Czy fotowoltaika dla firm się opłaca?

Fotowoltaika dla firm – kiedy warto założyć?

Jednym z głównych powodów, które przemawiają za inwestycją w fotowoltaikę, jest oczywiście wymiar finansowy. Panele fotowoltaiczne umożliwiają bowiem produkcję prądu z darmowego źródła, jakim jest energia słoneczna. Oznacza to znaczne obniżenie rachunków za zużycie prądu, co oczywiście jest atrakcyjną perspektywą zarówno dla klientów indywidualnych, jak i dla przedsiębiorców (szczególnie, jeśli ci ostatni prowadzą działalność biznesową, która jest energochłonna).

Wraz z rosnącą popularnością fotowoltaiki w Polsce rozwiązanie to, staje się coraz ważniejszym elementem transformacji energetycznej w naszym kraju. Taki stan rzeczy wynika stąd, iż instalacja paneli fotowoltaicznych na terenie obiektu firmowego może wydatnie pomóc w obniżeniu rachunków za energię elektryczną i ochronie środowiska naturalnego poprzez redukcję emisji CO2.

Fotowoltaika dla firm – czy się opłaca?

Z punktu widzenia przedsiębiorców fotowoltaika jest nie tylko rozwiązaniem ekologicznym, ale także — a może nawet przede wszystkim — szansą na obniżenie kosztów energetycznych i poprawę konkurencyjności.

Kluczowym pojęciem, które pojawia się w kontekście fotowoltaiki dla firm, jest status prosumenta. Począwszy od 2019 roku, posiadanie instalacji fotowoltaicznej oznacza uzyskanie tego statusu, co oznacza, że dana firma staje się jednocześnie:

  • właścicielem instalacji,
  • podmiotem wytwarzającym z użyciem tej instalacji energię elektryczną,

korzystającym z energii dostarczanej przez instalację. Trzeba jednak mieć na uwadze pewne ograniczenia, które należy wziąć koniecznie pod uwagę. Produkcja energii elektrycznej nie może być głównym profilem działalności firmy, a moc instalacji nie może przekroczyć 50 kW.

Fotowoltaika dla firm nie tylko przynosi oszczędności finansowe, ale także jest cennym wkładem w ochronę środowiska. Produkcja energii z odnawialnych źródeł pomaga w redukcji emisji CO2 i wpływu na klimat. To ważny krok w kierunku zrównoważonego rozwoju i dbania o nasze środowisko.

 

Jednym z kluczowych mechanizmów, który umożliwia wykorzystanie energii elektrycznej wyprodukowanej przez instalację fotowoltaiczną, jest tzw. net-metering. W okresach, gdy instalacja produkuje więcej energii, niż jest ona zużywana, nadwyżki trafiają do sieci energetycznej i są odzyskiwane (za pewną opłatą, do czego jeszcze za chwilę wrócimy) w okresach, gdy produkcja energii jest niższa, na przykład w nocy lub zimą. Jednakże nie jest to bezpłatny proces.

Operator sieci elektrycznej pobiera opłatę za zużywaną część wyprodukowanej energii elektrycznej.

Fotowoltaika dla firm – dofinansowania

Warto zauważyć, że w przedsiębiorstwach fotowoltaika jest inwestycją, która, mimo że znacznie obniża koszty energii elektrycznej, wymaga poniesienia początkowych nakładów finansowych. Koszt zakupu i instalacji paneli fotowoltaicznych, który może wynieść nawet kilkaset tysięcy złotych, zależy od wielu czynników, takich jak na przykład:

  • rozmiar instalacji,
  • rodzaj paneli,
  • lokalizacja,
  • jakość instalacji.

Z drugiej jednak strony są dostępne różne formy finansowania, które mogą znacząco zmniejszyć te koszty. Jak się okazuje, przedsiębiorcy, którzy decydują się na instalację. Jednym z takich programów jest „Energia Plus” dający przedsiębiorcom dofinansowanie w postaci pożyczki, która może pokryć nawet do 85% kosztów inwestycji.

Fotowoltaika dla firm – programy finansowania inwestycji instalacji fotowoltaicznej

Oto przykładowe programy, które zakładają wsparcie finansowe dla przedsiębiorców chcących zainstalować fotowoltaikę dla firm:

  • FEnIKS – Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko (następca popularnego wcześniej POIiŚ). Jednym z głównych założeń tego projektu jest obniżenie emisyjności gospodarki. Zamierza się to osiągnąć dzięki wspieraniu inicjatyw skutkujących rozwojem odnawialnych źródeł energii, m.in. wśród przedsiębiorstw (zgodnie z celem szczegółowym 2.2 „Wspieranie energii odnawialnej”);
  • FENG – Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki, za pośrednictwem którego będą wspierane przedsięwzięcia, stawiające na osiąganie celów w zakresie neutralności klimatycznej oraz zrównoważonego rozwoju gospodarki;
  • KPO – Krajowy Program Odbudowy. W kwestiach związanych z zieloną energią i zmniejszeniem energochłonności produkcji można uzyskać dofinansowanie na montowane:
    • komponenty (moduły) PV,
    • kolektory słoneczne,
    • elektrownie wiatrowe.

Fotowoltaika dla firm – preferencyjne kredytowanie na panele fotowoltaiczne

Kolejny wariant to preferencyjne kredytowanie, które oferowane jest przez wiele banków i programy rządowe. Te kredyty są często dostępne w korzystnych warunkach i umożliwiają finansowanie inwestycji w fotowoltaikę. Dla wielu firm, zwłaszcza tych o silnej kondycji finansowej, leasing instalacji fotowoltaicznej jest atrakcyjnym rozwiązaniem. Leasing umożliwia bowiem przedsiębiorcom rozłożenie kosztów na raty, co ułatwia zarządzanie finansami firmy i pozwala uniknąć wpływu na zdolność kredytową firmy.

Fotowoltaika w firmach nie tylko obniża bieżące koszty energii elektrycznej, ale także może przynieść wiele korzyści podatkowych. Przedsiębiorcy w Polsce, którzy inwestują w odnawialne źródła energii, mogą skorzystać z ulgi podatkowej, która pozwala na odliczenie części kosztów inwestycji od dochodu firmy.

Ponadto, VAT na instalację fotowoltaiczną również może zostać odliczony, a w przypadku leasingu możliwe jest rozłożenie go na raty.

 

Fotowoltaika dla firm – premia termomodernizacyjna na panele fotowoltaiczne dla firm

Kolejnym interesującym rozwiązaniem jest premia termomodernizacyjna, która pozwala na uzyskanie rekompensaty w gotówce pokrywającej do 31% wszystkich kosztów inwestycji w fotowoltaikę. To kolejne ważne wsparcie finansowe, które może znacznie obniżyć koszty przedsiębiorstwa związane z inwestowaniem w odnawialne źródła energii.

Cel, dla którego stosuje się różne formy wsparcia finansowego na fotowoltaikę, jest bardzo prosty: zachęcenie przedsiębiorców do przejścia na odnawialne źródła energii (OZE).

Wyrejestruj się z ubezpieczeń – poznaj odpowiedni druk. Jak wypełnić ZUS ZWUA?

0
zus zwua

Zgodnie z polskimi przepisami konieczna jest nie tylko prawidłowa rejestracja do ZUS, ale także — jeśli zajdzie taka konieczność — wyrejestrowanie z ubezpieczenia. Jeśli chodzi o drugą spośród wymienionych czynności, wykorzystuje się do tego zadania formularz ZUS ZWUA. Jak uzupełnić ten dokument? Odpowiedź na pytanie znajdziesz w naszym tekście. Miłej lektury!

Jak wyrejestrować płatnika składek?

Formularz ZUS ZWUA to dokument przeznaczony do dwóch głównych zadań. Po pierwsze, umożliwia on wyrejestrowanie osoby ubezpieczonej (pracownika, zleceniobiorcy) z państwowego systemu ubezpieczeń społecznych. Po drugie, formularz ten wykorzystuje się w celu zgłaszania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wszelkich korekt związanych w zakresie danych dotyczących wyrejestrowania ubezpieczonego.

Formularz ZUS ZWUA do poprawy danych

To jeszcze nie wszystko, ponieważ druk ZUS ZWUA jest używany również w sytuacji, gdy potrzebna jest zmiana lub korekta informacji podanych w pierwotnym zgłoszeniu do ubezpieczenia. Z jego użyciem można poprawić m.in. następujące rodzaje informacji:

  • kod tytułu ubezpieczenia,
  • rodzaje ubezpieczeń,
  • terminy, w jakich przysługuje prawo do ubezpieczenia w ramach ZUS.

Rzecz jasna, wszelkie czynności związane z rejestracją w ZUS powinny być dokonywane ze starannością, ale jeśli już pojawi się błąd w danych wysłanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, konieczne jest:

  1. wyrejestrowanie osoby ubezpieczonej, by można było „pozbyć się” nieprawidłowych informacji;
  2. ponowne zarejestrowanie za pomocą formularza ZUS ZUA/ZUS ZZA z wykorzystaniem poprawnych danych. To, jaki formularz należy wówczas wykorzystać, zależy od ubezpieczeń, do jakich należy dopisać daną osobę:
    • ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne (ZUS ZUA),
    • ubezpieczenie zdrowotne (ZUS ZZA).

Warto przy tym dodać, że jeśli chodzi wyrejestrowanie osoby ubezpieczonej w związku z wygaśnięciem tytułu do ubezpieczeń, konieczne dokonanie tego również w odniesieniu do objętych tytułem tego samego ubezpieczenia członków rodziny. Przykładowo, mogą być to dzieci pracującego rodzica czy niepracujący mąż/żona. Tak czy inaczej, każdorazowo powinien o tym pamiętać podmiot dokonujący rozliczeń, czyli płatnik.

Według ogólnej zasady deklaracje rozliczeniowe powinny być wysyłane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie nieprzekraczającym 7 dni od momentu wystąpienia danego zdarzenia. Nie inaczej wygląda sytuacja, jeśli chodzi o formularz ZUS ZWUA.

Taki stan rzeczy to nie jedynie „kaprys” ze strony organów administracji państwowej. Wręcz przeciwnie: jest to konieczne, by móc zachować aktualność i dokładność danych w systemie ubezpieczeń społecznych.

Ten dość restrykcyjny termin 7 dni stosuje się w sytuacji, gdy doszło do wygaśnięcia tytułu do ubezpieczeń społecznych. Jest to zasada ogólna. Z kolei jeśli powodem jest rozwiązanie stosunku pracy pracowników (członków służby zagranicznej), termin końcowy to 30 dni od danego zdarzenia.

Jak wypełnić ZUS ZWUA?

Jeśli obawiasz się skomplikowanych procedur, mamy dla Ciebie dobrą wiadomość: otóż, wypełnienie tego dokumentu nie należy do szczególnie trudnych zadań. Niemniej jednak musisz mieć na uwadze, że konieczne jest prawidłowe, precyzyjne wypełnienie poszczególnych pozycji; nie wolno ominąć żadnego wymaganego pola (a tych, jak się za chwilę przekonasz, jest całkiem sporo).

Poniżej przedstawimy Ci krótko, jak wypełnić ZUS ZWUA krok po kroku:

obraz I

  • I. Dane organizacyjne:
    • Pole 01: Wpisać „X” przy wyrejestrowaniu ubezpieczonego z ubezpieczeń.
    • Pole 02: Wpisać „X” w przypadku zamiaru zgłoszenia korekty danych o wyrejestrowaniu ubezpieczonego.

obraz II

  • II. Dane identyfikacyjne płatnika składek:
    • Pole 01: Numer Identyfikacyjny Podatnika (NIP) płatnika.
    • Pole 02: Numer REGON płatnika.
    • Pole 03: Numer PESEL płatnika (osoby fizycznej).
    • Pole 04: Typ dokumentu (1 oznacza dowód osobisty, zaś 2 – paszport lub inny dokument).
    • Pole 05: Seria i numer dokumentu wskazanego w polu 04.
    • Pole 06: Nazwa skrócona płatnika.
    • Pole 07: Nazwisko płatnika.
    • Pole 08: Pierwsze imię płatnika.
    • Pole 09: Pełna data urodzenia płatnika.

obraz III

  • III. Dane identyfikacyjne osoby wyrejestrowanej z ubezpieczeń:
    • Pole 01: Numer PESEL osoby wyrejestrowywanej.
    • Pole 02: Zwykle pozostawia się je puste (wypełnij tylko dla osób zgłoszonych przed 1 września 2011 r. z użyciem obowiązującego wówczas numeru NIP).
    • Pole 03: Typ dokumentu (1 – dowód osobisty, 2 – paszport lub inny dokument).
    • Pole 04: Seria i numer dokumentu wskazanego w polu 03.
    • Pole 05: Nazwisko osoby wyrejestrowywanej.
    • Pole 06: Pierwsze imię osoby wyrejestrowywanej.
    • Pole 07: Pełna data urodzenia osoby wyrejestrowywanej.

obraz IV

  • IV. Wyrejestrowanie z ubezpieczeń:
    • Pole 01: Kod tytułu ubezpieczenia.
    • Pole 02: Data, z jaką należy wyrejestrować osobę ubezpieczoną.
    • Pole 03: Kod wskazujący przyczynę wyrejestrowania (stosuje się następujące oznaczenia 100 – ustanie tytułu, 500 – zgon, 600 – inna przyczyna, 700 – zawieszenie, 800 – przejście zakładu pracy).

obraz V

  • V. Rozwiązanie/stosunek pracy/służbowy:
    • Wypełnij, jeśli stosunek pracy/służbowy zakończono po 31 grudnia 2018 roku, i w polu 03 wybrano przyczynę 100 lub 500.

obraz VI

  • VI. Oświadczenie płatnika składek:
    • Pole 01: Data wypełnienia formularza.
    • Pole 02: Podpis płatnika lub osoby upoważnionej.
    • Pole 03: Miejsce na pieczątkę płatnika.

obraz VII

  • VII. Oświadczenie osoby wyrejestrowywanej z ubezpieczeń.

obraz VIII

  • VIII. Adnotacje ZUS:

Wypełnia pracownik ZUS.

Formularz ZUS ZWUA pobierzesz tutaj.

Jak wysłać ZUS ZWUA?

Przygotowany formularz ZUS ZWUA można wysłać na różne sposoby. Przykładowo, w moduły do wysyłki dokumentów ZUS ZWUA jest wyposażonych wiele programów do prowadzenia księgowości (pozwala na to np. słynny już Płatnik). Oprócz tego przedsiębiorca może przesłać ZUS ZWUA z wykorzystaniem Platformy Usług Elektronicznych (PUE ZUS).

Jak poprawić ZWUA?

Nie jest to trudne. W tym celu należy ponownie wysłać formularz ZUS ZWUA oraz, jak już wspomnieliśmy, w sekcji „I. Dane organizacyjne” zaznaczyć pole 02. Korektę zgłoszenia należy wysłać niezwłocznie po stwierdzeniu pomyłki.