Bez kategorii
Biuro rachunkowe
Biznes
Dokumenty
Działalność gospodarcza
Działalność nierejestrowana
Wyszukaj
Kontakt
Strona główna Blog Strona 37

ZUS kontakt – jak skontaktować się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych? Infolinia COT, e-mail, formularz online

Przez
Emil Zelma
-
0
zus kontakt

W niepamięć odchodzą czasy, w których kontakt z pracownikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oznaczał konieczność stania w niekończącej się kolejce. Obecnie sytuacja, jeśli chodzi o kontakt z ZUS, wygląda zupełnie inaczej – korzystniej z punktu widzenia petenta, który ma do wyboru takie rozwiązania jak:

  • telefon (infolinia ogólna oraz tematyczne),
  • formularz online,
  • poczta elektroniczna.

Każde z tych rozwiązań zapewni łatwy dostęp do informacji i merytorycznego wsparcia w kwestiach związanych z ubezpieczeniami społecznymi oraz świadczeniami. Dzięki temu procedury związane np. z emeryturami, rentami, zasiłkami rodzinnymi i innymi świadczeniami społecznymi stają się bardziej zrozumiałe.

Infolinia ZUS – Centrum Obsługi Telefonicznej (COT)

Centrum Obsługi Telefonicznej ZUS to miejsce, w którym petent może uzyskać informacje i wsparcie dotyczące:

COT jest jednym z głównych kanałów komunikacji pomiędzy ZUS a obywatelami. Infolinia ta może okazać się cennym wsparciem w sytuacjach, gdy potrzebujesz szybkiej i rzetelnej pomocy. Poznasz z niej przede wszystkim informacje ogólne z zakresu funkcjonowania ZUS. Konsultanci ZUS są dostępni od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 18:00.

Korzystanie z infolinii ZUS jest proste. Wystarczy w tym celu wybrać numer telefonu 22 560 16 00.

Komunikaty dostępne 24/7

Po wybraniu tego numeru usłyszysz kilka podstawowych informacji. Obecnie jest to informacja o planowanym zwiększeniu świadczenia 500+ do 800+ a także informacja o przetwarzaniu danych osobowych.

Po wysłuchaniu komunikatu powitalnego będziesz mieć kilka opcji do wyboru. Niektóre informacje uzyskasz, bez konieczności łączenia się z konsultantem, dzięki czemu możesz zyskać do nich dostęp przez całą dobę. Informacje te uzyskasz po wybraniu odpowiednich numerów.

  1. Informacja ogólna. Po wybraniu numeru 1 otrzymasz ogólne informacje na temat ZUS.
  2. Uwierzytelnienie. Po wybraniu numeru 2, zweryfikujesz swoją tożsamość. Dzięki temu, po późniejszym połączeniu się z konsultantem łatwiej załatwisz swoją sprawę, jako że będzie on mógł udzielać Ci szczegółowych informacji dotyczących Twojego przypadku.
  3. Dane jednostek ZUS. Po wybraniu numeru 3, a następnie swojego kodu pocztowego, dowiesz się, gdzie znajduje się najbliższa jednostka Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Konsultanci dostępni 07:00-18:00, od poniedziałku do piątku

Oczywiście, można również porozmawiać z konsultantem. Aby to zrobić, naciśnij 0. (Jeśli posiadasz konto ZUS PUE, najpierw wybierz 2, uwierzytelnij się, a dopiero potem naciśnij 0). Konsultanci COT ZUS działają od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 18:00.

Aby skontaktować się z osobą, która będzie mogła udzielić Ci potrzebnej pomocy, wybierz odpowiedni numer.

  1. Pomoc techniczna i obsługa e-ZLA – po wybraniu numeru 1 otrzymasz pomoc techniczną dotyczącą programu Płatnik, Platformy Usług Elektronicznych, oraz Elektronicznych Zwolnień Lekarskich, dotyczącą tego jak:
    • jak zainstalować program Płatnik;
    • jak założyć i skonfigurować konto na PUE, uzyskać dostęp do wglądu w dane np. spółki;
    • jak przygotowywać i wysyłać dokumenty i wnioski;
    • jak usunąć błędy i ich przyczyny;
    • jak na PUE wystawiać i obsługiwać elektroniczne zwolnienia lekarskie, pobrać certyfikat ZUS itp.
  2. Renty i emerytury – po wybraniu numeru 2 otrzymasz podstawowe informacje na temat emerytur i rent, w tym dotyczące:
    • rodzajów świadczeń;
    • warunków ich uzyskania;
    • zasad obliczania wysokości i wypłacania świadczeń;
    • warunków powodujących zawieszenie lub obniżenie wysokości świadczeń;
    • zasad obliczania kapitału początkowego;
    • zagadnień dotyczących koordynacji systemów ubezpieczeń społecznych w zakresie emerytur i rent;
    • zasad uzyskania jednorazowego odszkodowania za wypadek przy pracy.
  3. Zasiłki – po wybraniu numeru 3 otrzymasz informacje na temat świadczeń krótkoterminowych, w tym dotyczące:
    • rodzajów zasiłków;
    • warunków ich uzyskania;
    • zasad obliczania wysokości i wypłacania świadczeń;
    • warunków powodujących zawieszenie lub obniżenie wysokości świadczeń;
    • zagadnień dotyczących koordynacji systemów ubezpieczeń społecznych w zakresie zasiłków;
    • rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej.
  4. Informacje dla ubezpieczonych – po wybraniu numeru 4 otrzymasz informacje dotyczące m.in.:
    • rodzajów ubezpieczeń społecznych;
    • zasad podlegania tym ubezpieczeniom (w tym również ubezpieczeniu zdrowotnemu),
    • sposobu obliczania podstawy wymiaru składek i ich wysokości;
    • zasad zgłaszania do ubezpieczeń i wyrejestrowywania ubezpieczonych;
    • zasad uczestnictwa w otwartych funduszach emerytalnych;
    • kwestii dotyczących ubezpieczeń osób migrujących, w tym poświadczania przebytych okresów ubezpieczenia.
  5. Informacje dla płatników – po wybraniu numeru 5 otrzymasz informacje dotyczące obowiązków płatnika składek dotyczących:
    • zasad i terminów sporządzania i przekazywania dokumentów oraz opłacania składek na ubezpieczenia społeczne;
    • zasad rozliczania konta płatnika składek oraz wydawania zaświadczeń o niezaleganiu w opłacaniu składek;
    • możliwości udzielenia pomocy płatnikom w trudnej sytuacji finansowej, tj. odroczenie terminu płatności, rozłożenie płatności na raty, umorzenie;
    • zasad udzielania pomocy publicznej;
    • kwestii związanych z egzekucją należności na rzecz ZUS i innymi sankcjami wynikającymi z niewykonywania obowiązków z zakresu ubezpieczeń społecznych.
  6. Informacje o świadczeniach rodzinnych – po wybraniu numeru 6 otrzymasz informacje o:
    • świadczeniu wychowawczym 500+;
    • RKO (rodzinnym kapitale opiekuńczym);
    • dofinansowaniu za pobyt dziecka w żłobku;
    • Dobrym Starcie – 300+.

Kontakt telefoniczny z ZUS – dodatkowe numery telefonu

Oprócz podstawowego numeru w praktyce stosuje się również dodatkowe numery kontaktowe — są one poświęcone np. jednorazowym programom wynikającym z interwencji państwa. Oto numery tematyczne do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych:

  • infolinia 500 plus: 22 290 55 00,
  • infolinia dla Ukraińców: 22 444 02 55,
  • infolinia Bonu Turystycznego: 22 11 22 111,
  • infolinia programu Płatnik ZUS: 22 560 16 00.

Konsultanci są dostępni w dni robocze, od godziny 8:00 do 15:00.

Numer infolinii ZUS w przypadku przedsiębiorców to 22 290 87 02. Z kolei w związku z badaniami lekarskimi (odwołanymi) oraz rehabilitacją należy wybrać numer 22 290 87 03.

Jaki jest e-mail do ZUS?

Infolinia to nie jedyna dopuszczalna forma kontaktu z ZUS. Oprócz tego można kontaktować się również mailowo.

Do kontaktu przez pocztę elektroniczną służy adres mailowy cot@zus.pl.

Dzięki temu zyskasz odpowiedź w formie pisemnej, co może okazać się nieocenioną formą pomocy; nie zalecamy jednak przesyłania wrażliwych danych tym kanałem ze względu na bezpieczeństwo. Nigdy nie masz pewności, że Twoja skrzynka pocztowa nie zostanie przejęta przez osobę nieupoważnioną lub zhackowana.

Formularz kontaktowy

Oprócz tego możliwy jest kontakt poprzez formularz kontaktowy dostępny na stronie internetowej ZUS.

 
Korzystając z formularza kontaktowego, masz dwie możliwości: możesz zadać pytanie bez logowania się, lub po zalogowaniu do ZUS PUE. Jeśli nie zalogujesz się przed zadaniem pytania, odpowiedź będzie zawierała jedynie ogólne informacje, bez szczegółowych danych z Twojego konta. Jeżeli chcesz otrzymać informację szczegółową, dotyczącą Twojej sprawy:
  1. zaloguj się do ZUS PUE;
  2. na stronie portalu ZUS wybierz opcję 'Zadaj pytanie ZUS’.
zadaj pytanie zus

W formularzu, niezależnie od tego, czy jesteś zalogowany, czy nie, musisz wybrać kategorię i temat Twojego zapytania.

Kategorie, spośród których możesz wybierać to:

  1. Emerytury i renty
  2. Płatnik składek – firmy, działalność – pytania/zagadnienia merytoryczne
  3. Pomoc techniczna (Program Płatnik, PUE, ePłatnik, obsługa ZLA)
  4. Ubezpieczony (pracujący, członek rodziny, zdrowotne, A1)
  5. Zasiłki lub rehabilitacja lecznicza
  6. Pochwały, skargi
  7. RKO, 500+, żłobkowe, 300+

Jak można skontaktować się z ZUS?

Jak widzisz, masz jako petent sporo możliwości kontaktu z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych — możesz to zrobić zarówno jako przedsiębiorca, jak i w sytuacji, gdy jesteś osobą prywatną (pracownikiem, zleceniobiorcą itp.). W zależności od Twoich potrzeb i preferencji może być to:

  • kontakt mailowy na cot@zus.pl,
  • przez formularz kontaktowy,
  • telefoniczny pod numerem telefonu 22 560 16 00 (lub na specjalistycznych infoliniach).

ZUS kontakt – często zadawane pytania

Jak skontaktować się z ZUS telefonicznie?

Z ZUS możesz skontaktować się telefonicznie pod głównym numerem telefonu: 22 560 16 00, lub przez specjalistyczne infolinie, które wymieniamy we wcześniejszej części artykułu.

W jakich godzinach jest czynna infolinia ZUS?

Infolinia ZUS jest czynna od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 18:00.

Czy infolinia ZUS jest darmowa?

Nie. Koszt połączenia z infolinią ZUS zależny jest od umowy klienta z operatorem telekomunikacyjnym. Oznacza to, że za połączenie z infolinią zapłacisz tak samo, jak za dowolną inną rozmowę telefoniczną.

Ile czeka się na połączenie ZUS?

Zazwyczaj czas oczekiwania na infolinii ZUS to kilka minut. W przypadku problemów ze stroną ZUS lub wejściem w życie nowej polityki, lub innej przyczyny powodującej nagły wzrost liczby dzwoniących, ten czas może się wydłużyć.

Jak zamówić rozmowę z ZUS?

Nie ma możliwości zarezerwowania rozmowy telefonicznej z ZUS. Możesz natomiast zarezerwować e-wizytę. Możesz umówić ją również w języku migowym. Do jej odbycia potrzebne będzie urządzenie (laptop, komputer) z kamerą.

Czy e-wizyta jest płatna?

E-wizyta nie jest płatna.

Czy ZUS ma czat?

ZUS nie ma czatu, przez który można się z nim skontaktować.

Czy ZUS ma maila?

Z ZUS-em możesz skontaktować się przez adres e-mail: cot@zus.pl.

Jak uzyskać kredyt deweloperski? Warunki i koszty. Finansowanie inwestycji deweloperskich

Przez
Redakcja
-
0
kredyt deweloperski

Czy wiedziałeś, że większość deweloperów bierze kredyt, aby zrealizować swoją inwestycję? Takiego zobowiązania nie będzie jednak w stanie zaciągnąć każda osoba, która postanowi zbudować osiedle. Czym jest kredyt deweloperski oraz jakie warunki należy spełnić, żeby go uzyskać? Podpowiadamy!

Kredyt deweloperski to inwestycyjne zobowiązanie celowe dedykowane realizacji inwestycji deweloperskich. Zobowiązanie niejednokrotnie opiewa na bardzo wysokie sumy, dlatego o jego uzyskanie mogą się starać wyłącznie wybrane podmioty. Jego konstrukcja jest zbliżona do budowlanych kredytów hipotecznych. Co jeszcze warto wiedzieć o kredycie deweloperskim? Zapraszamy do lektury!

Kredyt deweloperski – co to jest?

Kredyt deweloperski jest kredytem inwestycyjnym celowym, a więc dedykowanym przedsiębiorcom i przeznaczonym na realizację konkretnych celów. W tym wypadku środki wypłacane są na realizację inwestycji mieszkaniowej.

Jak działa kredyt deweloperski?

Aby otrzymać kredyt deweloperski, należy posiadać szczegółowy projekt inwestycyjny, biznesplan i szereg innych dokumentów dotyczących inwestycji oraz sytuacji prawnej i majątkowej dewelopera. Dodatkowo warto posiadać wkład własny, na przykład w postaci działki budowlanej, na której ma zostać zrealizowana inwestycja.

Wszystkie te dokumenty przedstawia się w banku razem z wnioskiem kredytowym, a następnie czeka na podjęcie decyzji kredytowej. Jeśli ta będzie pozytywna, to podpisuje się umowę kredytową, a następnie zakłada rachunek powierniczy, na który będą wypłacane transze kredytu deweloperskiego.

Mowa o transzach, ponieważ takie zobowiązanie nie jest wypłacane w całości, a w kilku częściach, które nazywa się „transzami”. Wraz z wnioskiem kredytowym deweloper przedstawia harmonogram planowanych do realizacji prac oraz koszt realizacji poszczególnych etapów inwestycji. Dopiero po zrealizowaniu prac zaplanowanych na poszczególne transze, bank uruchamia kolejne środki pieniężne.

Dla kogo przeznaczone są kredyty deweloperskie?

Kredyt deweloperski może otrzymać wyłącznie przedsiębiorca, który prowadzi działalność deweloperską. Często deweloperzy zakładają spółki celowe, a więc takie, które powstają w celu realizacji konkretnej inwestycji, aby w ten sposób zwiększyć swoją wiarygodność w ocenie banku, a tym samym zwiększyć swoją szansę na uzyskanie finansowania.

Co można sfinansować kredytem deweloperskim?

Ze środków otrzymanych w ramach kredytu deweloperskiego można sfinansować następujące inwestycje:

  • budowę budynków mieszkaniowych i komercyjnych – mowa tutaj o: domach jedno- i wielorodzinnych, osiedlach bloków mieszkaniowych oraz osiedlach domów, nieruchomościach komercyjnych – biurowcach i innych powierzchniach biurowych, usługowych i handlowych;
  • rozbudowę  osiedli mieszkaniowych lub nieruchomości komercyjnych;
  • dokończenie inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych lub inwestycyjnych;
  • zakup i remont lub adaptacja budynków z rynku wtórnego.

Zrealizowane inwestycje mogą być w przyszłości wystawione na sprzedaż lub wynajem. W tej kwestii banki nie nakładają na deweloperów ograniczeń.

Jedynie nieliczne banki oferują możliwość uzyskania kredytu deweloperskiego refinansowego. Ciężko również dostać taki kredyt na zakup gruntów pod budowę.

Jak dostać kredyt deweloperski?

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, aby otrzymać kredyt deweloperski, konieczne jest prowadzenie działalności deweloperskiej, a najlepiej spółki celowej założonej w celu realizacji konkretnego przedsięwzięcia deweloperskiego. Najczęściej wymaga się, aby taka działalność była prowadzona odpowiednio długo, zazwyczaj są to minimum 24 miesiące.

Dodatkowo banki wymagają, aby deweloper dysponował wkładem własnym w minimalnej wysokości mieszczącej się w przedziale od 20% do 30% wartości planowanej inwestycji. Wkładem mogą być środki pieniężne, ale również działka, gdzie planujemy zrealizować inwestycję.

Wnioskując o kredyt deweloperski, należy też posiadać szereg dokumentów. Jednym z najistotniejszych jest biznesplan planowanej inwestycji. Dodatkowo trzeba będzie przedstawić: akt notarialny zakupu gruntów pod budowę, decyzję z pozwoleniem na budowę, operat szacunkowy pokazujący wartość bieżącą oraz przyszłą (po zrealizowaniu inwestycji) i prospekt informacyjny zawierający najistotniejsze informacje o planowanej do zrealizowania inwestycji oraz planowanych terminach wykonania konkretnych prac budowlanych.

Nie bez znaczenia jest również zdolność kredytowa. Kredyt deweloperski to bardzo duże zobowiązanie. Nic więc dziwnego w tym, że bank chce mieć pewność, że deweloper będzie w stanie terminowo regulować jego raty. Analitycy na pewno bacznie przejrzą dokumenty finansowe firmy, sprawdzą jej historię kredytową, aktualnie posiadane zobowiązania i majątek.

Ile kosztuje kredyt deweloperski?

Wspominaliśmy już, że konstrukcja kredytu deweloperskiego jest zbliżona do tej kredytu hipotecznego. Zasada ta dotyczy również kosztów, jakie należy ponieść, aby taki kredyt otrzymać. Ile zatem kosztuje kredyt deweloperski?

Pierwszą opłatą, z jaką spotka się deweloper ubiegający się o kredyt deweloperski, jest prowizja za rozpatrzenie wniosku kredytowego. Przy zobowiązaniu na realizację inwestycji deweloperskiej, konieczne będzie jej zapłacenie, nawet kiedy bank wyda decyzję odmowną. Drugą opłatą jest kolejna prowizja, a tym razem za przyznanie kredytu deweloperskiego. Przy kredycie hipotecznym płacimy jedynie jedną prowizję, kiedy kredyt zostanie uruchomiony.

Kolejna opłata to oprocentowanie kredytu. Na oprocentowanie składa się stawka referencyjna WIBOR oraz marża banku. WIBOR jest wartością zmienną. Marża to natomiast zazwyczaj wartość stała przez cały okres kredytowania. Oprocentowanie doliczane jest do każdej raty kredytu.

Jeśli deweloper będzie chciał spłacić kredyt przed czasem, to również może się spotkać z koniecznością zapłacenia z tego tytułu prowizji. Najczęściej jej wysokość liczymy jako procent od kwoty nadpłacanej.

Podsumowując, kredyt deweloperski to zobowiązanie celowe dedykowane realizacji przedsięwzięć budowlanych. Aby otrzymać ten rodzaj finansowania, należy prowadzić działalność deweloperską, posiadać odpowiednią zdolność finansową oraz szczegółowy plan planowanego przedsięwzięcia.

Sprawozdanie z działalności zarządu spółki – kiedy złożyć i co powinno zawierać sprawozdanie zarządu z działalności spółki?

Przez
Redakcja
-
0
sprawozdanie z działalności zarządu

Spółki co roku mają obowiązek, by złożyć sprawozdanie z działalności zarządu. Co powinno się znaleźć w tym dokumencie oraz kiedy i gdzie go złożyć? Podpowiadamy!

Zamknięcie roku obrotowego w wielu spółkach wiąże się z koniecznością dopełnienia szeregu obowiązków. Najważniejszym z nich jest sporządzenie sprawozdania finansowego. Nie bez znaczenia pozostaje jednak przygotowanie kolejnego dokumentu – tym razem mowa o sprawozdaniu zarządu z działalności spółki. Dokument ten powinien zawierać krótki opis tego, co się działo w spółce przez ostatni rok. Powinni podpisać go wszyscy członkowie zarządu, a następnie złożyć do Krajowego Rejestru Sądowego. Co jeszcze należy wiedzieć o tym dokumencie? Zapraszamy do lektury!

Co powinno zawierać sprawozdanie zarządu z działalności spółki?

Jeśli chcielibyśmy dokonać krótkiej charakterystyki tego, czym jest sprawozdanie z zarządu działalności spółki, to trzeba by było napisać, że to po prostu krótka informacja o tym, co się działo w spółce w ciągu ostatniego roku obrotowego.

W dokumencie powinny się znaleźć wszystkie najistotniejsze informacje w kontekście oceny sytuacji finansowej i majątkowej podmiotu. Mowa tutaj również o ocenie efektów działalności spółki, wskazaniu czynników ryzyka oraz opisie ewentualnych zagrożeń. W takim sprawozdaniu nie powinno zabraknąć wskaźników finansowych i niefinansowych oraz wyjaśnienia dla kwot wykazywanych w sprawozdaniu finansowym.

We wstępie do sprawozdania z działalności zarządu często wpisuje się informacje podstawowe, a zatem: siedzibę i adres spółki, położenie jej zakładów produkcyjnych oraz oddziałów, formę prawną oraz liczbę osób zatrudnionych w podmiocie.

Czy wiesz, że…

Pieczęć kwalifikowana to niezastąpione narzędzie, w które powinna wyposażyć się każda spółka?

Kupuję najtaniej na pieczeckwalifikowana.pl!

Jak sporządzić sprawozdanie z działalności zarządu spółki?

Zazwyczaj sprawozdania z działalności składają się z pięciu obszarów:

  1. informacji ogólnych – wskazanie: podstawowych informacji o podmiocie, kapitału zakładowego spółki, władz spółki, udziałowców w spółce, organizacji, obszarów działalności podstawowej;
  2. opisu sytuacji finansowej spółki – w tym dziale mieszczą się: ocena sytuacji finansowej, analiza rachunku zysków i strat, aktywów i pasywów oraz przepływów pieniężnych;
  3. oceny działalności spółki – podsumowanie wyników, wskazanie kierunków rozwoju, wskazanie przewidywanych kierunków rozwoju podmiotu;
  4. opisu pozostałych obszarów – opis zatrudnienia, charakterystyka działań spółki w kierunku ochrony środowiska naturalnego, opis istotnych zdarzeń, które miały miejsce po dacie bilansu, opis innych istotnych z punktu widzenia zarządu informacji;
  5. oświadczeń zarządu spółki.

Gdzie złożyć sprawozdanie zarządu z działalności spółki?

Sprawozdanie z zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinno zostać złożone do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) do repozytorium dokumentów finansowych. Dokument można złożyć w formie elektronicznej przez system teleinformatyczny.

Sprawozdanie z działalności zarządu spółki powinno zostać złożone łącznie ze: sprawozdaniem finansowym, ewentualną opinią biegłego (jeżeli sprawozdanie podlegało jego badaniu) oracz uchwałą zgromadzenia wspólników, która zatwierdza składane sprawozdanie finansowe.

Sprawozdanie zarządu z działalności spółki powinno zostać złożone w terminie 15 dni, licząc od dnia, w którym zatwierdzone zostało roczne sprawozdanie finansowe. Brak złożenia dokumentów w terminie może się wiązać z otrzymaniem wezwania z KRS do ich złożenia w terminie 7 dni pod rygorem nałożenia grzywny.

Kto podpisuje sprawozdanie zarządu z działalności spółki?

Sprawozdanie z zarządu działalności spółki powinno zostać podpisane przez wszystkich członków zarządu, którzy w dacie sporządzenia sprawozdania aktywnie sprawowali swoją funkcję. Dokumentu nie muszą podpisywać byli członkowie zarządu, nawet ci, którzy pełnili swoją funkcję w podsumowywanym roku obrotowym, ale przestali to robić przed dniem sporządzenia sprawozdania. Dokumentu nie podpisuje też osoba prowadząca księgi rachunkowe, chociaż zazwyczaj to ona przygotowuje lub chociaż aktywnie uczestniczy w przygotowaniu dokumentu.

Kiedy zarząd nie musi składać sprawozdania z działalności?

Nie wszystkie spółki kapitałowe oraz komandytowo-akcyjne muszą składać sprawozdanie z działalności zarządu. Obowiązek ten nie dotyczy jednostek o statusie mikro i małych przedsiębiorców.

Dla przypomnienia mianem mikroprzedsiębiorcy określa się przedsiębiorcę, który w okresie co najmniej dwóch ostatnich lat obrotowych:

  • zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników;
  • osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro – lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych:

  • zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników;
  • osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro oraz – nie jest mikroprzedsiębiorcą.

Kryterium przychodów i ilości zatrudnienia nie jest jednak jedynym warunkiem, żeby nie było konieczne składanie sprawozdania z działalności. Dodatkowo mikro i mali przedsiębiorcy muszą spełniać dwa dodatkowe wymagania:

  1. zgromadzenie wspólników musi podjąć za pomocą uchwały decyzję o takim rozwiązaniu;
  2. spółka musi przedstawić w informacji dodatkowej albo jako uzupełnienie do bilansu dane dotyczące nabycia udziałów własnych.

Podsumowując, sprawozdanie z działalności zarządu spółki jest jednym z dokumentów, które władze większości spółek muszą złożyć po zakończeniu roku obrotowego. Obowiązek ten nie dotyczy mikro i małych przedsiębiorców.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Terminal płatniczy – cena. Jak zdobyć terminal za darmo? Jak wybrać odpowiedni terminal?

Przez
Redakcja
-
0
terminal płatniczy cena

Płatności kartą stały się codziennością polskich konsumentów. Aby były możliwe, punkty usługowe oraz handlowe muszą dysponować terminalami płatniczymi. Czym są te urządzenia i jak działają? Poznaj terminal płatniczy – cenę i koszt utrzymania. Podpowiadamy!

Płatności kartą, zbliżeniowe, telefonem, zegarkiem, czy BLIK-iem stały się codziennością. Wielu Polaków zupełnie nie nosi przy sobie gotówki. Z tego względu większość usługodawców i handlowców uważa terminale płatnicze za niezbędny element wyposażenia ich sklepów i punktów usługowych. Czym właściwie są takie terminale, jak działają, ile kosztują i skąd je wziąć? Odpowiedzi na wszystkie te pytania postaramy się udzielić w poniższym artykule. Zapraszamy do lektury!

Terminal płatniczy – co to jest?

Terminal płatniczy to urządzenie umożliwiające dokonywanie płatności bezgotówkowych. Mowa tutaj nie tylko o płaceniu kartą, ale również BLIK-iem, zegarkiem lub smartfonem. Niektóre terminale zostały wyposażone w funkcję cash back, a więc wypłaty gotówki w kasie sklepu, możliwość doładowania telefonu na kartę, czy dokonania płatności w walucie karty (DCC).

Jak wybrać terminal płatniczy?

Na rynku spotkać można trzy rodzaje terminali płatniczych:

  1. tradycyjne terminale stacjonarne;
  2. terminale mobilne;
  3. terminale w typie softpos.

Wybór urządzenia powinien być podyktowany planowanym sposobem ich wykorzystania.

Terminale stacjonarne

Terminale stacjonarne mogą funkcjonować jako urządzenia samodzielne, ale również być połączone z pin padem lub zintegrowane z systemem kasowym. Takie urządzenia umożliwiają realizację płatności bezgotówkowych dokonywanych przy wykorzystaniu kart płatniczych, BLIK-a i urządzeń smart-owych, a więc smartfonów, smartbandów i smartwatchów. To rozwiązanie, z którego najczęściej korzystają stacjonarne sklepy oraz punkty usługowe.

Terminale stacjonarne mogą łączyć się z siecią Internet lub poprzez sieć komórkową. Terminale łączące się z siecią komórkową muszą zostać wyposażone w kartę SIM. Najczęściej opcjonalnie można je również połączyć z Internetem. Dwa niezależne media komunikacyjne dają dużą gwarancję dostępności.

Wśród podstawowych zalet terminali stacjonarnych wymienia się:

  • dostępność usług dodatkowych;
  • brak konieczności ładowania (są podłączane bezpośrednio do gniazdka);
  • niezawodne działanie;
  • dostępność wielu typów komunikacji.

Terminale mobilne

Terminale mobilne cechują się niewielkimi rozmiarami i lekkością. Wyposażone są w wytrzymałą baterię, która pozwala korzystać z urządzenia przez wiele godzin. Wykorzystują połączenie Wi-Fi oraz sieć komórkową, co zwiększa ich niezawodność. To urządzenia przenośne, więc można je wykorzystywać w dowolnym miejscu i czasie.

Przenośne terminale stosowane są w miejscach, gdzie istotne jest dotarcie do klienta. Można je spotkać w restauracjach, u kurierów, u taksówkarzy, na targowiskach i na stacjach paliw.

Softpos-y

Softposy są nowoczesnymi urządzeniami przyjmującymi postać aplikacji mobilnej, którą można zainstalować i uruchomić na tablecie lub smartfonie. Sprzęty te muszą spełniać odpowiednie wymagania techniczne, aby możliwe było pobieranie za ich pośrednictwem płatności bezgotówkowych. Zaletą softpos-ów jest brak kosztów dzierżawy terminala.

To rozwiązanie wybierają najczęściej freelancerzy oraz przedsiębiorcy świadczący usługi mobilne.

Jak działa terminal kart płatniczych?

Terminale płatnicze zostały tak zbudowane, aby móc odczytywać dane z karty płatniczej, a następnie przekazać je wraz z danymi transakcji do centrum autoryzacyjnego. W tym miejscu transakcja jest procesowana i wysyłana do instytucji, która wydała daną kartę. Wykorzystuje się tutaj udział sieci organizacji płatniczych. Kiedy bank wyda decyzję pozytywną, centrum autoryzacyjne wysyła odpowiednią informację do terminala płatniczego, dzięki czemu płatność może zostać sfinalizowana. Po zakończeniu transakcji sprzedawca może wydrukować jej potwierdzenie oraz jego kopię dla klienta.

Proces płatności bezgotówkowej odbywa się w zautomatyzowany sposób, ale przy zachowaniu najwyższych standardów bezpieczeństwa. Z tego względu może przebiegać tak szybko.

Terminal płatniczy – cena. Od czego zależy koszt terminala płatniczego?

Właściciele sklepów i usługodawcy najczęściej nie kupują terminali płatniczych na własność, a decydują się na ich dzierżawienie. Wśród najistotniejszych rodzajów opłat, jakie należy ponieść za korzystanie z takiego terminala, znajdują się:

  • koszt miesięcznej dzierżawy – około 50 złotych;
  • marża agenta rozliczeniowego – najczęściej kilka groszy od transakcji;
  • opłata systemowa pobierana przez organizacje płatnicze (Visa lub Mastercard);
  • opłata interchange pobierana przez bank – ok. 0,2%-0,3% wartości transakcji.

Koszty korzystania z terminali mobilnych są zazwyczaj dwukrotnie wyższe niż koszty korzystania z terminali stacjonarnych.

Jak uzyskać terminal płatniczy za darmo? Program Polska Bezgotówkowa

Sprzedawcy, którzy dołączą do Programu Polska Bezgotówkowa, mają możliwość użytkowania trzech terminali płatniczych bez ponoszenia kosztów dzierżawy i instalacji. Przedsiębiorca nie będzie również płacił prowizji za obsługę transakcji przez pierwszy rok uczestnictwa w programie lub do czasu osiągnięcia na poszczególnych urządzeniach obrotu równego 100 tysiącom złotych.

Program Polska Bezgotówkowa ma za zadanie zachęcić sprzedawców i usługodawców do proponowania swoim klientom rozwiązań z zakresu obsługi transakcji bezgotówkowych. Dedykowany jest do podmiotów, które w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed przystąpieniem do programu, nie posiadali terminala płatniczego (umowy z agentem rozliczeniowym).

Podsumowując, terminal płatniczy pozwala na realizowanie transakcji bezgotówkowych. Sprzedawcy i usługodawcy muszą płacić za możliwość oferowania swoim klientom płatności bezgotówkowych, chyba że uczestniczą w Programie Polska Bezgotówkowa – wówczas korzystanie z terminala jest bezpłatne nawet przez 12 miesięcy.

Zdolność prawna a zdolność do czynności prawnych. Komu przysługuje?

Przez
Redakcja
-
0
zdolność do czynności prawnych

Zdolność prawna oraz zdolność do czynności prawnych to dwa odmienne pojęcia. Pierwsze opisuje możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków, drugie to możliwość zawierania we własnym imieniu umów cywilnoprawnych. Sprawdź, co jeszcze powinieneś na ten temat wiedzieć!

Zdolność prawna oraz zdolność do dokonywania czynności prawnych to dwa różne pojęcia. Pierwsze opisuje przywilej bycia podmiotem praw i obowiązków o charakterze cywilnoprawnych. Zdolność prawną człowiek nabywa w chwili narodzin oraz niektóre podmioty w chwili utworzenia, na przykład spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czy fundacje. Zdolność do dokonywania czynności prawnych nabywa się dopiero po przekroczeniu odpowiedniego wieku. Co jeszcze warto wiedzieć w tym zakresie? Zapraszamy do lektury!

Zdolność prawna – co to jest?

Na wstępie warto podkreślić, że zdolność prawna nie jest tym samym, co zdolność do czynności prawnych. W praktyce można posiadać zdolność prawną, ale jednocześnie nie posiadać zdolność do dokonywania czynności prawnych. Mianem zdolności prawnej określa się możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków.

Komu przysługuje zdolność prawna?

Zdolność prawną nabywa się w chwili narodzin, a jeśli mowa o konkretnych instytucjach, to w chwili ich utworzenia. Przysługuje ona:

  • osobom fizycznym – ludziom od chwili narodzin;
  • osobom prawnym – na przykład spółkom, fundacjom;
  • jednostkom organizacyjnym niebędącym osobami prawnymi, ale którym ustawodawca przyznał zdolność prawną – przykładem są tutaj spółki jawne.

Zdolność prawna u osób fizycznych

Zgodnie z paragrafem 1 artykułu 8 kodeksu cywilnego każdy człowiek nabywa zdolność prawną w chwili narodzin. Za moment narodzin uznaje się chwilę, od której dziecko znalazło się poza ciałem matki. Mowa tutaj jedynie o narodzinach dzieci żywych, a więc wykazujących jakiekolwiek oznaki życia: oddychanie, czynność serca, tętnienie pępowiny, wyraźne skurcze mięśni zależnych od woli.

Kwestia narodzin dziecka żywego lub martwego jest istotna chociażby z punktu widzenia spraw spadkowych, dlatego ustawodawca poświęcił jej sporo uwagi.

Istotną kwestią jest również ta dotycząca nabywania zdolności prawnej w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Tacy przedsiębiorcy nie są jednostkami organizacyjnymi ani też osobami prawnymi, więc zdolnością prawną posługują się od chwili narodzin. Data rejestracji działalności nie ma w tej dziedzinie żadnego znaczenia.

Zdolność prawna u osób prawnych

Zdolność prawna przysługuje nie tylko ludziom, ale również niektórym przedsiębiorstwom i innym rodzajom organizacji. Przykładem są tutaj instytucje posiadające osobowość prawną, na przykład spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielnie i fundacje, ale również jednostki organizacyjne, które nie są osobami prawnymi, ale pomimo to przepisy prawa przyznają im zdolność prawną.

Momentem nadania osobom prawnym i jednostkom organizacyjnym osobowości prawnej jest zazwyczaj chwila ich utworzenia, a więc dokonania wpisu w odpowiednim rejestrze. Zdarza się jednak, że zdolność prawna nadawana jest spółkom w organizacji. W tym wypadku uzyskują one możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków w okresie pomiędzy zawarciem umowy spółki a wpisem do rejestru.

Pełna zdolność do czynności prawnych

Zdolność do czynności prawnych to możliwość zawierania umów, składania prawnie wiążących oświadczeń woli, zaciągania zobowiązań i rozporządzania swoim majątkiem. Sytuacją powszechną jest posiadanie zdolności prawnej i jednoczesne nieposiadanie zdolności do dokonywania czynności prawnych.

Ustawodawca postanowił wprowadzić trzystopniowość w kontekście zdolności do czynności prawnych. W artykułach od 10 do 22 kodeksu cywilnego znajdują się opisy osób nieposiadających osobowości prawnej, osób posiadających ograniczoną zdolność prawną oraz osób posiadających pełną zdolność prawną.

Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się w wieku 18 lat, chyba że przed pełnoletnością weszło się w związek małżeński. Wówczas zdolność pełna nadawana jest w chwili zawarcia małżeństwa. Na zawarcie takiego małżeństwa zgodę musi wyrazić sąd.

Brak zdolności do czynności prawnych

Zdolności do dokonywania czynności prawnych nie posiadają dzieci, które nie ukończyły 13-ego roku życia oraz osoby całkowicie ubezwłasnowolnione. Wszelkie czynności prawne dokonane przez osoby, które nie posiadają zdolności prawnej, uznaje się za nieważne.

Wyjątkiem są tutaj umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych sprawach bieżących życia codziennego, a więc na przykład umowy kupna-sprzedaży artykułów żywnościowych.

W praktyce 10-letnie dziecko może kupić bułkę i jabłko w szkolnym sklepiku, ale nie może być stroną ważnej umowy kredytu.

Ograniczona zdolność do czynności prawnych

Ograniczoną zdolność do czynności prawnych posiadają osoby, które ukończyły 13-sty rok życia, ale nie są jeszcze pełnoletnie oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo. Takie osoby mają prawo do:

  • zawierania umów należących do powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego bez zgody przedstawiciela ustawowego;
  • rozporządzania swoim zarobkiem bez zgody przedstawiciela ustawowego (chyba że sąd opiekuńczy z ważnych powodów postanowi inaczej);
  • swobodnie dysponować przedmiotami majątkowymi, które otrzymały do swobodnego użytku przez przedstawicieli ustawowych (opiekunów lub rodziców).

Utrata zdolności do czynności prawnych

W przypadku osób fizycznych utrata zdolności do czynności prawnych następuje z chwilą ubezwłasnowolnienia. Osoby, które nie posiadają zdolności do dokonywania czynności prawnych, muszą być reprezentowane przez swoich przedstawicieli ustawowych. Mowa tutaj głównie o małoletnich dzieciach, ale również osobach ubezwłasnowolnionych.

Utrata zdolności prawnej przez osobę fizyczną następuje z chwilą jej śmierci lub w konsekwencji uznania jej za zmarłą. W przypadku osób prawnych utrata zdolności następuje z chwilą wykreślenia ich z odpowiedniego rejestru lub z momentem zakończenia postępowania likwidacyjnego.

Podsumowując, zdolność prawna oraz zdolność do dokonywania czynności prawnych są to dwa różne zagadnienia. Zdolność prawna nabywana jest z chwilą narodzin lub utworzenia odpowiedniego podmiotu. Osoby fizyczne na pełną zdolność do dokonywania czynności prawnych muszą poczekać aż do pełnoletności.

Własność intelektualna w firmie – podstawowe informacje

Przez
Redakcja
-
0
własność intelektualna

Zasoby ludzkie stanowią najważniejsze aktywa w przedsiębiorstwie. Wiele z tych zasobów można by określić mianem własności intelektualnej. Sprawdziliśmy, czym dokładnie jest wspomniana własność intelektualna, jakie prawa chronią tę własność oraz w jaki sposób można walczyć z naruszeniami praw własności intelektualnej!

Mianem własności intelektualnej określa się szereg wytworów ludzkiego umysłu, które zostały przedstawione w postaci materialnej. Są to oryginalne efekty działalności twórczej. Do takich wytworów zalicza się najczęściej: wynalazki, wykonania artystyczne, utwory literackie, grafiki czy wzory użytkowe. Własność intelektualna jest chroniona przez prawo. Jak chronić ją w firmie oraz w jaki sposób walczyć z jej ewentualnymi naruszeniami? Zapraszamy do lektury!

Jakie prawa chronią własność intelektualną?

Własność intelektualna to szerokie pojęcie, pod którym kryją się wszelkiego rodzaju wytwory ludzkiego umysłu. Zgodnie z konwencją o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, mianem „własności intelektualnej” należałoby określić:

  • dzieła literackie, artystyczne i naukowe;
  • interpretacje artystów i interpretatorów;
  • wynalazki z każdej dziedziny techniki i odkryć naukowych;
  • wzory przemysłowe;
  • znaki towarowe;
  • nazwy handlowe i oznaczenia handlowe.

Prawami chroniącymi własność intelektualną są:

  • prawa autorskie i prawa pokrewne;
  • prawa własności przemysłowej;
  • prawa do baz danych;
  • dobra osobiste;
  • inne prawa do know-how.

Z pojęciem własności intelektualnej mamy do czynienia również w działalności biznesowej. Nie należy jednak zapominać, że prawa własności intelektualnej są prawami wyłącznymi, a więc korzystać z nich mogą jedynie osoby uprawnione i jedynie przez określony czas oraz na konkretnym terytorium.

Większość praw własności intelektualnej, z wyjątkiem osobistych praw autorskich, jest zbywalnych. Oznacza to, że można je sprzedawać, odstępować i dziedziczyć. Zdarzają się produkty, które chronione są jednocześnie kilkoma prawami własności intelektualnej.

Własność intelektualna jest w Polsce chroniona przez:

  1. Ustawę z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej (Dz.U. 2002 nr 49 poz. 5080;
  2.  Ustawę z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz 83).
Potrzebujesz usług zaufania? Wykup niezawodną kwalifikowaną pieczęć elektroniczną na pieczeckwalifikowana.pl.

Rodzaje własności intelektualnej

Obowiązujące ustawodawstwo nakazuje, aby prawo własności intelektualnej dzielić na dwa zasadnicze rodzaje:

  1. prawo własności przemysłowej;
  2. prawo autorskie i prawa pokrewne.

Prawo własności przemysłowej

Prawa własności przemysłowej można nabyć poprzez dokonanie zgłoszenia lub rejestracji w określonej instytucji. W Polsce jest nią Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. Są to prawa wyłączne, a więc dające monopol na korzystanie z określonego dobra.

Własność przemysłową można chronić na kilka różnych sposobów. Przykładowo poprzez zastosowanie:

  • patentów udzielanych na wynalazki
  • praw ochronnych na wzory użytkowe
  • praw z rejestracji na wzory przemysłowe
  • praw ochronnych na znaki towarowe
  • praw z rejestracji na oznaczenia geograficzne
  • prawo z rejestracji na topografię układów scalonych
  • przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Prawo autorskie i prawa pokrewne

Prawa autorskie powstają samoistnie i nie ma konieczności ich rejestrowania. Twórca posiada zarówno prawa osobiste, jak i również majątkowe do swoich wytworów. W sytuacji, kiedy ktoś nie jest twórcą, ale przekazuje utwór dla szerszej publiczności, to korzysta z praw pokrewnych.

Warto podkreślić, że osobiste prawa autorskie są niezbywalne i trwają bezterminowo. W praktyce oznacza to, że nie sposób ich sprzedać lub zrzec się ich, a po śmierci twórcy przechodzą one na jego rodzinę w drodze dziedziczenia.

Wśród praw osobistych wymienić można:

  • prawo do autorstwa utworu;
  • prawo do oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem, lub też do udostępniania go anonimowo;
  • prawo do nienaruszalności formy i treści utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;
  • prawo do decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności;
  • prawo nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Jak skutecznie chronić własność intelektualną w firmie – krok po kroku

Dobra niematerialne i prawa wyłączne, które są z nimi związane, stanowią obecnie bardzo ważny element świadczący o konkurencyjności przedsiębiorstw. Z tego też względu należy je właściwie chronić.

Warto tworzyć własne rozwiązania i jak najmniej korzystać z tych opracowanych przez inne osoby. Jeśli już koniecznym okazuje się zakup licencji, dobrze zastanowić się, czy wystarczającą będzie licencja niewyłączna, czy może lepiej zainwestować w licencję wyłączną, najlepiej taką, która umożliwia sprzedawanie sublicencji innym podmiotom.

Jeśli jesteś przedsiębiorcą i działasz na podstawie wykupionej licencji, zastanów się, jak w przyszłości będzie wyglądał zasięg działania Twojej firmy i do niego dostosuj zakres kupowanych praw. Koniecznie uwzględnij koszty ochrony w strategii biznesowej.

Jak walczyć z naruszeniami praw własności intelektualnej?

W biznesie niejednokrotnie się zdarza, że prawa wyłączności są naruszane. W takim wypadku należy działać, aby jak najszybciej doprowadzić do zaniechania tych naruszeń. W tym celu można zastosować jedno z poniższych rozwiązań:

  1. wysłać list ostrzegawczy;
  2. skorzystać z mediacji lub postępowania arbitrażowego;
  3. w przypadku odkrycia towarów podrabianych – wystąpić do organów celnych z prośbą o ich zatrzymanie;
  4. dokonać próby cofnięcia rejestracji we właściwej organizacji zajmującej się własnością intelektualną;
  5. wyrazić sprzeciw wobec wniosku o rejestrację lub udzielenie prawa ochronnego;
  6. wystąpić na drogę sądową.

Warto mieć świadomość, że w Polsce od początku lipca 2020 roku funkcjonują sądy do spraw własności intelektualnej, które rozpatrują jedynie sprawy z zakresu tych praw.

Podsumowując, własność intelektualna oraz prawa z nią związane są bardzo ważnym aspektem w kontekście funkcjonowania działalności gospodarczych. To one w dużej mierze decydują o sukcesach oraz porażkach poszczególnych biznesów, Z tego względu trzeba ich należycie chronić.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Kto musi tworzyć Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych? Czym jest ZFŚS i kto może z niego korzystać?

Przez
Redakcja
-
0
zfśs

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych istnieje po to, aby środki na nim zgromadzone służyły do niesienia wsparcia socjalnego dla uprawnionych pracowników. Na czym konkretnie polega wsparcie z ZFŚS i kto może z niego korzystać? Koniecznie przeczytaj!

Środki przeznaczone na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych gromadzone są przez pracodawcę i trzymane na osobnym rachunku bankowym. Pieniądze te można przeznaczyć na niesienie wsparcia socjalnego dla uprawnionych pracowników. Nie we wszystkich przedsiębiorstwach taki fundusz istnieje. Ustawa określa jednak rodzaje jednostek, które obligatoryjnie muszą go utworzyć i przestrzegać w związku z tym szeregu obowiązków. Sprawdziliśmy, czym dokładnie jest Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, kto musi go otworzyć oraz kto i kiedy może skorzystać ze zgromadzonych na nim środków. Zapraszamy do lektury!

Fundusz Socjalny – co to jest i kto może z niego korzystać?

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) został uregulowany w ustawie z dnia 4 marca 1994 roku. Zgodnie ze wskazanym aktem prawnym fundusz ten tworzą środki finansowe gromadzone przez pracodawcę na osobnym rachunku bankowym. Mogą one zostać wykorzystane jedynie na niesienie pracownikom wsparcia socjalnego w różnych formach. Środki gromadzone w funduszu pochodzą z dokonywanych odpisów. Ich wysokość jest ściśle określona w ustawodawstwie.

Kto musi tworzyć Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych?

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych musi zostać utworzony we wszystkich jednostkach budżetowych i samorządowych, bez względu na to, ilu pracowników jest w nich zatrudnionych. Obowiązek jego założenia posiadają też przedsiębiorcy, którzy na początku danego roku zatrudniają co najmniej 50 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty).

Należy podkreślić, że za utworzenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz zarządzanie nim odpowiedzialny jest pracodawca. To on decyduje, na co wyda pieniądze i chociaż prawo wskazuje szereg możliwości, to ich katalog nie jest zamknięty, co prowadzi do licznych nieprawidłowości.

Co trzeba zrobić, aby można było wypłacić środki z ZFŚS?

Aby możliwe było uruchomienie środków z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, musi zostać złożony wniosek o ich wypłatę do odpowiedniej komórki w zakładzie pracy. Konkretny wygląd takiego wniosku oraz tryb postępowania powinien zostać uregulowany w  wewnętrznym regulaminie funduszu.

Dokument powinien również zawierać informacje o czasie rozpatrywania wniosku, warunkach, jakie należy spełniać, aby możliwe było uzyskanie pomocy oraz szereg innych niezbędnych dla przyszłych świadczeniobiorców informacji.

Świadczenia z ZFŚS – dla kogo i kiedy?

Co do zasady pieniądze zgromadzone w funduszu powinny zostać przeznaczone na pomoc socjalną lub świadczenia socjalne. Te ostatnie mogą być wypłacone wszystkim pracownikom lub jedynie tym, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej lub życiowej.

Na co można przeznaczyć środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych?

Przykładami najpowszechniejszego wykorzystywania środków zgromadzonych na kontach Zakładowych Funduszy Świadczeń Socjalnych są wypłaty:

  • dofinansowań urlopowych dla pracowników lub dzieci pracowników;
  • zapomóg dla pracowników dotkniętych trudną sytuacją życiową, a więc na przykład dla osób, które zostały dotknięte trudnym zdarzeniem losowym, chorującym przewlekle, opiekującym się niepełnosprawnymi dziećmi, posiadających wielodzietne rodziny lub samodzielnie wychowujących dzieci;
  • świadczeń sportowo-rekreacyjnych;
  • świadczeń kulturalno-oświatowych.

Często środki te są wykorzystywane w celu zakupu prezentów dla dzieci pracowników z okazji świąt. Czasami przeznaczane są na utworzenie i utrzymanie przyzakładowych przedszkoli i żłobków.

Czego nie powinno się finansować ze środków zgromadzonych na Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych?

Ze środków ZFŚS nie powinno się finansować premii i nagród dla pracowników. Nie można za nie kupować środków trwałych, nagród i kwiatów okolicznościowych. Te pieniądze nie powinny też służyć organizowaniu imprez firmowych. zapewnieniu prywatnej opieki medycznej, zorganizowaniu dojazdów do pracy, czy być przeznaczone na dodatkowe kursy i szkolenia dla pracowników.

Dla kogo tworzony jest Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych?

Ustawa o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych określa, kto i na jakich zasadach ma prawo do korzystania z pieniędzy zgromadzonych na kontach funduszu. Ostatecznie jednak to pracodawca rozdysponowuje te środki według własnego uznania. Musi on jednak przestrzegać szeregu zasad:

  1. Wysokość świadczenia wypłaconego pracownikowi powinna być uzależniona od oceny jego sytuacji materialnej, rodzinnej, życiowej i zdrowotnej.
  2. Nie ma możliwości, aby pieniądze z funduszu podzielić po równo pomiędzy wszystkich pracowników, ponieważ ich potrzeby nie są takie same.
  3. Nie wolno uzależniać ilości środków wypłaconych danemu pracownikowi od rodzaju umowy, jaką ten posiada, stażu pracy oraz oceny jakości pracy.
  4. Szczegółowe zasady dysponowania środkami gromadzonymi przez Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych powinny zostać uregulowane w wewnętrznym regulaminie, do którego dostęp powinien posiadać każdy z zainteresowanych pracowników.

Do korzystania ze środków zgromadzonych przez ZFŚS upoważnione są następujące grupy osób:

  • wszyscy pracownicy, niezależnie od wymiaru pracy oraz rodzaju zatrudnienia;
  • członkowie rodzin pracowników;
  • pracownicy przebywający na urlopach wychowawczych;
  • byli pracownicy i ich rodziny – emeryci i renciści;
  • członkowie rodzin po zmarłych pracownikach i byłych pracownikach, jeżeli pozostawali na ich utrzymaniu;
  • pracownicy przebywający na urlopach bezpłatnych;
  • pracownicy młodociani;
  • pracownicy-chałupnicy.

Podsumowując, ZFŚS ma za zadanie nieść wsparcie socjalne dla pracowników, byłych pracowników i ich rodzin w trudnych sytuacjach życiowych. Niedopuszczalne jest finansowanie z niego premii, nagród, szkoleń, prywatnej opieki medycznej, czy imprez integracyjnych.

Jak dokonać zmiany w KRS online? Kiedy trzeba złożyć wniosek o zmianę danych w rejestrze KRS

Przez
Redakcja
-
0
zmiany w krs

W Krajowym Rejestrze Sądowym powinny znajdować się wyłącznie aktualne dane. Z tego też względu należy zgłaszać wszelkie zmiany w zakresie informacji publikowanych w rejestrze KRS. Sprawdziliśmy, jak to zrobić!

Wszelkie dane znajdujące się w bazie powinny być na bieżąco aktualizowane przez podmioty, których dotyczą. Można to zrobić w sposób zdalny. W niniejszym artykule podpowiadamy, które zmiany w danych należy zgłosić do KRS, dlaczego trzeba to zrobić oraz w jaki sposób tego dokonać. Zapraszamy do lektury!

Wpis do KRS

Zanim będziemy dokonywać w nich jakichkolwiek zmian, musimy w ogóle uzyskać wpis do Krajowego Rejestru Sądowego. Wniosek o wpis do KRS muszą złożyć, na początku swojego funkcjonowania:

  • spółki jawne,
  • spółki partnerskie,
  • spółki komandytowe,
  • spółki komandytowo-akcyjne,
  • spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
  • spółki akcyjne,
  • spółki europejskie,
  • spółdzielnie,
  • spółdzielnie europejskie,
  • europejskie zgrupowania interesów gospodarczych,
  • przedsiębiorstwa państwowe,
  • instytuty badawcze,
  • przedsiębiorstwa zagraniczne,
  • towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych,
  • towarzystwa reasekuracji wzajemnej,
  • oddziały przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium Polski,
  • główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń,
  • główne oddziały zagranicznych zakładów reasekuracji,
  • instytucje gospodarki budżetowej
  • inne osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą, które podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Wniosek taki składają online poprzez Portal Rejestrów Sądowych lub za pomocą S24. Po rejestracji do podmioty te otrzymują numer KRS.

Jakie zmiany zgłaszamy w KRS?

Krajowy Rejestr Sądowy działa od początku 2001 roku. Został utworzony na podstawie Ustawy o KRS z dnia 20 sierpnia 1997 roku. To scentralizowana, informatyczna, jawna i ogólnodostępna baza danych, która składa się z trzech osobnych rejestrów: rejestru przedsiębiorców, rejestru dłużników niewypłacalnych i rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Celem funkcjonowania KRS jest dostarczanie szybkiej i niezawodnej informacji o statusie prawnym, sytuacji finansowej i sposobie reprezentacji zarejestrowanych w nim podmiotów.

Dane spółek umieszczane są w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Do wiadomości publicznej podawane są między innymi następujące informacje:

  1. dane podmiotu: forma prawna, numer REGON, numer NIP, firma;
  2. siedziba i adres podmiotu oraz adres poczty elektronicznej i adres strony internetowej;
  3. informacje o ewentualnych oddziałach;
  4. informacje o umowie;
  5. dane wspólników;
  6. wysokość kapitału;
  7. informacje o organach uprawnionych do reprezentacji podmiotu;
  8. dane osób wchodzących w skład podmiotu;
  9. informacje o prokurentach;
  10. informacje o przedmiocie działalności.

Powyżej wskazane dane mogą ulec zmianie, ale wszystkie zmiany w ich zakresie powinny być zgłaszane i aktualizowane. Wszelkie zmiany należy zgłosić w terminie 7 dni od ich zaistnienia.

Dlaczego musisz zgłosić zmianę danych spółki do KRS?

Bieżące aktualizowanie danych znajdujących się w Krajowym Rejestrze Sądowym leży w interesie ich właściciela. Brak aktualnych danych nie stanowi usprawiedliwienia w sytuacjach, kiedy podmioty trzecie wykorzystały nieaktualne informacje, co miało negatywne konsekwencje dla ich właściciela.

Z największymi problemami wiąże się najczęściej brak zmian w zakresie adresu korespondencyjnego. Pisma administracyjne i sądowe wysyłane na nieaktualny adres i w konsekwencji nieodebrane przez odbiorcę, zostaną potraktowane jako doręczone, kiedy osoba uprawniona nie odbierze ich z poczty pomimo dwukrotnego awizowania. W konsekwencji podmiot może zostać pozbawiony możliwości obrony własnych praw.

Jak wygląda zgłaszanie zmian do KRS?

Od początku lipca 2021 roku wnioski o wpis oraz aktualizację wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym można składać wyłącznie w formie elektronicznej. Sądy rejestrowe mają zakaz rozpatrywania wniosków złożonych w formie tradycyjnej (papierowej).

Wniosek o zmianę wpisu do KRS składa się na dwa sposoby:

  1. jeśli umowa podmiotu lub jego akt założycielski zostały zawarte u notariusza, to wszelkie zmiany zgłasza się za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych;
  2. jeżeli natomiast umowa spółki została zawarta przy pomocy wzorca udostępnionego za pomocą portalu S24, to zmian dokonuje się tym samym kanałem, a więc w systemie teleinformatycznym S24.

Zmiana danych przez Portal Rejestrów Sądowych

Aby możliwe było wprowadzenie zmian za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych, konieczne jest posiadanie tam konta.

Aby założyć konto niezbędne będzie podanie adresu e-mail oraz hasła. Kolejnym krokiem jest autoryzacja zadania przy pomocy podpisu kwalifikowanego, podpisu zaufanego lub podpisu odręcznego.

Po założeniu konta można przystąpić do logowania. Kolejno przechodzi się do zakładki: „Wnioski o zmianę” i uzupełnia wskazany przez system wniosek. W dokumencie wskazuje się dane, które uległy zmianie.

Zmiana danych przez system S24

Jeśli podmiot został założony za pośrednictwem systemu S24 i do tej pory nie wprowadzono żadnych zmian za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych, to aktualizacji danych można dokonać również przez portal S24. Proces przebiega analogicznie jak w powyżej opisanym przypadku.

Kto może podpisać wniosek o zmianę danych?

Portal Rejestrów Sądowych oraz portal S24 umożliwiają złożenie wniosku o zmianę danych konkretnego podmiotu każdej osobie, która posiada aktywne konto. Warto wiedzieć, że nie musi to być wspólnik spółki lub jego pełnomocnik.

Jeśli wniosek został przygotowany przez osobę uprawnioną do jego podpisania, to musi on zostać udostępniony do podpisu osobie uprawnionej. Wniosek można udostępnić tylko jednej osobie.

Chociaż dokument może przygotować każdy, to podpis pod nim mogą złożyć wyłącznie osoby uprawnione do reprezentacji spółki lub powołani przez nich pełnomocnicy procesowi, na przykład radcy prawni lub adwokaci.

Składanie wniosku do sądu

Wypełniony i podpisany przez uprawniony podmiot wniosek należy złożyć do sądu. Aby to zrobić, wystarczy kliknąć opcję: „Złóż wniosek”. Uwaga! Wniosek może złożyć wyłącznie osoba, która go przygotowała.

Niezbędne załączniki

Każda zmiana, która zaszła w podmiocie wpisanym do KRS i będąca na tyle istotną, że wymaga zgłoszenia do rejestru, powinna zostać potwierdzona. Takim potwierdzeniem może być na przykład uchwała wspólników w sprawie zmiany siedziby spółki. Dokumenty potwierdzające zmianę powinny przyjąć postać elektroniczną.

W systemie S24 trzeba dołączyć co najmniej jeden załącznik, który będzie potwierdzał zaistnienie zgłoszonej zmiany. Załączniki należy dodać do wniosku ręcznie.

Kiedy zmiana zgłaszana jest przez Portal Rejestrów Sądowych, to nie ma konieczności, aby załączać w zgłoszeniu skan umowy podpisanej u notariusza. Wystarczy podać identyfikator aktu notarialnego w Centralnym Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych (CREWAN).

Opłata za wprowadzanie zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym

Za wprowadzenie zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym należy zapłacić. Opłatę od wniosku można złożyć za pomocą systemu e-Płatności, ale można też wykonać tradycyjny przelew z konta bankowego, zapłacić kartą kredytową lub kartą płatniczą, albo też dokonać płatności BLIK-iem. Ile to kosztuje?

Jeśli zmiany dokonujesz za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych, to będziesz musiał zapłacić łącznie 350 złotych:

  • 250 złotych kosztuje opłata za dokonanie wpisu;
  • 100 złotych kosztuje opłata za ogłoszenie wpisu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.

Zgłoszenie zmiany przez system S24 jest nieco droższe. Łącznie należy zapłacić 300 złotych:

  • 200 złotych opłaty sądowej za wpis;
  • 100 złotych opłaty za ogłoszenie wpisu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.

Podsumowując, dane znajdujące się w Krajowym Rejestrze Sądowym powinny być na bieżąco aktualizowane przez ich właścicieli. Zmiany danych należy dokonać w formie elektronicznej za pośrednictwem portalu S24 lub Portalu Rejestrów Sądowych.

ZUS Z 3: zaświadczenie płatnika składek w ZUS PUE. Jak wypełnić ZUS Z-3?

Przez
Redakcja
-
0
zus z 3

Zaświadczenie ZUS 3 służy do ustalenia zasiłku chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Co powinieneś wiedzieć o tym formularzu? Koniecznie przeczytaj!

Formularz ZUS Z-3 powinien wypełnić pracodawca za swoich pracowników, których zatrudnia w oparciu o umowę o pracę i którzy planują skorzystać z zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego. Mowa tutaj wyłącznie o płatnikach składek, którzy nie są płatnikami zasiłków. Jedynie poprawnie wypełniony druk pozwala na wypłatę świadczenia w terminie. Co warto wiedzieć o druku Z-3 oraz jak go poprawnie wypełnić?

W jakim celu składa się formularz ZUS Z-3?

Zaświadczenie ZUS Z-3 powinni wypełnić płatnicy składek, którym zależy na ustaleniu i obliczaniu wysokości:

  1. zasiłku chorobowego;
  2. zasiłku macierzyńskiego;
  3. zasiłku opiekuńczego;
  4. zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego;
  5. zasiłku wyrównawczego;
  6. świadczenia rehabilitacyjnego.

Ten konkretny formularz wypełnia się tylko i wyłącznie dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. W przypadku innych form zatrudnienia należy wybrać druki ZUS Z-3a lub ZUS Z-3b.

W zaświadczeniu ZUS Z-3 znajdują się informacje o pracodawcy będącym płatnikiem składek oraz o zatrudnionym przez niego pracowniku. Mowa tutaj konkretnie o danych, takich jak:

  • informacje ewidencyjne płatnika składek (pracodawcy);
  • dane ewidencyjne pracownika;
  • okres ubezpieczenia;
  • okresy niezdolności do pracy;
  • informacja o ZUS ZLA, jeśli jest dołączona do ZUS Z-3;
  • liczba ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego w zakładzie pracy;
  • informacje na temat zawartych umów cywilnych;
  • wszelkie inne informacje mogące wpływać na prawo do świadczeń.

Kto sporządza zaświadczenia ZUS Z 3?

Zaświadczenie ZUS Z-3 powinno zostać wypełnione przez pracodawców będących płatnikami składek, którzy nie są jednocześnie płatnikami zasiłków, a więc zatrudniają mniej niż 20 pracowników. Formularz powinni sporządzić również płatnicy, którzy są zobowiązani przekazywać wypłatę zasiłku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za okres po ustaniu zatrudnienia.

Obowiązkiem płatnika jest nie tylko prawidłowe wypełnienie zaświadczenia, ale również złożenie go we właściwym oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Każdy błąd w tym zakresie może spowodować opóźnienie w wypłacie świadczenia lub jego wypłatę w niewłaściwej wysokości.

Jak wypełnić formularz ZUS Z-3?

Zaświadczenie ZUS Z-3 składa się z 8 stron. Z łatwością można je pobrać ze strony internetowej zus.pl lub otrzymać wersję papierową w dowolnym oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Dokument należy wypełnić drukowanymi literami, czytelnie, najlepiej długopisem z niebieskim lub czarnym wkładem. W odpowiednich polach wyboru należy postawić znak: “X”.  Zabronione jest wypełnianie formularza ołówkiem.

Na pierwszym etapie należy zaznaczyć, czy zaświadczenie wypełniane jest po raz pierwszy, czy jest wnioskiem o kontynuację wypłaty świadczenia. W kolejnych częściach wypełnia się kolejno:

  1. Dane płatnika składek: numer NIP lub REGON, lub PESEL, lub rodzaj, seria i numer dokumentu tożsamości, nazwę lub imię i nazwisko, adres oraz ewentualnie numer telefonu.
  2. Dane osoby ubezpieczonej: numer PESEL lub datę urodzenia, lub serię, rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, imię, nazwisko, adres.
  3. Rachunek bankowy pracownika – należy go wpisać, jeśli pracownik chce, aby zasiłek był wypłacany na rachunek bankowy. Pracownik może zdecydować, że chciałby otrzymywać środki przekazem pocztowym. Wówczas nie ma konieczności wypełniania tego pola.
  4. Wskazanie rodzaju świadczenia, o jakie występuje pracownik oraz okresu, za jaki zasiłek ma być wypłacony.
  5. Informacje o pracowniku, np.:
  1. okres zatrudnienia;
  2. wymiar pracy;
  3. czy wykonuje pracę za granicą;
  4. czy jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę tymczasową;
  5. powód powstania niezdolności do pracy.
  1. Informacje o wypłaconych świadczeniach.
  2. Pozostałe informacje – ilość osób zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego przez pracodawcę.
  3. Informacje o składnikach wynagrodzenia.
  4. Uwagi.
  5. Oświadczenia, że dane zawarte w oświadczeniu są zgodne z prawdą i w razie konieczności będą na bieżąco aktualizowane.
  6. Data.
  7. Podpis osoby upoważnionej oraz pieczęć zawierająca jej: imię, nazwisko i zajmowane stanowisko.
  8. Pouczenie.

Podsumowując, zaświadczenie ZUS Z-3 wypełniają pracodawcy, którzy zatrudniają mniej niż 20 pracowników. Formularz należy wypełnić za pracownika, który planuje skorzystać z zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku opiekuńczego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zasiłku wyrównawczego lub świadczenia rehabilitacyjnego.

Kiedy potrzebny jest notariusz?

Przez
Redakcja
-
0
notariusz

Zapewne każdy z nas chociaż raz w życiu musiał załatwić sprawę, która wymaga wizyty u notariusza. Kim jest notariusz, jakich czynności można u niego dokonać oraz ile to kosztuje? Podpowiadamy!

Notariusz to prawnik mianowany przez Ministerstwa Sprawiedliwości do wykonywania czynności notarialnych. Jego zadaniem jest zapobieganie niepotrzebnym sporom sądowym poprzez sporządzanie niepodważalnych dokumentów urzędowych. Kiedy wizyta u notariusza jest niezbędną? Jakie dokumenty mogą zostać przygotowane przez notariusza oraz ile kosztuje taka czynność? Zapraszamy do lektury!

Kim jest notariusz?

Notariusz jest osobą z wykształceniem prawniczym, która ukończyła aplikację notarialną, a później została mianowana przez Ministra Sprawiedliwości do pełnienia funkcji zaufania publicznego. Co ciekawe siedziba kancelarii, w której funkcjonuje notariusz, nie może być przypadkowa – wyznaczana jest przez Ministra Sprawiedliwości.

Skoro zarówno adwokaci, prawnicy, jak i notariusze muszą ukończyć te same studia, to na czym polega różnica pomiędzy tymi zawodami? Podstawową różnicą jest fakt, że ci pierwsi świadczą dla swoich klientów usługi, a notariusze – czynności.

Głównym celem działalności notariuszy, który wynika z ustawy o notariacie, jest sporządzanie dokumentów urzędowych, których nikt nie jest w stanie podważyć, co przyczynia się bezpośrednio do zapobiegania niepotrzebnym konfliktom i sporom sądowym.

Zadania notariusza

Wśród czynności najczęściej wykonywanych przez notariusza jest sporządzanie aktów notarialnych, które dotyczą:

  • ustanowienia rozdzielności majątkowej;
  • przekazania darowizny;
  • spisania testamentu;
  • poświadczenia udzielonego pełnomocnictwa;
  • poświadczenia zgodności dokumentu z odpisem;
  • sporządzenia aktu notarialnego kupna lub sprzedaży nieruchomości.

Zakres zadań notariusza jest jednak znacznie szerszy i obejmuje on ponadto w szczególności:

  • przygotowywanie aktów notarialnych o różnej treści;
  • sporządzanie i doręczanie oświadczeń;
  • spisywanie protokołów;
  • przyjmowanie na przechowanie dóbr materialnych, na przykład: pieniędzy, dokumentów, elektronicznych nośników danych;
  • tworzenie wypisów, odpisów i wyciągów z istniejących dokumentów;
  • sporządzanie projektów dokumentów prawnych;
  • składanie wniosków o wypis z ksiąg wieczystych.

Które z dokumentów wymagają zachowania formy notarialnej?

Warto wiedzieć, że istnieje szereg dokumentów, które wymagają formy notarialnej, aby były prawnie wiążące. Wśród nich znajdują się chociażby:

  • umowy dotyczące przeniesienia własności nieruchomości lub spółdzielczego prawa do lokalu (sprzedaż, zamiana, darowizna, zniesienie współwłasności);
  • umowy deweloperskie;
  • umowy o dożywocie;
  • umowy o podział wspólnego majątku;
  • umowy majątkowe małżeńskie.

Ile kosztują czynności wykonywane przez notariusza?

Za czynności wykonywane przez notariusza trzeba zapłacić. Stawki maksymalne określone są przez Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 roku. Każdy z notariuszy ma prawo do ustalenia własnych stawek, ponieważ wspomniane rozporządzenie nie mówi nic o stawkach minimalnych. To, ile zapłacisz za wizytę u notariusza, będzie więc zależało wyłącznie od Waszej umowy.

Maksymalne opłaty notarialne będą uzależnione od wartości danej czynności:

  • wartość czynności do 3 tysięcy złotych – wysokość opłaty maksymalnej = 100 złotych;
  • wartość czynności powyżej 3 tysięcy do 10 tysięcy złotych – wysokość opłaty maksymalnej = 100 złotych + 3% od nadwyżki powyżej 3 tysięcy złotych;
  • wartość czynności powyżej 10 tysięcy do 30 tysięcy złotych – wysokość opłaty maksymalnej = 310 złotych + 2% od nadwyżki powyżej 10 tysięcy złotych;
  • wartość czynności powyżej 30 tysięcy do 60 tysięcy złotych – wysokość opłaty maksymalnej = 710 złotych + 1% od nadwyżki powyżej 30 tysięcy złotych;
  • wartość czynności powyżej 1 miliona do 2 milionów złotych – wysokość opłaty maksymalnej = 4 770 złotych + 0,2% od nadwyżki powyżej 1 mln złotych, ale nie więcej niż 10 tysięcy złotych;
  • wartość czynności powyżej 2 mln złotych – wysokość opłaty maksymalnej = 6 770 złotych + 0,25% od nadwyżki powyżej 2 mln złotych, ale nie więcej niż 10 tys. złotych, a w przypadku czynności dokonywanych pomiędzy osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn nie więcej niż 7500 zł.

W Rozporządzeniu zostały uwzględnione również opłaty maksymalne dla czynności, które nie mają wartości:

  • sporządzenie umowy majątkowej małżeńskiej – opłata w maksymalnej wysokości 400 złotych;
  • sporządzenie testamentu – opłata w maksymalnej wysokości 50 złotych;
  • odwołanie testamentu – opłata w maksymalnej wysokości 50 złotych;
  • sporządzenie oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku – opłata w maksymalnej wysokości 50 złotych;
  • sporządzenie pełnomocnictwa – opłata w maksymalnej wysokości 30 złotych;
  • wypisy, odpisy i wyciągi z akt notarialnych lub innych dokumentów – opłata w maksymalnej wysokości 6 złotych za każdą rozpoczętą stronę.

Podane powyżej kwoty są kwotami netto, więc należy do nich doliczyć 23% podatku VAT. Dodatkowo trzeba do nich dodać ewentualne opłaty sądowe, podatki, czy koszty dojazdu notariusza.

W szczególnych przypadkach można skorzystać ze zwolnienia całościowego lub częściowego z opłaty notarialnej. W tym celu należy złożyć odpowiedni wniosek do sądu rejonowego, a jeśli zostanie on rozpatrzony pozytywnie, to opłatę pokryje Skarb Państwa.

Podsumowując, notariusz jest zawodem zaufania publicznego. To prawnik mianowany przez Ministra Sprawiedliwości do wykonywania czynności notarialnych. Istnieje szereg umów, które wymagają formy notarialnej pod rygorem nieważności. Notariusz pobiera opłatę za swoją pracę. Maksymalna stawka taksy notarialnej określona jest w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości.

1...363738...107Strona 37 z 107

PoradnikBiznesu.pl to ogólnodostępny i bezpłatny serwis informacyjny skierowany do szeroko definiowanego biznesu. Jest rozwinięciem bloga programu Mała Księgowość Rzeczpospolitej cieszącego się popularnością od przeszło 20 lat. Wydawcą serwisu jest e-Kiosk SA.

Najnowsze

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych – kiedy trzeba go utworzyć, kiedy można wypłacić środki pracownikowi? Zasady przyznawania świadczeń z Funduszu Socjalnego

Anna Frankiewicz - 0
Przez „świadczenia socjalne” rozumiemy świadczenia wypłacane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Sprawdź, kto może z nich korzystać. Weź pod uwagę, że nie wszystkie miejsca...

Ryczałt czy VAT – kiedy ryczałt się opłaca?

Mateusz S - 0
Założenie własnej działalności gospodarczej to wyzwanie wielopłaszczyznowe - sam biznesplan i kapitał nie wystarczą dla późniejszego, skutecznego operowania na rynku. Jedną z najistotniejszych kwestii...

Aktywa obrotowe – co to jest? Rodzaje i przykłady środków obrotowych

Mateusz S - 0
W ramach pewnego skrótu myślowego można powiedzieć, ze aktywa obrotowe to wszystkie zasoby majątkowe przedsiębiorstwa, które mają mierzalną wartość finansową i wynikają z powziętych...

Najchętniej czytane

Podatek od darowizny i spadku w 2025 roku. Kiedy nie trzeba płacić podatku za darowiznę w najbliższej rodzinie?

Anna Frankiewicz - 0
Podatek od darowizny jest obowiązkowy, nawet gdy dotyczy on najbliższej rodziny. Z tego artykułu dowiesz się, jak go wyliczyć, jakie są wolne kwoty od...

Nierejestrowana działalność gospodarcza. Jak zarabiać bez rejestracji?

Redakcja - 0
Firma na próbę, zarabianie bez firmy. Choć nierejestrowana działalność gospodarcza ma różne oblicza, pozostaje dobrym sposobem na przetestowanie pomysłu na biznes. Na czym dokładnie...

Czynny żal do Urzędu Skarbowego – kiedy należy go złożyć? Wzór

Redakcja - 0
Jak wygląda czynny żal? Wzór pozwoli szybciej go wypełnić. Zobacz, jak wygląda. Sprawdź, jakie warunki trzeba spełnić, aby można było złożyć czynny żal. Przeczytaj...

Na skróty

Copyright: eContentLab / e-Kiosk SA 2023