Bez kategorii
Biuro rachunkowe
Biznes
Dokumenty
Działalność gospodarcza
Działalność nierejestrowana
Wyszukaj
Kontakt
Strona główna Blog Strona 41

Co to jest email marketing? Jak go skutecznie stosować do promocji firmy?

Przez
Emil Zelma
-
0
email marketing

Przedsiębiorcy, którzy promują swoje marki w sieci wirtualnej, próbują na różne sposoby dotrzeć do potencjalnych nowych klientów oraz utrzymać tych, którzy już zdecydowali się wcześniej na zakupy w danym sklepie internetowym.  Jednym, często niedocenianym ze sposobów na to jest email marketing. Na czym polega kampania email marketingowa, jakie są zalety tej metody promocji firmy w sieci, jak skutecznie poprowadzić email marketing? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w naszym artykule.

Czym jest email marketing?

Email marketing to wypróbowana przez wiele lat, skuteczna strategia promocji firmy w sieci. Jak sama nazwa wskazuje, opiera się ona na wykorzystaniu poczty elektronicznej w celu komunikacji z:

  • potencjalnymi klientami,
  • aktualnymi klientami firmy.

Email marketing polega na cyklicznej wysyłce spersonalizowanych wiadomości e-mail. Dlaczego tak się robi? Cóż, strategia ta umożliwia firmie:

  • budowanie długofalowych relacji z klientami,
  • informowanie o dostępnych, wartych uwagi:
    • produktach
    • usługach,
    • promocjach,
    • nowościach,
  • zachęcanie do wykonania konkretnych działań — rozumie się przez to nie tylko dokonanie zakupu, ale także zapisanie do newslettera czy odwiedzenie strony internetowej.
Jak widać, możliwości wykorzystania email marketingu w działalności biznesowej są naprawdę szerokie. Wiele w tej kwestii zależy od potrzeb przedsiębiorstwa oraz specyfiki jego działalności. Przykładowo, na email marketing można zdecydować się na kilka tygodni przed Black Friday, by móc w ten sposób poinformować klientów o wyprzedażach oraz przyciągnąć klientów.

 

Dlaczego email marketing wciąż cieszy się popularnością? To proste: ponieważ daje on przedsiębiorcom sposób na szybkie dotarcie do odbiorców w miejscu, z którego regularnie oni korzystają, tzn. na skrzynce pocztowej. Możliwe jest wówczas nawiązanie stałego, regularnego kontaktu oraz utrzymanie ich zaangażowania.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Zalety e-mail marketingu — dlaczego warto przenieść reklamy na maila?

Gdyby nie zalety email marketingu, ta metoda promocji online nie byłaby tak popularna. Do korzyści, jakie może nam przynieść ta forma promocji firmy w sieci, zalicza się takie atuty jak:

  • możliwość przeprowadzania testów typu A/B — taka opcja polega na wysyłaniu do grup klientów o podobnych cechach różnych wersji wiadomości. Przykładowo, w ramach testu A/B kierujemy do młodych kobiet, które kupiły już w naszym sklepie internetowym sukienkę letnią, 2 różne rodzaje komunikatów:
    • krótka, lakoniczna wiadomość z kodem rabatowym na zakupy w sklepie,
    • informacja o dodatkach na lato, które dobrze sprawdzą się w połączeniu z sukienką (przykładowo, mogą być to okulary czy kapelusz).

Można każdą z tych wiadomości wysłać do połowy odbiorców. Dzięki testom A/B da się ustalić, który rodzaj wiadomości spotyka się z większym zainteresowaniem ze strony odbiorców;

  • przekazywanie wartościowych treści – odbywa się to poprzez dostarczanie do odbiorców treści w formie newsletterów zawierających np. aktualności z danej branży (porady, informacje);
  • poprawa świadomości na temat danej marki w oczach klientów – regularna wysyłka maili zawierających newsletter czy katalogi ofertowe pozwala „zaistnieć” danej marce i sprawić, że będzie ona rozpoznawalna w oczach klientów.

Jak skutecznie prowadzić email marketing?

Wiele już powiedzieliśmy dobrego na temat skuteczności email marketingu. Taki stan rzeczy nie oznacza jednak, że wdrożenie skutecznej kampanii email marketingowej jest proste. Bo nie jest. Aby osiągnąć sukces, tzn. przyciągnąć klientów i nie przepalić budżetu, należy pamiętać o takich kwestiach jak między innymi:

  • personalizacja wiadomości – jest to absolutna podstawa, jeśli zależy Ci na skuteczności kampanii email marketingowej. To bardzo ważne w szczególności w sytuacji, gdy wiadomości są wysyłane do odbiorców różniących się między sobą pod kątem wieku, płci czy preferencji zakupowych. Łatwo możemy sobie wyobrazić, jaka będzie skuteczność email marketingu, jeśli mężczyźni w średnim wieku oraz dojrzali otrzymają wiadomość z obrazkami produktów w postaci damskich bluzek;
  • analiza danych – po każdej przeprowadzonej kampanii (a także w jej trakcie) należy przeanalizować dane odnośnie tego, jak zachowali się odbiorcy. W praktyce biznesowej stosuje się takie wskaźniki jak na przykład:
    • Open Rate (odsetek otwartych wiadomości),
    • Click-Through Rate (odsetek kliknięć w linki),
    • poziom konwersji, co oznacza odsetek osób, które wykonały pożądane działanie (wskaźnik konwersji stosuje się różnych ujęciach, badając np. skorzystanie z promocji, zakup produktu itp.).
  • częstotliwość wysyłek – dobrze jest regularnie wysyłać wiadomości w ramach email marketingu, ale nie oznacza to, że powinniśmy wysyłać dziesiątki maili każdego dnia. Wręcz przeciwnie: natarczywość w tym zakresie może wręcz zniechęcić klientów do otwierania maili. Istnieje ryzyko, że odbiorcy oznaczą takie wiadomości jako spam (lub zrobią to za nich algorytmy odpowiedzialne za filtrowanie treści trafiających na skrzynkę pocztową).

Ile kosztuje email marketing?

Podobnie jak każda inna forma promocji w sieci, email marketing również kosztuje. Na szczęście, kolejną spośród licznych zalet mailingu jest względnie niski koszt w porównaniu do innymi formami marketingu internetowego. Nie bez znaczenia jest również spory zakres możliwości w zakresie automatyzacji procesów. Rozumiemy przez to na przykład możliwość automatycznej, zarówno jednorazowej, jak i cyklicznej, wysyłki konkretnych wiadomości.

Ile kosztuje email marketing? Rzecz jasna, nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Wszystko zależy bowiem od tego, na jaką ofertę się zdecydujemy, czy chcemy mieć dostęp do danych analitycznych itp.

Profesjonalna kompleksowa kampania mailingowa to koszt od kilkuset do ok. półtora tysiąca złotych. W tej cenie można liczyć na miesięczną kompleksową obsługę wraz z:

  • newsletterem,
  • gotowymi szablonami wiadomości, które zostaną wysłane do kilku tysięcy użytkowników,
  • raportem podsumowującym efektywność wykonanych prac.

Jeśli klient sam dysponuje szablonami wiadomości, cena usługi będzie niższa ok. 15-30 proc.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Koszty bezpośrednie i pośrednie w działalności gospodarczej

Przez
Emil Zelma
-
0
koszty bezpośrednie

W kontekście kosztów działalności gospodarczej mówi się głównie o podatkowych oraz niepodatkowych kosztach uzyskania przychodów, ponieważ prawidłowa ewidencja w tym zakresie jest wymagana m.in. przez przepisy CIT oraz PIT. Taki podział nie jest jednak jedynym, jeśli chodzi o koszty w działalności gospodarczej. Kolejnym jest dzielenie ich na koszty bezpośrednie i pośrednie. Co to za pojęcia?

Koszty w firmie – czym są?

Czym jest koszt w firmie? Można spotkać – w teorii i praktyce – wiele objaśnień tego pojęcia. Prosta, ale treściwa definicja znajduje się w ustawie o rachunkowość:

„[Koszty to] uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru […]”

Tak rozumiany koszt to jedna z podstawowych kategorii w ekonomii i finansach firmowych. Wyraża ono, jakie wydatki ponosi się w przedsiębiorstwie, aby móc osiągnąć pożądany efekt. Przykładowo, kosztem jest wypłata wynagrodzenia pracownikom, którzy wypracowują zysk dla firmy.

Warto wiedzieć – koszt, wydatek, nakład – to nie jest to samo!

W potocznej komunikacji takie słowa jak „koszt”, „wydatek” czy „nakład” są często używane zamiennie. Jest to jednak znaczne uproszczenie. Przedstawiamy pokrótce, na czym polegają różnice między tymi pojęciami:

  • koszt – zmniejszenie korzyści wyrażające się np. zaciągnięciem zobowiązań handlowych czy kredytu bankowego;
  • wydatek – faktyczny przepływ pieniędzy;
  • nakład – zużycie zasobów finansowych lub rzeczowych (a zatem nakładem jest np. przeznaczenie materiałów do produkcji w celu stworzenia nowego wyrobu).

O tym, jak subtelna może być różnica pomiędzy kosztem oraz wydatkiem, dobrze mówi nam przykład odpisów amortyzacyjnych. Amortyzacja pokazuje, w jakim tempie zużywa się wykorzystywany w przedsiębiorstwie majątek trwały, w tym np. samochód firmowy czy maszyna produkcyjna.

Księgowi każdego miesiąca dokonują zapisów – są to właśnie odpisy amortyzacyjne – które regularnie zmniejszają wartość początkową środka trwałego. Wartość odpisów z tego tytułu jest ustalana jako procentowa część wartości danego składnika majątku.

Taki stan rzeczy nie oznacza jednak, że przedsiębiorca co miesiąc ponosi faktyczne opłaty — te zwykle są ponoszone wraz z podpisaniem umowy czy w ramach comiesięcznych rat leasingowych, kredytowych itp.

 

W księgowości wyróżnia się na przykład takie rodzaje kosztów jak:

  • koszty działalności operacyjnej, w tym według podziału na:
    • rodzaje (amortyzacja, zużycie materiałów i energii, usługi obce, podatki i opłaty, wynagrodzenia, ubezpieczenia społeczne);
    • miejsce powstania kosztów (koszty produkcji, pomocniczej, zarządu, zakupu, sprzedaży);
  • koszty pozostałej działalności operacyjnej (wydatek z tytułu zakupu środka trwałego, zapłata kary itp.);
  • koszty działalności finansowej.

My jednak chcieliśmy zwrócić uwagę na inny podział, tzn. taki, zgodnie z którym wyróżnia się koszty bezpośrednie oraz koszty pośrednie. Taki podział stosuje się w ramach rachunkowości zarządczej oraz controllingu.

Różnice między kosztami bezpośrednimi i pośrednimi

Podczas analizy kosztów produkcji kluczowy jest podział na:

  • koszty bezpośrednie – jak sama nazwa wskazuje, są to koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem konkretnego wyrobu lub usług. Można przypisać je zatem do danego produktu. Jeśli chodzi o koszty w firmie, do bezpośrednich zalicza się m.in. takie rozchody jak na przykład zakup:
    • paliwa,
    • energii elektrycznej,
    • materiałów opałowych,
    • materiałów/surowców wykorzystywanych bezpośrednio podczas produkcji,
    • wynagrodzeń pracowników operacyjnych, którzy zajmują się wytwarzaniem wyrobów.
  • koszty pośrednie — tzn. takie, których nie da się w jednoznaczny sposób przypisać do konkretnej jednostki produktu. Koszty pośrednie są związane ze znacznie szerszym niż „tylko” produkcja zakresem działalności przedsiębiorstwa. Powstają one właściwie we wszystkich fazach działalności gospodarczej, od działu sprzedaży począwszy, przez sekretariat, wydatki na reprezentację i marketing przedsiębiorstwa aż po audyty jakości czy analizy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (o ile badania te nie dotyczą konkretnego produktu czy urządzenia).

Podobieństwa między kosztami pośrednimi i bezpośrednimi

Jeśli chodzi o podobieństwa między kosztami bezpośrednimi i pośrednimi, trudno znaleźć przynajmniej kilka wspólnych cech. Taki stan rzeczy wynika z bardzo prostego faktu: istotą kosztów pośrednich oraz bezpośrednich jest ich przeciwstawny charakter.

Jak rozliczać koszty pośrednie i bezpośrednie?

W praktyce controllingowej stosuje się różne metody rozliczania kosztów bezpośrednich i pośrednich. Wszystkie z nich łączy jedno – każdy taki wariant wymaga niemałej wiedzy oraz doświadczenia w obszarze rachunkowości.

Poniżej przedstawiamy kilka takich metod:

  • metoda kosztu historycznego. W takim podejściu wszystkie koszty bezpośrednie i pośrednie są sumowane, a następnie dzielone przez liczbę wytworzonych jednostek produktu. Jest to bardzo prosta metoda działania, ale może ona prowadzić do błędnego, mało miarodajnego osądu w alokacji kosztów pośrednich;
  • metoda kosztu zmiennej jednostkowej. W takim wariancie uwzględnia się wyłącznie koszty zmienne (tzn. koszty, których poziom zmienia się wraz ze zmianą skali produkcji); tylko one są uwzględniane w kalkulacji ceny jednostkowej. Kosztów pośrednich nie zalicza się do kosztu wytworzenia produktu. Takie podejście pozwala na szybką ocenę, jak bardzo koszt produkcji jest uzależniony od poziomu płac czy cen materiałów;
  • metoda kosztu pełnego z wykorzystaniem kluczy alokacji. W podejściu tym koszty są rozliczane na podstawie wcześniej ustalonych kluczy alokacji, które mają za zadanie odzwierciedlać relacje między poszczególnymi produktami lub usługami. Takim kluczem może stać się np. energochłonność czy masa danego wyrobu;
  • metoda kosztów działań (ABC, z ang. Activity-Based Costing). Metoda ABC skupia się nie na materiałach, ale konkretnych działaniach lub procesach (np. spawanie czy skrawanie), które rzutują na powstawanie kosztów w działalności biznesowej. Koszty pośrednie są przypisywane produktom na podstawie ich wpływu na różne etapy produkcji. Takie rozwiązanie jest zalecane np. w sektorze usługowym.

Która spośród powyższych metod jest najbardziej miarodajna? Tego nie da się rozstrzygnąć – wszystko zależy od potrzeb kierownictwa oraz specyfiki prowadzonego biznesu.

Więcej przeczytasz w kategorii Koszty.

Kiedy trzeba zapłacić podatek od kupna samochodu?

Przez
Piotr Ciepiński
-
0
podatek od kupna samochodu

Kupiłeś samochód i zastanawiasz się jakie formalności musisz jeszcze załatwić? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, kiedy należy zapłacić podatek od kupna samochodu i ile on będzie wynosić.

Podatek od czynności cywilnoprawnych, a w skrócie PCC będziesz zobowiązany zapłacić jako kupujący do urzędu skarbowego. Kupujący ma obowiązek zapłaty PCC, więc to on musi pamiętać, aby zmieścić się w terminie z zapłatą.

Ile wynosi podatek od kupna samochodu?

Wysokość podatku od kupna samochodu wylicza się na podstawie kwoty, za którą zakupiono samochód (podstawa opodatkowania), mnożąc ją przez 2%. W ten sposób otrzymamy sumę, jaką należy zapłacić do Urzędu Skarbowego.

Umowa kupna-sprzedaży samochodu nie podlega PCC, gdy:

  • jest opodatkowana VAT lub jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej umowy jest zwolniona z VAT;
  • przedmiotem sprzedaży jest pojazd znajdujący się za granicą i spełniony jest jeden z następujących warunków:
  1. umowa jest zawarta za granicą;
  2. kupujący nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce.

Podstawa opodatkowania to kwota, od której nalicza się podatek. Z reguły powinna ona odzwierciedlać wartość rynkową samochodu. Podatek zawsze płaci się od wartości rynkowej nabywanej rzeczy – nawet jeśli w umowie ustala się inną cenę.

Konsekwencje niewłaściwego określenia wartości samochodu

Przyjęcie niższej wartości opodatkowania PCC niż wartość rynkowa powoduje zaniżenie kwoty należnego podatku i konieczność jego uzupełnienia wraz z odsetkami. W takiej sytuacji organ podatkowy (urząd skarbowy) może wezwać podatnika do określenia, podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu tej umowy, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania (podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny), jeśli stwierdzi, że podatnik nie określił wartości lub nie odpowiada ona wartości rynkowej.

Jeżeli podatnik, pomimo tego wezwania, nie określi wartości lub poda wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. W przypadku gdy organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Jak ustalić wartość rynkową samochodu?

Wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, uwzględniając ich miejsce położenia, stan i stopień zużycia, z dnia zawarcia umowy kupna-sprzedaży samochodu, bez odliczania długów i ciężarów na rzeczy ciążących. Oznacza to, że nie zawsze cena zapłacona przez kupującego stanowić będzie podstawę opodatkowania, gdyż w konkretnym przypadku może ona odbiegać od wartości rynkowej przedmiotu umowy (samochodu).

Termin i sposób zapłaty podatku od kupna samochodu

Aby skutecznie dokonać zapłaty podatku od kupna samochodu, należy wypełnić deklarację na formularzu PCC-3, a podatek należy wpłacić na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od dnia zawarcia umowy.  Deklarację składa się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania (siedziby) kupującego.

Formularze podatkowe PCC-3, PCC-3/A są dostępne na Portalu Podatkowym jako formularze online oraz do wydruku. Jeśli obowiązek zapłaty ciąży solidarnie na kilku kupujących na zasadzie współwłasności, deklarację składa się do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub adres siedziby jednego z kupujących.

Powyższą deklarację można wypełnić za pośrednictwem strony e-Urząd Skarbowy, gdzie sprecyzowane są wszystkie szczegóły, dotyczące potrzeby zapłacenia PCC za kupno samochodu.

Dokumenty możesz złożyć w dwóch formach, tj.:

  • elektronicznie w usłudze e-Deklaracje, podpisując je danymi autoryzacyjnymi albo kwalifikowanym podpisem elektronicznym;
  • papierowo, bezpośrednio we właściwym urzędzie skarbowym lub za pośrednictwem operatora pocztowego.

Deklaracji nie składa się, jeżeli umowa sprzedaży nie podlega PCC lub jest z niego zwolniona albo została zawarta u notariusza.

Czy do deklaracji PCC-3 należy dołączyć umowę kupna?

W przypadku gdy zawarta umowa podlega PCC i nie została zawarta w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza (płatnika PCC), do urzędu skarbowego składa się deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC‑3.

Jeśli umowa sprzedaży została zawarta przez co najmniej dwie osoby kupujące, wraz z deklaracją PCC‑3 składa się załącznik(i) PCC‑3/A. Jest to informacja o pozostałych podatnikach.

Jeden ze współwłaścicieli (kupujących) wypełnia i podpisuje deklarację PCC-3, a każdy z pozostałych współwłaścicieli – załącznik PCC-3/A. Składając deklarację, sam określasz podstawę opodatkowania, stawkę podatku oraz obliczasz podatek.

Do deklaracji nie dołącza się umowy kupna-sprzedaży samochodu ani innych dokumentów związanych z zawartą umową.

Kiedy przedawnia się niezapłacony podatek od kupna samochodu?

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, powstałe zobowiązanie podatkowe, w tym te wynikające z zapłaty podatku od kupna samochodu przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin spłaty. Radzimy jednak nie zwlekać z zapłatą PCC do urzędu skarbowego, gdyż brak zapłaty PCC może skończyć się popełnieniem przestępstwa lub wykroczenia karnoskarbowego.

Z wykroczeniem mamy do czynienia wówczas, gdy kwota podatku nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia – próg ustawowy, czyli obecnie do kwoty 18 000 zł. Powyżej tej kwoty popełniamy przestępstwo karnoskarbowe.

Wtedy też, w przypadku niezapłacenia podatku, przy wykroczeniu będziemy narażeni na zapłatę grzywny w wysokości od 360 zł do 72 000 zł, a w przypadku przestępstwa od  120 zł do nawet 34 560 000 zł. Kwota grzywny miarkowana jest m.in. na podstawie skali danego przewinienia.

Kiedy nie trzeba płacić podatku od zakupu samochodu?

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że zwolniona z PCC jest sprzedaż rzeczy ruchomych (m.in. samochód), jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł. Czyli, jeśli zakupiliśmy samochód za kwotę równą lub mniejszą niż 1000 zł, to nie zapłacimy PCC. Ponadto z podatku zwolnione są:

  • państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pod warunkiem wzajemności;
  • organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonają czynności cywilnoprawnych wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
  • jednostki samorządu terytorialnego;
  • Skarb Państwa;
  • osoby kupujące na potrzeby własne samochody osobowe, jeżeli w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zaliczone są do grupy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności bez względu na rodzaj schorzenia, oraz osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku ze schorzeniami narządów ruchu;
  • Rządową Agencję Rezerw Strategicznych.

Prawo przedsiębiorców – najważniejsze przepisy

Przez
Piotr Ciepiński
-
0
prawo przedsiębiorców

Obecnie w Polsce aktywnych jest ok. 4,3 mln działalności gospodarczych oraz ok. 600 tys. spółek (dane GUS), co przekłada się na prawie 5 mln przedsiębiorców, podlegających pod prawa i obowiązki wynikające z  ustawy – Prawo przedsiębiorców. 

Ustawa Prawo przedsiębiorców

Ustawa – Prawo przedsiębiorców jest stosunkowo młodym aktem prawnym, który to został uchwalony w dniu 6 marca 2018 r., a same przepisy weszły w życie 30 kwietnia 2018 r. Określa zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym prawa i obowiązki przedsiębiorców oraz zadania organów władzy publicznej w tym zakresie. 

Należy podkreślić, że podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, a samo prowadzenie działalności gospodarczej jest zorganizowaną działalnością zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, przedsiębiorcą może być: 

  • osoba fizyczna, 
  • osoba prawna,
  • jednostka organizacyjna 

niebędąca osobą prawną, wykonująca działalność gospodarczą, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Ustawa rozróżnia kilka rodzajów przedsiębiorców tj. mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców, średnich przedsiębiorców i dużych przedsiębiorców. Każdy rodzaj przedsiębiorcy jest odpowiednio regulowany w zależności od ilości osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie i obrotu przedsiębiorstwa.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Rodzaje przedsiębiorców w Polsce

Mikroprzedsiębiorca to taki, który zatrudnia średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz osiąga roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyła równowartości w złotych 2 milionów euro.

Mały przedsiębiorca to taki, który zatrudnia średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz osiąga roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyła równowartości w złotych 10 milionów euro i który nie jest mikroprzedsiębiorcą.

Średni przedsiębiorca to taki, który zatrudnia średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz osiąga roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyła równowartości w złotych 43 milionów euro i który nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym przedsiębiorcą.

Duży przedsiębiorca to taki, który zatrudnia 250 lub więcej pracowników. Może  także nimi być podmiot zatrudniający co prawda mniej, niż 250 pracowników, ale suma bilansowa musi przekraczać równowartość w złotych polskich 43 milionów euro.

Najważniejsze przepisy ustawy – Prawo przedsiębiorców

Zakres działania przedsiębiorcy

Art. 8 – Przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych, których zakazują przepisy prawa. Przedsiębiorca może być obowiązany do określonego zachowania tylko na podstawie przepisów prawa. 

Tym samym niniejszy przepis oznacza, że przedsiębiorca ma możliwość swobodnego działania i musi działać w granicach prawa. Niemniej jednak nie jest on zmuszony do działania, które nie zostało wyrażone poprzez przepisy prawa, gdyż taki obowiązek wynikać powinien bezpośrednio z przepisów. Zazwyczaj niniejszy przepis będzie mieć swoje podstawy, w trakcie postępowań prowadzonych przeciwko przedsiębiorcy, kiedy to organ prowadzący postępowanie może prosić o dokumenty, w których przedsiębiorca jest posiadaniu. 

Organ do uzyskania dokumentacji może nie mieć podstaw prawnych, wtedy też przedsiębiorca może odstąpić do określonego zachowania, gdyż ma on obowiązek działać jedynie na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Oczywiście zastosowanie niniejszego przepisu jest możliwe również w innych sytuacjach, kiedy to dany podmiot działa bezprawnie. 

Zasady obowiązujące przedsiębiorcę

Art. 9 – Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji, poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów innych przedsiębiorców i konsumentów, a także poszanowania oraz ochrony praw i wolności człowieka. 

Niniejszy przepis wprowadza podstawowe zasady prowadzenia działalności przez przedsiębiorcę. O ile przedsiębiorca ma swobodę prowadzonej działalności, to powinien jednak stosować się do zasad uczciwości, rzetelności, czy poszanowania dobrych obyczajów w trakcie jej prowadzenia. Opisywany przepis limituje w pewien sposób swobodę, niemniej jest ona wyrażona przez przepisy prawa, co mieści się w granicy art. 8 ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Podstępowanie organów w stosunku do przedsiębiorcy

Art. 10 ust. 1 i 2 – 1. Organ kieruje się w swoich działaniach zasadą zaufania do przedsiębiorcy, zakładając, że działa on zgodnie z prawem, uczciwie oraz z poszanowaniem dobrych obyczajów. 2. Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w tym zakresie pozostają niedające się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego, organ rozstrzyga je na korzyść przedsiębiorcy. 

Jeśli wobec przedsiębiorcy prowadzone jest postępowanie administracyjne, to organ prowadzący je powinien kierować się zaufaniem do przedsiębiorcy z założeniem, że działa on na podstawie przepisów prawa, uczciwie i z poszanowaniem dobrych obyczajów. W przypadku kiedy organ ma zamiar wydania decyzji, która będzie tworzyć wobec przedsiębiorcy obowiązek bądź ograniczenie lub odebranie uprawnień, a będzie miał on wątpliwości przy podejmowaniu decyzji co do stanu faktycznego w sprawie, organ ma obowiązek rozstrzygać niniejsze wątpliwości na korzyść przedsiębiorcy.

Art. 11 – Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść przedsiębiorcy, chyba że sprzeciwiają się temu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które wynik postępowania ma bezpośredni wpływ. 

Tak samo, jak w przypadku powzięcia wątpliwości co do stanu faktycznego, tak samo organ wydający decyzje musi kierować się zasadą przyjaznej interpretacji na korzyść przedsiębiorcy, w przypadku wątpliwości co do treści normy prawnej. Wyjątkiem od niniejszej zasady jest sytuacja, gdy sprzeciwiają się takiemu działaniu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które ostateczna decyzja organu miałaby wpływ.

Art. 12 – Organ prowadzi postępowanie w sposób budzący zaufanie przedsiębiorców do władzy publicznej, kierując się zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania. 

Niniejszy przepis ma na celu działanie organu, które będzie budzić zaufanie przedsiębiorcy do niego, a samo działanie organu wobec przedsiębiorcy powinno być proporcjonalne, bezstronne i równe, co dodatkowo będzie wzmacniać powyższe zaufanie.

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców

Art. 16 – Na straży praw mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców stoi Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców. 

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców stoi na straży dobra nich samych, jest to organ państwowy, który działa na rzecz przedsiębiorców, wspiera w trakcie postępowań przeciwko organom państwa i sam stara wpływać się na rynek, w którym funkcjonują przedsiębiorcy. Jeśli więc przedsiębiorca ma problemu w danym postępowaniu, ma możliwość zwrócenia się do Rzecznika MiŚP z prośbą o zajęcie stanowiska w sprawie, które zazwyczaj powinno działać na korzyść przedsiębiorcy.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Zysk – czym jest i jak go policzyć?

Przez
Piotr Ciepiński
-
0
zysk

W najprostszej definicji zysk to nadwyżka wpływów nad wydatkami, korzyść lub pożytek. Jednak jego definicja ulega znacznej zmianie wraz ze statusem, jaki osiągamy, będąc przedsiębiorcą. Dochodzi wówczas do niej wiele szczegółów, o których należy pamiętać przy prowadzeniu biznesu. 

Co to znaczy zysk i jak go obliczyć?

Zysk to dodatni wynik finansowy działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę. Oznacza on, że nasze przychody są wyższe niż koszty prowadzenia działalności. 

Inaczej, jest to tzw. nadwyżka wartości sprzedaży nad ogólnymi wydatkami; wynagrodzenie dla firm poprzez zaangażowanie jej zasobów w warunkach ryzyka w celu zaspokojenia potrzeb odbiorców. Zysk jest podstawą do inwestowania i rozwoju firmy, w celu większej ekspansji rynkowej. 

Żeby wyliczyć zysk, należy odjąć od przychodów wszystkie koszty, jakie ponosi firma w ciągu danego okresu (np. miesiąca, kwartału, roku). Kosztami mogą być m.in. koszty materiałów, amortyzacja maszyn, koszty pracy czy transportu, a także podatki. W wyniku tego wyliczenia otrzymujemy wartość zysku netto, czyli tego, co mamy już w kieszeni.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Jak obliczyć zysk netto i brutto?

Zysk netto i brutto jest często ze sobą mylony. Są to różne wskaźniki, które określają opłacalność prowadzonej działalności. Zysk netto to zysk, który firma osiąga po odliczeniu wszystkich kosztów, podatków i innych opłat, które musi ponieść, aby wygenerować przychody. 

Natomiast zysk brutto to przychody minus koszty bezpośrednie, czyli takie, których poniesienie można przypisać do określonego nośnika kosztów, np. produktu, grupy produktów, wyświadczonej usługi, wyodrębnionej fazy działalności lub jej rodzaju na podstawie dokumentu źródłowego. Zysk brutto jest wyrażony w procentach, a nie w wartościach nominalnych. 

Oba powyższe wskaźniki mają swoje mocne i słabe strony. Zysk netto jest lepszym wskaźnikiem rentowności firmy, ponieważ uwzględnia cały zakres kosztów, które firma musi ponieść, osiągając przychody. Zysk brutto jest dobrym wskaźnikiem, jeśli chce się zrozumieć, ile zarobiono za produkt lub usługę i jak duże są bezpośrednie koszty.

Czym jest zysk księgowy?

Zysk księgowy wyliczamy na podstawie różnicy między przychodami ze sprzedaży dóbr i usług a poniesionymi przez przedsiębiorstwo kosztami księgowymi. Koszty księgowe obejmują wydatki, jakie zostały poniesione przez firmę, które zostały faktycznie udokumentowane, czyli znalazły swoje odzwierciedlenie w księgach rachunkowych prowadzonego przedsiębiorstwa.

Co to zysk ze sprzedaży?

Zysk ze sprzedaży inaczej można nazwać „marżą”. Jest to przychód ze sprzedaży, od którego różnicuje się koszty wytworzenia sprzedawanego produktu, koszty materiałów i towarów potrzebnych do jego wytworzenia oraz koszty transportu, a także podatki poniesione w celu zbycia sprzedawanego produktu lub usługi. To ostateczna kwota, którą zarobimy „na czysto” po odliczeniu wszystkich kosztów wraz z poniesionymi podatkami.

Czy zysk to dochód?

Dochód jest to czysty zysk po uwzględnieniu wszystkich ponoszonych kosztów. Ważne jest to, że dochód jest związany z przychodem. Jeśli przychód nie wystąpił, nie ma też dochodu. Dochodu nie ma, jeśli przychody są niższe od kosztów.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Przychód i dochód – czym się różnią?
  2. Jak zapłacić mniejszy podatek dochodowy? 10 pomysłów na obniżenie podatku PIT
  3. Jak zarobić jak najwięcej, czyli czym jest maksymalizacja zysku?
  4. Jak ograniczyć koszty początkowe biznesu?
  5. Jakie są koszty działalności gospodarczej?

Czym jest przychód?

Tak samo, jak zysk netto i brutto, tak też przychód i zysk są często ze sobą mylone. Przychody to łączna kwota wpływów, jakie firma osiągnęła w danym okresie. Mogą być generowane z różnych źródeł, takich jak sprzedaż produktów, usług i sprzedaż aktywów itp. 

Zysk to całkowita kwota pieniędzy, którą firma zarobiła po odjęciu wszystkich kosztów i opłat. W przeciwieństwie do przychodów zysk jest liczony tylko po odjęciu wszystkich kosztów i opłat, co oznacza, że wszystkie wpływy nie są uwzględniane w zysku. Zysk można liczyć jako zysk netto lub zysk brutto.

Kluczową różnicą pomiędzy przychodami a zyskiem jest to, że przychody są zwykle wyższe niż zysk, ponieważ wszystkie koszty i opłaty są odjęte od przychodów, aby obliczyć zysk. Oznacza to, że przychody stanowią bazę do obliczenia zysku.

Należy pamiętać, że przychodów i zysków nie używamy tylko do określania ilości pieniędzy, które przedsiębiorstwo zarabia. Możemy ich również używać do porównywania wyników finansowych między firmami i określenia, które przedsiębiorstwo jest bardziej rentowne.

Jak ustalić zysk firmy?

Jeśli już jesteśmy przedsiębiorcami, to najlepiej powierzyć księgowość profesjonaliście, który zajmie się nią kompleksowo i będzie nam pomagać w celu ustalenia najkorzystniejszych rozliczeń. Mniej obowiązków w tym zakresie pozwoli Ci efektywniej prowadzić firmę.

Pozwoli nam to się skupić na samej specyfice rynku, na którym działamy, a co za tym idzie osiągnąć większy zysk przy podejmowaniu odpowiednich decyzji biznesowych. Wtedy też w sprawozdaniu rocznym zapewne zobaczymy, że odciążenie w tym zakresie przez księgowego profesjonalistę przyniosło nam zysk, który osiągnęliśmy przez dobrze prowadzone finanse firmy i zarządzanie nią.

Kiedy firma osiąga zysk?

Aby ustalić zysk, cena rynkowa musi być wyższa niż przeciętny koszt produkcji dla danego wolumenu. Wówczas marża zysku jest dodatnia i firma wtedy osiąga zysk. Natomiast jeśli cena rynkowa jest niższa niż przeciętny koszt produkcji, marża zysku jest ujemna i firma wtedy osiąga straty.

Kiedy zysk jest maksymalny?

Z zyskiem maksymalnym mamy do czynienia wtedy, gdy wielkość produkcji, dla której różnica między utargiem całkowitym a kosztem całkowitym jest największa. Czyli zysk maksymalny jest osiągany poprzez sprzedaż danej rzeczy lub usługi w dużej ilości i za wysoką cenę – przy odpowiednich standardach jakościowych –  z której należy odjąć jak najmniejszy koszt całkowity wytworzenia tej rzeczy lub usługi i wszystkich pochodnych związanych, chociażby z jej przetransportowaniem, czy opodatkowaniem. 

Kiedy jest zysk normalny?

Zysk normalny firma osiąga w sytuacji, kiedy jej zysk księgowy pozwala na pokrycie (ewentualnie jest równy): 

  • wszystkich kosztów księgowych,
  • kosztu alternatywnego kapitału zaangażowanego w prowadzoną działalność, 
  • kosztu alternatywnego czasu pracy osób zaangażowanych. 

Przy czym koszt alternatywny stanowi wartość najlepszej z możliwych korzyści, utraconej w wyniku dokonanego wyboru w trakcie prowadzenia biznesu.

Czym jest dochód?

Dochodem nazywana jest wartość przychodu pomniejszona o koszty prowadzonej działalności, które już zostały kilkukrotnie wymienione w niniejszym artykule. Natomiast zysk to dodatni wynik finansowy prowadzonego przedsiębiorstwa. Pozwala nam np. na:

  • rozwój poprzez możliwość zwiększenia produkcji,
  • możliwość większego zatrudnienia pracowników,
  • większą ekspansję gospodarczą naszego przedsiębiorstwa w innych regionach.

Co składa się na zysk?

Na zysk netto, czyli taki, który zostanie już w naszej kieszeni, składa się wynik finansowy firmy po uwzględnieniu wszystkich przychodów, kosztów operacyjnych, kosztów finansowych i podatku dochodowego.

Co to są koszty i przychody?

Koszty oznaczają tzw. straty, jakie przedsiębiorstwo musi ponieść w celu prowadzonej działalności. Do przychodów zaliczamy tzw. przyrosty, jakie przedsiębiorstwo osiąga za dany okres. Są to podstawowe elementy w przypadku prowadzenia przedsiębiorstwa, którymi należy się kierować przy określeniu rentowności prowadzonego biznesu, czyli tzw. zysku.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Więcej takich artykułów znajdziesz w kategorii Księgowość.

Czym jest podatek od wzbogacenia się?

Przez
Piotr Ciepiński
-
0
podatek od wzbogacenia

Podatek od wzbogacenia został wprowadzony na mocy przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 r. Jest on ciągłym przedmiotem nowelizacji, z uwagi na przemiany gospodarcze i potrzebę dostosowania go do obecnych czasów. 

Podatek od wzbogacenia to podatek od czynności cywilnoprawnych, w skrócie PCC. Stawka PCC uzależniona jest od charakteru czynności cywilnoprawnej. PCC jest opłatą, którą ponosi każdy, kto dokonuje czynności prawnych i nie opłaca przy tym podatku VAT. 

Kto zapłaci podatek od wzbogacenia się?

Obowiązek zapłaty podatku od wzbogacenia się ciąży na osobach, które wzbogaciły się w wyniku dokonania czynności cywilnoprawnej. Poniżej wskazujemy katalog umów wraz z ich stronami zobowiązanymi do zapłaty podatku od danej czynności:

  • umowa sprzedaży – podatek zapłaci kupujący;
  • umowa zamiany – podatek zapłacą strony czynności;
  • umowa darowizny – podatek zapłaci obdarowany;
  • umowa dożywocia – podatek zapłaci nabywcy własności nieruchomości;
  • umowa o dział spadku lub o zniesienie współwłasności – podatek zapłaci podmiot nabywający rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku, lub we współwłasności;
  • ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności – podatek zapłaci użytkownik lub nabywający prawo służebności;
  • umowa pożyczki i umowa depozytu nieprawidłowego – podatek zapłaci biorący pożyczkę lub przechowawca;
  • ustanowienie hipoteki – podatek zapłaci składający oświadczenie woli o ustanowieniu hipoteki;
  • umowa spółki cywilnej – podatek zapłacą wspólnicy;
  • pozostałe umowy spółki – podatek zapłaci spółka.

W przypadku gdy kilka osób albo stron umowy (np. przy umowie zamiany albo wspólnikach spółki cywilnej) ma zapłacić podatek, obowiązek ten spoczywa na nich solidarnie.

Ile wynosi podatek od wzbogacenia?

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, wysokość podatku uzależniona jest od charakteru czynności cywilnoprawnej, dla której mamy uiścić podatek. Poniżej przedstawiamy ich listę wraz ze stawką PCC:

  • od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego, oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – podatek wynosi 2%, a w przypadku innych praw majątkowych – podatek wynosi 1%;
  • od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego, oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego, oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – podatek wynosi 2%, a przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych – podatek wynosi 1%;
  • od umowy ustanowienia odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności – podatek wynosi 1%;
  • od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – podatek wynosi 0,5%;
  • od ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności istniejących –  od kwoty zabezpieczonej wierzytelności – podatek wynosi 0,1%, a na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej – podatek wynosi 19 zł;
  • od umowy spółki –  podatek wynosi 0,5%.

Kiedy zapłacisz PCC?

Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od wzbogacenia się, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Wyłącza się z tego przypadki, gdy podatek jest pobierany przez płatnika PCC np. notariusza. Zazwyczaj obowiązek podatkowy powstaje od daty zawarcia umowy lub ustanowienia danego prawa.

Ponadto podatnicy mogą złożyć za dany miesiąc zbiorczą deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek. Muszą zrobić to w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, pod warunkiem że dokonali w danym miesiącu co najmniej trzech czynności cywilnoprawnych obejmujących umowę pożyczki lub umowę sprzedaży rzeczy ruchomych, lub praw majątkowych, a ostatnia z tych czynności zostanie dokonana przed upływem 14 dni od dnia dokonania pierwszej z nich.

Co istotne notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Tym samym, jeśli któraś z powyższych czynności cywilnoprawnych będzie załatwiana u notariusza, to odprowadzi on już w czasie sporządzania aktu notarialnego i prowadzonych czynności notarialnych PCC w wysokości odpowiadającej tejże czynności cywilnoprawnej. 

Wtedy wygaśnie indywidualny obowiązek zapłacenia PCC do właściwego urzędu skarbowego, gdyż notariusz zapłaci go po opłaceniu przez nas kosztów aktu notarialnego.

Do jakiej kwoty nie płaci się podatku od wzbogacenia?

Zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych PCC nie zapłacimy, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł. Z pełnym katalogiem podmiotów i przedmiotów zwolnionych od PCC można zapoznać się w art. 8 i 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. 

Ponadto, w samej ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, a dokładnie art. 2 wymienione są wyłączenia przedmiotowe z opodatkowania, czyli takie sytuacje prawne, które nie podlegają podatkowi od wzbogacenia się.

Gdzie należy zapłacić PCC?

Zazwyczaj PCC powinien być zapłacony do właściwego urzędu skarbowego. Odstępstwem od uiszczenia podatku od wzbogacenia się na rzecz urzędu skarbowego mogą być czynności cywilnoprawne, w stosunku do których zachodzi potrzeba zachowania formy umownej w postaci aktu notarialnego. 

Wtedy opłata PCC i jego wyliczenie, a następnie pobranie od danego podmiotu spoczywa na notariuszu, który następnie uiszcza podatek do Urzędu Skarbowego.

Dlaczego należy zapłacić PCC?

Istnieje ryzyko, że stawka podatku od wzbogacenia się może wynieść 20%. Są dwie możliwości zaistnienia tak wysokiej stawki. Obie dotyczą przypadku, w którym przed organem podatkowym w toku czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, postępowania podatkowego lub kontroli celno-skarbowej:

  • podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, a nie zapłacił należnego podatku od tych czynności;
  • biorący pożyczkę, w formie pieniężnej na podstawie umowy zawartej między osobami, powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, a nie spełnił warunku udokumentowania otrzymania pieniędzy na rachunek bankowy, albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Aby uniknąć tak wysokiej stawki PCC, lepiej go zapłacić. Wówczas nie narazisz się na większą stawkę podatku.

Należy również pamiętać, że zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, powstałe zobowiązanie podatkowe, w tym to wynikające z zapłaty PCC przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin spłaty.  Radzimy nie zwlekać z zapłatą podatku od wzbogacenia się do urzędu skarbowego. Brak zapłaty PCC może skończyć się popełnieniem przestępstwa lub wykroczenia karnoskarbowego.

Skala podatkowa 2024 – progi, najważniejsze zasady opodatkowania

Przez
Piotr Ciepiński
-
0
skala podatkowa

Skala podatkowa została uregulowana w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Już kilkukrotnie wprowadzane były nowelizacje ww. ustawy, które finalnie prowadziły do zwiększania lub zmniejszenia stawek podatku dochodowego, progu grup podatkowych, kwoty wolnej od podatku, czy też zmianę w ulgach i zwolnieniach od jego płacenia.

Płacenie podatku dochodowego należy do ogólnych zasad opodatkowania w Polsce. Według skali podatkowej płaci go każdy pracujący na umowę o pracę, zlecenie lub dzieło, choć z pewnymi wyjątkami. Nie unikną go również przedsiębiorcy, którzy nie wybrali innej formy opodatkowania np. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub podatku liniowego.

Na czym polega skala podatkowa?

Skala podatkowa polega na tym, że podatek opłacany jest od dochodu uzyskanego przez podatnika, wobec czego przychód można pomniejszyć o koszty jego uzyskania oraz przysługujące ulgi i odliczenia od dochodu. W Polsce obowiązują dwie stawki podatku dochodowego tj. 12% i 32%. Są one uzależnione od wysokości osiągniętego dochodu.

Skala podatkowa – progi w 2024 roku

Jak wspomnieliśmy powyżej, skala podatkowa ma swoje limity w zależności od osiągniętych dochodów. W Polsce wyróżniamy dwa progi podatkowe tj.:

  • pierwszy próg podatkowy – wynosi 12% do kwoty nieprzekraczającej 120 tys. złotych;
  • drugi próg podatkowy – wynosi 32%, powyżej kwoty 120 tys. złotych.

Istotną zmianą w ostatnich latach było zwiększenie kwoty wolnej od podatku z 8 tys. złotych do 30 tys. złotych. Oznacza to, że osoby zarabiające w skali roku do 30 tys., tak jak i te, które nie ukończyły 26 roku życia i podejmują jeszcze naukę, nie zapłacą podatku w ogóle. Są od niego zwolnione na podstawie obowiązujących przepisów od płacenia podatku dochodowego. 

Co więcej, osoby zarabiające więcej niż 30 tys. złotych również obejmuje kwota wolna od podatku. W skali każdego miesiąca zaliczkę na podatek dochodowy pomniejszamy o 300 zł, co przekłada się na większe zarobki.

PRZECZYTAJ WIĘCEJ:

  1. Podatek liniowy vs skala. Co się bardziej opłaca? 
  2. Formy opodatkowania działalności gospodarczej 
  3. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – kto może z niego skorzystać? Stawki
  4. Drugi próg podatkowy – ile wynosi i jak go obliczyć?
  5. Co można odliczyć w PIT 2023? 

Kiedy opłaca się skala podatkowa?

Skala podatkowa będzie najkorzystniejsza, kiedy nasze dochody nie przekroczą pierwszego progu podatkowego. W przypadku jego przekroczenia należy się zastanowić nad założeniem spółki lub jednoosobowej działalności gospodarczej. To pozwoli nam na wybór innych form opodatkowania, jak np. podatek liniowy, czy ryczałt od przychodu ewidencjonowanego.

Jeśli nie chcemy oddawać fiskusowi 1/3 zarobionych pieniędzy, to najbardziej opłacalną opcją będzie nieprzekraczanie drugiego progu podatkowego na skali podatkowej. Oznacza to, że nie możemy przekroczyć 120 tys. złotych w skali roku.

Co zrobić, żeby nie wpaść w drugi próg podatkowy?

Jednym ze sposobów na uniknięcie drugiego progu podatkowego jest podział wynagrodzenia na kilka umów o pracę, tak aby żadna z nich nie przekraczała limitu. Aby uniknąć opodatkowania 32% stawką podatku, pracownik może również złożyć stosowne oświadczenie o rozliczaniu się wspólnie z małżonką/małżonkiem.

Innym sposobem na uniknięcie drugiego progu podatkowego jest wybór umowy o dzieło lub umowy zlecenia. Nie podlegają one podatkowi na drugim progu.

Należy pamiętać, że jeśli podatnik przekroczy próg, sam będzie musiał dopłacić brakujący podatek w rozliczeniu rocznym PIT. Sposobem na uniknięcie tej niedogodności jest złożenie przez płatnika wniosku o obliczanie i pobieranie w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy według wyższej stawki podatkowej.

Rozliczaj się według skali podatkowej z Małą Księgowością

Z Małej Księgowości może skorzystać każda firma, która rozlicza się według skali podatkowej i KPiR-u. Wystarczy pobrać program, wprowadzić klucz licencji i skonfigurować dane firmy.

Chcesz na własną rękę przekonać się, czy jest to program dla Ciebie? Wejdź na mk.rp.pl i przetestuj go już dziś.

Czy warto wybrać podatek liniowy jako formę opodatkowania dla działalności gospodarczej?

Przez
Piotr Ciepiński
-
0
podatek liniowy

Wiele osób zastanawia się jaką formę opodatkowania wybrać przy prowadzeniu działalności gospodarczej i jakie konsekwencje będzie ona za sobą niosła. W niniejszym artykule omówimy podatek liniowy jako jedną z form opodatkowania dla firm.

Podatek liniowy został uregulowany w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to jedna z form opodatkowania dla przedsiębiorców w Polsce, poza skalą podatkową i ryczałtem ewidencjonowanym. Jego jednoczesną wadą i zaletą jest stała stawka procentowa. Najczęściej jest on wybierany, kiedy przedsiębiorca wie, że będzie osiągać wysokie dochody.

Na czym polega podatek liniowy i jaka jest jego stawka?

Podatek liniowy jest jedną z form opodatkowania dochodu przedsiębiorcy. Gdy ją wybierzemy, dochód będzie opodatkowany stawką 19% w skali całego roku. Należy pamiętać, że stawka opodatkowania będzie taka sama, niezależnie od tego, czy dochód jest niski, czy wysoki. 

Jeżeli podatnik chce w 2023 r. wybrać podatek liniowy, a pierwszy przychód w tym roku podatkowym osiągnie w lipcu 2023 r., oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów podatkiem liniowym powinien złożyć w terminie do 20 sierpnia 2023 r. Analogicznie mają się terminy w następnych miesiącach.

Kiedy opłaca się wybór podatku liniowego?

Jeśli już zdecydujemy się na wybór opodatkowania naszych dochodów poprzez podatek liniowy, to musimy liczyć na stałe dochody, które będą miały tendencję wzrostową. Tylko w takiej sytuacji będzie to najbardziej opłacalnym rozwiązaniem i nie będzie tworzyć pośrednich strat, w postaci płacenia 19% podatku. 

Jeśli nie jesteśmy pewni swoich dochodów w skali roku, to korzystniejsza może okazać się dla nas skala podatkowa na zasadach ogólnych albo ryczałt ewidencjonowany.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:

  1. PIT 36L – jak rozliczyć podatek liniowy za rok podatkowy 2023? Rozliczenie PIT online i wzór formularza
  2. Jak obliczyć podatek dochodowy PIT w 2024 roku? Skala podatkowa, podatek liniowy i ryczałt
  3. Kiedy stosuje się podatki progresywne? Podatek progresywny a liniowy
  4. Jak rozliczyć podatek dochodowy za przychód z różnych źródeł? Czym jest przychód z innych źródeł?
  5. PIT 2024 – kompendium wiedzy. Pamiętaj o rozliczeniu podatków za 2023 rok do 30 kwietnia!

Czym się różni podatek liniowy od zasad ogólnych?

Stawka podatku liniowego wynosi zawsze 19%, bez względu na wysokość dochodów przedsiębiorcy. Jest to podstawowa różnica pomiędzy podatkiem liniowym a podatkiem płaconym na zasadach ogólnych. W przypadku tzw. skali podatkowej, stawka podatku wynosi 12% lub 32%, w zależności od osiągniętego dochodu. 

Podatek liniowy a ryczałt – co się bardziej opłaca?

Jeśli wytwarzamy niskie koszty przy prowadzonej działalności, to korzystniejsze będzie dla nas opodatkowanie według ryczałtu ewidencjonowanego. W przypadku gdy wiemy, że dochody osiągane z tytułu prowadzonej firmy będą powyżej 120 tys. złotych w skali roku, to warto zastanowić się nad opodatkowaniem poprzez podatek liniowy. 

Oczywiście nikt nie ma kryształowej kuli i nie przewidzi, co może wydarzyć się za rok. Jednak to, że wybierzemy odpowiednie opodatkowanie, może mieć duży wpływ na rentowność naszego biznesu. 

Podatek liniowy a ulga na dziecko

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, jeśli płacimy podatek liniowy, to nie skorzystamy z: 

  • ulgi na dziecko, 
  • ulgi internetowej, 
  • darowizn przekazanych na cele krwiodawstwa,
  • ulgi rehabilitacyjnej. 

Taki przywilej mają jedynie osoby, które są objęte opodatkowaniem na zasadach ogólnych w skali podatkowej.

Składka zdrowotna na podatku liniowym

Wysokość składki zdrowotnej dla osób rozliczających się na skali podatkowej wynosi 9% dochodu. Osoby rozliczające się na zasadach podatku liniowego opłacają składkę zdrowotną w wysokości 4,9% dochodu. 

Tak jak w przypadku skali podatkowej wysokość składki nie może być niższa niż 9% minimalnego wynagrodzenia, zatem minimalna składka od lutego do grudnia 2023 roku wynosi w przypadku podatników rozliczających się liniowo 314,10 złotych. Oznacza to, że dopiero po osiągnięciu przeważającego dochodu 6410,11 złotych zapłacisz składkę w wysokości 4,9%. Poniżej tej wartości Twoja składka będzie taka sama, tj. 314,10 złotych.

Co istotne, jeśli podatnik liniowy dokonuje zaliczek uproszczonych, może odliczyć 19% zapłaconych w danym miesiącu składek na ubezpieczenie zdrowotne. W trakcie 2023 roku od tych zaliczek może odliczyć maksymalnie kwotę 1938 złotych tj. 19% (stawka podatku liniowego) × 10 200 złotych (limit umożliwiający odliczenie składki zdrowotnej). 

W związku z tym zaliczka na podatek przy pełnym odliczeniu zmniejszy się o 1938 złotych, a składka zdrowotna o 499,80 złotych. Zaliczając do kosztów uzyskania przychodu 10 200 złotych, podatnik liniowy obniży obciążenia o prawie 2438 złotych.

Czy z Małą Księgowością można rozliczać się podatkiem liniowym?

Jeśli rozliczasz się podatkiem liniowym, możesz robić to za pomocą programu Mała Księgowość. Wystarczy, że wejdziesz w 'Księgowość’ > 'Ustawienia’ > 'Dane właściciela’.

Tam wybierz 'PITL’ i 'Rozliczanie się za pomocą podatku liniowego’.

Program Płatnik ZUS – jak się nim posługiwać?

Przez
Redakcja
-
0
płatnik zus

Program Płatnik ZUS to darmowy program, dzięki któremu możemy w sposób bezproblemowy płacić składki, weryfikować i wysyłać dokumenty, bez konieczności wizyty w placówce ZUS-u.

Do czego możemy użyć programu?

Jak podaje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Programu Płatnik ZUS możemy użyć do:

  • manualnej rejestracji danych w dokumentach ubezpieczeniowych;
  • automatycznej komunikacji z ZUS;
  • pobierania danych z kont płatnika i ubezpieczonych znajdujących się w KSI ZUS;
  • zasilania dokumentami ubezpieczeniowymi przygotowanymi wcześniej w systemach kadrowo-płacowych;
  • automatycznego wykorzystania danych płatnika i ubezpieczonych oraz słowników adresowych do przygotowania dokumentów ubezpieczeniowych;
  • weryfikacji przygotowywanych dokumentów ubezpieczeniowych;
  • przygotowania raportu o wynikach weryfikacji;
  • automatycznego tworzenia dokumentów rozliczeniowych na podstawie dokumentów z innego miesiąca oraz na podstawie kompletów rozliczeniowych pobranych z ZUS podczas aktualizacji danych,

Jak pobrać Płatnika ZUS?

Program Płatnik ZUS możemy pobrać ze strony ZUS. Wymagania sprzętowe nie są duże. Wystarczy system operacyjny Windows 7 z SP1 (32 i 64 bit) lub wyższy, 1 GB RAMU i 1-2 GB miejsca na dysku. Szczegółowe wymagania systemowe również znajdziesz na stronie ZUS.

Warto pamiętać: program instalacyjny Platnika podejmuje próbę zainstalowania wszystkich komponentów niezbędnych do poprawnej pracy programu. Istnieją jednak konfiguracje, na których może to być niemożliwe.

Jak posługiwać się programem Płatnik ZUS

Baza danych

Program Płatnik ZUS działa na podstawie baz danych, które są zabezpieczone hasłem, a dostęp do nich mają tylko określeni użytkownicy. Podczas pierwszego uruchomienia

programu musimy zatem skonfigurować połączenie z istniejącą bazą lub utworzyć nową. W przypadku tworzenia nowej bazy danych należy wprowadzić do niej dane płatnika. Zakończenie tego etapu pozwoli nam na dalsze kroki w programie i wprowadzanie danych.

Tworzenie kartoteki płatnika w rejestrze płatników.

Dane podane w tej kartotece są przypisywane do tworzonych dokumentów ubezpieczeniowych. Do kartoteki możemy wpisać dane jednego lub kilku płatników np. jeśli prowadzimy biuro rachunkowe. W drugim przypadku warto włączyć tryb pracy biura rachunkowego, ułatwi nam to wysyłanie dokumentów za kilku płatników.

Konfiguracja przekazu dokumentów

Następnym krokiem jest konfiguracja wszystkich parametrów, abyśmy mogli przesyłać dokumenty elektronicznie. W tym celu musimy określić:

  • metodę przekazywania danych;
  • certyfikat, czyli podpis elektroniczny, niezbędny do komunikacji z ZUS. Po zakończeniu tego etapu możemy już wprowadzać dokumenty ZUS.

Pamiętaj: zanim stworzysz pierwszy dokument, musisz potwierdzić dane płatnika i ubezpieczonych w rejestrze, na podstawie danych z ZUS.

Statusy dokumentów

Dzięki statusowi dokumentów możemy zobaczyć jakie czynności jesteśmy w stanie wykonać z dokumentem. Są one ściśle związane z jego przetwarzaniem.

Twoje dokumenty mogą otrzymać takie statusy jak:

  • wprowadzony – dokument na tym etapie może być edytowany, są to dokumenty utworzone oraz wczytane z systemów zewnętrznych;
  • wysłane – dotyczy dokumentów, które dodaliśmy i wysłaliśmy do ZUS, możemy to zrobić w formie elektronicznej, jak i papierowej;
  • potwierdzony – końcowy status dokumentów, które dotarły do ZUS, są widoczne z zakładce wysłane;
  • historyczny – dokumenty z poprzedniej wersji programu.

Rejestracja płatnika

Rejestracja nowego płatnika lub płatników wiąże się z dodaniem go do rejestru, a dokonać jej możemy tylko z konta administratora.

W tym celu do kartoteki musimy dodać wszystkie dane płatnika:

  • adres siedziby,
  • adres do korespondencji,
  • dane rozliczeniowe (stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe),
  • dane o rachunkach bankowych.

Będziemy je wykorzystywać przy tworzeniu dokumentów. Dane dodajemy ręcznie.

Jak założyć płatnika?

Do obsługi systemu Płatnik posługujemy się kontem PUE ZUS (Platforma Usług Elektronicznych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych). Dokładny poradnik rejestracji konta oraz jego dalszego ustawienia możemy zobaczyć.

Czy posiadanie programu Płatnika jest obowiązkowe?

Od 1 stycznia 2023 r. każdy przedsiębiorca odprowadzający składki społeczne jest zobowiązany do posiadania profilu na PUE ZUS. Jeśli sami nie stworzymy takiego profilu, ZUS zrobi to za nas. Z powyższego natomiast nie wynika obowiązek posiadania programu Płatnik. Może on być dużym ułatwieniem w naszej codziennej pracy.

Autorem tekstu jest Kacper Piekarczyk

Jednoosobowa działalność gospodarcza – co wiedzieć przed założeniem?

Przez
Redakcja
-
0
Jednoosobowa działalność gospodarcza

Jedną z najpopularniejszych form przedsiębiorczości w Polsce jest jednoosobowa działalność gospodarcza. W tym artykule omówimy, czym jest jednoosobowa działalność gospodarcza, jakie cechy musi spełniać, kto może ją założyć, ile kosztuje jej założenie. Dowiesz się z niego, jak długo można korzystać z małego ZUS-u oraz jaki sposób opodatkowania wybrać.

Kiedy mówimy o JDG (jednoosobowej działalności gospodarczej)?

Cechy, jakie musi spełnić działalność gospodarcza to:

  1. być działalnością zarobkową – działalność jest zarobkowa, jeżeli jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu (zarobku). Należy jednak pamiętać, że brak zarobku z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej nie sprawia, że nasza działalność przestanie być działalnością gospodarczą, ponieważ liczy się cel, a nie rezultat;
  2. być zorganizowana – najprościej mówiąc: działa w sposób ustrukturyzowany, posiadamy potrzebne dokumenty do prowadzenia działalności, wykonujemy odpowiednie działania jak np. akcje marketingowe;
  3. być wykonywana w sposób ciągły – wiąże się zazwyczaj ze stałością, powtarzalnością i regularnością jej wykonywania, i jednocześnie przeciwstawia się ją działalności jednorazowej, okazjonalnej i sporadycznej (np.: co roku sprzedajemy kawę nad morzem);
  4. być wykonywana we własnym imieniu – działalność musi wywierać skutki prawne (np. odpowiedzialność za długi) na nas, a nie na innej osobie, czy też podmiocie. Wykonywania działalności we własnym imieniu nie należy jednak utożsamiać z wykonywaniem jej osobiście, ponieważ mogą dla nas pracować zatrudnieni pracownicy.

Brak spełnienia przez nas któregokolwiek z tych warunków spowoduje, że nasza działalność nie będzie mogła być zakwalifikowana jako działalność gospodarcza.

Kto może założyć jednoosobowa działalność gospodarcza?

Założenie jednoosobowej działalności gospodarczej jest dostępne dla większości osób, które ukończyły 18 lat i posiadają pełną zdolność do czynności prawnych. Mogą to być zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne. Warto jednak pamiętać, że niektóre zawody regulowane mogą wymagać dodatkowych uprawnień czy licencji, aby prowadzić działalność w danej branży.

Dodatkowe pozwolenia

W niektórych przypadkach prowadzenie działalności gospodarczej wymaga odpowiedniego zezwolenia, koncesji, czy też wpisu do rejestru działalności regulowanej.

Koncesja

Koncesja dotyczy działalności najmocniej regulowanej prawnie, jak i najważniejszej z punktu państwa i społeczeństwa. W celu uzyskania koncesji musimy złożyć wniosek do odpowiedniego organu. Koncesję zawsze otrzymamy na czas określony (najkrócej na 5 lat, a najdłużej na 50). Będzie ona obowiązkowa jeśli przedmiotem naszej działalności jest:

  1. działalność górnicza,
  2. broń,
  3. działalność energetyczna,
  4. ochrona osób i mienia,
  5. radio i telewizja,
  6. prowadzenia kasyna,
  7. przewozy lotnicze.

Zezwolenie

Wymagania do uzyskania zezwolenia często będą opisane w konkretnych przepisach w zależności od przedmiotu. Warto pamiętać, że jeśli spełnimy wszystkie wymagania, to organ ma obowiązek udzielić nam zezwolenia. Zezwolenia będziemy potrzebować, jeśli przedmiotem naszej działalności będzie:

  1. alkohol,
  2. apteki,
  3. działalność wymagająca akcyzy,
  4. odpady.

Wpis do rejestru działalności regulowanej

Jest to najprostsza forma uregulowania prowadzenia działalności gospodarczej. Wpis do rejestru dotyczy działalności, których przedmiotem jest:

  1. wyrób i rozlew wyrobów winiarskich. Wyrób i rozlew napojów spirytusowych. Wyrób, oczyszczanie, skażanie, odwadnianie alkoholu etylowego;
  2. przechowywanie dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców o czasowym okresie przechowywania;
  3. konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin;
  4. usługi detektywistyczne;
  5. prowadzenie praktyki lekarskiej albo pielęgniarskiej;
  6. prowadzenie ośrodka szkolenia kierowców, pracowni psychologicznej dla instruktorów, egzaminatorów i kierowców. Organizowanie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne;
  7. organizowanie imprez turystycznych;
  8. działalność telekomunikacyjna.

Uwaga: Jeśli nie jesteśmy pewni, czy nasza działalność będzie podlegała pod któryś z wymienionych punktów, warto zapoznać się listą uprawnień, w której wskazane są działalności wymagające koncesji, zezwolenia lub wpisu do rejestru wraz z organem, który je wydaje.

Ile kosztuje założenie własnej działalności gospodarczej?

Założenie działalności gospodarczej, co do zasady jest darmowe. Natomiast musimy pamiętać, że z dniem rejestracji stajemy się zobowiązani do opłacania składek ZUS oraz odprowadzania podatku. Koszty będą więc różne w zależności od firmy – wymaganych składek oraz wybranego sposobu opodatkowania.

Dodatkowe koszty mogą również wynikać z potrzeby uzyskania niektórych zgód np. na sprzedaż alkoholu. Dlatego też przed otworzeniem działalności gospodarczej zawsze warto skonsultować się z księgowym lub doradcą podatkowym i poznać dokładny koszt założenia jednoosobowej działalności gospodarczej w konkretnym przypadku.

Ile wynosi ZUS?

Składki ZUS dla jednoosobowej firmy zależą od przychodu, który został osiągnięty w danym miesiącu. ZUS obliczany jest jako procent od podstawy wymiaru składki, która jest wyliczana na różnych zasadach w zależności od wybranej formy opodatkowania. 

Wysokość składek może się zmieniać wraz ze zmianami w przepisach podatkowych i ubezpieczeniowych. Podstawowy ZUS wylicza z 60% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę. W 2023 r. wynosi on 1418,48 zł + składka zdrowotna (minimalnie 314,10 złotych).

Ulgi w ZUS-ie, czyli mały ZUS

Przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą mają możliwość skorzystania z preferencyjnej składki ZUS, znanej jako „mały ZUS”. Obecnie mały ZUS wynosi 341,72 złotych. Okres korzystania z małego ZUS-u wynosi 24 miesiące od miesiąca rozpoczęcia działalności lub zakończenia korzystania z Ulgi na start. 

Abyśmy mogli skorzystać z niższych stawek ZUS, musimy spełnić dwa kryteria:

  • nigdy nie prowadzić działalności gospodarczej albo w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej nie prowadzić innej pozarolniczej działalności;
  • nie wykonywać działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy, u którego w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym pracowaliśmy na podstawie umowy o pracę i wykonywaliśmy czynności wchodzące w zakres obecnie wykonywanej działalności.

Opodatkowanie działalności gospodarczej.

Zakładając działalność gospodarczą, musimy wybrać formę opodatkowania. Na chwilę obecną mamy trzy formy opodatkowania do wyboru:

  1. na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (stawka podatkowa 12% i 32%);
  2. według stawki liniowej (stawka podatkowa 19%);
  3. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Opodatkowanie na skali podatkowej

Jest to podstawowa forma opodatkowania. Opodatkowanie na skali podatkowej nazywane też jest opodatkowaniem na zasadach ogólnych. Nie musimy też wskazywać tej formy opodatkowania przy zakładaniu działalności gospodarczej, ponieważ z urzędu przyjmuje się ten sposób opodatkowania. Opodatkowanie na skali podatkowej cechuje się opodatkowaniem progresywnym. Najłatwiej zobrazować ją można w taki sposób, że dochód:

  • do 30 000 zł nie podlega opodatkowaniu;
  • pomiędzy 30 000 zł a 120 000 zł podatek wynosi 12%;
  • powyżej 120 000 zł podatek wynosi 10 800 zł + 32% z nadwyżki ponad 120 tys. zł.

W skali podatkowej opodatkowaniu podlega dochód, czyli przychód minus koszta uzyskania przychodu.

Opodatkowanie na podatku liniowym

Podatek liniowy charakteryzuje się tym, że stawka podatku jest jedna i wynosi 19% niezależnie od wysokości przychodu, w przeciwieństwie do opodatkowania na zasadach ogólnych. Opodatkowaniu tak jak w przypadku skali podatkowej podlega dochód, czyli przychody minus koszty uzyskania przychodów. 

Forma tego opodatkowania zalecana jest nam głównie w momencie kiedy mamy wysokie dochody, ponieważ nie ryzykujemy, że „wpadniemy” w drugi próg podatkowy (32%) na opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Opodatkowanie na ryczałcie ewidencjonowanym

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest uproszczoną formą opodatkowania działalności gospodarczej. W przeciwieństwie do poprzednich form opodatkowania w ryczałcie opodatkowany jest przychód, a nie dochód, czyli nie mamy możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodu. Opodatkowanie ryczałtem jest zatem zalecane przedsiębiorcą, którzy mają wysokie przychody i bardzo niskie koszta uzyskania przychodu.

Stawki podatku zależą od rodzaju prowadzonej działalności i wahają się od 2% do 17%. Abyśmy mogli skorzystać z tej formy opodatkowania, musimy spełnić następująca przesłankę: przychody z poprzedniego roku podatkowego nie mogą przekroczyć 2 000 000 euro, a w przypadku rozliczenia kwartalnego 200 000 euro. Przekroczenie limitu w pierwszym roku działalności nie spowoduje utraty możliwości takiego rozliczenia.

Płatnik podatku VAT

Jako przedsiębiorcy, co do zasady mamy obowiązek płacić podatek VAT. Jest to również podatek, który płacimy niezależnie od podatku dochodowego. Z płatności podatku VAT możemy zostać zwolnieni przedmiotowo lub podmiotowo.

Zwolnienie przedmiotowe z płatności VAT

Z płatności VAT możemy być zwolnieni z mocy ustawy, nawet jeśli przekroczymy 200 tys. zł. przychodu w roku. Zwolnienie przysługuje nam, kiedy świadczymy usługi, jak na przykład: 

  • usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia – jeśli jesteś lekarzem, lekarzem dentystą, pielęgniarką, położną lub psychologiem;
  • usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym – jeśli jesteś nauczycielem;
  • usługi nauczania języków obcych;
  • usługi finansowe, w tym: zarządzania funduszami inwestycyjnymi; ubezpieczeniowe; w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji oraz innych zabezpieczeń transakcji; udzielanie kredytów i pożyczek, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

Dokładny wykaz zwolnionych podmiotów znajdziemy w art. 43 ustawy o VAT.

Zwolnienie ze względu na przychód (podmiotowe)

Ze zwolnienia podmiotowego możemy skorzystać w momencie, kiedy na przychód w poprzednim roku wyniósł mniej niż 200 tys. zł. W przypadku gdy rejestrujemy działalność gospodarczą w ciągu roku nie musimy rejestrować się do VAT gdy przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy – w proporcji do okresu sprzedaży – równowartości 200 tys.

Przykładowo: Jeśli rejestrujemy firmę 23 lipca 2023 r., to do końca roku pozostało nam 161 dni. (200 000 × 161) / 365 = 88 219 złotych.

Oznacza to, że powinniśmy się zarejestrować do VAT przed sprzedażą, po której przekroczymy ten limit.

Brak możliwości zwolnienia z płatności podatku VAT

Polski ustawodawca wyodrębnił grupę zawodów, której zwolnienie z płatności podatku VAT nie przysługuje nawet jeśli nie przekroczyli limitu 200 tys. zł. są to między innymi przedsiębiorstwa zajmujące się:

  • sprzedażą:
    • towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy o VAT (na przykład metale szlachetne i złom z nich, wyroby jubilerskie),
    • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych i samochodów osobowych innych niż nowe, zaliczanych, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    • sprzedażą przez Internet takich towarów jak preparaty kosmetyczne i toaletowe, komputery, wyroby elektroniczne i optyczne, urządzenia elektryczne i nieelektryczny sprzęt gospodarstwa domowego, pojazdów samochodowych i motocykli;
  • świadczeniem usług:
    • w zakresie doradztwa (z wyjątkiem doradztwa rolniczego);
    • prawniczych.

Ze zwolnienia podmiotowego nie będzie mogła również skorzystać firma, której siedziba znajduje się poza granicami naszego kraju.

Dobrowolna płatność podatku VAT

Jako przedsiębiorcy mamy również możliwość dobrowolnego zrezygnowania ze zwolnienia płatności podatku VAT. W celu rezygnacji musimy zarejestrować się jako płatnicy VAT. W przypadku kiedy dopiero rozpoczynamy działalność, taka rejestracja musi nastąpić przed wykonaniem pierwszej czynności podatkowej. Jeśli już prowadzimy działalność i jesteśmy zarejestrowani jako przedsiębiorcy, musimy złożyć zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem okresu (miesiąca albo kwartału), w którym rezygnujemy ze zwolnienia.

Rachunek bankowy dla jednoosobowej działalności

Rejestrując działalność gospodarczą, mamy możliwość skorzystania z rachunku firmowego albo rachunku prywatnego, jeśli jesteśmy jego jedynym właścicielem.

Posiadanie rachunku jest ważne, ponieważ polskie prawo wymaga, aby każda transakcja: 

  • pomiędzy przedsiębiorcami, 
  • powyżej 15 tys. złotych, 
  • bez względu na liczbę wykonanych płatności

była wykonywana przy użyciu przelewu bankowego. W przeciwnym przypadku możemy stracić możliwość zaliczenia takiego wydatku w koszta uzyskania przychodu.

Rachunku bankowego będziesz potrzebował również do opłacenia składek ZUS, chyba że jesteś przedsiębiorcą, który w dwóch ostatnich latach dwóch obrotowych: 

  • zatrudniał mniej niż 10 pracowników;
  • osiągnęły roczny obrót netto nieprzekraczający 2 milionów euro.

Wówczas masz możliwość opłacania składek przy pomocy poczty.

Uwaga: w przypadku kiedy decydujemy się na zostanie płatnikami podatku VAT, możemy korzystać wyłącznie z rachunku firmowego.

Nierejestrowana działalność gospodarcza

Z nierejestrowaną działalnością gospodarczą możemy mieć do czynienia w momencie kiedy osiągamy zbyt niskie przychody. Próg przychodu miesięcznego, którego nie możemy przekroczyć, od 1 lipca 2023 r. wynosi 75% minimalnego wynagrodzenia w danym roku (w 2023 r. jest to 2700 brutto miesięcznie).

Nie możemy prowadzić niezarejestrowanej działalności gospodarczej, jeżeli przepisy wymagają od nas zezwolenia, koncesji lub wpisu do rejestru działalności regulowanej.

Jak założyć jednoosobową działalność gospodarczą?

Proces rejestracji jednoosobowej działalności gospodarczej nie jest skomplikowany i składa się na niego kilka elementów:

Wybór rodzaju działalności

Na starcie musimy zdecydować jaką formę działalności chcemy prowadzić.

Zarejestrowanie działalności

Należy zarejestrować działalność w CEIDG, wypełniając odpowiedni wniosek online lub osobiście w urzędzie. Wniosek powinien zawierać podstawowe informacje o przedsiębiorcy i rodzaju działalności. Następnie:

  1. Nadanie numeru NIP: po rejestracji otrzymamy numer NIP, który jest niezbędny do wystawiania faktur i prowadzenia działalności.
  2. Wybór formy opodatkowania: przedsiębiorca musi wybrać formę opodatkowania swojej działalności (np. podatek liniowy, skala podatkowa).
  3. Otwarcie konta bankowego: zaleca się założenie osobnego konta bankowego dla firmy,  co ułatwi prowadzenie księgowości i rozliczenia finansowe.
  4. Wypełnianie deklaracji podatkowych i ZUS: regularnie trzeba rozliczać się z urzędami skarbowymi oraz opłacać składki ZUS.
  5. Ewidencja księgowa: prowadzenie rzetelnej ewidencji księgowej jest obowiązkiem przedsiębiorcy i ułatwia rozliczenia podatkowe.

PKD

Polska Kwalifikacja Działalności to pięcioznakowy symbol, który dzieli działalności gospodarcze na:

  • sekcje – oznaczona jest jednoliterowym symbolem, obejmuje 21 rodzajów działalności;
  • działy – oznaczony dwucyfrowym kodem numerycznym, dzieli zbiorowość na 88 rodzajów działalności;
  • grupy – oznaczany trzycyfrowym kodem numerycznym, obejmuje 272 rodzaje działalności;
  • klasy – oznaczona w formie czterocyfrowego kodu numerycznego, składa się z 615 rodzajów działalności;
  • podklasy – oznaczana pięcioznakowym kodem alfanumerycznym, obejmuje 654 rodzajów działalności.

Jako przedsiębiorcy mamy obowiązek wybrać kod PKD a za podanie kodu, który nie pokrywa się z naszą działalnością, może nam grozić odpowiedzialność kara w postaci: 

  • grzywny, 
  • ograniczenia wolności,
  • pozbawienia do lat dwóch. 

Dodatkowo podanie nieprawidłowego kodu może być problematyczne przy zaliczaniu kosztów w koszta uzyskania przychodu, ponieważ Urząd Skarbowy może uznać, że koszta te nie są związane z prowadzoną przez nas działalnością gospodarczą.

Swoje PKD możesz sprawdzić w wyszukiwarce kodów PKD.

Jak zarejestrować firmę?

Aby zarejestrować firmę, musimy złożyć darmowy wniosek do urzędu miasta lub gminy. Możemy to zrobić osobiście, przez pełnomocnika (z wyjątkiem wniosku składanego przez internet) lub za pośrednictwem poczty. Taki wniosek można również złożyć online na stronie biznes.gov.pl. 

Możemy ją również zarejestrować za pośrednictwem banku. Na chwilę obecną takie usługi świadczą, takie banki jak:

  •  PKO BP (serwis iPKO),
  •  Bank Pekao S.A,
  •  mBank,
  •  ING,
  •  Santander Bank Polska,
  •  Millennium.

Pamiętaj: W momencie rejestracji działalności gospodarczej automatycznie jesteśmy zapisywani jako płatnicy składek ZUS i podatnicy w US. W przypadku US nie musimy załatwiać większej ilości formalności. W przypadku ZUS-u musimy pamiętać, że mamy 7 dni od dnia rejestracji działalności gospodarczej, na udanie się do placówki ZUS i dokończenie formalności związane z rejestracją firmy.

We wniosku o rejestrację CEIDG możemy również wskazać, czy od samego początku chcemy być płatnikami podatku VAT. W tym celu do wniosku dołączamy druk zgłoszeniowy VAT-R.

Wpis do CEIDG następuje zazwyczaj następnego dnia od jego złożenia.

Autorem tekstu jest Kacper Piekarczyk

Poznaj pozostałe artykuły z kategorii Działalność gospodarcza.

1...404142...107Strona 41 z 107

PoradnikBiznesu.pl to ogólnodostępny i bezpłatny serwis informacyjny skierowany do szeroko definiowanego biznesu. Jest rozwinięciem bloga programu Mała Księgowość Rzeczpospolitej cieszącego się popularnością od przeszło 20 lat. Wydawcą serwisu jest e-Kiosk SA.

Najnowsze

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych – kiedy trzeba go utworzyć, kiedy można wypłacić środki pracownikowi? Zasady przyznawania świadczeń z Funduszu Socjalnego

Anna Frankiewicz - 0
Przez „świadczenia socjalne” rozumiemy świadczenia wypłacane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Sprawdź, kto może z nich korzystać. Weź pod uwagę, że nie wszystkie miejsca...

Ryczałt czy VAT – kiedy ryczałt się opłaca?

Mateusz S - 0
Założenie własnej działalności gospodarczej to wyzwanie wielopłaszczyznowe - sam biznesplan i kapitał nie wystarczą dla późniejszego, skutecznego operowania na rynku. Jedną z najistotniejszych kwestii...

Aktywa obrotowe – co to jest? Rodzaje i przykłady środków obrotowych

Mateusz S - 0
W ramach pewnego skrótu myślowego można powiedzieć, ze aktywa obrotowe to wszystkie zasoby majątkowe przedsiębiorstwa, które mają mierzalną wartość finansową i wynikają z powziętych...

Najchętniej czytane

Podatek od darowizny i spadku w 2025 roku. Kiedy nie trzeba płacić podatku za darowiznę w najbliższej rodzinie?

Anna Frankiewicz - 0
Podatek od darowizny jest obowiązkowy, nawet gdy dotyczy on najbliższej rodziny. Z tego artykułu dowiesz się, jak go wyliczyć, jakie są wolne kwoty od...

Nierejestrowana działalność gospodarcza. Jak zarabiać bez rejestracji?

Redakcja - 0
Firma na próbę, zarabianie bez firmy. Choć nierejestrowana działalność gospodarcza ma różne oblicza, pozostaje dobrym sposobem na przetestowanie pomysłu na biznes. Na czym dokładnie...

Czynny żal do Urzędu Skarbowego – kiedy należy go złożyć? Wzór

Redakcja - 0
Jak wygląda czynny żal? Wzór pozwoli szybciej go wypełnić. Zobacz, jak wygląda. Sprawdź, jakie warunki trzeba spełnić, aby można było złożyć czynny żal. Przeczytaj...

Na skróty

Copyright: eContentLab / e-Kiosk SA 2023