Strona główna Blog Strona 29

Do kiedy trzeba zapłacić VAT? Ważne terminy podatkowe: kiedy złożyć deklarację VAT-7

0
do kiedy vat 7

Spóźniłeś się ze złożeniem deklaracji VAT-7 (JPK_V7M lub JPK_V7K)? To grozi poważnymi konsekwencjami ze strony urzędu skarbowego. Sprawdź, jak dotrzymać terminu i uniknąć dotkliwej kary.

Deklaracja VAT 7

VAT-7 jest deklaracją podatkową, którą przedsiębiorcy sporządzają i składają w ciągu roku w urzędzie skarbowym. To obowiązkowy dokument. Informuje służby skarbowe o wysokości podatku VAT należnego i naliczonego przez przedsiębiorcę.

Deklaracja VAT-7 pomaga określić różnicę między podatkiem VAT należnym (wynikającym z dokonywanych sprzedaży) a podatkiem VAT naliczonym (ustalonym na podstawie kosztów). Ostatecznie deklaracja VAT wskazuje kwotę podatku VAT, którą przedsiębiorca musi zapłacić Urzędowi Skarbowemu lub która przysługuje do zwrotu.

Od 1 października 2020 roku podatnicy składają zamiast VAT-7 jednolite pliki kontrolne JPK_V7M lub JPK_V7K (dla rozliczających się kwartalnie). JPK_V7 składa się z części deklaracyjnej (odpowiednik deklaracji VAT) oraz części ewidencyjnej (odpowiednik JPK_VAT).

Do kiedy VAT 7? Kiedy zapłacić podatek VAT?

Deklarację JPK_V7M trzeba złożyć do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym okresie rozliczeniowym (miesięcznym) lub kwartalnym (JPK_V7K). Jeśli 25. wypada w sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, należy złożyć ją w najbliższy dzień roboczy.

Trzeba też pamiętać, że w tym samym terminie należy uiścić podatek VAT, który wynika ze złożonej deklaracji.

Plik JPK_V7M

Jak już wspomnieliśmy, podatnicy rozliczający się miesięcznie przekazują do urzędu skarbowego plik JPK_V7M, który składa się z części deklaracyjnej i ewidencyjnej.

W części ewidencyjnej podawane są dane dotyczące zakupu i sprzedaży (rodzaju sprzedaży, kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, kontrahentów oraz dowodów sprzedaży lub zakupu). Ujmujesz w niej faktury i dokumenty według daty powstania obowiązku podatkowego.

W części deklaracyjnej JPK_V7M wyliczana jest ostateczna wartość podatku do zapłaty lub do zwrotu. Podstawą są dane z części ewidencyjnej.

Plik JPK_V7M należy składać do momentu przejścia na rozliczenie kwartalne lub zamknięcia/zawieszenia działalności.

Rozliczenie kwartalne

Prawo do rozliczenia kwartalnego – złożenie pliku JPK_V7K – przysługuje małym podatnikom. Są to podmioty, których obrót w ciągu roku podatkowego nie przekracza 1 200 000 euro.

Trzeba jednak pamiętać, że wybór rozliczenia kwartalnego nie zwalnia przedsiębiorców od comiesięcznego składania JPK VAT.  Z tego względu podatnicy muszą składać plik JPK V7K:

  • w części ewidencyjnej – do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składany jest plik, np. za październik do 25 listopada;
  • w części deklaracyjnej – do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, za który składany jest plik, np. za październik i listopad podatnik wypełnia tylko część ewidencyjną (do 25 października i 25 listopada), a część ewidencyjną za grudzień do 25 stycznia wraz z częścią deklaracyjną za cały IV kwartał roku.

Jak złożyć deklarację VAT-7?

Deklarację VAT-7 (JPK_V7M i JPK_V7K) można złożyć, korzystając z formularza interaktywnego. Formularz działa w dwóch wariantach – podatników rozliczających się miesięcznie i kwartalnie. Formularz znajdziemy na portalu podatki.gov.pl (e-mikrofirma.mf.gov.pl). Inna metoda to skorzystanie z Klient JPK WEB lub uproszczonego formularza.

Podatnicy mogą również skorzystać z dowolnej aplikacji księgowej, która umożliwia przesłanie JPK_V7M i JPK_V7K.

JPK_VAT podpisuje się profilem zaufanym, kwalifikowanym podpisem elektronicznym oraz przy pomocy danych autoryzacyjnych (NIP, PESEL, imię, nazwisko, data urodzenia, kwota przychodu za poprzedni rok).

Pliki może też przesłać pełnomocnik, jeżeli podatnik udzielił mu pełnomocnictwa na formularzu UPL-1.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:

  1. Rezygnacja z VAT
  2. Czy można prowadzić działalność gospodarczą bez VAT? Kiedy można skorzystać ze zwolnienia z VAT?
  3. Czym jest podatek naliczony? Podatek należny a naliczony VAT
  4. JPK_V7 – Jednolity Plik Kontrolny
  5. Wysyłka JPK – instrukcja

Korekta deklaracji

Złożony plik JPK_V7 można poprawić samodzielnie. Dotyczy to obu części, ewidencyjnej i deklaracyjnej. Robiąc korektę, należy wypełnić tylko korygowaną część.

Zgodnie z przepisami, przedsiębiorca powinien złożyć korektę w ciągu 14 dni od dnia wykrycia błędu lub zmiany, która miała wpływ na ewidencję. Tyle samo czasu jest na korektę po otrzymaniu wezwania z urzędu skarbowego.

Z korektą warto się pospieszyć. Podatnik uniknie sankcji podatkowych lub odpowiedzialności karno-skarbowej, jeżeli korekta zostanie złożona przed rozpoczęciem kontroli podatkowej. Za każdy błąd wykryty przez skarbówkę grozi 500 zł mandatu. Należy też wpłacić podatek wynikający z korekty plus odsetki za zwłokę.

Przed mandatem karnym może uchronić też czynny żal, czyli dobrowolne przyznanie się do naruszenia przepisów podatkowych, np. niezłożenia deklaracji w terminie lub podania nieprawdziwych danych. Uwaga! Czynny żal zadziała, jeżeli przedsiębiorca przyzna się, zanim służby skarbowe same udokumentują jego przestępstwo/wykroczenie.

Jak uzupełnić i wysłać formularz VAT-7 przez program księgowy?

Formularz VAT-7 zostanie automatycznie uzupełniony na podstawie wprowadzanych na bieżąco danych. Możesz go otworzyć po wejściu w 'Księgowość’ > 'Zestawienia’ > VAT-7/7K lub VAT-7D.

Aby zaktualizować dane wyświetlane w formularzu, kliknij 'Aktualizuj’.

Kliknij 'Przelew’ aby utworzyć nowy przelew do Urzędu Skarbowego.

Wybierz 'E-Deklaracje’ by zapisać deklarację do późniejszego wysłania do Urzędu.

Szczegółową instrukcję znajdziesz tutaj i tutaj.

Nie masz jeszcze Małej Księgowości? Wygodny program księgowy możesz kupić tutaj, już od 149 złotych/rocznie.

Rozliczenia międzyokresowe przychodów i kosztów czynne i bierne

0
rozliczenia międzyokresowe

Zgodnie z zasadą współmierności przychodów i kosztów, przychody i koszty powinny być ujmowane w okresach, do których się odnoszą. Dlatego wprowadzono rozliczenia międzyokresowe, które umożliwiają odpowiednie zapisywanie kosztów i przychodów. W tym artykule omówimy, jak przeprowadzać rozliczenia międzyokresowe kosztów i przychodów.

Rozliczenia międzyokresowe. Co to takiego jest?

Rozliczenia międzyokresowe kosztów (RMK), zgodnie z artykułem 39 ustawy o rachunkowości, można podzielić na dwie główne kategorie:

  • aktywne RMK – odnoszą się do kosztów przyszłych okresów sprawozdawczych. To oznacza, że firma uwzględnia przewidywane wydatki, które wpłyną na przyszłe okresy;
  • bierne RMK – dotyczą zobowiązań, które są prawdopodobne do wystąpienia w bieżącym okresie sprawozdawczym. Na przykład, zobowiązania wynikające z usług wykonanych na rzecz firmy przez kontrahentów lub zobowiązania związane ze świadczeniem przyszłych usług dla pracowników, takie jak emerytury.

W skrócie, rozliczenia międzyokresowe zakładają podział kosztów/przychodów uwzględnianych w przyszłych okresach sprawozdawczych oraz zobowiązań, które mogą pojawić się w bieżącym okresie.

Art.  39. ustawy o rachunkowości:

„1.  Jednostki dokonują czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, jeżeli dotyczą one przyszłych okresów sprawozdawczych.

2.  Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających w szczególności:

1) ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez kontrahentów jednostki, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny;

2) z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować w sposób wiarygodny, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku.

Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe i zasady ustalania ich wysokości powinny wynikać z uznanych zwyczajów handlowych”.

Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów

Przykładem czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, zapisywanych na koncie 64-0, są koszty operacyjne, które rozlicza się w trakcie określonego czasu. Przykłady takich kosztów to:

  • ubezpieczenia majątkowe i komunikacyjne, opłacane z góry na cały rok;
  • prenumeraty, opłacane z wyprzedzeniem na cały rok;
  • dostęp do różnych subskrypcji;
  • usługi telekomunikacyjne, gdzie okres abonamentu nie pokrywa się w czasie z kosztami rozmów;
  • koszty zakupu materiałów i towarów, związane z zapasami;
  • podatek od nieruchomości;
  • wydatki na reklamę w prasie lub Internecie.

Ważne jest, by wydatki na wyżej wymienione usługi były „rozciągnięte” na więcej niż jeden roczny okres sprawozdawczy.

Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów

Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów odnoszą się do zobowiązań, na które jednostka oczekuje w obecnym okresie sprawozdawczym. Dotyczą przychodów, które już zostały osiągnięte lub będą osiągnięte w przyszłości. Przykłady takich zobowiązań to:

  • świadczenia, które musimy zapewnić naszym pracownikom w przyszłości, takie jak emerytury, niewykorzystane urlopy czy premie;
  • koszty, jakie należy ponieść w związku z gwarancją i reklamacjami;

Należy podkreślić, że koszty, które zostały uwzględnione jako pasywne RMK, nie są kosztami podatkowymi, ale służą jedynie celom bilansowym. Ostateczne ujęcie podatkowe występuje w momencie rzeczywistego poniesienia tych kosztów, na przykład po dokonaniu wypłaty premii pracownikowi.

Ustawa o rachunkowości – art. 39:

„3.  Odpisy czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów mogą następować stosownie do upływu czasu lub wielkości świadczeń. Czas i sposób rozliczenia powinien być uzasadniony charakterem rozliczanych kosztów, z zachowaniem zasady ostrożności”.

 Rozliczenia międzyokresowe przychodów

Rozliczenia międzyokresowe przychodów odnoszą się do przychodów z przyszłych okresów sprawozdawczych. Oznacza to, że te przychody powstały w innym okresie niż ten, do którego się odnoszą. Jeżeli chodzi o rozliczenia międzyokresowe przychodów, poniżej przedstawiamy przykłady sytuacji, w których one występują:

  • środki trwałe w trakcie budowy, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne otrzymane bezpłatnie w formie darowizny;
  • różnica w wartości firmy, która wynikła z nabycia podmiotu gospodarczego lub większości jego udziałów w cenie niższej od wartości rynkowej;
  • środki pieniężne otrzymane na finansowanie nabycia lub produkcję środków trwałych w trakcie budowy oraz prac rozwojowych;

Tak czy inaczej, rozliczenia międzyokresowe przychodów mają na celu przypisanie odpowiednich przychodów do właściwych okresów sprawozdawczych.

Rozliczenia międzyokresowe. Podsumowanie

Rozliczenia międzyokresowe są ważnym elementem ewidencji rachunkowej. Umożliwia dokładne uwzględnienie kosztów oraz przychodów we właściwych okresach rozliczeniowych. Dzięki temu, przedsiębiorcy prowadzący księgi rachunkowe mogą dokonywać rzetelnych zapisów w ramach sprawozdawczości finansowej, w sposób zgodny z ustawą o rachunkowości.

W związku z tym ważne jest rozumienie różnicy pomiędzy czynnymi i biernymi rozliczeniami międzyokresowymi oraz przestrzeganie zasad ich stosowania w celu zachowania przejrzystości ksiąg rachunkowych.

Przeczytaj więcej w kategorii Koszty.

Kto składa formularz ZUS RSA? Imienny raport miesięczny o wypłaconych świadczeniach i przerwach w opłacaniu składek – jak go wypełnić?

0
zus rsa

Formularz RSA to jeden z dokumentów stosowanych w sprawozdawczości w zakresie ubezpieczeń społecznych. Przedsiębiorcy i pracodawcy, którzy płacą składki, używają tego dokumentu, aby systematycznie rozliczać się z płatności wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Dokumenty te należy składać za okresy miesięczne.

W tym tekście przyjrzymy się takim kwestiom jak np. sposób wypełnienia formularza RSA oraz to, jakie podmioty są zobowiązane do jego składania.

Kto składa raport ZUS RSA?

Raport ZUS RSA dotyczy osób zatrudniających pracowników. Nie składają go osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze. Przedsiębiorcy prowadzący JDG składają wyłącznie deklarację ZUS DRA, bez załączników ZUS RSA i ZUS RCA.

Formularz ZUS RSA – co to takiego jest? Podstawowe informacje

Formularz RSA, czyli „Raport miesięczny o wypłaconych świadczeniach i przerwach w opłacaniu składek”, jest jednym z elementów sprawozdawczości ZUS w Polsce. Ten dokument jest niezbędny podczas rozliczania różnych rodzajów zobowiązań wobec ZUS, w tym składek na:

  • ubezpieczenia społeczne,
  • ubezpieczenie zdrowotne,
  • Fundusz Pracy (FP),
  • Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych,
  • Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP),
  • Fundusz Emerytur Pomostowych (FEP).

W praktyce, formularz RSA jest narzędziem, które pozwala na śledzenie, jakie świadczenia przewidziane przez przepisy dotyczące funkcjonowania ZUS są wpłacane, a także identyfikowanie okresów, w których składki nie zostały regularnie opłacone przez płatnika.

Osoby prawne i fizyczne, które prowadzą działalność gospodarczą lub zatrudniają pracowników, i są obowiązane do płacenia składek społecznych, muszą wypełniać i składać ten dokument co miesiąc. Dotyczy to zarówno dużych firm, małych przedsiębiorstw, jak i samozatrudnionych osób. Formularz ZUS RSA jest niezbędny do regularnego rozliczania się z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Należy podkreślić, że formularz RSA służy nie tylko do rozliczania wpłacanych zobowiązań, ale również do poprawiania i aktualizacji danych.

Jak wypełnić raport imienny ZUS RSA?

zus rsa

Pobierz raport imienny ZUS RSA:

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych dokumentów rozliczeniowych, formularz ZUS RSA powinien zostać odpowiednio wypełniony. Poniżej przedstawiamy, jakie informacje należy wprowadzić w poszczególnych polach:

I. DANE ORGANIZACYJNE

  • pole 01 – wpisz numer raportu dla danego miesiąca rozliczeniowego, dla którego płacisz składkę. Numer ten powinien być taki sam jak numer deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA. Na przykład: 01 03 2016;

II. DANE IDENTYFIKACYJNE PŁATNIKA SKŁADEK

  • pole 1 – podaj Numer Identyfikacji Podatkowej;
  • pole 2 – podaj numer REGON;
  • pole 03 – podaj numer PESEL;
  • pola 04 i 05 – wypełnij je tylko wtedy, gdy nie masz numeru PESEL, wpisując dane w:
    • polu 04. 1 – jeśli korzystasz z dowodu osobistego,
    • polu 04. 2 – jeśli korzystasz z paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
  • pole 05 – należy wpisać serię i numer zgodnie z kodem wpisanym w polu 04, czyli dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość płatnika składek;
  • pole 06 – w tym miejscu trzeba wpisać skróconą nazwę podmiotu, którą podano w zgłoszeniu płatnika składek/ we wniosku CEIDG-1/formularzu NIP-8 złożonym w urzędzie skarbowym;
  • pola 07-09 – wypełnij, jeśli jesteś osobą fizyczną, która płaci składki:
    • pole 07 – podaj nazwisko płatnika składek (jeśli jest dwuczłonowe, oddziel poszczególne części myślnikiem),
    • pole 08 – podaj imię płatnika składek,
    • pole 09 – podaj datę urodzenia płatnika składek (dzień/miesiąc/rok).

III.A. DANE IDENTYFIKACYJNE OSOBY UBEZPIECZONEJ

Trzeba uzupełnić ten blok danych według informacji podanych w zgłoszeniu do ubezpieczeń ZUS ZUA lub ZUS ZZA.

  • pole 01 – proszę wpisać nazwisko osoby, tak jak jest podane w dokumencie zgłoszenia do ubezpieczeń ZUS ZUA/ZUS ZZA lub w bloku IV dokumentu zmiany danych identyfikacyjnych ubezpieczonego ZUS ZIUA;
  • pole 02 – proszę wpisać pierwsze imię tej osoby;
  • pole 03 – proszę wpisać typ identyfikatora:
    • P – PESEL,
    • jeśli nie ma PESEL: 1 – dowód osobisty, 2 – paszport lub inny dokument potwierdzający tożsamość;
  • pole 04 – proszę wpisać numer podanego identyfikatora.

III.B. RODZAJE I OKRESY PRZERW W OPŁACANIU SKŁADEK I ZESTAWIENIE WYPŁACONYCH ŚWIADCZEŃ / WYNAGRODZEŃ ZA CZAS ABSENCJI CHOROBOWEJ

Jako płatnik składek masz obowiązek podać informacje o wysokości wypłaconych świadczeń oraz okresach przerw w opłacaniu składek dla osób ubezpieczonych na ubezpieczenia społeczne.

  • pole 01 – wpisz kod tytułu ubezpieczenia składający się z sześciu znaków, który został podany w zgłoszeniu do ubezpieczeń;
  • pole 02 – wpisz trzyznakowy kod świadczenia lub kod przerwy, które znajdziesz w wyżej wymienionym poradniku;
  • pole 03 i 04 – wprowadź daty początku i zakończenia przerw w opłacaniu składek lub okresów wypłaconych świadczeń/wynagrodzeń za czas absencji chorobowej, uwzględniając zakres miesiąca, dla którego sporządzany jest raport;
  • pole 05 – proszę wpisać liczbę dni uprawniających do zasiłku lub liczbę otrzymanych płatności;
  • pole 06 – w tym miejscu wpisuje się kwotę wypłaconych świadczeń lub wynagrodzenia za okres nieobecności z powodu choroby.

IV.-X. Bloki IV-X

Te bloki służą do zamieszczenia informacji o wypłaconych świadczeniach/wynagrodzeniach i/lub przerwach w opłacaniu składek. Wypełnij je zgodnie z instrukcjami zawartymi w bloku III (III.A i III.B).

XI. OŚWIADCZENIE PŁATNIKA SKŁADEK

  • pole 01 – wpisz datę wypełnienia formularza (dzień/miesiąc/rok).
  • pole 02 – podpisz formularz, aby potwierdzić wiarygodność danych jako płatnik składek lub poproś upoważnioną osobę o podpisanie.
  • pole 03 – umieść swoją pieczątkę (jeśli ją posiadasz; obecnie posiadanie pieczątki nie jest już obowiązkowe).

Kiedy złożyć raport ZUS RSA?

Raport imienny ZUS RSA należy składać co miesiąc jeśli:

  • opłacasz składki na własne ubezpieczenia lub osoby z tobą współpracujące;
  • korzystasz z ulg w opłaceniu składek;
  • zawieszasz lub wznawiasz działalność gospodarczą.

Składamy go:

  • do 5. dnia następnego miesiąca – dla jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych;
  • do 15. dnia następnego miesiąca – dla płatników składek posiadających osobowość prawną;
  • do 20. dnia następnego miesiąca – dla pozostałych płatników składek.

Jak przesłać dokument ZUS RSA?

To, jak prześlesz druk ZUS RSA, zależy od liczby osób (pracowników, zleceniobiorców itp.), dla których rozliczasz składki. Jeśli jest to 5 lub mniej osób, możesz przekazywać dokumenty ubezpieczeniowe w formie papierowej lub elektronicznej. Jeśli chcesz dostarczyć dokumenty w formie papierowej, możesz złożyć je bezpośrednio w placówce ZUS, za pośrednictwem pełnomocnika lub pocztą.

Jeśli rozliczasz składki dla większej liczby niż 5 osób, musisz dostarczać dokumenty ubezpieczeniowe w formie elektronicznej. W wyjątkowych sytuacjach, za zgodą dyrektora oddziału ZUS obsługującego twoją firmę, możesz również dostarczać je w formie papierowej lub na nośnikach danych, takich jak płyta CD, przy użyciu aktualnej wersji programu Płatnik lub innego odpowiedniego oprogramowania interfejsowego.

Czym się różni raport ZUS RCA od raportu ZUS RSA?

Zarówno ZUS RCA jak i ZUS RSA są raportami imiennymi, które przedsiębiorca opłacający składki za inne osoby musi składać co miesiąc. Raport ZUS RCA informuje o należnych składkach i wypłaconych świadczeniach, natomiast w ZUS RSA wskazujemy wypłacone świadczenia i przerwy w opłacaniu składek.

Jak skorygować raport ZUS RSA?

Aby skorygować raport miesięczny ZUS RSA, należy złożyć komplet dokumentów za dany miesiąc, tzw. deklarację rozliczeniową ZUS DRA za wszystkich pracowników oraz raporty imienne za osoby, których dotyczy korekta.

Składając korektę, w polu 01 w punkcie I. DANE ORGANIZACYJNE należy oznaczyć raport jako kolejny w danym miesiącu.

Mikrorachunek ZUS – znajdź swój indywidualny numer rachunku składkowego!

0
mikrorachunek zus

Na indywidualny mikrorachunek ZUS przedsiębiorcy wpłacają wszystkie składki tytułem ubezpieczeń i składek na fundusze pracownicze. To rozwiązanie miało ułatwić i przyspieszyć proces rozliczeń oraz ułatwić walidację ich poprawności i terminowości.

Indywidualne numery rachunków składkowych funkcjonują już od początku 2018 roku. Pod koniec 2017 roku każdy przedsiębiorca otrzymał od ZUS-u list polecony z numerem mikrorachunku, na który powinien odprowadzać składki za siebie oraz swoich pracowników. Aktualne saldo środków przekazanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych można łatwo kontrolować poprzez platformę PUE.

Jak wygenerować indywidualny numer rachunku składkowego?

Mikrorachunki ZUS obowiązują od 2018 roku. Przed tym czasem przedsiębiorcy składki na poszczególne rodzaje ubezpieczeń wpłacali na konkretne numery rachunków należących do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Te na początku 2018 roku zostały zamknięte, a każdy przedsiębiorca otrzymał własny Indywidualny numer rachunku składkowego.

Teraz przedsiębiorcy posiadają jeden rachunek, na który wpłacają składki tytułem każdego z ubezpieczeń, niezależnie od tego, czy zatrudniają pracowników, czy też nie. Przelane środki są rozdzielane proporcjonalnie na poszczególne ubezpieczenia i fundusze, zgodnie z informacjami zawartymi w przekazanej deklaracji DRA. Takie rozwiązanie ma zmniejszyć problematyczność rozliczeń, a przez to zminimalizować ilość błędów.

Numery indywidualnych rachunków były rozsyłane od października 2017 roku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wysyłał je listem poleconym.

Gdzie znaleźć swój mikrorachunek ZUS?

Jeśli przedsiębiorca nie otrzymał listu ze swoim numerem mikrorachunku lub go zgubił, ma możliwość uzyskania tego numeru na 3 sposoby:

  1. osobiście w placówce ZUS;
  2. telefonicznie dzwoniąc do Centrum Obsługi Telefonicznej pod numerem: 022 560 16 00;
  3. internetowo na stronie: https://eskladka.pl/

Aby sprawdzić numer rachunku do rozliczeń z ZUS-em, konieczne będzie podanie dwóch identyfikatorów:

  1. pierwszy identyfikator to jeden z numerów: NIP, REGON, numer dowodu osobistego przedsiębiorcy, numer paszportu przedsiębiorcy;
  2. drugi identyfikator to jeden z numerów; REGON, PESEL, numer dowodu osobistego przedsiębiorcy, numer paszportu przedsiębiorcy, imię i nazwisko przedsiębiorcy, nazwa skrócona płatnika.

Numer indywidualnego rachunku widoczny jest również w karcie płatnika na Platformie Usług Elektronicznych (PUE). Przedsiębiorcy, którzy posiadają tam swój profil, mogą bez problemu kontrolować rozliczenia oraz wpłaty dokonane na konto. Powstałe na koncie nadpłaty widoczne są w saldzie po stronie MA, a niedopłaty po stronie WN.

Jakie składki można zapłacić przelewem na swój rachunek ZUS?

Na jeden mikrorachunek wpłaca się środki tytułem wszystkich składek odprowadzanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przedsiębiorca powinien zapłacić całą należność jednym przelewem niezależnie od tego, czy zatrudnia pracowników, czy też nie.

Środki wpłacone na mikrorachunek są rozdzielane proporcjonalnie na poszczególne ubezpieczenia i fundusze, zgodnie z przekazaną deklaracją DRA. W pierwszej kolejności pokrywane są powstałe na koncie zaległości, kolejno opłacane są: ubezpieczenie zdrowotne, składka na Fundusz Pracy, składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz składka na Fundusz Emerytur Pomostowych.

Szczególną uwagę należy zwrócić na fakt, że składka na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe pobierana jest na końcu. Jeśli zatem ubezpieczony przeleje na swój mikrorachunek niewystarczającą kwotę, to ubezpieczenie chorobowe ustanie, a przedsiębiorca utraci prawo do pobierania świadczeń w razie choroby czy macierzyństwa.

Podsumowując, każdy przedsiębiorca posiada swój indywidualny rachunek ZUS, na który powinien przekazywać wszystkie składki za siebie oraz swoich pracowników. Takie rozwiązanie miało za zadanie ułatwić rozliczenia z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych oraz umożliwić szybkie i łatwe sprawdzenie poprawności i terminowości dokonanych rozliczeń.

Praktyki studenckie – jak zatrudnić praktykanta? Umowa o praktyki studenckie i absolwenckie

0
praktyki studenckie

Czy zastanawiałeś się kiedyś, czym różnią się praktyki studenckie od praktyk absolwenckich i czy pracodawca otrzymuje pieniądze od państwa za to, że decyduje się stworzyć przestrzeń do nauki dla praktykanta? Sprawdziliśmy to!

Jak zatrudnić praktykanta?

Przedsiębiorcy, którzy chcą nawiązać współpracę z osobami uczącymi się, mają kilka możliwości ich zatrudnienia. Wśród tych najpopularniejszych wymienić można praktyki studenckie oraz praktyki absolwenckie.

Praktyki studenckie dedykowane są studentom, którzy dopiero są w trakcie studiowania. Praktyki absolwenckie to rozwiązanie dla absolwentów uczelni wyższych, ale nie tylko, bo również gimnazjów, ośmioletnich szkół podstawowych czy szkół średnich. Praktyki absolwenckie trwają zazwyczaj krócej niż praktyki studenckie, a prawo nie narzuca obowiązku, aby były one ściśle związane z kierunkiem kształcenia praktykanta, co ma miejsce w przypadku praktyk studenckich.

Co jeszcze warto wiedzieć o praktykach? Czy pracodawca otrzymuje pieniądze od państwa za to, że wyszkoli praktykanta? Zapraszamy do lektury!

Praktyki studenckie

Praktyki studenckie to odrębna część w programie studiów. Każdy student powinien je odbyć, ale nie są one wliczane do godzin w programie nauczania. Studenci odbywają praktyki, aby w ten sposób poszerzać swoją wiedzę praktyczną z zakresu studiowanej dziedziny. W tym czasie przede wszystkim poznają wymagania i potrzeby przyszłych pracodawców działających w konkretnej branży.

Czas trwania praktyk studenckich uzależniony jest od studiowanego kierunku oraz stopnia studiów. W większości przypadku podstawę prawną stanowi tutaj ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, gdzie w artykule 76 napisane zostało, że praktyki na studiach licencjackich oraz jednolitych magisterskich nie powinny trwać krócej niż 6 miesięcy.

W przypadku studiów magisterskich okres ten został skrócony do 3 miesięcy. Sytuacja wygląda nieco inaczej w przypadku kierunków studiów regulowanych odrębnymi przepisami, na przykład na: medycynie, farmacji, fizjoterapii czy architekturze.

Dla studenta praktyki są najczęściej bezpłatne, jednak ostateczna decyzja w tej kwestii należy do organizacji, która przyjmuje studenta i podpisuje umowę z jego uczelnią. Dodatkowo studenci są zobowiązani do posiadania w trakcie trwania praktyk ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków. Czasami płaci za nie uczelnia, a czasami opłata ta znajduje się w gestii studenta.

Umowa o praktyki studenckie

Praktyki studenckie odbywają się w ramach umowy lub porozumienia zawartego pomiędzy uczelnią wyższą a podmiotem, który przyjmuje studentów na praktyki. Zakres praktyk powinien odpowiadać programowi studiów, dlatego najczęściej odbywają się w organizacjach ściśle związanych z konkretnym kierunkiem kształcenia.

W umowie o praktyki studenckie powinien zostać szczegółowo określony program praktyk oraz wyznaczony ich opiekun, który będzie odpowiedzialny za to, aby ten program był przestrzegany. W dokumencie pracodawca zobowiązuje się do zapewnienia praktykantowi odpowiedniego stanowiska pracy i sprawowania nadzoru nad poprawnym i rzetelnym wykonywaniem swoich obowiązków przez studenta.

Umowa o praktykę absolwencką

Mianem praktyk absolwenckich określa się szczególny rodzaj umowy, której celem jest ułatwienie absolwentom uzyskania doświadczenia zawodowego i umożliwienie zdobycia umiejętności praktycznych, które ci będą mogli wykorzystać w przyszłości.

Kwestie związane z praktykami absolwenckimi reguluje ustaw z dnia 17 lipca 2009 roku o praktykach absolwenckich. Zapisy kodeksu pracy stosuje się tutaj wyłącznie w kwestiach zasad dotyczących: niedyskryminacji, równego traktowania, wymiaru czasu pracy oraz odpoczynku.

Praktyki absolwenckie mogą być odbywane przez absolwentów: gimnazjów, szkół średnich, ośmioletnich szkół podstawowych, a nawet studentów. Ważne jest to, aby praktykant w dniu rozpoczęcia praktyki nie miał ukończonego 30. roku życia.

Praktyki absolwenckie trwają zazwyczaj krócej niż praktyki studenckie, bo maksymalnie 3 miesiące, a prawo nie narzuca obowiązku, aby były one ściśle związane z kierunkiem kształcenia praktykanta.

Praktyki mogą być bezpłatne lub płatne, ale jeśli przedsiębiorca zdecyduje się wypłacać wynagrodzenie swojemu praktykantowi, to nie może ono przekraczać dwukrotnej wysokości wynagrodzenia minimalnego.

Praktyki absolwenckie odbywają się na podstawie pisemnej umowy zawieranej pomiędzy pracodawcą a praktykantem. W umowie tej powinny zostać rozstrzygnięte następujące kwestie:

  • rodzaj wykonywanej pracy;
  • czas trwania praktyk;
  • wymiar pracy określony w ujęciu tygodniowym;
  • wysokość świadczenia pieniężnego, jeśli praktyka miałaby być wykonywana odpłatnie lub wskazanie, że praktyka będzie bezpłatną.

Praktyka dla studenta w twoim przedsiębiorstwie

Zatrudnienie praktykanta to szansa na współpracę z młodą, ambitną i zaangażowaną osobą z głową pełną pomysłów i aktualnej wiedzy. Taki praktykant może wnieść do firmy sporo nowych pomysłów, które przełożą się na zyski w przyszłości.

Warto jednak podkreślić, że pracodawca nie otrzymuje wynagrodzenia za przyjęcie praktykanta na praktykę. Czasami jednak może liczyć na otrzymanie dotacji lub zwrotu kosztów związanych z organizacją praktyki. Wysokość wspomnianej dotacji jest uzależniona od aktualnego programu lub instytucji jej udzielającej.

Podsumowując, praktyki studenckie oraz absolwenckie to dwa różne rodzaje form przygotowania do wykonywania zawodu. Pierwsze dedykowane są studentom, którzy są w trakcie odbywania studiów. Drugie to rozwiązanie dla absolwentów szkół wyższych, średnich, gimnazjalnych i podstawowych, którzy ukończyli już edukację, ale nie są starsi niż 30 lat.

Niestety państwo nie przewiduje wynagrodzenia dla pracodawców, którzy organizują praktyki. Ci mogą liczyć jedynie na różnego rodzaju dotacje lub zwrot kosztów związanych z organizacją praktyki.

Wypadek przy pracy – definicja, obowiązki pracodawcy

0
wypadek przy pracy

Wypadki przy pracy nie zdarzają się często, ale kiedy już do nich dojdzie, warto wiedzieć, w jaki sposób należy się zachować. Ustawodawca nakłada szereg obowiązków związanych z postępowaniem po wypadku nie tylko na pracodawcę, ale również na poszkodowanego pracownika.

Wypadek przy pracy jest zdarzeniem nagłym i spowodowanym czynnikami zewnętrznymi. Dodatkowo powinno zaistnieć w związku z wykonywaną pracą. Wypadek przy pracy może mieć miejsce w siedzibie przedsiębiorcy, ale również w delegacji, w drodze do pracy lub z niej, a nawet w domu pracownika, kiedy ten wykonuje pracę zdalną.

Wypadki przy pracy miewają również przedsiębiorcy. Wówczas należą im się takie same prawa, jak pracownikom etatowym. Co jeszcze warto wiedzieć o wypadku przy pracy? Zapraszamy do lektury!

Jaki wypadek to wypadek przy pracy?

Definicja wypadku przy pracy znalazła się w ustawie z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Zgodnie z zapisami powyższej mianem wypadku przy pracy należy określić zdarzenie nagłe, które zaistniało w związku z wykonywaną pracą i zostało wywołane przyczyną zewnętrzną, a w którego skutku nastąpił uraz lub śmierć.

Za wypadek przy pracy uznaje się zdarzenie, które wystąpiło podczas:

  1. wykonywania rutynowych czynności pracowniczych;
  2. wykonywania czynności z rozkazu przełożonego;
  3. wykonywania czynności na rzecz pracodawcy bez polecenia;
  4. pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy, a miejscem wykonywania obowiązków pracowniczych;
  5. podróży służbowej pracownika na zlecenie pracodawcy.

Wypadek przy pracy na home office i jego kwalifikacja

Ustawodawca nie określa, że wypadek przy pracy musi mieć miejsce w siedzibie pracodawcy. Oznacza to, że do takiego wypadku może dojść również w domu podczas wykonywania pracy zdalnej. Zgodnie z orzecznictwem sądów kluczowe jest jednak, aby przyczyna zewnętrzna powodująca uszczerbek na zdrowiu miała związek z wykonywaną pracą.

Przykładowo za wypadek przy pracy nie można uznać sytuacji, w której pracownik spadł ze schodów, kiedy wychodził w godzinach pracy po bułki do pobliskiego sklepu. Wypadkiem będzie natomiast porażenie prądem podczas podłączania laptopa służbowego do gniazdka.

Obowiązki pracodawcy z chwilą otrzymania informacji o wypadku

Obowiązki pracodawcy po zgłoszeniu zaistnienia wypadku przy pracy zostały opisane w artykule 234 kodeksu pracy. Zgodnie z powyższym aktem prawa w takiej sytuacji pracodawca jest obowiązany:

  1. podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie;
  2. zorganizować udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym;
  3. ustalić przyczyny wypadku;
  4. zastosować odpowiednie środki zapobiegające podobnym wypadkom w przyszłości.

O każdym wypadku ciężkim, śmiertelnym lub zbiorowym pracodawca powinien poinformować właściwego okręgowego inspektora pracy oraz prokuratora.

Każdy pracodawca ma obowiązek prowadzenia rejestru wypadków przy pracy, a wszystkie protokoły ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku wraz z pozostałą dokumentacją powypadkową powinny być przez niego przechowywane przez 10 lat.

Obowiązki pracownika po ustaleniu przyczyn wypadku

Kiedy już ustalone zostaną okoliczności i przyczyny wypadku przy pracy, ale nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku, poszkodowany ma obowiązek sporządzenia karty wypadku.

Wzór takiego dokumentu został określony w załączniku do Rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 23 stycznia 2022 roku w sprawie trybu uznawania zdarzenia powstałego w okresie ubezpieczenia wypadkowego za wypadek przy pracy, kwalifikacji prawnej zdarzenia, wzoru karty wypadku i terminu jej sporządzenia.

Wypadek przy pracy przedsiębiorcy

Jeśli przedsiębiorca terminowo opłaca składki na ubezpieczenie społeczne, to przysługują mu takie same świadczenia przewidziane ustawą wypadkową, jakie otrzymują pracownicy etatowi. Świadczenie to zostanie wypłacone, niezależnie od czasu, przez jaki przedsiębiorca prowadzi swoją działalność i od czasu, przez który podlega ubezpieczeniu wypadkowemu.

Wypadek przy pracy a rozliczenia z ZUS

Jeśli pracownik na skutek zaistnienia wypadku przy pracy stał się niezdolny do jej wykonywania, to przysługuje mu prawo do pobierania zasiłku chorobowego. Zasiłek ten należy mu się od pierwszego dnia niezdolności, a jego wysokość to 100% podstawy wymiaru. Zasiłek nie jest wypłacany z ubezpieczenia chorobowego, a przez pracodawcę będącego płatnikiem składek.

Jeśli pracodawca rozliczył w ZUS nieprawidłowo wypłacone wynagrodzenie lub/i zasiłek chorobowy z wynagrodzenia chorobowego, to zobowiązany jest do złożenia za pracownika imiennych raportów korygujących.

Główny Inspektorat Pracy

Główny Inspektorat Pracy to jeden z organów Państwowej Inspekcji Pracy, a więc organu nadzorującego i kontrolującego przestrzeganie prawa pracy. Organ ten powinien być informowany o śmiertelnych, ciężkich lub zbiorowych wypadkach przy pracy.

Podsumowując, wypadek przy pracy to zdarzenie nagłe, które nastąpiło w związku z wykonywaną pracą, a jego przyczyną były czynniki zewnętrzne. Następstwem wypadku przy pracy jest uraz lub śmierć. Ustawodawca nakłada szereg obowiązków na pracownika poszkodowanego w wypadku przy pracy oraz jego pracodawcę. Jeśli wypadkowi przy pracy uległ przedsiębiorca, to jest on traktowany w sposób identyczny, jak pracownik etatowy.

Spółka akcyjna – podstawowe informacje

0
spółka akcyjna

Spółka akcyjna to jedna z form prowadzenia działalności gospodarczej. Niektórzy przedsiębiorcy są zobligowani przez prawo, aby ich działalność była prowadzona w tej formie, inni wybierają ją samodzielnie z uwagi na cel i charakter planowanego rozwoju. Sprawdź, co powinieneś wiedzieć o spółce akcyjnej!

Spółka akcyjna to jeden z rodzajów spółek kapitałowych. Podmiot posiada osobowość prawną. Ten rodzaj działalności będzie idealnym, kiedy planuje się prowadzenie dużych przedsięwzięć, szczególnie spółki giełdowej. Warto wspomnieć, że niektóre działalności muszą być prowadzone w formie spółki akcyjnej. Zasada ta dotyczy na przykład banków czy firm ubezpieczeniowych.

Umowa założycielska spółki akcyjnej

Spółkę akcyjną może założyć jeden lub kilka podmiotów będących: osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale mającą zdolność prawną. Istotne jest to, że jedynym akcjonariuszem w spółce akcyjnej nie może być jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka akcyjna powstaje na podstawie umowy, która składa się z 3 części:

  1. statutu;
  2. jednostronnego oświadczenia o przystąpieniu do spółki;
  3. zgody na brzmienie statutu oraz na objęcie akcji.
Czy wiesz, że…

Pieczęć kwalifikowana to niezastąpione narzędzie, w które powinna wyposażyć się każda spółka? 

Kupuję najtaniej na pieczeckwalifikowana.pl!

Statut spółki akcyjnej

W statucie spółki uregulowane są w prawa i obowiązki założycieli, akcjonariuszy i organów spółki oraz podane najważniejsze informacje odnośnie do sposobu funkcjonowania podmiotu, takie jak na przykład:

  • nazwa i siedziba spółki;
  • przedmiot działalności spółki;
  • czas trwania spółki;
  • wysokość kapitału zakładowego;
  • wartość nominalna akcji oraz ich ilość;
  • wskazanie, czy akcje mają być imiennymi, czy na okaziciela oraz podanie ilości poszczególnych rodzajów akcji;
  • nazwiska i imiona założycieli spółki;
  • ilość członków zarządu i rady nadzorczej;
  • określenie terminów wpłat na akcje;
  • określenie uprawnień rady nadzorczej.

W statucie może się znaleźć również szereg innych informacji, które z punktu widzenia założycieli spółki akcyjnej są istotne dla poprawnego funkcjonowania podmiotu.

Rejestracja spółki akcyjnej w KRS

Aby założyć spółkę akcyjną, konieczne jest posiadanie kapitału początkowego w wysokości minimum 100 tysięcy złotych.

Spółka akcyjna powstaje z dniem dokonania wpisu do rejestru przedsiębiorców. Rejestracji podmiotu dokonuje się w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wniosek powinien zostać złożony elektronicznie za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych.

Po zarejestrowaniu spółka otrzymuje numery REGON oraz NIP. Pierwszy z nich to numer w rejestrze Głównego Urzędu Statystycznego. Drugi to Numer Identyfikacji Podatkowej konieczny przy kontaktach z urzędem skarbowym.

Zaraz po dokonaniu rejestracji spółka ma obowiązek zgłoszenia danych uzupełniających do urzędu skarbowego. W tym celu należy wypełnić formularz NIP-8. Na formularzu wpisuje się dane, takie jak: numery firmowych rachunków bankowych, przewidywana liczba pracowników, miejsca prowadzenia działalności czy szczegółowe dane kontaktowe.

Uwaga! Po objęciu całości akcji w spółce akcyjnej, ale przed dokonaniem jej wpisu do KRS, powstaje spółka akcyjna w organizacji. To podmiot, który ma zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych.

Rejestracja w ZUS i zgłoszenie do ubezpieczeń

Dane podawane przy rejestracji spółki akcyjnej oraz przy wypełnianiu formularza NIP-8 są automatycznie przekazywane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Na ich podstawie podmiot zostaje zarejestrowany jako płatnik składek ZUS.

Prowadzenie spraw i reprezentacja spółki

Organem w spółce akcyjnej, który reprezentuje spółkę w stosunkach zewnętrznych oraz prowadzi sprawy spółki jest zarząd. Każdy członek zarządu ma prawo do reprezentowania spółki, ale reprezentować ją mogą również: syndyk masy upadłościowej, kurator, likwidator, pełnomocnicy i prokurenci.

Akcje i prawa z nich wynikające

Akcje należy rozumieć  dwuznacznie – jako ogół praw i obowiązków akcjonariusza oraz jako papier wartościowy. Istnieje możliwość obejmowania akcji za wkłady pieniężne oraz niepieniężne.

Spółka akcyjna emituje akcje i w ten sposób gromadzi kapitał do funkcjonowania i grono wspólników-akcjonariuszy. Wyróżnia się dwa rodzaje akcji:

  • akcje pierwotne – akcje wyemitowane przez spółkę;
  • akcje wtórne – akcje sprzedawane przez akcjonariuszy; można je nabyć na podstawie umowy kupna-sprzedaży.

Właściciele akcji w spółce akcyjnej są jej akcjonariuszami (wspólnikami). Zachowują oni pełną anonimowość. Ilość posiadanych akcji będzie miała decydujące znaczenie w kwestii wielkości udziału w wypłacanej dywidendzie.

Akcjonariusze posiadają szereg uprawnień o charakterze majątkowym i korporacyjnym. Wśród nich znajdują się:

  • prawo do udziału w zyskach (dywidendy);
  • możliwość poboru akcji nowej emisji;
  • udział w masie likwidacyjnej spółki;
  • prawo do uczestniczenia w walnym zgromadzeniu wspólników;
  • prawo do głosu na walnym zgromadzeniu;
  • prawo do informacji.

Odpowiedzialność w spółce akcyjnej

Podmiotem odpowiedzialnym za zobowiązania spółki akcyjnej jest ona sama. Odpowiada ona całym swoim majątkiem. Akcjonariusze ponoszą odpowiedzialność jedynie do wysokości wniesionych wkładów.

Wyjątkiem jest spółka akcyjna w organizacji, gdzie akcjonariusze odpowiadają za zobowiązania spółki nie tylko do wysokości wniesionych wkładów, ale również majątkiem własnym.

Podatki i księgowość w spółce akcyjnej

Spółki akcyjne są podatnikami VAT (podatek od towarów i usług) oraz podatnikami CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Dodatkowo dochody akcjonariuszy w postaci wypłacanych im dywidend opodatkowane są podatkiem od zysków kapitałowych (podatkiem Belki).

Spółki akcyjne są zobligowane do prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych. Dodatkowo muszą publikować roczne raporty finansowe oraz dokonywać audytów.

Rozwiązanie spółki

Do rozwiązania spółki akcyjnej dochodzi w momencie, w którym wspólników przestaje łączyć dążenie do osiągnięcia wspólnego celu, jakim jest prowadzenie przedsiębiorstwa. Następstwem decyzji o rozwiązaniu spółki powinno być zakończenie i podsumowanie prowadzonej działalności oraz rozliczenie strat i zysków poniesionych przez spółkę.

Podsumowując, spółka akcyjna jest kapitałową spółką handlową, która posiada osobowość prawną, a więc zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych. Spółka we własnym imieniu nabywa prawa, zaciąga zobowiązania, pozywa i jest pozywana. Odpowiada całym swoim majątkiem za powstałe zobowiązania.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Jak zrobić przegląd kasy fiskalnej? Jak często należy go dokonywać?

0
przegląd kasy fiskalnej

Przegląd kasy fiskalnej może przysporzyć kłopotów przedsiębiorcy. Wystarczy zapomnieć o jego wykonaniu w ustawowym terminie. Sprawdzamy, kiedy i jak często należy robić przegląd techniczny kasy fiskalnej w 2023 roku.

Kiedy trzeba przeprowadzić przegląd kasy fiskalnej?

Przegląd kasy fiskalnej to dla przedsiębiorców obowiązek wynikający z ustawy o VAT. Z zasady muszą go zrobić przynajmniej raz na 2 lata. Spójrzmy na szczegóły.

Przedsiębiorca ma obowiązek regularnie przeprowadzać przegląd techniczny używanej przez siebie kasy fiskalnej. Mówi o tym art. 111 ust. 3a pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ustawą, obowiązkowy przegląd techniczny wykonuje właściwy podmiot prowadzący serwis kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady dotyczące przeglądu znajdziemy w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących.

„Obowiązkowego przeglądu technicznego kasy dokonuje się nie rzadziej niż co 2 lata” – czytamy w § 54 ust. 1 rozporządzenia.

Wyznaczając termin przeglądu, przedsiębiorca liczy 2 lata od:

  • ostatniego przeglądu technicznego,
  • od dnia fiskalizacji kasy – jeżeli będzie to pierwszy przegląd.

Warto pamiętać, że nie ma obowiązku czekania z przeglądem do ostatniego dnia wyznaczonego przepisami. Można go zrobić wcześniej.

W przypadku kas fiskalnych używanych w taksówkach, przegląd musi odbywać się w terminach wymaganych do kolejnej legalizacji, czyli maksymalnie co 25 miesięcy (zgodnie z przepisami dotyczącymi kontroli metrologicznej taksometrów).

Jeżeli przedsiębiorca używa kasy fiskalnej na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy leasingu, pierwszy obowiązkowy przegląd techniczny powinien przeprowadzić po otrzymaniu jej w użytkowanie, a ostatni przed dniem fiskalizacji urządzenia.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Na czym polega przegląd kasy fiskalnej?

Obowiązkowy przegląd techniczny kasy wykonywany jest przez podmiot prowadzący serwis główny (producenta kasy, importera, firmę, której powierzono prowadzenie serwis kas) lub podmiot prowadzący serwis kas.

Przegląd obejmuje – zgodnie z ministerialnym rozporządzeniem – sprawdzenie:

  1. stanu i liczby plomb kasy oraz zgodności ich z zapisem w książce kasy i dokumentacją związaną z wykonywanym serwisem;
  2. stanu obudowy kasy;
  3. czytelności dokumentów drukowanych przez kasę;
  4. programu pracy kasy i programu do odczytu pamięci, a w przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii programu archiwizującego, ich wersji co do zgodności z zapisami w książce kasy i dokumentacją serwisu;
  5. poprawności działania kasy, w szczególności w zakresie wystawiania dokumentów fiskalnych, z wyjątkiem przeglądów określonych w § 54 ust. 4;
  6. poprawności działania wyświetlacza dla nabywcy;
  7. stanu technicznego akumulatorów lub baterii wewnętrznego zasilania kasy;
  8. poprawności ustawień zegara kasy.

Obowiązkowy przegląd techniczny kasy uzupełnia:

  1. wpis do książki kasy jego wyniku;
  2. w przypadku kas on-line zapisanie przeglądu technicznego w pamięci fiskalnej;
  3. dołączenie do książki kasy zaleceń pokontrolnych oraz kopii dokumentu potwierdzającego wykonanie przeglądu technicznego, w szczególności wydruku raportu z kasy potwierdzającego dokonanie przeglądu.

Ile kosztuje przegląd kasy fiskalnej?

To, ile kosztuje obowiązkowy przegląd kasy fiskalnej zależne od serwisu, w jakim go wykonujemy. Ceny wahają się zazwyczaj od 150 do 300 złotych. Poza standardowym przeglądem, opisanym w rozporządzeniu, którego przebieg przedstawiliśmy powyżej, serwisy kas fiskalnych oferują dodatkowe usługi takie jak:

  •  fiskalizacja kasy on-line;
  • integracja terminala płatniczego z kasą fiskalną;
  • szkolenie z obsługi kasy fiskalnej;
  • przygotowanie raportu rozliczeniowego do likwidacji kasy fiskalnej.

Przegląd kasy fiskalnej online

Obowiązek wykonania przeglądu dotyczy również kas online.

Czy przegląd kasy fiskalnej jest konieczny w trakcie zawieszenia działalności?

Kwestię przeglądu kasy fiskalnej w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej reguluje wspomniane wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących (§ 54 ust. 1).

Wynika z niego, że przedsiębiorca, który zawiesił działalność, jest zwolniony z obowiązkowego przeglądu kasy. 

Jest jednak warunek. Nie może prowadzić ewidencji kiedy jego działalność jest zawieszona.

Kiedy podatnik będzie miał obowiązek zrobić przegląd? Po wznowieniu działalności gospodarczej, przed ponownym rozpoczęciem prowadzenia ewidencji, czyli przed dokonaniem pierwszej sprzedaży.

Przegląd kasy fiskalnej po terminie a sankcje

Przedsiębiorca powinien pamiętać o wykonaniu przeglądu kasy fiskalnej w terminie. Ewentualne opóźnienie wiąże się z różnymi sankcjami.

Zgodnie z ustawą o VAT (art. 111 ust. 6), jeśli przedsiębiorca nie podda swojej kasy rejestrującej obowiązkowemu przeglądowi w obowiązującym terminie, musi zwrócić pieniądze wydane na zakup kasy, które zostały mu wcześniej odliczone lub zwrócone. Inaczej mówiąc, oznacza to utratę ulgi podatkowej.

To nie wszystko. Za brak przeglądu podatnik może zostać ukarany przez naczelnika urzędu skarbowego. Kara wynosi 300 zł i należy ją zapłacić w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji o jej nałożeniu (111 ust. 6ka).

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Co to jest ZUS ZAA? 

0
zus zaa

Zmiany w prowadzeniu działalności gospodarczej są nieodłączną częścią przedsiębiorczej rzeczywistości. Niezależnie od tego, czy jesteś osobą fizyczną prowadzącą firmę, czy reprezentujesz spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, istnieje dokument, który jest kluczowy w przypadku zgłoszenia nowego adresu lub zakończenia działalności pod obecnym adresem – jest to ZUS ZAA. W naszym tekście dokładnie omówimy ten formularz i jak go poprawnie wypełnić w różnych sytuacjach.

Co to jest i do czego służy dokument ZUS ZAA?

Dokument ZUS ZAA (zgłoszenie ZUS ZAA), jest stosowany w celu dokonania zmiany adresu prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Jest to istotne narzędzie dla płatników składek, którzy są zobowiązani poinformować ZUS o:

  • (nowym) adresie prowadzenia działalności,
  • likwidacji działalności dotychczas prowadzonej pod wcześniej podanym adresem,

ZUS ZAA ma szczególne znaczenie, ponieważ na jego podstawie ZUS wie, gdzie przesyłać informacje dotyczące składek i ubezpieczeń społecznych.

ZUS ZAA to formularz, który stosuje się przy zmianie lub korekcie adresu prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wypełnić ZUS ZAA?

Wypełnienie formularza ZUS ZAA może wydawać się złożonym zadaniem w przypadku początkujących przedsiębiorców, dlatego przedstawimy, jak krok po kroku sporządzić ten urzędowy dokument.

I. DANE IDENTYFIKACYJNE PŁATNIKA SKŁADEK

Ten fragment zawiera dane, które identyfikują płatnika składek. Jeśli jesteś osobą fizyczną, wprowadź swoje dane zgodnie z danymi podanymi w zgłoszeniu płatnika składek ZUS ZPA, ZUS ZFA lub wniosku CEIDG-1. Jeśli występuje zmiana danych identyfikacyjnych, skorzystaj z danych z bloku III dokumentu ZUS ZIPA lub wniosku CEIDG-1.

W formularzu 01 należy wpisać numer NIP (Numer Identyfikacji Podatkowej) nadany przez urząd skarbowy, bez oddzielania poszczególnych części kresem.

W formularzu 02 należy wpisać numer REGON nadany przez Główny Urząd Statystyczny i zarejestrowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej.

Wypełnia się pola 03–05, jeśli jest się płatnikiem składek jako osobą fizyczną:

  • w polu 03 należy wpisać numer PESEL (numer ewidencyjny nadany przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności).
  • Pola 04 i 05 wypełnia się tylko w przypadku, gdy nie otrzymano numerów NIP, REGON lub PESEL, lub któregokolwiek z nich:
    • w polu 04, w zależności od rodzaju dokumentu, należy wpisać: 1 – w przypadku dowodu osobistego, 2 – w przypadku paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
    • w polu 05 należy wpisać serię i numer zgodnie z kodem wpisanym w polu 04 – dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
  • w polu 06 należy wpisać skróconą nazwę płatnika, podaną w zgłoszeniu płatnika składek lub wniosku CEIDG-1;
  • wypełnia się pola 07–09, jeśli jest się płatnikiem składek jako osobą fizyczną:
    • w polu 07 należy wpisać nazwisko płatnika składek (oddzielając poszczególne części nazwiska kresem);
    • w polu 08 należy wpisać pierwsze imię płatnika składek;
    • w polu 09 należy wpisać datę urodzenia płatnika składek (dzień/ miesiąc/ rok).

II. ADRES PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ PRZEZ PŁATNIKA

Ten blok zawiera dane dotyczące miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W zależności od rodzaju modyfikacji, proszę wypełnić właściwe pola:

  • w polu 01 – proszę wpisać:
    • 1 – jeżeli zgłaszasz nowy adres prowadzenia działalności;
    • 2 – jeżeli likwidujesz działalność pod wcześniej zgłoszonym adresem.
  • w polu 02 – proszę wpisać kod pocztowy. Jeżeli adres jest zagraniczny, proszę nie wypełniać tego pola (pozostawić puste);
  • w polu 03 – proszę wpisać miejscowość prowadzenia działalności;
  • w polu 04 – proszę wpisać nazwę gminy lub dzielnicy. Jeżeli adres jest zagraniczny, nie trzeba wypełniać tego pola (można zostawić puste);
  • w polu 05 – proszę wpisać nazwę ulicy. Jeżeli w adresie nie ma nazwy ulicy, proszę nie wypełniać tego pola (pozostawić puste);
  • w polu 06 – proszę wpisać numer domu. Jeżeli numer domu jest podzielony, proszę go wpisać, oddzielając numery pochyłą kreską, np. 113/115, a jeżeli w numerze występuje litera, proszę wpisać ją dużą literą drukowaną, np. 113B, bez żadnej przerwy;
  • w polu 07 – proszę wpisać numer lokalu. Jeżeli w adresie nie ma numeru lokalu, proszę nie wypełniać tego pola (pozostawić puste);
  • w polu 08 – proszę wpisać numer telefonu, poprzedzając go numerem kierunkowym, np. 22 222 11 33. Jeżeli nie masz telefonu, proszę nie wypełniać tego pola (pozostawić puste);

Pole 09 – proszę wypełnić, jeżeli adres płatnika składek jest zagraniczny. W polu 09 proszę wpisać dwuliterowy symbol państwa oraz zagraniczny kod pocztowy.

Bloki IV-VIII

Jeśli prowadzący działalność gospodarczą płatnik składek ma inne adresy prowadzenia działalności niż adres wymieniony w wydruku, należy w takiej sytuacji wypełnić dodatkowy formularz ZUS ZAA.

VIII. OŚWIADCZENIE PŁATNIKA SKŁADEK

Ostatni blok formularza ZUS ZAA to oświadczenie płatnika składek. Tą część należy wypełnić według poniższych zasad:

  • w polu 01 – w tym miejscu wpisuje się datę wypełnienia formularza (w formacie: dzień/miesiąc/rok);
  • w polu 02 – w celu potwierdzenia wiarygodności danych podpisujesz jako płatnik składek lub składa go osoba, którą do tego zadania upoważniłeś;
  • w polu 03 – jeśli posiadasz, nałóż pieczątkę płatnika składek.

ZUS ZAA. Podsumowanie

Dokument ZUS ZAA jest niezbędny w przypadku zmiany adresu prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Poprawnie wypełniając ten formularz, ZUS będzie w stanie skutecznie monitorować Twoje składki i ubezpieczenia społeczne. Należy pamiętać, że błędne wypełnienie formularza może spowodować problemy z urzędem, dlatego zawsze warto skonsultować się z ekspertem lub zapoznać się z oficjalnymi informacjami na stronie ZUS. Bez względu na to, czy prowadzisz jednoosobową działalność gospodarczą, czy jesteś częścią większej struktury biznesowej, poprawne wypełnienie ZUS ZAA ma kluczowe znaczenie dla skutecznego prowadzenia firmy w Polsce.

Czym są i jaka jest wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie płatności? 

0
odsetki ustawowe

Ustawodawca rozróżnia trzy rodzaje odsetek ustawowych. Ich wysokość jest uzależniona od aktualnej sytuacji gospodarczej w kraju. Warto wiedzieć, czym są te odsetki, szczególnie jeśli zawiera się transakcje z odroczoną płatnością lub jest się stroną w umowie o pożyczkę, lub kredyt.

Wyróżnia się trzy rodzaje odsetek ustawowych: odsetki kapitałowe, odsetki za  opóźnienie oraz odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych. Pierwsze dwa rodzaje odsetek mogą zapłacić zarówno osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami, jak i również właściciele firm i osoby prawne. Ostatni rodzaj odsetek dedykowany jest przedsiębiorcom. Sposób obliczana odsetek ustawowych został ściśle określony w ustawie, ale ich wysokości są zmienne, ponieważ zależą od aktualnych stóp referencyjnych ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Odsetki ustawowe – rodzaje

Polskie ustawodawstwo wyróżnia 3 rodzaje odsetek ustawowych:

  1. odsetki kapitałowe, a więc odsetki ustawowe należne od sumy pieniężnej;
  2. odsetki ustawowe za opóźnienie;
  3. odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Odsetki ustawowe – kiedy się je stosuje?

Odsetki ustawowe (kapitałowe, od sumy pieniężnej) zostały uregulowane w artykule 359 kodeksu cywilnego. Podstawę do ich naliczenia stanowi czynność prawna, ustawa, orzeczenie sądu lub decyzja innego organu właściwego. W praktyce stosuje się je najczęściej w przypadku umów pożyczkowych.

Odsetki ustawowe naliczane są za okres, w jakim dany podmiot korzysta z cudzego kapitału zgodnie z postanowieniami umowy. Ich wysokość jest uzależniona od okresu kredytowania.

Wspomniany w powyższej części tekstu artykuł 359 kodeksu cywilnego reguluje instytucję odsetek ustawowych. W artykule 481 została natomiast uregulowana kwestia odsetek ustawowych za opóźnienie. Wierzyciel może żądać zapłacenia takich odsetek w sytuacji, kiedy dłużnik spóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego.

Co ciekawe, wierzyciel może żądać od dłużnika zapłacenia odsetek za opóźnienie, nawet jeśli nie poniósł żadnej straty wynikającej z tego opóźnienia lub kiedy opóźnienie nastąpiło na skutek zaistnienia okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności.

Odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych

Instytucja odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych została uregulowana w punkcie 3 artykułu 4 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych.

Odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych mogą być naliczane wyłącznie w związku z zaistnieniem wierzytelności wynikających z umowy zawartej pomiędzy przedsiębiorcami, której przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usług. Nie ma możliwości ich naliczenia, kiedy stroną transakcji jest konsument.

Odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych można naliczyć, kiedy upłynął umowny termin spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz strony sprzedającej. Kiedy termin zapłaty nie został określony w umowie, wówczas wierzyciel może liczyć na odsetki ustawowe po upływie 30 dni od dnia spełnienia świadczenia.

Odsetki ustawowe – ile wynoszą?

Wysokość odsetek ustawowych została precyzyjnie określona w ustawie i kształtuje się w następujący sposób:

  1. odsetki ustawowe są równe sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 3,5 punktom procentowym – od 5 października 2023 roku jest to 9,25%;
  2. wysokość odsetek sankcyjnych, a więc odsetek ustawowych za opóźnienie jest sumą stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktom procentowym – od 5 października 2023 roku jest to 11,25%.

Warto wiedzieć, że:

  1. maksymalna stawka odsetek za opóźnienie wynosi 22,50% w skali roku od 5 października 2023 r.;
  2. maksymalna stawka odsetek ustawowych to 18,50% w skali roku od 5 października 2023 r.

W przypadku odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych wyróżnia się dwie wysokości tych odsetek:

  1. jeśli dłużnikiem jest podmiot publiczny będący podmiotem leczniczym, to odsetki przyjmują wartość równą sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego oraz 8 punktom procentowym – obecnie jest to 14,75%;
  2. jeśli dłużnikiem nie jest podmiot publiczny będący podmiotem leczniczym, to wysokość odsetek ustawowych jest równa sumie stopy referencyjnej NBP i 10 punktom procentowym – obecnie jest to 16,75%.

Podsumowując, ustawodawca określa trzy rodzaje odsetek ustawowych: odsetki kapitałowe, a więc odsetki ustawowe należne od sumy pieniężnej, odsetki ustawowe za opóźnienie oraz odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych. Ich wysokość jest uzależniona od aktualnej wysokości stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego.