Strona główna Blog Strona 97

Co to jest inflacja? Jak się ją liczy?

0
inflacja

Inflacja jest, mówiąc najprościej, wzrostem cen. Czy jednak zawsze, gdy coś drożeje, mówimy o inflacji? Jak liczy się inflację? Te i kilka innych ważnych elementów tłumaczymy w naszym materiale.

Inflacja to pojęcie, które kojarzy się ze wzrostem cen. Coraz więcej płacimy za żywność, za paliwo, ubrania. Coraz mniej zostaje nam w portfelach, a ekonomiści cały czas mówią o inflacji. Co to jest inflacja?

Co to jest inflacja?

Inflacja to pojęcie, które odnosi się do ogólnego wzrostu cen towarów i usług na rynku. Jest to zjawisko, które występuje w każdej gospodarce na świecie i ma wpływ na każdego z nas. Wzrost inflacji oznacza, że nasze pieniądze tracą na wartości, ponieważ za tę samą ilość pieniędzy możemy kupić mniej niż wcześniej. W niniejszym artykule omówimy, co powoduje inflację i jakie są jej skutki.

Przyczyny inflacji

Inflacja jest wynikiem wzrostu podaży pieniądza w gospodarce. Oznacza to, że im więcej pieniędzy jest dostępnych, tym niższa jest ich wartość. Przykładowo, jeśli w danym kraju drukuje się więcej pieniędzy, to wartość tych pieniędzy spada, ponieważ jest ich więcej na rynku. W takiej sytuacji ceny towarów i usług muszą wzrosnąć, aby utrzymać równowagę na rynku.

Inflacja może również być spowodowana wzrostem kosztów produkcji. Gdy koszty surowców i pracy rosną, producenci muszą podnieść ceny swoich produktów, aby nadal osiągać zyski. To z kolei prowadzi do wzrostu ogólnego poziomu cen.

CZYTAJ TAKŻE: 8 sposobów na oszczędności w firmie, gdy rosną koszty

Konsekwencje inflacji

To, że ceny jednych produktów rosną, a innych spadają to w gospodarce wolnorynkowej normalny trend. O inflacji mówimy w sytuacji, gdy obserwujemy powszechny wzrost cen, a nie gdy odnosi się do wybranych dóbr. Inflacja powoduje, że za określoną kwotę, możemy kupić coraz mniej.

Inflacja nie musi oznaczać pogorszenia sytuacji gospodarczej. O ile wzrosty poziomu cen nie są zbyt drastyczne, nie ma powodu do niepokoju. Martwić można się dopiero w momencie, gdy ceny rosną wyjątkowo szybko.

Skutki inflacji – nie tylko wzrost cen żywności

Inflacja ma wiele skutków, niektóre z nich są pozytywne, a niektóre negatywne. Pozytywnym skutkiem inflacji jest to, że może prowadzić do wzrostu gospodarczego, ponieważ zwiększa popyt na towary i usługi. Może to przyczynić się do tworzenia nowych miejsc pracy i zwiększenia zysków przedsiębiorstw.

Jednak negatywne skutki inflacji są znacznie poważniejsze. Wzrost cen prowadzi do zmniejszenia siły nabywczej pieniądza, co z kolei prowadzi do spadku standardu życia ludzi. Ludzie zaczynają wydawać więcej pieniędzy na podstawowe potrzeby, co oznacza, że mają mniej pieniędzy na inwestycje lub oszczędzanie. To z kolei może prowadzić do spadku inwestycji, co z kolei wpływa na wzrost gospodarczy.

Inflacja może również prowadzić do destabilizacji gospodarki. Gdy ceny rosną zbyt szybko, ludzie zaczynają panikować i kupować więcej towarów, co prowadzi do jeszcze większego wzrostu cen. W takiej sytuacji rządy często muszą interweniować, aby zapobiec inflacji, co może prowadzić do zmniejszenia wolności gospodarczej.

Co to jest stopa inflacji?

Stopa inflacji to zmiana poziomu cen w kolejnych okresach. Zwykle odnosi się do kwartału albo do roku. Przy wyliczaniu stopy procentowej można sprawdzić, o ile zmieniają się ceny w danym momencie. Warto w tym momencie powiedzieć deflacji. Deflacja jest odwrotnością inflacji. Deflacja to spadek cen. Nie można też nie wspomnieć o sile nabywczej pieniądza. Siła nabywcza to realna wartość pieniądza.

Jak liczy się inflację?

Trudno rozpatrywać inflację w odniesieniu do wzrostu wszystkich cen. Nawet jeśli jeden czy dwa produkty znacząco podrożały, nie będzie to oznaczało od razu, że możemy mówić o inflacji. W przypadku obliczania inflacji pod uwagę bierze się te produkty, wydatki, na które przeznacza się zdecydowanie najwięcej pieniędzy.

I tu ważna uwaga. Trudno jest porównywać wydatki, skoro każdy z nas wydaje pieniądze na różne rzeczy. Właśnie dlatego do obliczania poziomu inflacji wykorzystuje się wydatki przeciętnego gospodarstwa domowego. Weźmy na przykład cenę artykułów dla niemowlaków.

CZYTAJ TAKŻE: Niewypłacalność a utrata płynności finansowej

Jeśli dojdzie do nagłego wzrostu cen takich produktów choćby ze względu na zmianę stawki VAT, to taka zmiana dotknie głównie rodziny, które mają malutkie dzieci. W ich przypadku podwyżka będzie bardzo odczuwalna.

Niekoniecznie musi jednak wpłynąć na portfele pozostałych gospodarstw. Zupełnie inaczej będzie jednak z paliwami, czy energią. Tutaj oddziaływanie na portfele będzie większe dla większej części społeczeństwa.

Koszyk inflacyjny

Licząc inflację, tworzy się koszyk inflacyjny, czyli zestaw produktów i usług, na które wydaje pieniądze przeciętna polska rodzina. I tak obecnie do koszyka inflacyjnego wprowadza się np. dobra codzienne, takie jak paliwa czy żywność, dobra trwałe (to choćby odzież czy sprzęt gospodarstwa domowego), a także usługi. Każdemu z elementów przypisuje się cenę. Czasami zdarza się, że koszyk jest delikatnie modyfikowany.

Na tej podstawie oblicza się wskaźnik cen konsumpcyjnych.

Mówiąc o inflacji, warto też odnieść się do poziomu płac w gospodarce. Jeśli nie rosną one szybko, to inflacja może stać się problemem. Wzrost płac w pewnym stopniu niweluje wpływ inflacji. O tym, jak wysoka jest inflacja, decyduje przede wszystkim popyt konsumentów.

Mówią wprost, gdy obywatele mają więcej pieniędzy i lepiej im się wiedzie, ceny rosną. Oczywiście abstrahując od tego, skąd te pieniądze pochodzą. Lepiej, gdy jest to efekt wyższych zarobków i lepszej koniunktury. Gorzej, gdy więcej pieniędzy w gospodarce pojawia się choćby przez ich dodruk przez państwo.

Inflacja bazowa

Inflacja bazowa to miara pokazująca kształtowanie się inflacji, za pomocą wyłączenia składników pozostających poza kontrolą polityki pieniężnej. Narodowy Bank POlski publikuje cztery miary inflacji bazowej:

  • inflacja po wyłączeniu cen administrowanych,
  • inflacja po wyłączeniu cen najbardziej zmiennych,
  • inflacja po wyłączeniu cen żywności i energii,
  • 15% średnia obcięta.

Inflacja bazowa jest ważnym wskaźnikiem dla banków centralnych i rządu, ponieważ pozwala na ocenę ogólnego stanu gospodarki i podejmowanie decyzji dotyczących polityki pieniężnej.

Jeśli inflacja bazowa wzrasta, banki centralne mogą podjąć działania mające na celu zmniejszenie podaży pieniądza i zmniejszenie inflacji. Mogą na przykład podnosić stopy procentowe lub zmniejszać ilość pieniędzy w obiegu. Z drugiej strony, jeśli inflacja bazowa jest niska, banki centralne mogą podjąć działania mające na celu zwiększenie podaży pieniądza i pobudzenie gospodarki.

CZYTAJ TAKŻE: Stagflacja – jak działa?

Jak liczymy inflację bazową?

Inflacja bazowa jest obliczana za pomocą indeksu cen towarów i usług, takiego jak Indeks Cen Konsumpcyjnych (CPI) lub Indeks Cen Producentów (PPI). Indeks CPI mierzy zmiany cen koszyka dóbr i usług zakupionych przez konsumentów, podczas gdy indeks PPI mierzy zmiany cen towarów na poziomie producentów.

Warto zauważyć, że inflacja bazowa nie uwzględnia nieregularnych zmian cen, które mogą mieć wpływ na koszt życia dla poszczególnych konsumentów, takie jak wzrost cen paliw w okresie letnim czy wzrost cen żywności w okresie zimowym. Dlatego też, oprócz inflacji bazowej, często używa się innych wskaźników, takich jak inflacja rdzenia, która uwzględnia zmiany cen bez uwzględniania cen żywności i energii.

Czy da się sterować inflacją? Zmiana stóp procentowych

Błędem jest twierdzenie, że inflacją nie da się sterować. Rząd poprzez bank centralny może wpływać na podaż pieniądza. Gdy inflacja jest za niska, obniża się stopy procentowe. Gdy jest zbyt wysoka, podnosi się stopy. Wszystko to bowiem ma wpływ na oprocentowanie depozytów i kredytów.

Do czego prowadzi bardzo wysoka inflacja?

Bardzo wysoka inflacja, zwana hiperinflacją, prowadzi do poważnych problemów w gospodarce i życiu społecznym. Hiperinflacja jest definiowana jako okres, w którym ceny towarów i usług rosną bardzo szybko i nieprzewidywalnie, co prowadzi do znacznego spadku siły nabywczej pieniądza.

Prowadzi to do szeregu negatywnych skutków, w tym:

  • zmniejszenia siły nabywczej pieniądza, co oznacza, że ​​ludzie nie mogą już kupić tyle towarów i usług za tę samą ilość pieniędzy, co w przeszłości;
  • spadku wartości oszczędności, ponieważ ludzie muszą wydać więcej pieniędzy na zakup codziennych produktów i usług, co oznacza, że ​​ich oszczędności tracą na wartości;
  • wzrostu nierówności społecznych, ponieważ ludzie o niższych dochodach nie są w stanie utrzymać swojego standardu życia, co prowadzi do pogłębienia biedy i frustracji społecznej;
  • spadku inwestycji i wzrostu bezrobocia, ponieważ przedsiębiorcy i inwestorzy nie są w stanie przewidzieć kosztów produkcji i sprzedaży, co prowadzi do utraty zaufania do rynku i zmniejszenia aktywności gospodarczej.

Hiperinflacja może prowadzić do destabilizacji gospodarki i społeczeństwa. Dlatego też, banki centralne i rządy podejmują działania mające na celu utrzymanie inflacji na stabilnym poziomie, który nie prowadzi do tak drastycznych skutków, jak w przypadku hiperinflacji.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Kiedy przysługuje odszkodowanie z ZUS? Co trzeba zrobić, żeby je dostać?

0
kiedy odszkodowanie z zus

Odszkodowanie z ZUS to jednorazowa płatność, którą możesz dostać, jeśli doznałeś stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Musi to być upośledzenie spowodowane chorobą zawodową lub wypadkiem przy pracy. Otrzyma je tylko osoba ubezpieczona, a w przypadku jej śmierci – członek rodziny. 

Dowiedz się:

  • Kiedy dostaniesz odszkodowanie za wypadek przy pracy?
  • Za co ZUS wypłaca jednorazowe odszkodowanie?
  • Jakie warunki trzeba spełnić, żeby je otrzymać?
  • Jak wysoka jest kwota odszkodowania?
  • W jakich przypadkach ZUS może omówić jego wypłacenia?

Kiedy ZUS płaci odszkodowanie?

W pierwszej kolejności ZUS oceni stopień Twojego uszczerbku na zdrowiu. Zrobi to lekarz orzecznik lub komisja lekarska, dopiero po tym, gdy Ty zakończysz leczenie i rehabilitację. 

Po tym, jak zostanie wydane orzeczenie, ZUS ma 14 dni na wydanie decyzji i poinformowanie Cię, czy zostanie Ci przyznane odszkodowanie. 

Decyzję otrzymasz na adres wskazany we wniosku. Możesz też wydać dyspozycję, by otrzymać ją na swój profil PUE.

ZUS wypłaci odszkodowanie 30 dni po wydaniu decyzji. 

Za co można dostać odszkodowanie z ZUS?

Odszkodowanie z ZUS możesz otrzymać, jeśli spełnisz poniższe warunki:

  1. jesteś osobą ubezpieczoną (poza wyjątkami, takimi jak uczeń, wolontariusz, ławnik);
  2. uległeś wypadkowi przy pracy lub zapadłeś na chorobę zawodową;
  3. z tego powodu doznałeś:
    1. stałego uszczerbku na zdrowiu (naruszenie sprawności organizmu, które nie rokuje poprawy) lub,
    2. długotrwałego uszczerbku na zdrowiu (naruszenie sprawności organizmu na ponad 6 miesięcy, z możliwą poprawą stanu zdrowia);
  4. z powodu uszczerbku na zdrowiu jesteś niezdolny do pracy. 

Jeżeli osoba, która spełniła powyższe warunki zmarła, o odszkodowanie może ubiegać się członek rodziny. Śmierć w tym przypadku musi być spowodowana tym samym wypadkiem/chorobą. 

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:

  1. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe
  2. Jak uzyskać zaświadczenie o niezaleganiu ZUS? Do czego jest potrzebne? Wypełnij wniosek
  3. Zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3a. Sprawdź, jak wypełnić formularz

Jak ubiegać się o odszkodowanie po wypadku w pracy ZUS?

Aby ubiegać się o odszkodowanie po wypadku w pracy, należy złożyć do ZUS:

  1. wniosek o jednorazowe odszkodowanie (ZUS nie udostępnia wzoru wniosku, przykładowy znajdziesz tutaj);
  2. zaświadczenie o stanie zdrowia OL-9 (dawniej N-9) zawierające m.in. informacje o zakończonym procesie leczenia i rehabilitacji, wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku; 
  3. (ewentualnie) dodatkowa dokumentacja medyczna;
  4. protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, sporządzony przez pracodawcę (jeśli osoba poszkodowana była zatrudniona na umowę o pracę) lub karta wypadku (w przypadku innych umów);
  5. prawomocny wyrok sądu pracy;
  6. decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez państwowego inspektora sanitarnego.

Obecnie nie ma niestety możliwości złożenia tych dokumentów drogą elektroniczną

Aby ubiegać się o odszkodowanie z ZUS, wniosek wraz z wymaganą dokumentacją musimy złożyć osobiście, lub wysłać go pocztą. 

Jakie zaświadczenie od lekarza do odszkodowania?

Do odszkodowania z ZUS potrzebne będzie zaświadczenie o stanie zdrowia OL-9. Znajdą się w nim informacje o zakończonym procesie leczenia i rehabilitacji (dopiero po ich zakończeniu ZUS oceni, jaki poniosłeś uszczerbek na zdrowiu). Musi być wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku (po otrzymaniu zaświadczenia masz miesiąc na złożenie wniosku). 

Kto składa wniosek o jednorazowe odszkodowanie z ZUS?

Wniosek o jednorazowe odszkodowanie z ZUS składa osoba poszkodowana. Jeśli zmarła ona w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, wniosek składa członek rodziny. 

Jak ubiegać się o odszkodowanie po członku rodziny zmarłym w wyniku wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej?

W celu uzyskania odszkodowania z ZUS po członku rodziny, należy złożyć:

  1. dokument stwierdzający datę urodzenia i datę zgonu osoby, po której ma być przyznane jednorazowe odszkodowanie;
  2. dokument potwierdzający stopień pokrewieństwa (powinowactwa) z osobą zmarłą;
  3. odpis skrócony aktu małżeństwa, jeżeli o świadczenie ubiega się wdowa lub wdowiec;
  4. zaświadczenie o stanie zdrowia dziecka, wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie, jeżeli przyznanie odszkodowania uzależnione jest od ustalenia niezdolności do pracy;
  5. zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły, jeżeli dziecko ukończyło 16 lat;
  6. dokument o ustaleniu prawa do alimentów na podstawie wyroku sądu lub ugody w odniesieniu do rodziców, osoby przysposabiającej, macochy, ojczyma (jeżeli nie pozostawali we wspólnym gospodarstwie lub osoba zmarła nie przyczyniała się do ich utrzymania).

Ile trzeba być na zwolnieniu, aby dostać odszkodowanie z ZUS?

Aby otrzymać odszkodowanie z ZUS, najważniejsza będzie dokumentacja medyczna i orzeczenie lekarza bądź komisji. ZUS nie wymaga informacji o tym, ile pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Warto tu jednak dodać, że o odszkodowanie może ubiegać się osoba, która doświadczyła co najmniej długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Aby został on tak zakwalifikowany, osoba musi być niezdolna do pracy przez co najmniej 6 miesięcy

Ile wynosi 1 procent uszczerbku na zdrowiu 2024?

Od 1 kwietnia 2024 do 31 marca 2025 roku, za każdy 1 procent uszczerbku na zdrowiu ZUS wypłaca 1431 zł odszkodowania

Ta kwota to 20% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego roku. Wysokość tego wynagrodzenia ogłasza GUS. 

Czy długość leczenia ma wpływ na wysokość odszkodowania?

O wysokości odszkodowania decyduje, to, o jaki procent pogorszył się Twój stan zdrowia w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. 

Jeśli Twój stan zdrowia pogorszył się co najmniej o 10%, możesz ubiegać się o zwiększenie odszkodowania. Wówczas zostanie wypłacona jeszcze raz ustalona wcześniej wysokość odszkodowania.

Ponadto, jeśli w wyniku wypadku lub choroby stałeś się całkowicie niezdolny do pracy, lub samotnej egzystencji, przysługuje Ci dodatkowe 25 044 zł. 

Kiedy ZUS może odmówić wypłaty świadczenia z tytułu wypadku przy pracy?

ZUS może odmówić wypłaty jednorazowego odszkodowania, jeśli:

  1. nie został przekazany protokół powypadkowy lub karta wypadku;
  2. w protokole lub karcie wypadku zdarzenie nie zostało uznane za wypadek przy pracy;
  3. protokół lub karta wypadku zawierają bezpodstawne stwierdzenia;
  4. osoba, która uległa wypadkowi, spowodowała go:
    1. przez naruszenie przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia;
    2. umyślnie;
    3. na skutek rażącego niedbalstwa;
  5. osoba, która uległa wypadkowi, przyczyniła się do niego w znacznym stopniu, będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych.

PRZECZYTAJ TEŻ:

  1. Wypadek przy pracy – definicja, obowiązki pracodawcy
  2. Kto odpowiada za wypadek samochodem służbowym? Wypłata odszkodowania a stłuczka samochodem służbowym
  3. Na czym polega szkolenie BHP dla pracowników? Czy jest potrzebne?
  4. Śmierć pracownika a obowiązki pracodawcy – wypłata wynagrodzenia i odprawy pośmiertnej zmarłego pracownika

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Składka zdrowotna. Po co ją płacimy?

0
składka zdrowotna

Składka zdrowotna ZUS jest tą składką, którą musimy zapłacić zawsze. Niezależnie od tego ile umów o pracę mamy, ile zleceń wykonujemy, a także, od czego czy dodatkowo prowadzimy działalność gospodarczą. Po co płacimy składkę zdrowotną?

Składka zdrowotna bardzo często mylona jest ze składką chorobową. Tymczasem składki te odnoszą się do zupełnie innych ubezpieczeń. Składka zdrowotna jest obowiązkowa i musi ja płacić każdy przedsiębiorca. Środki ze składki zdrowotnej umożliwiają korzystanie z opieki medycznej w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Składka chorobowa jest dobrowolna. Jeśli się na nią zdecydujemy w razie choroby, dostaniemy z ZUS zasiłek. Jak dokładni działają składki ZUS, możesz przeczytać tutaj.

Składka zdrowotna

Składka zdrowotna płacona jest zawsze w tej samej wysokości, niezależnie od tego, czy przedsiębiorca płaci ZUS w pełnej wysokości, czy też ma prawo do rozliczania składek ZUS w formie preferencyjnej.

Składka zdrowotna rozliczana jest całkowicie odrębnie w stosunku do składek ZUS. Ma też inny numer konta do rozliczeń.

Tak jak wspomnieliśmy, składka zdrowotna pozwala korzystać z publicznej służby zdrowia, którą finansuje NFZ (Narodowy Fundusz Zdrowia). O ile jakość świadczeń służby zdrowia nie zależy od tego, ile na NFZ płacimy, o tyle pamiętać trzeba, że składkę tę płacimy praktycznie zawsze, gdy podejmujemy zarobkowe zajęcie objęte umową (prócz umowy o dzieło).

Kto płaci składkę zdrowotną?

Jeśli więc jesteś zatrudniony na umowę o pracę, to pracodawca odprowadza pełne składki ZUS i składkę zdrowotną. Gdy dodatkowo masz jeszcze umowę zlecenie i dorabiasz, np. pilnując parkingu, to w ramach tej umowy nie płaci się już składek ZUS (bo są rozliczane w ramach etatu). Trzeba jednak zapłacić składkę zdrowotną.

Podobnie będzie w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej. Nawet jeśli jest łączona z etatem, a z racji umowy o pracę pełne składki są rozliczane przez pracodawcę, to jako przedsiębiorca i tak będziesz musiał zapłacić składkę zdrowotną. Niezależnie więc od tego ile będziesz miał źródeł dochodu, składka zdrowotna płacona musi być od każdego.

Wysokość składki zdrowotnej

Wysokość składki zdrowotnej zależy od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego przez GUS do połowy stycznia każdego roku. Obecnie jest to 9% podstawy wymiaru. W przypadku przedsiębiorców podstawa ta nie może być niższa niż 75% przeciętnego wynagrodzenia.

Składka zdrowotna może być odliczona w wysokości 7,75% podstawy. Składka ta odliczana jest od podatku, a nie od dochodu.

Polski Ład, a składka zdrowotna

Od 2022 mają wejść przepisy programu zwanego „Polski Ład”. Zgodnie z nim ma dojść do sporych zmian podatkowych. Rewolucją ma być też sposób obliczania składki zdrowotnej. Ma ona zależeć od dochodu i wynosić 9%. Przynajmniej takie były pierwotne założenia.

Pomysł bardzo szybko został skrytykowany i dlatego zmieniono plany. Składka zdrowotna cały czas będzie zależała od formy opodatkowania. W przypadku zasad ogólnych i „liniówki” będzie to 3% dochodu (w pierwszym roku, potem stopniowo dojdzie do 4,9%). W przypadku rozliczających się ryczałtem planowane są trzy możliwości rozliczeń.

Pierwsza zakłada wysokość składki zdrowotnej na poziomie 300 zł, jeśli roczny przychód nie będzie wyższy niż 60 tys. i 900 zł dla tych, którzy zarabiają najmniej. Wciąż dyskutowany jest trzeci próg rozliczeń. Wiadomo, że wyniesie on 500 zł. Wciąż jednak nie ustalono jakiego zakresu przychodów będzie dotyczył. Ostateczne ustalenia poznamy pewnie niebawem.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Jak zatrudnić pierwszego pracownika?

0

Twoja firma się rozwija, sam nie dajesz rady z wieloma sprawami. Może pora zatrudnić pierwszego pracownika? Jak to zrobić i kiedy jest dobry moment na człowieka do pomocy?

Pierwszy pracownik w firmie to często krok milowy w rozwoju każdego biznesu. To właśnie wtedy twoja firma staje się prawdziwie poważnym biznesem. Zaczynasz wtedy ponosić odpowiedzialność nie tylko za siebie ale i za osobę, która chcesz zatrudnić. Kiedy jest najlepszy moment na zatrudnienie pracownika? I jakie formalności należy spełnić?

Zatrudnienie na umowę o pracę

Zgodnie z prawem mianem pracownika określa się osobę, która jest zatrudniona na umowę o pracę. Osoba, która ma podpisaną umowę zlecenie, jest zleceniobiorcą (a nie pracownikiem). Stąd rozmawiając o pracowniku musimy mieć w głowie, że chodzi o osobę, która ma etat lub jego część.

Pierwszy pracownik koszty

W przypadku zatrudnienia pierwszego pracownika musisz być pewien, że cię na to stać. Zatrudnienie pracownika to spore koszty. Nie tylko te związane z wypłacaniem wynagrodzenia. Jest wiele kosztów pobocznych, które trzeba ponieść. Chodzi tu np. o konieczność opłacania składek ZUS, podatków do urzędu skarbowego. Gdy zatrudniamy pierwszego pracownika, zawsze musimy skierować go do lekarza medycyny pracy, który określi czy pracownik może wykonywać daną pracę. Koszt takiego badania w całości ponosi pracodawca.

Szkolenie BHP dla pracownika

Innym wymogiem formalnym przy zatrudnieniu pierwszego pracownika, który wymaga poniesienia kosztów, jest szkolenie BHP. Jeśli pracownik zacznie pracę bez przejścia szkolenia BHP potwierdzonego podpisem protokołu szkolenia, nie powinien w ogóle zaczynać pracy w naszej firmie. Jeśli dojdzie do sytuacji, że pracownik rozpocznie pracę i nie ma certyfikatu ukończenia szkolenia BHP, to firmie grozi kara, którą może nałożyć np. Państwowa Inspekcja Pracy.

Ale to jeszcze nie wszystko. Zatrudniając pierwszego pracownika musimy pamiętać o kilku formalnościach, które koniecznie będą musiały być wypełnione. Chodzi tu przede wszystkim o dokumenty formalne związane z zatrudnieniem. To np. regulamin pracy, czy dokładnie spisane zasady BHP na danym stanowisku. Pracownik musi również podpisać przygotowany wcześniej przez pracodawcę dokument ze zgoda RODO.

Formalności przy zatrudnianiu

W przypadku pierwszego pracownika może się też zdarzyć, że przekażemy mu określony sprzęt do pracy, np. komputer czy telefon. W takiej sytuacji konieczne będzie określenie dokładnych zasad jego użytkowania i ustanowienie zakresu odpowiedzialności materialnej. Nie możemy też zapomnieć o tym, że konieczne będzie ustalenie dokładnego wymiaru pracy. To wszystko musi być określone w dokumentach.

Zgłoszenie pracownika do ZUS

Gdy pracownik rozpocznie pracę, obowiązkiem pracodawcy jest zgłoszenie go do ZUS. Osoba odpowiedzialna za kadry powinna wpisać pracownika do wszystkich rejestrów. Konieczne jest oczywiście przygotowanie też odpowiednio skonstruowanej umowy, w której zawrzemy wszelkie obowiązki i prawa nowego pracownika.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Co można wliczyć w koszty firmy?

0
co można wliczyć w koszty firmy

Sprawdź, co można wliczyć w koszty firmy? Co warto wiedzieć o rozliczaniu firmowych kosztów w ogóle? Jak rozsądnie nimi zarządzać? Przeczytaj i poznaj ważne informacje.

W polskim porządku prawnym wysokie koszty prowadzenia działalności gospodarczej w wielu firmach mogą zaważyć na tym, jak będzie wyglądała ich sytuacja finansowa. Im większe koszty, tym mniej podatku musimy zapłacić fiskusowi. Co można wliczyć w koszty?

Koszty w firmie – co warto wiedzieć?

Niemal każda działalność gospodarcza, która jest płatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, szuka dla siebie dodatkowych kosztów. Warto jednak w tych poszukiwaniach zachować umiar. Odpowiednie urzędy skrupulatnie przyglądają się działalnościom gospodarczym. Pamiętaj, że każde nieuzasadnione odliczenie może być potraktowane jako naruszenie Ustawy o VAT.

CZYTAJ TAKŻE: Koszty uzyskania przychodu – czym są? Ja je liczyć?

To z kolei niesie ze sobą poważne konsekwencje prawne. W dobrym układzie przedsiębiorca zdąży złożyć tak zwany czynny żal i dopłaci źle odliczone kwoty. Może się jednak zdarzyć, że kontrola skarbówki zaowocuje ukaraniem naszej firmy sporą grzywną. Warto pamiętać o tym, że kontrolerzy, działający na podstawie przepisów karno-skarbowych, mają ogromny wachlarz możliwości w zakresie karania firm.

Jak rozsądnie zarządzać kosztami w firmie?

Przede wszystkim warto pamiętać o tym, że kosztem może być wszystko to, co jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Kosztem może być więc na przykład zakup samochodu do naszej działalności gospodarczej. Oczywiście pod warunkiem, że to właśnie nim będziemy się przemieszczać do pracy, na przykład na spotkania biznesowe.

Warto mieć też na uwadze to, że rząd już kilka lat temu zmienił zasady odliczania paliwa od podatku. Jeśli pojazd wykorzystujesz tylko w firmie, to wciąż możesz odliczyć 100% kwoty. W tej sytuacji kierowca (a zarazem i przedsiębiorca) musi prowadzić bardzo dokładną kilometrówkę.

Inaczej jest, jeśli pojazd jest wykorzystywany w celach „mieszanych”, a więc korzystamy z niego zarówno służbowo, jak i prywatnie. W zdecydowanej większości przypadków możemy odliczyć tylko 50% od należnej kwoty podatku. W takiej sytuacji nie trzeba jednak prowadzić kilometrówki, dlatego też jest to opcja, nad którą warto się zastanowić.

CZYTAJ TAKŻE: Działalność nierejestrowana – koszty

Kolejne przykłady kosztów, które nie powinny zostać zanegowane przez żadną instytucję, to koszt zakupu telefonu oraz opłaty związane z abonamentem telefonicznym. W dzisiejszych czasach niemal niemożliwe byłoby wskazanie przedsiębiorcy, który nie korzystałby w swojej pracy z telefonu oraz na przykład z poczty e-mail.

W podobnym tonie można wypowiadać się na przykład o komputerze stacjonarnym lub laptopie. Tutaj wykładnia jest dokładnie taka sama jak przy smartfonach i abonamentach telefonicznych. Jeśli jest to urządzenie wykorzystywane w naszej pracy, to bez wątpienia stanowi ono koszt. Ustawodawca ani właściwe organy kontrolne nie powinny podawać takiego odliczenia w wątpliwość.

Nietypowe pomysły na koszty firmowe

Warto odnotować, że w niektórych sytuacjach od kosztów można też odliczyć… jedzenie. Oczywiście, nie mogą to być nasze prywatne, domowe zakupy. Jeśli jednak urządzamy kolację lub spotkanie biznesowe dla kontrahentów, to zakupione na poczet tego dania lub usługi cateringowe mogą zostać wzięte na fakturę.

Warto uważnie podchodzić do kwestii wydatków w firmie i analizować je także pod kątem naszych kodów PKD. Instytucje kontrolne mogłyby patrzeć krzywym okiem na przykład na firmę, której głównym obszarem działalności jest wycinka lasu, jeśli od kosztów odliczylibyśmy zakup konsoli do gier.

CZYTAJ TAKŻE: Kalkulator kosztów pracodawcy

W obecnej sytuacji prawnej, przedsiębiorcom w Polsce nie opłaca się tworzyć kosztów na siłę. Jeśli mamy wątpliwości, zawsze warto poradzić się księgowej, a czasem także i kancelarii prawno-podatkowej. W skrajnych sytuacjach, kiedy koszt zakupu danego dobra jest znaczący, można też wystąpić o indywidualną interpretację podatkową.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Usługi księgowe. Ile można na tym zarobić?

0
usługi księgowe

Czym zajmuje się firma świadcząca usługi księgowe? Sprawdź, czy opłaca się ją prowadzić. Jakie cechy ma dobra firma, która świadczy usługi księgowe? Przeczytaj i poznaj ważne informacje.

Nadrzędnym celem każdej działalności gospodarczej jest generowanie zysków. Zasada ta dotyczy zarówno analityków, menedżerów, jak i księgowych prowadzących działalność gospodarczą. Czy w Polsce wciąż można dużo zarobić na księgowości? Sprawdźmy!

Czy usługi księgowe się kalkulują?

Szacuje się, że w Polsce funkcjonują niemal cztery miliony różnych form działalności gospodarczych. Oczywiście trzonem gospodarki są jednoosobowe działalności, których jest mniej więcej 3,5 miliona. Dynamiki ich wzrostu nie zakłócił nawet kryzys związany z pandemią koronawirusa.

CZYTAJ TAKŻE: Jakie informacje księgowy musi przekazać na koniec miesiąca?

Oznacza to, że firmy księgowe już z założenia mają do swojej dyspozycji gigantyczną bazę odbiorców, którym mogą przedstawiać swoje usługi. Aby dobrze zobrazować popularność firm księgowych w Polsce, warto wpisać w wyszukiwarkę frazę „usługi księgowe”. Jest niemal pewnym, że w promieniu kilku kilometrów od naszego miejsca zamieszkania, działa nierzadko kilkanaście firm z tego obszaru rynku.

Oczywiście, nie każda firma księgowa jest z miejsca skazana na sukces. Nie sposób jednak nie zauważyć, że zawiłość przepisów podatkowych w Polsce, pomaga firmom, które znają się na swojej pracy. Nasze podatki, w zgodnej opinii wielu ekonomistów, należą do najbardziej skomplikowanych (a nieraz wręcz nielogicznych) na świecie.

 Dobra firma z branży doradztwa księgowego

Bez wątpienia kluczowym czynnikiem jest znajomość przepisów prawa. To w ostatnich latach zmienia się w Polsce niezwykle dynamicznie. Gdyby przedsiębiorcy chcieli za tymi wszystkimi nowelizacjami nadążyć, to musieliby spędzać wiele godzin dziennie nad ustawami, tym samym ograniczając swoje szanse na sukces na rynku, w ramach codziennie świadczonych usług.

Pozwala to stwierdzić, że dobra księgowa to taka, która jest na bieżąco z aktami prawnymi, jakie mają ulec zmianie. A ma być ich całkiem sporo. Przypomnijmy, że chociażby cały program Polskiego Ładu to około 700 stron tekstu, który odnosi się w swoim brzmieniu do wielu różnych ustaw i rozporządzeń.

CZYTAJ TAKŻE: Czy księgowa odpowiada za błędy?

Kolejną ważną cechą jest punktualność oraz trzymanie się terminów. Przedsiębiorcy nie mogą wysyłać rozliczeń ZUS czy VAT, kiedy jest im to na rękę. Są jasno określone terminy. Jeśli księgowa do danego dnia nie wyśle informacji o wysokości podatku, to naraża firmę (a pośrednio i siebie) na problemy i dodatkowe koszta.

Żyjemy w czasach, kiedy ciężar osi komunikacji powoli przenosi się do internetu. Im szybciej księgowa lub księgowy zda sobie z tego sprawę, tym większe szanse na to, że odniesie sukces. Pamiętajmy też o tym, że komunikacja elektroniczna powoli dociera już do instytucji państwowych, a więc złożenie deklaracji JPK będzie o wiele prostsze, jeśli wybrana przez nas osoba będzie mieć odpowiednie kompetencje.

Aplikacje księgowe i usługi webowe

Coraz częściej zdarza się, że przedsiębiorcy wolą podawać wszystkie dane w formie tabeli, jaką eksportują na przykład w dedykowanej dla danego oprogramowania aplikacji. Księgowość XXI wieku zmierza w kierunku ograniczenia kontaktu z drugim człowiekiem na rzecz twardych danych, jakie znajdują się na przykład w usłudze chmurowej.

CZYTAJ TAKŻE: Księgowość pełna czy uproszczona? Co się bardziej opłaca?

Ten trend dostrzegają też duże banki, które już od pewnego czasu oferują profesjonalne usługi księgowości. Bez wątpienia dobra, sprawdzona księgowa, wciąż może w Polsce odnieść sukces. Na rynku jest jeszcze sporo miejsca na nowe usługi. Muszą one jednak cechować się atrakcyjną ceną, terminowością, profesjonalizmem i wsparciem dla nowoczesnych standardów komunikacji i zarządzania danymi.

Szukasz pomysłu na biznes? Zainspiruj się naszymi propozycjami.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Samozatrudniony – definicja. Czym się różni od przedsiębiorcy?

0
samozatrudniony definicja

Poznaj definicję samozatrudnionego. Czym osoba samozatrudniona różni się od przedsiębiorcy? Co trzeba wziąć pod uwagę, zastanawiając się nad założeniem własnej firmy?

Samozatrudniony, czy przedsiębiorca. To pytanie często pojawia się wśród osób prowadzących działalność gospodarczą. Kiedy jest mowa o samozatrudnionym? A kiedy mówimy o przedsiębiorcy?

Samozatrudniony – definicja

Samozatrudnienie to nic innego jak założenie własnej firmy. Mówiąc wprost, samozatrudniony nie odpowiada formalnie przed żadnym pracodawcą. Wszystko, co robi, regulują umowy i ustalenia pomiędzy stronami. A tu panuje spora dowolność.

CZYTAJ TAKŻE: Pierwsza działalność gospodarcza – o czym pamiętać

Z drugiej jednak strony samozatrudniony ma obowiązki związane z faktem bycia przedsiębiorcą. Chodzi tu np. o konieczność samodzielnego rozliczania podatków, czy opłacania składek ZUS. Ponosi też pełną odpowiedzialność za wszystkie swoje zobowiązania.

Samozatrudnienie to po prostu jednoosobowa działalność gospodarcza. Prowadzenie firmy rozpoczyna się od momentu wpisu do rejestru przedsiębiorców.

Kto to jest przedsiębiorca?

Przedsiębiorca to inna nazwa samozatrudnionego, czyli osoba prowadząca jednoosobową firmę. Są tacy, którzy uważają, że samozatrudniony to wciąż etatowiec, który jednak ze względu na optymalizację podatkową wybrał działalność gospodarczą, a przedsiębiorca to osoba, która myśli jak biznesmen. Chce rozwijać firmę, zatrudnia pracowników, deleguje zadania i szybko zwiększa skalę działania. Nie nam to rozstrzygać. Najważniejsze jest to, że znaczeniowo można uznać, że oba pojęcia są tożsame?

Czy prowadzenie własnej firmy się opłaca?

I tu dochodzimy do jeszcze jednej ważnej kwestii. Rozważając przejście na samozatrudnienie, często pojawia się pytanie: czy prowadzenie firmy się opłaca? Czy warto przejść na samozatrudnienie? Odpowiedź nie jest prosta, a zależy od wielu czynników. Są tacy, którzy poprawili znacząco swój byt, prowadząc działalność gospodarczą. Są i ci, którzy nie byli w stanie się w tej rzeczywistości odnaleźć.

CZYTAJ TAKŻE: Umowa B2B z pracownikiem. Jakie koszty dla pracodawcy?

Decydując się na uruchomienie firmy, warto się do tego dobrze przygotować pod względem formalnym. Sama forma opodatkowania, jeśli będzie źle wybrana, może znacząco utrudnić osiąganie satysfakcjonujących zysków. Osoba zatrudniona np. na umowie o pracę ma do wyboru wyłącznie rozliczanie się według skali podatkowej.

Samozatrudniony (przedsiębiorca) może dodatkowo wybrać podatek liniowy, kartę podatkową, czy ryczałt. Trzeba też poznać przynajmniej podstawowe zasady księgowości. Co z tego, że zlecimy to zewnętrznemu biuru rachunkowemu, gdy sami nie będziemy mieli pojęcia, o co w tym wszystkim chodzi.

Czy opłaca się być VAT-owcem?

Zakładając firmę, bardzo często rozważamy, czy warto być „vatowcem” czy nie. Zdecydowana większość przedsiębiorców zgłasza się do VAT-u. W takiej sytuacji nazywani są oni „podatnikami VAT”. Trudno wskazać jednoznacznie, kiedy taki wybór będzie słuszny.

CZYTAJ TAKŻE: Czy dane przedsiębiorcy są chronione RODO?

Na pewno opłaca się być VAT-owcem, jeśli będziemy chcieli dokonywać odliczeń podatkowych. Mówiąc wprost, jeśli np. będziemy dokonywali wielu zakupów „na firmę”. Gdy firma nie będzie duża, obraca niewielkimi kwotami i nie kupuje wielu akcesoriów, status podatnika VAT może się nie opłacać.

Składki ZUS

Niezależnie od wszystkiego każdy przedsiębiorca musi opłacać składki ZUS. To stała kwota miesięczna. Uruchomienie własnej firmy zmienia też postrzeganie nas przez banki. Znacznie trudniej uzyskać kredyt. Osoba, która pracuje na etacie, nawet jeśli zarabia trzy razy mniej niż przedsiębiorca, ma zdecydowanie większą szansę uzyskania kredytu, niż przedsiębiorca. Mało tego. Pracownik etatowy ma też prawo do płatnego urlopu.

Samozatrudniony – definicja i koszty

Decydując się na uruchomienie własnej firmy, musimy przeanalizować czy nam się to opłaci. Bo choć samo zarejestrowania działalności nic nie kosztuje, to potem trzeba będzie ponosić koszty związane z „obsługą” naszego mikrobiznesu. Choćby takie jak honorarium dla biura rachunkowego, czy rozliczanie podatków.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Odpowiedzialność materialna pracownika. Jak ustalić jej zakres?

0
odpowiedzialność materialna

Przedsiębiorca ma prawo nałożyć na pracownika odpowiedzialność materialną. W jakim zakresie działa taka odpowiedzialność materialna?

Czym jest odpowiedzialność materialna? Sprawdź, co mówi na ten temat kodeks pracy. Czym jest odpowiedzialność zbiorowa i czym oświadczenie o odpowiedzialności jest koniecze?

Co to jest odpowiedzialność materialna?

Pracownik, który jest zatrudniony na umowę o pracę, może ponosić materialną odpowiedzialność za szkody, które wyrządził firmie. Pracownik może też bezpośrednio odpowiadać za straty lub uszkodzenia. Żeby jednak było to możliwe, pracownik musi podpisać dokumenty, w których np. zezwala na potrącenia z pensji w razie spowodowania strat materialnych.

Tak naprawdę warunki odpowiedzialności materialnej musi zaproponować pracodawca, a pracownik musi się na nie zgodzić. W przeciwnym wypadku nie będzie można potrącać strat z wynagrodzenia.

Żeby dobrze zrozumieć niuanse związane z odpowiedzialnością materialną, należy najpierw odpowiedzieć sobie na pytanie, co to jest odpowiedzialność materialna. Spoglądamy więc do kodeksu pracy. Zgodnie z nim pracownik ma obowiązek dbać o dobro zakładu i chronić jego mienie.

Mało tego. Jego obowiązek to również ochrona informacji, tak by nie narazić pracodawcy na szkodę. W związku z tym odpowiedzialność materialna związana jest z tym, że pracownik może ponieść wydatki, jeśli narazi pracodawcę na straty materialne. Istnieje również odpowiedzialność zbiorowa pracowników.

Odpowiedzialność pracownika, a odpowiedzialność pracodawcy

Oczywiście pracownik, który słyszy o odpowiedzialności materialnej, może przestraszyć się skutków podpisania dokumentu nakładającego na niego obowiązek pokrycia strat. Nie trzeba się jednak zbytnio obawiać.

Prawo zakłada, że odpowiedzialność pracownika za szkodę dotyczy sytuacji, gdy jest to spowodowane niewykonaniem albo nienależytym wykonaniem obowiązków. To pracodawca musi wykazać, że szkoda jest wynikiem zaniedbania pracownika. Mało tego. To pracodawca musi sam określić wysokość poniesionych strat.

Oświadczenie o odpowiedzialności materialnej

Podstawowa odpowiedzialność materialna, o której piszemy w poprzednim akapicie, jest związana z zapisami kodeksu pracy. Pracodawca może dodatkowo wymagać dodatkowego oświadczenia o odpowiedzialności materialnej. Taka odpowiedzialność może dotyczyć np. strat związanych z kradzieżą towaru podczas pracy danej osoby.

Mówiąc wprost, sprzedawca w sklepie może odpowiadać finansowo za kradzieże, których dokonali klienci w czasie gdy sprzedawca pracował. Taka odpowiedzialność może rodzić obawy o to, że straty będą zbyt duże, a pracownika nie będzie stać na ich pokrywanie. Nawet jeśli takiego oświadczenia nie podpisze, to i tak odpowiada w podstawowym zakresie za straty. Podstawowa odpowiedzialność materialna związana jest z faktem istnienia stosunku pracy.

Żeby jednak doszło do pociągnięcia pracownika do odpowiedzialności, muszą zajść określone przesłanki. Przede wszystkim działanie pracownika musi być bezprawne, a także działanie, które przyczyniło się do strat w firmie, musi być zawinione. Kodeks pracy zakłada, że jeśli pracownik spowodował straty w sposób umyślny, musi tę szkodę naprawić w całości. Znaczy to dokładnie tyle, że nie dość, że musi wyrównać rzeczywistą stratę to jeszcze zapłacić za utracone korzyści.

Za co odpowiada pracownik?

Odpowiedzialność materialna pracownika nie będzie dotyczyć sytuacji, które nie są bezpośrednio związane z jego obowiązkami. Jeśli jednak uda się udowodnić pracownikowi celowe zaniechanie obowiązków lub ich nienależyte wykonanie, co przyczyniło się do poniesienia strat, pracodawca może żądać odszkodowania. Jeśli szkodę ktoś spowodował umyślnie, to tak jak wspominaliśmy wcześniej, trzeba ją pokryć w całości. W każdym innym wypadku wysokość obciążenia finansowego pracownika nie może być wyższa niż trzymiesięczne wynagrodzenie.

Zbiorowa odpowiedzialność pracowników

Może się zdarzyć, że w firmie pracuje wiele osób i każda z nich odpowiada materialnie za ewentualne straty. Jeśli dojdzie do szkody, to każdy odpowiada za nią proporcjonalnie do tego, w jaki sposób się do niej przyczynił. Jeśli nie jesteśmy w stanie tego ustalić, odpowiedzialność rozdziela się równo na wszystkich. Jest to odpowiedzialność zbiorowa w pracy.

Odpowiedzialność za komputer lub samochód

Jak do tego wszystkiego ma się odpowiedzialność za samochód służbowy czy komputer, który pracownik otrzymuje do wykonywania obowiązków. W takim przypadku stosuje się tzw. odpowiedzialność za mienie powierzone z obowiązkiem zwrotu lub wyliczenia się.

Dotyczy to np. pieniędzy otrzymywanych w ramach wykonywanej działalności choćby po to, by zapłacić za towar, którym handluje firma, a także obuwia i odzieży ochronnej. W takim przypadku pracownik odpowiada w pełni za straty. Jako dowód konieczne będzie potwierdzenie przekazania tych wartości (zarówno pieniężnych, jak i np. ubrania roboczego) w formie pisemnej.

Odpowiedzialność materialna w sklepie spożywczym

Szczególnie często pojawiającym się zagadnieniem jest odpowiedzialność materialna pracownika w sklepie. Skoro odpowiedzialny jest za mienie pracodawcy, które mu powierzono, można zastanawiać się, czy pracownik odpowiada za kradzież?

Otóż, jeśli pracownik dokłada wymaganej staranności do wykonywania swoich obowiązków, to nie odpowiada za krzywdę wyrządzoną pracodawcy. To oznacza, że nie odpowiada za kradzież, o ile mógł jej zapobiec.

Umowa zlecenie, a odpowiedzialność materialna

Sporo powiedzieliśmy już na temat odpowiedzialności pracownika etatowego, który odpowiada za straty w związku z zatrudnieniem w formie umowy o pracę. Jak to jednak wygląda, gdy przedsiębiorca zdecyduje się podpisać umowę cywilnoprawną? W tym przypadku nie ma ochrony ze strony kodeksu pracy.

Całą odpowiedzialność należy zapisać w umowie zleceniu. Zgodnie z prawem, to zleceniobiorca ma obowiązek należycie wykonać zleconą pracę. W związku z tym przedsiębiorca ma prawo obarczyć zleceniobiorcę pełną odpowiedzialnością materialną za straty wynikające z nieodpowiedniego wykonania zadań.

Potrącenie z wypłaty

Niezależnie od formy umowy, pracodawca nie może potrącić pracownikowi kwoty pokrywającej szkodę z wynagrodzenia. Nawet jeśli pracownik się na to zgodzi, prawo nakazuje by 90% minimalnego wynagrodzenia za pracę, wciąż było dostępne dla pracownika.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Czy można obniżyć pracownikowi wynagrodzenie?

0
wynagrodzenie

Jeśli jako przedsiębiorca zatrudniasz ludzi, pewnie zastanawiasz, się czy można obniżyć pracownikowi wynagrodzenie. No bo skoro umawiasz się na pensję w określonej wysokości, to pewnie nie powinna ona się zmieniać. Czy jest tak jednak faktycznie?

Jeśli sytuacja finansowa w firmie nie jest najlepsza, przedsiębiorca podejmuje decyzję o redukcji kosztów. Zdarza się, że rozważa nawet obniżenie pensji jako remedium na to, by nie zwalniać ludzi. Powstaje jednak pytanie, czy można obniżyć pracownikowi wynagrodzenie skoro mamy z nim podpisaną umowę?

Obniżone wynagrodzenie – czy można obniżyć pensję?

Obniżka pensji to często jedyny sposób na to, by uratować firmę. Lepiej płacić ludziom mniej, ale ochronić ich przed całkowitą utratą pracy. Pracownik pozostający w stosunku pracy (czyli zatrudniony na umowę o pracę) nie może mieć ot tak zmienionego wynagrodzenia.

Żeby móc obniżyć wynagrodzenie, pracownik musi wyrazić na to zgodę na piśmie. W takiej sytuacji zawiera się tzw. porozumienie zmieniające. Jeśli pracownik nie przyjmie warunków zaproponowanych przez pracodawcę, można zastosować wypowiedzenie zmieniające. Gdy i tego pracownik nie przyjmie, umowa może zostać rozwiązana.

Obniżone wynagrodzenie – jak obniżyć wynagrodzenie?

Jak już wspomnieliśmy, podstawową do obniżenia wynagrodzenia zgodnie z prawem, jest pisemna zgoda pracownika na takie działanie. Można to zrobić albo za porozumieniem stron, albo wypowiedzeniem zmieniającym warunki pracy i płacy. W skrajnym przypadku, gdy pracownik nie zgodzi się na zmiany, będzie trzeba go zwolnić.

Obniżone wynagrodzenie – co, gdy pracownik nie chce podpisać wypowiedzenia zmieniającego

Podstawowym dokumentem, który pozwala pracodawcy zgodnie z prawem zmienić warunki umowy, jest porozumienie zmieniające. Przedstawia się w nim nowe warunki płacy i pracy. Gdy pracownik się na nie zgodzi, składa podpis i pracuje zgodnie z nowymi wytycznymi.

Jeśli nie zgodzi się, pracodawca może przygotować wypowiedzenie zmieniające. Wypowiedzenie takie ma okres wypowiedzenia. Jeśli przed upływem połowy czasu wypowiedzenia, pracownik nie złoży oświadczenia o tym, że nie zgadza się na takie warunki, to będzie ono funkcjonowało.

W ramach wypowiedzenia zmieniającego pracodawca może nie tylko obniżyć pracownikowi wynagrodzenie. Może też zmienić miejsce pracy albo jej rodzaj, a także wymiar czasu pracy. Wypowiedzenie zmieniające może być przygotowane wyłącznie w formie pisemnej i zawsze musi zawierać odpowiednie uzasadnienie.

Obniżone wynagrodzenie – kiedy pracownikowi należy się odprawa?

Gdy pracownik nie zdecyduje się przyjąć warunków wypowiedzenia zmieniającego i trzeba będzie go zwolnić, pracodawca będzie musiał w określonych sytuacjach wypłacić pracownikowi odprawę. Stanie się tak wtedy, gdy pracownik uzasadni odmowę przyjęcia wypowiedzenia zmieniającego.

Może się tak zdarzyć np. w sytuacji, gdy znacząco zmieniają się jego obowiązki, praca nie jest zgodna z kwalifikacjami, a wynagrodzenia jest zdecydowanie niższe niż to, które pracownik jest w stanie zaakceptować. Wysokość odprawy to od 1 do 3-miesięcznych wynagrodzeń, zależnie od stażu.

Obniżone wynagrodzenie – kiedy nie można dać wypowiedzenia zmieniającego?

Zgodnie z przepisami prawa, wypowiedzenie zmieniające nie może być wręczone, gdy pracownica jest w ciąży albo przebywa na urlopie macierzyńskim. Jest jeden wyjątek. Zmiana warunków pracy i płacy, nawet ciężarnej, może być przeprowadzona, jeśli firma ogłasza upadłość lub likwidację.

Obniżone wynagrodzenie – o ile można obniżyć wynagrodzenie?

Prawo nie precyzuje, jak duża może być obniżka wynagrodzenia. Na pewno ostateczne wynagrodzenie nie może być mniejsze niż minimalna krajowa przy pełnym etacie.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Na czym polega szkolenie BHP dla pracowników? Czy jest potrzebne?

0
szkolenie bhp

Czy szkolenie BHP jest potrzebne? Czy za brak szkolenia BHP odpowiada pracownik, czy pracodawca? Kto kontroluje, czy pracownik ma szkolenie BHP? Na te i kilka innych pytań odpowiadamy w tekście.

Każdy pracownik musi wykonywać swoje obowiązki w sposób bezpieczny i zgodny z przepisami. Zanim więc podejmie pracę na konkretnym stanowisku, musi zapoznać się z zasadami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy. Służy temu szkolenie BHP. Jest to obowiązkowe szkolenie, którego koszt ponosi pracodawca. To on odpowiedzialny jest za to by, pracownik takie szkolenie BHP przeszedł.

Kto musi mieć szkolenie BHP?

O potrzebie szkolenia BHP mówi kodeks pracy. Skoro tak dotyczy on pracowników. Pamiętajmy, że pracownik to osoba, która wykonuje swoje obowiązki na podstawie stosunku pracy.

CZYTAJ TAKŻE: Jak zatrudnić pierwszego pracownika?

Jeśli więc nie mamy umowy o pracę (a np. zlecenie), to szkolenia BHP z punktu widzenia prawa nie trzeba przeprowadzić. Mówiąc inaczej, za jego brak można nie ponieść odpowiedzialności. Przynajmniej jeśli brać pod uwagę przepisy kodeksu pracy.

Po co jest szkolenie BHP?

Niezależnie jednak od tego, czy osoba zajmuje określone stanowisko jako pracownik (na umowie o pracę), czy współpracownik (na podstawie umowy cywilno-prawnej), warto zawsze takie szkolenie zorganizować.

Ma ono bowiem na celu zapoznać z zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi w danej firmie, a także na konkretnym stanowisku obejmowanym przez nowego kandydata. Obowiązek organizacji szkolenia BHP dotyczy wyłącznie pracowników, czyli osób zatrudnionych na umowę o pracę.

CZYTAJ TAKŻE: Monitorowanie pracy pracownika – kiedy to możliwe?

Czy można nie mieć szkolenia BHP?

Zgodnie z zapisami kodeksu pracy, pracownika nie można dopuścić do stanowiska pracy, jeśli nie przeszedł szkolenia BHP. Dotyczy to zarówno szkolenia wstępnego jak okresowego szkolenia BHP. Każdy pracownik musi na piśmie potwierdzić, że zapoznał się z przepisami BHP dotyczącymi danego stanowiska.

Wstępne szkolenie BHP

Wstępne szkolenie BHP przeprowadza się, zanim pracownik przystąpi do pracy na danym stanowisku. Takie szkolenie BHP często nazywamy instruktażem stanowiskowym. Składa się ono z ogólnego szkolenia wstępnego, ogólnego instruktażu, a także instruktażu środowiskowego, przeprowadzanego na danym stanowisku pracy.

CZYTAJ TAKŻE: Jak zwolnić pracownika?

Jak wygląda szkolenie BHP?

Szkolenie BHP polega na poinformowaniu pracowników zatrudnionych na konkretnym stanowisku pracy, o zasadach wykonywania pracy w sposób bezpieczny. Dowiadują się na nim nie tylko o ogólnych zasadach bezpieczeństwa i higieny pracy, ale również o kwestiach szczegółowych, związanych z ich stanowiskiem.

W związku z tym, szkolenie wstępne BHP jest podzielone niejako na dwie części:

  1. Instruktaż ogólny. Podczas niego zaznajamia się pracowników przepisami BHP zawartymi w Kodeksie pracy, w regulaminie pracy oraz z zasadami udzielania pierwszej pomocy. Powinien trwać przynajmniej 9 minut.
  2. Instruktaż stanowiskowy. Podczas niego pracownik poznaje sposób bezpiecznego wykonywania pracy na swoim stanowisku. Powinien trwać przynajmniej 6 godzin.

CZYTAJ TAKŻE: Zatrudnianie na czarno – kary dla pracodawcy

Kto płaci za szkolenie BHP?

Jak już wspomnieliśmy, pełną odpowiedzialność za przeprowadzenie szkolenia BHP ponosi pracodawca. To także on musi opłacić w całości to szkolenie. Mało tego. Szkolenie BHP trzeba przeprowadzić w godzinach pracy. Zalicza się ono do czasu pracy. Jeśli organizujemy je poza godzinami pracy, to i tak zalicza się ono do czasu pracy.

Zwolnienie ze szkolenia BHP

Jest tylko jedna sytuacja, kiedy można zwolnić z obowiązku przeprowadzenia szkolenia BHP. Dzieje się tak wtedy, gdy pracownik podejmuje pracę na tym samym stanowisku, które już zajmował u tego pracodawcy, ale zmienił się rodzaj umowy, np. z umowy na okres próbny zmienioną ją na umowę na czas nieokreślony.

CZYTAJ TAKŻE: Praca w upale. Co musi pracodawca?

Kto określa zakres szkolenia BHP?

Mało kto wie, ale program szkolenia BHP może opracować pracodawca. Takie szkolenie musi jednak zawierać się w określonych ramach, które określa rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z 2004 roku.

Co to jest instruktaż stanowiskowy?

Instruktaż stanowiskowy dotyczy konkretnego stanowiska, które ma zajmować pracownik. Jeśli będzie pracował na kilku stanowiskach, to instruktaż stanowiskowy musi dotyczyć każdego z nich. Instruktaż taki musi zakończyć się sprawdzianem wiedzy i umiejętności z zasad BHP. Pracownik musi potwierdzić na piśmie, że odbył instruktaż stanowiskowy i ogólny.

Jak często robić okresowe szkolenia BHP

Oprócz wstępnego szkolenia BHP trzeba też przeprowadzać szkolenia okresowe. Ich częstotliwość zależy od stanowiska piastowanego przez pracownika. Zależnie od stanowiska pierwsze szkolenie okresowe przeprowadza się od 6 do 12 miesięcy od czasu zatrudnienia.

CZYTAJ TAKŻE: Wydłużenie urlopu – czy jest możliwe?

W zależności od stanowiska pierwsze szkolenie okresowe przeprowadza się w okresie do 6 lub 12 miesięcy od zatrudnienia. Później częstotliwość tych szkoleń zależy od stanowiska. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach, które są szczególnie narażone na niebezpieczeństwa, przechodzą takie szkolenie raz na rok, robotnicy – co trzy lata, a kierownicy co 5 lat. Pracownicy administracyjno-biurowi mogą mieć szkolenie okresowe raz na sześć lat.

Co grozi za brak szkolenia BHP?

Skoro za przeprowadzenie szkolenia BHP odpowiada pracodawca, również on ponosi konsekwencje w sytuacji, gdy nie dochowa tego obowiązku. Gdy w firmie nie przeprowadzono szkolenia BHP, pracodawcy grożą kary finansowe.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej