Strona główna Blog Strona 21

Zasiłek chorobowy 2024 – komu przysługuje, wysokość. Jak przedsiębiorca może otrzymać zasiłek chorobowy?

0
zasiłek chorobowy

Zasiłek chorobowy przysługuje w czasie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą. Mogą z niego skorzystać osoby objęte ubezpieczeniem chorobowym, ale jedynie, kiedy spełniają określone warunki. Komu i w jakiej wysokości przysługuje zasiłek chorobowy?

Zasiłek chorobowy to świadczenie, które przysługuje w sytuacji niezdolności do pracy z powodu choroby. Prawo jego pobierania posiadają osoby opłacające składki na ubezpieczenie chorobowe. Jego wysokość wynosi 80% lub 100% podstawy wymiaru i uzależniona jest od powodu niezdolności do pracy. Co ciekawe, ustawodawca określił okres oczekiwania, co oznacza, że prawo do zasiłku najczęściej nie powstaje w pierwszym dniu po opłaceniu pierwszej składki. Co jeszcze warto wiedzieć o tym świadczeniu? Zapraszamy do lektury!

Komu przysługuje zasiłek chorobowy?

Zasiłek chorobowy przysługuje osobom, które stały się niezdolne do pracy z powodu choroby w czasie, kiedy były objęte ubezpieczeniem chorobowym. Mowa tutaj zarówno o osobach objętych ubezpieczeniem obowiązkowym, jak również dobrowolnym, a więc o:

  • pracownikach zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę;
  • ubezpieczonych wykonujących pracę nakładczą;
  • poborowych odbywających służbę zasadniczą;
  • innych osobach opłacających dobrowolnie składkę na ubezpieczenie chorobowe.

Zasiłek chorobowy przysługuje od:

  • 34. dnia choroby – w przypadku pracowników, osób ubezpieczonych wykonujących pracę nakładczą oraz poborowych odbywających służbę zasadniczą, którzy nie ukończyli 50. roku życia;
  • 15. dnia choroby –  w przypadku pracowników, osób ubezpieczonych wykonujących pracę nakładczą oraz poborowych odbywających służbę zasadniczą, którzy ukończyli 50. rok życia.

Wynagrodzenie za pierwsze 33 lub 14 dni choroby będzie wypłacane przez pracodawcę (czas zwolnienia chorobowego). Zasiłek chorobowy wypłacany jest za każdy dzień niezdolności do pracy, wyłączając dni wolne od pracy.

Ważne jest, że ubezpieczony nabywa prawo do poboru zasiłku chorobowego dopiero po upływie tak zwanego okresu wyczekiwania. W przypadku osób ubezpieczonych obowiązkowo wynosi on 30 dni, a w przypadku osób podlegających ubezpieczeniu dobrowolnemu – 90 dni.

Okres oczekiwania nie dotyczy następujących grup osób:

  • absolwentów szkół, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym w ciągu 90 dni od ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych;
  • ubezpieczonych, których niezdolność do pracy spowodowana została chorobą zawodową, wypadkiem przy pracy albo w drodze do pracy lub z pracy;
  • ubezpieczonych obowiązkowo, którzy mają co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego;
  • posłów i senatorów, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia.

Powyżej wskazane osoby nabywają prawo do poboru zasiłku chorobowego od pierwszego dnia ubezpieczenia w ZUS.

Ile wynosi zasiłek chorobowy?

Za podstawę wymiaru zasiłku w przypadku pracowników uznaje się przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone w okresie ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym wystąpiła choroba. Podstawę za jeden dzień roboczy stanowi 1/30 część podstawy wymiaru zasiłku.

Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru. Wyjątek stanowią sytuacje, kiedy zasiłek wypłacany jest w wysokości 100% podstawy wymiaru:

  • okres trwania ciąży;
  • sytuacja, w której do niezdolności doszło na skutek wypadku przy pracy, wypadku w drodze z/do pracy albo choroby zawodowej;
  • sytuacja, kiedy niezdolność do pracy powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek, narządów oraz wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek, narządów.

Zasiłek wypłacany jest za okres niezdolności do pracy, ale nie dłużej niż 182 dni. Szczególnymi przypadkami jest gruźlica oraz ciąża – tutaj zasiłek może być wypłacany przez 270 dni. Warto pamiętać, że do okresu zasiłkowego wlicza się okres pobierania wynagrodzenia od pracodawcy za czas choroby.

Zasiłek chorobowy przedsiębiorcy – czy można go otrzymać?

Właściciele działalności gospodarczej nie muszą odprowadzać składki na ubezpieczenie chorobowe. Jeśli jednak nie zdecydują się tego robić, to nie będą mogli liczyć na wypłatę zasiłku w trakcie trwania niezdolności do pracy spowodowanej chorobą. A pamiętajmy, że przedsiębiorcy przebywający na L4 nie mogą wykonywać własnej pracy.

Przedsiębiorcy opłacający dobrowolną składkę chorobową, nabywają prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90-dniowej karencji. W praktyce oznacza to, że jeśli właściciel firmy zapłacił pierwszą składkę chorobową w styczniu, to na wypłatę zasiłku będzie mógł liczyć dopiero w kwietniu.

W przypadku przedsiębiorców wysokość pobieranego zasiłku uzależniona będzie od dwóch czynników:

  1. wymiaru podstawy składek;
  2. liczby dni trwania zwolnienia lekarskiego.

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego dla przedsiębiorców to średnia podstawa wymiaru składek z ostatnich 12 miesięcy pomniejszona o wskaźnik w wysokości 13,71%.

W standardowych sytuacjach przedsiębiorcy uzyskują świadczenie w wysokości 80% podstawy wymiaru. Wyjątek stanowi choroba w okresie ciąży. Wówczas wypłacany jest zasiłek w wysokości 100% podstawy wymiaru. Za każdy dzień zwolnienia przysługuje równowartość 1/30 kwoty wyliczonej w powyżej wskazany sposób.

Jak dostać zasiłek chorobowy?

Przedsiębiorcy chcący skorzystać z zasiłku chorobowego, zobowiązani są do wypełnienia i dostarczenia do ZUS formularza Z-3b. Można go złożyć w formie papierowej lub elektronicznie za pośrednictwem platformy PUE ZUS. Wypłata zasiłku następuje zazwyczaj w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.

Pracownicy natomiast są zobowiązani przedstawić pracodawcy zwolnienie lekarskie zaświadczające o tymczasowej niezdolności lekarskiej wypełnione na druku ZUS ZLA.

Podsumowując, zasiłek chorobowy przysługuje osobom opłacającym składki na ubezpieczenie chorobowe. Wypłaca go ZUS za czas niezdolności do pracy spowodowanej chorobą.

Brak faktury, czyli wydatek poniesiony, lecz nieudokumentowany. Czy można go wliczyć w koszty?

0
brak faktury

Jeśli poniosłeś wydatek, ale nie masz faktury, która go dokumentuje, wciąż możesz wliczyć go w koszty. Sprawdź, jak to zrobić. Poznaj inne niż faktura sposoby dokumentowania kosztów.

Brak faktury – koszty uzyskania przychodów

Nie każdy wydatek przedsiębiorcy jest kosztem uzyskania przychodu. Do takich zaliczają się tylko te wydatki, które, jak sama nazwa wskazuje, są poniesione w związku z uzyskaniem przychodu. W praktyce są to koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Warto jednak zaznaczyć, że nie każdy wydatek związany z prowadzeniem firmy automatycznie jest kosztem pomniejszającym przychód.

Jak czytamy w art. 22 Ustawy o podatku dochodowym:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów […].

CZYTAJ TAKŻE: Elektroniczna faktura – czy jest tym samym co papierowa?

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Brak faktury, czyli wydatek poniesiony, lecz nieudokumentowany

Właśnie dlatego, zanim zdecydujemy się, żeby dany wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, trzeba zastanowić się, czy w przypadku kontroli podatkowej będziemy mogli udowodnić, że ma on związek z działalnością gospodarczą. Potem sprawdzamy też, czy nie znajduje się on w spisie wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów działalności.

Taki koszt musi zostać udokumentowany. Podstawowym dokumentem używanym w takim wypadku przez przedsiębiorców jest faktura. Z tego powodu, w przypadku braku faktury możesz obawiać się, że nie będziesz mógł zaliczyć tego wydatku do kosztów przychodu.

Na szczęście tak nie jest i w razie braku faktury, możesz posłużyć się innym dowodem księgowym.

CZYTAJ TAKŻE: Faktura nie ma wszystkich danych. Czy jest ważna?

Brak faktury – czym jest dowód księgowy?

Jak już wiesz, koszt uzyskania przychodu możesz, w przypadku braku faktury, udokumentować przy pomocy innego dowodu księgowego. Do tych zaliczamy:

  • dokumenty celne;
  • rachunki;
  • faktury korygujące i noty korygujące;
  • dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania zbiorczym
  • zapisem;
  • noty księgowe;
  • dowody opłat pocztowych i bankowych;
  • inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane wymagane dla dowodów księgowych;
  • dowody wewnętrzne;
  • paragony lub dowody kasowe;
  • opisy lub specyfikacje otrzymanych materiałów, lub towarów handlowych.

Jeśli więc chcesz zaksięgować koszt, pomimo braku faktury możesz to zrobić. Warunkiem jest to, że wydatek będzie prawidłowo i rzetelnie udokumentowany, co w praktyce oznacza, że masz do niego dowód księgowy, jeden z wymienionych powyżej.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Wykonywanie przelewów w imieniu klienta przez biuro rachunkowe – o czym należy pamiętać?

0
wykonywanie przelewów w imieniu klienta

Przedsiębiorcy mają obowiązek terminowego regulowania swoich zobowiązań finansowych. Na szczęście mogą zlecić wykonanie tego zadania pracownikom biura rachunkowego, z którym współpracują.  Kiedy możliwe jest wykonywanie przelewów w imieniu klienta? Z jakimi konsekwencjami będzie się wiązać taka decyzja?

Jakie zobowiązania mogą posiadać przedsiębiorcy?

Przedsiębiorcy zmuszeni są do obsługiwania wielu rodzajów zobowiązań. Podstawowe to te o charakterze podatkowo-administracyjnym, ale codziennością są też zobowiązania wynikające z zawartych umów z instytucjami finansowymi i kontrahentami. Każda faktura i rachunek posiadają konkretny termin zapłaty. Podobnie jest ze składkami do ZUS oraz podatkami.

Obowiązek regulowania zobowiązań w terminie jest jednym z podstawowych obowiązków przedsiębiorców. Wynika on z przepisów prawa cywilnego, ale też stanowi wyraz uczciwości i podstawę zaufania. Możliwe jest wykonywanie przelewów w imieniu klienta przez biuro rachunkowe. Dzięki temu jest o jedną rzecz mniej, o której przedsiębiorca musi co miesiąc pamiętać.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Wykonywanie przelewów w imieniu klienta biura rachunkowego

Polskie ustawodawstwo dopuszcza, aby przedsiębiorca zlecił obsługę własnych zobowiązań innemu podmiotowi, na przykład wybranemu biuru rachunkowemu. Można to zrobić ustnie, ale zdecydowanie bardziej polecaną formą jest podpisanie odpowiedniej umowy, która w sposób precyzyjny określi obowiązki stron oraz ewentualne konsekwencje za ich niedopełnienie.

Wykonywanie przelewów w imieniu klienta przez biuro rachunkowe może odbywać się na podstawie umowy o świadczenie usług kompleksowych, jak również na podstawie odrębnego kontraktu. Pierwszą podpisuje się zazwyczaj na początku współpracy. Kontrakt można podpisać w dowolnym momencie współpracy.

Zadania biura rachunkowego w kontekście opłacania zobowiązań klienta mogą przyjmować różne zakresy. Najczęściej księgowi dbają o regularne wykonywanie przelewów do ZUS-u i US-u. Czasami odpowiadają również za wypłatę zobowiązań dla pracowników. Rzadko zdarza się, że przedsiębiorcy zlecają biurom rachunkowym opłacanie faktur zakupowych oraz rat kredytów i pożyczek.

Odpowiedzialność za firmowe zobowiązania

Odpowiedzialność za firmowe zobowiązania spoczywa na właścicielu działalności gospodarczej. Nawet jeśli zadanie opłacenia rachunków zostanie zlecone innej osobie, to i tak dłużnik będzie w pierwszej kolejności ponosił odpowiedzialność za ewentualne opóźnienia w płatnościach. Oczywiście później może on wystąpić z roszczeniami do osoby winnej powstałej sytuacji. Taka odpowiedzialność ma wówczas charakter odszkodowawczy względem zleceniodawcy.

Podsumowując, nie ma żadnych przeciwwskazań prawnych co do tego, aby biuro rachunkowe zostało upoważnione do wykonywania przelewów w imieniu swoich klientów. Zakres obowiązków może być tutaj różny, warto jednak dokładnie określić go w umowie, aby w ten sposób ułatwić sobie ewentualne późniejsze dochodzenie roszczeń z tytułu braku należytego wypełnienia obowiązków.

Należy bowiem zaznaczyć, że odpowiedzialność za nieterminowe regulowanie zobowiązań firmowych zawsze w pierwszej kolejności spada na właścicieli działalności gospodarczej, którzy na późniejszych etapach mogą dochodzić odszkodowania od osób odpowiedzialnych za powstanie problemów.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Jaka powinna być data wystawienia faktury w KSeF?

0
Data wystawienia faktury w KSeF

Data wystawienia faktury w KSeF oraz odebrania faktury ustrukturyzowanej to bardzo istotne dane z punktu widzenia poprawności dokumentu, oraz jego właściwego księgowania. Sprawdziliśmy, co powinieneś wiedzieć o dacie na e-Fakturze!

Obecnie przedsiębiorcy mają możliwość wystawiania faktur ustrukturyzowanych w systemie KSeF, ale jeszcze nie są do tego zobligowani. Prawdopodobnie od połowy 2025 roku to się zmieni. Krajowy System e-Faktur ma za zadanie uszczelnić polski system podatkowy. Bardzo istotnym elementem na e-Fakturze jest data. Kluczowe znaczenie ma nie tylko data wystawienia, ale również odebrania faktury elektronicznej.

Data wystawienia KSeF

Kwestie dotyczące daty wystawienia faktur w KSeF zostały rozstrzygnięte w ustępie 1 artykułu 106na ustawy o VAT. Ustawodawca wskazuje tam, że za datę wystawienia faktury ustrukturyzowanej należy uznać datę dostarczenia jej do Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF), nie dzień, w którym dokument został wygenerowany w systemie do fakturowania. Oczywiście najczęściej te daty się pokrywają, ale nie stanowi to reguły.

Ważne jest, że od momentu, kiedy KSeF stanie się obowiązkowym, brak faktury w systemie KSeF będzie oznaczał brak możliwości zakwalifikowania jej jako dowód księgowy. W praktyce oznacza to brak możliwości zaliczenia faktury do kosztów uzyskania przychodów, pomniejszenia podstawy opodatkowania oraz zwiększenia przychodów przedsiębiorstwa.

Na fakturze ustrukturyzowanej w formacie xml datę wpisuje się w polu P_1. Pole to uzupełnia się w chwili dostarczenia faktury do systemu KSeF.

Data wystawienia w KSeF a data wystawienia widoczna na fakturze

Chociaż data wystawienia widoczna na fakturze wygenerowanej z systemu księgowego oraz data wystawienia faktury ustrukturyzowanej zazwyczaj są tożsame, to mogą się zdarzyć sytuacje, kiedy będą się one od siebie różnić. Dzieje się tak, ponieważ nie zawsze wystawienie faktury w programie księgowym wiąże się lub będzie się wiązać w przyszłości z automatyczną wysyłką do KSeF.

Fakt wystawienia faktury w systemie księgowym i przekazanie go dopiero po kilku dniach do Krajowego Systemu e-Faktur (co będzie wiązało się z dwiema różnymi datami wystawienia), wcale nie będzie oznaczać, że faktura nie będzie zaakceptowana przez system. Taka faktura będzie ważna i akceptowalna. Bez problemu będzie ona mogła stanowić podstawę dokonania księgowań i rozliczeń. Ważne jednak, że datą wiążącą będzie tutaj data wpływu dokumentu do KSeF, a nie data jej wygenerowania w programie księgowym.

Data otrzymania faktury KSeF

Za datę otrzymania faktury w KSeF uznaje się datę zaakceptowania jej przez odbiorcę. Nie stosuje się tutaj akceptacji dorozumianej, a więc milczącej.

Akceptacja odbywa się poza systemem KSeF i przyjmuje formę porozumienia pomiędzy wystawcą i odbiorcą faktury. Najczęściej jest to rozmowa, podczas której strony ustalają, że dokument zostanie przesłany przez system e-Faktur. Jeśli nie ma takiej akceptacji, to faktura może zostać wysłana w sposób funkcjonujący dotychczas, a więc drogą mailową lub doręczona w wersji papierowej.

Zapomnij o papierze, podpisuj elektronicznie z pieczęcią kwalifikowaną

Podatek VAT a data na fakturze

Co do zasady obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje w dacie wykonania usługi lub wydania towarów. Jeśli natomiast strona sprzedająca wcześniej otrzymała zadatek, zaliczkę lub przedpłatę, to obowiązek podatkowy powstaje w dacie ich otrzymania.

Zgodnie z powyższym należy zaznaczyć, że podatek VAT płacony jest w dacie wykonania czynności, nie w dacie wystawienia faktury oraz że ujęcie dokumentu w pliku JPK następuje w okresie wykonania usługi lub sprzedaży towaru, nie w dacie wystawienia faktury.

Istnieje jednak kilka wyjątków od wyżej wskazanych zasad. Zgodnie z nimi datą powstania obowiązku podatkowego może być data otrzymania zapłaty lub data wystawienia faktury.

Data odliczenia VAT a data faktury KSeF

Jeśli obydwie strony transakcji akceptują posługiwanie się systemem KSeF w kwestii wystawiania faktur, to data otrzymania faktury przez nabywcę będzie tożsamą z datą wystawienia dokumentu w KSeF przez sprzedawcę. Podkreślić należy, że dla nabywcy wiążącą jest data otrzymania/wystawienia faktury w Krajowym Systemie e-Faktur, nie data, która widnieje na fakturze, a więc data wygenerowania dokumentu w systemie księgowym.

Prawo do odliczenia podatku VAT powstaje w dacie powstania obowiązku podatkowego po stronie sprzedawcy, ale nie wcześniej niż w dacie otrzymania faktury. W praktyce oznacza to, że decydującą będzie data wystawienia faktury w KSeF.

Korekta daty wystawienia faktury

Sytuacją dopuszczalną jest brak zgodności dat na fakturze z systemu księgowego oraz fakturze z KSeF. Nie ma konieczności wprowadzania korekt zmierzających do ujednolicenia tych dat.

Należy podkreślić, że nie ma możliwości korygowania daty wygenerowanej w Krajowym Systemie e-Faktur. Jeśli podatnik przez pomyłkę wystawił fakturę w systemie KSeF, a zupełnie nie powinien tego robić, to musi usunąć błędne informacje poprzez skorygowanie faktury do zera.

Podsumowując, prawdopodobnie od drugiej połowy 2025 roku korzystanie z systemu faktur ustrukturyzowanych stanie się obowiązkowe. Przy wystawianiu faktur przez system należy pamiętać, że wiążącą jest data wprowadzenia dokumentu do systemu, nie data wygenerowania faktury w systemie księgowym.

Uzyskaj dostęp do KSeF z elektroniczną pieczęcią kwalifikowaną.

Jak wygląda nadawanie uprawnień w KSeF?

0
nadawanie uprawnień do ksef

Przeglądać, otrzymywać oraz wystawiać faktury ustrukturyzowane w systemie KSeF mogą nie tylko podatnicy, ale również inne uprawnione przez nich osoby. Jak wygląda nadawanie uprawnień do KSeF oraz jakie są rodzaje takich uprawnień? Przeczytasz o tym w naszym artykule.

KSeF to Krajowy System e-Faktur, który funkcjonuje od początku 2022 roku. Za jego pośrednictwem przedsiębiorcy mają możliwość wystawiania faktur ustrukturyzowanych (e-faktur). System został oparty na modelu poświadczeń, co oznacza, że każda osoba pracująca na systemie musi przejść przez etapy uwierzytelnienia i autoryzacji. Przeglądać, wystawiać i otrzymywać faktury może nie tylko podatnik, ale również osoby przez niego uprawnione, a więc na przykład: biura rachunkowe, księgowi, czy konkretne osoby fizyczne.

Rodzaje uprawnień w KSeF

W Krajowym Systemie e-Faktur podatnik może nadać innym podmiotom trzy rodzaje uprawnień:

  1. uprawnienia do nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z KSeF;
  2. uprawnienia do wystawiania lub dostępu do faktur ustrukturyzowanych;
  3. uprawnienia do wystawiania faktur ustrukturyzowanych.

Modele uprawnień

Uprawnienia nadawane do Krajowego Systemu e-Faktur można podzielić, uwzględniając kilka ich modeli:

  • standardowy model uprawnień;
  • samofakturowanie;
  • uprawnienia dla jednostek samorządów terytorialnych;
  • uprawnienia nadawane podatnikom będącym sprzedawcami – uprawnienia bezpośrednie;
  • uprawnienia nadawane przedstawicielom podatkowym – uprawnienia bezpośrednie;
  • uprawnienia nadawane dla komorników sądowych;
  • uprawnienia nadawane organom egzekucyjnym.

Podmioty i osoby uprawnione

Wśród podmiotów uprawnionych do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur znajdują się:

  • podatnicy;
  • podmioty wskazane przez przedsiębiorców;
  • organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi;
  • osoby fizyczne wskazane przez komorników i organy egzekucyjne;
  • osoby fizyczne wskazane w zawiadomieniu ZAW-FA o nadaniu uprawnień do korzystania z KSeF przez przedsiębiorców, organy egzekucyjne oraz komorników;
  • inne podmioty wskazane przez osoby fizyczne i korzystające z KSeF, które posiadają uprawnienia do nadawania dalszych uprawnień.

Zapomnij o papierze, podpisuj elektronicznie z pieczęcią kwalifikowaną

Sposoby nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z KSeF

Uprawnienia w Krajowym Systemie e-Faktur można nadawać, zmieniać i odbierać na dwa sposoby:

  1. elektronicznie – sposób przeznaczony dla podmiotów posiadających możliwość dokonania uwierzytelnienia elektronicznego; uprawnienia nadaje się, zmienia lub odbiera za pośrednictwem platformy ksef.mf.gov.pl; aby to zrobić, należy wskazać wymagany zakres danych;
  2. papierowo – metoda przewidziana dla podatników i podmiotów, którzy nie są osobami fizycznymi i nie mają możliwości dokonania uwierzytelnienia elektronicznego; aby nadać, zmienić lub odebrać uprawnienia, należy zawiadomienie o nadaniu lub odebraniu uprawnień do korzystania z KSeF na formularzu ZAW-FA do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Zawiadomienie papierowe dedykowane jest podmiotom, które nie posiadają: kwalifikowanego podpisu elektronicznego, kwalifikowanej pieczęci elektronicznej, profilu zaufanego, ani też unikalnego wygenerowanego przez KSeF tokenu.

Rodzaje uprawnień, sposoby ich nadawania, zmiany lub odbierania oraz wzór zawiadomienia, które pozwoli dokonać tych czynności, zostały zamieszczone w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2021 roku w sprawie korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur.

Aby uzyskać, zmienić lub odebrać uprawnienia do korzystania z systemu KSeF, należy podać następujące informacje:

  • numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;
  • dane podmiotu lub osoby fizycznej, którym będą przydzielone, zmienione lub odebrane uprawnienia;
  • rodzaj uprawnień.

Podsumowując, dostęp do Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) posiadają nie tylko podatnicy, ale również inne upoważnione przez nich podmioty. Za pośrednictwem tego systemu można wystawiać, odbierać i przeglądać faktury ustrukturyzowane.

Usługa hotelowa a VAT. Czy można odliczyć VAT z faktury za usługi hotelowe i gastronomiczne?

0

Wydatków poniesionych na realizację usług hotelowych, czy zakup posiłków nie uznaje się za podstawę do dokonania odliczeń od podatku VAT. Istnieje jednak pewien wyjątek od tej zasady, kiedy zachowasz prawo do odliczenia podatku VAT. Jak wygląda kwestia: usługa hotelowa a VAT?

Chociaż usługi hotelowe oraz zakup posiłków dla pracowników podczas ich pobytu na delegacji, czy wyjeździe służbowym uznaje się za koszt uzyskania przychodów, to nie można uznać ich za podstawę do dokonania odliczeń od podatku VAT. Wyjątek stanowią tak zwane usługi kompleksowe. Czym one są? Jak księgować noclegi i jedzenie? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej na temat kwestii usługa hotelowa a VAT.

Odliczenie VAT z faktur za usługi noclegowe

Ustawodawstwo mówi, że za koszt uzyskania przychodu można uznać wyłącznie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Przedsiębiorca powinien koszty te odpowiednio udokumentować, na przykład przy pomocy faktury.

Koszty poniesione na usługę hotelową mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu, jeśli miały bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Najczęściej takie wydatki generowane są podczas wyjazdów służbowych, delegacji, pobytów na szkoleniach lub konferencjach.

Chociaż usługi hotelowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to nie ma możliwości, aby podatnik odliczył od nich podatek VAT i na tej podstawie starać się o otrzymanie zwrotu różnicy podatku należnego.

Uregulowanie to sprawia, że faktura za usługi hotelowe musi zostać zaksięgowana po stronie kosztów w kwocie brutto.

Usługi kompleksowe podstawą do odliczenia VAT

Istnieje jednak pewien wyjątek od wskazanej we wcześniejszej części zasady. Jest nim tak zwana usługa kompleksowa. W tym przypadku nocleg traktowany jest jako składnik o charakterze pomocniczym, który wliczony jest w inną usługę występującą na fakturze.

Przykładem może być kilkudniowe szkolenie, które odbywa się w salach konferencyjnych konkretnego hotelu, w którym uczestnicy nocują i jedzą posiłki pomiędzy kolejnymi dniami szkolenia. Na fakturze znajduje się jedynie usługa szkoleniowa, w którą wliczone są koszty nie tylko samego szkolenia, ale również posiłków oraz noclegów.

Kiedy można odliczyć VAT od usług hotelowych lub restauracji?

Wydatki na usługi kompleksowe stanowią podstawę do dokonania odliczenia VAT. Noclegi i posiłki traktowane są tutaj jedynie jako wydatki o charakterze pomocniczym, poniesione w związku z inną usługą i nie wyszczególnia się ich na fakturze. Na dokumencie widnieje jedynie jedna zsumowana opłata tytułem usługi kompleksowej, na przykład szkolenia. Usługi kompleksowe są obecnie opodatkowane stawką w wysokości 8%.

Kiedy faktura za usługi hotelowe nie może być podstawą do odliczenia podatku VAT?

Podatku VAT za hotel lub restaurację nie odlicza się, kiedy występują one jako wydatki podstawowe i nie są powiązane z inną usługą kompleksową. Faktury, na których będą widniały pozycje tytułem opłat za posiłki lub noclegi są dla firmy kosztem, ale należy je zaksięgować w kwocie brutto.

Podsumowując, wydatki poniesione na wyżywienie lub noclegi pracownicze podlegają odliczeniu podatku VAT, ale jedynie w sytuacji, kiedy są częścią innej usługi, nazywanej „usługą kompleksową”.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Ile czasu na odliczenie VAT z faktury? Termin odliczenia VAT naliczonego

0
ile czasu na odliczenie vat

Przedsiębiorcom będącym czynnymi podatnikami VAT przysługuje możliwość obniżenia należnego podatku o podatek naliczony, a więc odliczenia podatku VAT. Ile czasu na odliczenie VAT przewidział ustawodawca? Co zrobić w przypadku przekroczenia terminu? Przeczytaj i sprawdź.

Posiadanie statusu czynnego podatnika VAT posiada jedną podstawową zaletę – możliwość odliczenia naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur zakupowych od wysokości podatku należnego. Taki zabieg pozwala obniżyć podstawę opodatkowania, a tym samym zapłacić niższy podatek dochodowy. Oczywiście odliczeń należy dokonać w odpowiednim terminie.

Termin odliczenia podatku naliczonego VAT według regulacji prawnych

Przedsiębiorcy będący czynnymi podatnikami VAT mają możliwość odliczenia kwoty naliczonego podatku VAT, który wynika z faktur zakupowych od wysokości podatku należnego. Generowanie kosztów pozwala na obniżenie podstawy opodatkowania, a więc przyczynia się w bezpośredni sposób do obniżenia wysokości koniecznego do zapłacenia podatku dochodowego.

Ważne jest jednak, że w koszty „wrzucać” można jedynie wydatki ściśle powiązane ze świadczonymi przez przedsiębiorcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Mogą to być zatem wydatki poniesione w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Ile czasu na odliczenie VAT z faktur zakupu

Zgodnie z zapisami artykułu 86. ustawy o VAT przedsiębiorcy mają prawo do odliczenia VAT w deklaracji składanej za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Przywilej ten powstaje jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Jeśli jednak podatnik VAT nie dokonał odliczenia za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, to ma prawo to zrobić za jeden z dwóch lub trzech kolejnych okresów rozliczeniowych.

W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy rozliczający się z podatku VAT w trybie miesięcznym, mają trzy miesiące na dokonanie odliczenia podatku, a przedsiębiorcy rozliczający się w trybie kwartalnym – dwa kwartały.

Termin odliczenia VAT po terminie przewidzianym w ustawie

Wyjątek od powyższej zasady stanowi sytuacja, kiedy przedsiębiorca otrzyma fakturę z opóźnieniem. Czasami brak dokumentu potwierdzającego zakup powoduje brak możliwości odliczenia VAT-u w terminie.

W takich sytuacjach należałoby stosować się do interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 września 2013 roku (IPPP3/443-538/13-2/LK), która wskazuje, że przedsiębiorca, który nie otrzymał faktury zakupowej w terminie pozwalającym mu na terminowe zrealizowanie obowiązku podatkowego, ma prawo do odliczenia podatku VAT zgodnie z datą otrzymania dokumentu.

Sytuacja jest bardziej skomplikowana, kiedy podatnik zgubi faktury przed dokonaniem ich rozliczenia i odnajdzie je dopiero po terminie ustawowym. W takim wypadku jedynym wyjściem pozwalającym na odliczenia podatku VAT będzie wprowadzenie korekty pliku JPK_V7. Taka korekta nie może zostać wprowadzona później niż w ciągu 5 lat od początku roku,  w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podsumowując, czynni podatnicy podatku VAT mają prawo do dokonania odliczeń podatkowych, dzięki czemu mogą zapłacić niższy podatek. Muszą jednak zrobić to w odpowiednim terminie.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Podatki lokalne i opłaty lokalne – wysokość i terminy zapłaty

0
podatki lokalne

Dochody pochodzące z podatków i opłat lokalnych zasilają budżety gmin. Dzięki nim jednostki samorządów terytorialnych mogą realizować własne cele. Jakie rodzaje opłat lokalnych występują w Polsce? Co charakteryzuje podatki lokalne?

Kwestie dotyczące podatków lokalnych zostały uregulowane w ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie z jej zapisami dochody pochodzące z opłat dokonanych tytułem:

  • podatku od nieruchomości,
  • podatku od środków transportowych,
  • podatku rolnego,
  • podatku leśnego,
  • opłaty targowej,
  • opłaty uzdrowiskowej,
  • opłaty miejscowej,
  • opłaty od posiadania psów,
  • opłaty reklamowej,

stanowią dochody własne gmin.

Podatki lokalne

Podatek od środków transportowych

Podatek lokalny od środków transportowych należy odprowadzić, jeśli posiada się:

  • samochód ciężarowy;
  • ciągnik siodłowy przystosowany do używania łącznie z przyczepą lub naczepą;
  • ciągnik balastowy przystosowany do używania łącznie z przyczepą lub naczepą;
  • przyczepę;
  • naczepę.

Podatnikami podatku od środków transportowych są ich właściciele, posiadacze lub podmioty, na które środki te zostały zarejestrowane. Mogą nimi być osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Stawki podatków uchwalane są przez rady gmin, ale nie mogą być wyższe, niż wskazuje na to wartość graniczna określona w ustawie. Podatki lokalne od środków transportowych płaci się w dwóch ratach w terminach do 15 lutego i 15 września każdego roku.

Podatek od nieruchomości

Podatek od nieruchomości zobowiązani są zapłacić:

  • właściciele,
  • użytkownicy wieczyści,
  • samoistni posiadacze,
  • (w niektórych przypadkach) posiadacze zależni nieruchomości lub ich części stanowiących własność Skarbu Państwa,
  • (w niektórych przypadkach) jednostki samorządu terytorialnego.

Przedmiotem opodatkowania są:

  • grunty,
  • budynki lub ich części,
  • budowle, lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wysokości podatków od nieruchomości ustalane są w drodze uchwały przez radę gminy. Osoby fizyczne płacą podatek w 4 ratach (do: 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada), a osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – co miesiąc.

Podatek rolny

Podatek rolny płacony jest przez:

  • właścicieli gruntów rolnych;
  • posiadaczy samoistnych gruntów rolnych;
  • użytkowników wieczystych gruntów rolnych;
  • posiadaczy gruntów, które są własnością Skarbu Państwa;
  • dzierżawców gruntów gospodarstwa rolnego.

Ustawodawca określa dwie stawki podatkowe:

  1. dla gruntów gospodarstwa rolnego – równowartość pieniężna 2,5 q żyta (od 1 ha przeliczeniowego);
  2. dla pozostałych gruntów rolnych, które podlegają podatkowi rolnemu – równowartość pieniężna 5 q żyta (od 1 ha).

Podatek opłaca się w 4 proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego ratach w terminach do: 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada.

Podatek leśny

Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym stanowią grunty leśne, które przeznaczone są na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna. (w niektórych przypadkach) Podatek lokalny leśny, zobowiązani są zapłacić:

  • właściciele lasów;
  • posiadacze samoistni lasów;
  • użytkownicy wieczyści lasów;
  • posiadacze lasów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Określone zostały 2 stawki podatku leśnego:

  1. od 1 ha – równowartość pieniężna 0,220 m3 drewna obliczona według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy;
  2. dla lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych – 50% stawki określonej wyżej.

Należy jednak podkreślić, że rada gminy ma możliwość obniżenia średniej ceny sprzedaży drewna przyjmowanej za podstawę obliczania wysokości podatku leśnego na obszarze gminy i tym samym odciążyć budżety podatników.

Osoby fizyczne płacą podatek lokalny leśny w 4 proporcjonalnych do czasu trwania umowy ratach w terminach do: 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej płacą podatek za poszczególne miesiące.

Opłaty lokalne

Opłata targowa

Opłata targowa nie jest obowiązkową i nie występuje we wszystkich gminach. Rady gmin mają możliwość ją wprowadzić w drodze uchwały. Taką opłatę są zobowiązane zapłacić:

  • osoby fizyczne,
  • osoby prawne,
  • jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej,

które sprzedają na targowiskach, ale poza budynkami i obiektami, za które opłaca się podatek od nieruchomości.

Zasady ustalania, poboru i terminy płatności opłaty targowej ustalane są przez radę gminy.

Opłata uzdrowiskowa

Opłatę uzdrowiskową powinna zapłacić każda osoba fizyczna, która zdecydowała się przebywać dłużej niż dobę w miejscowościach uzdrowiskowych. Mowa tutaj o pobycie w celach: zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych.

Wysokości stawek opłaty uzdrowiskowej, terminy jej płatności, zasady ustalania i poboru ustalane są przez radę gminy.

Jeśli gmina zdecyduje się na pobieranie opłaty uzdrowiskowej, to nie ma prawa żądać od tych samych osób opłacenia opłaty miejscowej.

Opłata miejscowa

Opłata miejscowa może zostać wprowadzona przez radę gminy w drodze uchwały. W takim wypadku do zapłaty opłaty będą zobowiązane osoby fizyczne, które przebywają dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach o statusie obszaru ochrony uzdrowiskowej, lub w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne albo walory krajobrazowe.

Wysokość, zasady ustalania i poboru oraz terminy odprowadzenia opłaty miejscowej ustalane są przez radę gminy.

Opłata od posiadania psów

Opłata od posiadania psów obowiązuje każdą osobę, która posiada psa i mieszka w gminie, gdzie taka opłata obowiązuje. Nie ma konieczności odprowadzania opłaty za psy asystujące. Opłaty nie zapłacą również osoby z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz osoby po 65. roku życia, które samodzielnie prowadzą gospodarstwo domowe.

Obecnie maksymalna kwota opłaty to 150,93 złotych rocznie. Ostateczna jej wysokość zależy od ustaleń władz gminy.

Opłata reklamowa

Opłata reklamowa może zostać wprowadzona przez rady gmin, dla których obowiązują zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. Opłatę są zobowiązani zapłacić właściciele nieruchomości, użytkownicy wieczyści i posiadacze nieruchomości, na których terenie umieszczono tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe.

Podsumowując, podatki lokalne i opłaty lokalne to świadczenia przymusowe i bezzwrotne. Środki z nich pochodzące powiększają budżety gmin. W przypadku tych rodzajów danin jednostki samorządów terytorialnych posiadają władztwo podatkowe.

Umowa agencyjna – wszystko, co warto wiedzieć! Rodzaje, wynagrodzenie, podatki

0
umowa agencyjna

Umowa agencyjna zawierana jest pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, gdzie jeden jest zleceniodawcą, a drugi przyjmującym zlecenie. Na mocy tej umowy agent podejmuje się stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów na rzecz lub w imieniu zleceniodawcy. Co ciekawe, podlega zarówno opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i również podatkiem dochodowym. Co jeszcze warto wiedzieć na ten temat? Przeczytaj!

Czym jest umowa agencyjna?

Umowa agencyjna to porozumienie pomiędzy przyjmującym zlecenie (nazywanym „agentem”) i zleceniodawcą. Agent powinien prowadzić działalność gospodarczą i na mocy umowy agencyjnej zobowiązywać się do stałego pośredniczenia przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie lub do zawierania tych umów w jego imieniu. Agent świadczy swoje usługi za wynagrodzeniem.

Umowa agencyjna – Kodeks cywilny

Umowa agencyjna została uregulowana w artykułach 758-764 Kodeksu cywilnego. To jeden z rodzajów umów cywilnoprawnych.

Rodzaje umowy agencyjnej

Zgodnie z zapisami Kodeksu cywilnego, wyróżnić można dwa rodzaje umowy agencyjnej:

  1. agencję połączoną z pełnomocnictwem – przedmiotem umowy jest dokonywanie przez agenta czynności prawnych w imieniu podmiotu dającego zlecenie;
  2. umowę agencyjną pośredniczą – przedmiotem takiej umowy jest pośredniczenie w kontaktach pomiędzy klientem a zleceniodawcą.

Umowa agencyjna a wynagrodzenie

Agent pracuje za wynagrodzeniem. Oznacza to, że przysługuje mu prawo do wynagrodzenia określonego w umowie. Jeśli w dokumencie nie zawarto informacji o wynagrodzeniu, to agent ma prawo do otrzymania prowizji.

Prowizja ta powinna być zależna od ilości lub wartości zawartych przez agenta umów oraz ustalana jest na podstawie wartości rynkowej rodzaju czynności podejmowanych przez agenta w miejscu prowadzenia przez niego działalności.

Istnieją dwie sytuacje, kiedy agent może dochodzić swojego wynagrodzenia po rozwiązaniu umowy agencyjnej:

  1. kiedy agent lub dający zlecenie otrzymał od klienta zwerbowanego przez agenta propozycję zawarcia umowy przed rozwiązaniem umowy agencyjnej;
  2. kiedy do zawarcia umowy z klientem doszło w przeważającej mierze w wyniku działalności agenta w okresie trwania umowy agencyjnej.

Jeśli agent w czasie trwania umowy agencyjnej pozyskał nowych klientów lub doprowadził do istotnego wzrostu obrotów z dotychczasowymi klientami, a dający zlecenie czerpie korzyści z umów zawartych z tymi klientami po rozwiązaniu umowy agencyjnej, to agent ma prawo do żądania świadczenia wyrównawczego. Wysokość takiego świadczenia nie może być wyższa niż wartość średniorocznego wynagrodzenia uzyskanego w okresie ostatnich 5 lat współpracy.

Umowa agencyjna a przychód

Przychody z tytułu umowy agencyjnej zarówno te wynikające z wynagrodzenia określonego w umowie, jak również te wpływające na konto agenta tytułem prowizji, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Takie postępowanie w sposób bezpośredni wynika z artykułu 14 ustawy o PIT.

Wartość wynagrodzenia powinna wynikać z wystawionej faktury sprzedaży. Tę wystawia się na koniec okresu rozliczeniowego określonego w umowie, chyba że zapisy umowne stanowią inaczej. W przypadku rozliczenia z fiskusem w postaci KPiR wynagrodzenie ujmuje się w kolumnie 7, a więc tej dotyczącej sprzedaży towarów i usług.

Umowa agencyjna a VAT

Przychód ze świadczenia usług z tytułu umowy agencyjnej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Dzieje się tak, ponieważ zgodnie z artykułem 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Umowa agencyjna – na jakich warunkach pracują pośrednicy?

Stronami w umowie agencyjnej mogą być wyłącznie przedsiębiorcy. Jeden z nich jest zleceniodawcą, a drugi zleceniobiorcą, którego zadaniem jest pozyskiwanie dla zleceniodawcy nowych klientów. Klientem może być zarówno konsument, jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, które nie posiadają osobowości prawnej.

Agenci pracują za wynagrodzeniem, które może przyjąć charakter stały i ściśle określony w umowie lub prowizyjny.

Agent może pracować w charakterze pełnomocnika i zawierać w imieniu zleceniodawcy umowy z klientami lub być wyłącznie pośrednikiem.

Zadaniem pośredników jest podejmowanie działań mających skutkować doprowadzeniem do zawarcia umowy bezpośredniej pomiędzy klientem a zleceniodawcą. Pośrednik nie ma kompetencji do zawierania umów z klientem w imieniu dającego zlecenie.

Jak prawo chroni agenta, a jak dającego zlecenie?

Umowa agencyjna jest stosunkiem cywilnoprawnym. Rozstrzygnięć jej dotyczących należy więc poszukiwać w Kodeksie cywilnym oraz Kodeksie postępowania cywilnego. W sprawach nimi nieuregulowanych pomóc może orzecznictwo sądów.

Podsumowując, umowa agencyjna jest jednym z rodzajów umów cywilnoprawnych. Może zostać zawarta pomiędzy dwoma przedsiębiorcami. Agent może być pośrednikiem lub pełnomocnikiem swojego zleceniodawcy.

PUE ZUS logowanie – jak zalogować się do serwisu ZUS przez profil zaufany, bankowość elektroniczną, e-mail?

0
zus logowanie

Platforma ZUS powala komunikować się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, składać pisma, odbierać urzędowe decyzje i potwierdzenia złożenia dokumentów. Portal jest szczególnie przydatny dla przedsiębiorców, ale może skorzystać z niego każdy obywatel. Sprawdź, jak założyć konto w narzędziu. Jak wygląda logowanie do ZUS? Poznaj nowy sposób logowania przez mObywatela.

PUE ZUS – logowanie

Do wejściu na stronę logowania PUE ZUS zobaczymy cztery możliwe sposoby logowania:

zus logowanie

  • login i hasło PUE;
  • profil zaufany (tu znajdziemy dodatkowe opcje logowania m.in przez eDowód i mObywatela);
  • kwalifikowany podpis elektroniczny;
  • bankowość elektroniczną;

Po poprawnym zalogowaniu do systemu zobaczymy panel główny. Będą tu widoczne wszelkie wiadomości pochodzące z ZUS, można też przygotować i podpisać pisma i dokumenty i przekazać je do ZUS-u.

Można także nadać pełnomocnictwo i upoważnienia innej osobie do obsługi konta PUE ZUS. Można też ustawić subskrypcję wiadomości, by otrzymywać informacje (SMS-em lub emailem) o zdarzeniach w PUE. W PUE ZUS można też złożyć wnioski takie jak Rodzina 500+ czy dobry Start. Można też umówić się na wizytę w placówce ZUS.

Poniżej opiszemy krok po kroku jak zalogować się do Platformy Usług Elektronicznych ZUS za pomocą wszystkich możliwych sposobów. 

ZUS logowanie – przez login i hasło PUE

  1. Wejdź na stronę ZUS.
  2. Kliknij żółty przycisk 'Zaloguj się do PUE’ na górze strony.
  3. W Panelu 'Zaloguj do PUE’ podaj login i hasło wybrany przy rejestracji.
  4. Kliknij 'Zaloguj’.

ZUS logowanie – przez profil zaufany

Wybierając tę opcję logowania, zobaczysz dodatkowe możliwości. Możesz zalogować się do PUE ZUS w każdy ze sposobów, który możesz wybrać, aby zalogować się do profilu zaufanego gov.pl. Są to:

  • login i hasło do profilu zaufanego;
  • bankowość elektroniczna;
  • aplikacja mObywatel;
  • e-Dowód;
  • USE eID.

 

logowanie zus profil zaufany

Zdecyduj, którą opcję chcesz wykorzystać.

Profil zaufany

Po wybraniu tej opcji zostaniesz przeniesiony na stronę profilu zaufanego gov.pl. Tutaj:

  1. Wpisz nazwę użytkownika lub adres e-mail i hasło, których użyłeś przy tworzeniu profilu.
  2. Kliknij 'Zaloguj się’.

Lub:

  1. Wybierz opcję 'Zaloguj się przez bank’.
  2. Wybierz swój bank.
  3. Zaloguj się na swoje konto bankowe.
  4. Potwierdź profil zaufany z poziomu swojego banku.

Bankowość elektroniczna

  1. Wybierz swój bank.
  2. Zaloguj się na swoje konto bankowe.
  3. Potwierdź profil zaufany z poziomu swojego banku.

Aplikacja mObywatel

Logowanie przez aplikację mObywatel wygląda inaczej w zależności od tego, czy stronę otworzymy na komputerze, czy na telefonie.

Na komputerze:

  1. Zaloguj się do aplikacji mObywatel.
  2. W dolnej części ekranu wybierz ikonę z kodem QR.
  3. Zeskanuj kod ze strony.

Na telefonie:

  1. Kliknij przycisk 'Skopiuj kod’.
  2. Zaloguj się do aplikacji mObywatel.
  3. W dolnej części ekranu wybierz ikonę z kodem QR.
  4. Wklej kod w pole tekstowe.

e-Dowód

Wybierając tę opcję, będziesz potrzebować smarfona z modułem NFC i aplikacją eDO App. Aby jej użyć:

  1. Zeskanuj kod QR lub przepisz numer pod kodem.
  2. Postępuj zgodnie z poleceniami na ekranie smartfonu.

Możesz też wykorzystać czytnika NFC podłączonego do komputeraz z zainstalowanym oprogramowaniem e-dowodu. W tym celu:

  1. Podłącz czytnik NFC do komputera.
  2. Umieść dowód na czytniku. Pozostaw go tam do zakończenia logowania. 
  3. Otworzy się okno oprogramowania dowodu. Wpisz tam numer CAN  i kliknij przycisk 'Dalej’.
  4. W prawym, dolnym rogu monitora pojawi się komunikat o poprawnym załadowaniu certyfikatów. Ikona oprogramowania dowodu zmieni kolor na czerwony. 
  5. Kliknij przycisk 'Zaloguj się’. 
  6. Pojawi się okno z certyfikatem identyfikacji. Kliknij przycisk OK.
  7. W oknie przeglądarki lub na czytniku wpisz 4-cyfrowy kod PIN i kliknij 'OK’.

USE eID

To opcja przeznaczona dla obywateli innych krajów Unii Europejskiej, pozwalająca im używać dowodów ze swoich krajów do logowania do profilu zaufanego.

ZUS logowanie – kwalifikowany podpis elektroniczny

Jeśli masz podpis Szafir, możesz wybrać go, żeby dostać się na swoje konto ZUS. W tym celu:

  1. Umieść kartę w czytniku kart kryptograficznych.
  2. Kliknij przycisk 'Podpis oświadczenie’.

ZUS logowanie – przez bankowość elektroniczną

  1. Wybierz swój bank.
  2. Zaloguj się na swoje konto bankowe.
  3. Potwierdź profil zaufany z poziomu swojego banku.

Uwaga! Jedyne banki, przez które możesz zalogować się do PUE z tego poziomu to:

  • Inteligo,
  • Citi Handlowy,
  • Millenium,
  • BOŚ,
  • PKO BP.

Jeśli Twojego banku nie ma na tej liście, możesz zalogować się przez bankowość z poziomu profilu zaufanego (ten sposób omówiliśmy wyżej).

ZUS logowanie i rejestracja

Do kontaktu z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych służy internetowa Platforma Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Żeby się do niej zalogować po raz pierwszy potrzebna będzie rejestracja.

Żeby to zrobić, na stronie www.zus.pl trzeba odnaleźć przycisk Zarejestruj się w PUE.

 

rejestracja zus

Po jego kliknięciu trzeba będzie wybrać rodzaj profilu: dla osoby prywatnej lub dla firmy.

wybór rejestracji zus

Rejestracji dokonujemy przy pomocy profilu zaufanego, kwalifikowanego podpisu elektronicznego albo bankowości elektronicznej. 

 

rejestracja zus dla przedsiębiorców

Uwaga! Rejestracja za pomocą bankowości elektronicznej może być tymczasowo niedostępna.

Jeśli nie możemy skorzystać z żadnej z tych możliwości, trzeba skorzystać z formularza rejestracyjnego. To formularz elektroniczny. Jeśli rejestrujący nie ma podpisu elektronicznego lub podobnego potrzebnego do weryfikacji, to może jej dokonać w placówce ZUS albo podczas e-wizyty w ZUS.

rejestracja zus formularz

Oczywiście rejestracji można dokonać poprzez profil zaufany, kwalifikowany podpis elektroniczny czy e-dowód.

Po rejestracji profilu, na podany adres e-mail lub nr telefony system wyśle login i hasło do logowania.