Strona główna Blog Strona 37

Nota odsetkowa w księgach rachunkowych. Czym jest i jak ją wystawić?

0
nota odsetkowa

Nota odsetkowa stanowi formalne żądanie zapłaty odsetek za dokonanie nieterminowej płatności z tytułu faktury lub rachunku. Tak rozumiana nota to dokument, który ma za zadanie potwierdzić prawo dostawcy do naliczania odsetek. Oprócz roli informacyjnej pełni on ważną rolę z punktu widzenia windykacji należności, ponieważ niejako „wymusza” on uregulowanie zaległości.

Co to jest nota odsetkowa?

W dzisiejszym świecie biznesu właściwie każde zdarzenie w firmie nie tylko wpływa na prowadzenie przedsiębiorstwa, ale także na rozliczenia finansowe i księgowe. Jednym z istotnych z punktu widzenia księgowości dokumentów jest nota odsetkowa.

Dokument ten jest istotny, jeśli chodzi o:

  • egzekwowanie należności,
  • utrzymanie płynności finansowej przez przedsiębiorstwo-wierzyciela.

Dlaczego brak zapłaty za fakturę jest niebezpieczny podczas prowadzenia firmy?

Aby zrozumieć, jak ważną rolę pełni nota odsetkowa, trzeba mieć na uwadze, że opóźnienia w płatnościach to z punktu widzenia przedsiębiorstw poważne wyzwanie. Dotyczy to zarówno małych i średnich firm, jak i większych przedsiębiorstwo. Brak spłaty zadłużenia przez kontrahentów, szczególnie jeśli to zjawisko to nasila się, może doprowadzić do poważnych problemów z utrzymaniem płynności finansowej.

Jeśli firma nie otrzymuje zapłaty od swoich odbiorców, może to doprowadzić do sytuacji, w której sama nie jest ona w stanie spłacać swoich zobowiązań. Taki stan rzeczy określa się jako zator płatniczy.

 

W takiej sytuacji nota odsetkowa staje się cennym narzędziem z punktu widzenia egzekwowania zaległych płatności. Jak już to wspomniano, nie jest ona obowiązkowym dokumentem; jednak jej wystawienie może doprowadzić do przyspieszenia procesu spłaty.

Zamiast skierować sprawę do sądu cywilnego, co niestety wiąże się z czasem i dodatkowymi kosztami, jakie należy ponieść, przedsiębiorca może zdecydować się wysłanie noty odsetkowej, aby odzyskać swoje środki.

Kiedy można wystawić notę odsetkową?

Generalnie, nota odsetkowa może zostać wystawiona, jeśli zostały spełnione ŁĄCZNIE następujące warunki:

  • płatność nie została dokonana po wcześniej ustalonym terminie wskazanym na fakturze;
  • faktycznie dokonano dostawy towaru lub usługi (podstawą do naliczenia odsetek nie może być tzw. pusta faktura).

Warto przy tym zwrócić uwagę na jeszcze jedną istotną kwestię. Otóż w ustawie z dn. 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny zwraca się uwagę na to, że wierzyciel może zażądać zapłaty odsetek za opóźnienie w płatności, nawet jeśli zwłoka ta nie doprowadziła do żadnej szkody i była następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności.

Nota odsetkowa – jak ją wystawić?

Wystawienie noty odsetkowej nie jest szczególnie trudne. W 2023 roku zwykle robi się to za pomocą programu do fakturowania. Możliwe jest również pobranie wzoru – formularze edytowalne w programach do edycji tekstu można znaleźć w internecie.

Wystawienie noty odsetkowej – jakie elementy powinien zawierać ten dokument?

Jeśli płatność faktury lub rachunku opóźnia się, dostawca usługi/towaru ma prawo do naliczenia odsetek od powstałego zobowiązania. Wprawdzie wystawienie noty odsetkowej nie jest obowiązkowe z punktu widzenia przepisów prawnych, jest to sposób na przyspieszenie procesu spłaty zobowiązań.

Ważne jest jednak, by dokument ten został dobrze wystawiony. Oto, jakie informacje powinna zawierać prawidłowo sporządzona nota odsetkowa:

  • podstawa naliczania odsetek – w nocie odsetkowej określa się podstawę naliczania odsetek. Zwykle sprowadza się to do wskazania faktury, na podstawie której nalicza się odsetki, w tym m.in.:
    • kwotę zaległości;
    • numer oryginalnej faktury/rachunku;
    • liczbę dni opóźnienia;
  • data sporządzenia noty odsetkowej;
  • precyzyjne wskazanie zarówno dłużnika, jak i firmy wierzyciela (pełna nazwa przedsiębiorstwa, adres siedziby działalności, numer NIP);
  • termin, w którym należy dokonać spłaty zarówno odsetek, jak i samego długu;
  • sposób, w jaki należy uregulować należność (numer rachunku bankowego, na który dłużnik powinien dokonać wpłaty);
  • całkowita kwota zaległości – nota powinna obejmować wartość oryginalnej faktury oraz kwoty odsetek;
  • podpis osoby wystawiającej notę odsetkową.

Ewidencja noty odsetkowej w księgach rachunkowych wystawiającego notę odsetkową

Nota odsetkowa – jaka jest wysokość odsetek?

We wspomnianej już przez nas ustawie Kodeks cywilny została określona również wysokość odsetek, jakie wierzyciel ma prawo naliczyć. Odpowiednie zapisy w tej kwestii możemy znaleźć w art. 481 § 2:

Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

§ 21. Maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie).

§ 22. Jeżeli wysokość odsetek za opóźnienie przekracza wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, należą się odsetki maksymalne za opóźnienie.

§ 23. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o odsetkach maksymalnych za opóźnienie, także w przypadku dokonania wyboru prawa obcego. W takim przypadku stosuje się przepisy ustawy.

§ 24. Minister Sprawiedliwości ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie”.

Jeśli chodzi o wspomniane w Kodeksie cywilnym odsetki ustawowe, wynoszą dzisiaj 10,25% w skali roku.

Jak wystawić notę odsetkową w programie Mała Księgowość?

Aby utworzyć notę odsetkową w programie Mała Księgowość, otwórz okno odsetek. Następnie, kliknij przycisk 'Odsetki’. Opcja ta umożliwia utworzenie noty odsetkowej tylko za wybrany dokument dla danego kontrahenta. Następnie można utworzyć dla danego kontrahenta noty odsetkowej dla większej ilości dokumentów, zmieniając parametry czasowe.

Noty odsetkowe można wystawić również w oknie rozrachunków z kontrahentami.

Nota odsetkowa. Podsumowanie

Nie od dziś wiadomo, że biznes w dwudziestym pierwszym wieku stawia przed przedsiębiorcami wiele wyzwań. Jednym z nich jest utrzymanie płynności finansowej – absolutna konieczność z punktu widzenia funkcjonowania właściwie każdej firmy.

Niestety, trzeba mieć na uwadze, że opóźnienia w płatnościach są nieodłącznym elementem prowadzenia biznesu. Praktyka pokazuje, że nie sposób ich w pełni uniknąć; lepiej zatem odpowiedzieć na pytanie: co zrobić, jeśli dłużnik nie uregulował swojego zobowiązania.

Nota odsetkowa jest – obok wezwania do zapłaty – jednym z pierwszych działań, które można podjąć w celu utrzymania stabilnej sytuacji finansowej i regulowania zobowiązań.

Inwentaryzacja środków trwałych – jak przeprowadzić? Metody inwentaryzacji środków trwałych

0
inwentaryzacja środków trwałych

Inwentaryzacja środków trwałych to jeden z licznych obowiązków, z jakich muszą wywiązać się przedsiębiorcy. Dzięki temu możliwe jest ustalenie rzeczywistej wartości posiadanego majątku w ramach działalności gospodarczej. Zastanówmy się zatem, jak przeprowadzać inwentaryzację, kto zajmuje się jej wykonywaniem oraz kiedy się to robi. Miłej lektury!

Czym jest inwentaryzacja środków trwałych?

Zapewne w przybliżeniu zdajesz sobie sprawę z tego, czym jest inwentaryzacja środków trwałych. Nie trzeba mieć wykształcenia ekonomicznego czy finansowego, by wiedzieć, na czym ona polega. Słowo to jest obecne w języku potocznym, a w dużych sieciach handlowych regularnie zatrudnia się pracowników tymczasowych do przeprowadzenia inwentaryzacji.

Inwentaryzacja to nic innego jak takie działania, które mają na celu ustalenie rzeczywistego (faktycznego) stanu należących do danego przedsiębiorstwa:

  • środków trwałych (są to np. samochody, maszyny, zestawy mebli itp.),
  • aktywów obrotowych (towary handlowe, zapasy, części zamienne, prefabrykaty),

a także innych form majątku.

Warto wiedzieć!

Inwentaryzacja jest powszechnie kojarzona z liczeniem towaru znajdującego się na stanie w sklepie. Jej zakres jest jednak znacznie szerszy – przykładowo, w ramach inwentaryzacji sprawdza się stan zobowiązań przedsiębiorstwa, a także należności handlowych, które mają uiścić na jego rzecz kontrahenci.

Z księgowego punktu widzenia inwentaryzacja to zadanie, które poprzedza takie czynności jak:

  • przygotowanie sprawozdania finansowego jednostki;
  • zamknięcie ksiąg rachunkowych po zakończeniu danego roku.
Warto wiedzieć! Inwentaryzacja a majątek, który nie jest własnością danego przedsiębiorstwa

Rozwiązanie tej kwestii można znaleźć w art. 26 u. 3 ustawy o rachunkowości:

„Inwentaryzacją drogą spisu z natury obejmuje się również znajdujące się w jednostce składniki aktywów, będące własnością innych jednostek, powierzone jej do sprzedaży, przechowania, przetwarzania lub używania, powiadamiając te jednostki o wynikach spisu”.

Ponadto możemy znaleźć również informację, że „obowiązek ten nie dotyczy jednostek świadczących usługi pocztowe, transportowe, spedycyjne i składowania”.

Inwentaryzacja – po co się to robi?

Warto zastanowić się nie tylko nad tym, czym jest inwentaryzacja (to już wiemy), ale także – dlaczego się ją przeprowadza? Głównym powodem takiego działania jest sprawdzenie zgodności stanu faktycznego z informacjami zawartymi w księgach rachunkowych. Tak rozumiana inwentaryzacja pozwala zweryfikować, czy np. ilość towaru faktycznie znajdującego się na magazynie odpowiada temu, co wynika z ewidencji rachunkowej.

A zatem właściwie przeprowadzona inwentaryzacja pozwala na osiągnięcie kolejnego celu, jakim jest zapewnienie rzetelności ksiąg rachunkowych. W efekcie wzrastają szanse na to, że sprawozdanie będzie wiarygodnie ukazywać kondycję finansową, w jakiej znajduje się aktualnie dane przedsiębiorstwo.

Nie bez znaczenia jest fakt, że dzięki inwentaryzacji można rozliczyć osoby zajmujące się w pracy za nadzorowanie powierzonego towaru. W zależności od danej firmy mogą być to np. kasjerzy czy magazynierzy (zarówno szeregowi pracownicy, jak i kierownicy poszczególnych oddziałów).

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Kiedy należy przeprowadzać inwentaryzację środków trwałych?

Co do zasady inwentaryzacja jest wykonywana raz w roku, na zakończenie okresu rozliczeniowego. Dotyczy to m.in. zapasów, towarów i opakowań zgromadzonych w punktach sprzedaży detalicznej. Ważne jest, by taką inwentaryzację przeprowadzić:

  • nie wcześniej niż na 3 miesiące przed zakończeniem danego roku,
  • do 15. dnia następnego roku.

Dopuszczalnym wyjątkiem jest przechowywanie takich aktywów na terenie strzeżonych składowisk, ponieważ dopuszcza się wówczas inwentaryzację raz na 2 lata.

Jeśli chodzi o nieruchomości czy maszyny należące do środków trwałych w budowie, inwentaryzację można przeprowadzić raz na 4 lata.

Jak przeprowadzić inwentaryzację środków trwałych krok po kroku?

Jeśli chodzi o przeprowadzanie inwentaryzacji, powinniśmy trzymać się poniższych zasad — wydaje się, że dobrze odzwierciedlają one, w jaki sposób należy wykonać to zadanie:

 

Zasada Krótki opis
Terminowości i częstotliwości Inwentaryzację wykonuje się we wcześniej ustalonych terminach, w częstotliwości wymaganej przez ustawę o rachunkowości (ustawa z dn. 29 września 1994 r.).
Podwójnej kontroli Aby być pewnym prawidłowości zapisów, zaleca się dwukrotne sprawdzenie każdej pozycji.
Zamkniętych drzwi Zaleca się, by zliczyć towar w takim czasie, gdy dana firma/oddział ma niski poziom aktywności. Dzięki temu pracownikom łatwiej skupić się na zadaniu oraz ewidencjonować takie transakcje, które odbyły się już w trakcie inwentaryzacji.
Rzetelnego obrazu Podczas zliczania aktywów stosuje się takie nazwy, symbole, ceny czy jednostki miary, które są stosowane w praktyce.
Kompletności Bierze się pod uwagę wszystkie składniki majątkowe
Partycypacji osoby materialnie odpowiedzialnej Osoba, która jest odpowiedzialna za określone składniki majątku (w tym np. towar przeznaczony do sprzedaży w danym sklepie), powinna brać czynny udział w procesie inwentaryzacji.

Rzecz jasna, inwentaryzację powinno się przeprowadzać przez minimum dwie osoby. Dzięki temu możliwe staje się zapewnienie dokładności prac, a także ich obiektywizmu

Fachowości Chociaż przeprowadzenie inwentaryzacji nie wymaga wykształcenia kierunkowego, to zaleca się, by osoby uczestniczące w tym procesie miały odpowiednie doświadczenie oraz wiedzę.

 

Zasadniczo, inwentaryzację przeprowadza się poprzez takie czynniki jak:

  • spis z natury, czyli faktyczne zliczenie wszystkich składników majątku. Takie działanie wykonuje się w przypadku fizycznych aktywów, w tym np. zapasów czy prefabrykatów, ale także fizycznej gotówki znajdującej się w kasie firmowej;
  • potwierdzenia zewnętrzne, w ramach których potwierdza się, poprzez wymianę korespondencji z bankami/kontrahentami, wartość takich aktywów jak np.:
    • stan środków na rachunkach bankowych,
    • należności i zobowiązania handlowe,
    • pożyczki itp.,
    • papiery wartościowe i inne instrumenty finansowe.
  • analiza dokumentów, w tym np. różnego rodzaju umów. Robi się tak np. w przypadku praw do nieruchomości, spornych należności, należności publicznoprawnych (przykładowo, mogą być to środki należne w ramach zwrotu podatku).
Co po przeprowadzeniu inwentaryzacji?

Informacje na ten temat również można znaleźć w ustawie o rachunkowości, a konkretnie w art. 27:

„1. Przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji należy odpowiednio udokumentować i powiązać z zapisami ksiąg rachunkowych.

2. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji”.

 

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Więcej takich artykułów znajdziesz w kategorii Księgowość.

Czym jest faktura przelewowa?

0
faktura przelewowa

Kiedy jako klienci detaliczni robimy zakupy w supermarkecie, płacimy zwykle od razu. Zupełnie inaczej wygląda to w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy przedsiębiorcami (transakcje B2B, z ang. Business-to-Business), ponieważ standardem jest wówczas zawieranie transakcji z odroczoną płatnością, określanych również jako tzw. kredyt kupiecki. Dokumentem, który wystawia się w takiej sytuacji, jest faktura przelewowa. Jak ją wystawić? Przeczytasz o tym w naszym artykule.

Co to jest faktura przelewowa?

Faktura przelewowa to dokument księgowy, który zawiera informacje na temat transakcji kupna–sprzedaży pomiędzy przedsiębiorcami. Dotyczy to takich sytuacji, w których przedsiębiorca dostarcza swojemu kontrahentowi towar lub świadczy na jego rzecz usługi, ale zapłata – zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami – następuje później.

Zwykle termin płatności za fakturę przelewową to siedem czy czternaście dni, ale zdarzają się takie sytuacje, w których termin płatności wynosi nawet jeden czy dwa miesiące.

Warto wiedzieć!

Jeszcze kilka lat temu praktyką stosowaną np. przez niektóre wielkie sieci zajmujące się handlem detalicznym było stosowanie dla swoich dostawców terminów płatności wynoszących nawet pół roku!

 

Termin płatności, jaki wskazuje się na fakturze przelewowej, to graniczny termin, w którym nabywca powinien dokonać płatności. Oczywiście, możliwe jest uregulowanie należności przed wyznaczoną datą. Tak czy inaczej, płatność w ustalonym terminie jest obowiązkiem nabywcy towaru lub usługi, a terminowej zapłaty uprawnia sprzedawcę do określonych. Jakich? Do tego jeszcze wrócimy.

Warto wiedzieć! Faktura przelewowa VAT jako dowód zawartej umowy

Jeśli kontrahenci nie zawarli ze sobą stosownej umowy, faktura przelewowa VAT stanowi formalny dowód potwierdzający zawarcie umowy kupna-sprzedaży pomiędzy stronami.

 

Faktury przelewowe są kojarzone przede wszystkim z transakcjami zawieranymi między przedsiębiorcami, ponieważ to właśnie w relacjach B2B tak popularny jest kredyt kupiecki. Czy w przypadku faktur wystawianych dla osób nieprowadzących biznesu również można wystawić fakturę przelewową? Tak, jak najbardziej jest to możliwe; na co dzień możemy spotkać się z takim typem dokumentu finansowego:

  • faktury wystawiane przez firmy energetyczne;
  • faktury operatorów telekomunikacyjnych.
Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Kiedy wystawić fakturę przelewową?

Co do zasady, faktura przelewowa VAT powinna zostać wystawiona:

  • nie później niż piętnastego dnia następnego miesiąca po tym miesiącu, w którym została dokonana dana transakcja;
  • nie wcześniej niż trzydzieści dni przed planowanym dokonaniem operacji gospodarczej.

Od tej ogólnej reguły istnieje szereg wyjątków — przykładowo, fakturę wystawia się:

  • 30. dnia od momentu dokonania transakcji (w przypadku usług budowlanych/budowlano-montażowych);
  • 60. dnia od momentu wydania książek drukowanych;
  • 90. dnia od momentu wykonania czynności polegających na drukowaniu:
    • książek (z wyłączeniem map i ulotek),
    • gazet,
    • czasopism i magazynów

Reguła ta nie dotyczy importu usług:

  • z upływem terminu płatności w przypadku m.in. dostaw energii elektrycznej i cieplnej, usług telekomunikacyjnych (wyjątkiem również jest import usług).
Warto wiedzieć! Obowiązek wystawiania faktur przelewowych a zwolnienie z VAT

Począwszy od stycznia 2014 r. również ci przedsiębiorcy, którzy podlegają zwolnieniu z podatku VAT, są zobowiązani do wystawiania faktur przelewowych dla swoich kontrahentów. To ważna kwestia, ponieważ wcześniej w takiej sytuacji dokumentowało się transakcje z wykorzystaniem rachunków.

Jak wystawić fakturę przelewową?

Dawniej faktury wystawiano na papierowych blankietach, obecnie zaś, już od kilkunastu lat, robi się to z wykorzystaniem systemów księgowych. Tego typu programy umożliwiają automatyzację niektórych powtarzalnych czynności. Automatycznie nadawany jest unikalny numer takiej faktury, a po wpisaniu numeru NIP odbiorcy automatycznie uzupełniane są dane na ten temat.

Oczywiście, możliwe jest wystawianie danych również z użyciem arkusza kalkulacyjnego. Naszym zdaniem nie jest to jednak działanie optymalne. Dzieje się tak z prostego powodu: wciąż można dość łatwo popełnić błędy.

Faktura przelewowa – jakie elementy powinna zawierać?

Warto zastanowić się nad tym, jakie elementy powinna zawierać faktura przelewowa?

Nie istnieje jeden uniwersalny wzór faktury przelewowej. W praktyce przedsiębiorstwa stosują różne wzory. Przedsiębiorcy nieraz spotykają się z dokumentami, które zostały naprawdę fantazyjnie sporządzone, tzn. są przygotowane w wersji kolorowej, ozdabia je logo firmy itp.

Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku faktury przelewowej, podobnie jak innych dokumentów finansowych/podatkowych, liczy się nie forma, lecz treść.

To, jakie elementy powinna zawierać faktura przelewowa, wskazuje ustawa z dn. 21 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – stosowne zapisy znajdują się w art. 106e.

Poniżej przedstawiamy niektóre spośród wszystkich elementów obowiązkowych na fakturze VAT:

  • data wystawienia dokumentu;
  • data wykonania usługi lub dostawy towarów;
  • termin płatności;
  • unikalny numer, który jednoznacznie identyfikuje dany dokument;
  • dane sprzedawcy i nabywcy, w tym m.in. pełne nazwy firm lub imiona i nazwiska, adresy zamieszkania lub siedzib działalności gospodarczej, Numery Identyfikacji Podatkowej;
  • opisu towaru lub usługi – przedmiotu danej transakcji;
  • dodatkowe informacje, w tym np. liczba dostarczonych sztuk;
  • cena jednostkowa towaru netto;
  • wartość i stawka podatku VAT (o ile oczywiście dana transakcja nie jest zwolniona z takiego podatku);
  • kwota należności brutto.

Niezapłacona faktura przelewowa. Co w takiej sytuacji?

Co w sytuacji, gdy faktura przelewowa nie zostanie uregulowana w terminie? Przedsiębiorca-wierzyciel ma wówczas prawo do podjęcia kroków wobec swojego dłużnika. Jednym z takich działań jest zgłoszenie danego podmiotu do KRD, czyli Krajowego Rejestru Długów. Z punktu widzenia nierzetelnego dłużnika oznacza to utrudnienie w pozyskaniu zobowiązania w postaci kredytu czy umowy leasingowej.

To jeszcze nie wszystko, ponieważ uporczywe unikanie obowiązku terminowej zapłaty za fakturę przelewową jest działaniem, które może mieć swój finał na sali sądowej. Ponadto, oprócz wydanego przez sąd nakazu zapłaty wierzyciel ma prawo żądać od nierzetelnego dłużnika również pokrycia:

  • kosztów administracyjnych związanych z postępowaniem sądowym,
  • odsetek.

W określonych sytuacjach, w celu sprawnego przeprowadzenia egzekucji wierzyciel może skorzystać z pomocy komornika, co pociąga za sobą kolejne koszty.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Faktury.

Zamknięcie działalności gospodarczej. Jak wygląda likwidacja działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem?

0
zamknięcie działalności gospodarczej na ryczałcie

Według danych opublikowanych przez Główny Urząd Statystyczny wynika, że w 2022 roku zamknięto ok. 620 tys. przedsiębiorstw. Część z nich była rozliczana w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zastanawiasz się jak zamknąć jednoosobową działalność gospodarczą na ryczałcie? Przeczytasz o tym w naszym artykule.

Działalność gospodarcza na ryczałcie – co warto wiedzieć na ten temat?

Ryczałt ewidencjonowany to jedna z uproszczonych form opodatkowania działalności gospodarczej. Przedsiębiorcy, którzy zdecydowali się na taką formę rozliczenia, opłacają – w odróżnieniu od CIT oraz PIT – podatek naliczany na podstawie przychodu, nie zaś podatkowych kosztów jego uzyskania.

Zasadniczo, ryczałt to rozwiązanie dostępne w przypadku przedsiębiorców, którzy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą jako osoby fizyczne.

Aby można było poprawnie rozliczać się z urzędem skarbowym w ramach ryczałtu ewidencjonowanego, konieczne jest złożenie pisemnego oświadczenia (składa się je do naczelnika urzędu skarbowego właściwego miejscowo dla siedziby działalności gospodarczej).

Takie zgłoszenie należy sporządzić jeszcze przed rozpoczęciem działalności biznesowej (nie później niż w dniu osiągnięcia pierwszych przychodów).

To jeszcze nie wszystko, ponieważ wniosek o wybór takiej formy opodatkowania można zawrzeć również na etapie rejestracji w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (tzn. podczas składania wniosku CEIDG-1). 

Warto wiedzieć! Jak można złożyć wniosek CEIDG-1?

Wniosek z CEIDG-1 ze zgłoszeniem o wyrejestrowanie działalności gospodarczej na ryczałcie można złożyć na różne sposoby, tzn.:

  • osobiście, tj. w najbliższym urzędzie gminy/miasta,
  • drogą elektroniczną poprzez stronę internetową CEIDG,
  • poprzez list polecony – również do najbliższego urzędu gminy/miasta. W takiej sytuacji konieczne jest jednak opatrzenie wniosku własnoręcznym podpisem wnioskodawcy (dodatkowo, podpis ten powinien zostać poświadczony przez notariusza).

Dokument w wersji papierowej, który jest składany w urzędzie gminy/miasta przez osobę trzecią w zastępstwie przedsiębiorcy, powinien być uzupełniony o pełnomocnictwo.

 

Warto przy tym pamiętać, że – począwszy od 2023 roku – ryczałt ewidencjonowany stosuje się również w odniesieniu do przychodów z najmu lokali.

Bez wątpienia do zalet, jakie wiążą się z prowadzeniem działalności gospodarczej na ryczałcie ewidencjonowanym, możemy zaliczyć prostotę rozliczeń. Ewidencja rozliczeń jest prostsza niż pełne księgi, ale także mniej rozbudowana w porównaniu z KPiR. Taki stan rzeczy nie zmienia jednak faktu, że należy podjąć pewne działania podczas zamykania działalności gospodarczej.

Warto wiedzieć. Co po CEIDG-1?

Niezależnie od tego, w jaki sposób zostanie wysłany do urzędu formularz CEIDG-1, złożenie tego wniosku oznacza poinformowanie o likwidacji działalności firmy takich organów jak urząd skarbowy, a także wykreślenie podmiotu z bazy danych REGON.

Jak zamknąć jednoosobową działalność gospodarczą na ryczałcie? Likwidacja działalności gospodarczej krok po kroku

Przedsiębiorca, który zdecydował się na likwidację działalności gospodarczej na ryczałcie, musi zadbać o wypełnienie wszystkich niezbędnych formalności związanych z jej wyrejestrowaniem w urzędach i instytucjach.

Warto wiedzieć! Likwidacja działalności gospodarczej to nie tylko formalności stricte urzędowe

W naszym tekście skupiliśmy się głównie na czynnościach urzędowych, jakie musi wykonać przedsiębiorca, który postanowił zamknąć firmę. Oczywiście, trzeba pamiętać również o takich kwestiach jak choćby opłacenie zaległych pensji czy zobowiązań handlowych wobec dostawców.

 

Przede wszystkim, należy zadbać o odpowiednie zgłoszenie we wspomnianym już systemie CEIDG. Tak samo jak druku CEIDG-1 używa się w celu rejestracji przedsiębiorstwa, tak również należy użyć go do zgłoszenia zamiaru likwidacji firmy. Formularz o wykreślenie firmy z rejestru CEIDG trzeba złożyć w urzędzie w terminie nie później niż 7 dni od momentu, w którym działalność gospodarcza przestanie być wykonywana.

To jeszcze nie wszystko, jeśli chodzi o formalności urzędowe. Jeśli bowiem przedsiębiorca na ryczałcie ma status czynnego podatnika VAT, musi on dokonać również wyrejestrowania w zakresie podatku od towarów i usług. Robi się to z wykorzystaniem formularza VAT-Z, który składa się w Urzędzie Skarbowym. Jeśli chodzi o czas na dostarczenie takiego wniosku, także przewiduje się termin siedmiu dni od momentu, w który zaprzestano wykonywanie działalności.

Ostatecznie, należy odpowiednio podejść do wyrejestrowania firmy jako płatnika z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Na podstawie wcześniej złożonego formularza CEIDG-1, w którym zamieszcza się informację o zaprzestaniu działalności Zakład Ubezpieczeń Społecznych przygotowuje druk ZUS ZWPA.

Z kolei do obowiązków przedsiębiorców należy złożenie w ciągu 7 dni (od momentu, w których został złożony formularz CEIDG-1) formularza ZUS ZWUA (o wyrejestrowanie z ubezpieczeń), a w przypadku objęcia ubezpieczeniem również członków rodziny – za pomocą formularza ZUS ZCNA.

Warto wiedzieć! Jak długo przechowywać dokumenty po zamknięciu firmy?

Według ogólnej zasady należy przechowywać dokumenty firmy w terminie 5 lat od zakończenia roku, w którym zamknięto przedsiębiorstwo. Rozumie się przez to dokumenty:

  • księgowe,
  • podatkowe,
  • likwidacyjne (remanent likwidacyjny, spis z natury).

Zamknięcie działalności gospodarczej na ryczałcie a wykaz składników majątku

Podczas przeprowadzania likwidacji działalności gospodarczej przedsiębiorca powinien również przygotować zestawienie majątku firmowego. Jest to konieczne z uwagi na rozliczenia podatkowe PIT oraz VAT. Ewidencja w tym zakresie powinna obejmować:

  • wykaz składników majątku, czasem określany również jako tzw. remanent likwidacyjny (na cele związane z podatkiem od towarów i usług). W dokumencie tym uwzględnia się wszystkie aktywa wykorzystywane przez przedsiębiorstwo w momencie zamykania działalności gospodarczej, tzn. materiały i towary handlowe, środki trwałe oraz wyposażenie;
  • spis z natury (w ramach rozliczeń w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych) – obejmuje on m.in. towary handlowe, prefabrykaty oraz odpady.
Warto wiedzieć! Sprzedaż po zamknięciu działalności gospodarczej

Dopiero po 6 latach od zamknięcia firmy sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności biznesowej nie podlega opodatkowaniu. W przeciwnym wypadku należy zastosować taką stawkę podatku przychodowego, jaka obowiązywałaby w przypadku prowadzenia biznesu.

Rachunkowość finansowa – co to jest? Definicja i pojęcie. Różnice między rachunkowością zarządczą a finansową

0
rachunkowość finansowa

Niezależnie od tego, jak duże jest dane przedsiębiorstwo, w jakiej branży działa itp., wszystkie firmy łączy jeden wspólny element, czyli konieczność prowadzenia ewidencji rachunkowej (księgowej). Nawet jeśli jest ona bardzo uproszczona (dobrze widać to w przypadku karty podatkowej czy ryczałtu ewidencjonowanego), pewne jest jedno – rozliczenia księgowe trzeba prowadzić. Przeczytaj nasz tekst i dowiedz się, czym jest rachunkowość finansowa oraz czym się ona różni od rachunkowości zarządczej.

Czym jest rachunkowość finansowa?

Rachunkowość finansowa to zbiór działań, które umożliwiają gromadzenie oraz przetwarzanie informacji o zdarzeniach gospodarczych zachodzących w danym przedsiębiorstwie. Dzięki temu można dowiedzieć się, jaka jest sytuacja finansowa podmiotu, w tym w szczególności osiągane przez niego przychody i koszty, a w konsekwencji także zysk.

Warto wiedzieć – różne formy rachunkowości finansowej

Zgodnie z przepisami stosuje się różne formy ewidencji rachunkowej. Przedstawiamy je poniżej:

  • pełna księgowość (księgi rachunkowe) – jest to najbardziej rozwinięta forma ewidencji rachunkowej. Każdą operację zapisuje się wówczas na tzw. kontach teowych. Pełna księgowość jest obowiązkowa m.in. w przypadku spółek z o.o. oraz spółek akcyjnych, a także pozostałych rodzajów przedsiębiorstw, jeśli w poprzednim roku wypracowały one minimum 2 miliony przychodów ze sprzedaży;
  • Księga Przychodów i Rozchodów (KPiR) – nie ma tu kont księgowych, a ewidencja jest mniej skomplikowana;
  • ryczałt ewidencjonowany – jak sama nazwa, w tym przypadku uwzględnia się wyłącznie przychody, ponieważ to na ich podstawie ustala się poziom podatku;
  • karta podatkowa – najprostsza forma ewidencji rachunkowej. W tym przypadku nie trzeba prowadzić zestawienia przychodów i kosztów, ponieważ wysokość podatku zależy od liczby zatrudnionych pracowników, przedmiotu działalności oraz liczby mieszkańców w miejscowości, w której mamy siedzibę przedsiębiorstwa.

 

Standardowo, rachunkowość finansowa jest sporządzana dla rocznych okresów rozliczeniowych, aczkolwiek w praktyce prowadzi się ją systematycznie, na bieżąco.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Cel rachunkowości finansowej

Cel rachunkowości finansowej jest bardzo prosty – dostarczenie odbiorcom informacji na temat tego, jaka jest sytuacja finansowego danego przedsiębiorstwa. Oprócz tego można również poznać wypracowany w danym okresie sprawozdawczym dochód/przychód, który stanowi podstawę opodatkowania.

To jednak jeszcze nie wszystko, ponieważ stosowana przez przedsiębiorców ewidencja rachunkowa pełni wiele funkcji, w tym między innymi:

  • funkcję sprawozdawczą – dzięki ewidencji władze przedsiębiorstwa mogą zaprezentować informacje na temat swojej sytuacji finansowej;
  • funkcję kontrolną/analityczną – analizując dane z ewidencji księgowej, kierownictwo spółki może zorientować się, jaka jest kondycja przedsiębiorstwa. Jeśli na podstawie analizy danych finansowych okaże się, że dany podmiot ma np. problemy z płynnością finansową czy zadłużeniem, zarząd może zacząć opracowywać plany naprawcze itp.;
  • fukcję informacyjną – dane ze sprawozdania finansowego mogą być wykorzystane na przykład podczas oceny opłacalności transakcji z obszaru fuzji i przejęć oraz jako dowód podczas spraw sądowych itp.

Rachunkowość finansowa a rachunkowość zarządcza

Rachunkowość finansowa jest wymagana przez przepisy prawne:

  • ustawa o rachunkowości z dn. 29 września 1994 r.,
  • rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Nie jest to jednak jedyny rodzaj ewidencji księgowej; oprócz tego można bowiem stosować również system rachunkowości zarządczej.

Rachunkowość zarządcza to nieobowiązkowa forma ewidencji księgowej, co nie oznacza, że absolutnie należy jej unikać. Wręcz przeciwnie – pozwala ona lepiej poznać sytuację finansową danego przedsiębiorstwa. Przykładowo, w ramach rachunkowości zarządczej można:

  • ujmować koszty na różne sposoby, dzieląc je na stałe i zmienne, pośrednie i bezpośrednie itp.;
  • wycenić koszt wytworzenia jednego produktu;
  • analizować płynność finansową oraz rentowność w różnych ujęciach;
  • śledzić wykorzystanie zasobów ludzkich z podziałem na różne działy, pracowników o różnym poziomie doświadczenia itp.;
  • oceniać rentowność na poszczególnych projektach czy produktach;
  • prognozować poziom przyszłych dochodów.
Warto wiedzieć – rachunkowość finansowa i zarządcza a przepisy prawne

Jak już wiesz, rachunkowość finansowa jest ściśle regulowana przez przepisy prawne. Zupełnie inaczej wygląda jednak sytuacja, jeśli chodzi o ewidencję prowadzoną w ramach rachunkowości zarządczej. W tym ostatnim przypadku przedsiębiorcy mają właściwie pełną dowolność.

Taki stan można bardzo łatwo wytłumaczyć: rachunkowość finansowa ma na celu ustalenie poziomu zysku brutto jako podstawy opodatkowania. Musi być to zatem uniwersalny sposób na prowadzenie ewidencji. Z kolei rachunkowość zarządcza ma służyć potrzebom samego przedsiębiorstwa, stąd można ją dostosowywać zgodnie z własnymi potrzebami.

 

Rachunkowość finansowa – jak uniknąć błędów podczas prowadzenia ksiąg?

Prowadzenie rachunkowości finansowej nie jest niczym prostym. Prawidłowe wykonanie tego zadania wymaga nie tylko wykształcenia finansowego lub ekonomicznego, ale także – a może nawet przede wszystkim – wieloletniego doświadczenia. Aby można było poprawnie sporządzić ewidencję w ramach rachunkowości finansowej, trzeba m.in. znać przepisy z zakresu:

  • wspomnianej już ustawy o rachunkowości,
  • KSR (Krajowe Standardy Rachunkowości),
  • MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej).

W praktyce prowadzeniem ewidencji rachunkowości finansowej zajmuje się nie przedsiębiorca, lecz zatrudniony przez niego księgowy (a w przypadku większych podmiotów – nawet cały zespół specjalistów zajmujących się rachunkowością).

Warto wiedzieć — jak uniknąć błędów podczas prowadzenia ksiąg rachunkowych?

Wiele na ten temat można znaleźć w ustawie o rachunkowości we wspomnianej już ustawie o rachunkowości (art. 24):

„1.  Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco.

2.  Księgi rachunkowe uznaje się za rzetelne, jeżeli dokonane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.

3.  Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bezbłędnie, jeżeli wprowadzono do nich kompletnie i poprawnie wszystkie zakwalifikowane do zaksięgowania w danym miesiącu dowody księgowe, zapewniono ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych.

4.  Księgi rachunkowe uznaje się za sprawdzalne, jeżeli umożliwiają stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania stosowanych procedur obliczeniowych […]”.

 

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Więcej o rachunkowości przeczytasz w kategorii Biuro rachunkowe.

Co to jest email marketing? Jak go skutecznie stosować do promocji firmy?

0
email marketing

Przedsiębiorcy, którzy promują swoje marki w sieci wirtualnej, próbują na różne sposoby dotrzeć do potencjalnych nowych klientów oraz utrzymać tych, którzy już zdecydowali się wcześniej na zakupy w danym sklepie internetowym.  Jednym, często niedocenianym ze sposobów na to jest email marketing. Na czym polega kampania email marketingowa, jakie są zalety tej metody promocji firmy w sieci, jak skutecznie poprowadzić email marketing? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w naszym artykule.

Czym jest email marketing?

Email marketing to wypróbowana przez wiele lat, skuteczna strategia promocji firmy w sieci. Jak sama nazwa wskazuje, opiera się ona na wykorzystaniu poczty elektronicznej w celu komunikacji z:

  • potencjalnymi klientami,
  • aktualnymi klientami firmy.

Email marketing polega na cyklicznej wysyłce spersonalizowanych wiadomości e-mail. Dlaczego tak się robi? Cóż, strategia ta umożliwia firmie:

  • budowanie długofalowych relacji z klientami,
  • informowanie o dostępnych, wartych uwagi:
    • produktach
    • usługach,
    • promocjach,
    • nowościach,
  • zachęcanie do wykonania konkretnych działań — rozumie się przez to nie tylko dokonanie zakupu, ale także zapisanie do newslettera czy odwiedzenie strony internetowej.
Jak widać, możliwości wykorzystania email marketingu w działalności biznesowej są naprawdę szerokie. Wiele w tej kwestii zależy od potrzeb przedsiębiorstwa oraz specyfiki jego działalności. Przykładowo, na email marketing można zdecydować się na kilka tygodni przed Black Friday, by móc w ten sposób poinformować klientów o wyprzedażach oraz przyciągnąć klientów.

 

Dlaczego email marketing wciąż cieszy się popularnością? To proste: ponieważ daje on przedsiębiorcom sposób na szybkie dotarcie do odbiorców w miejscu, z którego regularnie oni korzystają, tzn. na skrzynce pocztowej. Możliwe jest wówczas nawiązanie stałego, regularnego kontaktu oraz utrzymanie ich zaangażowania.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Zalety e-mail marketingu — dlaczego warto przenieść reklamy na maila?

Gdyby nie zalety email marketingu, ta metoda promocji online nie byłaby tak popularna. Do korzyści, jakie może nam przynieść ta forma promocji firmy w sieci, zalicza się takie atuty jak:

  • możliwość przeprowadzania testów typu A/B — taka opcja polega na wysyłaniu do grup klientów o podobnych cechach różnych wersji wiadomości. Przykładowo, w ramach testu A/B kierujemy do młodych kobiet, które kupiły już w naszym sklepie internetowym sukienkę letnią, 2 różne rodzaje komunikatów:
    • krótka, lakoniczna wiadomość z kodem rabatowym na zakupy w sklepie,
    • informacja o dodatkach na lato, które dobrze sprawdzą się w połączeniu z sukienką (przykładowo, mogą być to okulary czy kapelusz).

Można każdą z tych wiadomości wysłać do połowy odbiorców. Dzięki testom A/B da się ustalić, który rodzaj wiadomości spotyka się z większym zainteresowaniem ze strony odbiorców;

  • przekazywanie wartościowych treści – odbywa się to poprzez dostarczanie do odbiorców treści w formie newsletterów zawierających np. aktualności z danej branży (porady, informacje);
  • poprawa świadomości na temat danej marki w oczach klientów – regularna wysyłka maili zawierających newsletter czy katalogi ofertowe pozwala „zaistnieć” danej marce i sprawić, że będzie ona rozpoznawalna w oczach klientów.

Jak skutecznie prowadzić email marketing?

Wiele już powiedzieliśmy dobrego na temat skuteczności email marketingu. Taki stan rzeczy nie oznacza jednak, że wdrożenie skutecznej kampanii email marketingowej jest proste. Bo nie jest. Aby osiągnąć sukces, tzn. przyciągnąć klientów i nie przepalić budżetu, należy pamiętać o takich kwestiach jak między innymi:

  • personalizacja wiadomości – jest to absolutna podstawa, jeśli zależy Ci na skuteczności kampanii email marketingowej. To bardzo ważne w szczególności w sytuacji, gdy wiadomości są wysyłane do odbiorców różniących się między sobą pod kątem wieku, płci czy preferencji zakupowych. Łatwo możemy sobie wyobrazić, jaka będzie skuteczność email marketingu, jeśli mężczyźni w średnim wieku oraz dojrzali otrzymają wiadomość z obrazkami produktów w postaci damskich bluzek;
  • analiza danych – po każdej przeprowadzonej kampanii (a także w jej trakcie) należy przeanalizować dane odnośnie tego, jak zachowali się odbiorcy. W praktyce biznesowej stosuje się takie wskaźniki jak na przykład:
    • Open Rate (odsetek otwartych wiadomości),
    • Click-Through Rate (odsetek kliknięć w linki),
    • poziom konwersji, co oznacza odsetek osób, które wykonały pożądane działanie (wskaźnik konwersji stosuje się różnych ujęciach, badając np. skorzystanie z promocji, zakup produktu itp.).
  • częstotliwość wysyłek – dobrze jest regularnie wysyłać wiadomości w ramach email marketingu, ale nie oznacza to, że powinniśmy wysyłać dziesiątki maili każdego dnia. Wręcz przeciwnie: natarczywość w tym zakresie może wręcz zniechęcić klientów do otwierania maili. Istnieje ryzyko, że odbiorcy oznaczą takie wiadomości jako spam (lub zrobią to za nich algorytmy odpowiedzialne za filtrowanie treści trafiających na skrzynkę pocztową).

Ile kosztuje email marketing?

Podobnie jak każda inna forma promocji w sieci, email marketing również kosztuje. Na szczęście, kolejną spośród licznych zalet mailingu jest względnie niski koszt w porównaniu do innymi formami marketingu internetowego. Nie bez znaczenia jest również spory zakres możliwości w zakresie automatyzacji procesów. Rozumiemy przez to na przykład możliwość automatycznej, zarówno jednorazowej, jak i cyklicznej, wysyłki konkretnych wiadomości.

Ile kosztuje email marketing? Rzecz jasna, nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Wszystko zależy bowiem od tego, na jaką ofertę się zdecydujemy, czy chcemy mieć dostęp do danych analitycznych itp.

Profesjonalna kompleksowa kampania mailingowa to koszt od kilkuset do ok. półtora tysiąca złotych. W tej cenie można liczyć na miesięczną kompleksową obsługę wraz z:

  • newsletterem,
  • gotowymi szablonami wiadomości, które zostaną wysłane do kilku tysięcy użytkowników,
  • raportem podsumowującym efektywność wykonanych prac.

Jeśli klient sam dysponuje szablonami wiadomości, cena usługi będzie niższa ok. 15-30 proc.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Koszty bezpośrednie i pośrednie w działalności gospodarczej

0
koszty bezpośrednie

W kontekście kosztów działalności gospodarczej mówi się głównie o podatkowych oraz niepodatkowych kosztach uzyskania przychodów, ponieważ prawidłowa ewidencja w tym zakresie jest wymagana m.in. przez przepisy CIT oraz PIT. Taki podział nie jest jednak jedynym, jeśli chodzi o koszty w działalności gospodarczej. Kolejnym jest dzielenie ich na koszty bezpośrednie i pośrednie. Co to za pojęcia?

Koszty w firmie – czym są?

Czym jest koszt w firmie? Można spotkać – w teorii i praktyce – wiele objaśnień tego pojęcia. Prosta, ale treściwa definicja znajduje się w ustawie o rachunkowość:

„[Koszty to] uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru […]”

Tak rozumiany koszt to jedna z podstawowych kategorii w ekonomii i finansach firmowych. Wyraża ono, jakie wydatki ponosi się w przedsiębiorstwie, aby móc osiągnąć pożądany efekt. Przykładowo, kosztem jest wypłata wynagrodzenia pracownikom, którzy wypracowują zysk dla firmy.

Warto wiedzieć – koszt, wydatek, nakład – to nie jest to samo!

W potocznej komunikacji takie słowa jak „koszt”, „wydatek” czy „nakład” są często używane zamiennie. Jest to jednak znaczne uproszczenie. Przedstawiamy pokrótce, na czym polegają różnice między tymi pojęciami:

  • koszt – zmniejszenie korzyści wyrażające się np. zaciągnięciem zobowiązań handlowych czy kredytu bankowego;
  • wydatek – faktyczny przepływ pieniędzy;
  • nakład – zużycie zasobów finansowych lub rzeczowych (a zatem nakładem jest np. przeznaczenie materiałów do produkcji w celu stworzenia nowego wyrobu).

O tym, jak subtelna może być różnica pomiędzy kosztem oraz wydatkiem, dobrze mówi nam przykład odpisów amortyzacyjnych. Amortyzacja pokazuje, w jakim tempie zużywa się wykorzystywany w przedsiębiorstwie majątek trwały, w tym np. samochód firmowy czy maszyna produkcyjna.

Księgowi każdego miesiąca dokonują zapisów – są to właśnie odpisy amortyzacyjne – które regularnie zmniejszają wartość początkową środka trwałego. Wartość odpisów z tego tytułu jest ustalana jako procentowa część wartości danego składnika majątku.

Taki stan rzeczy nie oznacza jednak, że przedsiębiorca co miesiąc ponosi faktyczne opłaty — te zwykle są ponoszone wraz z podpisaniem umowy czy w ramach comiesięcznych rat leasingowych, kredytowych itp.

 

W księgowości wyróżnia się na przykład takie rodzaje kosztów jak:

  • koszty działalności operacyjnej, w tym według podziału na:
    • rodzaje (amortyzacja, zużycie materiałów i energii, usługi obce, podatki i opłaty, wynagrodzenia, ubezpieczenia społeczne);
    • miejsce powstania kosztów (koszty produkcji, pomocniczej, zarządu, zakupu, sprzedaży);
  • koszty pozostałej działalności operacyjnej (wydatek z tytułu zakupu środka trwałego, zapłata kary itp.);
  • koszty działalności finansowej.

My jednak chcieliśmy zwrócić uwagę na inny podział, tzn. taki, zgodnie z którym wyróżnia się koszty bezpośrednie oraz koszty pośrednie. Taki podział stosuje się w ramach rachunkowości zarządczej oraz controllingu.

Różnice między kosztami bezpośrednimi i pośrednimi

Podczas analizy kosztów produkcji kluczowy jest podział na:

  • koszty bezpośrednie – jak sama nazwa wskazuje, są to koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem konkretnego wyrobu lub usług. Można przypisać je zatem do danego produktu. Jeśli chodzi o koszty w firmie, do bezpośrednich zalicza się m.in. takie rozchody jak na przykład zakup:
    • paliwa,
    • energii elektrycznej,
    • materiałów opałowych,
    • materiałów/surowców wykorzystywanych bezpośrednio podczas produkcji,
    • wynagrodzeń pracowników operacyjnych, którzy zajmują się wytwarzaniem wyrobów.
  • koszty pośrednie — tzn. takie, których nie da się w jednoznaczny sposób przypisać do konkretnej jednostki produktu. Koszty pośrednie są związane ze znacznie szerszym niż „tylko” produkcja zakresem działalności przedsiębiorstwa. Powstają one właściwie we wszystkich fazach działalności gospodarczej, od działu sprzedaży począwszy, przez sekretariat, wydatki na reprezentację i marketing przedsiębiorstwa aż po audyty jakości czy analizy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (o ile badania te nie dotyczą konkretnego produktu czy urządzenia).

Podobieństwa między kosztami pośrednimi i bezpośrednimi

Jeśli chodzi o podobieństwa między kosztami bezpośrednimi i pośrednimi, trudno znaleźć przynajmniej kilka wspólnych cech. Taki stan rzeczy wynika z bardzo prostego faktu: istotą kosztów pośrednich oraz bezpośrednich jest ich przeciwstawny charakter.

Jak rozliczać koszty pośrednie i bezpośrednie?

W praktyce controllingowej stosuje się różne metody rozliczania kosztów bezpośrednich i pośrednich. Wszystkie z nich łączy jedno – każdy taki wariant wymaga niemałej wiedzy oraz doświadczenia w obszarze rachunkowości.

Poniżej przedstawiamy kilka takich metod:

  • metoda kosztu historycznego. W takim podejściu wszystkie koszty bezpośrednie i pośrednie są sumowane, a następnie dzielone przez liczbę wytworzonych jednostek produktu. Jest to bardzo prosta metoda działania, ale może ona prowadzić do błędnego, mało miarodajnego osądu w alokacji kosztów pośrednich;
  • metoda kosztu zmiennej jednostkowej. W takim wariancie uwzględnia się wyłącznie koszty zmienne (tzn. koszty, których poziom zmienia się wraz ze zmianą skali produkcji); tylko one są uwzględniane w kalkulacji ceny jednostkowej. Kosztów pośrednich nie zalicza się do kosztu wytworzenia produktu. Takie podejście pozwala na szybką ocenę, jak bardzo koszt produkcji jest uzależniony od poziomu płac czy cen materiałów;
  • metoda kosztu pełnego z wykorzystaniem kluczy alokacji. W podejściu tym koszty są rozliczane na podstawie wcześniej ustalonych kluczy alokacji, które mają za zadanie odzwierciedlać relacje między poszczególnymi produktami lub usługami. Takim kluczem może stać się np. energochłonność czy masa danego wyrobu;
  • metoda kosztów działań (ABC, z ang. Activity-Based Costing). Metoda ABC skupia się nie na materiałach, ale konkretnych działaniach lub procesach (np. spawanie czy skrawanie), które rzutują na powstawanie kosztów w działalności biznesowej. Koszty pośrednie są przypisywane produktom na podstawie ich wpływu na różne etapy produkcji. Takie rozwiązanie jest zalecane np. w sektorze usługowym.

Która spośród powyższych metod jest najbardziej miarodajna? Tego nie da się rozstrzygnąć – wszystko zależy od potrzeb kierownictwa oraz specyfiki prowadzonego biznesu.

Więcej przeczytasz w kategorii Koszty.

Kiedy trzeba zapłacić podatek od kupna samochodu?

0
podatek od kupna samochodu

Kupiłeś samochód i zastanawiasz się jakie formalności musisz jeszcze załatwić? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, kiedy należy zapłacić podatek od kupna samochodu i ile on będzie wynosić.

Podatek od czynności cywilnoprawnych, a w skrócie PCC będziesz zobowiązany zapłacić jako kupujący do urzędu skarbowego. Kupujący ma obowiązek zapłaty PCC, więc to on musi pamiętać, aby zmieścić się w terminie z zapłatą.

Ile wynosi podatek od kupna samochodu?

Wysokość podatku od kupna samochodu wylicza się na podstawie kwoty, za którą zakupiono samochód (podstawa opodatkowania), mnożąc ją przez 2%. W ten sposób otrzymamy sumę, jaką należy zapłacić do Urzędu Skarbowego.

Umowa kupna-sprzedaży samochodu nie podlega PCC, gdy:

  • jest opodatkowana VAT lub jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej umowy jest zwolniona z VAT;
  • przedmiotem sprzedaży jest pojazd znajdujący się za granicą i spełniony jest jeden z następujących warunków:
  1. umowa jest zawarta za granicą;
  2. kupujący nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce.

Podstawa opodatkowania to kwota, od której nalicza się podatek. Z reguły powinna ona odzwierciedlać wartość rynkową samochodu. Podatek zawsze płaci się od wartości rynkowej nabywanej rzeczy – nawet jeśli w umowie ustala się inną cenę.

Konsekwencje niewłaściwego określenia wartości samochodu

Przyjęcie niższej wartości opodatkowania PCC niż wartość rynkowa powoduje zaniżenie kwoty należnego podatku i konieczność jego uzupełnienia wraz z odsetkami. W takiej sytuacji organ podatkowy (urząd skarbowy) może wezwać podatnika do określenia, podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu tej umowy, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania (podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny), jeśli stwierdzi, że podatnik nie określił wartości lub nie odpowiada ona wartości rynkowej.

Jeżeli podatnik, pomimo tego wezwania, nie określi wartości lub poda wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. W przypadku gdy organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Jak ustalić wartość rynkową samochodu?

Wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, uwzględniając ich miejsce położenia, stan i stopień zużycia, z dnia zawarcia umowy kupna-sprzedaży samochodu, bez odliczania długów i ciężarów na rzeczy ciążących. Oznacza to, że nie zawsze cena zapłacona przez kupującego stanowić będzie podstawę opodatkowania, gdyż w konkretnym przypadku może ona odbiegać od wartości rynkowej przedmiotu umowy (samochodu).

Termin i sposób zapłaty podatku od kupna samochodu

Aby skutecznie dokonać zapłaty podatku od kupna samochodu, należy wypełnić deklarację na formularzu PCC-3, a podatek należy wpłacić na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od dnia zawarcia umowy.  Deklarację składa się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania (siedziby) kupującego.

Formularze podatkowe PCC-3, PCC-3/A są dostępne na Portalu Podatkowym jako formularze online oraz do wydruku. Jeśli obowiązek zapłaty ciąży solidarnie na kilku kupujących na zasadzie współwłasności, deklarację składa się do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub adres siedziby jednego z kupujących.

Powyższą deklarację można wypełnić za pośrednictwem strony e-Urząd Skarbowy, gdzie sprecyzowane są wszystkie szczegóły, dotyczące potrzeby zapłacenia PCC za kupno samochodu.

Dokumenty możesz złożyć w dwóch formach, tj.:

  • elektronicznie w usłudze e-Deklaracje, podpisując je danymi autoryzacyjnymi albo kwalifikowanym podpisem elektronicznym;
  • papierowo, bezpośrednio we właściwym urzędzie skarbowym lub za pośrednictwem operatora pocztowego.

Deklaracji nie składa się, jeżeli umowa sprzedaży nie podlega PCC lub jest z niego zwolniona albo została zawarta u notariusza.

Czy do deklaracji PCC-3 należy dołączyć umowę kupna?

W przypadku gdy zawarta umowa podlega PCC i nie została zawarta w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza (płatnika PCC), do urzędu skarbowego składa się deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC‑3.

Jeśli umowa sprzedaży została zawarta przez co najmniej dwie osoby kupujące, wraz z deklaracją PCC‑3 składa się załącznik(i) PCC‑3/A. Jest to informacja o pozostałych podatnikach.

Jeden ze współwłaścicieli (kupujących) wypełnia i podpisuje deklarację PCC-3, a każdy z pozostałych współwłaścicieli – załącznik PCC-3/A. Składając deklarację, sam określasz podstawę opodatkowania, stawkę podatku oraz obliczasz podatek.

Do deklaracji nie dołącza się umowy kupna-sprzedaży samochodu ani innych dokumentów związanych z zawartą umową.

Kiedy przedawnia się niezapłacony podatek od kupna samochodu?

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, powstałe zobowiązanie podatkowe, w tym te wynikające z zapłaty podatku od kupna samochodu przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin spłaty. Radzimy jednak nie zwlekać z zapłatą PCC do urzędu skarbowego, gdyż brak zapłaty PCC może skończyć się popełnieniem przestępstwa lub wykroczenia karnoskarbowego.

Z wykroczeniem mamy do czynienia wówczas, gdy kwota podatku nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia – próg ustawowy, czyli obecnie do kwoty 18 000 zł. Powyżej tej kwoty popełniamy przestępstwo karnoskarbowe.

Wtedy też, w przypadku niezapłacenia podatku, przy wykroczeniu będziemy narażeni na zapłatę grzywny w wysokości od 360 zł do 72 000 zł, a w przypadku przestępstwa od  120 zł do nawet 34 560 000 zł. Kwota grzywny miarkowana jest m.in. na podstawie skali danego przewinienia.

Kiedy nie trzeba płacić podatku od zakupu samochodu?

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że zwolniona z PCC jest sprzedaż rzeczy ruchomych (m.in. samochód), jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł. Czyli, jeśli zakupiliśmy samochód za kwotę równą lub mniejszą niż 1000 zł, to nie zapłacimy PCC. Ponadto z podatku zwolnione są:

  • państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pod warunkiem wzajemności;
  • organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonają czynności cywilnoprawnych wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
  • jednostki samorządu terytorialnego;
  • Skarb Państwa;
  • osoby kupujące na potrzeby własne samochody osobowe, jeżeli w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zaliczone są do grupy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności bez względu na rodzaj schorzenia, oraz osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku ze schorzeniami narządów ruchu;
  • Rządową Agencję Rezerw Strategicznych.

Prawo przedsiębiorców – najważniejsze przepisy

0
prawo przedsiębiorców

Obecnie w Polsce aktywnych jest ok. 4,3 mln działalności gospodarczych oraz ok. 600 tys. spółek (dane GUS), co przekłada się na prawie 5 mln przedsiębiorców, podlegających pod prawa i obowiązki wynikające z  ustawy – Prawo przedsiębiorców. 

Ustawa Prawo przedsiębiorców

Ustawa – Prawo przedsiębiorców jest stosunkowo młodym aktem prawnym, który to został uchwalony w dniu 6 marca 2018 r., a same przepisy weszły w życie 30 kwietnia 2018 r. Określa zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym prawa i obowiązki przedsiębiorców oraz zadania organów władzy publicznej w tym zakresie. 

Należy podkreślić, że podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, a samo prowadzenie działalności gospodarczej jest zorganizowaną działalnością zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, przedsiębiorcą może być: 

  • osoba fizyczna, 
  • osoba prawna,
  • jednostka organizacyjna 

niebędąca osobą prawną, wykonująca działalność gospodarczą, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Ustawa rozróżnia kilka rodzajów przedsiębiorców tj. mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców, średnich przedsiębiorców i dużych przedsiębiorców. Każdy rodzaj przedsiębiorcy jest odpowiednio regulowany w zależności od ilości osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie i obrotu przedsiębiorstwa.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Rodzaje przedsiębiorców w Polsce

Mikroprzedsiębiorca to taki, który zatrudnia średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz osiąga roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyła równowartości w złotych 2 milionów euro.

Mały przedsiębiorca to taki, który zatrudnia średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz osiąga roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyła równowartości w złotych 10 milionów euro i który nie jest mikroprzedsiębiorcą.

Średni przedsiębiorca to taki, który zatrudnia średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz osiąga roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyła równowartości w złotych 43 milionów euro i który nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym przedsiębiorcą.

Duży przedsiębiorca to taki, który zatrudnia 250 lub więcej pracowników. Może  także nimi być podmiot zatrudniający co prawda mniej, niż 250 pracowników, ale suma bilansowa musi przekraczać równowartość w złotych polskich 43 milionów euro.

Najważniejsze przepisy ustawy – Prawo przedsiębiorców

Zakres działania przedsiębiorcy

Art. 8 – Przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych, których zakazują przepisy prawa. Przedsiębiorca może być obowiązany do określonego zachowania tylko na podstawie przepisów prawa. 

Tym samym niniejszy przepis oznacza, że przedsiębiorca ma możliwość swobodnego działania i musi działać w granicach prawa. Niemniej jednak nie jest on zmuszony do działania, które nie zostało wyrażone poprzez przepisy prawa, gdyż taki obowiązek wynikać powinien bezpośrednio z przepisów. Zazwyczaj niniejszy przepis będzie mieć swoje podstawy, w trakcie postępowań prowadzonych przeciwko przedsiębiorcy, kiedy to organ prowadzący postępowanie może prosić o dokumenty, w których przedsiębiorca jest posiadaniu. 

Organ do uzyskania dokumentacji może nie mieć podstaw prawnych, wtedy też przedsiębiorca może odstąpić do określonego zachowania, gdyż ma on obowiązek działać jedynie na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Oczywiście zastosowanie niniejszego przepisu jest możliwe również w innych sytuacjach, kiedy to dany podmiot działa bezprawnie. 

Zasady obowiązujące przedsiębiorcę

Art. 9 – Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji, poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów innych przedsiębiorców i konsumentów, a także poszanowania oraz ochrony praw i wolności człowieka. 

Niniejszy przepis wprowadza podstawowe zasady prowadzenia działalności przez przedsiębiorcę. O ile przedsiębiorca ma swobodę prowadzonej działalności, to powinien jednak stosować się do zasad uczciwości, rzetelności, czy poszanowania dobrych obyczajów w trakcie jej prowadzenia. Opisywany przepis limituje w pewien sposób swobodę, niemniej jest ona wyrażona przez przepisy prawa, co mieści się w granicy art. 8 ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Podstępowanie organów w stosunku do przedsiębiorcy

Art. 10 ust. 1 i 2 – 1. Organ kieruje się w swoich działaniach zasadą zaufania do przedsiębiorcy, zakładając, że działa on zgodnie z prawem, uczciwie oraz z poszanowaniem dobrych obyczajów. 2. Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w tym zakresie pozostają niedające się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego, organ rozstrzyga je na korzyść przedsiębiorcy. 

Jeśli wobec przedsiębiorcy prowadzone jest postępowanie administracyjne, to organ prowadzący je powinien kierować się zaufaniem do przedsiębiorcy z założeniem, że działa on na podstawie przepisów prawa, uczciwie i z poszanowaniem dobrych obyczajów. W przypadku kiedy organ ma zamiar wydania decyzji, która będzie tworzyć wobec przedsiębiorcy obowiązek bądź ograniczenie lub odebranie uprawnień, a będzie miał on wątpliwości przy podejmowaniu decyzji co do stanu faktycznego w sprawie, organ ma obowiązek rozstrzygać niniejsze wątpliwości na korzyść przedsiębiorcy.

Art. 11 – Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść przedsiębiorcy, chyba że sprzeciwiają się temu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które wynik postępowania ma bezpośredni wpływ. 

Tak samo, jak w przypadku powzięcia wątpliwości co do stanu faktycznego, tak samo organ wydający decyzje musi kierować się zasadą przyjaznej interpretacji na korzyść przedsiębiorcy, w przypadku wątpliwości co do treści normy prawnej. Wyjątkiem od niniejszej zasady jest sytuacja, gdy sprzeciwiają się takiemu działaniu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które ostateczna decyzja organu miałaby wpływ.

Art. 12 – Organ prowadzi postępowanie w sposób budzący zaufanie przedsiębiorców do władzy publicznej, kierując się zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania. 

Niniejszy przepis ma na celu działanie organu, które będzie budzić zaufanie przedsiębiorcy do niego, a samo działanie organu wobec przedsiębiorcy powinno być proporcjonalne, bezstronne i równe, co dodatkowo będzie wzmacniać powyższe zaufanie.

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców

Art. 16 – Na straży praw mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców stoi Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców. 

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców stoi na straży dobra nich samych, jest to organ państwowy, który działa na rzecz przedsiębiorców, wspiera w trakcie postępowań przeciwko organom państwa i sam stara wpływać się na rynek, w którym funkcjonują przedsiębiorcy. Jeśli więc przedsiębiorca ma problemu w danym postępowaniu, ma możliwość zwrócenia się do Rzecznika MiŚP z prośbą o zajęcie stanowiska w sprawie, które zazwyczaj powinno działać na korzyść przedsiębiorcy.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Zysk – czym jest i jak go policzyć?

0
zysk

W najprostszej definicji zysk to nadwyżka wpływów nad wydatkami, korzyść lub pożytek. Jednak jego definicja ulega znacznej zmianie wraz ze statusem, jaki osiągamy, będąc przedsiębiorcą. Dochodzi wówczas do niej wiele szczegółów, o których należy pamiętać przy prowadzeniu biznesu. 

Co to znaczy zysk i jak go obliczyć?

Zysk to dodatni wynik finansowy działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę. Oznacza on, że nasze przychody są wyższe niż koszty prowadzenia działalności

Inaczej, jest to tzw. nadwyżka wartości sprzedaży nad ogólnymi wydatkami; wynagrodzenie dla firm poprzez zaangażowanie jej zasobów w warunkach ryzyka w celu zaspokojenia potrzeb odbiorców. Zysk jest podstawą do inwestowania i rozwoju firmy, w celu większej ekspansji rynkowej. 

Żeby wyliczyć zysk, należy odjąć od przychodów wszystkie koszty, jakie ponosi firma w ciągu danego okresu (np. miesiąca, kwartału, roku). Kosztami mogą być m.in. koszty materiałów, amortyzacja maszyn, koszty pracy czy transportu, a także podatki. W wyniku tego wyliczenia otrzymujemy wartość zysku netto, czyli tego, co mamy już w kieszeni.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Jak obliczyć zysk netto i brutto?

Zysk netto i brutto jest często ze sobą mylony. Są to różne wskaźniki, które określają opłacalność prowadzonej działalności. Zysk netto to zysk, który firma osiąga po odliczeniu wszystkich kosztów, podatków i innych opłat, które musi ponieść, aby wygenerować przychody. 

Natomiast zysk brutto to przychody minus koszty bezpośrednie, czyli takie, których poniesienie można przypisać do określonego nośnika kosztów, np. produktu, grupy produktów, wyświadczonej usługi, wyodrębnionej fazy działalności lub jej rodzaju na podstawie dokumentu źródłowego. Zysk brutto jest wyrażony w procentach, a nie w wartościach nominalnych. 

Oba powyższe wskaźniki mają swoje mocne i słabe strony. Zysk netto jest lepszym wskaźnikiem rentowności firmy, ponieważ uwzględnia cały zakres kosztów, które firma musi ponieść, osiągając przychody. Zysk brutto jest dobrym wskaźnikiem, jeśli chce się zrozumieć, ile zarobiono za produkt lub usługę i jak duże są bezpośrednie koszty.

Czym jest zysk księgowy?

Zysk księgowy wyliczamy na podstawie różnicy między przychodami ze sprzedaży dóbr i usług a poniesionymi przez przedsiębiorstwo kosztami księgowymi. Koszty księgowe obejmują wydatki, jakie zostały poniesione przez firmę, które zostały faktycznie udokumentowane, czyli znalazły swoje odzwierciedlenie w księgach rachunkowych prowadzonego przedsiębiorstwa.

Co to zysk ze sprzedaży?

Zysk ze sprzedaży inaczej można nazwać „marżą”. Jest to przychód ze sprzedaży, od którego różnicuje się koszty wytworzenia sprzedawanego produktu, koszty materiałów i towarów potrzebnych do jego wytworzenia oraz koszty transportu, a także podatki poniesione w celu zbycia sprzedawanego produktu lub usługi. To ostateczna kwota, którą zarobimy „na czysto” po odliczeniu wszystkich kosztów wraz z poniesionymi podatkami.

Czy zysk to dochód?

Dochód jest to czysty zysk po uwzględnieniu wszystkich ponoszonych kosztów. Ważne jest to, że dochód jest związany z przychodem. Jeśli przychód nie wystąpił, nie ma też dochodu. Dochodu nie ma, jeśli przychody są niższe od kosztów.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Przychód i dochód – czym się różnią?
  2. Jak zapłacić mniejszy podatek dochodowy? 10 pomysłów na obniżenie podatku PIT
  3. Jak zarobić jak najwięcej, czyli czym jest maksymalizacja zysku?
  4. Jak ograniczyć koszty początkowe biznesu?
  5. Jakie są koszty działalności gospodarczej?

Czym jest przychód?

Tak samo, jak zysk netto i brutto, tak też przychód i zysk są często ze sobą mylone. Przychody to łączna kwota wpływów, jakie firma osiągnęła w danym okresie. Mogą być generowane z różnych źródeł, takich jak sprzedaż produktów, usług i sprzedaż aktywów itp. 

Zysk to całkowita kwota pieniędzy, którą firma zarobiła po odjęciu wszystkich kosztów i opłat. W przeciwieństwie do przychodów zysk jest liczony tylko po odjęciu wszystkich kosztów i opłat, co oznacza, że wszystkie wpływy nie są uwzględniane w zysku. Zysk można liczyć jako zysk netto lub zysk brutto.

Kluczową różnicą pomiędzy przychodami a zyskiem jest to, że przychody są zwykle wyższe niż zysk, ponieważ wszystkie koszty i opłaty są odjęte od przychodów, aby obliczyć zysk. Oznacza to, że przychody stanowią bazę do obliczenia zysku.

Należy pamiętać, że przychodów i zysków nie używamy tylko do określania ilości pieniędzy, które przedsiębiorstwo zarabia. Możemy ich również używać do porównywania wyników finansowych między firmami i określenia, które przedsiębiorstwo jest bardziej rentowne.

Jak ustalić zysk firmy?

Jeśli już jesteśmy przedsiębiorcami, to najlepiej powierzyć księgowość profesjonaliście, który zajmie się nią kompleksowo i będzie nam pomagać w celu ustalenia najkorzystniejszych rozliczeń. Mniej obowiązków w tym zakresie pozwoli Ci efektywniej prowadzić firmę.

Pozwoli nam to się skupić na samej specyfice rynku, na którym działamy, a co za tym idzie osiągnąć większy zysk przy podejmowaniu odpowiednich decyzji biznesowych. Wtedy też w sprawozdaniu rocznym zapewne zobaczymy, że odciążenie w tym zakresie przez księgowego profesjonalistę przyniosło nam zysk, który osiągnęliśmy przez dobrze prowadzone finanse firmy i zarządzanie nią.

Kiedy firma osiąga zysk?

Aby ustalić zysk, cena rynkowa musi być wyższa niż przeciętny koszt produkcji dla danego wolumenu. Wówczas marża zysku jest dodatnia i firma wtedy osiąga zysk. Natomiast jeśli cena rynkowa jest niższa niż przeciętny koszt produkcji, marża zysku jest ujemna i firma wtedy osiąga straty.

Kiedy zysk jest maksymalny?

Z zyskiem maksymalnym mamy do czynienia wtedy, gdy wielkość produkcji, dla której różnica między utargiem całkowitym a kosztem całkowitym jest największa. Czyli zysk maksymalny jest osiągany poprzez sprzedaż danej rzeczy lub usługi w dużej ilości i za wysoką cenę – przy odpowiednich standardach jakościowych –  z której należy odjąć jak najmniejszy koszt całkowity wytworzenia tej rzeczy lub usługi i wszystkich pochodnych związanych, chociażby z jej przetransportowaniem, czy opodatkowaniem. 

Kiedy jest zysk normalny?

Zysk normalny firma osiąga w sytuacji, kiedy jej zysk księgowy pozwala na pokrycie (ewentualnie jest równy): 

  • wszystkich kosztów księgowych,
  • kosztu alternatywnego kapitału zaangażowanego w prowadzoną działalność, 
  • kosztu alternatywnego czasu pracy osób zaangażowanych. 

Przy czym koszt alternatywny stanowi wartość najlepszej z możliwych korzyści, utraconej w wyniku dokonanego wyboru w trakcie prowadzenia biznesu.

Czym jest dochód?

Dochodem nazywana jest wartość przychodu pomniejszona o koszty prowadzonej działalności, które już zostały kilkukrotnie wymienione w niniejszym artykule. Natomiast zysk to dodatni wynik finansowy prowadzonego przedsiębiorstwa. Pozwala nam np. na:

  • rozwój poprzez możliwość zwiększenia produkcji,
  • możliwość większego zatrudnienia pracowników,
  • większą ekspansję gospodarczą naszego przedsiębiorstwa w innych regionach.

Co składa się na zysk?

Na zysk netto, czyli taki, który zostanie już w naszej kieszeni, składa się wynik finansowy firmy po uwzględnieniu wszystkich przychodów, kosztów operacyjnych, kosztów finansowych i podatku dochodowego.

Co to są koszty i przychody?

Koszty oznaczają tzw. straty, jakie przedsiębiorstwo musi ponieść w celu prowadzonej działalności. Do przychodów zaliczamy tzw. przyrosty, jakie przedsiębiorstwo osiąga za dany okres. Są to podstawowe elementy w przypadku prowadzenia przedsiębiorstwa, którymi należy się kierować przy określeniu rentowności prowadzonego biznesu, czyli tzw. zysku.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Więcej takich artykułów znajdziesz w kategorii Księgowość.