Dla wielu przedsiębiorców media społecznościowe, a szczególnie Facebook wciąż są atrakcyjnym miejscem reklamowym. Za takie usługi reklamowe otrzymujemy fakturę. I tu pojawia się pytanie: jak rozliczyć fakturę zagraniczną z Facebooka (Meta)?
Faktura z Facebooka jest dla niektórych przedsiębiorców pierwszą zagraniczną fakturą, z która mają do czynienia. W związku z tym nie zawsze wiedzą, w jaki sposób taką fakturę zaksięgować i rozliczyć. Szczególnie że do rozliczenia będzie podatek PIT, a także VAT.
Faktura zagraniczna z Facebooka – kto wystawia fakturę Meta?
Sposób rozliczenia usługi reklamowej z Facebooka będzie zależny od wielu rzeczy. Przede wszystkim od tego, kto wystawił fakturę. Faktura z Facebooka może być wystawiona albo przez polski oddział, albo przez Facebooka z Irlandii.
Jeśli otrzymamy fakturę wystawioną przez polski oddział Facebooka, to usługa będzie opodatkowana polskim podatkiem VAT w wysokości 23%. Fakturę zagraniczną VAT będziemy traktować jako zwykłą fakturę krajową. Rozliczamy ją jak każdą, zwykłą fakturę otrzymaną od kontrahenta.
Sprawdź nasz program do małej księgowości i przekonaj się, dlaczego zaufało nam ponad 70 tysięcy przedsiębiorców!
Faktura zagraniczna z Facebooka
Trochę inaczej będzie wyglądało rozliczenie, jeśli faktura będzie wystawiona przez zagraniczną siedzibę Facebooka z Irlandii. Może, choć nie musi być wystawiona w obcej walucie. Nie będzie jednak w takiej sytuacji zawierać podatku VAT.
W przypadku faktury zagranicznej trzeba będzie ją potraktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie usług. Jeśli jest to nasza pierwsza taka faktura, przedsiębiorca musi zarejestrować się do VAT-UE. Zgłoszenia dokonuje się na druku VAT-R.
Po rejestracji podatnik będzie figurował w bazie czynnych podatników VAT Unii Europejskiej (w bazie VIES). Oznacza to, że od tej chwili w transakcjach między kontrahentami z Unii Europejskiej będzie można przed numerem NIP stosować przedrostek PL.
Fakturę z Meta za zakup reklamy na Facebooku z punktu widzenia podatkowego traktuje się jako import usług, zgodnie z miejscem świadczenie usług, w którym siedzibę ma usługobiorca. Transakcja ta jest neutralna podatkowo, bo podatnik jednocześnie odlicza i nalicza podatek VAT.
Faktura zagraniczna z Facebooka. Jak rozliczyć transakcję wewnątrzwspólnotową?
Jeśli faktura zagraniczna z VAT za usługi Facebooka będzie dokumentować usługę reklamową, to rozliczana jest według stawki 23%. Ważne będą daty wystawienia faktury i sprzedaży usług. Data wystawienia zwykle odpowiada dacie płatności lub sprzedaży.
Co, jednak gdy data płatności na fakturze z Meta jest wcześniejsza niż data wystawienia? Taka sytuacja oczywiście może się zdarzyć. Wtedy trzeba pamiętać o zasadzie mówiącej, że obowiązek podatkowy VAT pojawia się w dacie płatności lub w dacie wystawienia faktury, w odniesieniu do terminu, który był pierwszy.
W przypadku gdy faktura zagraniczna wystawiona jest w walucie obcej, rozliczając ją, trzeba przeliczyć jej wartość na złotówki. Robi się to według kursu Narodowego Banku Polskiego na ostatni dzień roboczy, który poprzedza dzień powstania obowiązku podatkowego.
Faktura w walucie obcej i przewalutowanie powoduje, że mogą powstać dodatnie lub ujemne różnice kursowe. Jeśli różnice kursowe są „na plus”, to trzeba wykazać je jako przychód w kolumnie „pozostałe przychody”.
Faktura zagraniczna z Facebooka – jak rozliczyć jako nie-VAT-owiec?
W jaki sposób rozliczyć fakturę z Meta, gdy przedsiębiorca nie jest podatnikiem VAT? Gdy fakturę wystawił irlandzki Facebook (Meta), to polski podatnik i tak musi zgłosić się do rejestru VAT-UE. Potem trzeba opodatkować transakcję krajowym VAT-em. Ten VAT wpłaca się na konto urzędu skarbowego.
Najlepsze audiobooki od Nexto.pl – przekonaj się sam!
Program Mała Księgowość
Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.
Faktury, które otrzymujemy od kontrahentów, mogą mieć różną formę graficzną. Część zawiera kolorowe logotypy, inne wyglądają dość skromnie. To, co łączy takie dokumenty, to zestaw określonych danych, informacji, które zawierają. Sprawdzamy, co musi zawierać faktura i co się dzieje, jeśli nie ma wszystkich wymaganych danych.
W polskim prawie bardzo dokładnie opisano wszystkie niezbędne elementy, które pozwalają sklasyfikować fakturę jako taką, która jest wystawiona poprawnie. Jeśli wystawiasz fakturę VAT, musisz o nich pamiętać. Jeśli faktura nie ma danych wymienionych poniżej, jest nieważna.
Spis treści
Kiedy fakura jest ważna?
Każda faktura VAT musi mieć swój indywidualny numer. Zdecydowana większość programów do fakturowania jest w pełni kompatybilna z tym rozwiązaniem i daje możliwość wyboru zasad numeracji faktur. Można wybierać między kluczem nazwy, miesiąca, dnia lub roku.
Dokument musi mieć też widoczną datę wystawienia, a (jeśli te daty różnią się względem siebie) także datę wykonania usługi lub dostarczenia towaru. Bardzo ważnym elementem jest NIP naszej działalności, jej pełna nazwa i dane teleadresowe oraz nazwa i liczba sprzętu lub usług, jakie sprzedaliśmy.
Jeśli na przykład udało nam się sprzedać 5 ręcznie wykonywanych etui do smartfonów, to nie wystarczy podać ceny łącznej. Na druku musi być też widoczna cena jednostkowa netto. Powinniśmy pamiętać też o stawkach podatkowych, a także o łącznej należności, jaką na nasze konto (które także powinno być widoczne na fakturze) ma przelać klient.
Czy wiesz, że…
Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?
2) kolejny numer faktury nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów, lub usług oraz ich adresy;
4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów, lub wykonania usługi, lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15) kwotę należności ogółem.
Co powinna zawierać faktura? Szczególne przypadki
Powyższe elementy prawdziwe obowiązkowe są w przypadku faktur VAT, które nie są objęte zwolnieniami, o których opowiemy później. Są jednak jeszcze dodatkowe elementy, które powinny zawierać faktury w szczególnych przypadkach. Rzeczy, które zawiera faktura VAT w przypadkach określonych w obwieszczeniu to:
16) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
a) obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
b) w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
– wyrazy „metoda kasowa”;
17) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
18) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
18a) w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania;
19) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:
a) przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
b) przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług lub
c) innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
20) w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
21) w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
22) w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
a) przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
b) liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
23) w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;
24) w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
a) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
b) numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
Jak widać, wystawienie zwykłej faktury VAT nie jest takie proste, jak mogłoby się to wydawać. Zasady wystawiania faktur nie są zbytnio skomplikowane, ale istnieje dużo różnych przypadków, w których musimy pamiętać o dodatkowych danych.
Ważne informacje na fakturze
Okazuje się jednak, że w pewnych sytuacjach wystarczy podanie mniejszej ilości informacji, a mimo to będzie to dokument ważny. Faktury np. mogą nie mieć numeru NIP. Będzie tak, chociażby wtedy, gdy dostawa towaru realizowana jest przez firmę, która jest zwolniona z VAT, w przypadku dostaw energii elektrycznej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych, czy usług „komunalnych”. NIP-u nie trzeba też umieszczać, gdy stroną transakcji jest osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej.
Prawo dopuszcza też sytuację, że nie podajemy osobno kwoty podatku dla poszczególnych wartości sprzedaży. Wystarczy, że jest to podsumowanie jednostkowych kwot.
Faktura nie ma wszystkich danych – i co dalej?
Jeśli faktura nie ma wszystkich wymaganych przez prawo elementów, nie jest właściwie wystawioną fakturą VAT. W związku z tym nie można na podstawie takiego dokumentu odliczyć podatku VAT. Wszystko dlatego, że jeśli dokumentu nie wystawimy poprawnie, to tak jakby nie istniał i nie można odliczyć podatku VAT.
Wówczas możemy anulować fakturę. W takiej sytuacji podatnik wystawia ponownie fakturę, która będzie zawierała wszystkie konieczne elementy. Co istotne nie będzie to już faktura korygująca, a normalna pierwotna faktura (choć oczywiście wystawiona dużo później niż doszło do transakcji).
Reasumując: żeby faktura była ważna, to musi zawierać określone elementy. Brak nawet jednego z nich powoduje, że dokument nie jest ważny. Może potwierdzać oczywiście transakcję, ale nie da możliwości odliczenia podatku VAT. A to przecież jeden z głównych powodów uzyskiwania faktury.
Często zadawane pytania
Czy faktura może nie mieć numeru?
Faktura musi mieć numer. Faktury muszą być numerowane kolejno w kolejności chronologicznej. Każda powinna mieć numer większy od poprzedniej.
liczbę dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
cenę,
opusty lub obniżki cen,
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku,
stawkę podatku,
sumę wartości sprzedaży netto,
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto,
kwotę należności ogółem.
Czy można zaksięgować fakturę bez numeru NIP?
Można zaksięgować fakturę bez numeru NIP. Co więcej, można użyć jej do odliczenia podatku VAT, o ile na podstawie pozostałych danych jesteśmy w stanie udowodnić, że to my jesteśmy kupującym.
Czego nie musi zawierać faktura?
Faktura nie musi zawierać elementów takich jak:
nazwa dokumentu,
oznaczenia „oryginał” lub „kopia”,
sposobu płatności,
podpisu lub pieczątki.
Jak wygląda faktura imienna?
Faktura imienna zawiera datę wystawienia, oznaczenia związane z obiema stronami dokonywanej transakcji, numer faktury, nazwę towaru, cenę netto, stawkę podatku, ilość towarów, czy też ogólną kwotę należną.
Kiedy faktura nie jest ważna?
Faktura nie jest ważna, kiedy nie zawiera któregoś ze swoich obowiązkowych elementów. Elementy, które muszą znaleźć się na każdej fakturze, wymieniamy w artykule powyżej.
Program Mała Księgowość
Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.
Możliwość przechowywania faktur w chmurze to funkcjonalność dostępna dla przedsiębiorców od kilku lat. Wciąż jednak wielu z nich zadaje sobie pytanie, czy trzeba dodatkowo przechowywać papierowe wersje faktur?
Prowadzenie firmy to nie tylko działania związane z pozyskaniem klientów, sprzedaż produktów i rozliczenia. To również kwestie związane z prowadzeniem księgowości. Faktury, rachunki i noty księgowe, a także wszystkie inne dokumenty potwierdzające transakcje zabierają sporo miejsca w segregatorach. Czy trzeba je przechowywać, gdy decydujemy się prowadzić księgowość w formie elektronicznej?
Spis treści
Faktury w chmurze
Coraz bardziej skomplikowane prawo, a także konieczność przesyłania deklaracji rozliczeniowych do urzędów w formie elektronicznej, powoduje, że praktycznie nie da się już prowadzić księgowości wyłącznie w formie papierowej.
Jeszcze kilka lat temu standardem była papierowa księga przychodów i rozchodów, do której wpisywało się wszystkie transakcje, a podatki i inne zobowiązania rozliczało ręcznie. Każdy błąd w wyliczeniach wymagał korekty, przekreślenia danej transakcji i wpisania jej od nowa.
Dziś można korzystać z wielu rozwiązań dostępnych online. Mamy programy do księgowości uruchamiane na komputerze, a także dostępne w chmurze. Takie rozwiązanie pozwala mieć dostęp do rozliczeń z każdego miejsca na świecie i o każdej porze.
Nowoczesne rozwiązania księgowe same wyliczają podatki do zapłaty, pozwalają też na automatyczne wystawianie faktur zaraz po sprzedaży danego produktu lub usługi. Funkcja ta przydaje się na przykład, gdy prowadzimy sklep internetowy. Po zintegrowaniu programu księgowego z oprogramowaniem sklepu internetowego każde potwierdzone zamówienie to automatyczne wystawienie paragonu lub faktury dla klienta.
Księgowość firmy. Jak długo przechowywać faktury?
Jeśli samodzielnie prowadzimy księgowość firmy, będziemy musieli każdy dokument księgowy „zapisać” w systemie księgowym. Jeśli nie jest on wysłany do nas w formie pliku pdf lub innym pliku graficznym, musimy przygotować skan i „wprowadzić” do systemu taki dokument. No i przy okazji pojawia się pytanie, czy jeśli do systemu załączymy dokument w wersji elektronicznej, to czy musimy przechowywać jeszcze dokumenty papierowe?
Odpowiedź na tak postawione pytanie jest prosta. Nie trzeba przechowywać papierowych dokumentów w archiwum. Oznacza to jednak, że na każde żądanie urzędu czy podczas kontroli skarbowej musimy mieć możliwość udokumentowani danej transakcji. Mówiąc wprost – będziemy musieli mieć możliwość np. wydrukowania konkretnej faktury lub musimy posiadać plik z widokiem takiego dokumentu księgowego.
Dobre programy do księgowości dają możliwość przechowywania dokumentów księgowych przez wiele lat. Operatorzy systemów odpowiadają za backupy, czyli tworzenie kopii zapasowych, tak by mieć zawsze dostęp do wszystkich swoich dokumentów.
Mimo to zawsze warto mieć wszystkie dokumenty księgowe przechowywane w osobnym folderze na zewnętrznym dysku. Wtedy mamy większą pewność, że będziemy mogli w każdym momencie uzyskać dostęp do konkretnego dokumentu księgowego.
Faktury elektroniczne i papierowe
To bardzo wygodne rozwiązanie, szczególnie że wiele programów do prowadzenia księgowości umożliwia automatyczne wgrywanie papierowych faktur np. przy pomocy aplikacji w komórce. Wystarczy zrobić zdjęcie dokumentu księgowego, by system sam go odczytał i zakwalifikował do odpowiedniego rejestru księgowego. Po przygotowaniu jego wersji elektronicznej fakturę papierową możemy zniszczyć.
Takie rozwiązanie sprawdzi się, chociażby w przypadku faktur za paliwo. Gdy otrzymujemy na stacji dokument potwierdzający zakup paliwa (fakturę VAT), wystarczy od razu ją zarchiwizować elektronicznie.
Urzędy skarbowe zgadzają się na rozliczanie podatków, których podstawą są faktury w formie elektronicznej.
Program Mała Księgowość
Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.
Zatory płatnicze są sporym problemem. Opóźnienie płatności u jednego przedsiębiorcy, zwykle szybko powoduje opóźnienia u kolejnych. Co zrobić, gdy wystawiliśmy fakturę kontrahentowi, a płatność nie została uregulowana? Jak to rozliczyć?
Nierzetelny kontrahent może trafić się każdemu. Są tacy, którzy opóźniają płatności, są też tacy, którzy nie płacą w ogóle. Oczywiście w takim wypadku nie można odpuszczać. Wyślijmy więc upomnienie, wezwanie do zapłaty, a może nawet skorzystajmy z pomocy firmy windykacyjnej. Zróbmy wszystko, co w naszej mocy, by należność odzyskać.
Spis treści
Brak zapłaty za fakturę – kiedy trzeba zapłacić podatek od faktury?
Termin zapłaty podatku od faktury zależy od rodzaju podatku oraz okresu rozliczeniowego. W większości krajów, w tym w Polsce, podatek od towarów i usług (VAT) jest rozliczany co miesiąc lub co kwartał.
W przypadku miesięcznego rozliczania VAT-u podatnicy muszą złożyć deklarację VAT-7 oraz opłacić należny podatek do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie. Na przykład, deklarację za marzec trzeba złożyć i zapłacić do 25 kwietnia.
W przypadku kwartalnego rozliczania VAT-u podatnicy muszą złożyć deklarację VAT-7K oraz opłacić należny podatek do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczy rozliczenie. Na przykład, deklarację za pierwszy kwartał trzeba złożyć i zapłacić do 25 kwietnia.
Czy wiesz, że…
Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?
Brak zapłaty za fakturę a podatek
Jeśli kontrahent nie zapłaci nam za usługę lub towar, to nie dość, że poniesiemy stratę związaną z koniecznością poniesienia wydatków na realizację usługi, będziemy musieli teraz rozliczyć podatki związane z przychodem. Trzeba będzie zapłacić podatek VAT, a także podatek dochodowy.
Mówiąc wprost, wystawiona faktura, niezależnie od tego, czy pieniądze za nią dotarły na nasze konto, czy nie, uznawana jest za potwierdzenie realizacji usługi lub dostarczenia produktu, a co za tym idzie, że jest rozliczona. W związku z tym należy zapłacić od tej należności podatek.
Na szczęście prawo przewiduje ulgi, które mają pomóc ograniczyć skutki niezapłaconych faktur. To tzw. ulgi na złe długi. Ulga na złe długi odnosi się zarówno do podatku VAT, jak i podatku dochodowego. W przypadku podatku VAT można go odzyskać, jeśli nie otrzymaliśmy pieniędzy z wystawionej przez nas faktury. Żeby to było możliwe trzeba spełnić kilka warunków.
Przede wszystkim sprzedaż musiała być dokonana na rzecz podmiotu, który nie znajduje się w trakcie likwidacji albo upadłości, opóźnienie w stosunku do terminu płatności jest nie większe niż 90 dni, a od daty wystawienia faktury upłynęło mniej niż 2 lata.
Co ważne, transakcja musi dotyczyć podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Jeśli więc niezapłacona faktura dokumentuje transakcję dla osoby prywatnej, która nie prowadzi działalności, nie będzie można zastosować ulgi na złe długi. Jeśli przynajmniej jeden z warunków nie został spełniony, nie będziemy mogli skorzystać z ulgi na złe długi.
Brak zapłaty za fakturę – co z podatkiem dochodowym?
Od 2020 roku ulgę na złe długo można wykorzystać również w odniesieniu do podatku dochodowego. Jeśli od terminu płatności nie minęło 90 dni, to można skorygować podstawę opodatkowania. Żeby jednak z takiej możliwości skorzystać, musimy mieć dokument potwierdzający fakt, że zaległość jest nieściągalna.
Jeśli zastosujemy ulgę na złe długi, możemy uzyskać spore oszczędności. Wiedząc o tym, że istnieje możliwość skorzystania z ulgi na złe długi, nie możemy zapominać, że znacznie korzystniejsze może być windykowanie należności. Zamiast dokonywać skomplikowanych obliczeń, korygowania rozliczeń podatków, lepiej zawsze podjąć rozmowy z dłużnikiem, by ten zechciał uregulować płatność.
Jeśli polubowne działania nie przynoszą skutku, warto podjąć współpracę z firmą windykacja. Na koniec zostaje nam sprawa sądowa i egzekucja należności przez komornika. Taka procedura zwykle trwa dość długo. Gdy w międzyczasie dłużnik ogłosił upadłość lub po prostu zbankrutował, możemy nie mieć możliwości ściągnięcia z niego pieniędzy. Wszystko dlatego, że po prostu może nie mieć żadnego majątku.
Brak zapłaty za fakturę jest frustrujący dla przedsiębiorcy lub firmy i powoduje problemy, np. z płaceniem podatku. Oto kilka kroków, które można podjąć, aby odzyskać należność:
Skontaktuj się z dłużnikiem. Pierwszym krokiem jest próba skontaktowania się z dłużnikiem i wyjaśnienie sytuacji. Może to być drogą telefoniczną, mailową lub listowną. Upewnij się, że masz kopię faktury i umowy, aby móc odwołać się do dokumentów w trakcie rozmowy.
Wysyłka przypomnień. Jeśli po pierwszym kontakcie dłużnik nadal nie ureguluje należności, warto wysłać przypomnienie o płatności. W wielu przypadkach to wystarcza, aby przyspieszyć proces regulacji należności.
Wysłanie wezwania do zapłaty. Jeśli przypomnienie o płatności nie przyniosło rezultatów, można wysłać wezwanie do zapłaty. To pismo jest oficjalnym dokumentem, którym dłużnik zostanie zobowiązany do zapłaty należności w określonym terminie.
Wysłanie formalnej korespondencji. Jeśli wezwanie do zapłaty również nie przyniesie rezultatów, można skierować sprawę do firmy windykacyjnej lub do prawnika. Formalna korespondencja może zachęcić dłużnika do uregulowania należności, a także może pomóc w przyspieszeniu procesu odzyskiwania należności.
Postępowanie sądowe. Jeśli powyższe kroki nie przyniosą rezultatów, należy rozważyć postępowanie sądowe przeciwko dłużnikowi. W tym przypadku warto zasięgnąć porady prawnika, który pomoże w przygotowaniu dokumentów i reprezentacji przed sądem.
Należy pamiętać, że każdy przypadek jest inny i nie ma jednoznacznej metody na odzyskanie należności. Jednakże powyższe kroki mogą pomóc w zwiększeniu szans na odzyskanie należności.
Program Mała Księgowość
Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.
Przedsiębiorca, w przeciwieństwie do pracownika etatowego, musi rozliczać podatki na bieżąco, a nie tylko raz w roku przy okazji składania rocznego rozliczenia. Skąd wiadomo, ile trzeba zapłacić i jak obliczyć ten podatek?
Pracownik zatrudniony na etacie lub na podstawie umowy cywilnoprawnej nie musi rozliczać podatków co miesiąc czy co kwartał. Rozlicza je pracodawca lub zleceniodawca (w zależności od rodzaju umowy). Przedsiębiorca musi podatki rozliczyć samodzielnie. Mało tego. Musi to robić co miesiąc lub co kwartał, płacąc zaliczki na podatek dochodowy. Skąd wiadomo ile zapłacić?
Spis treści
Forma opodatkowania
O ile pracowników pracodawca musi rozliczać według jednej formy opodatkowania (skala progresywna), o tyle przedsiębiorcy mają do wyboru ich kilka. Zdecydowanie najprostszy jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Stawka procentowa podatku zależy od rodzaju działalności, jaką prowadzisz, a także od tego rodzaju zrealizowanej usługi lub sprzedanego towaru. Lista stawek ryczałtowych zależnych od konkretnej działalności znajduje się w tym materiale Tabela stawek ryczałtu 2022 r. Jak rozliczyć ryczałt – Mała Księgowość (rp.pl)
Mamy też oczywiście skalę progresywną i podatek liniowy, który jest stały i wynosi 19%. Skala progresywna to 17% dla dochodów do 120 000 zł (minus 5100 zł). Powyżej tej kwoty płacimy 32% od nadwyżki ponad 120 000 zł.
Jak policzyć podatek?
Jak już wspomnieliśmy, najłatwiej będzie policzyć podatek przy rozliczeniu ryczałtowym. Sumujemy po prostu wszystkie przychody z danego miesiąca i płacimy podatek zgodnie ze stawką procentową przynależną dla określonej działalności. W przypadku ryczałtu nie są ważne koszty, które poniosłeś w działalności. Liczy się przychód.
W przypadku podatku progresywnego czy liniowego „do gry” wchodzą koszty działalności, a także składki ZUS. Sprawa nie jest jednak tak skomplikowana, jak się wydaje.
Jeśli przedsiębiorca decyduje się samodzielnie prowadzić księgowość i regularnie dodaje do systemu dokumenty księgowe, to zyskuje na tym, że system podaje mu na bieżąco symulację wysokości podatku, który będzie trzeba zapłacić.
I to zarówno podatku dochodowego, jak i podatku VAT (o ile jest czynnym podatnikiem VAT). Nie trzeba więc samemu wyliczać podatku. Jedynym obowiązkiem jest właściwe opisanie wgranego do systemu dokumentu.
System nie dość, że pomoże na koniec miesiąca wyliczyć realną wartość podatku, to na dodatek stworzy deklaracje, które trzeba będzie w określonych wypadkach wysłać do urzędu. Zamieni też wszystkie wyliczenia w plik JPK VAT, który zostanie przekazany do urzędu.
Skąd wiadomo, ile podatku trzeba zapłacić?
Podstawą do tego, żeby podatek został dobrze obliczony, jest dodawanie wszystkich dokumentów księgowych do systemu i to w miarę regularnie, a nie tylko raz w miesiącu. Wtedy będziemy zawsze wiedzieć o tym, ile będzie trzeba zapłacić podatku.
System samodzielnie liczy też składki ZUS i wszystkie inne zobowiązania.
Biała Lista Podatników powstała po to, by ograniczyć oszustwa związane z podatkiem VAT. Co jednak zrobić, gdy kontrahenta nie ma na tej liście?
Biała Lista to specjalny rejestr płatników VAT. W rzeczywistości jest to zbiór rachunków bankowych. Każdy przedsiębiorca, który jest czynnym płatnikiem VAT, ma obowiązek zgłosić rachunek bankowy do rejestru – białej listy. Jeśli dokonujemy płatności na konto kontrahenta, trzeba sprawdzić koniecznie, czy rachunek bankowy jest wpisany na białą listę.
Spis treści
Brak rachunku na białej liście podatników VAT – co zawiera Biała Lista Podatników?
Biała Lista Podatników VAT zawiera dokładną nazwę podatnika, NIP, REGON, PESEL albo numer KRS. W rejestrze znajduje się również adres siedziby. Dodatkowo znajdziemy tam też spis rachunków bankowych przypisanych do danej firmy.
Każdy przedsiębiorca musi skontrolować, czy rachunek, na który dokonuje płatności, znajduje się na liście podatników. Jeśli nie sprawdzimy tego, to grożą nam sankcje.
Jeżeli rachunku bankowego twojego kontrahenta nie ma na białej liście podatników, warto skontaktować się z nim i zapytać, czy dokonał zgłoszenia. Jeśli tego nie zrobił, powinien to zrobić jak najszybciej.
Brak rachunku na białej liście podatników VAT – co grozi za to, że nie zapłaciłem na rachunek z białej listy?
Jeśli przedsiębiorca dokona płatności o wartości wyższej niż 15000 zł na inny rachunek niż ten wskazany w rejestrze, to nie może zaliczyć tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu. W przypadku rozliczenia podatku VAT ponosi wtedy solidarną odpowiedzialność ze sprzedawcą.
Jeśli w ciągu 14 dni od przelewu na złe konto (czyli takie, które nie jest zgłoszone do Białej Listy Podatników) zgłosimy ten fakt urzędowi skarbowemu, to będziemy mogli uniknąć sankcji. Takiego zgłoszenia trzeba dokonać na druku ZAW-NR do naczelnika urzędu skarbowego.
Sankcje polegają więc przede wszystkim na tym, że odpowiada się solidarnie całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe kontrahenta.
Serwis opierający się na rejestrze białej listy jest aktualizowany raz dziennie.
Jak już wspominaliśmy, zapłata na konto, które nie jest na białej liście, grozi konsekwencjami. Jeśli jednak to się już zdarzyło, trzeba zmniejszyć koszt uzyskania przychodów albo też zwiększyć przychody.
Brak rachunku na białej liście podatników VAT – co zrobić?
Uniknięcie kary za wpłatę na rachunek jest możliwe tylko wtedy gdy będziemy weryfikować, czy rachunek znajduje się na Białej Liście Podatników. Gdy okaże się, że nie ma go na tej liście, to musimy to szybko zgłosić urzędowi skarbowemu. Wtedy nie będą grozić nam sankcje.
Warto pamiętać, że wiele systemów bankowych ma już funkcję, która pozwala na bieżąco, przy realizacji każdego firmowego przelewu sprawdzić, czy kontrahent jest na białej liście podatników.
Wystarczy najczęściej wpisać tylko numer NIP kontrahenta, a system sprawdzi aktualność danych w rejestrze. Jeśli go nie ma, system bankowy nas o tym poinformuje.
Brak rachunku na białej liście podatników VAT – jak sprawdzić, czy numery rachunków są na białej liście VAT?
Aby uniknąć sytuacji, w której dopiero po płatności okazuje się, że naszego kontrahenta na Białej Liście nie ma, należy sprawdzać ją przed wykonywaniem przelewów. Aby to zrobić, należy wejść na stronę wykazu podatników VAT.
Możesz tutaj wyszukiwać podmioty po:
numerze rachunku bankowego kontrahenta,
numerze NIP,
numerze REGON,
nazwie podmiotu.
Brak rachunku na białej liście podatników VAT – co zawiera Biała Lista VAT?
Na białej liście podatników VAT znajdziesz poniższe informacje:
nazwę firmy lub imię i nazwisko przedsiębiorcy;
numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, jeżeli taki numer został przyznany;
status podmiotu: w odniesieniu do którego nie dokonano rejestracji albo który wykreślono z rejestru jako podatnika VAT; zarejestrowanego jako „podatnik VAT czynny” albo „podatnik VAT zwolniony”, w tym podmiotu, którego rejestracja została przywrócona;
adres siedziby – w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną;
imiona i nazwiska osób wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz ich numery identyfikacji podatkowej;
imiona i nazwiska prokurentów oraz ich numery identyfikacji podatkowej;
imię i nazwisko lub firmę (nazwę) wspólnika oraz jego numer identyfikacji podatkowej;
daty rejestracji, odmowy rejestracji albo wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;
podstawę prawną odpowiednio odmowy rejestracji, wykreślenia z rejestru;
oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;
numery rachunków rozliczeniowych w banku lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której dana firma jest członkiem, otwartych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – wskazanych w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub zgłoszeniu aktualizacyjnym i potwierdzonych przy wykorzystaniu STIR.
Co to są koszty uzyskania przychodu? Co można do nich wliczyć, a czego absolutnie nie? Jakie są konsekwencje wliczenia zakupy w koszty uzyskania przychodu? Przeczytaj i sprawdź.
Możliwość zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu to rodzaj przywileju każdego przedsiębiorcy. Są tacy, dla których jest to jeden z ważniejszych powodów przejścia z etatu na etap własnej firmy. Co to są koszty uzyskania przychodu? Sprawdź, co można do nich zaliczyć, a czego nie.
Spis treści
Co to są koszty uzyskania przychodu?
Możliwość zaliczania wydatków do kosztów działalności pozwala na obniżenie podatku dochodowego, który trzeba będzie zapłacić. Mówiąc najprościej: jeśli przedsiębiorca wykona dla kogoś usługę lub sprzeda towar za 500 zł, to związane są z tym określone koszty.
Może to być wydatek na półprodukty, dojazdy do klienta, czy opakowania. Jeśli suma wydatków na te produkty wynosi np. 300 zł, to zysk wyniesie 200 zł i od tej kwoty zapłacisz podatek dochodowy. Gdyby przedsiębiorca nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodu wydatków, zapłaciłby podatek od całego przychodu 500 zł.
Co to są koszty uzyskania przychodu? Po co zalicza się wydatki do kosztów działalności?
Pracownik etatowy, czy osoba zatrudniona na postawie umowy zlecenie albo o dzieło, nie zalicza wydatków do kosztów uzyskania przychodu. W tym przypadku są one ryczałtowe, czyli o stałej wysokości, niezależnie od tego, jak duże będą faktycznie poniesione wydatki.
Co to są koszty uzyskania przychodu? Co można do nich wliczyć?
No dobrze, a co można zaliczyć do kosztów działalności? Podstawowa zasada zakłada, że do kosztów działalności możemy wliczyć wszystkie te wydatki, które są związane z uzyskiwaniem przychodu. Chodzi o to, że został poniesiony po to, by móc zrealizować dane zlecenie, zamówienie albo też związany jest z koniecznością utrzymania źródła przychodów.
Co to znaczy? Jeśli korzystasz w pracy z internetu, to jest normalne, że wydatki na internet będą związane z działalnością gospodarczą. Jeśli jednak trzeba wykonać naprawę gniazdka elektrycznego lub wymienić router do internetu, to również można takie wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Co to są koszty uzyskania przychodu? Czego NIE można do nich zaliczyć?
Są oczywiście wydatki, których nie da się zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Oto przykłady kilku z nich:
Środki trwałe o wartości powyżej 3500 zł, które będą użytkowanie dłużej niż rok. W tym przypadku będziemy dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Będzie oczywiście kosztem, ale nie zaliczymy go jednorazowo. Stąd decyzja o tym, że nie klasyfikujemy go jako jednorazowy wydatek, który można wliczyć w koszty.
Koszty egzekucyjne i mandaty – nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z kosztami egzekucyjnymi, czy z mandatami. Nie dotyczy to sytuacji, gdy to przedsiębiorca zleca egzekucję wierzytelności. Wtedy takie działania są oczywiście kosztem uzyskania przychodu.
Wierzytelności, których nie da się ściągnąć – jeśli jakaś wierzytelność jest nie do wyegzekwowania, to nie możemy zaliczyć tego wydatku do kosztów.
Wynagrodzenie własne – jeśli prowadzimy działalność gospodarczą, to własna praca przedsiębiorcy nie może być kosztem działalności.
Wliczając wydatek do kosztów uzyskania przychodu, należy pamiętać, że zawsze po stronie przedsiębiorcy leży obowiązek udowodnienia, że jest on związany z działalnością gospodarczą. W razie kontroli skarbowej to właśnie przedsiębiorca musi wykazać, w jaki sposób konkretny koszt wiąże się z prowadzonym przez niego biznesem.
Dlaczego samodzielne prowadzenie księgowości jest lepsze od pomocy biura rachunkowego? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, dlaczego samodzielna księgowość może się opłacać?
Wiele osób, które planują założenie działalności gospodarczej, bardzo boi się księgowości, prowadzenia rachunków i wielu kwestii związanych z rozliczeniami. Okazuje się jednak, że samodzielne prowadzenie księgowości może być świetną lekcją prowadzenia biznesu. Tak, prowadzenia biznesu. Jak to możliwe?
Spis treści
Księgowość nowej firmy
Wyobraźmy sobie taką sytuację. Początkujący przedsiębiorca nawiązuje współpracę z biurem rachunkowym. Księgowy proponuje rozliczenia z urzędami w cyklu kwartalnym. Każdego miesiąca przedsiębiorca dostarcza faktury przychodowe i kosztowe, a na koniec kwartału otrzymuje rozliczenie.
Na koniec kwartału. Realnie dostanie rozliczenie pod koniec czwartego miesiąca. Co to oznacza? Że przez prawie cztery miesiące może nawet nie mieć informacji, w jakiej sytuacji finansowej jest firma. Nawet gdy wybierzemy rozliczenia miesięczne, też trudno będzie na bieżąco śledzić rozrachunki.
Warto też pamiętać, że księgowy rozlicza tylko te dokumenty i transakcje, które faktycznie zostały udokumentowane wyciągiem z konta lub fakturą albo rachunkiem.
Gdy nasza działalność jest specyficzna i zapomnimy dostarczyć jakiś dokument, może się okazać, że w ogóle nie będzie on uwzględniony w rozliczeniach.
Prowadzenie księgowości samemu pozwala dokładnie poznać schematy wyliczania podatków, zarówno dochodowego, jak i podatku VAT. Uczymy się, co to są środki trwałe i w jaki sposób je rozliczamy.
Jeśli jako przedsiębiorca masz bardzo dokładny ogląd sytuacji, a to pomaga zrozumieć biznes i kształtować go w taki sposób by był zyskowny. Przykład? Jeśli sam prowadzisz księgowość, będziesz musiał samodzielnie obliczać zaliczki na podatek.
Nie ma jednak powodów do obaw. Nowoczesne programy do księgowości wyliczają to bardzo dokładnie i – co najważniejsze – w każdym momencie wiadomo, ile podatku trzeba będzie zapłacić.
Samodzielne prowadzenie księgowości to również dobra kontrola nad przychodami i kosztami działalności. Nie bez znaczenia może być to, że tylko przedsiębiorca zna wyniki finansowe swojej firmy.
Skoro nie ma księgowego, to nikt inny nie wie jakie obroty i zyski osiąga przedsiębiorstwo. Co za tym idzie, daje też możliwość szybkiego reagowania na zmieniające się przepisy prawa. Warto też pamiętać, że prowadząc samodzielnie księgowość, możemy sami kształtować poziom kosztów i przychodów.
Jeśli chcesz wykazać spore zyski, możesz przenieść koszty na kolejne miesiące i odwrotnie, jeśli chcesz mieć stratę, to wykazujesz stratę. Oczywiście samodzielne prowadzenie księgowości to też oszczędność na biurze księgowym.
Jeśli przedsiębiorca chce samodzielnie prowadzić księgowość, to naprawdę nie ma się czego obawiać. Na rynku są dostępne programy księgowe, które znacząco ułatwiają ten fakt.
Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy
Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz napieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.
Samodzielne prowadzenie księgowości może być dobrym sposobem na to, by mieć pełną świadomość finansów firmy i stały dostęp do całej dokumentacji.
Samodzielne prowadzenie księgowości nie jest trudne. W przypadku małej firmy może być okazją do oszczędności, a także lepszego zrozumienia jak działa biznes. Gdy będziemy wiedzieć, jak rozlicza się konkretne transakcje, zdecydowanie łatwiej będzie nam prowadzić firmę.
Spis treści
Samodzielne prowadzenie księgowości firmy – czy to się opłaca?
Koszt obsługi biura rachunkowego jest coraz wyższy. Nawet w przypadku małych firm, ceny ich usług to przynajmniej 150-200 złotych miesięcznie. Jeśli samodzielnie poprowadzimy księgowość, to nie dość, że ta kwota zostanie w naszej kieszeni, to dodatkowo przedsiębiorca zyska sporo dodatkowej wiedzy o sytuacji finansowej swojego biznesu.
Samodzielna księgowość jest opcją dla małego przedsiębiorcy. Jeśli nie zatrudniasz pracowników, działasz sam, to i z samodzielną księgowością sobie poradzisz. Szczególnie gdy nie wystawiasz wielu faktur, a i kosztów nie generujesz zbyt wysokich.
Jest to zadanie tym łatwiejsze, że wszelkie sprawy związane z księgowością załatwisz obecnie online.
Księgowość może być prowadzona na trzy sposoby: poprzez biuro rachunkowe, zatrudnienie swojego księgowego albo samodzielnie prowadzić księgowość.
Czy potrzebuję certyfikatów, żeby rozliczać się samodzielnie?
Żeby prowadzić samodzielnie księgowość, nie potrzeba żadnego specjalnego zezwolenia. Dzięki programom do automatycznej księgowości można to zrobić łatwo.
Samodzielne prowadzenie księgowości firmy – to zrobić?
Jeśli wcześniej twoją księgowość prowadziło biuro rachunkowe, a chcesz samodzielnie prowadzić działalność, najpierw trzeba wypowiedzieć umowę z księgowym. Jeśli dopiero otwierasz firmę, to wystarczy zgłosić fakt samodzielnego prowadzenia działalności w CEIDG. Wypowiadając umowę z biurem rachunkowym, musisz pamiętać, że teraz samodzielnie będziesz odpowiedzialny za przechowywanie dokumentów.
Samodzielne prowadzenie księgowości firmy – odpowiedni program do księgowości
Na rynku jest dostępnych wiele programów do prowadzenia samodzielnej księgowości. Ich obsługa jest bardzo prosta. Po ściągnięciu programu na dysk komputera wprowadzamy dane firmowe (zwykle wystarczy numer NIP – system sam „ściągnie” potrzebne dane z rządowych rejestrów).
Po zatwierdzeniu danych firmowych będziemy mogli od razu wystawiać faktury sprzedażowe. Dane naszej firmy będą już w systemie i nie trzeba będzie ich każdorazowo wprowadzać. Gdy dokonamy zakupu potwierdzonego fakturą, wystarczy wprowadzić fakturę zakupową do systemu.
Program księgowy samodzielnie dokona klasyfikacji określonego wydatku, a także na bieżąco będzie obliczał zysk firmy i przedstawi symulację podatku, który trzeba będzie zapłacić. Jeśli prowadzisz działalność, która podlega zwolnieniu z VAT, to akurat ten element też jest uwzględniony w systemie. Zaznacza się to, na etapie rejestracji programu księgowego.
Dobry program do samodzielnego księgowania generuje rejestry VAT – jeśli przedsiębiorca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, ewidencje środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencje przebiegu pojazdu dla celów podatku VAT.
Samodzielne prowadzenie księgowości firmy – co muszę zrobić, aby samodzielnie prowadzić księgowość?
Zgłoś samodzielną księgowość w CEIDG
Pierwszym krokiem, który pozwoli Ci samodzielnie prowadzić księgowość w swojej firmie, jest zgłoszenie tego w CEIDG. Zrobisz to przy rejestracji swojej działalności gospodarczej, lub poprzez formularz zmiany danych CEIDG-1.
Wystawiaj faktury
Wystawianie faktur jest podstawą. Dzięki rzetelnej dokumentacji odpowiednio obliczysz wysokość przychodów, poniesione koszty i podatek, który musisz zapłacić. Pamiętaj, by natychmiast po ich wystawianiu wprowadzać faktury do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Księgi rachunkowe przy samodzielnym prowadzeniu księgowości
W przypadku samodzielnego prowadzenia księgowości będziesz prowadził księgę przychodów i rozchodów. We wszystkich działaniach może pomóc specjalny program księgowy. Taki program sam wylicza zaliczkę na podatek dochodowy, a jeśli jesteś płatnikiem VAT, również kwotę podatku VAT do zapłaty.
Księga Przychodów i Rozchodów, która jest podstawą prowadzenia księgowości w małej firmie, jest po prostu ewidencją konkretnych zdarzeń gospodarczych. W KPiR są zapisane przychody, które uzyskano ze sprzedaży, ale i wszystkie inne przychody, które nie są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością. KPiR służy też do zapisów zakupu towarów handlowych, a także materiałów wykorzystywanych w działalności.
Księga Przychodów i Rozchodów to też spis kosztów, które są ponoszone w związku z prowadzeniem działalności. Co miesiąc przedsiębiorca przygotowuje wydruk zapisów, których dokonuje się w konkretnym miesiącu. Odpowiedni system księgowy sam wygeneruje odpowiednie deklaracje i dokumenty, które trzeba wysłać do urzędu skarbowego czy ZUS.
Samodzielna księgowość w JDG na ryczałcie
Jeśli rozliczasz się za pomocą podatku od przychodów zryczałtowanych, w ramach samodzielnej księgowości będziesz prowadzić ewidencję przychodów. Musi ona zawierać:
datę wpisu;
numer dowodu księgowego, na podstawie którego dokonano wpisu;
datę uzyskania przychodu;
kwotę przychodu opodatkowanego według poszczególnych stawek.
Opłacaj zaliczka na podatek dochodowy
Jeśli przedsiębiorca chce sam prowadzić księgowość, to musi samodzielnie obliczyć zaliczki na podatek i je opłacić. Zazwyczaj system księgowy sam obliczy te wartości, a przedsiębiorcy pozostanie tylko wykonanie przelewu.
Opłacaj składki ZUS
Odpowiedni program księgowy pomoże Ci obliczyć składki ZUS i wskaże, które formularze musisz wypełniać co miesiąc, prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą.
Rozliczaj VAT i wysyłaj deklarację JPK
Jeśli jesteś podatnikiem VAT, będziesz również musiał obliczać i płacić podatek VAT, a także składać odpowiednie deklaracje – JPK_V7M jeśli rozliczać się miesięcznie lub JPK_V7K, jeśli rozliczasz się kwartalnie.
Jeśli jako przedsiębiorca chciałbyś współpracować z prawnikiem, dobrze od razu określić zakres takiej współpracy. Jak powinna wyglądać umowa z prawnikiem? Na co masz zwrócić uwagę?
Umowa z prawnikiem na pierwszy rzut oka wydaje się tworem dziwnym. Przecież po to podejmujesz umowy z ekspertem z dziedziny prawa, żeby pisać dla ciebie różne pisma, również umowy, a także reprezentował cię. W jaki więc sposób przygotować umowę z prawnikiem?
Wiele wzorów dokumentów znajdziemy w internecie. Można je zakupić, dopasować do swoich potrzeb i korzystać. Gdy jednak sprawa wydaje się bardziej skomplikowana, idziemy do prawnika. W takiej sytuacji zawsze warto podpisać z nim umowę o obsługę prawną. Umowa o obsługę prawną jest tzw. umową nienazwaną, co oznacza, że może być zawarta zgodnie z zasadą swobody zawierania umów. Mówiąc inaczej, jej zapisy mogą być elastyczne.
Wymogi formalne umowy
Niezależnie od wszystkiego zawsze na umowie warto określić datę jej zawarcie. Wszystko po to, że data umowy określa, kiedy rozpoczyna ona swoje obowiązywanie. Miejsce zawarcia umowy jest ważne o tyle, że w razie sporu w ten sposób określa się właściwy sąd, przed którym będziemy sprawę rozstrzygali. Drugą stroną umowy będzie prawnik. Jeśli pracuje dla kancelarii, wpisujemy dane kancelarii, która odpowiada za poczynania prawnika. W przypadku współpracy z samodzielnym prawnikiem wpisujemy pełne dane jego działalności.
Treść umowy z prawnikiem
Treść umowy z prawnikiem może być dowolna. Warto jednak pamiętać, żeby bardzo dokładnie określić zobowiązania stron. Im dokładniej ustalimy te kwestie, tym mniejsze ryzyko spory stanie przed nami.
Warto też wiedzieć, w czym może nam pomóc radca prawny czy adwokat. Jest to przede wszystkim udzielanie porad prawnych, a także reprezentowanie nas przed odpowiednimi organami.
Ile kosztuje współpraca z prawnikiem?
Prawnik za swoją pracę oczywiście pobiera wynagrodzenie. Najczęściej spotykane modele to rozliczenie za godzinę pracy lub określona kwota za poprowadzenie całej sprawy. Czasem prawnik będzie chciał również tzw. „success fee”, czyli specjalną premię, jeśli sprawa zakończy się sukcesem. W przypadku niektórych czynności, jak np. reprezentowanie nas przed sądem, prawo ustala minimalne stawki za obsługę prawną, które należy uiścić.
W umowie z prawnikiem może też znaleźć się zapis o tym, że zgadzamy się na pokrycie dodatkowych kosztów, gdy sam adwokat lub radca prawny będą musieli ponieść niewskazane wcześniej wydatki. Chodzi np. o zdobycie dodatkowych dokumentów, czy materiałów.
Tajemnica adwokacka
Adwokat, jak i radca prawny są związani tajemnicą zawodową. Nie mogą zdradzić nikomu informacji, których dowiedzieli się o kliencie w związku z udzielaniem nam porady prawnej. Wyjątek stanowią sytuacje określone w przepisach dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy czy finansowaniu terroryzmu.
Czas obowiązywania umowy z prawnikiem
Umowa najczęściej obowiązuje do zakończenia konkretnej sprawy. Może być jednak tak, że w trakcie trwania procesu lub sprawy sądowej zechcemy zmienić adwokata. Mamy do tego prawo w każdym momencie. W takiej sytuacji trzeba będzie jednak sporządzić nową umowę z prawnikiem. Dobrym sposobem jest, by pierwszy wzór takiej umowy sporządził inny prawnik, niezwiązany z osobą, z którą będziemy współpracować.
