Strona główna Blog Strona 55

Trzeci rok pracy zdalnej: czy to korzystne rozwiązanie? Wnioski i regulacje

0
praca zdalna

Praca zdalna zyskała popularność podczas pandemii COVID-19. Jednak teraz ustawodawca zmienił reguły gry i wprowadził nowe przepisy do Kodeksu pracy. Nie dla wszystkich są tak samo korzystne. Sprawdzamy, kto zyska, pracodawcy czy pracownicy, na sformalizowaniu pracy spoza biura.

Co to jest praca zdalna?

Polega na wykonywaniu zadań poza zakładem pracy. Jeszcze trzy lata temu praca zdalna była wyjątkiem, teraz zdobyła niemal powszechne uznanie.

Pracodawcy zauważyli, że pracownicy potrafią dobrze wykonywać swoje obowiązki z domu, a firma może zaoszczędzić np. na prądzie, wynajmie powierzchni biurowej, zużyciu wyposażenia czy też kawie i wodzie. 

Zatrudnieni docenili natomiast fakt, że mniej czasu spędzają na podróży do pracy, a jednocześnie oszczędzają na paliwie. Centrum Badań nad Polityką Gospodarczą (CEPR) szacuje, że oszczędność czasu na dojazdy wyniosła w Polsce, średnio 54 minuty.

Według danych serwisu pracuj.pl z kwietnia 2023 roku, zdalnie lub hybrydowo (czyli na przemian w zakładzie pracy i w domu) pracuje 28 proc. Polaków. Rok wcześniej wykonywanie obowiązków poza firmą deklarowało o 6 proc. więcej pytanych.

Dotychczas praca zdalna nie była na trwale uregulowana w przepisach. Taka formuła wykonywania zadań obowiązuje w Kodeksie pracy dopiero od 7 kwietnia 2023 roku (Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 z późn. zm.). Co się zmieniło?

Na czym polega praca zdalna?

Praca zdalna to praca wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (art. 67 Kodeksu pracy).

Szczegółowe zasady pracy zdalnej ustalane są przez pracodawcę i pracownika. Mogą dotyczyć np. liczby dni pracy zdalnej. Pracę zdalną można ustalić podczas zawierania umowy o pracę oraz innych stosunków pracy lub w trakcie obowiązywania umowy (z inicjatywy pracownika lub pracodawcy). 

Co ważne, żadna ze stron nie może narzucić drugiej gdzie będzie wykonywana praca zdalna.

Pracodawca może wydać polecenie zdalnej pracy. W jakich sytuacjach? Kodeks przewidział dwie: podczas obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz w czasie 3 miesięcy po ich odwołaniu, lub kiedy pracodawca nie może zapewnić bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w zakładzie pracy (z powodu działania siły wyższej). Warunkiem jest złożenie przez pracownika oświadczenia, że ma warunki lokalowe i techniczne do wykonywania zdalnej pracy.

Pracodawca ma obowiązek m.in. zapewnić materiały i narzędzia pracy, w tym urządzenia techniczne, które są niezbędne do wykonywania pracy zdalnej. Może też w zamian wypłacić pracownikom ekwiwalent lub ryczałt.

Nowe regulacje dotyczące pracy zdalnej obejmują osoby na umowie o pracę, a nie dotyczą zatrudnionych na umowach cywilnoprawnych (umowę zlecenie, o dzieło), a także współpracujących na zasadach B2B (prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą). Takim osobom usługobiorca nie może narzucić miejsca i czasu pracy, a zasady współpracy regulują zapisy umowy.

Jaką pracę można wykonywać zdalnie?

Zdalnie można wykonać każdą pracę, jeżeli to możliwe ze względu na jej rodzaj lub organizację pracy.

Zdalna praca nie obejmuje pracy:

  •     szczególnie niebezpiecznej,
  •     w wyniku której przekraczane są dopuszczalne normy czynników fizycznych określonych dla pomieszczeń mieszkalnych,
  •     z zagrażającymi zdrowiu czynnikami chemicznymi,
  •     prac, podczas których stosowane są lub wydzielają się szkodliwe czynniki biologiczne, substancje radioaktywne lub inne substancje o uciążliwym zapachu,
  •     powodującą intensywne brudzenie.

Komu przysługuje praca zdalna 2023?

Warto pamiętać, że są sytuacje, w których pracodawca ma obowiązek uwzględnić wniosek pracownika o zdalną pracę. Praca zdalna przysługuje pracownikom:

  • w ciąży,
  • rodzicom:

 wychowującym dziecko do ukończenia przez nie 4 roku życia,

dziecka z zaświadczeniem o ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniu albo nieuleczalnej chorobie zagrażającej życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu;

dziecka z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności;

dziecka z opinią o potrzebie wczesnego wspomagania jego rozwoju, orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych,

  • osobom sprawującym opiekę nad innym członkiem rodziny/osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym posiadających orzeczenie o niepełnosprawności/orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. 

Pracodawca może odmówić takim osobom, jeżeli zdalna praca nie jest możliwa ze względu na jej rodzaj lub organizację.

Ile dni pracy zdalnej w 2023 roku?

Kodeks pracy nie reguluje, przez ile dni pracownik może wykonywać pracę zdalnie. Wyjątkiem jest okazjonalna praca zdalna.

Pracownik może zaproponować pracodawcy wykonywanie okazjonalnej pracy zdalnej – w sumie przez 24 dni w danym roku.

O czym warto pamiętać, mówiąc o okazjonalnej pracy zdalnej? Taka formuła oznacza, że pracodawca nie ma obowiązku pokryć jej kosztów oraz zapewniać materiałów i narzędzi. Nie musi też zgodzić się na wniosek pracownika.

Warto pamiętać, że pracodawca nie może wystąpić z inicjatywą wykonywania okazjonalnej pracy zdalnej.

Czy pracodawca może się nie zgodzić na pracę zdalną?

Tak, pracodawca może się nie zgodzić na pracę zdalną jeżeli nie może być realizowana ze względu na jej rodzaj lub organizację.

Z tych dwóch powodów pracodawca może też odmówić pracownikom uprzywilejowanym, o których wspominaliśmy wyżej (m.in. pracownicom w ciąży).

Wniosek pracownika o pracę zdalną nie jest zatem w większości przypadków wiążący. Pracodawca może też nie dać zgody na pracę zdalną okazjonalną.

Podsumowanie – zmiany w pracy zdalnej

Nowelizacja Kodeksu pracy nałożyła na pracodawców nowe obowiązki. Wiele firm już wcześniej opracowało regulaminy i zasady pracy zdalnej (np. wprowadziło elektroniczny obieg dokumentów), a teraz dostosowało je do świeżych przepisów. Muszą np. zapewnić pracownikom niezbędne narzędzia lub pokryć ich koszt, do tego dochodzi ekwiwalent za zużyty prąd i opłaty za internet. To oznacza ekstra wydatki z firmowej kasy.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.

Co to są koszty pośrednie?

0
koszty pośrednie

Zarządzanie kosztami jest ważne w każdym biznesie. Jednym z pojęć, które pojawia się przy okazji kalkulacji wydatków, są koszty pośrednie. Czym są? Jaki jest podział kosztów pośrednich?

Koszty pośrednie to koszty, których nie można zakwalifikować bezpośrednio do wydatków związanych z wytwarzaniem produktu czy usługi. Takie wydatki nie są bezpośrednio widoczne w cenie produktu, ale trzeba je ponieść. Kosztami pośrednimi są np. koszty wynagrodzeń, czy koszty energii i surowców.

Co zawierają koszty pośrednie?

Koszty pośrednie trzeba ponieść, żeby działalność mogła funkcjonować. Oczywiście powinny być jak najmniejsze. Jednak ograniczenie kosztów pośrednich, takich jak koszty wynagrodzeń pracowników, nie zawsze jest możliwe.

Podział kosztów pośrednich

Koszty pośrednie to koszty, których nie da się przypisać do żadnej konkretnej czynności w firmie. Mówiąc inaczej, to te wydatki, które rozkładają się na wszystkie działy w firmie. Nie da się ich uniknąć i wciąż umożliwić funkcjonowanie firmie.

Do kosztów pośrednich zalicza się między innymi:

  •  koszty ogólnego zarządu (koszty administracji, księgowości, itp.),
  •  koszty utrzymania budynków i urządzeń,
  •  koszty ochrony i bezpieczeństwa,
  •  koszty badań i rozwoju,
  • koszty reklamy i promocji.

Specyfiką kosztów pośrednich jest to, że nie da się ich przypisać do konkretnych produktów.

Wybór metody podziału kosztów pośrednich zależy od wielu czynników, takich jak: rodzaj produktu czy usługi, struktura kosztów, dostępność danych, cel i zakres podziału.

Co wlicza się do kosztów pośrednich?

Koszty pośrednie stanowią istotną część każdego budżetu firmowego. Obejmują one wszelkie koszty, które nie są bezpośrednio związane z produkcją lub sprzedażą towarów, lub usług. Najczęściej koszty pośrednie to koszty administracyjne, w które wliczają się wynagrodzenia dla pracowników biurowych, wynajmy, leasingi

Koszty pośrednie – przykłady

Koszty bezpośrednie to takie, które są związane z osiąganymi przez firmę przychodami, koszt pośredni z kolei to koszt dodatkowy ponoszony przy prowadzeniu przedsiębiorstwa. Podział ten jest oczywiście wyłącznie umowny. 

Koszty są pośrednie kiedy nie są bezpośrednio związane z produkcją lub sprzedażą, ale są niezbędne do jej prowadzenia. Przykładem takich kosztów są koszty administracyjne, koszty ogólnego zarządu, koszty utrzymania maszyn i urządzeń. 

Koszty administracyjne to koszty, które firma ponosi na prowadzenie biura i zatrudnianie pracowników administracyjnych. Są to koszty stałe i muszą być ponoszone niezależnie od tego, jaka dużą sprzedaż generuje firma.

Ustalenie kosztów pośrednich, jak i bezpośrednich pozwala lepiej planować budżet firmowy, a co za tym idzie pracować nad rentownością.

Przeczytaj więcej o rodzajach kosztów.

Ile wynosi podatek od zakupu nieruchomości PCC w 2024 roku? Kto nie zapłaci podatku od kupna mieszkania?

0
podatek od zakupu nieruchomości

Niezależnie od tego, czy kupujemy mieszkanie z rynku pierwotnego, czy wtórnego, taka transakcja objęta jest kilkoma podatkami. Jednym z nich jest podatek od zakupu nieruchomości. Sprawdź, kto go płaci i ile wynosi. 

Zakup nieruchomości wiąże się z koniecznością dopełnienia szeregu formalności. Nie tylko umowę sprzedaży nieruchomości trzeba podpisać u notariusza, konieczne będzie też właściwe rozliczenie podatków. Jakich? Przeczytasz o tym w naszym artykule. 

Podatek od zakupu nieruchomości – VAT

W przypadku zakupu mieszkania z rynku pierwotnego, w cenę wliczony jest podatek VAT. Rozliczenie tego podatku następuje więc w momencie zapłaty pieniędzy deweloperowi i otrzymania faktury zakupu. Podatek VAT jako podatek od zakupu nieruchomości płacimy więc, dokonując zapłaty za mieszkanie. Pozostałe obowiązki związane ze złożeniem deklaracji w sprawie podatku VAT musi wypełnić deweloper.

Stawka podatku VAT w przypadku mieszkania wynosi 8%. Wyjątek stanowią tzw. mikroapartamenty, które są opodatkowane stawką 23%. Wszystko dlatego, że uznaje się je za lokale użytkowe.

Jak to możliwe? Polskie prawo zakłada, że za mieszkanie uważa się lokal, który ma minimum 25 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej. Mikroapartamenty mają kilkanaście metrów kwadratowych. Te najmniejsze mają nawet nie więcej niż 10 metrów kwadratowych.

Kupując mieszkanie od dewelopera, podatek VAT płaci się, jak już wspomnieliśmy od razu. Nie da się najpierw zapłacić kwoty netto, a potem VAT-u.

Jeśli kupujemy mieszkanie z rynku wtórnego, to taki lokal nie jest objęty podatkiem VAT.

Podatek od zakupu nieruchomości – PCC

W przypadku rynku wtórnego nie ma podatku VAT. Jako podatek od zakupu nieruchomości zapłacimy podatek PCC, czyli od czynności cywilnoprawnych. Stawka tego podatku to 2% wartości rynkowej. Podatek PCC płaci się w momencie podpisywania aktu notarialnego, a podatek rozlicza z urzędem skarbowym notariusz.

Podatku PCC nie płaci się w sytuacji, gdy nieruchomość nabywa się od przedsiębiorcy, który jest czynnym podatnikiem VAT, ale lokal sprzedaje z oznaczeniem ZW (zwolnienie z podatku VAT).

Podatek od zakupu nieruchomości PCC a zbyt tanie mieszkanie

Warto pamiętać, że podatek PCC jest płacony od wartości nieruchomości. W związku z tym mogą istnieć zakusy, by obniżyć wartość nieruchomości a przez to i podatek od zakupu nieruchomości. Gdy wartość lokalu będzie rażąco niska, urząd skarbowy może to zakwestionować.

Warto na taką okoliczność się przygotować i już w akcie notarialnym wpisać, z czego wynika tak niska cena. Być może jest to niezadowalający stan techniczny czy niezbyt korzystna lokalizacja. Wpisanie do aktu notarialnego zbyt niskiej ceny sprawia, że urząd może wydać decyzję o zwiększeniu wysokości podatku, a także doliczyć do wszystkiego odsetki.

Rozliczenie podatku PCC i złożenie deklaracji podatkowej musi być dokonane w ciągu 14 dni od zakupu mieszkania lub innej nieruchomości.

Podatek od zakupu nieruchomości – kto nie zapłaci podatku od kupna mieszkania?

Nie zapłacisz podatku od czynności cywilnoprawnych przy zakupie pierwszego mieszkania. Od 31 sierpnia 2023 roku z obowiązku zapłaty tego podatku są zwolnione wszystkie osoby dokonujące zakupu mieszkania na rynku wtórnym, które kupują swoją pierwszą nieruchomość w życiu.

Podatek od zakupu nieruchomości – podatek dochodowy od sprzedaży mieszkania

Jeśli już o podatkach mowa, to trzeba zdawać sobie sprawę, że jeśli sprzedawcą jest osoba prywatna, a mieszkanie sprzedawane jest poza prowadzoną działalnością gospodarczą, to wraz z ze sprzedażą pojawia się przychód, który powinien być opodatkowany. Istnieją przepisy wskazujące jednak, że od sprzedaży mieszkania można nie zapłacić podatku. Wystarczy, że mieszkanie, które sprzedajemy, było przez nas kupione nie wcześniej niż 5 lat przed sprzedażą.

Jak więc widać transakcja sprzedaży mieszkania to nie tylko konieczność opłat taksy notarialnej, a czasem i wynagrodzenie pośrednika. W większości przypadków trzeba będzie również zapłacić podatek od zakupu nieruchomości.

Przewóz osób – czy to dobry pomysł na biznes?

0
przewóz osobowy

Przewóz osób jest jednym z najpopularniejszych pomysłów na biznes. Bardzo wiele osób szuka informacji o zarabianiu w ten sposób, ale tylko nieliczni decydują się spróbować. Czy przewóz osób jest dochodowy? Kto może się tym zajmować? Dowiedz się tego z naszego materiału.

Kto może przewozić osoby?

Przewóz osób wydaje się biznesem bardzo banalnym. Mamy środek transportu (bus, autobus) i wozimy pasażerów z jednego miejsca do drugiego. 

Praktyka jest jednak zgoła inna. Zanim ruszysz, czeka cię sporo biurokracji. Stopień jej skomplikowana zależy przede wszystkim od rodzaju transportu, którym chcesz się zająć. Inaczej będzie bowiem wyglądała kwestia uruchomienia firmy taksówkowej świadczącej usługi lokalnie samochodem osobowym, a inaczej przewozów autobusowych na trasach międzynarodowych.

Rodzaje przewozu osób

Wyróżniamy kilka rodzajów działalności związanych z przewozem osób. Jednym z popularniejszych jest przewóz osób autokarem lub busem. Może to być autobus wożący ludzi na terenie jednej gminy lub województwa albo też przewozy międzynarodowe.

Przewóz taksówką

Przewóz taksówką jest zdecydowanie najmniej skomplikowany. Jednak i tu nie obejdzie się bez spełnienia biurokratycznych wymogów. Warto pamiętać, że licencja taksówkowa dotyczy konkretnego rejonu.

Przewóz osób na aplikację

Jeszcze kilkanaście miesięcy temu do przewożenia ludzi przy pomocy aplikacji potrzebny był praktycznie tylko samochód. Dziś sytuacja trochę się skomplikowała. 

W teorii przepisy każdorazowo wymagają rejestracji działalności gospodarczej od kierowców, świadczących usługi przewozu osób – podobnie jak i licencji taksówkarskiej. W praktyce, dzięki firmom pośredniczącym, które zatrudniają kierowców na podstawie umowy cywilnoprawnej, ci nie muszą mieć osobnej licencji.

Jakie wymagania dla przewozu osób?

Podstawą będzie prawo jazdy odpowiedniej kategorii. Dla taksówki zwykle wystarczy kat. B. Żeby prowadzić autobus, trzeba będzie uzyskać kategorię D. Zawodowy kierowca będzie też musiał zdobyć orzeczenie lekarskie. 

Pierwsze dotyczy ogólnego stanu zdrowia i braku przeciwwskazań dla wykonywania zawodu, drugie to orzeczenie od psychologa, który wyda orzeczenie o braku przeciwwskazań do wykonywania zawodu kierowcy – tym razem, na płaszczyźnie zdrowia psychicznego.

Oba badania ważne są pięć lat. Potrzebne będzie też zaświadczenie o niekaralności.

Ile kosztuje licencja na przewóz osób?

Rodzaj licencji na przewóz osób decyduje o tym, w jaki sposób będziemy ją zdobywać. Licencja taxi kosztuje 200 złotych, licencja dla busa to 800 zł.

Ile można zarobić na usługach przewozowych?

Taksówkarz zarabia ok. 4-5 tys. złotych miesięcznie (oczywiście wiele zależy od częstotliwości kursów), a przedsiębiorca zajmujący się przewozami międzynarodowymi autokarem nawet 3-4 razy więcej.

Kto musi mieć licencję?

Każdy przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zarabia na przewozie rzeczy lub osób, musi legitymować się licencją. Nie ma przy tym znaczenia, czy transport jest wykonywany samochodem osobowym, busem czy autokarem. Jeśli firma na tym zarabia, licencja jest obowiązkowa.

Kogo nie obowiązuje licencja transportowa?

Warto zaznaczyć, że wymóg uzyskania licencji na podstawie nowych zasad nie dotyczy: 

  • przewozów pojazdami od 2,5 do 3,5 tony; 
  • krajowych i międzynarodowych przewozów osób; 
  • wyłącznie krajowych przewozów rzeczy; 
  • międzynarodowych przewozów rzeczy na potrzeby własne.

Szukasz pomysłu na biznes? Zainspiruj się naszymi propozycjami.

Jakie są dotacje na otwarcie firmy w 2023? Dofinansowania z Unii Europejskiej i Urzędu Pracy

0
dotacje na otwarcie firmy

Jeśli planujesz rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej, musisz poznać dotacje na otwarcie firmy. Dzięki tym dodatkowym źródłom finansowania otwarcie biznesu będzie łatwiejsze. Sprawdź, jak je uzyskać. 

Dotacje na otwarcie firmy 2023

Źródeł dotacji jest wiele. Zacznijmy od tych pochodzących z Unii Europejskiej. UE proponuje dotacje na otwarcie firmy, a także pożyczki służące do tego celu. Żeby dostać pomoc z Unii Europejskiej, trzeba być bezrobotnym. Fundusze europejskie pokrywają wydatki związane z własnej firmy. 

Wnioskodawcy mogą ubiegać się o dotacje UE za pośrednictwem lokalnych operatorów.

Osoby, które mają więcej niż 30 lat, mogą skorzystać z pieniędzy w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych, a te, które są młodsze z Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój.

Każdy region i województwo ma własną listę projektów, które zostały zatwierdzone do dofinansowania. Każde ogłoszenie o dotacji na otwarcie formy ma określoną datę wygaśnięcia. Wybory odnawiane są cyklicznie.

Dotacje na otwarcie firmy 2023 – jak je uzyskać?

Gdy już wybierzemy program, z którego będziemy chcieli skorzystać, konieczne będzie złożenie wniosku o dofinansowanie. To po prostu krótki biznesplan, w którym opisujemy zarys naszego przedsięwzięcia. 

Po przejściu tego etapu czeka nas rozmowa rekrutacyjna z doradcą programu. Na koniec przedstawia się dokładniejszy biznesplan. Jeśli chcemy uzyskać pieniądze z UE, to musimy w nim szczegółowo opisać swoje motywy podjęcia działalności gospodarczej, a także specyfikę rynku, wskazać produkty/usługi, a także określić politykę cenową.

Dokument oceniany jest pod kątem racjonalności wydatków, jakości odpowiedzi i spójności biznesplanu.

Dotacje na otwarcie firmy 2023 – ile można dostać finansowania?

W ramach dofinansowania na otwarcie firmy możemy dostać pieniądze na utworzenie firmy (maksymalna kwota to 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia w Polsce), a także dotację pomostową (kwota przeważnie oscyluje od 1000 do 2500 zł). W sumie wartość wsparcia może sięgnąć nawet 50 000 zł.

Dotacja pomostowa jest dostępna wyłącznie w ramach dofinansowania UE. To dodatkowy miesięczny dopływ gotówki, który ma pomóc w uzyskaniu względnej płynności finansowej nowej firmy. Docelowo pomoc pomostowa jest przyznawana na 6 miesięcy od rozpoczęcia działalności, ale w niektórych sytuacjach może zostać przedłużona o kolejne 6 miesięcy.

Dotacje na otwarcie firmy 2023 – umowa dotacji

Gdy decyzja o przyznaniu dotacji jest pozytywna, podpisuje się umowę, w której określone są bardzo dokładnie warunki wypłaty środków, a także prawa i obowiązki beneficjenta. W ramach rozliczenia trzeba przedstawić faktury i potwierdzenie poniesienia kosztów.

Dotacje na otwarcie firmy 2023 z Urzędu Pracy

Dotacje na otwarcie firmy z urzędu pracy pozwoli zakupić podstawowe narzędzia, czy sprzęt albo pokryć koszt szkoleń. O pieniądze na uruchomienie działalności najlepiej starać się na początku roku, bo środki szybko się kończą. Każdy urząd ma swoją pulę pieniędzy do wydania.

Dotacja z urzędu pracy jest bezzwrotna. Trzeba jednak spełnić pewne warunki, o których musisz wiedzieć jeszcze przed złożeniem wniosku. Przyznane środki otrzymasz w formie jednego przelewu, a dofinansowanie jest jednorazowe.

Pieniądze z urzędu pracy dostaje się „z góry”. Można je jednak wydać tylko na to, co założyliśmy we wniosku. Szczegóły możliwości otrzymania dofinansowania z urzędu pracy mogą się różnić w zależności od konkretnego PUP. Inne będą wtedy terminy na złożenie dokumentów, nieco mogą się zmienić również wymagania stawiane przed przyszłym przedsiębiorcą.

Dotacje na otwarcie firmy 2023 z Urzędu Pracy – kto może je dostać?

Dotacja przeznaczona jest na założenie firmy. Firma musi mieć formę jednoosobowej działalności gospodarczej. Pieniądze przyznawane są tylko osobie fizycznej, która ma status osoby bezrobotnej. Dodatkowo przez ostatnie 12 miesięcy nie można prowadzić innej działalności i mieć zawieszonej działalności. Wniosek można złożyć tylko w jednym urzędzie pracy.

Jaką działalność można otworzyć z dotacji? Musi mieć formę jednoosobowej działalności gospodarczej. Urzędnicy decydują czy środki będą przyznane, czy nie. Wiele zależy bowiem od tego, jaki biznesplan przedstawimy.

Szukasz pomysłu na biznes? Zainspiruj się naszymi propozycjami.

Rachunek zysków i strat – co to jest i po co się go przygotowuje?

0
rachunek zysków i strat wariant porównawczy

Przedsiębiorcy muszą wypełnić wiele obowiązków formalnych. Muszą ewidencjonować sprzedaż poprawnie rozliczać podatki, składać różne formularze i deklaracje. Firmy, które rozliczają księgi handlowe, potocznie nazywane „pełną księgowością” są zobowiązane do składania sprawozdania finansowego. Jednym z obowiązkowych elementów sprawozdania finansowego jest rachunek zysków i strat.

Kto musi przygotować rachunek zysków i strat?

Rachunek zysków i strat muszą przygotowywać wszyscy ci, którzy muszą sporządzić sprawozdanie finansowe. Podmioty te wymienione są w ustawie o rachunkowości. 

Są to: 

  • spółki handlowe (osobowe i kapitałowe, w tym również w organizacji),
  • osoby fizyczne, 
  • spółki cywilne osób fizycznych, 
  • spółki jawne osób fizycznych, 
  • spółki partnerskie,

jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. 

Ponadto rachunek zysków i strat muszą przygotowywać jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek, o których mowa wcześniej, a także oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Jak sporządzić rachunek zysków i strat wariant porównawczy?

Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym muszą przygotować jednostki, które ujmują i rozliczają koszty, gromadząc je na kontach zespołu 4 (koszty według rodzajów). Dodatkowo jednostki, które zdecydowały się na ewidencjonowanie kosztów zarówno na kontach zespołu 4 (wg rodzaju) jak i na kontach zespołu 5 (wg funkcji) – mają możliwość wyboru sporządzania RZiS pomiędzy wariantem porównawczym a kalkulacyjnym.

To, w jaki sposób przygotowywany jest rachunek zysków i strat i jak są ewidencjonowane koszty na kontach zespołu 4 lub 5 albo na obu jednocześnie, muszą być określone w polityce rachunkowości sporządzonej przez firmę.

Po co przygotowuje się rachunek zysków i strat?

No dobrze, a po co przygotować rachunek zysków i strat? Rachunek zysków i strat wskazuje, jak wysoka jest rentowność jednostki. W rachunku zysków i strat wskazuje się przychody, zyski, a także koszty. Wtedy widzimy, czy firma osiągnęła zysk, czy stratę. 

Wartość ta skorygowana o obowiązkowe zmniejszenia (np. podatek dochodowy) daje informację o zysku lub stracie netto. Otrzymana wartość stanowi wynik finansowy firmy i przenoszona jest do bilansu jednostki.

Dane w rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym przedstawia się, zestawiając okres bieżący z analogicznym okres sprawozdawczy poprzedniego roku obrotowego. Po to by można było porównać wyniki w czasie.

Rachunek zysków i strat – kiedy wariant porównawczy, a kiedy kalkulacyjny?

Wariant porównawczy jest tylko jednym ze sposobów prezentowania wyników w rachunku zysków i strat. Obok niego istnieje jeszcze wariant kalkulacyjny. Czym się różnią? Wariant porównawczy wskazuje koszty ze względu na ich rodzaj. Wariant kalkulacyjny pozwala prezentować koszty  kosztów względem miejsca ich powstania. Wariant kalkulacyjny ułatwia obliczenia kosztów wytworzenia produktów.

Przeczytaj więcej w kategorii Koszty.

Faktura dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej

0
faktura na osobę fizyczną

Wystawianie i otrzymywanie faktur w kontaktach między przedsiębiorcami nie jest niczym niezwykłym. Do czego służy faktura na osobę fizyczną? Czy to faktycznie mało popularne rozwiązanie? Wystarczy przypomnieć sobie dokument, który otrzymujemy z zakładu energetycznego, wodociągów lub gazowni. To wszystko faktury. Podmioty te wystawiają je osobom prywatnym.

Kiedy potrzebna jest faktura dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej?

Ustawa o VAT zobowiązuje sprzedającego do wystawienia faktury dla osoby fizycznej na jej żądanie. Przedsiębiorca może jednak wystawić fakturę dla osoby fizycznej również wtedy gdy konsument o nią nie poprosi. 

W takiej sytuacji będzie to po prostu potwierdzenie sprzedaży. Jeśli konsument nie poprosi o fakturę w ciągu trzech miesięcy, liczonych od końca miesiąca, w którym wykonano usługę lub dostarczono produkt, to nie trzeba jej wystawiać. Gdy klient poprosi o fakturę, to trzeba fakturę wystawić najpóźniej do 15 dnia kolejnego miesiąca.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Do czego służy faktura na osobę fizyczną?

W tym miejscu może pojawiać się pytanie: po co wystawiać fakturę VAT dla osoby fizycznej skoro przepisy nakazują zaewidencjonowanie sprzedaży na kasie fiskalnej? 

Paragon jest potwierdzeniem sprzedaży. Zawiera dane sprzedaży, numer kolejny, datę wystawienia, cenę towaru, wartość brutto i stawki podatków, czy wartość sumaryczną przedmiotu sprzedaży.

Są jednak przypadki, że przedsiębiorca nie musi posiadać kasy fiskalnej. Wtedy potwierdzeniem sprzedaży może być faktura, wystawiona np. przez program księgowy.

Osoba fizyczna, jak już wspominaliśmy, zawsze może poprosić o fakturę zamiast paragonu. W takiej sytuacji trzeba wystawić taką fakturę.

Faktura na rzecz osoby fizycznej – jak wystawiać?

Wystawienie faktury dla osoby prywatnej nie różni się niczym od wystawienia faktury dla przedsiębiorcy. Dane do faktury, które muszą się na niej znaleźć, są takie same:

  • data wystawienia dokumentu numer faktury zgodny z przyjętą numeracją,
  • dane wraz z adresami sprzedawcy i konsumenta,
  • NIP sprzedawcy,
  • datę dokonania lub zakończenia dostawy,
  • datę otrzymania zapłaty,
  • nazwę towaru,
  • jednostkę miary oraz ilość sprzedanych produktów,
  • cenę jednostkową netto – bez podatku VAT, kwoty ewentualnych rabatów lub zniżek,
  • wartość netto,
  • stawkę i wartość podatku VAT,
  • sumę sprzedaży netto, z podziałem na wartości objęte poszczególnymi stawkami podatku,
  • sprzedaż zwolnioną od podatku,
  • kwoty podatku VAT – z uwzględnieniem podziału na poszczególne stawki,
  • wartość należności brutto.

Jaka stawka VAT dla osoby prywatnej?

W przypadku faktury wystawionej dla osoby prywatnej nie zmieniają się też stawki podatku VAT. Muszą być na niej wpisane te same stawki podatku, jak w przypadku potwierdzania sprzedaży dla przedsiębiorców.

Faktura bez NIP a paragon

Jak już wspominaliśmy, fakturę dla klienta prywatnego można wystawić zawsze, nawet jeśli klient o nią nie poprosił. Należy jednak pamiętać, że faktura w żadnym wypadku nie zwalnia nas z konieczności dania klientowi paragonu. Chyba że nie musimy mieć kasy fiskalnej.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Do czego służy formularz ZUS ZUA? Szczegółowe omówienie zgłoszenia i zmiany danych osoby ubezpieczonej

0
zus zua

Chcąc korzystać z publicznych świadczeń społecznych i zdrowotnych, musimy być zgłoszeni do ubezpieczenia. Odbywa się to poprzez specjalnie przygotowane formularze. Jednym z takich formularzy jest ZUS ZUA. Za jego pomocą zgłaszamy się do ZUS-u. Jak wypełnić ten druk?

ZUS ZUA – zgłoszenie do ubezpieczenia i zmiana danych płatnika składek

Zgłoszenia osoby do ubezpieczenia należy dokonać zgodnie z zapisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, że zgłoszenia poprzez formularz ZUS ZUA dokonuje się w czasie nie dłuższym niż 7 dni od momentu powstania obowiązku ubezpieczeniowego. Przez „powstanie obowiązku ubezpieczeniowego” rozumiemy np. zatrudnienie pracownika na umowę o pracę.

Nieco inaczej wygląda sytuacja, jeśli chodzi o twórców i artystów – przedstawicieli tej grupy należy dodawać do ubezpieczenia w ciągu maksymalnie 7 dni od dnia, w którym otrzymano decyzję Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców. W decyzji tej znajduje się data rozpoczęcia działalności twórczej/artystycznej.

Z kolei osoby, które są obejmowane ubezpieczeniem społecznym dobrowolnie, mają prawo złożyć wniosek ZUS ZUA w dowolnie przez siebie wybranym terminie.

Informacje o wszelkich zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu (adres zamieszkania, zmiana nazwiska panieńskiego na mężowskie itp.) należy przekazywać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie nie dłuższym niż 7 dni od zaistnienia tych zmian.

Jak wypełnić ZUS ZUA? Wzór formularza ZUS ZUA

Formularze ZUS ZUA nie należą do szczególnie skomplikowanych. Mimo to trzeba być precyzyjnym podczas ich wypełniania – w przeciwnym wypadku Zakład Ubezpieczeń Społecznych odrzuci nasze pismo, co spowoduje marnotrawstwo czasu.

Przed objaśnieniem, jak wypełnić fromularz ZUS ZUA warto mu się przyjrzeć:

zus zua

zus zua

Tutaj znajdziesz formularz ZUS ZUA w formacie PDF.

Dzięki temu wyjaśnienie, jak wypełnić formularz ZUS ZUA, stanie się znacznie prostsze. Oto, jakie informacje należy wpisywać w poszczególnych polach tego formularza:

  1. Dane organizacyjne – jest to najkrótsza część, ponieważ należy zaznaczyć symbolem „X” pole 01 (pierwsze zgłoszenie do ubezpieczeń) lub  – ewentualnie – w polu 02 wpisać symbol 1 (aktualizacja danych osoby ubezpieczonej) lub 2 (korekta danych).
  2. Dane identyfikacyjne płatnika składek:
  • Pole 01 – numer NIP płatnika (trzeba go wpisać ciągiem, bez myślników itp.),
  • Pole 02 – numer REGON nadany przez Główny Urząd Statystyczny,
  • Pole 03-05 – wypełniają tylko płatnicy, którzy są osobą fizyczną (pola 03, 04, 05 to odpowiednio: PESEL, numer dowodu lub paszportu),
  • Pole 06 – nazwa skrócona płatnika (taka, jak podano we wniosku CEIDG-1),
  • Pola 07-09 – wypełniają je tylko płatnicy będący osobą fizyczną (dla pól 07, 08, 09 jest to odpowiednio: nazwisko, imię oraz data urodzenia płatnika).

III. Dane identyfikacyjne osoby zgłaszanej do ubezpieczeń:

  • Pole 01 – tu odpowiedź jest bardzo prosta, ponieważ należy wpisać numer PESEL osoby, którą chcemy zgłosić do ubezpieczenia. Taki numer jest nadawany przez Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności i można go znaleźć m.in. w dowodzie tożsamości,
  • Pole 02 – tego pola nie wypełnia płatnik składek chcący zgłosić osobę do ubezpieczenia,
  • Pole 03 – wypełniamy je w sytuacji, gdy osoba zgłaszana przez nas do ubezpieczenia nie posiada numeru PESEL. Wpisujemy wówczas cyfrę „1”, jeśli osoba ta posiada dowód osobisty. W przeciwnym wypadku (paszport) wpisuje się numer 2,
  • Pole 05 – jest to miejsce przeznaczone na serię i numer dowodu osobistego lub paszportu (w zależności od tego, co zostało wybrane w polu 03),
  • Pole 06 – nazwa skrócona firmy,
  • Pole 07 – nazwisko osoby zgłaszanej do ubezpieczenia ZUS,
  • Pole 08 – imię osoby zgłaszanej do ubezpieczenia ZUS,
  • Pole 09 – data urodzenia osoby zgłaszanej do ubezpieczenia ZUS.
  1. Dane ewidencyjne osoby zgłaszanej do ubezpieczeń:
  • Pole 01 – drugie imię, o ile zgłaszana osoba je posiada,
  • Pole 02 – nazwisko rodowe,
  • Pole 03 – obywatelstwo. Warto mieć na uwadze, że jeśli nie wpisze się żadnego oznaczenia w tym polu, ubezpieczonemu automatycznie przypisuje się obywatelstwo polskie,
  • Pole 04 – tu należy wpisać symbol płci poprzez przypisanie litery „M” mężczyznom oraz „K” kobietom.
  1. Tytuł ubezpieczenia – dział ten zostanie opisany w dalszej części tekstu.
  2. Dane o obowiązkowych ubezpieczeniach społecznych:
  • Pole 01 – umieszcza się tu datę, kiedy powstał obowiązek ubezpieczeń społecznych (wynika on np. z zatrudnienia pracownika),
  • Pole 02-05 – w tym miejscu zaznacza się rodzaje ubezpieczeń, którym będzie podlegała dana osoba (ubezpieczenie: emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe).

VII Dane o obowiązkowym ubezpieczeniu zdrowotnym

  • Pole 01 – data powstania obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego,
  • Pole 02 – składający się z trzech znaków symbol oddziału NFZ.

VIII-IX. Dane o dobrowolnym ubezpieczeniu społecznym oraz zdrowotnym. Podobnie jak sekcjach VI oraz VII, tu również należy umieścić daty powstania prawa do ubezpieczenia oraz rodzaj ubezpieczeń społecznych.

  1. Inne dane o osobie zgłaszanej do ubezpieczeń
  • Pole 01 – tu wpisuje się kod zawodu.
  1. Adres zameldowania na stałe miejsce pobytu
  • Pole 01 – kod pocztowy,
  • Pole 02 – miejscowość,
  • Pole 03 – gmina/dzielnica,
  • Pole 04 – ulica,
  • Pole 05 – numer domu,
  • Pole 06 – numer lokalu,
  • Pole 07 – numer telefonu,
  • Pole 08 – wypełnia się w przypadku kraju innego niż Polska, wpisując symbol państwa oraz kod pocztowy.

XII-XIII. Adres zamieszkania oraz adres do korespondencji (wypełnia się w sytuacji, gdy są inne niż adres zameldowania).

XIV. Oświadczenie płatnika składek o prawdziwości wpisanych danych.

  1. Oświadczenie osoby zgłaszanej/zgłoszonej do ubezpieczenia.

CZYTAJ TAKŻE:

  1. Wyrejestruj się z ubezpieczeń. Jak uzupełnić formularz ZUS ZWUA?
  2. Pełnomocnictwo ZUS PEL – jak je złożyć?
  3. Jak wypełnić formularz ZUS ZZA – zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego?
  4. Program Płatnik ZUS – jak się nim posługiwać?
  5. Zbieg tytułów do ubezpieczeń ZUS w 2024 roku – kiedy nie zapłacisz składek?

Kod tytułu ubezpieczenia ZUS ZUA

Do elementów, które są dla ZUS-u pomocne z punktu widzenia rozliczeń oraz ustalenia prawa do ubezpieczenia, zalicza się kod ubezpieczenia. Poniżej przedstawiamy najczęściej stosowane kody ubezpieczeń:

  • 05 10 0 0 – dla przedsiębiorców korzystających z pełnego ZUS,
  • 05 70 0 0 – dla przedsiębiorców korzystających z małego ZUS,
  • 01 10 0 0 – stosuje się o podczas rejestracji pracownika, aczkolwiek możliwości w tym zakresie jest więcej (można się na ten temat upewnić np. poprzez kontakt z ZUS). Kod ten wpisuje się w Polu 01 sekcji V.

ZUS ZUA czy ZZA?

Za pomocą formularza ZUS ZZA można zgłosić osobę do ubezpieczenia zdrowotnego. Ten dokument jest niezbędny w przypadku, gdy dana osoba ma obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgłoszenie do ubezpieczenia powinno być złożone nie później niż 7 dni od momentu, w którym pojawił się obowiązek ubezpieczenia, zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Formularz ZUS ZZA pełni także drugą istotną rolę – po jego wypełnieniu można dokonać korekty lub aktualizacji danych osobowych ubezpieczonej osoby. To odnosi się do wszelkich informacji, z wyjątkiem danych identyfikacyjnych i informacji o tytule oraz dacie rozpoczęcia ubezpieczenia.

Zmiany w danych identyfikacyjnych dokonuje się, korzystając z formularza ZUS ZUA. Natomiast zmianę kodu tytułu ubezpieczenia i daty rozpoczęcia ubezpieczenia można dokonać jedynie poprzez wyrejestrowanie osoby z obowiązku ubezpieczenia i ponowne jej zarejestrowanie. Wszelkie modyfikacje powinny być zgłoszone w terminie 7 dni od momentu ich wystąpienia.

Czym jest ZUS ZCNA? Jak go wypełnić? Szczegółowe omówienie formularza ZUS ZCNA

0
zus zcna

Dopełnianie licznych formalności jest konieczne, aby możliwe było korzystanie z systemu ubezpieczeń społecznych. Wśród dokumentów ZUS-owskich można wyróżnić między innymi druk ZUS ZCNA. Co to jest i jak wypełnić ten formularz? Odpowiedź na te pytania znajdziesz w naszym tekście.

Wniosek ZUS ZCNA – co to jest?

Formularz ZCNA ZUS to dokument, który wykorzystuje się w celu zgłoszenia członków rodziny do państwowego ubezpieczenia zdrowotnego. To jeszcze nie wszystko, ponieważ ZCNA może być używany również w celu zgłoszenia utraty uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego przez danego członka rodziny. 

Jeśli konieczne jest dokonanie korekty we wcześniej złożonym formularzu – również stosuje się w tym celu formularz ZUS ZCNA.

Zgłoszenie członka rodziny do ubezpieczenia zdrowotnego jest możliwe tylko w kilku przypadkach. Zostały one ściśle określone w przepisach prawnych.

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami członek rodziny może zostać zgłoszony poprzez druk ZUS jedynie wówczas, gdy nie podlega on aktualnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z innego tytułu. Musi też spełniać jeden z poniższych warunków i być:

  • dzieckiem wnioskodawcy lub małżonka wnioskodawcy, dzieckiem przysposobionym lub wnukiem, a także dzieckiem, nad którym płatnik sprawuje opiekę np. w ramach rodziny zastępczej. Dziecko musi mieć mniej niż osiemnaście lub dwadzieścia sześć lat, jeśli uczy się dalej w szkole lub na studiach, w tym również w ramach szkoły doktorskiej lub w zakładzie szkolenia nauczycielskiego;
  • dzieckiem wnioskodawcy niepełnosprawnym w stopniu znacznym – w takiej sytuacji nie ma limitu wiekowego;
  • małżonkiem płatnika składek – a zatem możliwe jest włączenie do ubezpieczenia społecznego np. niepracującego małżonka;
  • wstępnym (inaczej: przodkiem, czyli na przykład rodzicem, dziadkiem lub pradziadkiem), który pozostaje w jednym gospodarstwie domowym z osobą mającą status ubezpieczonego.

Podstawa prawna

Jeśli chodzi o podstawę prawną, kluczowe są takie akty prawne jak:

  • Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 r.;
  • Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
  • Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 20 grudnia 2020 r. w sprawie określenia wzorów zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego […].

ZUS ZCNA – jak wypełnić?

Poniżej znajduje się niewypełniony wniosek ZUS ZCNA:

zus zcna zus zcna

Możesz też pobrać formularz ZUS ZCNA w formacie PDF.

Jakie dane trzeba w nim zamieścić, by możliwe było zgłoszenie członka rodziny do ubezpieczenia? Poniżej znajduje się lista:

  1. Dane organizacyjne – ta sekcja jest wypełniana przez urzędników. 
  2. Dane identyfikacyjne płatnika składek (ZUS ZPA, ZUS ZFA), w tym m.in. Numer Identyfikacji Podatkowej, REGON, typ dokumentu tożsamości (paszport lub dowód osobisty), dane osobowe, data urodzenia.

III. Dane identyfikacyjne osoby ubezpieczonej – w trzeciej sekcji uzupełnia się informacje dotyczące danych identyfikacyjnych ubezpieczonego. Wpisywany jest numer PESEL, rodzaj dokumentu tożsamości, jego seria i numer, nazwisko imię i datę urodzenia osoby ubezpieczonej.

  1. Dane członka rodziny zgłaszanego do ubezpieczenia poprzez formularz ZUS ZCNA
  2. Adres zamieszkania członka rodziny zgłaszanego do ubezpieczenia zdrowotnego.
  3. Oświadczenie płatnika składek, w którym podaje się również datę sporządzenia formularza,  płatnik składek składa również podpis i/lub pieczątkę.

VII. Oświadczenie osoby ubezpieczonej składane w formie podpisu.

ZUS ZCNA – do kiedy wypełnić i jak wysłać ten dokument?

Ważne jest nie tylko prawidłowe wypełnienie ZUS ZCNA, ale także sporządzenie i wysyłka dokumentu w odpowiednim terminie. Zgodnie z przepisami druk ZCNA należy złożyć w czasie nie dłuższym niż siedem dni od momentu, gdy ubezpieczony poinformował płatnika składek o nabyciu prawa lub nastąpiło zdarzenie, które spowodowało konieczność zgłoszenia faktu. Przykładowo, należy to zrobić w ciągu siedmiu dni od utraty przez małżonka pracy.

W jaki sposób należy złożyć formularz ZUS ZCNA? Płatnik ma na to trzy sposoby – są one następujące:

  • tryb zdalny (ZUS ZCNA online),
  • osobista wizyta w placówce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
  • poczta tradycyjna.

W pierwszym z wyżej wymienionych przypadków trzeba zalogować się na PUE (PUE – Platforma Usług Elektronicznych), czyli platformę umożliwiającej wysyłkę dokumentacji ubezpieczeniowej online.

Kolejny sposób to wypełnienie papierowego formularza ZUS ZCNA. Druk można pobrać ze strony Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wydrukować, a następnie złożyć w placówce ZUS lub urzędomacie.

Alternatywnym rozwiązaniem jest korespondencja pocztowa. Dobrym rozwiązaniem jest wysyłka listu poleconego, ponieważ zyskujemy wówczas potwierdzenie wysyłki dokumentów.

ZUS ZCNA – wyrejestrowanie

Wyrejestrowanie członka rodziny nie odbywa się za pomocą ZUS ZCNA. Używa się do tego formularza ZUS ZWUA. Płatnik składek może w ten sposób wyrejestrować osobę zgłoszoną do ubezpieczenia lub siebie, jeśli przestał obowiązywać tytuł do ubezpieczenia (może być to np. zakończenie działalności gospodarczej).

Formularz ZUS ZWUA należy przekazać w czasie do 7 dni od momentu, w którym przestał obowiązywać tytuł uprawniający do ubezpieczenia. Dłuższy termin obowiązuje w sytuacji, gdy chodzi o pracowników skierowanych do pracy za granicą w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, przedstawicielstwach przy ONZ itp. Obowiązuje wówczas termin 30 dni.

Dokumenty związane z wyrejestrowaniem można złożyć drogą pisemną (osobista wizyta w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych lub wysyłka wniosku pocztą) bądź elektroniczną.

Podrzędne i nadrzędne zasady rachunkowości w skrócie – zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych

0
zasady rachunkowości

Prowadzenie ewidencji księgowej w przedsiębiorstwie jest obowiązkowe. Ważne jest, by nie tylko robić to terminowo, ale i wywiązywać się z tego obowiązku zgodnie z tzw. zasadami rachunkowości. Co musisz wiedzieć, prowadząc księgowość w firmie? Poznaj zasady rachunkowości.

Jakie są zasady rachunkowości?

Przez zasady rachunkowości rozumie się zbiór reguł, procedur oraz norm, które stosuje się w odniesieniu do ewidencji działalności gospodarczej. Celem, dla którego stosuje się te zasady, jest dostarczanie pełnych informacji na temat tego, jaka jest kondycja finansowa prowadzonej działalności gospodarczej.

Reguły te czasem są krytykowane, ale praktyka pokazuje, że ich stosowanie to konieczność – dzięki odgórnym zasadom można uzyskać jasny, rzetelny i pełny obraz sytuacji, w jakiej znajduje się dane przedsiębiorstwo.

Według jednego z podziałów reguły te dzieli się na:

  • nadrzędne zasady rachunkowości finansowej (czasem określane także jako podstawowe zasady rachunkowości),
  • podrzędne (szczegółowe) zasady rachunkowości finansowej.

Czym charakteryzuje się każda spośród tych grup?

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Podstawowe, czyli nadrzędne zasady rachunkowości

Nadrzędne zasady rachunkowości możemy znaleźć w Ustawie o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku. Należą do nich takie reguły jak zasady:

  • memoriałowa – zasada memoriału w rachunkowości oznacza, że trzeba ujmować operacje gospodarcze (czyli przychody i koszty) w momencie ich wystąpienia, nie zaś w dacie zapłaty;
  • współmierności – koszty związane z określonymi przychodami trzeba ujmować w tym okresie, w którym zostały ujęte wpływy;
  • zasada ciągłości, czasem określana również jako zasada porównywalności – konieczne jest stosowanie z jednego roku na drugi takich samych sposobów działania. Dzięki temu można będzie porównywać dane;
  • ostrożnej wyceny (zasada ostrożności rachunkowość) – niezbędne jest dokonywanie rozważnej wyceny poszczególnych składników majątku firmowego;
  • istotności – ewidencja rachunkowa firmy musi być przygotowana w taki sposób, by zawierała informacje na temat wszystkich operacji gospodarczych, które mogą mieć znaczenie z punktu widzenia kondycji finansowej danego przedsiębiorstwa;
  • wiarygodności – rozumie się ją tak, że rachunkowość powinna odzwierciedlać rzetelny, wiarygodny obraz sytuacji, w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo. Dane należy zebrać w taki sposób, by można było je przetworzyć oraz i sporządzić z nich sprawozdanie finansowe;
  • kontynuacji działania – domyślnie zakłada się, że dana jednostka będzie kontynuowało działalność w przyszłości, którą da się realnie przewidzieć. Trzeba mieć to na uwadze np. podczas wyceny składników majątku (należności, zobowiązań itp.);
  • przewagi treści nad formą – podczas przedstawiania danych księgowych ważniejsze od kwestii formalnych jest rzeczywiste przedstawienie sytuacji, w jakiej znajduje się dana jednostka.

Podrzędne zasady rachunkowości (zasady szczegółowe)

Wyżej opisane reguły to podstawowe normy, do których trzeba się stosować podczas prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie są to jednak jedyne wymogi.

Wręcz przeciwnie – ich przedłużeniem są tzw. podrzędne (szczegółowe) zasady rachunkowości. Mają one za zadanie uszczegółowić reguły nadrzędne, które są dość ogólne.

Poniżej przedstawiamy reguły podrzędne, na podstawie których trzeba prowadzić ewidencję księgową – są to zasady:

  • dokumentacji – wszystkie operacje gospodarcze powinny zostać odpowiednio udokumentowane;
  • kompletności – należy w sposób systematyczny ująć wszystkie istotne transakcje gospodarcze z danego okresu czasu;
  • terminowości – sporządzenie sprawozdania finansowego powinno odbyć się w terminie wynikającym z przepisów;
  • porównywalności – sprawozdania należy sporządzać w taki sposób, by można było porównywać bilans, rachunek zysków i strat itp. dla różnych okresów w działalności danego przedsiębiorstwa, jak i dokumenty przygotowywane przez różne firmy;
  • zrozumiałości – dokumenty sprawozdawcze sporządza się tak, by mogła z łatwością zrozumieć je również osoba z zewnątrz (o ile dysponuje wiedzą w zakresie rachunkowości). Rzecz jasna, reguła zrozumiałości nie oznacza jeszcze, że sprawozdanie powinno zawierać sformułowania potoczne. Wręcz przeciwnie – konieczne jest stosowanie słownictwa specjalistycznego z zakresu finansów/księgowości/podatków;
  • bezstronności – informacje w sprawozdaniu należy przedstawiać w sposób obiektywny, bez wartościowania czy gradacji. To osoba, która odczytuje dane (może być to np. analityk finansowy czy inwestor zainteresowany kupnem całej firmy lub też części udziałów), powinna sama ocenić, jaki jest wydźwięk tych danych.

Podobnie jak reguły ogólne, te szczegółowe normy również wynikają z przepisów prawa. W tym przypadku kluczowe jest rozporządzenie Ministra Finansów z dn. 5 lipca 2010 roku w sprawie szczególnych zasad rachunkowości. Szczególne zasady rachunkowości budżetowej odnoszą się one zarówno do firm prywatnych, jak i jednostek samorządu terytorialnego.

Uniwersalne zasady rachunkowości

Wyróżnia się również uniwersalne zasady rachunkowości. Do zasad uniwersalnych zaliczają się zasady powszechnie stosowane w rachunkowości we wszystkich krajach, niezależnie od przyjętych rozwiązań i regulacji.

Zaliczają się do niej:

  • zasada podwójnego zapisu każdej operacji gospodarczej,
  • zasada periodyzacji.

Dlaczego powinieneś znać zasady rachunkowości?

Jest kilka powodów, które sprawiają, że jako przedsiębiorca powinieneś znać zasady rachunkowości. Przede wszystkim, pozwoli ci to:

  • ustalić wynik finansowy firmy;
  • lepiej zrozumieć twój biznes – dzięki analizie poprawnie sporządzonego sprawozdania łatwiej będzie ci przeprowadzić rzetelną, miarodajną ocenę kondycji twojej firmy i jej części;
  • ocenić sytuację finansową przedsiębiorstwa;
  • uniknąć sankcji finansowych ze strony państwowych organów kontrolnych;
  • sprawować skuteczny nadzór nad pracą wykonywaną na co dzień przez pracowników – zapewne jako przedsiębiorca nie będziesz zajmować się prowadzeniem ewidencji, łatwiej jednak skontrolujesz rzetelność pracy działu księgowego.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Więcej na temat rachunkowości przeczytasz w kategorii Biuro rachunkowe.