Strona główna Blog Strona 54

Czym jest mały ZUS plus i czym różni się od małego ZUS-u?

0
mały zus plus

Przedsiębiorcy, którzy prowadzą w Polsce działalność gospodarczą, mogą na różne sposoby rozliczać się z państwem w zakresie składek społecznych. Mają do wyboru również preferencyjne rozwiązania, wśród nich m.in. Mały ZUS oraz Mały ZUS Plus. To zupełnie różne rozwiązania. Co to jest Mały ZUS Plus i czym różni się on od małego ZUS-u?

Mały ZUS plus – czym jest?

Przez lata składki z tytułu ubezpieczeń społecznych miały stały, ryczałtowy charakter. W związku z tym niejednokrotnie dochodziło do sytuacji, w której przedsiębiorcy odprowadzali składki ZUS także za okresy, w których zostały poniesione straty. 

Na szczęście, w 2020 roku uległo to pewnej zmianie, ponieważ część przedsiębiorców otrzymała możliwość skorzystania z rozwiązania określanego jako tzw. Mały ZUS Plus. 

To składki naliczane na podstawie dochodu. Takie rozwiązanie pozwala dostosować wysokość obciążeń do dochodów osiąganych przez przedsiębiorcę. Podstawą do naliczania składek jest w tym przypadku połowa średniego miesięcznego dochodu z poprzedniego roku.

nieopłacone składki zus

Mały ZUS plus – wydłużony w 2023 roku

Od 1 sierpnia 2023 roku z Małego ZUS-u Plus możemy korzystać o 12 miesięcy dłużej niż do tej pory, czyli przez 48 miesięcy. Jednak każdy przedsiębiorca może go przedłużyć. Możliwość wykorzystania dodatkowych 12 miesięcy ulgi dotyczy tych, którzy:

  • przynajmniej w jednym miesiącu w 2023 roku korzystali z Małego ZUS Plus;
  • w 2023 roku, w związku z upływem 36 miesięcy, przestali korzystać z Małego ZUS Plus.

Kto może skorzystać z Małego ZUS-u +? Warunki

Z Małego ZUS-u Plus mogą skorzystać przedsiębiorcy, których przychody w poprzednim roku kalendarzowym nie przekroczyły równowartości 120 tysięcy złotych.

Czasem można spotkać się z opinią, zgodnie z którą jest to rozwiązanie przeznaczone dla nowych przedsiębiorców. 

ZUS od dochodu jest dostępny jednak dopiero w sytuacji, gdy przedsiębiorca prowadził działalność gospodarczą przez minimum 60 dni w POPRZEDNIM roku kalendarzowym. 

Tym samym, nie można opłacać Małego ZUS Plus w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej. 

Jest to pierwszy czynnik, który odróżnia go od składek preferencyjnych – te ostatnie są bowiem dostępne przez 24 pierwsze miesiące prowadzenia działalności biznesowej. Następne opiszemy Ci już za chwilę.

Mały ZUS plus a Mały ZUS

Tak jak już wspomnieliśmy, Mały ZUS Plus oraz Mały ZUS mają właściwie tylko dwa podobieństwa – oprócz nazwy mowa jest w każdym z przypadków o praktycznych i prostych sposobach na obniżenie zobowiązań składkowych wobec państwa. 

Wydaje się jednak, że na tym koniec, jeśli chodzi o wspólne cechy. Możemy natomiast znaleźć kilka różnic. Poniżej przedstawiamy Ci niektóre spośród nich:

Tabela 1. Mały ZUS Plus a Mały ZUS


ZUS od dochodu – Mały ZUS Plus
Składki preferencyjne – Mały ZUS

Składki społeczne są naliczane na podstawie dochodów osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym
Składki o stałej, ryczałtowej wysokości, naliczane na podstawie 30 proc. minimalnego wynagrodzenia ustawowego
Możliwość korzystania przez 36 miesięcy. Dopuszczalne jest ponowne rozliczanie w tym wariancie po upływie pięcioletniego okresu
Składki preferencyjne przysługują przez pierwsze 2 lata prowadzenia działalności gospodarczej. Przedsiębiorca nie może ponownie skorzystać z Małego ZUS dla danej firmy
Źródło: opracowanie własne
składki zus

Ile wynosi składka małego ZUS-u plus? Jak ją obliczyć?

Aby ustalić podstawę opodatkowania w ramach Małego ZUS Plus, trzeba obliczyć średni poziom dochodu miesięcznego dla poprzednim roku. Aby móc to zrobić, należy:

  •  podzielić cały dochód przez liczbę dni kalendarzowych działalności z poprzedniego roku;
  • otrzymany w ten sposób wynik pomnożyć przez 30 – robi się tak po to, by uzyskać wartości miesięczne;
  • podzielić i zaokrąglić do pełnych groszy (tzn. do dwóch miejsc po przecinku) uzyskany wynik miesięczny.

Dla porównania, spójrzmy, ile wynoszą składki społeczne w przypadku oskładkowania preferencyjnego (Mały ZUS):

Tabela 2. Składki naliczane w ramach Małego ZUS-u

Mały ZUS – składka na ubezpieczenie:

Ile procent?

Wartość składek w 2023 roku — podstawa 3490*0,3 = 1047 zł (styczeń-czerwiec 2023) Wartość składek w 2023 roku — podstawa 3600*0,3 = 1080 zł (lipiec-grudzień 2023)

Emerytalne
19,52% 204,37 210,82

Rentowe
8,00% 83,76 86,40

Chorobowe
2,45% 25,65 26,46

Wypadkowe
1,67%* 17,48 18,04

Zdrowotne
9,00% Liczona od dochodu Liczona od dochodu
Źródło: www.zus.pox.pl (dostęp: 2023-02-16), ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

*dotyczy firm zatrudniających do 9 osób.

Jak liczyć 4 lata obniżonych składek?

Rozliczanie się w ramach Małego ZUS-u Plus zostało ograniczone czasowo. Składki ZUS od dochodu można rozliczać przez okres nie dłuższy niż 48 miesięcy w ciągu pięcioletniego okresu. Trzeba przy tym pamiętać, że do 48-miesięcznego okresu wlicza się okres 2 lat składek preferencyjnych.

praca na etacie i działalność gospodarcza a ZUS

Niestety, po upływie czterech lat musisz jako przedsiębiorca przejść na pełny ZUS. Oznacza to niemałe koszty, ponieważ w 2023 roku składki społeczne ZUS wynoszą łącznie aż 1418,48 zł, a trzeba pamiętać przecież również o składce zdrowotnej. 

Każdy rozsądny i myślący długofalowo przedsiębiorca powinien o tym pamiętać, a dokonywane przez niego prognozy finansowe – uwzględniać podwyższone koszty składek ZUS po czterech latach.

Po upływie wspomnianego już przez nas okresu – tzn. 48 miesięcy rozliczania Małego ZUS Plus oraz 12 miesięcy pełnego oskładkowania – można powrócić do preferencyjnego rozliczania.

Mały ZUS plus po wznowieniu działalności

Aby móc skorzystać z Małego ZUS-u Plus należy prowadzić działalność przez przynajmniej 60 dni kalendarzowych. Można korzystać z niego przez 48 miesięcy, ale w ten czas włącza się również czas opłacania preferencyjnych składek ZUS (Mały ZUS).

Co to oznacza dla przedsiębiorców, którzy zawiesili, a teraz wznawiają działalność gospodarczą? Dobra wiadomość jest taka, że czas zawieszenia nie wlicza się do dostępnych dla przedsiębiorcy 48 miesięcy niższych składek.

Oznacza to, że kontynuacja ZUS-u od dochodu po wznowieniu działalności jest możliwa przez tyle miesięcy, ilu nie wykorzystaliśmy podczas prowadzenia działalności przed zawieszeniem.

Pracownicze Plany Kapitałowe – sprawdź, ile odłożyłeś w PPK. Jak wypłacić środki z PPK?

0
ppk

Obecnie Polacy mają wiele możliwości oszczędzania. Jedną z nich jest uczestnictwo w PPK, czyli Pracowniczych Planach Kapitałowych. Czy warto z nich korzystać? Jak sprawdzić stan konta PPK? Jak wypłacić środki z PPK?

Co to jest PPK?

Pracownicze Plany Kapitałowe (często stosowany skrótowiec: PPK) to program, dzięki któremu:

  • pracownicy,
  • pracodawcy,
  • państwo,

wspólnie uczestniczą w długoterminowym oszczędzaniu kapitału osób zatrudnionych.

Czy PPK jest obowiązkowe?

Przystąpienie do programu oszczędzania w ramach PPK jest dobrowolne z punktu widzenia pracownika. Taki stan rzeczy oznacza, że może on właściwie w każdej chwili zrezygnować z oszczędzania poprzez Pracownicze Plany Kapitałowe, a jeśli zajdzie potrzeba – powrócić do niego w dowolnym momencie. Natomiast pracodawca ma obowiązek umożliwienia swojej kadrze oszczędzania w ramach PPK.

Kto finansuje PPK?

Wpłaty do PPK są wspólnie finansowane zarówno przez pracodawcę, jak i pracownika. Warto zatem zastanowić się, w jakim stopniu pokrywane są przez poszczególne strony wpłaty na rzecz Pracowniczych Planów Kapitałowych.

W ramach Pracowniczych Planów Kapitałowych pracodawca jest zobligowany do finansowania wpłat podstawowych w części stanowiącej 1,5 proc. wynagrodzenia osiąganego przez pracownika. To jeszcze nie wszystko, ponieważ może on również dokonywać wpłat dodatkowych w wysokości do 2,5 proc. wynagrodzenia. Taki stan rzeczy oznacza, że maksymalny pułap wynosi łącznie 4 proc.

Z kolei pracownik w każdym miesiącu uczestnictwa w Pracowniczych Planach Kapitałowych przeznacza 2 proc. z osiąganego przez siebie swojego wynagrodzenia na rzecz PPK. Oprócz tego może on również zadeklarować dokonywanie dobrowolnych wpłat dodatkowych na poziomie do 2 proc. otrzymywanego wynagrodzenia. A zatem, łącznie daje to – podobnie jak w przypadku pracodawcy – 4 proc. miesięcznie.

Warto przy tym dodać, że pracownicy otrzymujący wynagrodzenie nie wyższe niż 1,2-krotność minimalnego wynagrodzenia ustawowego, mogą obniżyć wpłatę podstawową do poziomu 0,5 proc. pensji.

Jak już wspomniano, w Pracowniczych Planach Kapitałowych uczestniczą trzy grupy podmiotów – są one następujące: pracownicy, pracodawcy oraz państwo. Tymczasem,  wspomnieliśmy jedynie o dwóch z nich. 

Udział państwa w PPK

W związku z tym warto teraz napisać o udziale państwa w finansowaniu PPK – do dopłat ze strony państwa zalicza się jednorazową wpłatę wstępną (powitalną) w wysokości 250 złotych, a także roczne dopłaty na poziomie 240 złotych. Jeśli chodzi o wpłatę powitalną, to trzeba nadmienić, iż otrzymuje ją każdy uczestnik PPK, który przez minimum 3 pełne miesiące jest uczestnikiem Pracowniczych Planach Kapitałowych.

Z kolei dopłatę roczną otrzymuje uczestnik Pracowniczych Planów Kapitałowych, w przypadku którego wpłaty na rzecz PPK w roku kalendarzowym stanowią nie mniej niż 3,5 proc. sześciokrotności minimalnego wynagrodzenia z danego roku. W sytuacji, gdy wpłaty podstawowe uczestnika są niższe niż 2 proc., musi on zgromadzić minimum jedną czwartą powyższej kwoty.

Czy warto skorzystać z PPK?

Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ Pracownicze Plany Kapitałowe oznaczają dla oszczędzającego zarówno korzyści, jak i słabości.

Wady PPK

Przystąpienie do Pracowniczych Planów Kapitałowych (PPK) to – wprawdzie niewielkie, ale jednak – ryzyko przejęcia zgromadzonych środków przez państwo wyjątkowych okoliczności. Taki stan rzeczy może budzić niepewność, choć w gruncie rzeczy zagrożenie jest mało prawdopodobne.

Kolejnym minusem jest upolitycznienie programu i możliwość uzależnienia PPK od sytuacji politycznej w przyszłości.

Ponadto nie sposób precyzyjnie określić stopy zwrotu z inwestycji, co utrudnia kalkulację potencjalnych korzyści finansowych. Jeśli dodamy do tego czynnik w postaci inflacji, obliczenia stają się obarczone naprawdę wysokim poziomem niepewności.

Pewną słabością jest również ograniczony dostęp do zebranych środków przed 60. rokiem życia. Ponadto, w przypadku wcześniejszej wypłaty z PPK trzeba liczyć się z koniecznością zapłaty podatku od uzyskanych zysków.

Zalety PPK

Mimo wyżej wymienionych minusów Pracownicze Plany Kapitałowe mają również liczne plusy. Jednym z nich jest fakt, że przeprowadzeniem formalności zajmuje się pracodawca, co oznacza wygodę z punktu widzenia pracodawcy.

Korzyści z wpłat do PPK trzeba rozpatrywać w długiej perspektywie, ponieważ nie buduje się w ten sposób zysków krótkoterminowych. Wręcz przeciwnie – jest to sposób na stworzenie kapitału emerytalnego.

Ponieważ pieniądze zgromadzone w ramach Pracowniczych Planów Kapitałowych podlegają dziedziczeniu, w przypadku śmierci pracownika środki przekazuje się spadkobiercom.

Dodatkowo korzystający z Pracowniczych Planów Kapitałowych pracownik otrzymuje dopłatę od pracodawcy i państwa, co zwiększa wartość jego oszczędności.

Jak sprawdzić stan konta PPK?

W tym celu należy zarejestrować się na portalu Serwis MojePPK (logowanie jest możliwe również z użyciem profilu zaufanego, e-dowodu oraz usługi MojeID). Dzięki temu można właściwie w każdym momencie sprawdzić poziom zgromadzonych przez siebie środków na rachunku PPK. Logowanie do Serwisu Moje PPK odbywa się poprzez stronę internetową mojeppk.pl.

Jak zrezygnować z PPK?

Jedną z cech Pracowniczych Planów Kapitałowych jest łatwość w rezygnacji z uczestnictwa. W tym celu wystarczy złożyć pracodawcy podpisaną rezygnację – jest to jednostronicowy dokument, którego wypełnienie zajmuje nie więcej niż kilka chwil. Znajdziesz go na stronie mojeppk.pl.

Co dzieje się z pieniędzmi w przypadku rezygnacji z PPK?

Uczestnik programu, który zrezygnuje z PPK, otrzyma środki, które pochodziły z wpłat z jego pensji, natomiast pieniądze wpłacone przez zakład pracy są dzielone na dwie części. 70 proc. z nich zwraca się uczestnikowi PPK na jego rachunek bankowy; zaś 30 proc. zostanie przesłane do ZUS-u w charakterze składki emerytalnej.

Jak wypłacić środki z PPK?

Wypłata środków nie oznacza rezygnacji z oszczędzania. Aby jej dokonać, należy złożyć odpowiednią dyspozycję na rachunku PPK. Warto przy tym pamiętać, że jeśli wypłata z PPK jest dokonywana w związku z zaciągnięciem kredytu hipotecznego lub poważnym zachorowaniem, nie dokonuje się od niej żadnych potrąceń.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

Czym jest Rejestr Dłużników?

0
rejestr dłużników

Zaciąganie różnego rodzaju zobowiązań jest nieodłącznym elementem naszego życia – fakt ten nie ulega żadnym wątpliwościom i dotyczy zarówno osób prywatnych, jak i przedsiębiorców. Nie powinno nas zatem dziwić, że od lat funkcjonuje Rejestr Dłużników BIG InfoMonitor. Jest to baza danych zawierająca informacje o podmiotach, które nie wywiązują się ze swoich zobowiązań.

BIG Info Monitor

BIG InfoMonitor (pełna nazwa: Biuro Informacji Gospodarczej InfoMonitor S.A.) to internetowa baza dłużników. Została ona utworzona w 2004 roku jako wspólne przedsięwzięcie następujących podmiotów:

  • Związek Banków Polskich (ZBP),
  • instytucje finansowe (PZU, PKO BP),
  • spółki, których głównym akcjonariuszem jest Skarb Państwa (w tym m.in. KGHM Polska Miedź).

Cel działalności prowadzonej przez BIG InfoMonitor jest bardzo prosty: gromadzenie informacji na temat tego, czy poszczególne podmioty (osoby fizyczne, przedsiębiorcy) spłacają terminowo swoje zobowiązania.

BIG InfoMonitor – jakie zobowiązania uwzględnia się w rejestrze?

W rejestrze dłużników BIG InfoMonitor ujmuje się różne rodzaje zobowiązań, w tym na przykład płatności dokonywane z tytułu:

  • rat kredytów i pożyczek,
  • czynszu administracyjnego,
  • polisy ubezpieczeniowej,
  • usług zawartych z operatorami telekomunikacyjnymi,
  • kosztów sądowych, mandatów i kar,
  • opłat za energię, media, gaz itp.

Do rejestru dłużników BIG InfoMonitor wpisuje się takie zobowiązania spełniające m.in. następujące warunki:

  • dług jest niespłacony i przeterminowany o co najmniej trzydzieści dni;
  • wartość zadłużenia to minimum dwieście złotych;
  • czas, który upłynął od końca terminu płatności, to nie więcej niż sześć lat.

Negatywne informacje w Rejestrze Dłużników BIG InfoMonitor – jakie konsekwencje?

Niedobrze jest znaleźć się w Rejestrze Dłużników BIG InfoMonitor. Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie jest prosta: ponieważ negatywne informacje zapisane w tym rejestrze są dla banków itp. jak sygnał ostrzegawczy i oznaczają, że potencjalny kredytobiorca może być niewypłacalny. Negatywne zapisy znajdujące się w rejestrze BIG mogą – z punktu widzenia osób fizycznych – utrudnić:

  • otrzymanie kredytu i karty kredytowej,
  • skorzystanie z usług w zakresie telefonii, telewizji kablowej itp.
  • zakup sprzętu RTV i AGD na abonament,
  • zawarcie umowy leasingowej.

Z kolei w przypadku firm negatywne informacje w BIG przełożą się na trudności w zakresie:

  • zakupu towarów przez firmę w ramach kredytu kupieckiego (kredytu z odroczoną płatnością),
  • wynajęcia lokalu na cele związane z działalnością gospodarczą,
  • korzystania z leasingu, faktoringu oraz innych źródeł finansowania.

Czym jest Rejestr Dłużników BIG?

Rejestr Dłużników to baza prowadzona przez Biuro Informacji Gospodarczej. Zawiera ona miliony rekordów z danymi o zaległościach finansowych konsumentów oraz przedsiębiorców. 

To jednak niejedyna taka baza. W Polsce działa obecnie pięć takich rejestrów:

  • Rejestr Dłużników BIG InfoMonitor,
  • Rejestr Dłużników ERIF,
  • Krajowa Informacja Długów Telekomunikacyjnych BIG,
  • Krajowy Rejestr Długów (KRD),
  • Krajowe Biuro Informacji Gospodarczej (KBIG).

Spośród wyżej wymienionych to właśnie BIG InfoMonitor w największym stopniu współpracuje z ze Związkiem Banków Polskich (ZBP). Dzięki temu raporty dotyczące terminowych spłat zawierają bardzo szczegółowe dane.

CZYTAJ TAKŻE:

  1. Jak udowodnić, że dług jest przedawniony?
  2. Jak sprawdzić KRD? Jakie dane znajdują się w Krajowym Rejestrze Długów?
  3. Jak sprawdzić kontrahneta w BIK?
  4. Czym jest giełda długów?
  5. Spirala zadłużenia – jak w nią nie wpaść?

Jak sprawdzić, czy jest się w Rejestrze Dłużników?

Jeśli planujesz zaciągnięcie zobowiązania, ale nie wiesz, czy status w BIG Ci na to pozwoli, mamy dobrą informację: Rejestr Dłużników BIG InfoMonitor S.A. jest łatwo dostępny. Można sprawdzić go za pośrednictwem strony internetowej www.konsument.krd.pl. Krajowy Rejestr Długów BIG SA oferuje użytkownikom usługę o nazwie „Sprawdź swój PESEL”.

W tym celu na stronie internetowej należy założyć profil (proces rejestracji jest przejrzysty oraz intuicyjny), a po weryfikacji – pobrać raport wygenerowany przez KRD BIG SA.

Rejestr Dłużników BIG – jak sprawdzić kontrahenta?

Prowadzenie biznesu nie jest proste. Wręcz przeciwnie – ważne jest nie tylko pozyskanie klienta, ale także wybór takich kontrahentów, którzy są niewypłacalni. W tym celu warto, jeszcze przed nawiązaniem współpracy, sprawdzić przyszłego kontrahenta w Rejestrze Dłużników BIG InfoMonitor. 

Można zrobić to za pośrednictwem strony internetowej: https://www.big.pl/lp/wlacz-kompleksowa-ochrone-finansow-twojej-firmy?utm_source=baner.

Na tym poziomie można liczyć na trzy główne usługi, to znaczy:

  • raport o kontrahencie, w którym znajdują się informacje odnośnie jego ewentualnego zadłużenia;
  • monitoring kontrahentów – usługa, dzięki której dowiemy się, czy kontrahent przestał terminowo spłacać swoje zobowiązania. Jeśli coś takiego się stanie, przedsiębiorca korzystający z tej usługi w ramach BIG InfoMonitor szybko się o tym dowie i – gdy sytuacja tego wymaga – może podjąć odpowiednie działania, w tym np. wstrzymać dostawy towarów;
  • „pieczęć prewencyjna” – usługa, dzięki której kontrahent dowie się, że zostanie wpisany do Rejestru Dłużników, jeśli nie zrealizuje płatności.

Rejestr Dłużników BIG a Rejestr Dłużników Niewypłacalnych

Rejestr Dłużników BIG InfoMonitor to nie jedyna baza danych, którą wykorzystuje się w Polsce w celu oceny wypłacalności kontrahentów. Oprócz tego funkcjonują również takie systemy jak na przykład RDN, czyli Rejestr Dłużników Niewypłacalnych. RDN także zawiera informacje na temat wypłacalności podmiotów gospodarczych – zarówno osób fizycznych, jak i przedsiębiorstw.

Rejestr Dłużników Niewypłacalnych jest instytucją państwową. Prowadzi ona bazę podmiotów, którzy nie regulują w wymaganym terminie swoich zobowiązań. Funkcjonowanie RDN jest regulowane przez Ustawę z 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku BIG InfoMonitor, RDN również ma za zadanie poprawić przejrzystość funkcjonowania rynków raz zabezpieczyć firmy i obywateli przed niewypłacalnymi podmiotami.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

Zasady wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych

0
wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych

Auto firmowe to w wielu przedsiębiorstwach absolutne must have. Pracownicy wykorzystują pojazdy na co dzień, podczas realizacji zadań ważnych dla firmy (dojazd do klienta, zarządzania placówkami sprzedażowymi itp.) Czy mogą używać samochodów służbowych w celach prywatnych? Przeczytasz o tym w naszym artykule.

Jak rozliczać samochód służbowy do celów prywatnych? Rozliczenia w świetle podatku dochodowego

Korzystanie z auta służbowego w celach prywatnych przez pracownika jak najbardziej jest dozwolone. Dopuszcza się takie rozwiązanie, ale trzeba rozpatrzyć tę kwestię w świetle prawa podatkowego. 

Takie świadczenie traktuje się bowiem jak źródło przychodu. Jego wysokość jest ustalana w sposób ryczałtowy, z uwzględnieniem mocy silnika i wynosi:

  • 250 złotych miesięcznie – w przypadku aut o mocy silnika nieprzekraczającej 60 kW oraz pojazdów elektrycznych,
  • 400 złotych miesięcznie – dotyczy to pozostałych samochodów.

Przed wprowadzeniem przepisów określanych jako Polski Ład podczas ustalania ryczałtu brano pod uwagę nie moc silnika, ale jego pojemność.

Dlaczego wartość świadczenia w postaci możliwości korzystania z samochodu jest określana kwotowo? Taki stan rzeczy wynika stąd, iż potrzebne jest ustalenie podstawy na cel podatku dochodowego od osób fizycznych. 

To ważne, ponieważ PIT nie obejmuje jedynie wynagrodzenia w formie finansowej, ale także świadczeń w formie niepieniężnej. Możliwość korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych jest świadczeniem niepieniężnym.

Zryczałtowany przychód pracownika za używanie auta firmy w celach prywatnych uwzględnia to, że pracodawca pokrywa wydatki związane z eksploatacją samochodu. Są to na przykład koszty z tytułu:

  • zakupu paliwa,
  • polisy ubezpieczeniowej,
  • bieżących napraw serwisowych,
  • wymiany opon, zakupu części zamiennych itp.

Do tej kategorii nie zalicza się opłat ponoszonych po to, by pojazd mógł uczestniczyć w ruchu lądowym (rozumie się w przez to m.in. opłaty za przejazd autostradą).

Z kolei w sytuacji, gdy pracownik sam poniósł część kosztów na użytkowanie pojazdu służbowego, przychód przez niego osiągnięty ustala się jako różnicę pomiędzy:

  • wartością należnego świadczenia ryczałtowego,
  • rzeczywistym wydatkiem poniesionym przez pracownika.

Powyższe zasady postępowania odnoszą się do osób zatrudnionych w ramach umowy o pracę. 

Inaczej wygląda sytuacja, jeśli chodzi np. o zleceniobiorców czy członków zarządu. W takim przypadku bierze się bowiem pod uwagę tzw. stawki rynkowe (a zatem kalkulacja odbywa się np. na podstawie cen z wypożyczalni). Taki stan rzeczy wynika m.in. z interpretacji Dyrektora Krajowej Interpretacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP2-2.4011.545.2022.1.IN). 

Więcej informacji na ten temat można znaleźć w następującym akcie prawnym: Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Samochód służbowy do celów prywatnych a składki ZUS

Jeśli chodzi o wykorzystanie auta służbowego do celów prywatnych, trzeba pamiętać również o rozliczeniach względem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Nieodpłatne korzystanie z samochodów służbowych do celów prywatnych uznawane jest jako część przychodu pracownika w ramach stosunku pracy. 

Taki stan rzeczy sprawia, że pracodawca uwzględnia te korzyści w całkowitym przychodzie pracowniczym – powiększają one podstawę oskładkowania ZUS.

Rzecz jasna, jeśli auto służbowe jest wykorzystywane sporadycznie (incydentalnie, czyli np. kilka razy na miesiąc), nie dolicza się do przychodu podatnika całej wartości zryczałtowanego przychodu – byłoby to niesprawiedliwe. 

Zamiast tego za każdy dzień, w którym osoba zatrudniona korzysta z auta firmowego do celów prywatnych, nalicza się 1/30 wartości ryczałtu. Jak wiadomo, podstawę stanowi 250 lub 400 zł, w zależności od rodzaju oraz mocy auta. Wartość uzyskanego w danym miesiącu świadczenia jest doliczana do pozostałych przychodów, które osiągnął pracownik w danym okresie.

PRZECZYTAJ TAKŻE:

  1. Ewidencja przebiegu pojazdu – jak przeprowadzić?
  2. Samochód prywatny w kosztach firmy – jak rozliczyć koszty używania prywatnego samochodu działalności gospodarczej?
  3. Sprzedaż samochodu firmowego 2024. Sprzedaż samochodu firmowego a podatek VAT i dochodowy
  4. Sprzedaż samochodu przez VAT marża – obowiązujące zasady
  5. Wartość rezydualna samochodu i innych środków trwałych  

Zasady wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych. Czy można udostępnić samochód służbowy do celów prywatnych pracownikowi?

Do kompetencji pracodawcy należy ustalenie, czy pracownik może korzystać z auta służbowego w celach prywatnych. Ustala on również, w jakim zakresie ma prawo to robić. Przykładowo, właściciel przedsiębiorstwa może ustalić, że pracownik:

  • w ogóle nie będzie miał prawa do korzystania z pojazdu służbowego w celach prywatnych;
  • ma prawo korzystać z auta służbowego do celów prywatnych w ograniczonym, ściśle ustalonym przez pracodawcę, zakresie. Rozumie się przez to na przykład brak do wyjazdu poza granice kraju;
  • nie ma żadnych ograniczeń w zakresie korzystania z samochodu służbowego do realizacji celów prywatnych (oczywiście, o ile jest to zgodne z przeznaczeniem takiego pojazdu).

To jeszcze nie wszystkie dostępne możliwości, ponieważ przedsiębiorca ustala również, czy pracownicy mogą używać auta służbowego odpłatnie lub nie. Tak czy inaczej, kwestie te powinny zostać ustalone w formie pisemnej, w ramach udzielonego pracownikowi upoważnienia.

Rzecz jasna, samowolne korzystanie z samochodów służbowych do celów prywatnych, bez zgody ze strony pracodawcy, jest niedozwolone. O ile pojedyncze działanie raczej nie przyniesie poważniejszych konsekwencji, to nagminne łamanie zakazu przełożonego może skutkować nawet rozwiązaniem umowy o pracę (w trybie dyscyplinarnym).

Z drugiej strony możliwość używania auta firmowego do realizacji prywatnych celów może być traktowana jak benefit do wynagrodzenia.

Rozliczaj samochód prywatny z Małą Księgowością

Korzystając z programu Mała Księgowość, możesz bezproblemowo rozliczać samochody prywatne. Aby to zrobić, musisz przede wszystkim prowadzić auto do kartoteki. Zrobisz to, wchodząc w 'Księgowość’ > 'Ustawienia’ > 'Pojazdy prywatne’. Dodasz tam szczegółowe informacje dotyczące marki, numeru rejestracyjnego i pojemności pojazdu i tym podobne.

W 'Ustawieniach’ wprowadzisz również cele i opisy tras wyjazdów samochodem prywatnym.

Ponadto, w 'Księgowość’ > 'Dokumenty’ znajdziesz dwie opcje:

  • ’Ewidencja przebiegu pojazdów’ – po zdefiniowaniu w ustawieniach stawki za 1 km przebiegu pojazdu, pojazdy prywatne, cele wyjazdów, opisy tras wyjazdów pojazdem prywatnym, rozliczysz tutaj samochód prywatny.
  • ’Ewidencja kosztów pojazdów’ – umożliwia podgląd faktycznie poniesionych kosztów wykorzystania pojazdu.

Przeczytaj więcej w kategorii Biuro rachunkowe.

Rządowe wakacje kredytowe mogą zostać przedłużone. Co trzeba o nich wiedzieć?

0
wakacje kredytowe

Wakacje kredytowe 2022-2023 sprawiły, że nawet milion kredytobiorców mogło złapać oddech. Okazuje się, że program może być przedłużony na 2024 rok. Pokazujemy, na czym polega „urlop” od kredytu hipotecznego, jakie daje oszczędności, na co warto je wydać i co się może zmienić w przyszłym roku.

Czy wakacje kredytowe zostaną przedłużone?

Rząd dyskutuje o przedłużeniu programu wakacji kredytowych. Został on uruchomiony, aby ulżyć kredytobiorcom, których obciążenia wzrosły po podwyżce stóp procentowych. 

Jedną z rozważanych opcji jest wprowadzenie kryterium dochodowego. To może być np. próg w postaci procentu pensji, który wnioskujący musi wydać na spłatę zadłużenia. 

Dotychczas z wakacji skorzystało prawie 1 milion kredytobiorców, a „urlop” objął ok. 57 proc. umów, które kwalifikowały się do udziału w programie. Na obecnych zasadach wakacje kredytowe mają się zakończyć w 2023 roku.

Na czym polegają rządowe wakacje kredytowe?

Moratorium na spłatę kredytu mieszkaniowego to opcja atrakcyjna dla wielu osób. Wakacje kredytowe zostały wprowadzone w lecie 2022 roku. Na czym polegają?

Kredytobiorcy – złotówkowi – mogli zawiesić spłatę 4 rat w 2022 roku i 4 kolejnych rat w 2023 roku.

Harmonogram spłaty kredytu zostaje przeliczony i wydłużony o liczbę miesięcy wakacji kredytowych. Mówiąc inaczej, „wakacyjne” miesiące trafiają na koniec okresu spłaty.

Rodzaj oprocentowania kredytu mieszkaniowego nie ma znaczenia. Wakacje kredytowe przysługują w przypadku zmiennego i stałego oprocentowania. Dotyczą jednej umowy zawartej w celu nabycia nieruchomości przeznaczonej na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych (także na kupno ziemi pod dom). 

To znaczy, że przedsiębiorcy, którzy wzięli kredyt na nieruchomość służącą do prowadzenia działalności gospodarczej, nie mogą skorzystać z „urlopu” od płacenia.

Spójrzmy na przykład, jakie korzyści daje kredytobiorcom moratorium. 

W rodzinie państwa Kowalskich rata wzrosła z 1700 zł do 2600 zł. Zdecydowali się na 8 miesięcy wakacji kredytowych: 4 w 2022 roku i 4 w 2023 roku (po jednej w każdym kwartale). Ich obciążenie w latach 2022-2023 zmniejszy się o 20 800 zł.

Co z odsetkami przy wakacjach kredytowych?

Skorzystanie z wakacji kredytowych jest „bezpłatne”. Banki nie pobierają za nie opłat. To nie wszystko. Kredytobiorcy nie zapłacą też odsetek. Wielu ekspertów ocenia, że wakacje kredytowe to właściwie darmowa pożyczka w wysokości 8-miesięcznych rat kredytu hipotecznego.

Warto jednocześnie pamiętać, że jeżeli kredyt jest ubezpieczony, to kredytobiorca nadal będzie ponosił opłaty wynikające z umowy ubezpieczenia. 

Czy opłaca się korzystać z wakacji kredytowych?

Wakacje kredytowe to bezpośrednia ulga dla kredytobiorców, którzy mają problem ze spłatą z powodu wzrostu wysokości rat, inflacji i drożyzny. Według rządowych wyliczeń, ok. 2 mln. Polaków boryka się ze spłatą kredytu z powodu inflacji.

To nie wszystko. Nawet osoby, które nie potrzebują odciążyć budżetu domowego, mogą skorzystać na wakacjach kredytowych. Wystarczy, że zaoszczędzone pieniądze przeznaczą na nadpłatę części kapitałowej kredytu i zmniejszą tym samym wysokość przyszłych odsetek. Inne rozwiązanie do rozważenia, to inwestycja tych środków np. w obligacje skarbowe.

Zaletą wakacji kredytowych jest zjawisko związane z wartością pieniądza w czasie. Co to znaczy? Mówiąc najkrócej, 1000 zł jest więcej warte teraz niż 1000 zł za 5, 10 czy więcej lat. Oznacza to, że lepiej mieć taką kwotę w tej chwili niż w przyszłości. 

W przypadku kredytu, obecna rata przeniesiona na koniec harmonogramu spłaty będzie mniej dokuczliwa. Jej kwota będzie mniej warta niż w 2023 roku m.in. ze względu na inflację.

Jakie mogą być konsekwencje wakacji kredytowych?

Myśląc o konsekwencjach „urlopu” kredytowego, warto rozważyć:

  • ile miesięcy pozostało do końca kredytu hipotecznego – wzięcie wakacji kredytowych wydłuży czas spłaty mieszkania lub domu;
  • na, co zostaną wydane pieniądze zaoszczędzone na ratach – spłatę innych zobowiązań, dopięcie budżetu domowego, konsumpcję, nadpłatę kredytu, a może na inwestycję (np. w obligacje).

Są jeszcze inne konsekwencje. Szeroko dostępne wakacje kredytowe  i ich przedłużenie na kolejny rok może wpłynąć na makroekonomię. To może np. napędzić inflację – kredytowicze mogą przeznaczyć zaoszczędzone pieniądze na konsumpcję.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

Jakie zmiany w Kodeksie pracy nastąpiły w 2023 roku?

0
zmiany w kodeksie pracy

Trwałe uregulowanie pracy zdalnej, dodatkowe dni wolne oraz badanie trzeźwości pracowników – to tylko niektóre zmiany w Kodeksie pracy, weszły w życie w 2023 roku. Poznaj je i dostosuj się do przepisów. 

Najważniejsze zmiany w Kodeksie pracy 2023


Kluczowe zmiany w Kodeksie pracy (Dz. U. 2023 poz. 641), które weszły w życiu w 2023 roku – m.in. 26 kwietnia – dotyczą:

  • dodatkowych dni wolnego (urlop opiekuńczy i wolne z tytułu działania siły wyższej);
  • uregulowania zasad pracy zdalnej;
  • zmian w zakresie umowy o pracę na okres próbny i czas określony;
  • oraz m.in. umożliwienia pracownikom pracy w innych firmach, oraz wnioskowanie o zmianę warunków pracy.

Co się zmieniło w urlopach 2023?

7 dodatkowych dni wolnego, to jedna z ważniejszych zmian w Kodeksie pracy. Jest zgodna z unijną dyrektywą 2019/1158 w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym (tzw. dyrektywa work-life balance). Na czym polega nowość?

Pracownikowi przysługuje:

  • bezpłatny urlop opiekuńczy – do 5 dni w roku kalendarzowym.

Urlop opiekuńczy przysługuje w celu zapewnienia osobistej opieki lub wsparcia osobie będącej członkiem rodziny (dziecko, małżonek, rodzice) lub zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym, która wymaga znacznej opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych. 

Uwaga! Urlopu opiekuńczego nie można wziąć na siebie.

Pracodawca nie może odmówić przyznania tego urlopu. Wniosek składany pisemnie, także w formie elektronicznej, przynajmniej dzień wcześniej (art. 173).

  • wolne z tytułu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych – 2 dni lub 16 godzin w roku kalendarzowym. 

Wolne będzie przysługiwało z zachowaniem prawa do 50 proc. wynagrodzenia. Powodem wzięcia wolnego może być choroba lub wypadek, jeżeli jest niezbędna natychmiastowa obecność pracownika. Pracodawca nie może odmówić przyznania tych wolnych dni/godzin. Wniosek składany jest ustnie lub pisemnie, nawet w dniu, w którym doszło do tej sytuacji (art. 148).

Praca zdalna w Kodeksie pracy

Jedna z najbardziej oczekiwanych zmian w przepisach dotyczy trwałego uregulowania zasad pracy zdalnej (art. 67). 

Zgodnie z nowelizacją, praca zdalna polega na wykonywaniu pracy całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika (w tym pod adresem zamieszkania pracownika) i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą. Możliwa jest praca zdalna całkowita, jak i hybrydowa (w domu i w zakładzie pracy).

Oto kluczowe postanowienia:

  • pracę zdalną można uzgodnić przy zawieraniu umowy o pracę lub w trakcie zatrudnienia;
  • pracodawca nie może odmówić pracy zdalnej m.in. pracownicom w ciąży, pracownikom wychowującym dziecko do ukończenia 4 lat życia oraz sprawującym opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności;
  • pracodawca może polecić pracownikowi pracę zdalną w przypadku obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego oraz w 3 miesiące po ich odwołaniu, oraz z powodu działania siły wyższej, np. po pożarze w siedzibie firmy;
  • pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny za użycie własnych urządzeń jeżeli pracodawca nie zapewnił materiałów i narzędzi potrzebnych do pracy zdalnej,
  • możliwa jest praca zdalna okazjonalna – 24 dni w roku kalendarzowym (pracodawca może jej odmówić).

Ile dni opieki w 2023 roku?

16 godzin lub 2 dni w ciągu roku kalendarzowego – tyle przysługuje pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat (art. 188).

Pracownik składa wniosek o zwolnienie z pracy w formie papierowej lub elektronicznej. Nie musi informować pracodawcy o powodach jego wzięcia. Zachowuje też prawo do 100 proc. wynagrodzenia. Rodzice muszą ustalić, kto z nich będzie korzystał z opieki.

Warto pamiętać, że godziny lub dni przeznaczone na opiekę nad dzieckiem trzeba wykorzystać w danym roku kalendarzowym.

Umowy o pracę

Zmiany objęły również szczegóły zawierania umowy o pracę, należy w niej podać m.in.:

  • adres siedziby pracodawcy lub adres miejsca zamieszkania (w przypadku osoby fizycznej nieposiadającej siedziby) oraz podać miejsca lub miejsc wykonywania pracy (art. 29);
  • czas trwania lub dzień zakończenia umowy o pracę na okres próbny;
  • okres, na który strony mają zamiar zawrzeć umowę o pracę na czas określony po wygaśnięciu umowy na czas próbny w przypadku, gdy umowa o pracę na czas określony ma być zawarta na okres krótszy niż 12 miesięcy. Taka umowa może być przedłużona o maksymalnie 1 miesiąc, jeżeli uzasadnia to rodzaj pracy, umowa o pracę na okres próbny zawierana jest na okres nie dłuższy niż 3 miesiące (art. 25);
  • czas trwania lub dzień zakończenia umowy o pracę na czas określony. Łączny czas maksymalnie 3 umów nie może przekraczać 33 miesięcy (art. 25),

Pozostałe zmiany w Kodeksie pracy

Wymienione wyżej zmiany nie wyczerpują listy nowości w prawie pracy. Oto inne ważne zmiany w Kodeksie pracy:

  • pracodawca nie może zabronić pracownikowi pracy w innej firmie, bez względu na jej formę (etat, umowa zlecenie, umowa o dzieło), wyjątkiem jest zawarcie umowy o zakazie konkurencji lub zakaz wynikający z innych przepisów (art. 26);
  • pracownik zatrudniony co najmniej przez 6 miesięcy, może raz w roku wystąpić z wnioskiem o zmianę warunków zatrudnienia (art. 29);
  • pracownikowi przysługują dodatkowe przerwy w pracy – co najmniej 15-minutowa po ponad 9 godzinach pracy oraz kolejna przerwa co najmniej 15-minutowa po czasie pracy dłuższym niż 16 godzin (dobowy wymiar pracy, art. 134);
  • pracodawca może skontrolować trzeźwość pracownika jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób, lub ochrony mienia (art. 22 1c);
  • pracownika wychowującego dziecko do ukończenia przez nie 8 roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, w przerywanym systemie czasu pracy oraz delegować poza stałe miejsce pracy (art. 178)

Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.

Czy kredyt dla firm ci się opłaci? Gdzie najlepiej wziąć firmowy kredyt?

0
kredyt dla firm

Potrzebujesz pieniędzy na rozwój działalności i zastanawiasz się, czy kredyt dla firm to dobre rozwiązanie? Przygotowaliśmy krótki przewodnik, z którego dowiesz się, jakie są rodzaje kredytów, kiedy warto je brać i czy młoda firma ma szansę na takie finansowanie.

Czy opłaca się brać kredyt dla firm?

Kredyt jest jednym z najważniejszych narzędzi używanych przez przedsiębiorców. Pomaga zdobyć środki na przykład na:

  • inwestycje, które przyniosą w przyszłości większe zyski,
  • bieżące lub niespodziewane wydatki,
  • możliwość utrzymania płynności finansowej (np. kiedy kontrahent nie wywiązuje się ze zobowiązań finansowych),
  • uregulowanie zobowiązań wobec dostawców,
  • terminową wypłatę wynagrodzeń dla pracowników,
  • opłaty za wynajem lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej. 

Kredyt firmowy opłaca się jeżeli przedsiębiorstwo przeznaczy go na rozwój, zwiększenie obrotów i generowanie większych zysków. Dzięki zewnętrznemu finansowaniu przedsiębiorstwo nie wydaje własnych pieniędzy na inwestycje. Jednak zabezpieczenie kredytem bieżącej działalności bywa ryzykowne. Być może sytuacja firmy nie jest stabilna i w przyszłości pojawią się kłopoty ze spłatą zobowiązań.

Gdzie najłatwiej o kredyt dla firm?

Myśląc o kredycie dla firm, warto dokładnie porównać oferty różnych banków. Porównywarki są przydatne, choć nie zawsze wiarygodne. Z zasady łatwiej dostać kredyt w banku, w którym ma się założone konto. Kredyt w rachunku będzie dobrym wyborem np. dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Korzystne propozycje mogą mieć banki specjalizujące się w obsłudze firm.

Dostępność kredytu zależy od m.in. jego rodzaju, kwoty, o którą występuje przedsiębiorstwo, jej zdolności kredytowej oraz warunków przyznawania finansowania przez bank. Warto pamiętać, że zbyt dużo zapytań kredytowych wysłanych do banku może popsuć ocenę firmy w BIK.

Kredyt dla firm najłatwiej uzyskać w firmach pożyczkowych, które zazwyczaj mają mniejsze wymagania wobec wnioskodawców niż banki. Z drugiej strony, tego typu finansowanie jest bardziej kosztowne dla przedsiębiorstwa. „Chwilówki” dla firm obciążają zdolność kredytową i mogą w przyszłości utrudnić zdobycia finansowania z banków.

Jakie są rodzaje kredytów dla przedsiębiorców?

Spójrzmy, po jakie kredyty mogą sięgnąć przedsiębiorcy. Wybór jest bardzo duży, na liście znajdziemy:

  •  kredyt obrotowy – na zabezpieczenie bieżących potrzeb finansowych przedsiębiorstwa związanych z działalnością operacyjną, np. zakup surowców, płatności dla dostawców, wypłaty dla pracowników czy opłacenie bieżących zobowiązań, np. rachunków za wynajmowany lokal;
  • kredyt na start działalności – finansowanie dla firm, które poszukują środków na rozpoczęcie działalności, np. startupów;
  • kredyt w rachunku bieżącym – umożliwia przedsiębiorcy tymczasowe przekroczenie stanu konta bieżącego, w przypadku JDG będzie to dodatkowy limit na koncie osobistym. Właściciel otrzymuje dostęp do dodatkowych środków, które wykorzysta do pokrycia bieżących wydatków lub spłaty zobowiązań;
  • kredyt inwestycyjny – dla firm planujących zakup nowych aktywów (np. maszyn, urządzeń, środków transportu), rozwinięcie działalności lub wdrożenie projektów inwestycyjnych;
  • kredyt pomostowy – krótkoterminowe finansowanie, które ma zapewnić płynność finansową przedsiębiorcom oczekującym na pełne finansowanie długoterminowe, np. dotacje z Unii Europejskiej;
  • kredyt konsolidacyjny – umożliwia spłatę wielu istniejących zobowiązań poprzez połączenie ich w jedno nowe zobowiązanie, z jedną, niższą miesięczną ratą (spłata zobowiązania będzie trwała dłużej, a koszt całkowity kredytu wzrośnie);
  • kredyt hipoteczny – na zakup nieruchomości, działki pod budynek przeznaczony na prowadzenie działalności, lokalu na wynajem czy remont.

Jak długo trzeba prowadzić działalność, żeby dostać kredyt?

Banki ograniczają ryzyko kredytowe i dlatego najchętniej finansują przedsiębiorstwa, które mają już określony staż rynkowy.

Zazwyczaj kredyt firmowy jest udzielany podmiotom działającym na rynku 1-2 lata. Czasem jednak wystarczy 6 miesięcy, a nawet 3 miesiące. To rzadkość – na takie warunki mogą liczyć osoby prowadzące JDG, które świadczą usługi na rzecz dotychczasowego pracodawcy lub zdolne dodatkowo zabezpieczyć spłatę zobowiązania (np. na majątku stałym).

Wyjątkiem są kredyty na start, czyli dla tzw. młodych przedsiębiorców. To specyficzna grupa: start-up nie ma jeszcze historii kredytowej i stażu rynkowego, a jego potencjał można ocenić tylko po biznesplanie. Właścicielowi takiej firmy pomoże wysoka zdolność kredytowa lub gwarancja finansowania zewnętrznego (np. z UE).

Co sprawdza bank przy kredycie firmowym?

Przed udzieleniem kredytu banki analizują zdolność kredytową oraz oceniają wiarygodność finansową przedsiębiorcy. W przypadku nowych firm lub wniosków o kredyt inwestycyjny przeprowadzą też analizę jakościową biznesplanu oraz ocenią jakie zyski osiągają przedsiębiorstwa z danej branży. 

Banki sprawdzają historię potencjalnego kredytobiorcy w BIK i innych bazach danych (Krajowym Rejestrze Długów, ERIF), staż działalności, podmioty powiązane (jeżeli wniosek kredytowy składa spółka) oraz ewentualne zaległości w ZUS i urzędach skarbowych.

Wnioskodawca zostanie poproszony o zaświadczenie z KRS oraz przedstawienie dokumentów finansowych firmy, np. bilans za zakończony rok rozliczeniowy, książkę przychodów i rozchodów i CIT. W przypadku JDG do wniosku kredytowego należy dołączyć informację o wpisie do CEiDG oraz PIT z poprzedniego roku.

Kredyt dla firm – podsumowanie

Kredyt dla firm jest opłacalnym rozwiązaniem jeżeli pomoże w osiągnięciu większych zysków lub ułatwi zachowanie płynności finansowej. Finansowanie z banku łatwiej uzyskają firmy z odpowiednim rynkowym stażem, o dużych zdolnościach kredytowych. 

Młodzi przedsiębiorcy są w gorszej sytuacji, choć i oni mogą znaleźć ofertę dla siebie (zwłaszcza jeżeli pozyskali wcześniej dotację państwową lub z UE). Zawsze warto dokładnie porównać oferty banków i spróbować wynegocjować korzystniejsze warunki.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

Pasywa – rodzaje i przykłady

0
pasywa

Czego potrzeba przedsiębiorstwu, aby generowało zyski? Źródeł finansowania, czyli pasywów. Opisujemy, co to są pasywa, jakie są ich przykłady oraz czym się różnią pasywa i aktywa.

Co to są pasywa?

Pasywa to źródła pochodzenia majątku przedsiębiorstwa, czyli źródła finansowania – środki pieniężne i materialne – wykorzystane do nabycia lub sfinansowania aktywów. Najczęściej występujące pasywa to kapitał zakładowy, wypłaty dla pracowników, oraz kredyty i pożyczki, czyli zobowiązania firmy.

Pasywa są zobowiązaniami finansowymi danego przedsiębiorstwa. Dzielimy je na:

  •     kapitał (fundusz) własny,
  •     kapitał obcy (zobowiązania).

Spójrzmy na przykłady pasywów.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Przykłady pasywów

Pasywa dzielą się na kapitał własny oraz kapitał obcy, a ten na zobowiązania krótkoterminowe i długoterminowe.

Kapitał obcy

Pasywa krótkoterminowe, zwane też bieżącymi, przedsiębiorstwo musi spłacić w ciągu 12 miesięcy. Pasywa bieżące to np. rezerwa na świadczenia emerytalne, zobowiązania wobec dostawców, pracowników czy instytucji państwowych, podatek dochodowy, kredyty krótkoterminowe, odsetki. Zachowanie płynności finansowej przedsiębiorstwa świadczy o tym, że jest ono zdolne do terminowego regulowania zobowiązań krótkoterminowych.

Zobowiązania długoterminowe zaciągane są na dłużej niż rok. To np. kredyty bankowe, leasing kapitałowy, odroczone podatki czy obligacje, z których środki przeznaczone są na inwestycje lub realizację strategicznych projektów.

Kapitał (fundusz) obcy to:

  •     rezerwy na zobowiązania – z tytułu odroczonego podatku, środki przeznaczone na świadczenia emerytalne i inne,
  •     zobowiązania długoterminowe – wobec jednostek powiązanych i innych (np. kredyty, pożyczki, obligacje, hipoteki),
  •     zobowiązania krótkoterminowe – wobec jednostek powiązanych i pozostałych (w tym zobowiązania powstałe z tytułu dostaw i usług w okresie wymagalności, zaliczki na dostawy, zobowiązania wekslowe, z tytułu podatków i wynagrodzeń, np. należności z tytułu podatku dochodowego), fundusze specjalne,
  •     rozliczenia międzyokresowe.

Kapitał własny

Kapitał (fundusz) własny tworzy:

  •     kapitał podstawowy (zakładowy) – jego wysokość odpowiada m.in. zapisom w umowie spółki i rejestrze, środki wniesione przez właścicieli firmy,
  •     kapitał zapasowy – np. zysk netto, który zwiększa kapitał zakładowy,
  •     kapitał z aktualizacji wyceny – po przeszacowaniu środków trwałych i inwestycji długoterminowych,
  •     kapitały rezerwowe w spółkach akcyjnych przeznaczone do pokrycia strat/zobowiązań finansowych wobec innych przedsiębiorstw,
  •     zysk/strata z lat ubiegłych,
  •     zysk/strata netto,
  •     odpisy zysku netto w ciągu roku obrotowego.

Pasywa a aktywa

Czym są aktywa? To, jak określa prawo, kontrolowane przez jednostkę (podmiot gospodarczy) zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych (art. 3 Ustawy o rachunkowości, Dz.U. 1994 Nr 121 poz. 591).

Inaczej mówiąc, aktywa to rzeczy firmy, które pozwalają jej generować dochód. Wyróżniamy aktywa trwałe z długim okresem użytkowania i niskim stopniem płynności (m.in. prawa autorskie, nieruchomości, środki transportu, inwentarz żywy, urządzenia techniczne) oraz aktywa obrotowe przeznaczone do sprzedaży lub zużycia w ciągu 12 miesięcy (m.in. paliwa, gotowe produkty, akcje, udziały w spółkach, aktywa pieniężne). 

Jakie są relacje między pasywami a aktywami? Pasywa to źródła finansowania aktywów. Bez pasywów nie ma aktywów. Widać to bardzo dobrze w bilansie, czyli dokumencie, który jest elementem sprawozdania finansowego. Aktywa pomniejszone o pasywa dają nam kapitał własny akcjonariuszy lub udziałowców.

Pasywa w bilansie

Każde przedsiębiorstwo rozliczające się w ramach pełnej księgowości musi przygotować raz w roku bilans. Jego składnikiem jest suma bilansowa – suma wartości wszystkich aktywów i pasywów firmy. 

Przeglądając pasywa ujęte w bilansie, można zatem ocenić, w jaki sposób zostały sfinansowane aktywa.

Zgodnie z zasadą równowagi bilansowej, kwoty zapisane w bilansie muszą być takie same, czyli aktywa równe pasywom. Pasywa ujęte są bilansie zgodnie ze schematem zawartym w Załączniku nr 1 do Ustawy o rachunkowości. Pasywa ujmowane są po prawej stronie bilansu.

Podczas tworzenia bilansu należy przestrzegać zasady, że pasywa nie mogą być zaniżone, a aktywa zawyżone.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej w kategorii Biuro rachunkowe.

Przechowywanie danych firmowych na serwerach wirtualnych

0
Przechowywanie danych firmowych na serwerach wirtualnych

Korzystanie z usług chmurowych (wirtualnych serwerów) kusi wygodą i oszczędnością kosztów. Jednak czy to rzeczywiście tak bezpieczne i korzystne rozwiązanie dla przedsiębiorców?

Czy przechowywanie danych w chmurze jest bezpieczne?

Dane firmowe – umowy, dane pracowników, klientów i kontrahentów, wyniki finansowe, rachunki – to jeden z najcenniejszych zasobów każdego przedsiębiorstwa.

Wbrew pozorom, to nie włamania hakerów są najgroźniejsze dla informacji firmowych. Dane wyciekają ze względu na błędy popełniane przez pracowników, phishing (wykradanie wrażliwych informacji, np. haseł) czy ataki ransomware, czyli oprogramowania szyfrującego.

Wystarczy, że pracownik kliknie link lub załącznik umieszczony w e-mailu, a ransomware zaszyfruje dane na firmowych dyskach. Przestępcy obiecują zwrócić dostęp po otrzymaniu okupu. Nie zawsze dotrzymują słowa, a przedsiębiorstwu grozi utrata wiarygodności oraz klientów i kontrahentów.

Agresorzy używający ransomware zarobili w 2022 roku ok. 457 mln dolarów (raport Chainalysis), a audytorska firma KPMG szacuje, że 58 proc. film w Polsce zanotowała naruszenie cyberbezpieczeństwa (31 proc. to był atak ransomware). 

Jak zatem zadbać o bezpieczeństwo danych firmowych?

Potrzebujesz usług zaufania? Wykup niezawodną kwalifikowaną pieczęć elektroniczną na pieczeckwalifikowana.pl.

Jak należy przechowywać dane firmowe?

Przechowując informacje firmowe w formie cyfrowej, należy m.in.:

  • regularnie tworzyć kopię bezpieczeństwa – backup pomoże przywrócić dane po awarii systemu, cyberataku (np. zaszyfrowaniu plików przez przestępców) lub przypadkowym skasowaniu. Kopia bezpieczeństwa przyda się również w innych sytuacjach, np. podczas migracji danych;
  • przestrzegać przepisów o ochronie danych osobowych, m.in. Rozporządzenie 2016/679 (RODO), Ustawy o ochronie danych osobowych, Ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną;
  • zabezpieczyć dane przed niepowołanym dostępem, wyciekiem/wykradnięciem na skutek celowej działalności przestępców lub błędu pracowników;
  •  przemyśleć metodę przechowywania informacji firmowych (serwer lokalny, rozwiązanie chmurowe);
  • przygotować wewnętrzne zasady dostępu do danych (nie każdy pracownik powinien mieć ten sam poziom dostępu);
  • stosować profesjonalne oprogramowanie antywirusowe. 

Serwery do przechowywania danych dla firm

Przedsiębiorcy mogą przechowywać dane na serwerach należących do firmy (kopia zapasowa lokalna) lub skorzystać z usług chmurowych (kopia danych zdalna). 

Do zalet własnych serwerów należy m.in. niezależność od zewnętrznych dostawców usług chmurowych oraz mniejsze ryzyko, że osoby spoza firmy będą miały dostęp do wrażliwych danych lub przekażą je organom władzy. 

Minusy?

Firmowe serwery mają często gorsze zabezpieczenie niż renomowane data center (a tylko z takich warto korzystać). Przedsiębiorstwo musi też inwestować w zakup i utrzymanie własnej infrastruktury do przechowywania danych. Im większa firma, tym większy koszt utrzymania własnych serwerów.

Firmy samodzielnie przechowujące dane muszą pamiętać o regularnym tworzeniu backupów (kopii zapasowych). To fundament cyberbezpieczeństwa przedsiębiorstwa i jedno z najbardziej skutecznych działań profilaktycznych. 

Kopie bezpieczeństwa powinny być przechowywane na przynajmniej dwóch różnych nośnikach, np. zewnętrznych dyskach twardych (serwerach NAS), innych komputerach lub pamięci przenośnej.

PRZECZYTAJ TAKŻE:

  1. Archiwizowanie dokumentów księgowych – jak prawidłowo przechowywać dokumenty? Terminy przechowywania dokumentacji księgowej
  2. Faktury w chmurze a papierowe. Jak długo przechowywać faktury? 
  3. Jak przechowywać faktury ustrukturyzowane? 
  4. Bezpieczeństwo podpisów elektronicznych a ryzyko cyberataków 
  5. Podpis i pieczęć elektroniczna a bezpieczeństwo firmy

Czy przechowywanie danych firmowych w chmurze jest bezpieczne?

Alternatywą dla przechowywania danych na własnych serwerach są usługi chmurowe. To coraz bardziej popularne rozwiązanie. Jest wygodne (nie trzeba utrzymywać własnej infrastruktury, pliki są dostępne z dowolnego miejsca i urządzenia) i uchodzi za bezpieczne, bo dane trzymane są poza firmowymi komputerami, a strzegą ich doświadczeni pracownicy, systemy cyberbezpieczeństwa i dopracowane procedury.

Kopia bezpieczeństwa zdalna tworzona jest na serwerze sieciowym lub wirtualnym dysku należącym do firmy specjalizującej się w usługach chmurowych. 

Eksperci przekonują, dokumenty przechowywane w chmurze są bezpieczne.

Adam Marczyński ze spółki Chmura Krajowa tłumaczył w serwisie Zaufana Trzecia Strona, że nie było skutecznego ataku na chmurę. Wycieki informacji były spowodowane np. nieprawidłową konfiguracją, czyli złym korzystaniem.

Przechowywanie danych firmowych – w biurze czy zdalnie?

Co wybrać: chmurę obliczeniową (cloud computing) czy serwery lokalne (on-premise)?

Jeżeli chcemy mieć całkowitą kontrolę nad kopią danych, to właściwym rozwiązaniem będzie wykorzystanie własnej infrastruktury IT. To pociąga za sobą zakup serwerów, oprogramowania oraz stworzenie zespołu informatyków odpowiadającego za obsługę serwerów. Istotne mogą być też dodatkowe koszty on-premise, czyli np. energii elektrycznej czy też usunięcia awarii.

Tych wydatków nie mają przedsiębiorstwa, które wybrały chmurę obliczeniową. Co więcej, korzystając z cloud computing łatwiej dopasować usługę do własnych potrzeb, dodać dodatkową powierzchnię, precyzyjnie planować budżet firmy (brak nieprzewidzianych wydatków), zautomatyzować tworzenie backupu oraz ograniczyć koszty (brak inwestycji w sprzęt IT oraz płacenie tylko za realnie używaną przestrzeń w chmurze).

Przed wysłanie danych do chmury warto je zaszyfrować. Zyskamy pewność, że nikt niepowołany nie będzie miał do nich dostępu.

Przechowywanie danych w chmurze a RODO

Przedsiębiorca przechowujący dane w chmurze musi pamiętać o przestrzeganiu przepisów dotyczących ochrony danych osobowych. To m.in. Rozporządzenie 2016/679 (RODO).

W praktyce oznacza to, że administrator danych osobowych odpowiada za naruszenie przetwarzanych danych.

Spójrzmy na taki przykład. Firma prowadząca sklep online przechowuje dane swoich klientów w chmurze. Doszło do incydentu i część danych osobowych wyciekło do internetu. W takiej sytuacji to administrator będzie musiał udowodnić podczas kontroli UODO, że dobrze zadbał o zabezpieczenie informacji, np. upewnił się, że usługodawca zapewnił odpowiedni poziom ochrony danych oraz zawarł z nim umowę powierzenia danych.

Firmy mogą korzystać z wirtualnych serwerów zlokalizowanych poza terytorium UE i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Zgodnie z RODO, przekazanie danych jest możliwe jeżeli to państwo zapewnia odpowiedni stopień ochrony, czyli m.in. praworządność, poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności, odpowiednie ustawodawstwo (art. 45 RODO). Z tego punktu widzenia należy poważnie rozważyć wybór chmury zarządzanej przez firmy np. z Chin.

Podsumowanie

Przechowując dane firmowe mamy do wyboru rozwiązanie on-premise, czyli na serwerach lokalnych oraz cloud (w chmurze). Oba sposoby mają swoich zwolenników, choć przewagę zdobywa model cloud computing – jest bezpieczny, wygodny skalowalny i pozwala ograniczać koszty prowadzenia przedsiębiorstwa.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo gospodarcze.

Kredyt hipoteczny bez wkładu własnego – czy to dobre rozwiązanie?

0
kredyt hipoteczny bez wkładu własnego

Co mogą zrobić osoby, które mają dość wysokie dochody, aby spłacać raty kredytu hipotecznego, ale brakuje im pieniędzy na wkład własny? Skorzystać z rozwiązania, jakim jest kredyt hipoteczny bez wkładu własnego. Kto może go uzyskać?

Czy można otrzymać kredyt bez wkładu własnego?

Kilkanaście lat temu kredyt hipoteczny bez konieczności wyłożenia własnych pieniędzy nie był niczym nadzwyczajnym. Nie był wymagany przez banki. To się jednak zmieniło. Obecnie nie ma możliwości otrzymania kredytu hipotecznego bez wkładu własnego. Minimalny wkład własny w 2023 roku to 10-20 proc. wartości nieruchomości. W ten sposób banki ograniczają ryzyko ponoszone podczas udzielania kredytów hipotecznych.

Bankowy wymóg to problem dla wielu osób, które mają zdolność czynszową, czyli pieniądze na wynajem mieszkania, ale nie dysponują środkami na wkład własny. Często nie mogą też zaproponować wkładu w innej formie, np. działki budowlanej, darowizny czy środków z PKK, IKE lub IKZE.

Rozwiązaniem jest program „Mieszkanie bez wkładu własnego”, który gwarantuje pokrycie całości lub części kwoty żądanej przez banki.

Kredyt hipoteczny bez wkładu własnego

Kredyt na mieszkanie lub dom bez wkładu własnego jest możliwy dzięki rodzinnemu kredytowi mieszkaniowemu.

Rządowy program „Mieszkanie bez wkładu własnego” przeznaczony jest dla osób zamierzających budować swój pierwszy dom lub planujących zakup pierwszego mieszkania (z rynku wtórnego lub pierwotnego).

Warunek: aby skorzystać z „Mieszkania bez wkładu własnego” trzeba mieć zdolność kredytową. Z programu skorzystają małżeństwa, rodziny, osoby wychowujące przynajmniej jedno wspólne dziecko i single.

Program zakłada, że państwowy bank BGK da poręczenie na kwotę brakującego wkładu własnego osoby ubiegającej się o kredyt hipoteczny. Gwarancja nie przekroczy 200 000 zł. Prowizja za udzielenie gwarancji wynosi 1 proc. kwoty gwarancji.

Zasady programu „Mieszkanie bez wkładu własnego”

Jakie zasady obowiązują osoby, które chcą ubiegać się o rodzinny kredyt mieszkaniowy?

Rodzinny kredyt mieszkaniowy można dostać:

  •     bez wkładu własnego,
  •     z wkładem własnym kredytobiorcy – nie wyższym niż 200 000 zł – oraz nieprzekraczającym 20 proc. całkowitej kwoty wydatków dla kredytów o zmiennej stopie procentowej i 30 proc. dla kredytów o stałej kwocie procentowej,
  •     bez ograniczeń dotyczących wysokości wkładu własnego gdy wkładem własnym jest wyłącznie nieruchomość gruntowa (wysokość takiego wkładu i kredytu nie może przekroczyć 1 mln zł).

Warto pamiętać, że obowiązuje limit ceny lokalu mieszkalnego za 1 mkw powierzchni użytkowej.

Kredyt udzielany jest na przynajmniej 15 lat przez banki, które zawarły umowę z BGK.

Osoby, które chcą skorzystać z gwarancji BGK:

  •     nie mają prawa własności mieszkania/domu jednorodzinnego (wykluczone są osoby, które w ciągu 5 lat przed złożeniem wniosku zbyły takie prawo w drodze darowizny),
  •     nie mogą korzystać ze spółdzielczego prawa dotyczącego mieszkania/domu jednorodzinnego,
  •     nie korzystają z innego gwarantowanego kredytu mieszkaniowego.

Jest wyjątek dla gospodarstw domowych z minimum dwójką dzieci – w takim wypadku kredytobiorca i pozostali członkowie mogą mieć mieszkania o pow. nie większej niż 50 mkw (dwoje dzieci), 75 mkw (troje dzieci), 90 mkw (czworo dzieci) i bez ograniczeń przy większej liczbie potomków.

Dodatkowo BGK gwarantuje pomoc w spłacie kredytu po narodzinach kolejnego dziecka (tzw. spłata rodzinna).

Oto przykład jak działa rodzinny kredyt mieszkaniowy. Rodzina Jana Nowaka kupuje mieszkania za 400 000 zł. Nie mają środków na 80 000 zł wkładu własnego. Korzystając z rodzinnego kredytu mieszkaniowego – brakujący wkład własny gwarantuje im BGK (Nowakowie uiszczają 1 proc. kwoty gwarancji, czyli 8 tys. zł), a oni spłacają w ratach 400 000 zł plus odsetki. Jeżeli nie podołają ratom, to BGK wpłaci kredytodawcy wkład własny, a rodzina będzie musiała spłacić pozostałą kwotę zaciągniętego kredytu.

Które banki udzielają kredytu bez wkładu własnego?

Kredytu bez wkładu własnego udzielają banki:

  1. Alior Bank S.A.
  2. Bank Ochrony Środowiska S.A.
  3. Bank Pekao S.A.
  4. Bank Spółdzielczy Rzemiosła w Krakowie
  5. Bank Spółdzielczy w Brodnicy
  6. BPS S.A.
  7. PKO Bank Polski S.A.
  8. Santander Bank Polska S.A.

Wniosek o udzielenie rodzinnego kredytu mieszkaniowego oraz oświadczenie o spełnieniu warunków programu należy złożyć od jednego z wymienionych wyżej banków.

Aktualizowaną na bieżąco listę banków można znaleźć na stronie BGK.

Podsumowanie: czy kredyt hipoteczny bez wkładu własnego to dobre rozwiązanie?

Osoby i rodziny, które mają zdolność kredytową, mogą skorzystać (po spełnieniu wyżej wymienionych warunków) z programu „Mieszkanie bez wkładu własnego”. Czy to dobre rozwiązanie? 

Tak, dla kredytobiorców z odpowiednio wysokimi dochodami, którzy chcą mieć mieszkanie lub dom, ale nie mają wolnych środków na wkład własny. 

Dodatkowym atutem jest tzw. spłata rodzinna. BGK spłaci 20 000 zł jeżeli w gospodarstwie domowym korzystającym z rodzinnego kredytu mieszkaniowego urodzi się nowe dziecko lub 60 000 zł za trzecie i kolejne. Rodzinny kredyt mieszkaniowy nie pomoże natomiast osobom, dla których oprocentowanie kredytów hipotecznych jest zbyt wysokie (w 2023 roku sięga 8-9 proc).

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.