RODO – wszystko, co trzeba wiedzieć o rozporządzeniu o ochronie danych osobowych

Przez

-

2023-07-11

Każdy przedsiębiorca powinien spełniać obowiązki wynikające z RODO. Rozporządzenie o ochronie danych osobowych zawiera ogólne wytyczne stanowiące, jak należycie chronić dane osobowe w procesie ich przetwarzania oraz jak egzekwować prawo do ochrony danych osobowych.

Spis treści

Czym są dane osobowe wg. rozporządzenia o ochronie danych osobowych?

Zgodnie z RODO, dane osobowe to wszelkie informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej. Możliwa do zidentyfikowania osoba fizyczna to osoba, którą można bezpośrednio lub pośrednio zidentyfikować, w szczególności na podstawie identyfikatora takiego, jak imię i nazwisko, numer identyfikacyjny, dane o lokalizacji, identyfikator internetowy lub jeden bądź kilka szczególnych czynników określających fizyczną, fizjologiczną, genetyczną, psychiczną, ekonomiczną, kulturową lub społeczną tożsamość osoby fizycznej.

Przetwarzanie danych osobowych oznacza natomiast wszelkie operacje (czynności) wykonywane na danych osobowych, np. samo ich przechowywanie, adaptowanie lub modyfikowanie, pobieranie, przeglądanie, wykorzystywanie, a nawet usuwanie.

Przetwarzając dane osobowe, przedsiębiorca jest zobowiązany do stosowania całego spektrum wymagań zawartych w RODO, które wymienione są w dalszej części artykułu.

Przepisy RODO – stosowanie się do zasad przestrzegania danych osobowych

Dane osobowe powinny być przetwarzane zgodnie z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty dla osoby, której dane dotyczą. Oznacza to, że podmiot danych powinien być informowany o przetwarzaniu jego danych, powinien mieć także świadomość typowych konsekwencji, jakie z przetwarzaniem się wiążą.

CZYTAJ TAKŻE: Zgłoszenie naruszenia danych osobowych – formularz

Dane osobowe mają być przetwarzane w konkretnych, wyraźnych i prawnie uzasadnionych celach i nieprzetwarzane dalej w sposób niezgodny z tymi celami (zasada ograniczonego celu). Zbieranie danych nie jest dopuszczalne, jeżeli nie zostały określone cele, dla których mają być one zebrane. Zakazuje się także zbierania danych „na zapas” dla przyszłych, nieoznaczonych jeszcze celów. Przedsiębiorstwo musi także zapewnić ograniczenie zakresu przetwarzanych danych osobowych do minimum.

Wdrożenie odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych

Prawodawca nakazuje wdrożenie zabezpieczeń, ustanawiając w tym zakresie regułę proporcjonalności – zabezpieczenia powinny być odpowiednie – nie chodzi tu o zabezpieczenia najlepsze z możliwych (najnowsze, najdroższe, najbardziej zaawansowane technologicznie), a o takie środki techniczne i organizacyjne, które są proporcjonalne. Przy dokonywaniu oceny proporcjonalności zabezpieczeń należy wziąć pod uwagę charakter, zakres, kontekst i cele przetwarzania oraz ryzyko naruszenia praw lub wolności osób fizycznych o różnym prawdopodobieństwie i wadze.

W praktyce oznacza to konieczność dostosowania wdrażanych zabezpieczeń, m.in. do:

rodzaju danych – charakter (czy są to dane „zwykłe”, czy też szczególne kategorie danych, np. dotyczące zdrowia);
sposobu przetwarzania danych, zakresu (ilości osób, których dane są przetwarzane, rozproszenia geograficznego przetwarzania);
kontekstu (czyli czym zajmuje się administrator danych);
ryzyka, jakie wiąże się z przetwarzaniem (ryzyko należy oszacować na podstawie obiektywnej oceny, w ramach której stwierdza się, czy z operacjami przetwarzania danych wiąże się ryzyko lub wysokie ryzyko).

Środki zabezpieczenia prawodawca podzielił na dwie grupy: środki techniczne i środki organizacyjne. Pierwsza grupa odnosi się do rozwiązań technicznych (np. systemy alarmowe; zabezpieczenie dostępu hasłem w systemie informatycznym; szyfrowanie danych zawartych na dysku), natomiast druga grupa dotyczy rozwiązań w zakresie organizacji przetwarzania danych (np. kontrola dostępu do kluczy, wyodrębnienie stref ograniczonego dostępu, wdrożenie odpowiednich polityk np. „czystego” biurka).

Realizowanie praw osób

Administrator ma obowiązek realizować prawa osób, których dane dotyczą:

prawo do informacji o zbieraniu danych osobowych,
prawo do dostępu do danych i do kopii danych,
prawo do sprostowania danych,
prawo do usunięcia danych,
prawo do ograniczenia przetwarzania,
prawo do przeniesienia danych,
prawa do sprzeciwu wobec przetwarzania dotyczących jej danych osobowych.

CZYTAJ TAKŻE: Dane przedsiębiorcy a RODO – czy są potrzebne?

Wypełnianie obowiązków informacyjnych podczas pozyskiwania danych osobowych

Podmiot danych ma wiedzieć o tym, że przedsiębiorca – administrator przetwarza lub zamierza przetwarzać jego dane osobowe. Jeżeli dane osobowe osoby, której dane dotyczą, zbierane są od tej osoby, administrator podczas pozyskiwania danych osobowych podaje jej informacje tj. m.in.:

swoją tożsamość,
dane kontaktowe,
cele przetwarzania danych osobowych,
podstawę prawną przetwarzania,
informacje o odbiorcach danych osobowych lub o kategoriach odbiorców,
okres, przez który dane osobowe będą przechowywane,
informacje o prawie wniesienia skargi do organu nadzorczego.

Przekazanie przedmiotowych informacji powinno być realizowane w sposób zindywidualizowany wobec konkretnej osoby, której dane administrator gromadzi, a zatem informacja nie może być kierowana do ogółu zainteresowanych. W przypadku pozyskiwania danych osobowych w sposób inny niż od osoby, której dane dotyczą (np. gdy administrator kupił marketingową bazę danych), administrator podaje tej osobie informacje m.in. źródła pochodzenia danych osobowych.

Prowadzenie odpowiedniej dokumentacji

RODO wymaga wykazania zgodności sposobu działania podmiotu z przepisami RODO (zasada rozliczalności). Jak wykazać szczególną staranność przy wdrażaniu RODO i przetwarzaniu danych osobowych? Za pomocą odpowiednich dokumentów. Rekomenduje się więc wdrożenie odpowiedniej dokumentacji np. polityki ochrony danych (która będzie zawierać opis przyjętych w firmie standardów i procedur związanych z ochroną danych osobowych), klauzul informacyjnych, klauzul zgód, upoważnień do przetwarzania danych czy uprawnień dostępu do danych lub systemów.

Prowadzenie rejestru czynności przetwarzania danych osobowych

Za prowadzenie rejestru odpowiada przedsiębiorca. Odpowiada także za rejestr kategorii czynności przetwarzania, dokonywanych w imieniu administratora (zakres danych umieszczanych w rejestrze oraz rejestru naruszeń ochrony danych osobowych, zawierającego opis okoliczności naruszenia ochrony danych osobowych, jego skutki oraz podjęte działania zaradcze).

CZYTAJ TAKŻE: Zgoda na przetwarzanie danych osobowych – wzór

Gwarancja wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych

Obowiązek korzystania wyłącznie z usług takich podmiotów przetwarzających, które zapewniają wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, by przetwarzanie spełniało wymogi RODO i chroniło prawa osób, których dane dotyczą.

Decydując się na powierzenie przetwarzania danych osobowych podmiotowi przetwarzającemu (podmiotowi, któremu administrator powierzył dane i kto używa danych dla administratora – np. firma obsługująca kadry i płace), przedsiębiorca jest zobowiązany korzystać wyłącznie z usług profesjonalisty, który zapewnia odpowiedni poziom ochrony. Ponadto, przetwarzanie przez podmiot przetwarzający danych na zlecenie administratora winno odbywać się na podstawie umowy.

Zobowiązanie do notyfikacji naruszenia ochrony danych osobowych

Naruszenia takie jak nieuprawniony dostępu do danych osobowych: wobec organu nadzorczego – Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz wobec osoby, której dane dotyczą. Zgłoszenie naruszenia PUODO jest obowiązkowe,chyba że jest mało prawdopodobne, by skutkowało ono ryzykiem naruszenia praw lub wolności osób fizycznych, a to, czy o naruszeniu należy zawiadomić osoby, których dane dotyczą, zależy przede wszystkim od tego, czy naruszenie może powodować wysokie ryzyko naruszenia praw lub wolności tych osób fizycznych.

W obszarze zarządzania naruszeniami ochrony danych osobowych możemy wyróżnić także obowiązek administratora podejmowania działań mających na celu przeciwdziałanie skutkom naruszenia i zapobieganie im w przyszłości.

Obowiązek poddawania się kontroli Prezesa UODO

Celem kontroli jest sprawdzenie, czy przepisy o ochronie danych osobowych są przestrzegane przez kontrolowany podmiot.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo gospodarcze.

Autorem tekstu jest Klaudia Nowak, radca prawny, Kancelaria Radców Prawnych Mirosławski, Galos. Mozes

Prezes zarządu w spółkach kapitałowych – czym się zajmuje?

Przez

Redakcja

-

2023-07-11

2

Prezes zarządu jest kluczową postacią, odpowiedzialną za efektywne zarządzanie i osiąganie celów spółki, w tym reprezentowanie spółki na zewnątrz oraz prowadzenie jej spraw.

Prezes zarządu w spółkach kapitałowych to przede wszystkim członek organu zarządzającego, którego pozycja jest zbliżona do statusu osoby o szczególnym autorytecie, tzw. primus inter pares. Rola prezesa zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) i spółce akcyjnej (S.A.) jest podobna, ale różni się nieco ze względu na różnice w strukturze i zasadach funkcjonowania obu spółek.

Spis treści

Reprezentowanie spółki

Przez pojęcie reprezentowania spółki rozumieć należy zarówno prawo, jak i obowiązek do szeroko rozumianego ujawniania stanowiska spółki na zewnątrz w relacjach z podmiotami trzecimi. Reprezentowanie spółki obejmuje swym zakresem przede wszystkim składanie i przyjmowanie w jej imieniu oświadczeń woli w stosunkach cywilnoprawnych, np. zawieranie umów handlowych, jak również występowanie w imieniu spółki we wszelkich stosunkach z zakresu prawa cywilnego, administracyjnego, pracy, np. występowanie przed sądami, organami administracji publicznej (państwowymi, samorządowymi, karnoskarbowymi).

Prowadzenie spraw spółki

Przez prowadzenie spraw spółki rozumieć należy podejmowane działania w sferze wewnętrznej spółki. Co do zasady uprawnienie to polega na kierowaniu i organizowaniu bieżącej działalności spółki i zarządzaniu jej majątkiem. Do prowadzenia spraw spółki zaliczyć można opracowywanie strategii rozwoju, podejmowanie decyzji i uchwał, wydawanie opinii. W głównej mierze działania te obejmują podejmowanie czynności o charakterze faktycznym.

Jednocześnie prowadzenie spraw spółki daje możliwość zapoznawania się z całością dokumentacji wewnętrznej spółki, tj. zarówno z dokumentacją księgową, organizacyjną, jak również handlową (umowy, zamówienia, oferty, kalkulacje składników cenotwórczych, etc.), oraz prawną (pozwy, pisma procesowe, regulaminy wewnętrzne, umowy o pracę itp.).

Zakres obowiązków prezesa

Warto zaznaczyć, że konkretny zakres obowiązków prezesa zarządu może się różnić w zależności od wielkości, struktury i branży, w której działa spółka. Dodatkowo inni członkowie zarządu mogą wspierać prezesa w różnych obszarach zarządzania.

Wobec spółki, zarówno prezes, jak i pozostali członkowie zarządu (zarówno w sp. z o.o., jak i w S.A.) podlegają ograniczeniom ustanowionym w Kodeksie spółek handlowych (KSH), w umowie (statucie) spółki oraz, jeżeli umowa (statut) spółki nie stanowi inaczej, w uchwałach zgromadzenia wspólników (akcjonariuszy). Przede wszystkim wszyscy członkowie zarządu, na czele z prezesem, powinni przy wykonywaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności oraz dochować lojalności wobec spółki. Członkowie zarządu nie mogą ujawniać tajemnic spółki także po wygaśnięciu mandatu.

Najważniejszym zadaniem prezesa zarządu jest reprezentowanie spółki na zewnątrz oraz prowadzenie bieżących spraw związanych z jej działalnością. Umowa spółki z o.o. bądź statut spółki akcyjnej mogą przewidywać, że w przypadku równości głosów decyduje głos prezesa zarządu, jak również przyznawać mu określone uprawnienia w zakresie kierowania pracami zarządu (m.in. przewodnictwo i kierowanie posiedzeniami zarządu).

Z powyższego wynika, iż rola prezesa zarządu spółki z o.o. oraz w S.A. jest podobna, ale istnieją pewne różnice ze względu na różne struktury organizacyjne tych spółek.

Prezes zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

Przede wszystkim, warto pamiętać, że spółka z o.o. nie musi mieć prezesa. Jeśli jednak ktoś został już powołany na stanowisko prezesa spółki, jego rola i pozycja może być szczególna i obejmować wiele różnych obowiązków i odpowiedzialności. Oto kilka głównych zadań, którymi może zajmować się osoba pełniąca funkcję prezesa zarządu w sp. z o.o.:

Kierowanie firmą: prezes zarządu odpowiada za ogólne zarządzanie i kierowanie działalnością sp.z o.o. Zajmuje się podejmowaniem strategicznych decyzji dotyczących rozwoju firmy oraz jej długoterminowej strategii.
Reprezentacja spółki: prezes zarządu reprezentuje sp. z o.o. na zewnątrz. To oznacza, że może podejmować działania w imieniu firmy, takie jak podpisywanie umów, negocjacje z partnerami biznesowymi czy reprezentowanie spółki przed organami administracyjnymi i sądami.
Nadzór nad działalnością: prezes zarządu monitoruje bieżącą działalność sp. z o.o. i odpowiada za jej prawidłowe funkcjonowanie. Nadzoruje pracę innych członków zarządu oraz innych pracowników, a także podejmuje działania mające na celu osiągnięcie określonych celów biznesowych.
Określanie strategii i celów: prezes zarządu odpowiada za opracowanie długoterminowej strategii rozwoju spółki oraz ustalanie krótkoterminowych celów, które mają być realizowane w ramach tej strategii.
Zarządzanie ryzykiem i zgodność z prawem: prezes zarządu ma obowiązek dbać o zgodność działań spółki z przepisami prawa oraz zarządzać ryzykiem związanym z prowadzeniem działalności. Może być odpowiedzialny za wprowadzenie odpowiednich polityk i procedur związanych z zarządzaniem ryzykiem i zgodnością.
Zarządzanie finansami: prezes zarządu odpowiada za zarządzanie finansami sp. z o.o. Monitoruje przychody i wydatki, podejmuje decyzje dotyczące inwestycji i alokacji zasobów finansowych, oraz dba o przestrzeganie zasad rachunkowości i prawidłowe prowadzenie ksiąg.
Relacje z udziałowcami: prezes zarządu powinien utrzymywać regularny kontakt ze wspólnikami sp. z o.o. Informuje ich o sytuacji finansowej i operacyjnej firmy, przedstawia wyniki działalności oraz plany rozwoju. Może też organizować spotkania lub zgromadzenia wspólników.
Rekrutacja i zarządzanie personelem: prezes zarządu uczestniczy w procesie rekrutacji kluczowych pracowników i kadry kierowniczej. Nadzoruje również zarządzanie personelem, rozwój pracowników oraz tworzenie motywującego środowiska pracy.
Rozwój i ekspansja: prezes zarządu może brać udział w identyfikowaniu nowych możliwości rozwoju i ekspansji biznesu. Może analizować rynek, prowadzić badania konkurencyjności i podejmować decyzje dotyczące wejścia na nowe rynki lub wprowadzenia nowych produktów, lub usług.

Prezes zarządu w spółce akcyjnej

W spółce akcyjnej (S.A.), prezes zarządu również pełni rolę szczególnego członka zarządu. Jego kompetencje mogą obejmować zarządzanie i reprezentowanie spółki, podejmowanie decyzji strategicznych, nadzorowanie jej działalności oraz dbanie o interesy akcjonariuszy. Prezes zarządu spółki akcyjnej ma również obowiązek dbać o przestrzeganie przepisów prawa, a także prowadzić dialog z organami nadzoru, takimi jak rada nadzorcza i zgromadzenie akcjonariuszy.

Oto kilka głównych zadań, którymi może zajmować się prezes zarządu w S.A.:

Zarządzanie strategiczne: prezes zarządu jest odpowiedzialny za opracowanie i realizację strategii długoterminowej spółki. Wspólnie z innymi członkami zarządu i radą nadzorczą ustala cele, określa kierunki rozwoju i podejmuje kluczowe decyzje dotyczące rozwoju biznesu.
Nadzór nad działalnością operacyjną: prezes zarządu monitoruje i koordynuje codzienne działania spółki. Odpowiada za efektywne funkcjonowanie wszystkich działań operacyjnych, takich jak produkcja, dystrybucja, marketing, finanse i zasoby ludzkie.
Reprezentowanie spółki: prezes zarządu jest głównym przedstawicielem spółki na zewnątrz. Negocjuje umowy, współpracuje z partnerami biznesowymi, reprezentuje firmę na konferencjach, targach i w kontaktach z inwestorami, klientami i organami regulacyjnymi.
Planowanie i budżetowanie: prezes zarządu jest zaangażowany w proces planowania strategicznego oraz budżetowania. Wspólnie z zespołem zarządzającym opracowuje roczne plany działalności, budżety, prognozy finansowe i strategie inwestycyjne.
Nadzór nad wynikami finansowymi: prezes zarządu monitoruje wyniki finansowe spółki i podejmuje działania mające na celu osiągnięcie założonych celów finansowych. Analizuje raporty finansowe, podejmuje decyzje dotyczące inwestycji, optymalizacji kosztów i zarządzania płynnością finansową.
Budowanie relacji z inwestorami i akcjonariuszami: prezes zarządu utrzymuje regularny kontakt z inwestorami i akcjonariuszami. Informuje ich o kluczowych sprawach dotyczących spółki, prezentuje wyniki finansowe i strategię rozwoju, odpowiada na pytania oraz dba o dobre relacje.
Zarządzanie zespołem zarządzającym: prezes zarządu odpowiada za skuteczne zarządzanie zespołem zarządzającym spółki. Współpracuje z członkami zarządu, określa cele i oczekiwania, deleguje zadania, monitoruje postępy i ocenia wyniki. Zapewnia efektywną komunikację i harmonijne funkcjonowanie zespołu.
Dbanie o zgodność z przepisami i standardami: prezes zarządu odpowiada za przestrzeganie obowiązujących przepisów prawnych, standardów etycznych i zasad dobrego zarządzania korporacyjnego. Zapewnia, że spółka działa zgodnie z wymogami prawnymi i regulacyjnymi.
Śledzenie trendów i innowacji: prezes zarządu monitoruje zmiany w branży, trendy rynkowe i nowe technologie. Szuka okazji do innowacji, rozwija strategie konkurencyjności i dostosowuje działania spółki do dynamicznego otoczenia biznesowego.
Raportowanie: prezes zarządu kieruje przygotowaniem raportów dla rady nadzorczej, organów regulacyjnych, inwestorów i innych interesariuszy. Przedstawia kluczowe informacje dotyczące działalności spółki, wyników finansowych, ryzyk i perspektyw rozwoju.

Autorem tekstu jest Damian Dziedzic, radca prawny, Kancelaria Radców Prawnych Mirosławski, Galos

Czynny żal w postępowaniu karnoskarbowym. Kiedy złożyć go do Urzędu Skarbowego?

Przez

Redakcja

-

2023-07-11

0

Czynny żal w postępowaniu karnoskarbowym

O tym, iż czynny żal jest stosowany powszechnie i potencjalnie potrzeba skorzystania z niego może pojawić się u praktycznie każdego obywatela zdolnego do ponoszenia odpowiedzialności karnoskarbowej, świadczy klasyczny przykład na jego zastosowanie – złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w danym roku podatkowym po terminie.

W przypadku gdy doszło do popełnienia czynu zabronionego przez kodeks karny skarbowy, istnieje możliwość uniknięcia wszelkich negatywnych konsekwencji wiążących się z odpowiedzialnością karnoskarbową, w skutek prawidłowego zastosowania instytucji czynnego żalu.

Spis treści

Czym jest czynny żal?

Czynny żal zakłada niekaralność sprawcy przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. Oznacza to mniej więcej tyle, iż jeżeli sprawca czynu zabronionego przez kodeks karny skarbowy („k.k.s.”) prawidłowo zastosował czynny żal, nie wszczyna się postępowania karnoskarbowego.

Jeżeli postępowanie zostało wszczęte, w skutek pierwotnie błędnego uznania, iż w sprawie brak było spełnienia warunków czynnego żalu, po następczym ustaleniu, że został on zastosowany prawidłowo, umarza się postępowanie karnoskarbowe.

Tryb działania

Aby skorzystać z dobrodziejstwa czynnego żalu, należy samemu powiadomić organ podatkowy o fakcie popełnienia czynu zabronionego przez kodeks karny skarbowy, zanim o tym fakcie poweźmie wiedzę organ ścigania. Szczegółowe warunki skorzystania z czynnego żalu omawiamy poniżej.

Przesłanki pozytywne złożenia czynnego żalu

Kodeks karny skarbowy przewiduje warunki, które trzeba spełnić, aby czynny żal skutkował niekaralnością sprawcy. Są to:

zawiadomienie organu powołanego do ścigania, dokonane przez sprawcę po popełnieniu czynu, ujawniające istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu;
zachowanie właściwej formy czynnego żalu (pisemnie, w tym elektronicznie, lub ustnie do protokołu);
uiszczenie całej wymagalnej należności publicznoprawnej uszczuplonej popełnionym czynem zabronionym w terminie wyznaczonym przez organ lub
złożenie przedmiotu podlegającego przepadkowi albo jego równowartości pieniężnej.

Wzór czynnego żalu znajdziesz tutaj.

Przesłanki negatywne do skorzystania z czynnego żalu

Jednocześnie, aby skorzystać z czynnego żalu, w sprawie nie może wystąpić żadna przesłanka negatywna wymieniona powyżej:

złożenie zawiadomienia w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego;
złożenie zawiadomienia po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego, lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony;
sprawca kierował wykonaniem ujawnionego czynu zabronionego;
sprawca, wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, polecił jej wykonanie ujawnionego czynu zabronionego;
sprawca zorganizował grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, albo taką grupą lub związkiem kierował, chyba że zawiadomienia dokonał ze wszystkimi członkami grupy lub związku;
sprawca nakłaniał inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego w celu skierowania przeciwko niej postępowania o ten czyn zabroniony.

Korzyści wynikające z czynnego żalu

Sprawca przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, który w skuteczny sposób skorzystał z czynnego żalu, uzyskuje korzyść tego rodzaju, iż nie wszczyna się wobec niego postępowania karnoskarbowego, a jeżeli wadliwie je wszczęto, podlega ono umorzeniu. Oznacza to, że taka osoba nie zostanie skazana, nie będzie więc wobec niej nałożona żadna sankcja, np. grzywna, a także nie będzie ona figurować w Krajowym Rejestrze Karnym.

Przeczytaj więcej o rozliczaniu podatku.

Autorem tekstu jest adwokat Łukasz Klimczak, Madejczyk Kancelaria Prawna

Czy można prowadzić działalność gospodarczą bez VAT? Kiedy można skorzystać ze zwolnienia z VAT?

Przez

Redakcja

-

2023-07-11

0

Czy rejestrując swoją działalność gospodarczą, trzeba zarejestrować się do VAT? Kiedy można prowadzić działalność gospodarczą bez VAT? Jakie zwolnienia są możliwe i kiedy można z nich skorzystać? Przeczytasz o tym w naszym artykule.

Przedsiębiorca co do zasady ma obowiązek rejestracji i rozliczania VAT. Wykaz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, czyli tak zwaną Białą listę, prowadzi szef Krajowej Administracji Skarbowej. Ważne jest to, że jest to podstawowe narzędzie weryfikacji kontrahentów w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej.

Spis treści

Podatnik VAT czynny a zwolniony

Podatników VAT dzieli się na:

czynnych podatników VAT płacących podatek,
podatnik VAT zwolnionych, czyli tych, którzy korzystają ze zwolnienia podmiotowego (ze względu na niski limit sprzedaży do 200 000 zł) lub ze zwolnienia przedmiotowego (dokonują wyłącznie sprzedaży zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT).

Zwolnienie podmiotowe z VAT

Można skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT w sytuacji, gdy przychody przedsiębiorcy (wartość sprzedaży) nie przekroczyły w poprzednim roku limitu 200 tys. zł.

Do limitu sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku VAT oraz:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
sprzedaży towarów i usług, zwolnionych przedmiotowo z VAT, z wyjątkiem m.in. transakcji związanych z nieruchomościami;
sprzedaży towarów, które są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jeśli przedsiębiorca rozpoczyna działalność w trakcie roku, nie musi rejestrować się do VAT, gdy przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy – w proporcji do okresu sprzedaży – równowartości 200 tys.

By obliczyć proporcję:

mnoży się liczbę dni od rozpoczęcia działalności do końca roku przez obowiązujący limit VAT (200 tys. zł);
otrzymaną liczbę dzieli się przez liczbę dni w roku.

Jaka działalność wymaga płacenia podatku VAT?

Trzeba płacić VAT od początku prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od wysokości przychodów, jeśli przedsiębiorca zajmuje się sprzedażą towarów lub usług wymienionych w ustawie o VAT. W takim przypadku trzeba rozliczać VAT nawet wtedy, gdy nie przekroczysz się 200 tys. zł limitu sprzedaży.

Zwolnienie z VAT podmiotowe nie przysługuje, jeśli przedsiębiorca m.in.:

sprzedaje:

– towary wymienione w załączniku nr 12 do ustawy o VAT (na przykład metale szlachetne i złom z nich, wyroby jubilerskie);

-towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych i samochodów osobowych innych niż nowe, zaliczanych, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji;

– w niektórych przypadkach: budynki, budowle lub ich części;

-tereny budowlane;

– nowe środki transportu;

– przez Internet takie towary jak: preparaty kosmetyczne i toaletowe, komputery, wyroby elektroniczne i optyczne, urządzenia elektryczne i nieelektryczny sprzęt gospodarstwa domowego, maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane;

– hurtowo i detalicznie części do: pojazdów samochodowych i motocykli;

świadczy usługi:

– prawnicze,
– w zakresie doradztwa (z wyjątkiem doradztwa rolniczego),
– jubilerskie,
– ściągania długów, w tym factoringu;

nie posiada siedziby działalności gospodarczej w Polsce.

Zwolnienie przedmiotowe z VAT

Przedsiębiorca jest zwolniony z VAT, niezależnie od wysokości obrotów, jeśli świadczy usługi lub sprzedaje towary wymienione w art. 43 ust. 1 ustawy VAT. Przedsiębiorca korzysta wówczas ze zwolnienia przedmiotowego (ze względu na przedmiot działalności).

Zwolnienie przysługuje tylko, gdy firma świadczy wyłącznie takie usługi, jak na przykład:

usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia – jeśli jesteś lekarzem, lekarzem dentystą, pielęgniarką, położną lub psychologiem,
usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym – jeśli jesteś nauczycielem,
usługi nauczania języków obcych,
usługi finansowe, w tym: zarządzania funduszami inwestycyjnymi; ubezpieczeniowe; w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji oraz innych zabezpieczeń transakcji; udzielanie kredytów i pożyczek, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

Można zrezygnować ze zwolnienia VAT

Można zrezygnować ze zwolnienia podmiotowego (do 200 tys. zł) w dowolnym momencie i płacić VAT dobrowolnie. Taki krok może się opłacalny, jeśli przedsiębiorca planuje większe zakupy i chce odliczyć VAT naliczony.

Jeśli przedsiębiorca jesteś już zarejestrowany do VAT, musi zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem okresu (miesiąca albo kwartału), w którym rezygnuje ze zwolnienia. Jeżeli przedsiębiorca dopiero rozpoczynasz działalność, musi złożyć zawiadomienie przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej.

Przekroczenie limitu zwolnienia VAT

Po przekroczeniu limitu 200 tys. zł każda kolejna sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT. W takiej sytuacji przedsiębiorca powinieneś się zarejestrować jako podatnik VAT.

Przedsiębiorca musi zarejestrować się jako podatnik VAT składając formularz VAT-R, jeśli najpierw korzystał ze zwolnienia z VAT, a później:

stracić prawo do dalszego korzystania ze zwolnienia (przekroczył limit sprzedaży),
chce z niego zrezygnować,
zamierza wykonywać sprzedaż opodatkowaną (inne towary lub usługi, które nie są zwolnione przedmiotowo z VAT).

Przedsiębiorca musi się zarejestrować:

przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towarów lub usług innych niż zwolnione z podatku,
przed dniem, w którym straci prawo do zwolnienia, tj. przekroczy kwotę 200 tys. zł netto obrotu.

Autorem artykułu jest Marek Kobylański

Co powinna zawierać umowa o zachowaniu poufności między przedsiębiorcami? Wzór NDA z omówieniem

Przez

Redakcja

-

2023-07-11

1

Wchodząc w kooperacje z innymi podmiotami obrotu gospodarczego, zachodzi konieczność ujawnienia informacji o szczególnie wrażliwym znaczeniu dla działalności danego przedsiębiorstwa. Informacje te dotyczyć mogą w szczególności tajemnic handlowych, technologii, informacji finansowych, danych klientów, czy planów rozwojowych. Celem ochrony takich informacji przed ich ujawnieniem i nieautoryzowanym wykorzystaniem, mogącym zagrażać interesom przedsiębiorstwa, zawierana jest umowa o zachowaniu poufności.

Spis treści

Czym jest umowa o zachowaniu poufności i co powinna zawierać?

Umowa o zachowaniu poufności, zwana również umową NDA (skrót od Non-disclosure agreement), to umowa regulująca zasady ochrony i postępowania z udostępnionymi informacjami poufnymi jednego bądź każdego z umawiających się podmiotów.

Standardowa umowa o zachowaniu poufności powinna zawierać:

1. Oznaczenie stron

W zależności od potrzeb konkretnego przypadku każda z umawiających się stron może być zarówno stroną ujawniającą, jak i zobowiązaną do zachowania poufności. Niekiedy jednak, zaczynając współpracę gospodarczą z kontrahentem, nie można z góry ocenić, czy informacje poufne będą ujawniane tylko przez jedną, czy przez każdą ze stron.

Niemniej jednak rekomendujemy zawieranie umów, w których obie strony już od samego początku współpracy będą wzajemnie zobowiązane do zachowania poufności. Unika się wówczas ryzyka, iż przedsiębiorcy umknie potrzeba uregulowania kwestii związanych z ochroną jego własnych informacji poufnych, zwłaszcza gdy współpraca z kontrahentem trwa już pewien czas.

CZYTAJ TAKŻE: Oświadczenie o odstąpieniu od umowy

2. Definicja informacji poufnych

Należy sprecyzować, co strony rozumieją pod pojęciem informacji poufnych, należy zatem określić katalog danych lub informacji chronionych umową. Chodzi tu nie tylko o ich rodzaj, ale również o formę. Należy pamiętać, że informacje poufne nie zawsze muszą przybrać formę dokumentu. Mogą to być również informacje wyrażone ustnie lub w postaci cyfrowej.

Oznacza to również, że nie zawsze takie informacje możemy oznaczyć widocznym zwrotem „informacje poufne”. Dla bezpieczeństwa rekomendujemy szerokie ujęcie definicji informacji poufnych i objęcie nią informacji wyrażonych w każdej formie, niezależnie od ich widocznego oznaczenia jako poufne.

3. Określenie treści zobowiązania

Chodzi o określenie, do czego strony zawierające umowę się zobowiązują. Zobowiązania te tworzyć powinny procedurę postępowania z informacjami poufnymi. Ponadto strony powinny określić wyjątki od powyższych zobowiązań, które nie będą stanowiły naruszenia umowy.

CZYTAJ TAKŻE: Umowa z prawnikiem. Co musi mieć?

4. Oznaczenie kręgu osób upoważnionych do zapoznania się z udostępnionymi informacjami poufnymi

Określenie takiego kręgu osób ma na celu ograniczenie dostępu do informacji poufnych wyłącznie do osób, którym ujawnienie jest niezbędne i konieczne. W praktyce można spotkać się z zapisami, w których strona zobowiązana do zachowania poufności ma obowiązek stworzenia listy osób, którym udostępnione zostały informacje poufne strony ujawniającej.

Przestrzegamy jednakże przed tego typu zapisami. Po pierwsze, udostępnianie takiej listy rodzić będzie obowiązki związane z przetwarzaniem danych osobowych, a po drugie, wiedza o pracownikach i współpracownikach danego przedsiębiorcy również może mieć wymierną wartość, a co za tym idzie, dostęp do niej powinien być ograniczony.

5. Odpowiedzialność za naruszenie umowy

Sankcje związane z naruszeniem umowy powinny działać odstraszająco. Wówczas umowa o zachowaniu poufności spełniać będzie zamierzony cel. Najczęściej spotykaną praktyką jest sięganie do zapisów o karach umownych. Ich wysokość powinna być adekwatna do wagi informacji i stopnia naruszenia.

Zbyt niska kara nie będzie spełniała swojej funkcji, zbyt wysoka natomiast może okazać się trudna do wyegzekwowania (podczas sporu sądowego, strona zobowiązana będzie mogła żądać jej zmniejszenia – zarzut miarkowania kary).

6. Okres obowiązywania poufności

Strony powinny wyraźnie określić, przez jaki czas umowa będzie je obowiązywać. Zalecamy, aby umowy takie zawierane były na czas określony. W przypadku umów zawartych na czas nieokreślony istnieje ryzyko ich przedwczesnego rozwiązania. Wówczas ochrona udostępnionych informacji poufnych mogłaby wygasnąć zbyt szybko.

CZYTAJ TAKŻE: Umowa o świadczenie usług

Niezależnie od powyższego, odnotować należy, iż informacje poufne stanowiące jednocześnie tajemnicę handlową w rozumieniu z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, podlegają nieograniczonej czasem ochronie. Umowa o zachowaniu poufności pozostanie zatem bez wpływu na zapisy samej ustawy.

Przykładowy wzór umowy o zachowaniu poufności (NDA)

Poniżej przedstawiamy przykładowy wzór umowy o zachowaniu poufności, który może być modyfikowany i rozszerzany o dodatkowe zapisy, zgodnie z potrzebami wynikającymi z konkretnego przypadku.

Umowę o zachowaniu poufności (NDA) w formacie PDF pobierzesz tutaj.

Umowa o zachowaniu poufności

Zawarta dnia [data] w [miejscowość] pomiędzy:

[Oznaczenie Strony nr 1]

a

[Oznaczenie Strony nr 2]

zwanymi dalej „Stronami”, a w zakresie, w jakim zgodnie z warunkami Umowy jedna ze Stron będzie ujawniała Informacje Poufne, będzie zwana „Stroną Ujawniającą”, a Strona, która zgodnie z warunkami Umowy będzie otrzymywała Informacje Poufne, zwana będzie „Stroną Otrzymującą”,

zwana dalej „Umową”.

Zważywszy na fakt, że Strony zamierzają podjąć współpracę w zakresie [należy określić czego współpraca dotyczy], Strony postanawiają zawrzeć niniejszą Umowę o następującej treści:

§ 1

W rozumieniu Umowy Informacje Poufne oznaczają informacje techniczne, technologiczne, ekonomiczne, finansowe, handlowe, prawne, organizacyjne lub inne posiadające wartość gospodarczą, dotyczące Strony Ujawniającej lub od niej pochodzące, niezależnie od formy i sposobu ujawnienia tych informacji i ich źródła, a także bez względu na to, czy podczas ujawnienia określono je wyraźnie jako informacje poufne.

§ 2

Strona Otrzymująca zobowiązuje się do:

zachowania w poufności i ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem Informacji Poufnych,
wykorzystywania Informacji Poufnych wyłącznie w celach związanych z podejmowaną współpracą,
przechowywania Informacji Poufnych w sposób uniemożliwiający dostęp do tych Informacji osobom nieupoważnionym,
niekopiowania i niepowielania Informacji Poufnych, za wyjątkiem uzasadnionej potrzeby niezbędnej do realizacji podejmowanej współpracy.

Postanowienia niniejszej Umowy nie będą miały zastosowania do tych informacji, które:

zostały opublikowane, są znane lub urzędowo podane do publicznej wiadomości bez naruszenia postanowień Umowy,
zostaną wyłączone z zakresu obowiązywania Umowy, na podstawie wyraźnej zgody Strony Ujawniającej wyrażonej w formie pisemnej pod rygorem nieważności,
Strona Otrzymująca będzie zobowiązana ujawnić w odpowiednim zakresie z mocy właściwych przepisów prawa lub na mocy decyzji sądu, lub innego właściwego organu [należy określić rodzaj organów], lub gdy ujawnienie będzie niezbędne do dochodzenia przez Stronę Otrzymującą roszczeń, lub swoich praw.

Strony postanawiają, iż w razie wątpliwości, czy dana informacja jest Informacją Poufną, Strony będą traktować tę informację tak, jakby była ona Informacją Poufną.

§ 3

Strona Otrzymująca ma prawo do ujawnienia Informacji Poufnych jej upoważnionym członków organów, pracownikom, współpracownikom lub doradcom.
Ujawnienie przez Stronę Informacji Poufnych zgodnie z ust. 1 może nastąpić wyłącznie w zakresie niezbędnym do wykonania przez te osoby powierzonych im czynności i tylko w takim zakresie, w jakim jest to konieczne. Za naruszenie przez osoby postanowień Umowy, Strona Otrzymująca ponosi odpowiedzialność jak za własne działania lub zaniechania.
Strona Otrzymująca zobowiązuje się do zapewnienia, aby wszystkie osoby, o których mowa w ust. 1, zobowiązały się przed ujawnieniem im Informacji Poufnych do zachowania tych informacji w poufności na warunkach nie słabszych niż wynikające z Umowy.

§ 4

Strona Ujawniająca może żądać od Strony Otrzymującej zapłaty kary umownej w wysokości [należy określić kwotę] zł (słownie:…) za każdy przypadek naruszenia obowiązku zachowania Informacji Poufnych w poufności, którego skutkiem było ujawnienie Informacji Poufnych sprzeczne z Umową. Strona Ujawniająca może także żądać odszkodowania przewyższającego zastrzeżoną karę umowną.

§ 5

Umowa obowiązuje przez okres 5 lat, licząc od dnia jej zawarcia.
Umowa nie wyłącza ani nie ogranicza ochrony informacji objętych tajemnicą przedsiębiorstwa, zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Strona Otrzymująca na żądanie Strony Ujawniającej w trakcie obowiązywania Umowy lub po jej wygaśnięciu, lub rozwiązaniu bezzwłocznie postąpi z Informacjami Poufnymi w sposób wskazany przez Stronę Ujawniającą, to jest – w zależności od wyboru Strony Ujawniającej – zwróci Informacje Poufne Stronie Ujawniającej, lub je zniszczy.

§ 6

Umowę sporządzono na piśmie, w dwóch egzemplarzach.
Wszelki zmiany i uzupełnienia Umowy wymagają formy pisemnej, zastrzeżonej pod rygorem nieważności.

________________________ ________________________

[podpis Strony nr 1] [podpis Strony nr 2]

Autorem artykułu jest Barbara Stanecka, adwokat, Kancelaria Radców Prawnych Mirosławski, Galo Mozes

Czym jest CEIDG? Jak sprawdzić przedsiębiorcę w CEIDG? Jak uzyskać wpis do CEIDG?

Przez

Redakcja

-

2023-07-11

0

Centralna Ewidencja i Informacji o Działalności Gospodarczej pomaga sprawdzić firmę, z którą chcemy współpracować. Do CEIDG musimy się również zgłosić, kiedy sami zaczynamy działalność gospodarczą. Jak dokonać wpisu do CEIDG?

Spis treści

Czym jest CEIDG?

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG), to spis wszystkich przedsiębiorców, którzy są osobami fizycznymi i działają na terenie Polski. W CEIDG można sprawdzić, czy firma, z którą przedsiębiorca chce współpracować, w ogóle istnieje, lub czy nie ma zawieszonej działalności gospodarczej.

W rejestrze Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej znajdują się:

dane podstawowe: imię i nazwisko, nazwę firmy, NIP, REGON,
data rozpoczęcia działalności, ewentualnie data jej zawieszenia i wznowienia,
status (przedsiębiorca aktywny, zawieszony),
adres,
rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej,
dane kontaktowe (numer telefonu i email), jeśli nie zostały zastrzeżone,
dane pełnomocników firmy,
informacje dotyczące upadłości, postępowania naprawczego, czy postępowania restrukturyzacyjnego.

Jak sprawdzić przedsiębiorcę w CEIDG?

Jeśli kontrahent prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą lub jest wspólnikiem spółki cywilnej, można sprawdź jego dane w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Nie trzeba znać wszystkich danych. Do wyszukiwania wystarczy wpisać imię i nazwisko albo numer NIP czy REGON. W CEIDG warto zwrócić uwagę na, to jak długo firma działa, czy jej działalność jest stabilna lub, czy ma charakter sezonowy oraz informacje o upadłości, czy postępowaniu naprawczym. Te wszystkie informacje można znaleźć w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Jeśli ktoś szuka danych spółki cywilnej, może znaleźć wspólników spółki, wypełniając w wyszukiwarce Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej rubrykę „NIP spółki cywilnej”.

Wyszukiwanie przyniesie rezultaty, pod warunkiem że wspólnicy mają aktualne wpisy, które uwzględniają tę spółkę. Jeżeli wyszukiwanie nie daje wyników, oznacza to, że we wpisach wspólników brakuje informacji o tej spółce. W takiej sytuacji odnalezienie informacji dotyczących tej spółki jest możliwe w rejestrze REGON.

Jeśli kontrahentem określonego przedsiębiorcy jest spółka prawa handlowego, czyli:

spółka jawna,
partnerska,
komandytowa,
komandytowo-akcyjna,
z ograniczoną odpowiedzialnością,
akcyjna,

informacje na jej temat znaleźć można online w wyszukiwarce Krajowego Rejestru Sądowego.

Informacje na temat przedsiębiorców można znaleźć także w wyszukiwarce Krajowego Rejestru Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), prowadzonego przez GUS. Dany podmiot można znaleźć po jego numerze NIP, REGON, KRS oraz po adresie.
W rejestrze REGON można znaleźć między innymi dane spółek cywilnych, których nie znajdzie się w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, gdzie są tylko dane wspólników.

Rejestracja w CEIDG – jak wypełnić wniosek o wpis do CEIDG?

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej to rejestr firm, który zawiera informacje o przedsiębiorcach prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce.

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej znajdują się wyłącznie wpisy przedsiębiorców, którzy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą lub są wspólnikami spółek cywilnych osób fizycznych. Jeśli ktoś zamierza prowadzić taką działalność, musi się zarejestrować firmę w CEIDG.

We wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej trzeba podać:

imię, nazwisko, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia,
rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości,
PESEL,
wszystkie posiadane obywatelstwa,
numer NIP i REGON jeśli zostały nadane,
adres zamieszkania oraz inne adresy związane z zakładaną działalnością gospodarczą,
nazwę zakładanej działalności gospodarczej – musi zawierać imię i nazwisko osoby zakładającej działalność gospodarczą,
nazwę skróconą,
kody PKD – dopasowany do rodzaju działalności. Trzeba wybrać tzw. kod przeważający,
liczbę pracowników, jeśli będą zatrudniani,
datę rozpoczęcia działalności,
informacje o ubezpieczeniu w ZUS, KRUS lub za granicą,
dane urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce twojego zamieszkania. Składając wniosek o wpis działalności do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, można złożyć oświadczenie o formie opłacania podatku dochodowego oraz dołączyć zgłoszenie rejestracyjne albo aktualizacyjne do VAT.

Przedsiębiorca musi też zgłosić się do ZUS jako ubezpieczony. Robi się, to zaznaczając na wniosku CEIDG odpowiednie pola. Dodatkowo można zgłosić do ubezpieczenia członków swojej rodziny oraz pracowników firmy i członków ich rodzin.

We wniosku o wpis do rejestru CEIDG można także podać informację o rachunkach bankowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedsiębiorca ma obowiązek poinformować o otwarciu i zamknięciu każdego rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli ktoś, jako przedsiębiorca, chce załatwiać sprawy przez pełnomocnika, może wraz z wnioskiem o wpis do CEIDG, złożyć wniosek o opublikowanie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej informacji o pełnomocniku. Opublikowanie takiej informacji jest równoznaczne w skutkach z udzieleniem pełnomocnictwa na piśmie. Pełnomocnictwo ustanowione w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie upoważnia do działania w sprawach podatkowych.

Wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można złożyć przez internet. Można to też załatwić w urzędzie, miasta lub gminy.
Wypełniony wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można wysłać listem poleconym. Ale jest to kłopotliwe, bo w takim przypadku wniosek powinien być opatrzony własnoręcznym podpisem wnioskodawcy poświadczonym przez notariusza.

Od kiedy można prowadzić biznes?

Wpis z danymi firmy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pojawi się nie później niż następnego dnia roboczego po dniu złożenia wniosku. Działalność gospodarczą można podjąć już w dniu złożenia wniosku o wpis do CEIDG.

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej prześle dane nowo zarejestrowanego przedsiębiorcy do urzędu skarbowego, który nada tej firmie NIP oraz poinformuje GUS, ZUS (lub KRUS) o wpisie firmy do CEIDG i o nadanym numerze NIP.

Wprowadzanie zmian w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej za pomocą CEIDG-1

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można złożyć, najlepiej elektronicznie, wniosek o zawieszenie, wznowienie albo wykreślenie działalności gospodarczej z CEIDG.

Ponadto przy rejestracji działalności gospodarczej, dane w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, mogą zmieniać w ciągu trwania twojej działalności gospodarczej.

Może zmienić się przedmiot działalności lub może się ona rozszerzyć, zmienić się mogą dane kontaktowe. Może się też zmienić adres prowadzonej działalności gospodarczej. W takich przypadkach należy zaktualizować dane w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Konieczne jest złożenie wniosku w tej sprawie. Jednym wnioskiem można zgłosić kilka zmian, jeśli zaszły tego samego dnia.

Wniosek o zmianę danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej trzeba złożyć, gdy zaszły zmiany w zakresie:

danych osobowych lub obywatelstwa,
nazwy działalności gospodarczej,
adresu do doręczeń, adresu stałego miejsca wykonywania działalności, adresu zamieszkania,
danych kontaktowych firmy (adres poczty elektronicznej, adres strony internetowej, numer telefonu),
adresu skrzynki ePUAP,
przedmiotu wykonywanej działalności opisanej kodami PKD,
daty rozpoczęcia działalności,
danych zarządcy sukcesyjnego,
danych przedstawiciela ustawowego innego niż kurator lub opiekun, syndyk, nadzorca lub zarządca w postępowaniu restrukturyzacyjnym – o ile są wymagane,
małżeńskiej wspólności majątkowej,

Korzystając z wniosku o zmianę danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, można też zgłosić:

rachunki bankowe związane z firmą,
wpis albo zmianę wpisu w bazie REGON,
zgłoszenie identyfikacyjne albo aktualizacyjne NIP,
zawiadomienie o wyborze prowadzenia ksiąg rachunkowych,
numery identyfikacyjne uzyskane w innych krajach do celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych,
pełnomocnika do CEIDG,
zarządcę sukcesyjnego do CEIDG,
informacje dotyczące spółki cywilnej,
dane podmiotu prowadzącego dokumentację rachunkową i adres jej przechowywania.

Jeżeli zmienią się dane wspólnika spółki cywilnej, również trzeba aktualizować wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Tak jak przy wniosku o rejestracje działalności gospodarczej, wniosek o zmianę danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej można złożyć elektronicznie, w urzędzie miasta lub gminy albo wysłać pocztą, ale w tym przypadku wniosek należy opatrzeć własnoręcznym podpisem przedsiębiorcy poświadczonym przez notariusza.

Autorem tekstu jest Marek Kobylański

Brak środków na zapłatę podatku? Złóż wniosek o umorzenie zaległości podatkowej

Przez

Redakcja

-

2023-07-11

0

Niemożność zapłaty podatku nie musi oznaczać komornika, brania kredytów na zapłatę należności, czy końca działalności. Polski ustawodawca przewidział, że firmom może czasami iść gorzej i dał możliwość skorzystania z ulg podatkowych. Żeby z nich skorzystać, trzeba złożyć wniosek o umorzenie zaległości podatkowej lub o odroczenie terminu zapłaty podatku. Sprawdź, jak to zrobić.

Spis treści

Brak pieniędzy na zapłatę podatku – i co dalej?

Przedsiębiorca ma kilka możliwości przewidzianych w ustawie. Może m.in.:

odroczyć termin zapłaty lub rozłożyć podatek na raty;
odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, lub odsetki od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek;
umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

W celu skorzystanie z wymienionych możliwości należy złożyć wniosek do Urzędu Skarbowego.

Odroczenie terminu zapłaty lub rozłożenie podatku na raty wraz z odsetkami

Skorzystanie z opcji odroczenia terminu zapłaty pozwoli nam na spłatę należności w bardziej dogodnym terminie dla naszej firmy. Samo odroczenie ma zastosowanie zarówno do podatku, odsetek za zwłokę jak również odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek.

Natomiast opcja rozłożenia na raty pozwala nam na rozbicie należności podatkowej, na co najmniej dwie płatności (ilość, wysokość oraz termin rat wskazujemy we wniosku). Złożenie wniosku o odroczenie zapłaty wcale nie wyklucza możliwości rozłożenia należności na raty. Nic nie stoi więc na przeszkodzie, aby na przykład należność w wysokości 2 tysięcy złotych odroczyć o 4 miesiące z możliwością spłaty ratalnej po 500 złotych miesięcznie.

Warto również pamiętać, że zgodnie z art. 259 Ordynacji Podatkowej niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat spowoduje wygaśnięcie decyzji. Nie ma również możliwości „przywrócenia” rat, więc trzeba liczyć się z tym, że w przypadku niespłacania rat w terminie będziemy musieli zapłacić cały zaległy podatek na raz.

Umorzenie zaległości podatkowej w części lub całości

W przeciwieństwie do odroczenia terminu płatności i rozłożenia na raty, umorzenie może dotyczyć wyłącznie zaległości podatkowej. Oznacza to, że nie możesz ubiegać się umorzenie, jeśli płatność podatku wymagalna jest 1 lipca 2023 r., a mamy 26 czerwca 2023 r. Dopiero po 1 lipca będziesz mógł złożyć wniosek o umorzenie części albo całości zaległości podatkowej.

Umorzenie w części skutkuje umorzeniem w takiej samej części odsetek – nie ma bowiem prawnej możliwości umorzenia samej kwoty zaległości z pozostawieniem kwoty odsetek za zwłokę.

Należy jednak pamiętać, że umorzenie części albo całości podatkowej jest ulgą nadzwyczajną, ponieważ zwalnia Cię z powszechnego ciężaru ponoszenia podatków. Szanse, że zostanie zastosowana, są naprawdę bardzo małe.

Kiedy przysługują nam omawiane ulgi podatkowe?

Aby uzyskać pozytywną decyzję, Urząd Skarbowy musi stwierdzić, że występuje jedna z dwóch przesłanek, czyli ważny interes podatnika lub interes publiczny. Co to znaczy?

Interes publiczny – to sytuacja, gdy zapłata zaległości podatkowej spowoduje konieczność sięgania przez podatnika do środków pomocy państwa, gdyż nie będzie w stanie zaspokajać swoich potrzeb materialnych. Pomocne również może być wykazanie, że przedsiębiorstwo działa w interesie europejskim, promowania kultury lub ochrony środowiska.

Ważny interes podatnika – to sytuacja, gdy z powodu nadzwyczajnych, losowych przypadków, podatnik nie jest w stanie uregulować zaległości podatkowych w terminie np. katastrofa naturalna, pandemia, rosnąca inflacja.

Ważne: ciężar dowodu i wykazania faktów spoczywa na nas, jako wnioskodawcach, ponieważ to nam znane są fakty, które uzasadniać mogą zachodzenie wyżej wymienionych przesłanek.

Jak złożyć wniosek o umorzenie zaległości podatkowej lub odroczenie terminu zapłaty podatku?

Przygotuj do złożenia wniosek o umorzenie zaległości podatkowej lub o odroczenie terminu płatności podatku.

Przygotuj sobie dane firmy, informację dotyczące podatku (rodzaj podatku np. VAT i okres np. VAT za lipiec 2023 r.), Do wniosku załącz również dokumenty, które uzasadniają twoją prośbę np.

oświadczenie o sytuacji finansowej, rodzinnej i majątkowej;
informacje o twojej bieżącej sytuacji finansowej (dane z okresowego bilansu, rachunku zysków i strat);
wszelkie dokumenty, które potwierdzają, że istnieje realna możliwość spłaty zobowiązania we wnioskowanych terminach.

Jeśli działasz przez pełnomocnika, dołącz do wniosku pełnomocnictwo (Zobacz instrukcję jak zgłosić pełnomocnictwo ogólne PPO-1).

Złóż wniosek do Urzędu Skarbowego.

Wniosek możesz złożyć osobiście, ale też przez pełnomocnika (dodatkowa opłata w wysokości 17 złotych). W sytuacji kiedy nie miałbyś czasu pójść do Urzędu Skarbowego, taki wniosek można złożyć za pomocą poczty lub też elektronicznie za pośrednictwem strony gov.pl.

Nie musisz się też martwić, jeśli wniosek złożyłeś do złego Urzędu Skarbowego, ponieważ w takiej sytuacji urząd sam przekaże go do odpowiedniego organu podatkowego, a Ty otrzymasz jedynie powiadomienie, że wniosek został przekazany do odpowiedniego Urzędu Skarbowego.

Pamiętaj!

Wniosek o odroczenie terminu zapłaty podatku złóż przed upływem tego terminu. Jeśli złożysz wniosek po tym terminie, to powstanie zaległość podatkowa. W takim przypadku – oprócz zaległości – zapłacisz też odsetki za zwłokę. Przykładowo, jeśli termin zapłaty przypada na dzień 1 lipca, to złóż wniosek przed tym dniem;
Urząd Skarbowy jest związany tym, co znajduje się we wniosku podatnika, a co za tym idzie, jeśli wnosisz o odroczenie zobowiązań podatkowych, to urząd nie może postanowić o ich umorzeniu i vice verse.

Ile kosztuje złożenie wniosku?

Samo złożenie wniosku jest bezpłatne. Ewentualną dodatkową opłatą jest opłata za pełnomocnika w wysokości 17 złotych. Pamiętaj, że jeśli zdecydujesz się na pełnomocnika, to musisz do wniosku dołączyć potwierdzenie zapłaty za pełnomocnika.

Jeśli twój wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, będziesz musiał również zapłacić opłatę prolongacyjną. Niezapłacenie jej może skutkować nieważnością decyzji. Jedynym wyjątkiem, kiedy urząd może nie zastosować opłaty, są klęski żywiołowe i wypadki losowe.

Wysokość opłaty możesz wyliczyć tutaj kalkulatora od zaległości podatkowych.

Ile będziesz czekać?

Urząd załatwi twoją sprawę w ciągu miesiąca, a jeśli będzie trudniejsza – w ciągu 2 miesięcy. Termin ten może się wydłużyć, gdy trzeba będzie wykonać dodatkowe czynności dla wyjaśnienia sprawy. Ponadto na czas trwania postępowania wpływają okresy zawieszenia postępowania lub opóźnienia (z twojej przyczyny lub niezależne od urzędu).

Jak możesz się odwołać?

Gdyby Urząd Skarbowy wydał negatywną decyzję, masz 14 dni, od daty jej otrzymania, na to, aby się od niej odwołać. Odwołanie złóż do dyrektora izby administracji skarbowej za pośrednictwem naczelnika urzędu skarbowego, który wydał decyzję. Jeśli decyzja dyrektora izby administracji skarbowej również będzie dla ciebie niekorzystna, możesz zaskarżyć decyzję do sądu administracyjnego.

Negatywna decyzja Urzędu Skarbowego nie zamyka również drogi do ponownego złożenia wniosku w sprawie tej samej należności podatkowej, zwłaszcza jeśli po złożeniu wniosku zaszły nowe okoliczności, które w sposób znaczący utrudniają nam uregulowanie należności. Wówczas wszystkie te okoliczności należy przedstawić w nowym wniosku.

Przeczytaj więcej o rozliczaniu podatku.

Autorem tekstu jest Kacper Piekarczyk

Jak wygląda amortyzacja samochodu używanego w 2024 roku? Jaką stawkę amortyzacji zastosować? Jaką metodę amortyzacji?

Przez

Emil Zelma

-

2023-07-05

0

W wielu przedsiębiorstwach wykorzystuje się samochody – służą one np. do dojazdu na spotkania z klientami, przewozu pracowników na plac budowy czy transportu towarów lub materiałów. Rzecz jasna, nie każdy przedsiębiorca może sobie pozwolić na nowe auto z salonu.

Wielu właścicieli firm, szczególnie zaś ci, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w dynamicznym świecie biznesu, musi zadowolić się kompromisem, jakim jest samochód używany. To, że auto nie jest nowe, wcale nie zmienia faktu, że zakup trzeba odpowiednio ująć w ewidencji księgowej. Jak wygląda amortyzacja samochodu używanego?

Spis treści

Samochód używany jako środek trwały

Samochód w firmie może być środkiem trwałym. Aby tak się stało, musi on spełniać kryteria zawarte w ustawie o rachunkowości. A zatem, takie auto musi być m.in. kompletne i zdatne do użytku, a przewidywany czas użytkowania pojazdu – dłuższy niż dwanaście miesięcy.

Nie bez znaczenia jest również wartość samochodu – zgodnie z obowiązującymi w 2024 roku przepisami auto zostanie uznane za środek trwały w sytuacji, gdy koszt jego nabycia wyniesie co najmniej dziesięć tysięcy złotych.

Warto wiedzieć

Jeżeli środek trwały ma wartość niższą niż 10 000 zł, wcale nie oznacza to jeszcze, że nie można potraktować go jako środek trwały. W takiej sytuacji zaliczenie auta firmowego do środków trwałych jest dobrowolne, ale możliwe.

Limit 10 000 zł to kwota netto w przypadku czynnych podatników VAT oraz brutto w przypadku podmiotów, które są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Jak ustalić wartość pojazdu używanego?

Podczas ustalania wartości początkowej samochodu – to właśnie ta kwota stanie się podstawą do naliczania odpisów amortyzacyjnych – brana jest pod uwagę cena, po jakiej dokonano nabycia auta. A zatem, będzie to koszt wskazany np. na fakturze czy umowie kupna-sprzedaży.

To jednak jeszcze nie wszystko, ponieważ do kwoty tej należy doliczyć również dodatkowe koszty (oczywiście, o ile takie wystąpią) np. w postaci:

opłat za transport pojazdu o firmy, załadunek oraz wyładunek,
podatków: VAT (w części, która zgodnie z ustawą nie podlega odliczeniom) oraz akcyzowego,
opłat celnych,
kosztów z tytułu obsługi finansowania zewnętrznego, jakie zaciągnięto, by nabyć auto. Zwykle rozumie się przez to odsetki od kredytu.

Warto wiedzieć

Z punktu widzenia amortyzacji nie ma większego znaczenia to, czy jest mowa o pojeździe nowym lub używanym. Ważniejsze jest raczej to, czy auto spełnia kryteria, które pozwalają uznać go za środek trwały.

Amortyzacja używanego samochodu osobowego

Amortyzacja samochodu osobowego to księgowy zapis kosztowy, który ma za zadanie pokazać, jaki jest poziom umorzenia wartości środka trwałego. Im dłużej użytkujemy dany samochód, tym bardziej zwiększają się odpisy amortyzacyjne – a zatem, w kosztach przedsiębiorstwa pokazane jest, że ponosi się koszty z tego tytułu.

Warto wiedzieć

Odpisy amortyzacyjne są kosztem, ale nie wydatkiem. Faktyczny przepływ gotówki następuje zgodnie z ustaleniami (umową) przeprowadzonymi między stronami transakcji.

Amortyzacja – w postaci comiesięcznych odpisów umorzeniowych – ma za zadanie pokazać, że auto „zużywa się” i traci na wartości wraz z wykorzystywaniem go do zadań firmowych.

Jaka stawka amortyzacji?

To, jakie stawki amortyzacji można zastosować, zostało precyzyjne wskazane w przepisach. W przypadku aut osobowy możemy zastosować podstawową stawkę amortyzacyjną na poziomie 20 proc. Oznacza to, że pełnego odliczenia dokonuje się w ciągu 5 lat.

Nie jest to jednak jedyne możliwe rozwiązanie, ponieważ przedsiębiorcy mogą również zastosować stawkę indywidualną powiększoną. W takim wariancie dokonuje się odpisów umorzeniowych na poziomie 40 proc. rocznie, co oznacza, że pełnego umorzenia można dokonać w czasie:

100% / 40% = 2,5 roku

od przyjęcia samochodu do użytkowania.

Tym samym, przedsiębiorcy mogą w większym stopniu dokonać odliczenia kosztów w ramach prowadzonej działalności.

Czy używany samochód można amortyzować jednorazowo?

Jak już wspomnieliśmy, dokonywanie comiesięcznych odpisów amortyzacyjnych jest możliwe w przypadku tych składników majątku, które zostały uznane za środki trwałe. Taki stan rzeczy nie oznacza, że dla każdego samochodu firmowego trzeba sporządzać takie odpisy. W sytuacji, gdy wartość nabytego pojazdu nie przekracza równowartości 10 000 zł, możliwe jest:

przeprowadzenie amortyzacji jednorazowej, tzn. dokonanie tylko jednego wpisu umorzeniowego w wysokości 100 proc. wartości nabytego pojazdu. Z takiego rozwiązania mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy mają status małego podatnika lub rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w danym roku,
potraktowanie kosztu w taki sposób, jak gdyby dotyczył on np. opłat za media itp. A zatem wydatek z tego tytułu również w całości stanie się kosztem uzyskania przychodu (KUP).

Być może zdziwiło Cię, że obydwa warianty oznaczają to samo, czyli zaksięgowanie jednego kosztu na wartość całego zakupu. Jest tak jednak tylko na pierwszy rzut oka. Dlaczego zatem wyżej wymieniliśmy aż dwa warianty? Odpowiedź jest prosta: poszczególne rozwiązania mają inny wpływ na majątek spółki wykazywanej w bilansie. Jeśli zastosujemy wariant:

A, wartość auta zasili konto bilansowe „Środki trwałe”, a odpisy zasilą konto „Amortyzacja” (konto zespołu 4-tego);
B, zwiększymy jedynie wartość kosztów (zwykle są to „Pozostałe koszty operacyjne”).

Są to subtelne różnice, ale odgrywają one pewną rolę z księgowego punktu widzenia.

Jak wykorzystać konkurencję dla poprawy własnego biznesu?

Przez

Redakcja

-

2023-07-05

0

Konkurencja to rywalizacja między osobami lub organizacjami dążącymi do tego samego celu. Pojęcie to jest nierozerwalnie związane z ekonomią jako nauką. Ekonomiści określają konkurencję jako proces, w którym poszczególni uczestnicy rynku dążą do realizacji własnych interesów i starają się przedstawiać oferty korzystniejsze od innych.

Spis treści

Rodzaje konkurencji

Wyróżnia się kilka rodzajów konkurencji:

konkurencja doskonała,
konkurencja niedoskonała (monopolistyczna),
konkurencja oligopolistyczna,
monopol.

Konkurencja opiera się na zdobyciu przewagi na określonym polu. Konkurować można:

ceną,
jakością,
obsługą,
poziomem komunikacji i informacji.

Konkurencja doskonała

Konkurencja doskonała to model, w którym żaden podmiot nie ma wpływu na cenę. Popyt i podaż to czynniki determinujące ceny rynkowe. Niezależnie od tego, ile firma sprzedaje, zawsze dostaje cenę rynkową. Gdy ktokolwiek chciałby podnieść cenę, to klienci pójdą do innej firmy.

Konkurencja monopolistyczna

W konkurencji monopolistycznej bariery wejścia i wyjścia są bardzo niskie, ale rynek wymaga dużej ilości kapitału. Zaletą tego typu konkurencji jest różnica cen, szeroki wachlarz dobrej jakości konkurencji. Przykładem konkurencji monopolistycznej są między innymi sprzedawcy sprzętu AGD/RTV.

Konkurencja oligopolistyczna

Konkurencja oligopolistyczna opiera się na założeniu, że na rynku działa kilka firm. Bariery wejścia są wysokie. Rozróżniamy czysty oligopol i oligopol zróżnicowany. Cechą charakterystyczną czystego oligopolu jest to, że kilka przedsiębiorstw całkowicie zajmuje rynek produkcją określonych towarów.

Metody i narzędzia analizy konkurencji

Żeby uzyskać przewagę konkurencyjną, należy przeprowadzić dokładną analizę rynku. Chodzi o to, by zidentyfikować przedsiębiorców, które oferują podobne produkty i usługi. Analiza konkurencji to wszystkie te działania, które pomogą nam w zebraniu jak najwięcej informacji o firmach, które sprzedają te same produkty lub usługi. Żeby to zrobić, trzeba przeanalizować:

ofertę produktową,
ceny,
marketing,
pozycję rynkową,
grupę docelową.

Pierwszym elementem badania rynku jest zidentyfikowanie konkurentów. Można wybrać zarówno firmy większe, jak i mniejsze, ale najlepiej będzie wybrać te o podobnej wielkości.

Musisz też pamiętać, że na rynku masz konkurencję bezpośrednią i pośrednią. Konkurencja bezpośrednia to ta, która oferuje ten sam produkt lub usługę dla tej samej grupy klientów. Konkurent pośredni to ten, który sprzedaje podobne produkty, ale do innej bazy lub sprzedaje inne produkty, ale naszym klientom.

Produkty i usługi konkurencji

Zacznijmy od produktów. Przejrzyj stronę internetową konkurencji, katalogi produktowe, odwiedź placówki. Zasubskrybuj newsletter konkurencji. Sprawdź, który produkt najlepiej się sprzedaje i dlaczego. Co sprawia, że klienci wybierają konkurencję? Czy jest to cena, czy jest to jakość, a może unikalna wartość? Pamiętaj, że to detale „robią robotę”.

Strategia produktowa

Nie chodzi o kopiowanie tego co robi konkurencja. Porównaj to, w jaki sposób promuje swój produkt konkurencja i sprawdź, co się sprawdziło, a co nie. Dzięki temu unikniesz nietrafionych decyzji. Możesz też zainspirować się działaniami podejmowanymi przez twoich konkurentów, ale pamiętaj, by dostosować je do swoich okoliczności.

Klienci

Jakich klientów obsługuje konkurencja? Przeanalizuj komentarze i opinie dotyczące konkurencji. Sprawdź, kto obserwuje twoich konkurentów na mediach społecznościowych, kto udziela się na ich profilach. Do kogo skierowane są ich reklamy? Możesz w ten sposób odkryć grupę docelową, o której wcześniej nie pomyślałeś.

Sprzedaż

Zrób analizę procesu sprzedażowego. Sprawdź, czy konkurencja sprzedaje swoje produkty lub usługi tylko przez stronę internetową, czy też ma placówki fizyczne. Jeśli tak jest, sprawdź dokładnie lokalizację i zastanów się, dlaczego akurat taka była wybrana?

W przypadku sklepu internetowego „przeklikaj” się przez proces zakupu produktu. Co twój konkurent robi inaczej niż ty? Czy ułatwia klientowi sprawniejsze nawigowanie po stronie? Może oferuje promocje?

Jak budować przewagę konkurencyjną?

Analiza konkurencji ma doprowadzić do znalezienia przewagi konkurencyjnej lub działania w niszy. Pamiętaj, że budowanie przewagi konkurencyjnej to nieustający proces. Twoi konkurencji starają się przewyższyć cię przez cały czas, nieustannie na rynku będzie też pojawiać się nowa konkurencja.

Zawsze bądź na bieżąco z ważnymi zmianami na rynku i dostosowuj się do nich. Nie oznacza to oczywiście zmieniania modelu biznesowego co pół roku. Zbuduj swoją markę i trzymaj się przy swoich zasadach.

Jak wykorzystać informacje, które zdobędziesz dzięki analizie konkurencji?

Informacje zdobyte dzięki analizie konkurencji powinny być dla ciebie wskazówką, na podstawie której będziesz rozwijać swoją firmę. Nie rezygnuj jednak ze strategii, która bardzo dobrze się u ciebie sprawdza, tylko dlatego, że konkurencja działa w inny sposób.

Analiza konkurencji to tylko jedno z narzędzi, które umożliwia rozwój naszej działalności gospodarczej. Warto wykorzystywać je w przemyślany sposób.

Jak sprawdzić ubezpieczenie samochodu? Sprawdzanie OC pojazdu w UFG

Przez

Redakcja

-

2023-07-05

0

Niezależnie od tego, czy potrzebne nam to będzie przy kolizji, czy też kupujemy używany samochód, pojawia się pytanie, czy samochód jest ubezpieczony. Jeśli zastanawiasz się, jak sprawdzić ubezpieczenie samochodu, to koniecznie musisz przeczytać ten materiał.

Spis treści

Jak sprawdzić, czy auto ma OC?

Najprościej sprawdzić, czy auto ma OC w bazie UFG. Żeby to jednak uczynić, potrzebne będą informacje o samochodzie. Na pewno konieczny będzie numer rejestracyjny albo VIN i data pierwszej rejestracji pojazdu.

Ważność ubezpieczenia OC można sprawdzić poprzez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Baza ta zawiera dane o polisach OC i AC wszystkich kierowców. UFG otrzymuje te dane od towarzystw ubezpieczeniowych.

Każda firma ubezpieczeniowa, która działa w Polsce musi przesyłać takie dane do UFG. Z bazy korzystają np. pracownicy innych firm ubezpieczeniowych, ale także ci, którzy chcą np. sprawdzić, czy pojazd, który brał udział w kolizji, ma wykupioną polisę.

Sprawdź ubezpieczenie samochodu

A kiedy warto zainteresować się czy pojazd ma ważną polisę OC? Na pewno wtedy, gdy chcemy kupić używane auto. Przy okazji dobrze jest sprawdzić, czy polisę opłacono jednorazowo, czy w ratach.

Sprawdzenie ważności OC pomoże dowiedzieć się, czy dostaniesz odszkodowanie, jeśli posiadacz drugiego pojazdu spowodował kolizję z twoim udziałem. Warto z tego skorzystać, gdy nie chcemy wzywać policji na miejsce zdarzenia.

Ponadto, dzięki bazie UFG można też sprawdzić do kiedy ważna jest twoja polisa OC. Nie musisz szukać swojej umowy. Wystarczy, że masz dostęp do internetu.

Kto musi mieć ubezpieczenie OC pojazdu?

Zgodnie z polskim prawem, każdy właściciel pojazdu mechanicznego, który jest zarejestrowany na terenie Polski, musi mieć wykupioną polisę odpowiedzialności cywilnej. Jeśli jej nie posiada, to grozi mu kara finansowa.

System UFG jest skonstruowany w taki sposób, że wykrywa wszelkie nieprawidłowości. Choćby takie, jak przerwa w ciągłości polisy. Dzięki niemu możemy sprawdzić ubezpieczenie OC online, w dowolnym momencie. Pozwala to m.in. sprawdzić, czy samochód jest ubezpieczony w przypadku stłuczki.

Jak sprawdzić ważność polisy OC na stronie UFG?

Żeby sprawdzić ważność polisy na stronie UFG, trzeba wejść na stronę www.ufg.pl i wybrać opcję Sprawdź OC dla pojazdu. Wpisujemy wtedy numer VIN lub numer rejestracyjny pojazdu. Klikamy „Sprawdź”.

System może nas poprosić o podanie daty zdarzenia, a także kraj. Po chwili system wskaże nam informację o tym, czy konkretny pojazd ma ubezpieczenie OC, a jeśli tak, to w jakim towarzystwie.

System wskaże nam też markę i model pojazdu, a także numer polisy OC sprawcy. Te dane wystarczą do tego, by starać się o odszkodowanie w razie kolizji. Baza jest aktualna. Ubezpieczyciele muszą zgłaszać każdą zmianę oraz podpisaną polisę najpóźniej w 14 dniu od momentu podpisania umowy.

Z bazy polis ubezpieczeniowych może skorzystać każdy w dogodnym dla siebie momencie. Znajdują się tu informacje na temat OC nie tylko samochodów osobowych, ale także ciągników i przyczep, quadów, samochodów ciężarowych i osobowych, motocykli oraz motorowerów.

Warto wiedzieć, że dane właścicieli samochodów są chronione. Nie są widoczne informacje kto jest właścicielem pojazdu, ani gdzie mieszka.

Co zrobić w przypadku braku OC?

Jeśli w systemie UFG widnieje informacja o braku ważnej polisy, dobrze skonfrontować to u ubezpieczyciela. Mogło się zdarzyć, że informacje jeszcze nie zostały uaktualnione. Jeśli jednak faktycznie sprawca nie ma OC, to odszkodowanie wypłaci Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, który zwróci się do sprawcy z roszczeniem regresowym.

Czym są dane osobowe wg. rozporządzenia o ochronie danych osobowych?

Przepisy RODO – stosowanie się do zasad przestrzegania danych osobowych

Wdrożenie odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych

Realizowanie praw osób

Wypełnianie obowiązków informacyjnych podczas pozyskiwania danych osobowych

Prowadzenie odpowiedniej dokumentacji

Prowadzenie rejestru czynności przetwarzania danych osobowych

Gwarancja wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych

Zobowiązanie do notyfikacji naruszenia ochrony danych osobowych

Obowiązek poddawania się kontroli Prezesa UODO

Reprezentowanie spółki

Prowadzenie spraw spółki

Zakres obowiązków prezesa

Prezes zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

Prezes zarządu w spółce akcyjnej

Czym jest czynny żal?

Tryb działania

Przesłanki pozytywne złożenia czynnego żalu

Przesłanki negatywne do skorzystania z czynnego żalu

Korzyści wynikające z czynnego żalu

Podatnik VAT czynny a zwolniony

Zwolnienie podmiotowe z VAT

Jaka działalność wymaga płacenia podatku VAT?

Zwolnienie przedmiotowe z VAT

Można zrezygnować ze zwolnienia VAT

Przekroczenie limitu zwolnienia VAT

Czym jest umowa o zachowaniu poufności i co powinna zawierać?

1. Oznaczenie stron

2. Definicja informacji poufnych

3. Określenie treści zobowiązania

4. Oznaczenie kręgu osób upoważnionych do zapoznania się z udostępnionymi informacjami poufnymi

5. Odpowiedzialność za naruszenie umowy

6. Okres obowiązywania poufności

Przykładowy wzór umowy o zachowaniu poufności (NDA)

Czym jest CEIDG?

Jak sprawdzić przedsiębiorcę w CEIDG?

Rejestracja w CEIDG – jak wypełnić wniosek o wpis do CEIDG?

Od kiedy można prowadzić biznes?

Wprowadzanie zmian w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej za pomocą CEIDG-1

Brak pieniędzy na zapłatę podatku – i co dalej?

Odroczenie terminu zapłaty lub rozłożenie podatku na raty wraz z odsetkami

Umorzenie zaległości podatkowej w części lub całości

Kiedy przysługują nam omawiane ulgi podatkowe?

Jak złożyć wniosek o umorzenie zaległości podatkowej lub odroczenie terminu zapłaty podatku?

Ile kosztuje złożenie wniosku?

Ile będziesz czekać?

Jak możesz się odwołać?

Samochód używany jako środek trwały

Jak ustalić wartość pojazdu używanego?

Amortyzacja używanego samochodu osobowego

Jaka stawka amortyzacji?

Czy używany samochód można amortyzować jednorazowo?

Rodzaje konkurencji

Konkurencja doskonała

Konkurencja monopolistyczna

Konkurencja oligopolistyczna

Metody i narzędzia analizy konkurencji

Produkty i usługi konkurencji

Strategia produktowa

Klienci

Sprzedaż

Jak budować przewagę konkurencyjną?

Jak wykorzystać informacje, które zdobędziesz dzięki analizie konkurencji?

Jak sprawdzić, czy auto ma OC?

Sprawdź ubezpieczenie samochodu

Kto musi mieć ubezpieczenie OC pojazdu?

Jak sprawdzić ważność polisy OC na stronie UFG?

Co zrobić w przypadku braku OC?

Najnowsze

Najchętniej czytane

Na skróty