Bez kategorii
Biuro rachunkowe
Biznes
Dokumenty
Działalność gospodarcza
Działalność nierejestrowana
Wyszukaj
Kontakt
Strona główna Blog Strona 53

Czynny żal w postępowaniu karnoskarbowym. Kiedy złożyć go do Urzędu Skarbowego?

Przez
Redakcja
-
0
Czynny żal w postępowaniu karnoskarbowym

O tym, iż czynny żal jest stosowany powszechnie i potencjalnie potrzeba skorzystania z niego może pojawić się u praktycznie każdego obywatela zdolnego do ponoszenia odpowiedzialności karnoskarbowej, świadczy klasyczny przykład na jego zastosowanie – złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w danym roku podatkowym po terminie.

W przypadku gdy doszło do popełnienia czynu zabronionego przez kodeks karny skarbowy, istnieje możliwość uniknięcia wszelkich negatywnych konsekwencji wiążących się z odpowiedzialnością karnoskarbową, w skutek prawidłowego zastosowania instytucji czynnego żalu.

Czym jest czynny żal?

Czynny żal zakłada niekaralność sprawcy przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. Oznacza to mniej więcej tyle, iż jeżeli sprawca czynu zabronionego przez kodeks karny skarbowy („k.k.s.”) prawidłowo zastosował czynny żal, nie wszczyna się postępowania karnoskarbowego.

Jeżeli postępowanie zostało wszczęte, w skutek pierwotnie błędnego uznania, iż w sprawie brak było spełnienia warunków czynnego żalu, po następczym ustaleniu, że został on zastosowany prawidłowo, umarza się postępowanie karnoskarbowe.

Tryb działania

Aby skorzystać z dobrodziejstwa czynnego żalu, należy samemu powiadomić organ podatkowy o fakcie popełnienia czynu zabronionego przez kodeks karny skarbowy, zanim o tym fakcie poweźmie wiedzę organ ścigania. Szczegółowe warunki skorzystania z czynnego żalu omawiamy poniżej.

Przesłanki pozytywne złożenia czynnego żalu

Kodeks karny skarbowy przewiduje warunki, które trzeba spełnić, aby czynny żal skutkował niekaralnością sprawcy. Są to:

  • zawiadomienie organu powołanego do ścigania, dokonane przez sprawcę po popełnieniu czynu, ujawniające istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu;
  • zachowanie właściwej formy czynnego żalu (pisemnie, w tym elektronicznie, lub ustnie do protokołu);
  • uiszczenie całej wymagalnej należności publicznoprawnej uszczuplonej popełnionym czynem zabronionym w terminie wyznaczonym przez organ lub
  • złożenie przedmiotu podlegającego przepadkowi albo jego równowartości pieniężnej.

Wzór czynnego żalu znajdziesz tutaj.

Przesłanki negatywne do skorzystania z czynnego żalu

Jednocześnie, aby skorzystać z czynnego żalu, w sprawie nie może wystąpić żadna przesłanka negatywna wymieniona powyżej:

  • złożenie zawiadomienia w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego;
  • złożenie zawiadomienia po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego, lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony;
  • sprawca kierował wykonaniem ujawnionego czynu zabronionego;
  • sprawca, wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, polecił jej wykonanie ujawnionego czynu zabronionego;
  • sprawca zorganizował grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, albo taką grupą lub związkiem kierował, chyba że zawiadomienia dokonał ze wszystkimi członkami grupy lub związku;
  • sprawca nakłaniał inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego w celu skierowania przeciwko niej postępowania o ten czyn zabroniony.

Korzyści wynikające z czynnego żalu

Sprawca przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, który w skuteczny sposób skorzystał z czynnego żalu, uzyskuje korzyść tego rodzaju, iż nie wszczyna się wobec niego postępowania karnoskarbowego, a jeżeli wadliwie je wszczęto, podlega ono umorzeniu. Oznacza to, że taka osoba nie zostanie skazana, nie będzie więc wobec niej nałożona żadna sankcja, np. grzywna, a także nie będzie ona figurować w Krajowym Rejestrze Karnym.

Przeczytaj więcej o rozliczaniu podatku.

Autorem tekstu jest adwokat Łukasz Klimczak, Madejczyk Kancelaria Prawna

Czy można prowadzić działalność gospodarczą bez VAT? Kiedy można skorzystać ze zwolnienia z VAT?

Przez
Redakcja
-
0
działałność gospodarcza bez VAT

Czy rejestrując swoją działalność gospodarczą, trzeba zarejestrować się do VAT? Kiedy można prowadzić działalność gospodarczą bez VAT? Jakie zwolnienia są możliwe i kiedy można z nich skorzystać? Przeczytasz o tym w naszym artykule.

Przedsiębiorca co do zasady ma obowiązek rejestracji i rozliczania VAT. Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, czyli tak zwaną Białą listę, prowadzi szef Krajowej Administracji Skarbowej. Ważne jest to, że jest to podstawowe narzędzie weryfikacji kontrahentów w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej.

Podatnik VAT czynny a zwolniony

Podatników VAT dzieli się na:

  • czynnych podatników VAT płacących podatek,
  • podatnik VAT zwolnionych, czyli tych, którzy korzystają ze zwolnienia podmiotowego (ze względu na niski limit sprzedaży do 200 000 zł) lub ze zwolnienia przedmiotowego (dokonują wyłącznie sprzedaży zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT).

Zwolnienie podmiotowe z VAT

Można skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT w sytuacji, gdy przychody przedsiębiorcy (wartość sprzedaży) nie przekroczyły w poprzednim roku limitu 200 tys. zł.

Do limitu sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku VAT oraz:

  • wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  • sprzedaży towarów i usług, zwolnionych przedmiotowo z VAT, z wyjątkiem m.in. transakcji związanych z nieruchomościami;
  • sprzedaży towarów, które są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jeśli przedsiębiorca rozpoczyna działalność w trakcie roku, nie musi rejestrować się do VAT, gdy przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy – w proporcji do okresu sprzedaży – równowartości 200 tys.

By obliczyć proporcję:

  • mnoży się liczbę dni od rozpoczęcia działalności do końca roku przez obowiązujący limit VAT (200 tys. zł);
  • otrzymaną liczbę dzieli się przez liczbę dni w roku.

Jaka działalność wymaga płacenia podatku VAT?

Trzeba płacić VAT od początku prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od wysokości przychodów, jeśli przedsiębiorca zajmuje się sprzedażą towarów lub usług wymienionych w ustawie o VAT. W takim przypadku trzeba rozliczać VAT nawet wtedy, gdy nie przekroczysz się 200 tys. zł limitu sprzedaży.

Zwolnienie z VAT podmiotowe nie przysługuje, jeśli przedsiębiorca m.in.:

  • sprzedaje:

– towary wymienione w załączniku nr 12 do ustawy o VAT (na przykład metale szlachetne i złom z nich, wyroby jubilerskie);

-towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych i samochodów osobowych innych niż nowe, zaliczanych, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji;

– w niektórych przypadkach: budynki, budowle lub ich części;

-tereny budowlane;

– nowe środki transportu;

– przez Internet takie towary jak: preparaty kosmetyczne i toaletowe, komputery, wyroby elektroniczne i optyczne, urządzenia elektryczne i nieelektryczny sprzęt gospodarstwa domowego, maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane;

– hurtowo i detalicznie części do: pojazdów samochodowych i motocykli;

  • świadczy usługi:

– prawnicze,
– w zakresie doradztwa (z wyjątkiem doradztwa rolniczego),
– jubilerskie,
– ściągania długów, w tym factoringu;

  • nie posiada siedziby działalności gospodarczej w Polsce.

Zwolnienie przedmiotowe z VAT

Przedsiębiorca jest zwolniony z VAT, niezależnie od wysokości obrotów, jeśli świadczy usługi lub sprzedaje towary wymienione w art. 43 ust. 1 ustawy VAT.  Przedsiębiorca korzysta wówczas ze zwolnienia przedmiotowego (ze względu na przedmiot działalności).

Zwolnienie przysługuje tylko, gdy firma świadczy wyłącznie takie usługi, jak na przykład:

  • usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia – jeśli jesteś lekarzem, lekarzem dentystą, pielęgniarką, położną lub psychologiem,
  • usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym – jeśli jesteś nauczycielem,
  • usługi nauczania języków obcych,
  • usługi finansowe, w tym: zarządzania funduszami inwestycyjnymi; ubezpieczeniowe; w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji oraz innych zabezpieczeń transakcji; udzielanie kredytów i pożyczek, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

Można zrezygnować ze zwolnienia VAT

Można zrezygnować ze zwolnienia podmiotowego (do 200 tys. zł) w dowolnym momencie i płacić VAT dobrowolnie. Taki krok może się opłacalny, jeśli przedsiębiorca planuje większe zakupy i chce odliczyć VAT naliczony.

Jeśli przedsiębiorca jesteś już zarejestrowany do VAT, musi zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem okresu (miesiąca albo kwartału), w którym rezygnuje ze zwolnienia. Jeżeli przedsiębiorca dopiero rozpoczynasz działalność, musi złożyć zawiadomienie przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej.

Przekroczenie limitu zwolnienia VAT

Po przekroczeniu limitu 200 tys. zł każda kolejna sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT. W takiej sytuacji przedsiębiorca powinieneś się zarejestrować jako podatnik VAT.

Przedsiębiorca musi zarejestrować się jako podatnik VAT składając formularz VAT-R, jeśli najpierw korzystał ze zwolnienia z VAT, a później:

  • stracić prawo do dalszego korzystania ze zwolnienia (przekroczył limit sprzedaży),
  • chce z niego zrezygnować,
  • zamierza wykonywać sprzedaż opodatkowaną (inne towary lub usługi, które nie są zwolnione przedmiotowo z VAT).

Przedsiębiorca musi się zarejestrować:

  • przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towarów lub usług innych niż zwolnione z podatku,
  • przed dniem, w którym straci prawo do zwolnienia, tj. przekroczy kwotę 200 tys. zł netto obrotu.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Autorem artykułu jest Marek Kobylański

Co powinna zawierać umowa o zachowaniu poufności między przedsiębiorcami? Wzór NDA z omówieniem

Przez
Redakcja
-
1
umowa o zachowaniu poufności wzór

Wchodząc w kooperacje z innymi podmiotami obrotu gospodarczego, zachodzi konieczność ujawnienia informacji o szczególnie wrażliwym znaczeniu dla działalności danego przedsiębiorstwa.  Informacje te dotyczyć mogą w szczególności tajemnic handlowych, technologii, informacji finansowych, danych klientów, czy planów rozwojowych. Celem ochrony takich informacji przed ich ujawnieniem i nieautoryzowanym wykorzystaniem, mogącym zagrażać interesom przedsiębiorstwa, zawierana jest umowa o zachowaniu poufności.

Czym jest umowa o zachowaniu poufności i co powinna zawierać?

Umowa o zachowaniu poufności, zwana również umową NDA (skrót od Non-disclosure agreement), to umowa regulująca zasady ochrony i postępowania z udostępnionymi informacjami poufnymi jednego bądź każdego z umawiających się podmiotów.

Standardowa umowa o zachowaniu poufności powinna zawierać:

1. Oznaczenie stron

W zależności od potrzeb konkretnego przypadku każda z umawiających się stron może być zarówno stroną ujawniającą, jak i zobowiązaną do zachowania poufności. Niekiedy jednak, zaczynając współpracę gospodarczą z kontrahentem, nie można z góry ocenić, czy informacje poufne będą ujawniane tylko przez jedną, czy przez każdą ze stron.

Niemniej jednak rekomendujemy zawieranie umów, w których obie strony już od samego początku współpracy będą wzajemnie zobowiązane do zachowania poufności. Unika się wówczas ryzyka, iż przedsiębiorcy umknie potrzeba uregulowania kwestii związanych z ochroną jego własnych informacji poufnych, zwłaszcza gdy współpraca z kontrahentem trwa już pewien czas.

CZYTAJ TAKŻE: Oświadczenie o odstąpieniu od umowy

2. Definicja informacji poufnych

Należy sprecyzować, co strony rozumieją pod pojęciem informacji poufnych, należy zatem określić katalog danych lub informacji chronionych umową. Chodzi tu nie tylko o ich rodzaj, ale również o formę. Należy pamiętać, że informacje poufne nie zawsze muszą przybrać formę dokumentu. Mogą to być również informacje wyrażone ustnie lub w postaci cyfrowej.

Oznacza to również, że nie zawsze takie informacje możemy oznaczyć widocznym zwrotem „informacje poufne”. Dla bezpieczeństwa rekomendujemy szerokie ujęcie definicji informacji poufnych i objęcie nią informacji wyrażonych w każdej formie, niezależnie od ich widocznego oznaczenia jako poufne.

3. Określenie treści zobowiązania

Chodzi o określenie, do czego strony zawierające umowę się zobowiązują. Zobowiązania te tworzyć powinny procedurę postępowania z informacjami poufnymi. Ponadto strony powinny określić wyjątki od powyższych zobowiązań, które nie będą stanowiły naruszenia umowy.

CZYTAJ TAKŻE: Umowa z prawnikiem. Co musi mieć?

4. Oznaczenie kręgu osób upoważnionych do zapoznania się z udostępnionymi informacjami poufnymi

Określenie takiego kręgu osób ma na celu ograniczenie dostępu do informacji poufnych wyłącznie do osób, którym ujawnienie jest niezbędne i konieczne. W praktyce można spotkać się z zapisami, w których strona zobowiązana do zachowania poufności ma obowiązek stworzenia listy osób, którym udostępnione zostały informacje poufne strony ujawniającej.

Przestrzegamy jednakże przed tego typu zapisami. Po pierwsze, udostępnianie takiej listy rodzić będzie obowiązki związane z przetwarzaniem danych osobowych, a po drugie, wiedza o pracownikach i współpracownikach danego przedsiębiorcy również może mieć wymierną wartość, a co za tym idzie, dostęp do niej powinien być ograniczony.

5. Odpowiedzialność za naruszenie umowy

Sankcje związane z naruszeniem umowy powinny działać odstraszająco. Wówczas umowa o zachowaniu poufności spełniać będzie zamierzony cel. Najczęściej spotykaną praktyką jest sięganie do zapisów o karach umownych. Ich wysokość powinna być adekwatna do wagi informacji i stopnia naruszenia.

Zbyt niska kara nie będzie spełniała swojej funkcji, zbyt wysoka natomiast może okazać się trudna do wyegzekwowania (podczas sporu sądowego, strona zobowiązana będzie mogła żądać jej zmniejszenia – zarzut miarkowania kary). 

6. Okres obowiązywania poufności

Strony powinny wyraźnie określić, przez jaki czas umowa będzie je obowiązywać. Zalecamy, aby umowy takie zawierane były na czas określony. W przypadku umów zawartych na czas nieokreślony istnieje ryzyko ich przedwczesnego rozwiązania. Wówczas ochrona udostępnionych informacji poufnych mogłaby wygasnąć zbyt szybko.

CZYTAJ TAKŻE: Umowa o świadczenie usług

Niezależnie od powyższego, odnotować należy, iż informacje poufne stanowiące jednocześnie tajemnicę handlową w rozumieniu z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, podlegają nieograniczonej czasem ochronie. Umowa o zachowaniu poufności pozostanie zatem bez wpływu na zapisy samej ustawy.

Przykładowy wzór umowy o zachowaniu poufności (NDA)

Poniżej przedstawiamy przykładowy wzór umowy o zachowaniu poufności, który może być modyfikowany i rozszerzany o dodatkowe zapisy, zgodnie z potrzebami wynikającymi z konkretnego przypadku. 

Umowę o zachowaniu poufności (NDA) w formacie PDF pobierzesz tutaj.

Umowa o zachowaniu poufności

Zawarta dnia [data] w [miejscowość] pomiędzy: 

[Oznaczenie Strony nr 1]

a

[Oznaczenie Strony nr 2]

zwanymi dalej „Stronami”, a w zakresie, w jakim zgodnie z warunkami Umowy jedna ze Stron będzie ujawniała Informacje Poufne, będzie zwana „Stroną Ujawniającą”, a Strona, która zgodnie z warunkami Umowy będzie otrzymywała Informacje Poufne, zwana będzie „Stroną Otrzymującą”,

zwana dalej „Umową”.

Zważywszy na fakt, że Strony zamierzają podjąć współpracę w zakresie [należy określić czego współpraca dotyczy], Strony postanawiają zawrzeć niniejszą Umowę o następującej treści:

§ 1

W rozumieniu Umowy Informacje Poufne oznaczają informacje techniczne, technologiczne, ekonomiczne, finansowe, handlowe, prawne, organizacyjne lub inne posiadające wartość gospodarczą,  dotyczące Strony Ujawniającej lub od niej pochodzące, niezależnie od formy i sposobu ujawnienia tych informacji i ich źródła, a także bez względu na to, czy podczas ujawnienia określono je wyraźnie jako informacje poufne. 

§ 2

  1. Strona Otrzymująca zobowiązuje się do:
  1. zachowania w poufności i ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem Informacji Poufnych,
  2. wykorzystywania Informacji Poufnych wyłącznie w celach związanych z podejmowaną współpracą,
  3. przechowywania Informacji Poufnych w sposób uniemożliwiający dostęp do tych Informacji osobom nieupoważnionym,
  4. niekopiowania i niepowielania Informacji Poufnych, za wyjątkiem uzasadnionej potrzeby niezbędnej do realizacji podejmowanej współpracy.
  1. Postanowienia niniejszej Umowy nie będą miały zastosowania do tych informacji, które:
  1. zostały opublikowane, są znane lub urzędowo podane do publicznej wiadomości bez naruszenia postanowień Umowy,
  2. zostaną wyłączone z zakresu obowiązywania Umowy, na podstawie wyraźnej zgody Strony Ujawniającej wyrażonej w formie pisemnej pod rygorem nieważności,
  3. Strona Otrzymująca będzie zobowiązana ujawnić w odpowiednim zakresie z mocy właściwych przepisów prawa lub na mocy decyzji sądu, lub innego właściwego organu [należy określić rodzaj organów],  lub gdy ujawnienie będzie niezbędne do dochodzenia przez Stronę Otrzymującą roszczeń, lub swoich praw.
  1. Strony postanawiają, iż w razie wątpliwości, czy dana informacja jest Informacją Poufną, Strony będą traktować tę informację tak, jakby była ona Informacją Poufną.

§ 3

  1. Strona Otrzymująca ma prawo do ujawnienia Informacji Poufnych jej upoważnionym członków organów, pracownikom, współpracownikom lub doradcom.
  2. Ujawnienie przez Stronę Informacji Poufnych zgodnie z ust. 1 może nastąpić wyłącznie w zakresie niezbędnym do wykonania przez te osoby powierzonych im czynności i tylko w takim zakresie, w jakim jest to konieczne. Za naruszenie przez osoby postanowień Umowy, Strona Otrzymująca ponosi odpowiedzialność jak za własne działania lub zaniechania.
  3. Strona Otrzymująca zobowiązuje się do zapewnienia, aby wszystkie osoby, o których mowa w ust. 1, zobowiązały się przed ujawnieniem im Informacji Poufnych do zachowania tych informacji w poufności na warunkach nie słabszych niż wynikające z Umowy.

§ 4

Strona Ujawniająca może żądać od Strony Otrzymującej zapłaty kary umownej w wysokości [należy określić kwotę] zł  (słownie:…) za każdy przypadek naruszenia obowiązku zachowania Informacji Poufnych w poufności, którego skutkiem było ujawnienie Informacji Poufnych sprzeczne z Umową. Strona Ujawniająca może także żądać odszkodowania przewyższającego zastrzeżoną karę umowną.

§ 5

  1. Umowa obowiązuje przez okres 5 lat, licząc od dnia jej zawarcia.
  2. Umowa nie wyłącza ani nie ogranicza ochrony informacji objętych tajemnicą przedsiębiorstwa, zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
  3. Strona Otrzymująca na żądanie Strony Ujawniającej w trakcie obowiązywania Umowy lub po jej wygaśnięciu, lub rozwiązaniu bezzwłocznie postąpi z Informacjami Poufnymi w sposób wskazany przez Stronę Ujawniającą, to jest – w zależności od wyboru Strony Ujawniającej – zwróci Informacje Poufne Stronie Ujawniającej, lub je zniszczy.

§ 6

  1. Umowę sporządzono na piśmie, w dwóch egzemplarzach.
  2. Wszelki zmiany i uzupełnienia Umowy wymagają formy pisemnej, zastrzeżonej pod rygorem nieważności.

________________________                                             ________________________

[podpis Strony nr 1]                                                             [podpis Strony nr 2]

Autorem artykułu jest Barbara Stanecka, adwokat, Kancelaria Radców Prawnych Mirosławski, Galo Mozes 

Czym jest CEIDG? Jak sprawdzić przedsiębiorcę w CEIDG? Jak uzyskać wpis do CEIDG?

Przez
Redakcja
-
0
wpis do ceidg

Centralna Ewidencja i Informacji o Działalności Gospodarczej pomaga sprawdzić firmę, z którą chcemy współpracować. Do CEIDG musimy się również zgłosić, kiedy sami zaczynamy działalność gospodarczą. Jak dokonać wpisu do CEIDG?

Czym jest CEIDG?

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG), to spis wszystkich przedsiębiorców, którzy są osobami fizycznymi i działają na terenie Polski. W CEIDG można sprawdzić, czy firma, z którą przedsiębiorca chce współpracować, w ogóle istnieje, lub czy nie ma zawieszonej działalności gospodarczej.

W rejestrze Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej znajdują się:

  • dane podstawowe: imię i nazwisko, nazwę firmy, NIP, REGON,
  • data rozpoczęcia działalności, ewentualnie data jej zawieszenia i wznowienia,
  • status (przedsiębiorca aktywny, zawieszony),
  • adres,
  • rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej,
  • dane kontaktowe (numer telefonu i email), jeśli nie zostały zastrzeżone,
  • dane pełnomocników firmy,
  • informacje dotyczące upadłości, postępowania naprawczego, czy postępowania restrukturyzacyjnego.

Jak sprawdzić przedsiębiorcę w CEIDG?

Jeśli  kontrahent prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą lub jest wspólnikiem spółki cywilnej, można sprawdź jego dane w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Nie trzeba znać wszystkich danych. Do wyszukiwania wystarczy wpisać imię i nazwisko albo numer NIP czy REGON. W CEIDG warto zwrócić uwagę na, to jak długo firma działa, czy jej działalność jest stabilna lub, czy ma charakter sezonowy oraz informacje o upadłości, czy postępowaniu naprawczym. Te wszystkie informacje można znaleźć w Centralnej  Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Jeśli ktoś szuka danych spółki cywilnej, może znaleźć wspólników spółki, wypełniając w wyszukiwarce Centralnej  Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej rubrykę „NIP spółki cywilnej”.

Wyszukiwanie przyniesie rezultaty, pod warunkiem że wspólnicy mają aktualne wpisy, które uwzględniają tę spółkę. Jeżeli wyszukiwanie nie daje wyników, oznacza to, że we wpisach wspólników brakuje informacji o tej spółce. W takiej sytuacji odnalezienie informacji dotyczących tej spółki jest możliwe w rejestrze REGON.

Jeśli kontrahentem określonego przedsiębiorcy jest spółka prawa handlowego, czyli:

  • spółka jawna,
  • partnerska,
  • komandytowa,
  • komandytowo-akcyjna,
  • z ograniczoną odpowiedzialnością,
  • akcyjna,

informacje na jej temat znaleźć można online w wyszukiwarce Krajowego Rejestru Sądowego.

Informacje na temat przedsiębiorców można znaleźć także w wyszukiwarce Krajowego Rejestru Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), prowadzonego przez GUS. Dany podmiot można znaleźć po jego numerze NIP, REGON, KRS oraz po adresie.
W rejestrze REGON można znaleźć między innymi dane spółek cywilnych, których nie znajdzie się w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, gdzie są tylko dane wspólników.

Rejestracja w CEIDG – jak wypełnić wniosek o wpis do CEIDG?

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej to rejestr firm, który zawiera informacje o przedsiębiorcach prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce.

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej znajdują się wyłącznie wpisy przedsiębiorców, którzy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą lub są wspólnikami spółek cywilnych osób fizycznych. Jeśli ktoś zamierza prowadzić taką działalność, musi się zarejestrować firmę w CEIDG. 

We wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej trzeba podać:

  • imię, nazwisko, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia,
  • rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości,
  • PESEL,
  • wszystkie posiadane obywatelstwa,
  • numer NIP i REGON jeśli zostały nadane,
  • adres zamieszkania oraz inne adresy związane z zakładaną działalnością gospodarczą,
  • nazwę zakładanej działalności gospodarczej – musi zawierać imię i nazwisko osoby zakładającej działalność gospodarczą,
  • nazwę skróconą,
  • kody PKD – dopasowany do rodzaju działalności. Trzeba wybrać tzw. kod przeważający,
  • liczbę pracowników, jeśli będą zatrudniani,
  • datę rozpoczęcia działalności,
  • informacje o ubezpieczeniu w ZUS, KRUS lub za granicą,
  • dane urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce twojego zamieszkania. Składając wniosek o wpis działalności do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, można złożyć oświadczenie o formie opłacania podatku dochodowego oraz dołączyć zgłoszenie rejestracyjne albo aktualizacyjne do VAT.

Przedsiębiorca musi też zgłosić się do ZUS jako ubezpieczony. Robi się, to zaznaczając na wniosku CEIDG odpowiednie pola. Dodatkowo można zgłosić do ubezpieczenia członków swojej rodziny oraz pracowników firmy i członków ich rodzin.

We wniosku o wpis do rejestru CEIDG można także podać informację o rachunkach bankowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedsiębiorca ma obowiązek poinformować o otwarciu i zamknięciu każdego rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli ktoś, jako przedsiębiorca, chce załatwiać sprawy przez pełnomocnika, może wraz z wnioskiem o wpis do CEIDG, złożyć wniosek o opublikowanie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej informacji o pełnomocniku. Opublikowanie takiej informacji jest równoznaczne w skutkach z udzieleniem pełnomocnictwa na piśmie. Pełnomocnictwo ustanowione w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie upoważnia do działania w sprawach podatkowych.

Wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można złożyć przez internet. Można to też załatwić w urzędzie, miasta lub gminy.
Wypełniony wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można wysłać listem poleconym. Ale jest to kłopotliwe, bo w takim przypadku wniosek powinien być opatrzony własnoręcznym podpisem wnioskodawcy poświadczonym przez notariusza.

Od kiedy można prowadzić biznes?

Wpis z danymi firmy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pojawi się nie później niż następnego dnia roboczego po dniu złożenia wniosku. Działalność gospodarczą można podjąć już w dniu złożenia wniosku o wpis do CEIDG.

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej prześle dane nowo zarejestrowanego przedsiębiorcy do urzędu skarbowego, który nada tej firmie NIP oraz poinformuje GUS, ZUS (lub KRUS) o wpisie firmy do CEIDG i o nadanym numerze NIP.

Wprowadzanie zmian w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej za pomocą CEIDG-1

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można złożyć, najlepiej elektronicznie, wniosek o zawieszenie, wznowienie albo wykreślenie działalności gospodarczej z CEIDG.

Ponadto przy rejestracji działalności gospodarczej, dane w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, mogą zmieniać w ciągu trwania twojej działalności gospodarczej.

Może zmienić się przedmiot działalności lub może się ona rozszerzyć, zmienić się mogą dane kontaktowe. Może się też zmienić adres prowadzonej działalności gospodarczej. W takich przypadkach należy zaktualizować dane w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Konieczne jest złożenie wniosku w tej sprawie. Jednym wnioskiem można zgłosić kilka zmian, jeśli zaszły tego samego dnia.

Wniosek o zmianę danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej trzeba złożyć, gdy zaszły zmiany w zakresie:

  • danych osobowych lub obywatelstwa,
  • nazwy działalności gospodarczej,
  • adresu do doręczeń, adresu stałego miejsca wykonywania działalności, adresu zamieszkania,
  • danych kontaktowych firmy (adres poczty elektronicznej, adres strony internetowej, numer telefonu),
  • adresu skrzynki ePUAP,
  • przedmiotu wykonywanej działalności opisanej kodami PKD,
  • daty rozpoczęcia działalności,
  • danych zarządcy sukcesyjnego,
  • danych przedstawiciela ustawowego innego niż kurator lub opiekun, syndyk, nadzorca lub zarządca w postępowaniu restrukturyzacyjnym – o ile są wymagane,
  • małżeńskiej wspólności majątkowej,

Korzystając z wniosku o zmianę danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, można też zgłosić:

  • rachunki bankowe związane z firmą,
  • wpis albo zmianę wpisu w bazie REGON,
  • zgłoszenie identyfikacyjne albo aktualizacyjne NIP,
  • zawiadomienie o wyborze prowadzenia ksiąg rachunkowych,
  • numery identyfikacyjne uzyskane w innych krajach do celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych,
  • pełnomocnika do CEIDG,
  • zarządcę sukcesyjnego do CEIDG,
  • informacje dotyczące spółki cywilnej,
  • dane podmiotu prowadzącego dokumentację rachunkową i adres jej przechowywania.

Jeżeli zmienią się dane wspólnika spółki cywilnej, również trzeba aktualizować wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Tak jak przy wniosku o rejestracje działalności gospodarczej, wniosek o zmianę danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można złożyć elektronicznie, w urzędzie miasta lub gminy albo wysłać pocztą, ale w tym przypadku wniosek należy opatrzeć własnoręcznym podpisem przedsiębiorcy poświadczonym przez notariusza.

Autorem tekstu jest Marek Kobylański

Brak środków na zapłatę podatku? Złóż wniosek o umorzenie zaległości podatkowej

Przez
Redakcja
-
0
umorzenie zaległości podatkowej

Niemożność zapłaty podatku nie musi oznaczać komornika, brania kredytów na zapłatę należności, czy końca działalności. Polski ustawodawca przewidział, że firmom może czasami iść gorzej i dał możliwość skorzystania z ulg podatkowych. Żeby z nich skorzystać, trzeba złożyć wniosek o umorzenie zaległości podatkowej lub o odroczenie terminu zapłaty podatku. Sprawdź, jak to zrobić.

Brak pieniędzy na zapłatę podatku – i co dalej?

Przedsiębiorca ma kilka możliwości przewidzianych w ustawie. Może m.in.:

  1. odroczyć termin zapłaty lub rozłożyć podatek na raty;
  2. odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, lub odsetki od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek;
  3. umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

W celu skorzystanie z wymienionych możliwości należy złożyć wniosek do Urzędu Skarbowego.

Odroczenie terminu zapłaty lub rozłożenie podatku na raty wraz z odsetkami

Skorzystanie z opcji odroczenia terminu zapłaty pozwoli nam na spłatę należności w bardziej dogodnym terminie dla naszej firmy. Samo odroczenie ma zastosowanie zarówno do podatku, odsetek za zwłokę jak również odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek.

Natomiast opcja rozłożenia na raty pozwala nam na rozbicie należności podatkowej, na co najmniej dwie płatności (ilość, wysokość oraz termin rat wskazujemy we wniosku). Złożenie wniosku o odroczenie zapłaty wcale nie wyklucza możliwości rozłożenia należności na raty. Nic nie stoi więc na przeszkodzie, aby na przykład należność w wysokości 2 tysięcy złotych odroczyć o 4 miesiące z możliwością spłaty ratalnej po 500 złotych miesięcznie.

Warto również pamiętać, że zgodnie z art. 259 Ordynacji Podatkowej niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat spowoduje wygaśnięcie decyzji. Nie ma również możliwości „przywrócenia” rat, więc trzeba liczyć się z tym, że w przypadku niespłacania rat w terminie będziemy musieli zapłacić cały zaległy podatek na raz.

Umorzenie zaległości podatkowej w części lub całości

W przeciwieństwie do odroczenia terminu płatności i rozłożenia na raty, umorzenie może dotyczyć wyłącznie zaległości podatkowej. Oznacza to, że nie możesz ubiegać się umorzenie, jeśli płatność podatku wymagalna jest 1 lipca 2023 r., a mamy 26 czerwca 2023 r. Dopiero po 1 lipca będziesz mógł złożyć wniosek o umorzenie części albo całości zaległości podatkowej.

Umorzenie w części skutkuje umorzeniem w takiej samej części odsetek – nie ma bowiem prawnej możliwości umorzenia samej kwoty zaległości z pozostawieniem kwoty odsetek za zwłokę.

Należy jednak pamiętać, że umorzenie części albo całości podatkowej jest ulgą nadzwyczajną, ponieważ zwalnia Cię z powszechnego ciężaru ponoszenia podatków. Szanse, że zostanie zastosowana, są naprawdę bardzo małe.

Kiedy przysługują nam omawiane ulgi podatkowe?

Aby uzyskać pozytywną decyzję, Urząd Skarbowy musi stwierdzić, że występuje jedna z dwóch przesłanek, czyli ważny interes podatnika lub interes publiczny. Co to znaczy?

  1. Interes publiczny – to sytuacja, gdy zapłata zaległości podatkowej spowoduje konieczność sięgania przez podatnika do środków pomocy państwa, gdyż nie będzie w stanie zaspokajać swoich potrzeb materialnych. Pomocne również może być wykazanie, że przedsiębiorstwo działa w interesie europejskim, promowania kultury lub ochrony środowiska.
  1. Ważny interes podatnika – to sytuacja, gdy z powodu nadzwyczajnych, losowych przypadków, podatnik nie jest w stanie uregulować zaległości podatkowych w terminie np. katastrofa naturalna, pandemia, rosnąca inflacja.

Ważne: ciężar dowodu i wykazania faktów spoczywa na nas, jako wnioskodawcach, ponieważ to nam znane są fakty, które uzasadniać mogą zachodzenie wyżej wymienionych przesłanek.

Jak złożyć wniosek o umorzenie zaległości podatkowej lub odroczenie terminu zapłaty podatku?

  1. Przygotuj do złożenia wniosek o umorzenie zaległości podatkowej lub o odroczenie terminu płatności podatku.

Przygotuj sobie dane firmy, informację dotyczące podatku (rodzaj podatku np. VAT i okres np. VAT za lipiec 2023 r.), Do wniosku załącz również dokumenty, które uzasadniają twoją prośbę np.

  • oświadczenie o sytuacji finansowej, rodzinnej i majątkowej;
  • informacje o twojej bieżącej sytuacji finansowej (dane z okresowego bilansu, rachunku zysków i strat);
  • wszelkie dokumenty, które potwierdzają, że istnieje realna możliwość spłaty zobowiązania we wnioskowanych terminach.

Jeśli działasz przez pełnomocnika, dołącz do wniosku pełnomocnictwo (Zobacz instrukcję jak zgłosić pełnomocnictwo ogólne PPO-1).

  1. Złóż wniosek do Urzędu Skarbowego.

Wniosek możesz złożyć osobiście, ale też przez pełnomocnika (dodatkowa opłata w wysokości 17 złotych). W sytuacji kiedy nie miałbyś czasu pójść do Urzędu Skarbowego, taki wniosek można złożyć za pomocą poczty lub też elektronicznie za pośrednictwem strony gov.pl.

Nie musisz się też martwić, jeśli wniosek złożyłeś do złego Urzędu Skarbowego, ponieważ w takiej sytuacji urząd sam przekaże go do odpowiedniego organu podatkowego, a Ty otrzymasz jedynie powiadomienie, że wniosek został przekazany do odpowiedniego Urzędu Skarbowego.

Pamiętaj!

  • Wniosek o odroczenie terminu zapłaty podatku złóż przed upływem tego terminu. Jeśli złożysz wniosek po tym terminie, to powstanie zaległość podatkowa. W takim przypadku – oprócz zaległości – zapłacisz też odsetki za zwłokę. Przykładowo, jeśli termin zapłaty przypada na dzień 1 lipca, to złóż wniosek przed tym dniem;
  • Urząd Skarbowy jest związany tym, co znajduje się we wniosku podatnika, a co za tym idzie, jeśli wnosisz o odroczenie zobowiązań podatkowych, to urząd nie może postanowić o ich umorzeniu i vice verse.

Ile kosztuje złożenie wniosku?

Samo złożenie wniosku jest bezpłatne. Ewentualną dodatkową opłatą jest opłata za pełnomocnika w wysokości 17 złotych. Pamiętaj, że jeśli zdecydujesz się na pełnomocnika, to musisz do wniosku dołączyć potwierdzenie zapłaty za pełnomocnika.

Jeśli twój wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, będziesz musiał również zapłacić opłatę prolongacyjną. Niezapłacenie jej może skutkować nieważnością decyzji. Jedynym wyjątkiem, kiedy urząd może nie zastosować opłaty, są klęski żywiołowe i wypadki losowe.

Wysokość opłaty możesz wyliczyć tutaj kalkulatora od zaległości podatkowych.

Ile będziesz czekać?

Urząd załatwi twoją sprawę w ciągu miesiąca, a jeśli będzie trudniejsza – w ciągu 2 miesięcy. Termin ten może się wydłużyć, gdy trzeba będzie wykonać dodatkowe czynności dla wyjaśnienia sprawy. Ponadto na czas trwania postępowania wpływają okresy zawieszenia postępowania lub opóźnienia (z twojej przyczyny lub niezależne od urzędu).

Jak możesz się odwołać?

Gdyby Urząd Skarbowy wydał negatywną decyzję, masz 14 dni, od daty jej otrzymania, na to, aby się od niej odwołać. Odwołanie złóż do dyrektora izby administracji skarbowej za pośrednictwem naczelnika urzędu skarbowego, który wydał decyzję. Jeśli decyzja dyrektora izby administracji skarbowej również będzie dla ciebie niekorzystna, możesz zaskarżyć decyzję do sądu administracyjnego.

Negatywna decyzja Urzędu Skarbowego nie zamyka również drogi do ponownego złożenia wniosku w sprawie tej samej należności podatkowej, zwłaszcza jeśli po złożeniu wniosku zaszły nowe okoliczności, które w sposób znaczący utrudniają nam uregulowanie należności. Wówczas wszystkie te okoliczności należy przedstawić w nowym wniosku.

Przeczytaj więcej o rozliczaniu podatku.

Autorem tekstu jest Kacper Piekarczyk

Jak wykorzystać konkurencję dla poprawy własnego biznesu?

Przez
Redakcja
-
0
konkurencja

Konkurencja to rywalizacja między osobami lub organizacjami dążącymi do tego samego celu. Pojęcie to jest nierozerwalnie związane z ekonomią jako nauką. Ekonomiści określają konkurencję jako proces, w którym poszczególni uczestnicy rynku dążą do realizacji własnych interesów i starają się przedstawiać oferty korzystniejsze od innych.

Rodzaje konkurencji

Wyróżnia się kilka rodzajów konkurencji:

  • konkurencja doskonała,
  • konkurencja niedoskonała (monopolistyczna),
  • konkurencja oligopolistyczna,
  • monopol.

Konkurencja opiera się na zdobyciu przewagi na określonym polu. Konkurować można:

  • ceną,
  • jakością,
  • obsługą,
  • poziomem komunikacji i informacji.

Konkurencja doskonała

Konkurencja doskonała to model, w którym żaden podmiot nie ma wpływu na cenę. Popyt i podaż to czynniki determinujące ceny rynkowe. Niezależnie od tego, ile firma sprzedaje, zawsze dostaje cenę rynkową. Gdy ktokolwiek chciałby podnieść cenę, to klienci pójdą do innej firmy.

Konkurencja monopolistyczna

W konkurencji monopolistycznej bariery wejścia i wyjścia są bardzo niskie, ale rynek wymaga dużej ilości kapitału. Zaletą tego typu konkurencji jest różnica cen, szeroki wachlarz dobrej jakości konkurencji. Przykładem konkurencji monopolistycznej są między innymi sprzedawcy sprzętu AGD/RTV.

Konkurencja oligopolistyczna

Konkurencja oligopolistyczna opiera się na założeniu, że na rynku działa kilka firm. Bariery wejścia są wysokie. Rozróżniamy czysty oligopol i oligopol zróżnicowany. Cechą charakterystyczną czystego oligopolu jest to, że kilka przedsiębiorstw całkowicie zajmuje rynek produkcją określonych towarów.

Metody i narzędzia analizy konkurencji

Żeby uzyskać przewagę konkurencyjną, należy przeprowadzić dokładną analizę rynku. Chodzi o to, by zidentyfikować przedsiębiorców, które oferują podobne produkty i usługi. Analiza konkurencji to wszystkie te działania, które pomogą nam w zebraniu jak najwięcej informacji o firmach, które sprzedają te same produkty lub usługi. Żeby to zrobić, trzeba przeanalizować:

  • ofertę produktową,
  • ceny,
  • marketing,
  • pozycję rynkową,
  • grupę docelową.

Pierwszym elementem badania rynku jest zidentyfikowanie konkurentów. Można wybrać zarówno firmy większe, jak i mniejsze, ale najlepiej będzie wybrać te o podobnej wielkości.

Musisz też pamiętać, że na rynku masz konkurencję bezpośrednią i pośrednią. Konkurencja bezpośrednia to ta, która oferuje ten sam produkt lub usługę dla tej samej grupy klientów. Konkurent pośredni to ten, który sprzedaje podobne produkty, ale do innej bazy lub sprzedaje inne produkty, ale naszym klientom.

Produkty i usługi konkurencji

Zacznijmy od produktów. Przejrzyj stronę internetową konkurencji, katalogi produktowe, odwiedź placówki. Zasubskrybuj newsletter konkurencji. Sprawdź, który produkt najlepiej się sprzedaje i dlaczego. Co sprawia, że klienci wybierają konkurencję? Czy jest to cena, czy jest to jakość, a może unikalna wartość? Pamiętaj, że to detale „robią robotę”.

Strategia produktowa

Nie chodzi o kopiowanie tego co robi konkurencja. Porównaj to, w jaki sposób promuje swój produkt konkurencja i sprawdź, co się sprawdziło, a co nie. Dzięki temu unikniesz nietrafionych decyzji. Możesz też zainspirować się działaniami podejmowanymi przez twoich konkurentów, ale pamiętaj, by dostosować je do swoich okoliczności.

Klienci

Jakich klientów obsługuje konkurencja? Przeanalizuj komentarze i opinie dotyczące konkurencji. Sprawdź, kto obserwuje twoich konkurentów na mediach społecznościowych, kto udziela się na ich profilach. Do kogo skierowane są ich reklamy? Możesz w ten sposób odkryć grupę docelową, o której wcześniej nie pomyślałeś.

Sprzedaż

Zrób analizę procesu sprzedażowego. Sprawdź, czy konkurencja sprzedaje swoje produkty lub usługi tylko przez stronę internetową, czy też ma placówki fizyczne. Jeśli tak jest, sprawdź dokładnie lokalizację i zastanów się, dlaczego akurat taka była wybrana?

W przypadku sklepu internetowego „przeklikaj” się przez proces zakupu produktu. Co twój konkurent robi inaczej niż ty? Czy ułatwia klientowi sprawniejsze nawigowanie po stronie? Może oferuje promocje?

Jak budować przewagę konkurencyjną?

Analiza konkurencji ma doprowadzić do znalezienia przewagi konkurencyjnej lub działania w niszy. Pamiętaj, że budowanie przewagi konkurencyjnej to nieustający proces. Twoi konkurencji starają się przewyższyć cię przez cały czas, nieustannie na rynku będzie też pojawiać się nowa konkurencja.

Zawsze bądź na bieżąco z ważnymi zmianami na rynku i dostosowuj się do nich. Nie oznacza to oczywiście zmieniania modelu biznesowego co pół roku. Zbuduj swoją markę i trzymaj się przy swoich zasadach.

Jak wykorzystać informacje, które zdobędziesz dzięki analizie konkurencji?

Informacje zdobyte dzięki analizie konkurencji powinny być dla ciebie wskazówką, na podstawie której będziesz rozwijać swoją firmę. Nie rezygnuj jednak ze strategii, która bardzo dobrze się u ciebie sprawdza, tylko dlatego, że konkurencja działa w inny sposób.

Analiza konkurencji to tylko jedno z narzędzi, które umożliwia rozwój naszej działalności gospodarczej. Warto wykorzystywać je w przemyślany sposób.

Jak sprawdzić ubezpieczenie samochodu? Sprawdzanie OC pojazdu w UFG

Przez
Redakcja
-
0
jak sprawdzić ubezpieczenie samochodu

Niezależnie od tego, czy potrzebne nam to będzie przy kolizji, czy też kupujemy używany samochód, pojawia się pytanie, czy samochód jest ubezpieczony. Jeśli zastanawiasz się, jak sprawdzić ubezpieczenie samochodu, to koniecznie musisz przeczytać ten materiał.

Jak sprawdzić, czy auto ma OC?

Najprościej sprawdzić, czy auto ma OC w bazie UFG. Żeby to jednak uczynić, potrzebne będą informacje o samochodzie. Na pewno konieczny będzie numer rejestracyjny albo VIN i data pierwszej rejestracji pojazdu.

Ważność ubezpieczenia OC można sprawdzić poprzez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Baza ta zawiera dane o polisach OC i AC wszystkich kierowców. UFG otrzymuje te dane od towarzystw ubezpieczeniowych.

Każda firma ubezpieczeniowa, która działa w Polsce musi przesyłać takie dane do UFG. Z bazy korzystają np. pracownicy innych firm ubezpieczeniowych, ale także ci, którzy chcą np. sprawdzić, czy pojazd, który brał udział w kolizji, ma wykupioną polisę.

Sprawdź ubezpieczenie samochodu

A kiedy warto zainteresować się czy pojazd ma ważną polisę OC? Na pewno wtedy, gdy chcemy kupić używane auto. Przy okazji dobrze jest sprawdzić, czy polisę opłacono jednorazowo, czy w ratach.

Sprawdzenie ważności OC pomoże dowiedzieć się, czy dostaniesz odszkodowanie, jeśli posiadacz drugiego pojazdu spowodował kolizję z twoim udziałem. Warto z tego skorzystać, gdy nie chcemy wzywać policji na miejsce zdarzenia.

Ponadto, dzięki bazie UFG można też sprawdzić do kiedy ważna jest twoja polisa OC. Nie musisz szukać swojej umowy. Wystarczy, że masz dostęp do internetu.

Kto musi mieć ubezpieczenie OC pojazdu?

Zgodnie z polskim prawem, każdy właściciel pojazdu mechanicznego, który jest zarejestrowany na terenie Polski, musi mieć wykupioną polisę odpowiedzialności cywilnej. Jeśli jej nie posiada, to grozi mu kara finansowa.

System UFG jest skonstruowany w taki sposób, że wykrywa wszelkie nieprawidłowości. Choćby takie, jak przerwa w ciągłości polisy. Dzięki niemu możemy sprawdzić ubezpieczenie OC online, w dowolnym momencie. Pozwala to m.in. sprawdzić, czy samochód jest ubezpieczony w przypadku stłuczki.

Jak sprawdzić ważność polisy OC na stronie UFG?

Żeby sprawdzić ważność polisy na stronie UFG, trzeba wejść na stronę www.ufg.pl i wybrać opcję Sprawdź OC dla pojazdu. Wpisujemy wtedy numer VIN lub numer rejestracyjny pojazdu. Klikamy „Sprawdź”.

System może nas poprosić o podanie daty zdarzenia, a także kraj. Po chwili system wskaże nam informację o tym, czy konkretny pojazd ma ubezpieczenie OC, a jeśli tak, to w jakim towarzystwie.

System wskaże nam też markę i model pojazdu, a także numer polisy OC sprawcy. Te dane wystarczą do tego, by starać się o odszkodowanie w razie kolizji. Baza jest aktualna. Ubezpieczyciele muszą zgłaszać każdą zmianę oraz podpisaną polisę najpóźniej w 14 dniu od momentu podpisania umowy.

Z bazy polis ubezpieczeniowych może skorzystać każdy w dogodnym dla siebie momencie. Znajdują się tu informacje na temat OC nie tylko samochodów osobowych, ale także ciągników i przyczep, quadów, samochodów ciężarowych i osobowych, motocykli oraz motorowerów.

Warto wiedzieć, że dane właścicieli samochodów są chronione. Nie są widoczne informacje kto jest właścicielem pojazdu, ani gdzie mieszka.

Co zrobić w przypadku braku OC?

Jeśli w systemie UFG widnieje informacja o braku ważnej polisy, dobrze skonfrontować to u ubezpieczyciela. Mogło się zdarzyć, że informacje jeszcze nie zostały uaktualnione. Jeśli jednak faktycznie sprawca nie ma OC, to odszkodowanie wypłaci Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, który zwróci się do sprawcy z roszczeniem regresowym.

Import – definicja, rodzaje, zalety, ograniczenia i środki regulacji przywozu towarów spoza Unii Europejskiej

Przez
Redakcja
-
0
import

Import jest istotną częścią gospodarki, zapewniającą nam dostęp do towarów, których nie wytwarzamy, lub nie jesteśmy w stanie wytworzyć. Kiedy mówimy o imporcie? Jakie są jego zalety? Jakie są ograniczenia związane z importem? Przeczytaj o tym w naszym artykule.

Czym jest import? Import a wewnątrzwspólnotowa wymiana handlowa. Definicja

Import to czynność, która polega na zakupie towarów lub usług za granicą po to, by wykorzystać je na rynku krajowym. Definicja importu zapisana w polskim prawie podatkowym określa, że import to zakup towarów spoza Unii Europejskiej. A więc nie każdy przywóz towarów spoza terytorium Polski będzie importem.

Według tego rozróżnienia o imporcie można mówić np. gdy kupujemy towary i usługi z Chin albo Stanów Zjednoczonych, czy Kanady. Gdy kupujemy coś w jednym z krajów UE, to zgodnie z definicją podatkową nie jest to import, a zakup wewnątrzwspólnotowy.

Analogicznie, eksport to sprzedaż towarów poza granice Unii Europejskiej.

CZYTAJ TAKŻE: VAT UE – co to jest i jak działa?

Rodzaje importu

Występują różne rodzaje importu:

  •  import substytucyjny, czyli taki, który zastępuje produkcję krajową;
  •  import komplementarny – to taki, przywóz towarów z zagranicy, który pokrywa w danym momencie różnice między wielkością globalnego importu niezbędnego a wielkością produkcji krajowej danego towaru;
  •  import niezbędny – mamy z nim do czynienia, gdy dany nie kraj nie jest w stanie zaspokoić popytu na konkretny produkt.

Import niezbędny dzielimy na dwa podstawowe rodzaje. Po pierwsze ze względu na czas trwania:

  1. długotrwały,
  2. średniookresowy,
  3. przejściowy,

po drugie ze względu na dysponowanie danym towarem lub jego brak:

  1. import niezbędny sensu stricto, gdy brak jest określonego towaru;
  2. import niezbędny sensu largo, gdy nie ma wystarczających zasobów w stosunku do rosnącego zapotrzebowania konsumentów.

CZYTAJ TAKŻE: Czym jest krzywa popytu? W jaki sposób używać tej wiedzy w biznesie?

Jakie są zalety importu?

Import ma wiele zalet. Przede wszystkim przyczynia się do wzrostu gospodarczego krajów obu stron. Kraj, który sprzedaje towar lub usługę zyskuje finansowo, a ten, który importuje, może zaspokoić braki w swojej gospodarce.

Import ma sporo uregulowań, dzięki czemu jest bezpieczny. No i wreszcie przyczynia się do niższych cen towarów, a także niższych kosztów produkcji. Daje też szansę sprowadzenia do kraju towarów, których na miejscu nie opłaca się wytwarzać, np. ze względu na koszty pracy.

Ograniczenia importowe

Wiele krajów wprowadza ograniczenia związane z importem. Najczęściej występującym są cła. Opłaty celne to obciążenie podatkowe nakładane przy imporcie produktów. Zwykle to określona kwota nakładana na konkretną jednostkę produktu importowanego.

Innym ograniczeniem są kontyngenty ilościowe zwane także kwotami importowymi. Ograniczenie to polega na określeniu górnego pułapu określonych towarów do danego kraju.

Czasem stosuje się też bariery pozataryfowe. To specjalne przepisy administracyjne, które dyskryminują towary zagraniczne.

Na drugim biegunie są subwencje eksportowe, czyli pomoc finansowa dla krajowych firm, udzielana po to, by były bardziej konkurencyjne wobec zagranicznych przedsiębiorstw.

CZYTAJ TAKŻE: Dystrybucja i kanały dystrybucji

Polityka wolnego handlu

Mówiąc o imporcie, nie można pominąć pojęcia polityki wolnego handlu. To takie ustawienie prawodawstwa, które ogranicza, lub całkowicie usuwa ingerencję państwa w wymianę handlową. Ma umożliwiać również dostęp rynku krajowego do zagranicznych i vice versa. W takim przypadku nie ma barier handlowych, a także nie przeprowadza się działań interwencyjnych promujących konkretne produkty czy usługi.

Protekcjonizm gospodarczy

Po drugiej stronie jest tzw. protekcjonizm gospodarczy. To polityka ochrony produkcji krajowej lub rynku narodowego przed konkurencją zagraniczną za pomocą różnego rodzaju środków administracyjnych, głównie ceł i zakazu importu.

Jak zaksięgować fakturę importu usług w Małej Księgowości?

Import usług możesz zaksięgować za pomocą programu księgowego. Aby zrobić to w Małej Księgowości, w menu otwórz 'Księgowość’ > 'Dokumenty’ > 'Wprowadzanie dokumentów księgowych’.

Wprowadź następujące dane:

'Kolumna PKPiR’ – 13 – Pozostałe wydatki;
'Rejestr VAT’ – 5 – Nabycie tow.i usł.pozost.zw.wył. z czynn. opodatk.;
'Transakcja’ – Import usług art. 28b.

Najpierw najlepiej jest wprowadzić walutę, a następnie uzupełnić pole 'Do zapłaty’.

O innych zagadnieniach gospodarczych ważnych dla przedsiębiorcy przeczytasz w kategorii Działalność gospodarcza.

Kim są interesariusze i jaką funkcję pełnią w zarządzaniu i realizacji projektu? 

Przez
Redakcja
-
0
interesariusz

Interesariusz, znany również jako stakeholder, to osoba, grupa lub instytucja, która ma zdolność wpływania na realizację projektu i jednocześnie podlega jego oddziaływaniu. Termin ten funkcjonuje w dziedzinie zarządzania systemowego i zarządzania projektami od lat 60. XX wieku.

Koncepcja interesariuszy, zdefiniowana przez Roberta Edwarda Freemana, zakłada, że zarządzanie jest wynikiem aspiracji, poglądów i działań różnych grup interesów. Interesariusze mogą mieć pozytywny lub negatywny wpływ na projekt. Mogą być wewnętrzni lub zewnętrzni względem organizacji.

Jaką rolę odgrywają interesariusze w zarządzaniu projektem?

Identyfikacja interesariuszy oraz zrozumienie ich roli i wpływu na projekt są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu przedsięwzięcia. Komunikacja i utrzymanie stałego kontaktu z interesariuszami są niezbędne dla zarządzania projektami, przedsiębiorstwami i innymi organizacjami. Wiedza o stopniu zainteresowania i wpływu interesariuszy pozwala na skuteczne budowanie wspólnych wartości i osiąganie celów biznesowych.

Analiza interesariuszy jest ważnym działaniem strategicznym podczas planowania projektu. Pozwala ocenić ich wpływ, zainteresowanie i potencjalny wpływ na powodzenie projektu.

Kim są interesariusze? Rodzaje interesariuszy

Interesariuszami wewnętrznymi są osoby, wobec których kierownik projektu ponosi odpowiedzialność za wykonanie projektu. Z kolei interesariusze zewnętrzni to ci, którzy wywierają wpływ na projekt, działając w jego otoczeniu.

Istnieje wiele różnych grup interesariuszy, takich jak pracownicy, udziałowcy, rady nadzorcze, sponsorzy, klienci, dostawcy, instytucje finansowe, media, związki zawodowe, konkurenci, władze państwowe i liderzy opinii. Interesariuszami mogą być też organizacje pozarządowe i wiele innych podmiotów. Każda z tych grup odgrywa określoną rolę i ma wpływ na działania organizacji oraz realizację projektów.

Klienci to wszyscy ci, którzy wymieniają pieniądze albo inne wartości na produkty i usługi oferowane przez organizację. Bez sprawnych dostaw żadna organizacja ani projekt nie może realizować swoich celów.

Instytucje finansowe to np. banki i firmy ubezpieczeniowe. Od nich często zależy istnienie organizacji lub projektu. Interesariuszami są także media, które rozpowszechniają informacje o osiągnięciach firmy i etapach realizacji projektu.

W grupie interesariuszy są też związki zawodowe. Te mogą wspierać, ale i destabilizować organizację. Ważnym interesariuszem są władze państwowe. Poprzez stanowienie prawa sprawują kontrolną w stosunku do działań organizacji.

Mapa interesariuszy

Mapa interesariuszy jest narzędziem analitycznym, które pomaga w identyfikacji i klasyfikacji grup mających wpływ na projekt lub organizację. Tworzenie mapy interesariuszy obejmuje identyfikację interesariuszy oraz określenie ich poziomu wpływu i zainteresowania. Pozwala to na efektywną komunikację i tworzenie wartości wspólnych dla wszystkich grup interesariuszy.

Klasyfikacja interesariuszy na negatywnych i pozytywnych

Ważne jest również zauważenie, że interesariusze mogą mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na projekt lub organizację. Beneficjenci projektu, tacy jak instytucje finansujące i udziałowcy, są zazwyczaj interesariuszami pozytywnymi. Konkurencyjne organizacje lub projekty mogą być interesariuszami negatywnymi. Sukces lub porażka przedsięwzięcia często zależy od zdolności organizacji do pozyskania przychylności i wsparcia interesariuszy.

O innych zagadnieniach gospodarczych ważnych dla przedsiębiorcy przeczytasz w kategorii Działalność gospodarcza.

Czym jest deflacja i jakie są jej skutki dla gospodarki? Czy wzrost wartości pieniądza to pozytywne zjawisko?

Przez
Redakcja
-
0
deflacja

Co to jest deflacja? Jakie skutki niesie ze sobą? Czy jest dobra, a może niekorzystnie wpływa na gospodarkę? Odpowiedzi na te i więcej pytań poznasz po przeczytaniu naszego artykułu.

Czym jest deflacja? Definicja

Deflacja to taki czas w gospodarce, gdy poziom cen spada. Mówiąc inaczej, gdy towary i usługi są coraz tańsze. Jest więc pojęciem przeciwnym do inflacji, kiedy to ceny rosną.

Nie oznacza to jednak, że jest sytuacją pozytywną lub pożądaną. Spadek cen towarów i usług w wyniku deflacji bardzo często idzie w parze ze spadkiem produkcji. Pojawia się spadek podaży pieniądza.

Może dojść do niej wtedy, gdy firmy mają nadprodukcję, maleje popyt. Firmy zaczynają mieć problemy finansowe, a gospodarka jest w coraz trudniejszej sytuacji. To wszystko sprawia, że pojawia się także wzrost bezrobocia.

Kiedy pojawia się deflacja? Przyczyny deflacji

Deflacja pojawia się w momencie, gdy maleje popyt i klienci wydają coraz mniej pieniędzy. To mało intuicyjne, bo przecież spadają wówczas ceny towarów i usług. Wyjaśnienie tego faktu jest jednak proste. W takim okresie opłacalne staje się oszczędzanie na przyszłość, w związku z czym coraz mniej pieniędzy wprowadzanych jest na rynek.

Skutki deflacji

Deflacja powoduje, że wzrastają realne stopy procentowe. Sprawia to, że coraz więcej trzeba płacić za obsługę długu. W efekcie firmy, które zaciągnęły pożyczki, mogą mieć trudności finansowe.

Jej skutkiem jest też spadek wartości aktywów takich jak nieruchomości, czy surowce. Efektem długotrwałej deflacji może być recesja i trudna gospodarcze.

Czy deflacja jest dobra dla gospodarki? Kto traci na deflacji?

Deflacja sprawia, że tracą na niej przede wszystkim ci, którzy mają zobowiązania finansowe i długi. Osoby i firmy mogą mieć kłopoty w spłacie zobowiązań. Dzieje się tak dlatego, że wzrost wartości pieniądza zwiększa realną wartość długu.

Problemy mogą mieć też firmy o bardzo wysokich kosztach stałych. To przede wszystkim przemysł ciężki.

Oznacza również kłopoty dla emerytów. Świadczenia dla nich są bowiem powiązane z poziomem inflacji oraz deflacji.

Podsumowując, deflacja ma negatywne skutki dla osób i podmiotów zobowiązanych finansowo lub z wysokimi kosztami stałymi, a także dla eksporterów i właścicieli nieruchomości.

Deflacja a inflacja

Oba te zjawiska mogą oznaczać trudne czasy w gospodarce. Powszechnie uważa się jednak, że deflacja jest znacznie bardziej niebezpieczna dla gospodarki niż inflacja. Jednak dla przeciętnego konsumenta to inflacja i wiążący się z nią wzrost cen może być bardziej dotkliwa.

Szczególnie że, dopóki jest krótkotrwała, rosnąca siła nabywcza pieniądza mogą podbudować budżety gospodarstw domowych.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

1...525354...108Strona 53 z 108

PoradnikBiznesu.pl to ogólnodostępny i bezpłatny serwis informacyjny skierowany do szeroko definiowanego biznesu. Jest rozwinięciem bloga programu Mała Księgowość Rzeczpospolitej cieszącego się popularnością od przeszło 20 lat. Wydawcą serwisu jest e-Kiosk SA.

Najnowsze

Powód wypowiedzenia umowy o pracę – jakie musi być uzasadnienie?

Mateusz S - 0
Wypowiedzenie umowy o pracę nie jest decyzją arbitralną – wymaga przyczyny, którą można uzasadnić i obronić w świetle prawa. Kodeks Pracy zakłada równowagę stron...

Jak zmienić adres w ZUS? Zmiana danych – zgłoszenie

Mateusz S - 0
Każda zmiana danych osobowych lub adresowych powinna zostać zgłoszona do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w określonym terminie – nie z przyzwyczajenia biurokratycznego, lecz z konieczności...

Wynagrodzenie zasadnicze 2025 – brutto czy netto? Czym jest?

Mateusz S - 0
Wynagrodzenie zasadnicze stanowi fundament każdej umowy o pracę – to kwota, od której zaczyna się cała konstrukcja wynagrodzenia. W 2025 roku jej znaczenie rośnie,...

Najchętniej czytane

Nierejestrowana działalność gospodarcza. Jak zarabiać bez rejestracji?

Redakcja - 0
Firma na próbę, zarabianie bez firmy. Choć nierejestrowana działalność gospodarcza ma różne oblicza, pozostaje dobrym sposobem na przetestowanie pomysłu na biznes. Na czym dokładnie...

Czynny żal do Urzędu Skarbowego – kiedy należy go złożyć? Wzór

Redakcja - 0
Jak wygląda czynny żal? Wzór pozwoli szybciej go wypełnić. Zobacz, jak wygląda. Sprawdź, jakie warunki trzeba spełnić, aby można było złożyć czynny żal. Przeczytaj...

Jak sprawdzić decyzję ZUS? Gdzie znajdziesz status decyzji w sprawie przyznania świadczenia? 

Szymon Ostrowski - 0
ZUS wydaje sporo decyzji, zarówno takich dotyczących określenia wysokości emerytury czy renty, jak i wypłaty innych zasiłków np. chorobowego. Jeśli zastanawiasz się, jak sprawdzić...

Na skróty

Copyright: eContentLab / e-Kiosk SA 2023