Strona główna Blog Strona 45

Kodeks spółek handlowych – najważniejsze informacje

0
kodeks spółek handlowych

Kodeks spółek handlowych reguluje kwestie dotyczące funkcjonowania spółek kapitałowych oraz osobowych. W zeszłym roku miała miejsce bardzo duża nowelizacja tej ustawy.

Kodeks spółek handlowych to stosunkowo nowa ustawa, która zaczęła obowiązywać od 2000 roku. W zeszłym roku miała miejsce jej spora nowelizacja, która zrewolucjonizowała funkcjonowanie spółek prawa handlowego, a więc spółek osobowych i spółek kapitałowych. Z poniższego artykułu dowiesz się, czym jest Kodeks spółek handlowych, jakie podmioty zostały w nim uregulowane oraz co zmieniło się po ostatniej nowelizacji przepisów.

Czym jest Kodeks spółek handlowych?

Kodeks spółek handlowych to ustawa z dnia 15 września 2000 roku normująca tworzenie, organizację, funkcjonowanie oraz tryb rozwiązywania spółek handlowych. W kodeksie znajdują się też przepisy określające łączenie, podział i przekształcanie spółek w inny rodzaj spółki handlowej. W regulacji znajdziemy również kwestie dotyczące odpowiedzialności karnej osób tworzących spółki handlowe, członków zarządu, rady nadzorczej, likwidatorów oraz innych podmiotów biorących udział w funkcjonowaniu i zarządzaniu podmiotem.

Czy wiesz, że…

Pieczęć kwalifikowana to niezastąpione narzędzie, w które powinna wyposażyć się każda spółka?

Kupuję najtaniej na pieczeckwalifikowana.pl!

Jakie są rodzaje spółek?

Kodeks spółek handlowych rozróżnia podział na spółki osobowe oraz spółki handlowe. Wśród spółek osobowych wyróżnić można:

Spółki osobowe charakteryzuje więź pomiędzy wspólnikami i ich osobiste zaangażowanie w działania podejmowane w podmiocie gospodarczym. Spółki osobowe prowadzą działalność pod własną firmą, posiadają zdolność do dokonywania czynności prawnych, a więc mogą być stronami umów i stronami w postępowaniach sądowych. Podmioty te nie posiadają jednak osobowości prawnej, a więc nie są w stanie samodzielnie decydować o swojej sytuacji prawnej.

Spółkami kapitałowymi są:

Spółki kapitałowe cechuje posiadanie osobowości prawnej, dysponowanie własnym majątkiem, który jest odrębny od majątków wspólników i akcjonariuszy oraz wymóg ustalenia kapitału zakładowego. Co do zasady wspólnicy oraz akcjonariusze są wyłączeni od odpowiedzialności majątkowej za zobowiązania spółki (istnieją pewne wyjątki). Spółka odpowiada za swoje długi majątkiem własnym. Prowadzeniem spraw spółki zajmują się odpowiednie organy.

Jakie przepisy regulują funkcjonowanie spółek? Prawo spółek

Ustawodawca na łamach kodeksu spółek handlowych zastrzegł, że wszelkie kwestie nieznajdujące w nim uregulowania, powinny być rozstrzygane przy wykorzystaniu kodeksu cywilnego. Znajdują się w nim głównie rozstrzygnięcia dotyczące czynności handlowych podejmowanych przez spółki handlowe. Dla spółek prawa handlowego istotne znaczenie mają również przepisy podatkowe, szczególnie ustawa o podatku dochodowym oraz ustawa o podatku od towarów i usług (VAT).

Czego nie reguluje kodeks spółek handlowych?

Kodeks spółek handlowych nie reguluje w szczególności kwestii dotyczących spółek cywilnych. To podmioty, o których mowa w kodeksie cywilnym. W kodeksie spółek handlowych na próżno szukać również przepisów dotyczących podejmowania czynności handlowych.

Co zmieniła nowelizacja kodeksu spółek handlowych z 2022 roku?

W październiku ubiegłego roku w życie weszła największa od dwudziestu lat nowelizacja Kodeksu spółek handlowych. Podstawową zmianą było wprowadzenie do ustawy definicji grupy spółek oraz osobnego działu, który reguluje funkcjonowanie tych spółek. Do tej pory k.s.h. odnosił się wyłącznie do pojedynczych podmiotów. Uczestnictwo w grupie ma charakter dobrowolny.

Nowelizacja przyniosła również nowe obowiązki i uprawnienia dla rad nadzorczych funkcjonujących w spółkach. Od tej pory mogą one żądać od zarządu, prokurentów i osób zatrudnionych w spółce przekazania im rozbudowanych informacji. Dodatkowo rada może ustanowić w drodze uchwały doraźnych lub stałych komitetów rady nadzorczej.

Ubiegły rok wprowadził też obowiązek uczestnictwa biegłego rewidenta w tych posiedzeniach rady nadzorczej, których przedmiotem jest ocena sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Nowelizacja wyłącza odpowiedzialność cywilnoprawną członków zarządu, rady nadzorczej i likwidatorów za szkody wyrządzone spółce, jeśli podmioty te działały w dobrej wierze, w sposób lojalny oraz w granicach uzasadnionego ryzyka gospodarczego.

Ostatnią zmianą jest zdecydowane rozszerzenie katalogu przepisów karnych i przestępstw, za które prawomocne skazanie uniemożliwiać będzie pełnienie poszczególnych funkcji.

Podsumowując, Kodeks spółek handlowych reguluje tworzenie, organizację, funkcjonowanie, tryb rozwiązywania, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych. Wśród spółek handlowych wyróżnia się spółki osobowe oraz spółki kapitałowe. W kwestiach nieuregulowanych w k.s.h. stosuje się przepisy kodeksu cywilnego oraz innych ustaw, na przykład tych o tematyce podatkowej. Pod koniec ubiegłego roku miała miejsce bardzo duża nowelizacja kodeksu spółek handlowych.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Czym jest giełda długów?

0
giełda długów

Giełdy długów to platformy, gdzie spotykają się wierzyciele oraz podmioty chcące nabyć konkretne długi najczęściej w celu ich późniejszego windykowania we własnym zakresie. Jakie zasady panują na takich giełdach? Sprawdź!

Giełdy długów to specyficznego rodzaju platformy internetowe, na których spotykają się wierzyciele oraz podmioty, które chciałyby nabyć konkretne wierzytelności. Na takich giełdach znajdują się różnorodne wierzytelności – zarówno te wynikające z umów pożyczek i kredytów, jak i również te związane z niezapłaconymi fakturami VAT, czy należnościami z tytułu najmu. Na polskim rynku takie giełdy działają zupełnie legalnie, ponieważ kodeks cywilny gwarantuje możliwość przenoszenia wierzytelności na osobę trzecią bez zgody dłużnika.

Czym jest giełda długów?

Giełdy długów funkcjonują pod postacią platform internetowych, gdzie spotykają się wierzyciele oraz podmioty zainteresowane zakupem wierzytelności. Długi najczęściej nabywane są przez profesjonalne firmy windykacyjne, które posiadają spore doświadczenie i skuteczność w egzekwowaniu przeterminowanych płatności. W Polsce transakcje kupna-sprzedaży zadłużeń są całkowicie legalne, co gwarantuje im artykuł 509 kodeksu cywilnego. W naszym kraju funkcjonuje jedna centralna internetowa giełda wierzytelności oraz kilka niezależnych portali poświęconych sprzedaży długów.

Dłużnik nie musi wyrażać zgody na przekazanie jego długu na giełdę wierzytelności. Powinien jednak zostać poinformowany o tym fakcie. Zasady te nie funkcjonują, jeśli warunki umowy zawartej pomiędzy dłużnikiem i wierzycielem stanowią inaczej.

Czym jest giełda długów? Czy giełda długów jest legalna?

Giełdy długów funkcjonują w Polsce całkowicie legalnie. W artykule 509 kodeksu cywilnego znajduje się zapis o możliwości cesji długu, a więc przeniesienia wierzytelności na osobę trzecią, bez konieczności uzyskania zgody dłużnika, chyba że zapisy umowy zawartej pomiędzy stronami (wierzycielem i dłużnikiem) mówią inaczej.

Warto również mieć na uwadze, że informacje upubliczniane na giełdach wierzytelności nie są chronione przez Ogólne Rozporządzenie o Ochronie Danych (RODO). Udostępnianie danych dłużnika jest jednym z praw wierzyciela (z którego może korzystać z zachowaniem określonych warunków).

Czym jest giełda długów? Jak wystawić dług na giełdzie?

Wystawienie długu na giełdzie nie wymaga posiadania prawomocnego wyroku sądu lub nakazu zapłaty wystawionego przez sąd, ale konieczny jest dokument, który potwierdzałby w sposób bezsprzeczny, że taka wierzytelność istnieje. Może to być na przykład: faktura VAT, umowa cywilnoprawna, umowa pożyczki, umowa najmu lub umowa sprzedaży.

Aby wystawić dług na giełdzie, należy na początku dokładnie poznać zasady funkcjonowania takiego portalu, a następnie wypełnić formularz rejestracji, gdzie wskazuje się najistotniejsze dane dotyczące dłużnika: jego imię i nazwisko, miejsce zamieszkania lub prowadzenia działalności, tytuł zadłużenia, datę powstania zadłużenia oraz jego kwotę.

Każda oferta sprzedaży długu na giełdzie musi przejść przez proces weryfikacji i akceptacji przez administratora. Kiedy zostanie już opublikowana, to pozostaje czekać na oferty kupna.

Giełdy długów to jedynie platformy pośredniczące w transakcjach kupna-sprzedaży wierzytelności. Ich administratorzy nie ponoszą odpowiedzialności za działania podejmowane przez strony umowy. Można zatem powiedzieć, że korzystanie z takich portali niesie ze sobą pewne ryzyko.

Czym jest giełda długów? Co zrobić, gdy trafisz na giełdę długów?

Jeśli zdarzyło Ci się trafić na giełdę długów, to znaczy, że zalegasz jakiemuś podmiotowi pewną sumę pieniędzy, a podejmowane dotychczas próby uregulowania należności były bezskuteczne. Przekazanie oferty sprzedaży wierzytelności na giełdę jest wyrazem pewnego rodzaju bezsilności wierzyciela, który decyduje się na odzyskanie jedynie części swojej należności w zamian za pozbycie się problemów wynikających z konieczności podejmowania kolejnych prób odzyskania jej całości.

Jeśli więc Twój dług znalazł się na giełdzie wierzytelności i ktoś zdecydował się go odkupić, to możesz być pewien, że od tego momentu działania podejmowane w celu odzyskania należnych pieniędzy będą zdecydowanie bardziej nasilone i niewygodne i że będą prowadzone przez doświadczonych specjalistów.

W takiej sytuacji warto unikać problemów i podjąć próby zawarcia ugody z nowym wierzycielem. Dzięki temu będziesz miał szansę ustalić nowe warunki spłaty i negocjować warunki usunięcia wpisów o Twoim zobowiązaniu z baz danych dotyczących dłużników.

Kiedy natomiast posiadasz przeterminowane zadłużenie, które jeszcze nie trafiło na giełdę długów, ale jesteś na najlepszej drodze, aby tak się stało, koniecznie zrób wszystko, co w Twojej mocy, aby temu zapobiec. Nie unikaj kontaktu z wierzycielem. Podejmij negocjacje warunków spłaty.

Podsumowując, giełdy długów są w pełni legalnym, popularnym i szybkim sposobem na odzyskanie utraconych należności. Sprzedawcami długów na platformie są zazwyczaj firmy pożyczkowe, producenci i usługodawcy, a nabywcami – wyspecjalizowane firmy windykacyjne.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

Wady i zalety estońskiego CIT-u

0
estoński cit

Estoński CIT ma minimalizować rozliczanie podatków i promować inwestycje. Ze względu na alternatywny sposób rozliczania podatku dochodowego od spółek możliwa jest tańsza akumulacja kapitału firmy i obniżenie należnego podatku.

Estoński CIT to rozwiązanie, które wprowadzono do polskiego systemu podatkowego w 2021 roku. Ten preferencyjny sposób opodatkowania firmowych dochodów zyskał na popularności, gdy ustalone zostały nowe zasady.

Zlikwidowały one między innymi kryterium przychodowe. Poszerzyły też katalog spółek mogących wybrać podatek CIT w wariancie estońskim. Jednak mimo wielu zalet taki wybór niesie pewne zagrożenia, o których warto wiedzieć przed wyborem opodatkowania spółki.

Na czym polega estoński CIT w 2024 roku?

Estoński CIT to ryczałt od dochodów spółki stanowiący preferencyjny system opodatkowania prowadzonej działalności podatkiem dochodowym od osób prawnych. Takie rozwiązanie pozwala uniknąć płacenia podatku dochodowego do czasu, aż wspólnikom zostanie wypłacony zysk. Dzięki temu firma nie opłaca comiesięcznych lub kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy i nie rozlicza podatku na koniec roku.

Wybierając estoński CIT w 2024 roku, spółka ma obowiązek podatkowy dopiero przy podziale zysku na wypłaty dla wspólników. Jeśli wypracowany zysk nie zostanie wypłacony, spółka nie opłaca podatku CIT.

Stawki estońskiego CIT-u wynoszą:

  • 10% (wspólnicy posiadający status małego podatnika);
  • 20% (pozostali wspólnicy).

W praktyce podatek opłaca się jedynie od części wypłaconego zysku. Spółki, które rozpoczynają działalność w 2024 roku i tych, które mają status małego podatnika CIT, podatek mogą pomniejszyć o nawet 90% podatku zapłaconego przez spółkę. Pozostałe spółki należny podatek mogą pomniejszyć o 70% podatku zapłaconego przez spółkę.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Kto może stosować estoński CIT?

Jako system opodatkowania estoński CIT może być stosowany przez:

Nie jest przeznaczony dla:

  • instytucji finansowych i podatkowych,
  • podatników w stanie upadłości,
  • podatników funkcjonujących w specjalnej strefie ekonomicznej,
  • spółek utworzonych w ciągu ostatnich 24 miesięcy poprzez połączenie lub podział.

Od stycznia 2023 roku warunki korzystania z estońskiego CIT-u uległy zmianom. Aby wybrać zryczałtowany podatek w 2024 roku, spółka powinna spełniać dwa warunki:

  • wspólnicy to osoby fizyczne;
  •  działalność osiąga minimalny poziom zatrudnienia – co najmniej 3 osoby (umowa o pracę, umowa zlecenia).

Warunki korzystania z estońskiego CIT-u

Jeśli przedsiębiorstwo dopiero rozpoczyna działalność, przedsiębiorca ma 4 lata na osiągnięcie minimalnego poziomu zatrudnienia.

Dodatkowo ustalono nowe zasady kwalifikowania wydatków (niezwiązanych z prowadzoną działalnością). Doprecyzowano termin też, w jakim należy powiadomić organ podatkowy o zmianie formy opodatkowania na estoński CIT.

Określono też, zobowiązanie podatkowe ma powstawać w terminie do końca I kwartału kolejnego roku podatkowego, a zobowiązanie podatkowe z tytułu korekty wstępnej (od 2023 roku) ma wygasać po 4 latach podatkowych.

Przejście na estoński CIT w trakcie roku

Spółka, która decyduje się na przejście na podatek CIT w wariancie estońskim, powinna złożyć stosowne zawiadomienie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Czas na złożenie pisma to koniec stycznia roku podatkowego, w którym firma chce korzystać z takiego rozwiązania.

Przejście na CIT estoński z klasycznego

Jeśli spółka planuje zmianę formy opodatkowania w trakcie roku podatkowego, konieczne jest rozliczenie CIT na normalnych zasadach, a następnie zamknięcie ksiąg i sporządzenie sprawozdania finansowego. W taki sposób możliwe jest prawidłowe ustalenie podstawy opodatkowania za okres, w którym firma będzie stosowała estoński CIT.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Najważniejsze informacje o podatku dochodowym od osób prawnych CIT
  2. Deklaracja CIT za 2022
  3. Przekształcenie jednoosobowej działalności w spółkę z o.o.
  4. Prawa i obowiązki wspólników spółki
  5. Prosta Spółka Akcyjna – co to jest?

Estoński CIT – księgowanie

Ryczałt od dochodów spółki oznacza, że podatnik musi złożyć do właściwego urzędu skarbowego deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od dochodów spółek (CIT-E8). Musi złożyć ją w terminie do końca 3 miesiąca kolejnego roku podatkowego. Składamy ją elektronicznie. Deklaracja ma charakter jedynie informacyjny. Termin płatności podatku zależy od przedmiotu opodatkowania.

Spółka stosująca estoński CIT ustala podstawę opodatkowania ryczałtem poprzez ustalenie dochodu odpowiadającego takim składnikom jak:

  • wysokość zysku netto wypracowanego w okresie, gdy spółka rozliczała się na zasadach ryczałtu (w części, w jakiej został przeznaczony na wypłaty udziałowców, akcjonariuszy i wspólników lub na pokrycie strat w okresie sprzed opodatkowania ryczałtem);
  • wysokość ukrytych zysków;
  • wysokość wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą;
  • nadwyżka wartości rynkowej składników przejmowanego majątku bądź majątku wniesionego drogą wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników;
  • suma zysków netto osiągniętych w latach podatkowych stosowania opodatkowania ryczałtem. w części, w jakiej zyski nie zostały podzielone lub przeznaczone na pokrycie straty (dotyczy podatników, którzy zakończyli opodatkowanie ryczałtem);
  • wartość przychodów i kosztów, które zgodnie z przepisami o rachunkowości podlegają zarachowaniu w danym roku podatkowym oraz uwzględnieniu w zysku netto, a których wcześniej nie uwzględniono w tym zysku netto.

Zalety estońskiego CIT-u w 2024 roku

Podatek CIT w wariancie estońskim może przynieść spółce wiele korzyści. Podstawą są niższe stawki opłacanego podatku i uproszczone rozliczanie zysku.

Firma:

  • nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowych;
  • nie odprowadza zaliczek na podatek dochodowy;
  • nie prowadzi rachunkowości podatkowej;
  • nie ustala kosztów uzyskania przychodu ani odpisów amortyzacyjnych;
  • prowadzi zwykłą księgowość.

Estoński CIT pozwala przedsiębiorcy samodzielnie zdecydować, kiedy zapłacić podatek. Jeśli nie wypłaca się dywidendy, spółka nie ma obowiązku podatkowego. Środki można przeznaczyć na jej działalność, co sprzyja poprawie płynności finansowej i zwiększeniu konkurencyjności na rynku oraz reinwestowaniu zysków.

Wady estońskiego CIT-u 2024

Spółki, które planują przejście na estoński CIT, powinny wziąć pod uwagę nie tylko jego zalet, ale również wady.

Głównym zagrożeniem jest konieczność nagłej zapłaty podatku łącznie z odsetkami wynikająca z utraty prawa do takiej formy opodatkowania. Do tego rodzaju sytuacji może dojść, gdy, z końcem roku poprzedzającego dany rok podatkowy dane zawarte w księgach podatkowych uniemożliwiają wskazanie wyniku finansowego netto. Wynika to bezpośrednio z art. 28I ust. 1 pkt 4 lit. b Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Trzeba też liczyć się z tym, że spółka musi odprowadzać podatek od wydatków firmy niezwiązanych z jej działalnością oraz poniesionych kosztów, których nie wykazała, na przykład przez błąd pracownika.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Doradca finansowy – kim jest i czym się zajmuje?

0
doradca finansowy

Doradcy finansowi to specjaliści pomagający przedsiębiorcom w wyborze optymalnych produktów finansowych. Ich usługi są szczególnie przydatne przy planowaniu wysokokwotowych i ryzykownych transakcji.

Doradcy finansowi są niezależnymi specjalistami, którzy pomagają swoim klientom w bezpieczny sposób zarządzać zgromadzonym kapitałem, utrzymać płynność finansową oraz realizować cele biznesowe wymagające finansowania zewnętrznego. Usługi doradców wynagradzane są przez klientów, a cenniki mocno zróżnicowane. Sprawdź, czym dokładnie zajmują się doradcy finansowi oraz czy warto korzystać z ich usług!

Czym zajmuje się doradca finansowy?

Dyrektywa Unii Europejskiej dotycząca pośrednictwa finansowego definiuje doradców finansowych jako grupę zawodową niezależnych specjalistów, którzy nie są związani z żadną konkretną instytucją finansową. Ich zadaniem jest przekazywanie klientom merytorycznej wiedzy w temacie bezpiecznego zarządzania majątkiem własnym.

Odmienną definicję proponuje Europejska Federacja Doradców Finansowych i Pośredników Finansowych (FECIF). Zgodnie z nią doradca finansowy jest specjalistą, który podejmuje działania w celu ochrony majątku klienta i zapewnienia mu płynności finansowej. Osoba ta analizuje potrzeby swoich klientów i wybiera właściwe dla nich produkty finansowe.

Doradca finansowy ma zatem za zadanie niesienie pomocy klientom indywidualnym i korporacyjnym w dokonywaniu trafnych i intratnych decyzji finansowych. Doradcy najczęściej pomagają w znalezieniu najlepiej dopasowanych do indywidualnych potrzeb klientów ofert kredytów, pożyczek, ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że doradca finansowy nie jest ani pośrednikiem finansowym, ani doradcą kredytowym czy inwestycyjnym.

Na rynku funkcjonują osoby świadczące usługi doradcze na różnym poziomie. Dzieje się tak, ponieważ polskie ustawodawstwo nie nakłada na grupę zawodową doradców finansowych obowiązku ukończenia żadnych studiów, kursów, czy szkoleń specjalistycznych. Wystarczy wykształcenie średnie.

Znakomita większość doradców finansowych funkcjonujących na rynku posiada wykształcenie wyższe z dziedziny finansów, rachunkowości, ekonomii, zarządzania, bankowości lub prawa. Dodatkowo dążą oni do stałego podnoszenia własnych kompetencji zawodowych i regularnie dokonują aktualizacji posiadanej wiedzy.

Kiedy warto skorzystać z usług doradcy finansowego?

Pomoc doradców finansowych będzie szczególnie cenna dla osób, które stoją przed wyborem odpowiedniej oferty kredytu, pożyczki, ubezpieczenia czy funduszu emerytalnego, a nie orientują się w obecnej sytuacji rynkowej i wachlarzu ofert na tyle mocno, aby móc samodzielnie dokonać dobrego wyboru.

Doradca finansowy nie tylko udzieli Ci merytorycznej pomocy w dziedzinie finansów, ale również zaoszczędzi sporo Twojego czasu. W jego ofercie znajduje się zazwyczaj wiele ofert wszystkich najistotniejszych podmiotów na rynku. Dzięki współpracy z doradcą możesz wszystkie je porównać w jednym miejscu i czasie.

Zanim jednak zdecydujesz się na powierzenie losu swojej firmy doradcy, dokładnie sprawdź opinie o nim. Na rynku nie brakuje nieuczciwych ekspertów, którzy nie kierują się dobrem klientów, a swoim własnym, wybierając oferty, które wiążą się dla nich z najwyższymi profitami.

Ile kosztuje doradca finansowy?

Musisz mieć świadomość, że istnieje spora różnica pomiędzy doradcami i ekspertami finansowymi. Zgodnie z obowiązującym prawem doradcy finansowi nie mogą pobierać prowizji od banku, dlatego kosztem swojej porady obciążają klienta. Sytuacja wygląda zupełnie inaczej u ekspertów finansowych. Ci z kolei nie mają prawa pobierać prowizji od klienta, dlatego zarabiają na prowizjach bankowych. Zadaniem obydwóch grup zawodowych jest natomiast niesienie pomocy w doborze najlepszej oferty produktów kredytowych, ubezpieczeniowych i oszczędnościowych.

Wynagrodzenie doradców finansowych najczęściej ustalane jest indywidualnie, jako procent wartości przedmiotu usługi. Przykładowo w przypadku kredytów firmowych, prowizja za skuteczną pomoc w uzyskaniu finansowania może wynosić od 2 do nawet 5 procent wartości udzielonego zobowiązania.

Podsumowując, doradca finansowy jest specjalistą doradzającym swoim klientom w dziedzinie szeroko pojętych finansów. Jego zadaniem jest przede wszystkim pomoc w wyborze najbardziej opłacalnych ofert kredytów, pożyczek, ubezpieczeń i funduszy inwestycyjnych. Prawo zabrania doradcom finansowym czerpania korzyści od banków, dlatego też rozliczają się oni ze swoimi klientami. Rozliczenie to najczęściej przybiera formę prowizji wyrażonej procentowo i liczonej od sumy przedmiotu, którego dotyczy usługa.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.

Jak przebiega likwidacja spółki komandytowej? Czy można zamknąć spółkę bez likwidacji?

0
likwidacja spółki komandytowej

Spółkę komandytową najczęściej zakłada dwóch wspólników, z których jeden dysponuje pomysłem na biznes, a drugi – majątkiem niezbędnym do tego, aby ten biznes zrealizować. To specyficzny rodzaj spółki osobowej prawa handlowego. W jaki sposób funkcjonuje spółka komandytowa? Jak ją utworzyć oraz rozwiązać? Zapraszamy do lektury!

Na czym polega spółka komandytowa?

Spółka komandytowa to jedna z osobowych spółek prawa handlowego. Podmiot ten posiada zdolność prawną oraz zdolność do dokonywania czynności prawnych. Spółka może więc we własnym imieniu zaciągać zobowiązania, nabywać prawa i być stroną umów.

Założycielami spółki komandytowej muszą być co najmniej dwaj wspólnicy. Co najmniej jeden ze wspólników musi pełnić funkcję komandytariusza i co najmniej jeden musi być komplementariuszem. Komandytariusz ponosi ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki. Komplementariusz ponosi nieograniczoną odpowiedzialność całym swoim majątkiem teraźniejszym i przyszłym.

Czy wiesz, że…

Pieczęć kwalifikowana to niezastąpione narzędzie, w które powinna wyposażyć się każda spółka? 

Kupuję najtaniej na pieczeckwalifikowana.pl!

Sposób powstania spółki komandytowej

Spółka powstaje z chwilą podpisania umowy przez wspólników i zarejestrowania jej w Krajowym Rejestrze Sądowym. Obecnie nie ma możliwości rejestracji drogą tradycyjną. Wspólnicy muszą w tym celu skorzystać z elektronicznego Portalu Rejestrów Sądowych lub platformy online S24. Nie ma konieczności, aby umowa spółki została zawarta przed notariuszem.

Majątek spółki komandytowej

Majątek spółki komandytowej stanowi odrębną własność, na którą składają się prawa majątkowe wniesione tytułem, wkładu wspólników podczas zakładania podmiotu oraz prawa majątkowe nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Wkłady wspólników nie muszą przyjąć formy pieniężnej, ale powinny być przydatne spółce z punktu widzenia przedmiotu jej działalności.

Podział zysków w sp. k.

Każdy ze wspólników spółki komandytowej posiada prawo do zysku z tą różnicą, że udział w zyskach spółki każdego z komplementariuszy jest równy i nie ma tutaj znaczenia rodzaj i wartość wniesionych przez niego wkładów, a udział każdego z komplementariuszy jest proporcjonalny do wysokości rzeczywiście wniesionego wkładu. Oczywiście istnieje możliwość, aby w umowie spółki ustalić inny podział zysków.

Prowadzenie spraw oraz reprezentacja spółki w sp. k.

Prawo oraz obowiązek do prowadzenia spraw spółki zostało prawnie przydzielone komplementariuszom. Jeśli umowa nie będzie stanowić inaczej, to każdy z komplementariuszy będzie miał takie same prawa do wydawania decyzji, opinii, podejmowania uchwał i organizowania działalności spółki.

Komplementariusze mają również prawo do reprezentowania interesów spółki na zewnątrz. Prawo to przysługuje wszystkim komplementariuszom na równi, chyba że zapisy w umowie spółki będą stanowić inaczej.

Odpowiedzialność

Jeśli egzekucja prowadzona wobec spółki będzie nieskuteczna częściowo lub całkowicie, to odpowiedzialność za jej zobowiązania przejmą komplementariusze. Ci będą odpowiadać całym swoim majątkiem, bez ograniczeń. Takie uregulowanie wynika z faktu, że spółka komandytowa nie ma ustawowo zagwarantowanego minimalnego kapitału początkowego.

Odpowiedzialność komandytariuszy jest ograniczona do wysokości kwot określonych w umowie spółki (sumy komandytowej). Jeśli komandytariusz zdecyduje się w firmie spółki umieścić swoje nazwisko, to jego odpowiedzialność będzie ograniczona.

Likwidacja spółki komandytowej krok po kroku

Spółka komandytowa może zostać rozwiązana w chwili, kiedy wspólników przestaje wiązać dążenie do jednego celu, a więc: nie chcą dalej wspólnie prowadzić przedsiębiorstwa, spółka ogłosiła upadłość, jeden z komplementariuszy ogłosił upadłość lub umarł, lub na skutek prawomocnego wyroku sądu. Faktyczne rozwiązanie spółki następuje dopiero w momencie wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Likwidacja spółki komandytowej – postępowanie likwidacyjne

W jaki sposób przebiega proces likwidacji spółki komandytowej krok po kroku?

  1. Likwidację spółki komandytowej należy rozpocząć od zgłoszenia we właściwym sądzie rejestrowym otwarcia likwidacji. Uprawnionym do zgłoszenia jest likwidator.
  2. Kolejno likwidatorzy przystępują do dokonania czynności likwidacyjnych, a więc: zakończenia bieżących interesów podmiotu, ściągnięcia wierzytelności, wypełnienia zobowiązań, upłynnienia należącego do spółki majątku.
  3. Sporządzenie bilansu zakończenia likwidacji.
  4. Zgłoszenie zakończenia procesu likwidacji do rejestrowego.
  5. Złożenie wniosku o wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego.

Wraz z chwilą wykreślenia spółki z KRS, następuje jej rozwiązanie, a więc utrata bytu prawnego.

Rozwiązanie spółki komandytowej bez likwidacji

Chociaż przeprowadzenie procesu likwidacyjnego jest podstawowym sposobem na rozwiązanie spółki komandytowej, to obowiązujące przepisy dają możliwość przeprowadzenia rozwiązania podmiotu bez przeprowadzenia likwidacji. Nielikwidacyjny sposób rozwiązania spółki powinien zostać uzgodniony przez wspólników w trakcie podpisywania umowy spółki lub w trakcie jej trwania.

Istnieją cztery podstawowe sposoby na rozwiązanie spółki komandytowej bez przeprowadzania likwidacji:

  1. podział majątku spółki pomiędzy jej wspólników;
  2. przejęcie przedsiębiorstwa przez jednego lub kilku wspólników;
  3. sprzedaż spółki innemu podmiotowi;
  4. wniesienie spółki w formie aktu notarialnego w formie aportu do innego podmiotu.

Po przeprowadzeniu rozwiązania nielikwidacyjnego wspólnicy są zobowiązani  złożyć do sądu rejestrowego wniosek o wykreślenie podmiotu z rejestru KRS.

Podsumowując, spółka komandytowa jest spółką osobową prawa handlowego. Wśród jej wspólników występują komandytariusze oraz komplementariusze. Podmiot można rozwiązać na drodze postępowania likwidacyjnego lub bez likwidacji.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej o rodzajach spółek.

Spółka jawna – wady i zalety

0
spółka jawna wady i zalety

Spółka jawna to podstawowy rodzaj działalności uregulowany przez kodeks spółek handlowych. To dobre rozwiązanie dla biznesów o małej i średniej wielkości, które charakteryzują się niskim poziomem ryzyka.

Spółki jawne powinny znaleźć się w zakresie zainteresowań wszystkich tych, którzy nie planują podejmować ryzykownych interesów i budować ogromnych przedsiębiorstw. Dlaczego tak jest? Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się, czym charakteryzuje się spółka jawna, jakie są jej wady i zalety oraz kto powinien pomyśleć o wyborze właśnie takiej formy działalności!

Na czym polega spółka jawna?

Spółka jawna została uregulowana w kodeksie spółek handlowych. Ustawodawca postanowił poświęcić jej najwięcej uwagi, a przy opisywaniu pozostałych rodzajów spółek jedynie odnosić się do elementów, które nie zostały powiedziane przy spółce jawnej lub regulowane są w sposób odmienny.

Czy wiesz, że…

Pieczęć kwalifikowana to niezastąpione narzędzie, w które powinna wyposażyć się każda spółka? 

Kupuję najtaniej na pieczeckwalifikowana.pl!

Charakterystyka spółki jawnej

Spółka jawna to osobowa spółka handlowa. Nie posiada ona osobowości prawnej, ale funkcjonuje jako osobny od wspólników byt prawny. Spółka występuje w obrocie gospodarczym jako podmiot praw i obowiązków, a więc posiada zdolność prawną.

Nazwa sp. j.

Podmiot działa w obrocie gospodarczym pod własną nazwą. W nazwie tej muszą się znaleźć nazwiska lub firmy wszystkich wspólników. Dodatkowo możliwe jest dodanie do nazwy słów określających, czym spółka się zajmuje.

Powstawanie sp. j.

Spółka jawna powstaje i funkcjonuje na podstawie umowy zawartej pomiędzy wspólnikami. Prawo wymaga, aby dokument miał formę pisemną, ale nie musi być podpisywany w obecności notariusza.

Nie ma możliwości, aby utworzyć jednoosobową spółkę cywilną. Jej założycielami muszą być co najmniej dwa podmioty – osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Nie ma możliwości, aby wspólnikiem w spółce stała się spółka cywilna, ponieważ ta nie dysponuje podmiotowością prawną. Nie ma natomiast żadnych przeciwwskazań ku temu, żeby spółkę cywilną przekształcić w spółkę jawną.

Spółka jawna powstaje z chwilą dokonania wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym. Można tego dokonać jedynie w trybie online. W systemie S24 znajduje się elektroniczny wzorzec umowy spółki, który znacznie ułatwi jej stworzenie. Niestety nie ma możliwości dowolnego edytowania tego wzorca, dlatego, jeśli w umowie spółki mają się znaleźć zapisy niestandardowe, konieczne będzie podpisanie umowy w formie tradycyjnej.

Majątek w spółce jawnej

Spółki jawne posiadają własne majątki, na które składają się wkłady własne wspólników oraz mienie nabyte w czasie istnienia spółki. Każdy ze wspólników powinien wnieść do spółki określoną w umowie wysokość wkładu. Wkładem mogą być środki pieniężne, ale również prawa własności, prawa rzeczowe, praca własna wspólnika lub świadczenie usług. Spółka może otrzymać wkłady na własność lub jedynie do używania.

Wspólnicy posiadają równe prawa do podziału w zyskach i stratach spółki. Do wypłaty zysku nie jest konieczne podjęcie odpowiedniej uchwały wspólników.

Wady spółki jawnej

Obecnie spółkę jawną można założyć wyłącznie w trybie online za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych lub portalu S24. Nie ma już możliwości, aby wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego dokonać drogą tradycyjną, co może stanowić przeszkodę dla osób nieposługujących się biegle komputerem.

Rejestracja poprzez portal S24 dostępna jest wyłącznie dla wspólników, którzy zdecydowali się założyć spółkę przy wykorzystaniu elektronicznego szablonu umowy dostępnego na portalu. Szablonu tego nie można dowolnie edytować, dlatego nie sprawdzi się on w przypadku chęci zawarcia w umowie niestandardowych zapisów, na przykład wniesienia wkładów własnych w postaci niepieniężnych.

Poważną wadą spółki jawnej jest wysokie ryzyko jej prowadzenia. W tym rodzaju podmiotu każdy ze wspólników odpowiada za zobowiązania spółki w sposób solidarny, osobisty i nieograniczony. Jeśli zatem majątku zgromadzonego w spółce nie wystarczy na pokrycie jej zobowiązań, to wierzyciel będzie miał prawo dochodzić swoich roszczeń z majątków teraźniejszych i przyszłych wspólników lub jednego, wybranego dowolnie wspólnika.

Zalety spółki jawnej

Podstawową zaletą, która zazwyczaj przesądza o wyborze prowadzenia działalności w formie spółki jawnej, są stosunkowo niskie koszty jej prowadzenia. Wiąże się to przede wszystkim z możliwością prowadzenia prostej księgowości, kiedy przychody w spółce nie będą przekraczać 2 mln euro rocznie. Dodatkowo spółka posiada własny majątek, więc może on służyć do pokrywania zobowiązań zaciągniętych przez firmę.

Zaletą jest również łatwość w zakładaniu spółki jawnej. Jej umowa nie musi przyjmować postaci aktu notarialnego, a wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego można dokonać online. W systemie S24 znajduje się elektroniczny wzorzec umowy spółki, co dodatkowo ułatwia całą procedurę.

W spółce jawnej każdy ze wspólników powinien wnieść wkład własny. Nie musi on jednak przyjąć formy pieniężnej. Jeśli więc wspólnik nie dysponuje środkami finansowymi w odpowiedniej wysokości, może zaproponować wkład niepieniężny przyjmujący różnorodne postaci, nawet postać pracy własnej na rzecz spółki.

Każdy ze wspólników ma prawo do reprezentowania interesów spółki na zewnątrz oraz do prowadzenia spraw spółki, a więc zarządzania nią, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Spółkę jawną nie tylko w łatwy sposób można założyć, ale również rozwiązać. Kiedy wspólników przestanie wiązać dążenie do jednego celu, jakim jest wspólne prowadzenie działalności gospodarczej, mogą oni zakończyć funkcjonowanie spółki. W tym celu powinni oni podsumować prowadzoną działalność oraz rozliczyć zyski i straty.

Kiedy warto założyć spółkę jawną?

Założenie spółki jawnej poleca się szczególnie wspólnikom działającym w jednej branży i planującym otworzyć biznes charakteryzujący się niskim poziomem ryzyka. Dzieje się tak z uwagi na fakt, że za zobowiązania spółki, których nie sposób uregulować z majątku własnego podmiotu, odpowiadają solidarnie i całym swoim majątkiem teraźniejszym i przyszłym wspólnicy.

Spółka jawna będzie również dobrym rozwiązaniem dla działalności o małej lub średniej skali. W tym przypadku nie będzie konieczności prowadzenia pełnej księgowości, co znacznie ułatwi proces księgowy.

Podsumowując, o prowadzeniu biznesu w formie spółki jawnej powinny pomyśleć osoby, które chciałby zarządzać podmiotem posiadającym odrębność podmiotową. Najlepiej, aby działalność charakteryzowała się niskim poziomem ryzyka i prowadzona była na małą lub średnią skalę.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

W jaki sposób wykorzystywać dobra substytucyjne, by zaspokoić popyt? Przykłady

0
dobra substytucyjne

Dobra substytucyjne to produkty i usługi zdolne do wzajemnego zastępowania się z uwagi na posiadanie podobnych cech i funkcjonalności. Czym dokładnie są takie dobra oraz w jaki sposób można je kategoryzować? Tego dowiesz się z poniższego artykułu!

Produkty i usługi można określić dobrami substytucyjnymi, kiedy te charakteryzują się zbliżonymi cechami i podobną funkcjonalnością. Na rynku wyróżnić można wiele rodzajów dóbr substytucyjnych. Część z nich jest zamiennikami idealnymi, inne spełniają jedynie podobne zadania. W zależności od tego, w jakim stopniu określone produkty i usługi można zamieniać, tak silnie oddziaływają one na wzajemny popyt.

Dobra substytucyjne – definicja

Dobra substytucyjne to dobra i usługi, które cechują się zbliżonymi cechami oraz właściwościami, co sprawia, że mogą się wzajemnie zastępować. Dobro substytucyjne pełni identyczną funkcję jak produkt lub usługa nim zastępowane.

Różne towary oraz usługi, nawet takie, które posiadają bardzo podobny wygląd i funkcjonalność, nigdy nie są w stanie stać się swoimi doskonałymi zamiennikami. Można jednak wyróżnić grupę substytutów bliskich, które pełnią na tyle podobną funkcję, że można je stosować zamiennie.

Substytuty dalsze to wszystkie dobra znajdujące się na rynku. Przyporządkowanie konkretnych usług czy produktów do grupy dóbr substytucyjnych bliższych lub dalszych uzależnione jest od indywidualnego podejścia konsumentów.

W definicji stosowanej przez ekonomistów duży nacisk kładzie się na cenę. Zgodnie z tym kryterium mianem dóbr substytucyjnych należałoby określić produkty, w przypadku których zmiana ceny jednego z dóbr, spowoduje spadek popytu na niego i wzrost popytu na tańsze z dwóch dóbr. Siła reakcji gospodarki będzie uzależniona od ilości dostępnych na rynku dóbr substytucyjnych oraz ich cen.

Przykłady dóbr substytucyjnych

Dzięki podobnym cechom dobra substytucyjne mogą zastępować się wzajemnie. Przykładowe pary takich dóbr to:

  • masło i margaryna,
  • długopis i pióro,
  • Coca-Cola i Pepsi,
  • kawa i herbata,
  • piwo i wino.

Wzrost ceny jednego z nich powoduje przesunięcie popytu konsumentów w kierunku drugiego, tańszego z nich.

W jaki sposób biznesy używają dóbr substytucyjnych?

Przy założeniu konkurencji doskonałej, dobra substytucyjne powinny być substytutami doskonałymi. Oznacza to, że muszą się one charakteryzować dokładnie taką samą charakterystyką i funkcjonalnością.

Przykładem są: leki, które figurują pod różnymi nazwami, ale posiadają tę samą substancję czynną, mleka, które różnią się jedynie opakowaniem, łącza internetowe, elektryczność, telefonia komórkowa, paliwa oraz bilety lotnicze.

W opisanym powyżej przypadku dobra substytucyjne mogą konkurować jedynie ceną lub rozpoznawalnością marki. W przypadku dóbr, które są zamiennikami, ale nie idealnymi, możliwa jest konkurencja o zdecydowanie szerszym spektrum – cenowa, wizerunkowa, funkcjonalna, zapachowa.

Dobra substytucyjne doskonałe i niedoskonałe

Substytuty można podzielić na doskonałe i niedoskonałe. Jeśli jedno dobro może zostać użyte dokładnie w ten sam sposób, co inne dobro, to obydwa dobra określa się mianem substytutów doskonałych. W tym przypadku idealne podobieństwo sprawia, że już niewielka podwyżka ceny jednego dobra sprawia, że klient sięga po drugie dobro. Przykładem mogą być tutaj: podobnie wyglądające długopisy różnych marek, sery żółte tego samego rodzaju, ale produkowane przez różnych producentów, czy identycznie wyglądające t-shirty, ale posiadające różne metki.

Substytuty niedoskonałe wykazują tę samą użyteczność, ale różnią się pod względem wyglądu, zapachu, trwałości, czy innych cech sprawiających, że zmiana ceny jednego dobra nie koniecznie będzie się wiązała z wyborem tańszego zamiennika. Przykładami są tutaj produkty o wyraźnym zdefiniowaniu – płatki śniadaniowe, Coca-Cola, kosmetyki czy niektóre słodycze. Nie sposób tutaj znaleźć idealnego substytutu o tej samej jakości, dlatego wybory klienta będą uzależnione od indywidualnych preferencji.

Substytuty śródkategroryczne i międzykategroryczne

Kolejny podział dóbr substytucyjnych wyróżnia produkty i usługi śródkategoryczne oraz międzykategoryczne. Rozróżnienie powstało z uwagi na przynależność do tej samej lub różnych kategorii.

Substytuty śródkategoryczne to dobra należące do tej samej kategorii grupy produktów i cechujące się wspólnymi cechami. Przykładami mogą być tutaj: czekolady, kawy, chipsy, farby do włosów i samochody różnych marek.

Substytuty międzykategoryczne to dobra należące do innych kategorii, ale pozwalające na zaspokojenie tych samych potrzeb. Przykładowo, aby zaspokoić uczucie głodu, można zjeść frytki zamiast hamburgera, żeby dojechać na drugi koniec miasta, można wsiąść do tramwaju zamiast do autobusu, a zamiast kupić szafę, można nabyć komodę.

Kiedy klienci muszą zdecydować się na dobro substytucyjne, to najczęściej najpierw sięgną po dobro subkategoryczne, a dopiero na wypadek jego niedostępności po dobro międzykategoryczne.

Dobra substytucyjne brutto i netto

Dobra substytucyjne można kategoryzować na wiele sposobów. Ekonomiści rozróżniają dobra substytucyjne netto oraz brutto.

Z dobrami substytucyjnymi brutto mamy do czynienia, kiedy wzrost ceny jednego z dóbr skutkuje wzrostem popytu na drugie z dóbr. Przykładem może być tutaj kawa i herbata, masło i margaryna, czy chleb i bułki. Jeśli ceny kawy, masła i margaryny wzrosną, to klienci zaczną jeść na śniadania chleb posmarowany margaryną i popijać herbatą.

Przy dobrach substytucyjnych netto zapotrzebowanie na dany produkt nie zmienia się, chociaż cena ulega wzrostom lub spadkom. Dobrym przykładem będą tutaj konsumenci, którzy wolą pić Coca-Colę od Pepsi lub tacy, którzy preferują ryż i nie lubią makaronu. W takiej sytuacji nawet spore zmiany cen nie spowodują „przerzucenia” się na dobro o zbliżonych funkcjonalnościach.

Dobra substytucyjne a komplementarne

Dobra komplementarne to natomiast takie, które się wzajemnie uzupełniają. Podczas gdy dobra substytucyjne konkurują ze sobą, dobra komplementarne są najczęściej kupowane razem. Popyt na jedno z nich jest zatem zależne od popytu na drugi. Przykłady to:

  • komputer i oprogramowanie komputerowe,
  • samochód i paliwo,
  • drukarka i tusz.

Substytuty a popyt

W przypadku znakomitej większości rodzajów dóbr substytucyjnych zmiana ceny będzie się wiązała z przesunięciem na krzywej popytu: im cena jednego dobra niższa, tym niższy popyt na dobro substytucyjne i na odwrót – im cena danego dobra wyższa, tym wyższy popyt na dobra substytucyjne.

Powyższa zasada nie ma zastosowania w przypadku dóbr substytucyjnych netto, gdzie zapotrzebowanie na dane dobra nie stanowi reakcji na cenę dóbr substytucyjnych. W przypadku substytutów niedoskonałych wybory dóbr substytucyjnych będą uzależnione od indywidualnych odczuć i preferencji konsumentów.

Poznaj pozostałe artykuły z kategorii Działalność gospodarcza.

Jak sprawdzić księgi wieczyste? Jak korzystać z wyszukiwarki ksiąg wieczystych?

0
księgi wieczyste

Przed zakupem nieruchomości, należy dokładnie sprawdzić, jakie zapisy figurują w jej księdze wieczystej. Badanie księgi można zlecić notariuszowi lub przeprowadzić je samodzielnie.

Księga wieczysta to najważniejszy dokument dla każdej nieruchomości. Znajdują się w niej najistotniejsze dane dotyczące stanu prawnego, struktury właścicielskiej, ewentualnych roszczeń i hipotek. Księgi wieczyste są ogólnodostępne, dlatego ich badanie z łatwością można przeprowadzić samodzielnie i to z poziomu domowej kanapy, ponieważ baza ksiąg udostępniana jest online. Można to również zrobić w siedzibie sądu rejonowego właściwego z uwagi na położenie nieruchomości. Jeśli nie czujesz się na siłach wykonania tego zadania, to poproś o pomoc notariusza, ale nigdy nie rezygnuj z przeprowadzenia weryfikacji zapisów umieszczonych w księdze wieczystej, kiedy planujesz podpisać umowę kupna nieruchomości.

Co można sprawdzić w księgach wieczystych?

Księgi wieczyste to rejestry publiczne przedstawiające stan prawny nieruchomości, uregulowane w ustawie o księgach wieczystych i hipotece z 6 lipca 1982 roku. Zasady prowadzenia ksiąg i zbiorów dokumentów, stosowane w przypadku ksiąg wieczystych znajdują uregulowanie w Dzienniku Ustaw nr 102, pozycja 1122 z 2001 roku z późniejszymi zmianami. Natomiast zagadnienia dotyczące ksiąg wieczystych znalazły rozstrzygnięcie w Kodeksie Postępowania Cywilnego w artykule 626.

Każda księga wieczysta zbudowana jest z czterech działów:

  • Dział I-O – Oznaczenie nieruchomości – znajdują się tutaj dane pochodzące z ewidencji gruntów, a więc przede wszystkim: adres, numer działki i opis budynku, ale również wpisy dotyczące praw związanych bezpośrednio z własnością. W tej części znajduje się też charakterystyka budynku lub lokalu – jego powierzchnia, liczba i rodzaj pomieszczeń i ich przeznaczenie oraz wykaz pomieszczeń dodatkowych, takich jak: komórka lokatorska, piwnica czy miejsce postojowe.
  • Dział II – Własność – w tej części księgi znajdują się informacje na temat własności i użytkowania wieczystego.
  • Dział III – Prawa, roszczenia i ograniczenia – tutaj znajdą się zapisy o ograniczonych prawach rzeczowych, ograniczeniach w rozporządzaniu lub użytkowaniu wieczystym oraz inne informacje związane z prawami i roszczeniami.
  • Dział IV – Hipoteka – w tym miejscu znajdą się informacje o obciążeniu nieruchomości hipoteką przez bank kredytujący jej zakup, urząd skarbowy, ZUS czy KRUS.

Dodatkowo w każdym dziale mogą znajdować się wzmianki. Oznaczają one, że do właściwego sądu rejonowego wpłynął już wniosek dotyczący interesującej Cię nieruchomości, ale nie został on jeszcze rozpatrzony. Takie wzmianki nie są opisane szczegółowo, więc z samej księgi nie sposób się dowiedzieć, czego konkretnie one dotyczą. Najczęściej jednak związane są one z chęcią dodania kolejnego wpisu, wykreślenia lub zmiany wpisu, który już widnieje w księdze.

Jak sprawdzić księgi wieczyste online?

Sprawdzając dział I-O księgi wieczystej dowiedz się, czy przedstawione w księdze dane są zgodne z tymi, jakie podaje właściciel nieruchomości. We wpisie w księdze wieczystej zwróć szczególną uwagę na:

  • adres lokalu,
  • numer działki, na której jest posadowiony budynek,
  • powierzchnię lokalu,
  • liczbę oraz rodzaj pomieszczeń,
  • przeznaczenie pomieszczeń.

Sprawdź przeznaczenie lokalu – lokal użytkowy czy mieszkalny. Jeśli na nieruchomość będzie nałożona służebność gruntowa, dojście do niej będzie się znajdowało na sąsiedniej nieruchomości lub nieruchomość będzie podzielona na udziały, to właśnie tutaj znajdziesz o tym informacje. Dział I-O ksiąg wieczystych to miejsce, które powinieneś „prześwietlić” ze szczególną uważnością i wyjaśnić wszelkie budzące wątpliwości zapisy.

W dziale drugim znajdziesz nazwiska wszystkich właścicieli nieruchomości. Porównaj je z tymi, które widnieją na umowie lub jej drafcie, abyś miał pewność, że prowadzisz negocjacje z właściwym podmiotem. Pamiętaj, że jeśli planujesz kupić działkę, dom lub mieszkanie stanowiące współwłasność kilku osób, to na umowie muszą się znaleźć wszystkie ich podpisy. Jeśli planujesz zakupić nieruchomość znajdująca się w ustalanej dopiero masie spadkowej lub której właścicielami są osoby niepełnoletnie, to radzimy poczekać na decyzję sądu co do możliwości jej sprzedaży.

W dziale trzecim księgi wieczystej znajdziesz informacje o tym, czy nieruchomość jest obciążona prawem dożywotniego zamieszkania, użytkowania, służebności, odkupu, pierwokupu, czy jest wynajmowana lub dzierżawiona. Znajdują się tutaj również ostrzeżenia o wszczęciu postępowania egzekucyjnego lub innych prawach osób trzecich do dysponowania nieruchomością. To bardzo istotny dział, który należy bezwzględnie, z najwyższą uwagą krytycznie sprawdzić przed dokonaniem zakupu.

W ostatnim dziale księgi wieczystej należałoby szukać informacji o ewentualnych hipotekach, a więc wierzytelnościach, których zabezpieczeniem jest interesująca Cię nieruchomość. Te wpisy najczęściej dotyczą kredytów hipotecznych, które obecni właściciele zaciągnęli na zakup, ale mogą być również wynikiem zadłużeń w urzędzie skarbowym, Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych lub Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Ze szczególną ostrożnością należy podchodzić do wzmianek w działach III oraz IV. Te mogą się wiązać z wpłynięciem do sądu wniosku o zabezpieczenie hipoteką wierzytelności lub wniosku o nałożenie ograniczenia w rozporządzaniu nieruchomością. Jeżeli nie możesz czekać na zmianę wzmianki we wpis, a więc rozpatrzenie złożonego do sądu wniosku, który jeszcze nie został rozpatrzony, możesz wystąpić do podmiotu sprzedającego z prośbą o wyjaśnienie wzmianek.

Jak uzyskać numer księgi wieczystej?

Aby ułatwić katalogowanie i odnajdywanie poszczególnych ksiąg wieczystych, każdej z nich nadaje się unikatowy numer, składający się z trzech części:

  • pierwsze cztery znaki (dwie litery, cyfra, litera) identyfikują sąd, który prowadzi daną księgę; przykładowo WR1K oznacza księgę wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wrocław Krzyki;
  • kolejne 8 cyfr to numer nadawany zgodnie z repetytorium ksiąg wieczystych konkretnego wydziału sądu rejonowego;
  • ostatnia cyfra to cyfra kontrolna.

Poszczególne elementy numeru księgi wieczystej są od siebie oddzielone ukośnikiem.

Numer księgi wieczystej można uzyskać w wydziałach wieczystoksięgowych właściwych z uwagi na położenie nieruchomości sądów rejonowych lub w starostwach powiatowych w wydziałach geodezji i kartografii. Numery ksiąg są również w posiadaniu właścicieli nieruchomości, ponieważ muszą się znaleźć na dokumentach jej zakupu i sprzedaży.

Aby sprawdzić księgę wieczystą, wystarczy powyższy numer wpisać w przeglądarkę Elektronicznych Ksiąg Wieczystych.

elektroniczne księgi wieczyste

Jak uzyskać odpis księgi wieczystej nieruchomości?

Obecnie funkcjonuje elektroniczna baza ksiąg wieczystych, w której bez problemu i całkowicie za darmo można sprawdzić treść każdej księgi. Warunkiem jest tutaj posiadanie jej numeru. Przeglądarka Elektronicznych Ksiąg Wieczystych znajduje się na portalu utrzymywanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości pod tym linkiem. Przeglądanie Elektronicznych Ksiąg Wieczystych jest całkowicie bezpłatne.

Jeśli potrzebujesz odpisu, wyciągu lub zaświadczenia o zamknięciu księgi wieczystej, to będziesz musiał wypełnić wniosek o wydanie odpisu, wyciągu albo zaświadczenia z księgi wieczystej. Wniosek taki złożysz przez Internet (na stronie ekw.ms.gov.pl), listownie lub osobiście w centrali Centralnej Informacji Ksiąg Wieczystych (Warszawa, ul. Czerniakowska 100) lub w oddziale CIKW przy wydziałach ksiąg wieczystych miejscowych sądów rejonowych. Wydanie odpisu księgi wieczystej jest odpłatne:

  • za odpis zwykły księgi wieczystej zapłacisz 30 zł,
  • za odpis zupełny księgi wieczystej zapłacisz 60 zł,
  • za wyciąg z księgi wieczystej:
    • z jednego działu księgi wieczystej zapłacisz 15 zł,
    • z dwóch działów księgi wieczystej zapłacisz 20 zł,
    • z trzech działów księgi wieczystej zapłacisz 25 zł,
    • z czterech działów księgi wieczystej zapłacisz 30 zł,
  • za zaświadczenie o zamknięciu księgi wieczystej zapłacisz 10 zł.

Podsumowując, istnieje kilka sposobów na to, by sprawdzić treść księgi wieczystej. Najprostszym z nich będzie dokonanie samodzielnej weryfikacji drogą online w elektronicznej bazie danych utrzymywanej przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Treść ksiąg wieczystych powinna być weryfikowana w szczególności, kiedy planujesz zakup nieruchomości.

Dlaczego warto założyć konto przedsiębiorcy na biznes.gov.pl? Dostęp do CEIDG

0
konto przedsiębiorcy

Konto przedsiębiorcy na biznes.gov.pl to rozwiązanie dla osób prowadzących własną działalność gospodarczą, które chcą ograniczyć niezbędne formalności do absolutnego minimum. Dzięki rejestracji na portalu rządowym można uniknąć wizyt w urzędach, a zaoszczędzony czas przeznaczyć na działania sprzyjające rozwojowi biznesu.

Platforma biznes.gov.pl przeznaczona jest dla osób, które już prowadzą lub dopiero zamierzają rozpocząć prowadzenie firmy. Jej cel to wsparcie w realizowaniu spraw dotyczących zakładania i prowadzenia działalności, a tym samym uproszczenie formalności. W ten sposób można załatwiać sprawy urzędowe bez wychodzenia z domu – wystarczy założyć konto przedsiębiorcy na rządowym portalu.

Konto przedsiębiorcy – rejestracja

Konto przedsiębiorcy w serwisie biznes.gov.pl to pierwszy krok, aby korzystać ze wszystkich e-usług dostępnych na platformie, a przy tym zyskać dostęp do informacji z rejestru CEIDG, Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Założenie takiego konta jest jedynym sposobem, aby załatwiać sprawy w CEIDG przez Internet.

Rejestracja konta przedsiębiorcy możliwa jest w trakcie pierwszego logowania do systemu na stronie biznes.gov.pl. Po założeniu konta użytkownik może bezpłatnie i w jednym miejscu załatwiać sprawy urzędowe w wielu instytucjach takich jak między innymi: Urząd Stanu Cywilnego, Państwowa Inspekcja Pracy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Narodowy Fundusz Zdrowia czy Urząd Ochrony Danych Osobowych.

Aby zarejestrować konto przedsiębiorcy, należy zalogować się za pomocą jednej z dostępnych usług autoryzacyjnych – Profil Zaufany, mojeID lub e-Dowód. Dostęp do pełnej funkcjonalności założonego konta zapewnia podanie prawidłowego adresu e-mail (bez względu na wybrany sposób logowania).

Konto przedsiębiorcy – logowanie

Każde kolejne logowanie odbywa się za pośrednictwem wybranego sposobu autoryzacji użytkownika (Profil Zaufany, mojeID, e-Dowód). Profil Zaufany wymaga założenia konta na portalu – logowanie za pomocą nazwy użytkownika/adresu e-mail i hasła lub za pomocą banku (wymagana autoryzacja u dostawcy usług).

E-Dowód pozwala na potwierdzenie tożsamości w systemie teleinformatycznym poprzez specjalny czytnik lub aplikację eDO App. MojeID to logowanie do usług bankowości internetowej, które stanowi potwierdzenie tożsamości użytkownika (dostępne dla osób fizycznych) poprzez przekazanie wiarygodnych danych z systemu bankowego (np. PESEL, imię i nazwisko itp.).

Sprawy, które można załatwić po zalogowaniu na serwis biznes.gov.pl to między innymi rejestracja, zawieszenie/wznowienie lub zakończenie działalności, zaświadczenie potwierdzające status podatnika VAT lub zaświadczenie o niezaleganiu w ZUS.

Konto przedsiębiorcy – CEIDG

Rejestracja działalności gospodarczej w CEIDG to jedna z najpopularniejszych usług, do jakich zapewnia dostęp platforma biznes.gov.pl. Dzięki temu w dowolnym miejscu i czasie można wypełnić i wysłać wniosek oraz załatwić formalności w urzędzie skarbowym czy Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Po zaakceptowaniu i wysłaniu wniosku informacje zostają automatycznie przekazane do danych instytucji.

Konto przedsiębiorcy pozwala dokonać zmiany danych firmy w CEIDG, a przygotowanie wniosku do wysłania ułatwia specjalny kreator. Wniosek tworzony jest na bazie danych dostępnych w systemie i pytań dopasowanych do konkretnej sprawy. Można zrobić to za pośrednictwem komputera lub urządzenia mobilnego.

Dodatkowo zakładka „Wyszukiwarka firm” po wprowadzeniu danych wybranej firmy pozwala wyszukać ją w systemie CEIDG i KRS. Taką możliwość ma każdy użytkownik platformy, bez względu na to, czy posiada konto przedsiębiorcy.

Jak korzystać z konta przedsiębiorcy?

Konto przedsiębiorcy to baza wiedzy odnośnie do prowadzenia biznesu oraz miejsce, w którym można załatwić większość formalności związanych z prowadzeniem firmy. Na portalu odpowiedź na pytania znajdą przyszli i obecni przedsiębiorcy – zebrano tam między innymi informacje dotyczące aktualnych przepisów i formalności odnoszących się do prowadzenia biznesu oraz treści odnośnie do prowadzenia działalności gospodarczej Czym jest CEIDG? Jak sprawdzić przedsiębiorcę w CEIDG? Jak uzyskać wpis do CEIDG? zarówno w Polsce, jak i w Unii Europejskiej (import/eksport, podatki, ubezpieczenia społeczne itp.).

Portal biznes.gov.pl zapewnia dostęp do wszystkich pism, jakie zostały wysłane do urzędów za pośrednictwem platformy poprzez zakładkę „Moje sprawy”. Z kolei wnioski do CEIDG dostępne są w zakładce „Moja firma” – to tutaj znajdują się aktualne dane firmy i statusy złożonych wniosków. Informacje o zmianach statusów i odpowiedzi z urzędów znajdują się w zakładce „Powiadomienia”.

Za pośrednictwem biznes.gov.pl można ustanowić pełnomocnictwo. W tym celu w zakładce „Pełnomocnicy” należy złożyć elektroniczny wniosek o wpisanie pełnomocnika/prokurenta do CEIDG. W tym miejscu można także zarządzać udzielonymi już uprawnieniami.

Jeśli na stronie nie ma odpowiedzi na nurtujące pytania, wsparcie zapewnia Centrum Pomocy Przedsiębiorcy. Konsultanci dostępni są za pośrednictwem różnych kanałów komunikacji – jest to formularz zgłoszeniowy, numer telefonu i live chat.

Czym jest KRD? Jakie dane znajdują się w Krajowym Rejestrze Długów? Jak sprawdzić siebie w KRD?

0
krd

W Krajowym Rejestrze Długów znaleźć można informacje o osobach i firmach nieregulujących w terminie swoich zobowiązań. Sprawdź, kiedy Twoje dane mogą trafić do KRD i jak pobrać raport o sobie oraz o innych podmiotach!

Krajowy Rejestr Długów (KRD) to jedno z 6 funkcjonujących w Polsce Biur Informacji Gospodarczej. Znajdują się w nim dane o dłużnikach, którzy zalegają ze spłatą swoich zobowiązań w stosunku do banków, instytucji pożyczkowych, organów administracji państwowej, usługodawców, czy innych podmiotów gospodarczych. Celem nadrzędnym rejestru jest ochrona przedsiębiorców przed nierzetelnymi kontrahentami.

Czym jest KRD?

Krajowy Rejestr Długów (KRD) to jedno z Biur Informacji Gospodarczej, które funkcjonują na terenie Polski. Zapisywane są w nim informacje dotyczące nierzetelnych dłużników, którzy zalegają z płatnościami za zaciągnięte zobowiązania. W bazie danych można znaleźć informacje o osobach fizycznych, ich działalnościach oraz o osobach prawnych.

KRD funkcjonuje od sierpnia 2003 roku i jest jednym z sześciu Biur Informacji Gospodarczej, które funkcjonują na terenie naszego kraju. Obok Krajowego Rejestru Długów w BIG znajdują się również:

  • BIG InfoMonitor;
  • Rejestr Dłużników ERIF BIG S.A.;
  • Krajowe Biuro Informacji Gospodarczej (KBIG);
  • Krajowa Informacja Długów Telekomunikacyjnych;
  • Bisnode Międzynarodowe Biuro Informacji Gospodarczej S.A.

Rejestry dłużników są pomocne przede wszystkim dla banków, SKOK-ów i firm pożyczkowych, które potrzebują ocenić sytuację finansową i rzetelność swoich klientów, ale również dla właścicieli firm chcących ocenić uczciwość i wypłacalność swoich kontrahentów.

Krajowy Rejestr Długów (KRD) różni się tym od Biura Informacji Kredytowej (BIK), że zapisywane są w nim nie tylko dane pochodzące od banków i instytucji pożyczkowych, ale również od innych podmiotów z branż: przemysłu, handlu, usług i administracji.

Kto może zostać wpisany do KRD?

Do bazy Krajowego Rejestru Długów trafiają dane osób fizycznych i firm, które zalegają innym podmiotom odpowiednią ilość środków finansowych:

  • w przypadku osób fizycznych zadłużenie musi być wyższe niż 200 złotych;
  • w przypadku firm i instytucji musi być to więcej niż 500 złotych.

Katalog rodzajów zaległości, o których wzmianki umieszcza się i przechowuje w bazie KRD BIG, został wyszczególniony w artykule 187 kodeksu postępowania cywilnego. Wśród nich znajdują się:

  • świadczenia usług pocztowych i telekomunikacyjnych;
  • umowy przewozu osób i bagażu w komunikacji masowej (o zaległościach świadczą np. mandaty za brak biletu);
  • umowy na dostarczanie energii elektrycznej, gazu czy oleju opałowego;
  • umowy na dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków;
  • umowy na wywóz nieczystości;
  • umowy na dostarczanie energii cieplnej.

Dodatkowo należy wskazać zaległości z tytułu niespłaconych rat pożyczek i kredytów.

Wpisu dłużnika do rejestru można dokonać dopiero w momencie, kiedy:

  • dłużnik zalega z płatnościami od co najmniej 30 dni;
  • wierzyciel wysłał dłużnikowi wezwanie do zapłaty należności i dał mu co najmniej 30 dni na jego uregulowanie;
  • w przekazanym wezwaniu do zapłaty znalazła się informacja o zamiarze przekazania danych dłużnika do KRD;
  • zobowiązanie musi być efektem stosunku prawnego, który powstał z tytułu o kredyt konsumencki oraz powyżej wskazanych umów.

Jak sprawdzić, czy znajdujesz się w Krajowym Rejestrze Długów? Jak sprawdzić firmę w KRD?

Na platformie Krajowego Rejestru Długów znajdują się dane dotyczące osób zalegających z płatnościami oraz dane wierzycieli, którzy dokonali wpisów dłużników w bazie. Aby sprawdzić, czy znajdujesz się w bazie danych KRD, powinieneś pobrać odpowiedni raport.

Pobieranie raportów o sobie i innych to nie jedyne funkcjonalności, jakie oferuje KRD. Konsumenci mogą dodatkowo:

  • monitorować swoich kontrahentów;
  • dopisywać swoich dłużników;
  • sprawdzać, kto pobrał o nich dane;
  • poprosić o wysyłanie powiadomień o dokonanych na ich temat wpisach.

Przedsiębiorstwa mogą: pobierać raporty o sobie i innych, monitorować kontrahentów, wpisywać dłużników, dokonywać windykacji na koszt dłużnika, sprawdzać, kto pobierał dane na ich temat oraz uczestniczyć w Programie Rzetelna Firma.

Jak sprawdzić wpis do KRD na swój temat?

Aby sprawdzić wpis w Krajowym Rejestrze Długów na Twój temat, będziesz musiał zarejestrować lub zalogować się w KRD. Jeśli korzystasz z bazy po raz pierwszy, to przy rejestracji będziesz musiał podać: swoje imię i nazwisko, e-mail, telefon oraz kod pocztowy. Kolejnym krokiem jest potwierdzenie swojej tożsamości.

Jeśli już kiedyś korzystałeś z bazy, to wystarczy zalogowanie się. Login oraz hasło podaje się podczas rejestracji. Jeśli dawno nie korzystałeś z serwisu i nie pamiętasz swoich danych logowania, to możesz poprosić o ich przypomnienie.

Następnie wystarczy już tylko kliknąć opcję 'Sprawdź swój PESEL’, aby otrzymać raport na temat swojej osoby.

Warto wiedzieć, że osoby fizyczne mają prawo do pobrania raportu na swój temat raz na pół roku całkowicie za darmo. Dodatkowo raz na 6 miesięcy można również bezpłatnie sprawdzić, kto pobrał dane na nasz temat.

Jak sprawdzić w rejestrze KRD wiarygodność finansową kontrahenta?

Jeśli planujesz sprawdzić dane na temat firmy, to proces rejestracji i logowania wygląda identycznie, jak ten opisany powyżej. Po zalogowaniu wybiera się opcję 'Sprawdź wiarygodność firmy’ i podaje NIP wybranego przedsiębiorstwa. Przy sprawdzaniu przedsiębiorców nie ma konieczności pozyskiwania od nich pozwolenia na wgląd do baz danych.

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku, kiedy jeden konsument chce pobrać dane o innej osobie fizycznej. W tym wypadku konieczne będzie otrzymanie upoważnienia na sprawdzenie danych w KRD. Taki dokument jest ważny przez 60 dni.

KRD – logowanie na konto

Aby zalogować się do systemu KRD, należy wcześniej dokonać rejestracji na krd.pl. Logowanie dostępne jest po kliknięciu kafelka 'Panel klienta’ znajdujący się w prawym górnym rogu strony. Zostaniesz przekierowany na podstronę do logowania, gdzie będziesz musiał wybrać, czy jest konsumentem, czy też przedsiębiorcą.

Jeśli jesteś konsumentem, to Twoim loginem jest numer PESEL. Hasło tworzone jest indywidualnie przez użytkownika podczas procesu rejestracji.

Raport KRD

Raport KRD przyjmuje postać jednostronnego dokumentu generowanego w oknie przeglądarki. Zawsze otwiera się on w osobnej karcie. W raporcie znajdziesz informacje, takie jak:

  • numer PESEL osoby pobierającej raport;
  • informacje o podmiocie udostępniającym raport;
  • dane podmiotu pobierającego raport;
  • tabelę ze szczegółowym wykazem posiadanych zobowiązań;
  • podsumowanie raportu.

Podsumowując, do Krajowego Rejestru Dłużników wpisywane są podmioty zalegające ze spłatą swoich zobowiązań od co najmniej 30 dni. Wpisu do KRD mogą dokonać banki i instytucje pożyczkowe, ale również organy administracji i przedsiębiorcy. Do KRD trafiają dane zarówno o osobach fizycznych, jak i przedsiębiorstwach.

Dowiedz się więcej i zadbaj o finanse firmy.