Strona główna Blog Strona 18

Kto ma obowiązek złożenia informacji o wysokości przychodu uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski IFT-2R?

0
ift-2r

Deklaracja IFT-2R to formularz, który służy do informowania urzędu skarbowego o należnościach wypłaconych zagranicznym kontrahentom. Poznaj zasady i terminy wypełnienia deklaracji. Dowiedz się gdzie i komu ją wysłać. Oto najważniejsze informacje o IFT-2R w pigułce.

Deklaracja IFT-2R jest informacją o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski.

Kto składa deklarację IFT-2R?

Deklarację IFT-2R składają przedsiębiorcy, w tym:

osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą,

spółki osobowe,

spółki prawa handlowego,

którzy w trakcie roku kalendarzowego wypłacili zagranicznemu kontrahentowi wynagrodzenie z tytułu świadczeń i usług niematerialnych. Dotyczy więc firm, które dokonały tzw. importu usług.

Deklarację należy złożyć w urzędzie skarbowym do 31 marca za rok poprzedni. Składamy odrębne deklaracje dla każdego zagranicznego odbiorcy. Mamy obowiązek przekazać ją również kontrahentowi, którego dotyczy.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to funkcjonalny i wszechstronny program księgowy. Jest świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.

Czym różni się IFT-2 od IFT-2R? Informacje o umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania

FT-2 i IFT-2R to dwa różne druki informacyjne, które dotyczą wypłat wynagrodzeń dla zagranicznych kontrahentów z tytułu świadczeń i usług niematerialnych. 

IFT-2 jest informacją składaną na wniosek kontrahenta w trakcie roku podatkowego, natomiast IFT-2R jest informacją składaną po zakończonym roku podatkowym przez przedsiębiorcę, który dokonał wypłat.

Różnica dotyczy też terminu składania obu druków. IFT-2 należy przekazać kontrahentowi i urzędowi skarbowemu w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania, natomiast czas na złożenie IFT-2R mija 31 marca za rok poprzedni.

IFT-2 i IFT-2R mają podobne informacje, takie jak dane płatnika i odbiorcy, rodzaj i wysokość przychodu, stawkę i kwotę podatku u źródła. Jednak IFT-2R zawiera dodatkowo dane o certyfikacie rezydencji kontrahenta i umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Warto też pamiętać, że brak złożenia IFT-2 nie skutkuje sankcjami, a przedsiębiorca, który nie dopełnił obowiązku przekazania IFT-2R może być ukarany grzywną.

Którą deklarację wybrać?

IFT-1R dotyczy przychodów uzyskanych z zagranicy, a IFT-2R dotyczy wydatków poniesionych na współpracy z zagraniczną firmą: 

  • IFT-1R jest informacją składaną przez polskiego przedsiębiorcę, który otrzymał wynagrodzenie z tytułu świadczeń i usług niematerialnych od zagranicznego kontrahenta. Informację musi trafić do urzędu skarbowego właściwego dla podatnika w terminie do 31 stycznia za rok poprzedni;
  • IFT-2R składa polski przedsiębiorca, który wypłacił wynagrodzenie z tytułu świadczeń i usług niematerialnych zagranicznemu kontrahentowi. Informację należy złożyć do Lubelskiego Urzędu Skarbowego w terminie do 31 marca za rok poprzedni.

Jak wypełnić deklarację?

Wypełnienie IFT-2R wymaga wykonania kolejnych kroków:

  1.  części A podajemy miejsce i cel składania informacji. Należy tu wskazać: 
    1. urząd skarbowy, 
    2. rok podatkowy, 
    3. numer identyfikacyjny,
    4. rodzaj informacji (IFT-2R).
  2. Części B to dane płatnika, czyli wypłacającego należności zagranicznemu kontrahentowi: 
    1. nazwa, 
    2. adres, 
    3. NIP, 
    4. REGON, 
    5. PESEL, 
    6. numer rachunku bankowego, 
    7. numer telefonu.
  3. Część C przeznaczona jest na dane podatnika (zagranicznego kontrahenta), czyli odbiorcy należności: 
    1. nazwa, 
    2. adres, 
    3. NIP, 
    4. numer identyfikacyjny w kraju rezydencji, 
    5. kraj rezydencji, 
    6. rodzaj podmiotu,
    7. rodzaj działalności.
  4. W części D należy wykazać wartość przychodu (dochodu) i podatku u źródła, czyli:
    1. kwotę należności, 
    2. stawkę podatku, 
    3. kwotę podatku, 
    4. podstawę prawną, 
    5. datę wypłaty, 
    6. numer faktury, 
    7. numer certyfikatu rezydencji,
    8. numer umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
  5. Część E przeznaczona jest na podanie sumy kontrolnej, czyli: 
    1. podsumowanie wartości z części D dla wszystkich podatników, 
    2. podpis osoby upoważnionej do reprezentacji płatnika,
    3. datę wypełnienia formularza.

IFT-2R – jakie usługi?

Usługi, które podlegają deklaracji IFT-2R, to usługi niematerialne, które nie są związane z dostawą towarów, nieruchomości, środków transportu czy też z udziałem w spółkach.

To czy usługa podlega wykazaniu w deklaracji IFT-2R wynika z kryteriów zapisanych w art. 21 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w załączniku nr 1 do tej ustawy. 

Przykładem są usługi reklamowe, usługi licencyjne (w tym sprzedaż praw autorskich i wzorów przemysłowych), usługi badawcze (także analityczne), usługi doradcze (audytowe, szkoleniowe, konsultingowe), usługi prawne, usługi księgowe, usługi informatyczne, usługi artystyczne, turystyczne, usługi medyczne czy edukacyjne.

Warto pamiętać, że nie wszystkie usługi niematerialne podlegają deklaracji IFT-2R. Do takich wyjątków należą usługi transportowe, ubezpieczeniowe i finansowe.

IFT-2R a certyfikat rezydencji

Certyfikat rezydencji podatkowej jest dokumentem, który potwierdza, że zagraniczny kontrahent jest podatnikiem w swoim kraju rezydencji i podlega tam opodatkowaniu. Certyfikat rezydencji podatkowej może być podstawą do zastosowania zwolnienia lub obniżenia stawki podatku u źródła, jeśli Polska ma z danym krajem umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy pamiętać, że posiadanie certyfikatu rezydencji podatkowej nie zwalnia z obowiązku złożenia informacji IFT-2R. 

Czy IFT-2R trzeba wysłać do kontrahenta?

Tak, informację roczną należy wysłać do kontrahenta. Mówi o tym art. 26 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepisy nie regulują, w jaki sposób druk należy przekazać kontrahentowi – forma jest dowolna. IFT-2R można wysłać np. pocztą lub e-mailem.

Jak wysłać IFT-2R elektronicznie?

Aby wysłać IFT-2R elektronicznie, należy:

  • pobrać odpowiedni formularz z zakładki e-Deklaracje na stronie www.podatki.gov.pl;
  • wypełnić formularz (podając dane płatnika, podatnika, wartość przychodu/dochodu i podatku u źródła, a także inne informacje wymagane przez ustawę);
  • podpisać formularz podpisem kwalifikowanym lub danymi autoryzującymi;
  • wysłać formularz do Lubelskiego Urzędu Skarbowego za pomocą wtyczki do podpisywania i przesyłania danych XML z interaktywnych formularzy PDF, dostępnych na e-Deklaracje. Należy też pamiętać o pobraniu i zachowaniu Urzędowego Poświadczenia Odbioru (UPO).

IFT-2R – do jakiego urzędu skarbowego?

Informację IFT-2R należy złożyć do Lubelskiego Urzędu Skarbowego. Miejsce zamieszkania płatnika lub siedziby kontrahenta nie ma znaczenia. Trzeba pamiętać, że informację IFT-2R można złożyć wyłącznie w formie elektronicznej za pomocą systemu e-Deklaracje.

Termin złożenia deklaracji

Termin złożenia deklaracji mija 31 marca następującego po roku podatkowym, którego informacja dotyczy.

Rozlicz się z Małą Księgowością

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Więcej o rozliczaniu podatku dochodowego od osób prawnych przeczytasz w kategorii Rozliczanie podatku.

Kiedy dostanę zwrot podatku PIT za 2023 rok? Zobacz, jak sprawdzić status zwrotu podatku z Urzędu Skarbowego?

0
status zwrotu podatku

Jak sprawdzić zwrotu podatku? Dzięki usłudze oferowanej przez Urząd Skarbowy, dokładniej poznasz termin zwrotu. Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, jak to zrobić.

Rozliczenie PIT i zwrot nadpłaty podatku

Rozliczanie zeznań podatkowych za 2023 roku zaczęło się 15 lutego 2024 r. Podatnicy, którzy chcą skorzystać z usługi Twój e-PIT znajdą w niej gotowe deklaracje podatkowe PIT-28, PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38 oraz oświadczenia PIT-OP i informacji PIT-DZ.

Termin na rozliczenie mija 30 kwietnia, jednak osoby, które zrobią to wcześniej, szybciej otrzymają zwrot nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Krajowa Administracja Skarbowa informowała, że w 2023 roku podatnicy czekali na zwrot podatku średnio 12 dni.

Czy wiesz, że…?

swoje dochody możesz kontrolować dzięki Małej Księgowości. Niezależnie od wybranej formy opodatkowania, zawsze będziesz na bieżąco ze swoimi finansami i łatwo obliczysz należny podatek.

Gdzie można sprawdzić status zwrotu podatku?

Aby sprawdzić status zwrotu podatku, skorzystaj z usługi e-Urząd Skarbowy na stronie podatki.gov.pl. Oto kroki, które musisz wykonać:

  1. Zaloguj się do usługi e-Urząd Skarbowy (Twój e-PIT) za pomocą Profilu Zaufanego, e-Dowodu, mObywatel lub bankowości elektronicznej, ewentualnie podając Twój PESEL/NIP i kwotę przychodów.
  2. Wybierz zakładkę 'Złożone dokumenty’, a następnie 'Status zwrotu’.
  3. Zobaczysz informację o tym, czy urząd skarbowy wysłał już przelew, kiedy i na jaki rachunek (będziesz mógł też porównać zwroty z poprzednich lat).

Kiedy otrzymasz zwrot nadpłaty PIT za 2023 rok? Do 3 miesięcy oczekiwania

Czas oczekiwania na zwrot podatku zależy od formy, w jakiej złożysz swoje zeznanie podatkowe, a także od terminu, w którym to zrobisz. 

PIT wysłany elektronicznie

  • Jeśli wysłałeś PIT przed 15 lutego: zwrot dostaniesz najpóźniej do 1 kwietnia 2024 (do 45 dni).
  • Jeśli wysłałeś PIT między 15 lutego a 30 kwietnia: otrzymasz zwrot do 45 dni po dniu następującym po dniu złożenia deklaracji.
  • Nie wysłałeś PIT-u samodzielnie, został automatycznie zaakceptowany 30 kwietnia: do 30 lipca 2024 (do 3 miesięcy).
  • Posługujesz się Kartą Dużej Rodziny: do 30 dni po złożeniu deklaracji.

PIT papierowy

  • Jeśli twoja deklaracja trafiła do Urzędu Skarbowego do 15 lutego: zwrot dostaniesz do połowy maja 2024.
  • Jeśli Twoja deklaracja trafiła do Urzędu Skarbowego od 15 lutego do 30 kwietnia: zwrot dostaniesz do 3 miesięcy od dnia następującego po dniu złożenia deklaracji.

CZYTAJ TAKŻE:

  1. Do kiedy PIT za 2023 rok? Terminy rozliczania PIT 2024 
  2. PIT-36 – kogo dotyczy? Jak go wypełnić?
  3. Jak wypełnić PIT-37. Instrukcja krok po kroku i termin składania PIT-u 2023
  4. Jak zapłacić mniejszy podatek dochodowy? 10 pomysłów 
  5. Poznaj Małą Księgowość Rzeczpospolitej

Zwrot podatku dla emerytów

Skarbówka zwróci nadpłacony podatek niektórym osobom pobierającym świadczenia emerytalne. Na zwrot mogą liczyć emeryci ze świadczeniami do maksymalnie 2 500 zł brutto miesięcznie, czyli 30 000 zł rocznie. Wynika to z tego, że oprócz składki zdrowotnej, od 13. i 14. emerytury potrącono również zaliczkę na podatek dochodowy PIT. To znaczy, że emeryci dostali niższe wypłaty i mogą spodziewać się zwrotu zaliczki pobranej przez ZUS lub KRUS.

Ile emeryci będą czekali na zwrot nadpłaconego podatku? Obowiązują takie same zasady, jak w przypadku innych podatników: do 45 dni w przypadku e-deklaracji i 3 miesięcy dla deklaracji papierowych.

Ile wyniesie zwrot podatku PIT dla emerytów? Najwięcej otrzymają osoby, które miały niskie świadczenia oraz rozliczały się wspólnie z małżonkami. Kwota zwrotu wyniesie od 78 zł do 413 zł.

Kontroluj swoje dochody z Małą Księgowością

W programie księgowym Mała Księgowość Rzeczpospolitej możesz wystawiać faktury i dokumenty JPK, prowadzić Księgę Przychodów i Rozchodów i kontrolować ponoszone koszty. Znajdziesz w nim wszystkie funkcje niezbędne do płynnego prowadzenia księgowości firmy, niezależnie od tego, czy rozliczasz się według skali, liniowo, ryczałtem, czy też kartą podatkową. Wszystkiego o Małej Księgowości dowiesz się na mk.rp.pl.

Więcej o rozliczaniu podatku dochodowego od osób fizycznych dowiesz się z kategorii PIT.

Załącznik PIT/D do PIT-37 za 2023 w 2024 roku – rozliczenie ulg mieszkaniowych

0
pit d

Korzystałeś z co najmniej jednej ulgi związanej z kredytem mieszkaniowym, spłatą pożyczki z pracy, remontem/budową domu lub systematycznym oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej? Wypełnij PIT/D – oto najważniejsze informacje na temat tego załącznika do zeznań podatkowych.

Załącznik PIT/D do deklaracji PIT za 2023 rok

PIT/D jest załącznikiem do zeznań podatkowych, w którym wykazujemy należne nam ulgi mieszkaniowe, związane z wydatkami na cele mieszkaniowe. 

PIT/D składa się z trzech części: B, C i D, które dotyczą odliczeń od dochodu, od podatku i informacji dodatkowych. 

Podatnik wypełnia i składa omawiany załącznik, jeśli korzysta z co najmniej jednej ulgi związanej z:

  • kredytem mieszkaniowym,
  • spłatą pożyczki z pracy,
  • remontem,
  • budową domu,
  • systematycznym oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej.

PIT/D dołącza się do zeznania PIT-28, PIT-36 lub PIT-37 składanego w urzędzie skarbowym (nigdy osobno).

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

PIT/D – rozliczanie wydatków na cele mieszkaniowe w deklaracji PIT-37, 36 i 28

PIT/D zawiera informacje o ulgach mieszkaniowych, które w rocznym rozliczeniu PIT za 2023 stosuje się wyłącznie na zasadach praw nabytych, czyli kontynuacji wcześniejszych odliczeń. 

Podatnik odliczy w PIT/D ulgę:

  • odsetkową, czyli wydatki poniesione na spłatę odsetek od kredytu mieszkaniowego, które nie przekraczają kwoty 374 290 zł (jeśli spłacany jest kredyt mieszkaniowy zaciągnięty w latach 2002-2006);
  • z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej (kontynuacja praw nabytych przed 1 stycznia 2002 roku);
  • spłatę (wraz z odsetkami) kredytu bankowego lub pożyczki z pracy, otrzymanych w latach 1992-1993 na cele mieszkaniowe – kontynuacja praw nabytych przed 1 stycznia 1994 roku;
  • mieszkaniową (w tym z tytułu budownictwa wielorodzinnego na wynajem, remont, modernizację lub budowę domu), czyli odliczeń, które nie znalazły pokrycia w dochodach, przychodach lub podatku za lata ubiegłe (kontynuacja praw nabytych przed 1 stycznia 2004 roku).

Załącznik PIT/D składają wyłącznie osoby, które rozliczają nabyte w latach ubiegłych ulgi budowlane. Należy też pamiętać, że PIT/D nie jest związany z tzw. zwrotem VAT za materiały budowlane.

Jakie wydatki na cele mieszkaniowe można odliczyć od podatku dochodowego?

Odliczeń wydatków na cele mieszkaniowe można dokonać od dochodu lub od podatku, w zależności od rodzaju ulgi i sposobu opodatkowania. 

Od dochodu (przychodu) można odliczyć spłacone odsetki – jeśli inwestycja mieszkaniowa (rozpoczęta w latach 2002-2006) zakończona została dopiero w 2023 roku, to w zeznaniu za 2023 rok odliczane są odsetki od kredytu mieszkaniowego za okres od 1 stycznia 2002 roku i zapłacone od tego dnia oraz od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty 374 290 zł.

Od podatku, jeśli podatnik poniósł w 2023 r. dalsze (podlegające odliczeniu) wydatki na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową. Kwota ta nie może przekroczyć 30% wydatków poniesionych w 2023 roku, maksymalnie 11 340 zł oraz nie więcej niż przysługujący podatnikowi limit odliczeń mieszkaniowych.

Jak złożyć formularz PIT/D?

Aby skorzystać z ulg, podatnik wypełnia załącznik PIT/D i dołącza go do zeznania PIT-36, PIT-37 lub PIT-28. W kolejnych krokach wypełniający:

  1. sprawdza, czy spełnia warunki do skorzystania z ulg mieszkaniowych, takie jak: ulga odsetkowa, spłata kredytu lub pożyczki na cele mieszkaniowe, odliczenia wydatków mieszkaniowych, systematyczne oszczędzanie w kasie mieszkaniowej;
  2. wypełnia odpowiednie części formularza PIT/D, zgodnie z opisem zamieszczonym w broszurze informacyjnej. W formularzu podaje kwoty wydatków mieszkaniowych, które może odliczyć od dochodu lub podatku oraz identyfikator podatkowy małżonka, jeśli rozlicza się wspólnie;
  3. dołącza PIT/D do zeznania podatkowego składanego za 2023 rok. PIT/D jest zawsze załącznikiem do zeznania, nigdy nie występuje jako samodzielny dokument. Jeśli podatnik odlicza odsetki od kredytu mieszkaniowego, to powinien dołączyć również oświadczenie PIT-2K;
  4. składa zeznanie podatkowe wraz z PIT/D i ewentualnym PIT-2K do właściwego urzędu skarbowego lub przez internet (Twój e-PIT), do 30 kwietnia 2024 roku.

Aby prawidłowo wypełnić PIT/D, należy posiadać dokumenty potwierdzające poniesione wydatki mieszkaniowe, takie jak umowy kredytowe, faktury, rachunki czy zaświadczenia z kasy mieszkaniowej.

Druk PIT/D do pobrania

Druk PIT/D do załączenia do deklaracji PIT-28, PIT-36 lub PIT-37 pobierzesz tutaj.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

O odliczeniach od podatku dochodowego os osób fizycznych przeczytasz więcej w kategorii PIT.

Zbieg tytułów do ubezpieczeń ZUS w 2024 roku – kiedy nie zapłacisz składek?

0
zbieg tytułów do ubezpieczeń

Kiedy występuje zbieg tytułów do ubezpieczeń? Osoba, która prowadzi działalność gospodarczą, a jednocześnie jest zatrudniona na umowę o pracę, zawarła umowę o dzieło/zlecenie lub pobiera emeryturę czy rentę, może mieć obowiązek, lub możliwość dobrowolnego przystąpienia do ubezpieczeń z każdego z nich. Przedstawiamy, jakie są zasady dotyczące opłacania składek w przypadku zbiegu tytułów do ubezpieczeń.

Kiedy następuje zbieg tytułów do ubezpieczeń społecznych?

Zbieg tytułów do ubezpieczeń to sytuacja, w której dana osoba spełnia warunki do objęcia ubezpieczeniami w ZUS z co najmniej dwóch tytułów, np. przykład umowy o pracę i działalności gospodarczej, umowy zlecenia i działalności pozarolniczej czy też pobierania emerytury i wykonywania umowy zlecenia. 

Taki zbieg tytułów do ubezpieczeń może dotyczyć ubezpieczeń społecznych (emerytalnego, rentowego, chorobowego, wypadkowego) i ubezpieczenia zdrowotnego.  

Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają m.in. (art. 13 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych): 

  • pracownicy, od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku;
  • osoby wykonujące pracę nakładczą oraz zleceniobiorcy;
  • członkowie spółdzielni;
  • osoby prowadzące pozarolniczą działalność, wspólnicy jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnicy spółki jawnej, partnerskiej lub komandytowej oraz komplementariusze w spółce komandytowo-akcyjnej;
  • osoby współpracujące przy prowadzeniu pozarolniczej działalności, wykonywaniu umowy agencyjnej albo umowy zlecenia lub współpracy z osobami fizycznymi;
  • osoby świadczące pracę lub usługi w zamian za akcje obejmowane w prostej spółce akcyjnej;
  • osoby wykonujące odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania;
  • bezrobotni;
  • osoby pobierające stypendium;
  • osoby pobierające świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu oraz osoby pobierające zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, a także osoby pobierające wynagrodzenie przysługujące w okresie korzystania ze świadczenia górniczego albo w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie;
  • osoby pobierające świadczenie szkoleniowe po ustaniu zatrudnienia;
  • żołnierze niezawodowi w służbie czynnej oraz osoby odbywające służbę zastępczą;
  • osoby pozostające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego;
  • osoby pobierające świadczenie pielęgnacyjne;
  • osoby przystępujące dobrowolnie do ubezpieczeń.
Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Zbieg tytułów do ubezpieczeń ZUS w przypadku różnych umów

Zależnie od rodzaju tytułów do ubezpieczeń, osoba podlegająca zbiegowi może mieć obowiązek opłacać składki z jednego lub z kilku tytułów, w niektórych sytuacjach może wybrać, z którego tytułu chce opłacać składki.  

Zbieg tytułów do ubezpieczeń ma wpływ na wysokość składek, prawo do świadczeń i okresy składkowe i nieskładkowe. 

Dwie umowy zlecenia

Dla osoby, która wykonuje co najmniej dwie umowy zlecenia, obowiązkowe są ubezpieczenia społeczne z wszystkich umów do momentu przekroczenia kwoty minimalnego wynagrodzenia, wtedy, z każdej kolejnej umowy trzeba będzie opłacać tylko składkę zdrowotną. 

Umowa o pracę i umowa zlecenie

Może się zdarzyć, że pracownik podpisze umowę zlecenie z obecnym pracodawcą  – w takiej sytuacji istnieje obowiązek opłacania wszystkich składek na ubezpieczenia ZUS od umowy zlecenia. 

Umowa zlecenie w przypadku studenta do 26. roku życia

Student, który nie ukończył 26. roku życia i utrzymuje status studenta i zawarł umowę zlecenie, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom w ZUS.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Umowa zlecenie 2024 – jaka jest minimalna stawka godzinowa? Czy na zleceniu trzeba opłacać składki ZUS?
  2. Składki ZUS w kosztach jednoosobowej działalności gospodarczej – kiedy można je odliczyć?
  3. Działalność gospodarcza studenta – zakładanie firmy, podatki, ZUS
  4. Jak uzyskać zaświadczenie o niezaleganiu ZUS? Do czego jest potrzebne? Wypełnij wniosek
  5. Umowa zlecenia a umowa o dzieło – podobieństwa i różnice. ZUS, podatek i wypowiedzenie

Jaki jest zbieg tytułów ubezpieczeń społecznych w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej?

Spójrzmy na przykłady zbiegu tytułów do ubezpieczeń, biorąc pod uwagę prowadzenie działalności gospodarczej. Należy rozróżnić zbieg tytułów do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego.

Ubezpieczenia społeczne – obejmują ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe (dobrowolne) i wypadkowe. Zasady opłacania składek na te ubezpieczenia zależą od rodzaju tytułów do ubezpieczeń i wysokości podstawy wymiaru składek. Niektóre możliwe przypadki zbiegu tytułów do ubezpieczeń społecznych to:

Działalność gospodarcza i etat

Jeśli wynagrodzenie z etatu jest co najmniej równe minimalnemu, nie trzeba płacić składek z działalności. Jeśli wynagrodzenie z etatu jest niższe niż minimalne, należy płacić składki z obu tytułów.

Działalność gospodarcza i umowa-zlecenie, umowa agencyjna lub umowa o świadczenie usług

Jeżeli przedmiot umowy jest zgodny z przedmiotem działalności, nie trzeba płacić składek z umowy. Przedmiot umowy jest inny niż przedmiot działalności? Zasady opłacania składek zależą od wysokości podstawy wymiaru składek z obu tytułów i formy opodatkowania działalności.

Działalność gospodarcza i emerytura

Emeryt jest zwolniony z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z działalności (może je opłacać dobrowolnie).

Działalność gospodarcza i renta

Rencista podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z działalności do czasu ustalenia prawa do emerytury (nie dotyczy renty rodzinnej i rent spoza systemu powszechnego).

Działalność gospodarcza i jednoosobowy wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

Składki na ubezpieczenia społeczne opłaca się tylko z jednej, wybranej działalności, a składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaca się od każdej działalności.

Jaki jest zbieg tytułów ubezpieczenia w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej? Składka zdrowotna

Ubezpieczenie zdrowotne obejmuje prawo do świadczeń z publicznej opieki zdrowotnej. Z zasady składkę na ubezpieczenie zdrowotne trzeba opłacać z każdego tytułu do ubezpieczenia, chyba że występują określone warunki zwolnienia. Niektóre możliwe przypadki zbiegu tytułów do ubezpieczenia zdrowotnego to: 

Działalność gospodarcza i umowa o pracę

Składkę na ubezpieczenie zdrowotne płaci się od wynagrodzenia z etatu i z działalności. Pracownicy, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne nie przekracza minimalnego wynagrodzenia, są zwolnieni z opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu działalności, jeśli dodatkowe przychody z tytułu działalności nie przekraczają miesięcznie 50% minimalnego wynagrodzenia lub opłacany jest podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Działalność gospodarcza i umowa-zlecenie, umowa agencyjna lub umowa o świadczenie usług

Składkę na ubezpieczenie zdrowotne płaci się od działalności i każdej umowy. Jeśli rozlicza się podatek dochodowy na zasadach ogólnych, skala podatkowa lub podatek liniowy, składka na ubezpieczenie zdrowotne stanowi 9% podstawy wymiaru składek (dochodu z działalności gospodarczej). Jeśli rozlicza się podatek dochodowy ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, składka na ubezpieczenie zdrowotne to 9% zryczałtowanej podstawy. Jeśli płaci się kartę podatkową, składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% minimalnego wynagrodzenia. Dodatkowo przedsiębiorców obowiązuje roczne rozliczenie składek zdrowotnych.

Działalność gospodarcza i emerytura

Emeryt jest zwolniony z opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu działalności, jeśli świadczenie emerytalne brutto nie przekracza miesięcznie kwoty minimalnego wynagrodzenia i dodatkowe przychody z tytułu działalności nie są wyższe miesięcznie od 50% kwoty najniższej emerytury lub opłacany jest podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Działalność gospodarcza i renta

Rencista musi płacić składkę na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu działalności.

Działalność gospodarcza i jednoosobowy wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

Składkę na ubezpieczenie zdrowotne płaci się od dochodów z każdej działalności. 

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii ZUS.

Likwidacja środka trwałego w ewidencji księgowej

0
likwidacja środka trwałego

Maszyna, samochód lub inny środek trwały służył w firmie do prowadzenia działalności gospodarczej, jednak zużył się i nie będzie już przydatny. Należy przeprowadzić proces likwidacji, jednak jak to zrobić? Przedstawiamy najważniejszej informacje o zasadach likwidacji środka trwałego.

Jak przeprowadzić likwidację środka trwałego?

Zacznijmy od tego, czym jest środek trwały. To składnik majątku przedsiębiorstwa, który:

  • jest namacalny i można go zidentyfikować;
  • jest kontrolowany przez jednostkę, jest w jej posiadaniu lub użytkowaniu;
  • można go wycenić na podstawie ceny zakupu, rynkowej wartości lub kosztów wytworzenia;
  • został nabyty, wytworzony lub otrzymany w inny sposób;
  • będzie używany do prowadzenia działalności gospodarczej lub oddany do używania innym podmiotom na podstawie umowy;
  • ma długi okres użytkowania, który przekracza rok;
  • ma wartość początkową powyżej 10 000 zł.

Do środków trwałych zaliczamy nieruchomości, obiekty inżynierii lądowej i wodnej, inwentarz żywy, urządzenia i maszyny, środki transportu, narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie.

Likwidacja środka trwałego to wycofanie go z użytkowania i usunięcie z majątku jednostki. Powodem może być zużycie, utrata przydatności, zniszczenie lub niezdatność do dalszego użytkowania.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Protokół likwidacji środka trwałego i dowód wewnętrzny LT – darmowy wzór do pobrania

Likwidację środka trwałego należy udokumentować protokołem likwidacji oraz dowodem wewnętrznym LT, który potwierdza postawienie środka trwałego w stan likwidacji i pozwala go wyksięgować z ewidencji bilansowej i pozabilansowej.

Dokumenty te pobierzesz tutaj:

Likwidacja środka trwałego w pełni zamortyzowanego i jego księgowanie 

Aby prawidłowo przeprowadzić likwidację środka trwałego, należy podjąć następujące kroki: 

Udokumentować postawienie środka trwałego w stan likwidacji

Takim dokumentem może być np. pisemna decyzja kierownika jednostki lub zatwierdzony przez niego protokół komisji likwidacyjnej.

Na podstawie takiego dokumentu wystawić dowód wewnętrzny LT – likwidacja środka trwałego

Dowód wewnętrzny LT zawiera m.in.:

  1. nazwę;
  2. numer inwentarzowy;
  3. wartość początkową środka trwałego;
  4. sposób i datę likwidacji;
  5. podpisy osób odpowiedzialnych.

Wyksięgować środek trwały z ewidencji bilansowej

Oznacza to, że należy zaksięgować wartość początkową środka trwałego na koncie 01 „Środki trwałe” oraz wartość odpisów amortyzacyjnych na koncie 07 „Odpisy umorzeniowe środków trwałych”.

Jeśli środek trwały nie został całkowicie zamortyzowany, to jego niezamortyzowaną wartość (wartość netto) należy zaksięgować na koncie 76 „Pozostałe koszty operacyjne”. W ten sposób ujmuje się stratę z likwidacji środka trwałego.

Ująć środek trwały w ewidencji pozabilansowej

Zaksięgować wartość początkową środka trwałego na koncie 09 „Środki trwałe w likwidacji”. W ten sposób środek trwały jest wyodrębniony z aktywów trwałych jednostki i oczekuje na fizyczną likwidację. Nie należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego w likwidacji.

Przeprowadzić fizyczną likwidację środka trwałego

Może ona polegać na demontażu, zezłomowaniu czy utylizacji środka trwałego.

Sporządzić protokół likwidacyjny

Potwierdza on zakończenie likwidacji i zawiera m.in.:

  • nazwę,
  • numer inwentarzowy,
  • wartość początkową środka trwałego,
  • sposób i datę likwidacji,
  • koszty,
  • przychody związane z likwidacją oraz podpisy osób odpowiedzialnych.

Załącznikiem do protokołu są dowody poniesionych kosztów lub uzyskanych przychodów (np. faktury, potwierdzenie złomowania czy potwierdzenie uiszczenia opłaty środowiskowej).

Wyksięgować środek trwały z ewidencji pozabilansowej

Należy też zaksięgować koszty i przychody związane z likwidacją na kontach 76 „Pozostałe koszty operacyjne” i 75 „Pozostałe przychody operacyjne”.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Czym są środki trwałe? Co się do nich zalicza?
  2. Amortyzacja środków trwałych – co to?
  3. Czym są niskocenne środki trwałe? Definicja, ewidencja i amortyzacja niskocennych składników majątku
  4. Jak rozlicza się środki trwałe w budowie? W jaki sposób ustalić ich wartość początkową?
  5. Samodzielne prowadzenie księgowości – dlaczego warto?

Likwidacja środka trwałego nie w pełni zamortyzowanego

Odpisy amortyzacyjne należy księgować do miesiąca wystawienia dokumentu likwidacji środka trwałego LT. Trzeba pamiętać, że zakończenie amortyzacji następuje nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego, lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia niedoboru (art. 32 ust. 1. ustawy o rachunkowości). 

Niezamortyzowana wartość likwidowanego środka trwałego (księgowa wartość netto) należy ująć na koncie 76 „Pozostałe koszty operacyjne”.

Częściowa likwidacja środka trwałego

Częściowa likwidacja środka trwałego polega na odłączeniu części składowej środka trwałego, która nie jest już używana w prowadzonej działalności gospodarczej. Np. tylko jeden element maszyny czy urządzeń uległ zużyciu, czy zniszczeniu i należy go wycofać z użytkowania, a resztę urządzenia nadal wykorzystywać.

Likwidacja a sprzedaż środka trwałego

Dzięki sprzedaży środka trwałego przedsiębiorstwo lub inna jednostka uzyskuje przychód. To odróżnia sprzedaż od likwidacji, która prowadzi do np. złomowania środka trwałego.  

Trzeba pamiętać, że likwidacja środka trwałego nie powoduje powstania przychodu podatkowego, a jedynie koszt podatkowy (w wysokości niezamortyzowanej wartości środka trwałego). Inaczej w przypadku sprzedaży urządzenia, maszyny, nieruchomości czy pojazdu. Sprzedaż powoduje powstanie przychodu podatkowego w wysokości ceny sprzedaży, a koszt podatkowy w wysokości niezamortyzowanej wartości środka trwałego. 

Sprzedaż środka trwałego może wymagać korekty podatku VAT od zakupu, jeśli był on objęty prawem do odliczenia VAT. 

Likwidując środek trwały, należy sporządzić dokument LT. Sprzedaż wymaga natomiast przygotowania faktury sprzedaży.

Likwidacja środka trwałego a VAT

Likwidacja środka trwałego nie wymaga korekty naliczonego podatku VAT (także w po skorzystaniu z prawa do odliczenia podatku naliczonego). 

Podatek od towarów i usług można odliczyć od wydatków związanych z likwidacją środka trwałego, jeżeli był on związany z prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Jak przeprowadzić likwidację środka trwałego w Małej Księgowości?

W programie Mała Księgowość możesz zarządzać środkami trwałymi swojej firmy. Aby zlikwidować środek trwały:

  1. W menu otwórz 'Środki trwałe’.
  2. Utwórz dokument 'LT’ służący do likwidacji środka trwałego.

Przeczytaj więcej w kategorii Środki trwałe.

Inwentaryzacja kasy – jak przeprowadzić inwentaryzację gotówki w kasie? Poznaj protokół spisu z natury

0
inwentaryzacja kasy

Inwentaryzacja pieniędzy i innych środków pieniężnych znajdujących się w kasie, to obowiązek przedsiębiorcy. Zasady inwentaryzacji są ściśle określone. Sprawdzamy najważniejsze zasady przeprowadzania spisu z natury, których trzeba przestrzegać.

Na czym polega inwentaryzacja kasy?

Inwentaryzacja kasy (spis z natury) na koniec roku polega na spisaniu, wycenieniu i porównaniu stanu środków pieniężnych znajdujących się w kasie z danymi ksiąg rachunkowych. To obowiązkowy element prowadzenia rachunkowości przez przedsiębiorców, który potwierdza sprawozdania finansowe i zapewnia ich rzetelność.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Jak przeprowadzić inwentaryzację środków pieniężnych?

Inwentaryzację kasy przeprowadza zespół spisowy obecny przy ręcznym liczeniu gotówki i sporządzaniu protokołu. Policzy wszystkie banknoty i monety oraz inne środki pieniężne. Sporządza protokół inwentaryzacji kasy z informacjami o rzeczywistym i księgowym stanie kasy. Zespół musi również wyjaśnić i rozliczyć ewentualne różnice inwentaryzacyjne. Spójrzmy na szczegóły. 

Inwentaryzacja kasy na koniec roku polega na przeliczeniu środków pieniężnych w kasie, w walucie polskiej i obcej oraz innych wartości pieniężnych (np. weksli lub czeków, ich stan, ważność czy terminy płatności). Członkowie zespołu spisowego sprawdzają też wyrywkowo bilon i banknoty w opakowaniach. Należy również porównać stan rzeczywisty z ostatnim raportem kasowym, aby ustalić ewentualne różnice inwentaryzacyjne. 

Inwentaryzacja to również sprawdzenie zasad obrotu gotówkowego w jednostce, m.in. prawidłowego zabezpieczenia pomieszczenia kasowego oraz przechowywanej gotówki (w tym np. stanu działania instalacji alarmowej czy sejfu), przestrzegania pogotowia kasowego, prawidłowości zabezpieczeń środków pieniężnych w drodze z banku do kasy i odwrotnie, poprawności dokumentowania i raportowania wpłat i wypłat czy też potwierdzenia na piśmie odpowiedzialności materialnej kasjera za mienie, które mu powierzono.

Ewidencja księgowa spisu z natury z kasy

Nieodłącznym elementem jest sporządzenie protokołu z inwentaryzacji kasy, zawierającego informacje o stanie gotówki, saldzie kasowym, niedoborach lub nadwyżkach, a także uwagi dotyczące zabezpieczenia kasy i pomieszczenia kasowego. 

Trzeba pamiętać, że niedobór w kasie należy zapisać w ewidencji księgowej, w zależności od tego czy był: 

  • niezawiniony –  taki niedobór księgowany jest jako koszt operacyjny lub strata nadzwyczajna, który wynika np. z błędu w ewidencji czy kradzieży; zapisy księgowe: Wn „Pozostałe koszty operacyjne”, Ma „Rozliczenie niedoborów”;
  • zawiniony – pracownik odpowiedzialny będzie musiał spłacić zobowiązanie; zapisy księgowe będą wyglądały tak: Wn „Pozostałe rozrachunki z pracownikami”, Ma „Rozliczenie niedoborów”. 

Ewentualne różnice rozlicza się w księgach rachunkowych tego roku, na który przypada termin inwentaryzacji.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Kasa fiskalna – dla kogo?
  2. Działalność nierejestrowana a kasa fiskalna
  3. Terminal płatniczy – cena. Jak zdobyć terminal za darmo? Jak wybrać odpowiedni terminal?
  4. Jaka jest kara za brak remanentu? Na czym polega remanent i kto musi go przeprowadzić?
  5. Remanent a składka zdrowotna przedsiębiorcy za 2023 rok – uwzględnij różnice remanentowe podczas ustalania podstawy składki

Jak często przeprowadzać inwentaryzację kasy?

Inwentaryzację kasy należy przeprowadzać przynajmniej raz w roku (w ostatni dzień każdego roku obrotowego).  

Trzeba pamiętać, że inwentaryzacja kasy jest konieczna również w każdym przypadku zmiany kasjera. Możliwy jest również kontrolny spis z natury przeprowadzany w terminach wyznaczonych przez kierownika jednostki/firmy.

Inwentaryzacja kasy na koniec roku

Inwentaryzację kasy – aktywów pieniężnych z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych –  należy przeprowadzić na ostatni dzień każdego roku obrotowego, czyli w przypadku roku kalendarzowego na dzień 31 grudnia (art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości). Można to zrobić na koniec ostatniego dnia pracy w starym roku lub na początek pierwszego dnia pracy w nowym roku, pod warunkiem że stan kasy jest dokładnie taki, jak w dniu bilansowym.

Protokół inwentaryzacji kasy

Protokół inwentaryzacji kasy to dokument, który potwierdza, że przeliczono środki pieniężne w kasie i porównano je z zapisami księgowymi. Zawiera informacje o stanie gotówki, saldo kasowym, ewentualnych niedoborach lub nadwyżkach, a także o zabezpieczeniu kasy i pomieszczenia kasowego. 

W protokole powinny znaleźć się następujące dane: 

  • nazwa jednostki,
  • oznaczenie kasy,
  • data inwentaryzacji,
  • dane przewodniczącego i członków zespołu spisowego oraz osoby materialnie odpowiedzialnej,
  • informacja o stanie gotówki (z podziałem na nominały, ilość i kwotę w zł),
  • wartość salda kasowego,
  • nadwyżka/niedobór wraz z wyjaśnieniem przyczyn powstania,
  • ostatni numer raportu kasowego (ostatni numer dowodu KP/KW),
  • ewentualne uwagi,
  • podpisy członków zespołu spisowego oraz osoby odpowiedzialnej materialnie.  

Protokół należy sporządzić w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Należy go przechowywać wraz z inną dokumentacją księgową przez 5 lat od dnia jego sporządzenia.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Prawo gospodarcze.

Sprzedaż udziałów w spółce z o.o.

0
sprzedaż udziałów w spółce z o.o.

Sprzedaż udziałów w spółce z o.o. jest czynnością prawną, która polega na przeniesieniu praw i obowiązków związanych z posiadaniem udziałów w spółce na inną osobę lub podmiot. Oto najważniejsze informacje dotyczące zasad zbycia udziałów. Sprawdźmy, z czym wiąże się ta operacja.

Jak wygląda sprzedaż udziałów w spółce z o.o.?

Sprzedaż udziałów wymaga spełnienia kilku warunków formalnych, takich jak: 

  • formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi – umowa sprzedaży udziałów musi być zawarta w tej formie pod rygorem nieważności (art. 180 kodeksu spółek handlowych), z wyjątkiem spółek zarejestrowanych w systemie S24;
  • zawiadomienia spółki – spółka musi zostać poinformowana o zbyciu udziałów przez zbywcę lub nabywcę, w przeciwnym razie zbycie nie jest skuteczne (sprzedający nadal traktowany jest jako wspólnik), spółkę należy zawiadomić w terminie 7 dni od zawarcia umowy;
  • zgody spółki/innych wspólników – jeżeli umowa spółki lub statut spółki uzależnia zbycie udziałów od zgody spółki, lub w inny sposób je ogranicza, potrzebna jest zgoda zarządu spółki lub sądu rejestrowego. Zbycie udziałów bez zgody jest nieważne;
  • zapłacić podatek dochodowy od zysku ze sprzedaży udziałów (19%, obowiązek zbywcy, który uzyskał dochód) oraz podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC 1% (więcej informacji na ten temat niżej).  

Sprzedaż udziałów wymaga aktualizacji księgi udziałów i wpisu do KRS. Zarząd spółki ma obowiązek wprowadzić zmiany do księgi udziałów i złożyć do sądu rejestrowego nową listę wspólników. W przypadku zmiany wspólnika posiadającego co najmniej 10% udziałów, konieczne jest również dokonanie wpisu do rejestru przedsiębiorców KRS.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Sprzedaż udziałów w spółce z o.o. cudzoziemcowi

Sprzedaż udziałów w spółce z o.o. cudzoziemcowi jest możliwa, jednak należy sprawdzić, czy umowa spółki (lub ustawy) nie zawiera ograniczeń co do zbywalności udziałów lub udziela zgody na zbycie udziałów cudzoziemcowi.  

Jeśli spółka jest właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium Polski, cudzoziemiec musi uzyskać zezwolenie na nabycie lub objęcie udziałów od ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Zezwolenie wydaje się na wniosek cudzoziemca, jeżeli: nabycie udziałów przez cudzoziemca nie spowoduje zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego,  a potencjalny nabywca wykaże, że zachodzą okoliczności potwierdzające jego więzi z Rzeczpospolitą Polską. 

Do takich okoliczność należy posiadanie polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia, zawarcie małżeństwa z obywatelem RP, posiadanie zezwolenia na pobyt czasowy, stały lub rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, członkostwo w organie zarządzającym przedsiębiorców (kontrolowana osoba prawna lub spółka handlowa) oraz wykonywania w Polsce działalności gospodarczej lub rolniczej. 

Zezwolenia nie wymaga nabycie udziałów przez obywateli i podmioty z państw Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacji Szwajcarskiej. 

Oczywiście zbywca i nabywca, który nie jest obywatelem Polski, muszą dopilnować pozostałych zasad, którymi obwarowana jest sprzedaż udziałów w spółce z o.o. (m.in. sporządzić umowę sprzedaży, zawiadomić spółkę oraz uzyskać zgodę innych wspólników).

Sprzedaż udziałów w spółce z o.o między wspólnikami

Sprzedaż udziałów między wspólnikami wymaga sprawdzenia umowy spółki, bo ta może zawierać ograniczenia lub wymogi dotyczące zbywania udziałów, np. prawo pierwokupu, zgodę spółki/innych wspólników czy zakaz konkurencji. 

Czy do sprzedaży udziałów potrzebny jest notariusz? Tak, bo umowa sprzedaży udziałów musi być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności (podpisy muszą być złożone w obecności notariusza, wyjątek dotyczy spółek ujętych w S24). 

Obie strony transakcji muszą przestrzegać również pozostałych zasad obowiązujących przy sprzedaży udziałów między wspólnikami spółki z o.o.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Umorzenie udziałów w spółce z o.o. – procedura przymusowego i dobrowolnego umorzenia udziałów wspólnika
  2. Czy dziecko może mieć udziały w firmie?
  3. Kiedy zapłacisz podatek od czynności cywilnoprawnych? Kto jest z niego zwolniony? Ile wynosi PCC?
  4. Kiedy potrzebny jest notariusz?
  5. Prawa i obowiązki wspólników spółki wg. Kodeksu spółek handlowych
  6. Koszty notarialne

Jeżeli umowa sprzedaży udziałów musi być zawarta w obecności notariusza, który poświadcza własnoręczność podpisów stron, to jakie będą koszty notarialne? 

Wspólnicy zapłacą notariuszowi w zależności od wartości udziałów. Wynagrodzenie będzie wynosiło 1/10 maksymalnej stawki: 

1) do 3000 zł – 100 zł;

2) powyżej 3000 zł do 10 000 zł – 100 zł + 3% od nadwyżki powyżej 3000 zł;

3) powyżej 10 000 zł do 30 000 zł – 310 zł + 2% od nadwyżki powyżej 10 000 zł;

4)powyżej 30 000 zł do 60 000 zł – 710 zł + 1% od nadwyżki powyżej 30 000 zł;

5) powyżej 60 000 zł do 1 000 000 zł – 1010 zł + 0,4% od nadwyżki powyżej 60 000 zł;

6) powyżej 1 000 000 zł do 2 000 000 zł – 4770 zł + 0,2% od nadwyżki powyżej 1 000 000 zł;

7) powyżej 2 000 000 zł – 6770 zł + 0,25% od nadwyżki powyżej 2 000 000 zł.

Sprzedaż udziałów bez notariusza

Czy możliwa jest sprzedaż udziałów bez notariusza? Z zasady nie, jednak ustawodawca przewidział furtkę. Podpisy notarialnie poświadczone nie będą potrzebne jeżeli spółka z o.o. została założona poprzez system S24 i umowa sprzedaży zostanie podpisana w S24. Należy pamiętać, że taka sprzedaż opiera się na wzorcu umowy, którego nie można zmienić. To oznacza, że jeżeli stronom transakcji zależy na umieszczeniu w umowie niestandardowych zapisów, to zbywca i nabywca powinni podpisać ją u notariusza.

Sprzedaż udziałów w spółce z o.o. a podatek

Od sprzedaży udziałów w spółce z o.o. należy odprowadzić podatek: 

  • od czynności cywilnoprawnych (PCC), który wynosi 1% wartości udziałów, płaci go nabywca udziałów, chyba że strony postanowią inaczej, nabywca udziałów zobowiązany jest do złożenia w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowej PCC-3 w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy;
  • dochodowy (PIT lub CIT) wynoszący 19% dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów, płaci go zbywca udziałów; dochód ten stanowi różnicę pomiędzy ceną sprzedaży a kosztem uzyskania udziałów, rozliczenie podatku PIT/CIT następuje na formularzu PIT-38 lub CIT-8.

Sprzedaż udziałów jest zwolniona z podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Spółki.

Umorzenie udziałów w spółce z o.o. – procedura przymusowego i dobrowolnego umorzenia udziałów wspólnika

0
umorzenie udziałów w spółce z o.o.

Umorzenie udziałów jest jednym ze sposobów na wyjście wspólnika ze spółki. Na czym polega, jak je przeprowadzić, co dzieje się z umorzonymi udziałami i czy ta czynność jest opodatkowana – odpowiedzi te i inne najważniejsze pytania znajdą się w naszym raporcie.

Na czym polega umorzenie udziałów w spółce z o.o.?

Umorzenie udziałów w spółce z o.o. polega na likwidacji udziałów posiadanych przez jednego lub więcej wspólników. Oznacza to wygaśnięcie związanych z nimi praw udziałowych. Zasady umorzenia udziałów w spółce reguluje art. 199. kodeksu spółek handlowych. 

Umorzenie może nastąpić:

  • za zgodą wspólnika (umorzenie dobrowolne),
  • bez jego zgody (umorzenie przymusowe),
  • automatycznie w razie ziszczenia się określonego zdarzenia (umorzenie automatyczne).  

Umorzenie udziałów może skutkować obniżeniem kapitału zakładowego spółki lub umorzeniem z czystego zysku. 

Czego wymaga umorzenie udziałów? Podjęcia uchwały przez zgromadzenie wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.  

Zgodnie z kodeksem spółek handlowych, uchwała powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Wynagrodzenie za umorzenie udziałów w spółce

Wynagrodzenie, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników.  

W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie. 

Należy pamiętać, że wspólnik może zgodzić się na umorzenie bez wynagrodzenia – w takim przypadku nie ma odpłatnego zbycia udziałów i nie ma konieczności odprowadzenia podatku.

Umorzenie dobrowolne

Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę. Takie umorzenie określane jest dobrowolnym (art. 199. § 1 k.s.h.).

Oto jak wygląda umorzenie udziałów w spółce krok po kroku: 

  • wspólnik wyraża zgodę na umorzenie i określa liczbę i wartość udziałów, kwotę wynagrodzenia i datę umorzenia;
  • zgromadzenie wspólników podejmuje uchwałę o umorzeniu udziałów, w której wskazuje podstawę prawną, wysokość wynagrodzenia i źródło finansowania umorzenia;
  • spółka i wspólnik zawierają umowę nabycia udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia. Umowa ta musi być sporządzona w formie pisemnej z notarialnie poświadczonymi podpisami;
  • spółka zgłasza zmiany do KRS, jeśli umorzenie udziałów wiąże się z obniżeniem kapitału zakładowego lub zmianą umowy spółki. 

Umorzenie dobrowolne następuje z chwilą nabycia udziałów przez spółkę. Wspólnik, którego udziały zostały umorzone, traci status udziałowca i otrzymuje wynagrodzenie za umarzane udziały. Wynagrodzenie to może być ustalone dowolnie przez strony.

Umorzenie przymusowe

Umorzenie przymusowe polega na umorzeniu udziałów wspólnika, bez jego zgody, z przyczyn określonych w umowie spółki. Zazwyczaj celem jest usunięcie ze spółki niepożądanego wspólnika. 

Przykłady takich przyczyn to następujące działania wspólnika: 

  • działa w sposób konkurencyjny wobec spółki;
  • ujawnia tajemnice przedsiębiorstwa;
  • wyrządzenie szkody spółce;
  • jego wkład niepieniężny do spółki ma wady;
  • nie wywiązuje się ze swoich obowiązków wynikających z umowy spółki lub uchwały wspólników, np. zwlekał z wnoszenie dopłat;
  • jego udziały zostały zajęte przez komornika;
  • wspólnik zmarł i pozostali udziałowcy nie chcą, aby w jego miejsce wystąpili następcy prawni. 

Umorzenie przymusowe wymaga uchwały zgromadzenia wspólników. W uchwale należy precyzyjnie określić podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia za umarzane udziały i uzasadnienie.

 Wynagrodzenie nie może być niższe od wartości aktywów netto przypadających na udział wspólnika. Umorzenie przymusowe może skutkować obniżeniem kapitału zakładowego spółki lub umorzeniem z czystego zysku.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Czy dziecko może mieć udziały w firmie?
  2. Jak przebiega likwidacja spółki komandytowej? Czy można zamknąć spółkę bez likwidacji?
  3. Prawa i obowiązki wspólników spółki wg. Kodeksu spółek handlowych
  4. Spółka akcyjna – podstawowe informacje
  5. Prezes zarządu w spółkach kapitałowych – czym się zajmuje?

Umorzenie automatyczne

Umorzenie automatyczne udziałów w spółce z o.o. występuje, kiedy dochodzi do zdarzenia określonego w umowie spółki. W takiej sytuacji udziały są umarzane bez zgody wspólnika i uchwały zgromadzenia wspólników. Wystarczy potwierdzenie przez zarząd, że nastąpiło umorzenie. 

Umorzenie automatyczne możliwe jest dzięki kodeksowi handlowemu, który daje wspólnikom prawo do zapisania w umowie spółki stosownych regulacji. Należy jednak pamiętać, że zdarzenie musi być wskazane w umowie spółki, być obiektywnie możliwe do stwierdzenia i nie powinno podlegać uznaniowości. 

Jednym z najbardziej popularnych zdarzeń prowadzących do umorzenia automatycznego jest śmierć wspólnika przy wyłączeniu wstąpienia spadkobierców do spółki. Inne zdarzenie to osiągnięcie określonego parametru finansowego przez spółkę czy skazanie wspólnika prawomocnym wyrokiem sądu, czy utraty kwalifikacji zawodowych.  

Wysokość wynagrodzenia za umorzony automatycznie udział powinna być określona w umowie spółki lub w uchwale zgromadzenia wspólników. Finansowanie umorzenia automatycznego następuje z czystego zysku lub poprzez obniżenie kapitału zakładowego spółki. 

Wynagrodzenie za umorzony udział nie może być niższe od wartości aktywów netto przypadających na udział, chyba że wspólnik wyrazi zgodę na nieodpłatne umorzenie.

Umorzenie udziałów a obniżenie kapitału spółki

Jeżeli umorzenie udziałów wiąże się z obniżeniem kapitału spółki, to należy przeprowadzić tzw. postępowanie konwokacyjne. Na czym ono polega? 

To procedura, która ma chronić wierzycieli spółki z o.o. w przypadku obniżenia kapitału zakładowego. Polega na: 

  • ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym o obniżeniu kapitału zakładowego i wezwaniu wierzycieli spółki do wniesienia ewentualnego sprzeciwu w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, jeżeli nie zgadzają się na obniżenie;
  • zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, którzy zgłosili sprzeciw w wyznaczonym terminie;
  • zgłoszeniu do KRS uchwały o obniżeniu kapitału zakładowego. 

Warto pamiętać, że w przypadku umorzenia z czystego zysku nie ma konieczności obniżenia kapitału zakładowego i tym samym przeprowadzenia postępowania konwokacyjnego.

Umorzenie udziałów w spółce z o.o – podatek

Opodatkowanie umorzenia udziałów zależy od tego, czy jest to umorzenie dobrowolne, przymusowe, czy automatyczne oraz, czy umorzenie jest nieodpłatne.

Jeżeli doszło do umorzenia dobrowolnego, to nabycie udziałów od wspólnika w celu ich umorzenia, traktuje się jako odpłatne zbycie udziałów i podlega ono opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ustawy o PIT (opodatkowanie dochodów stawką 19%). Jeśli umorzenie jest nieodpłatne, nie powstaje obowiązek podatkowy.  

Umorzenie przymusowe lub automatyczne również podlega opodatkowaniu podatkiem według stawki 19%.

 Podatek jest płatny od wartości wynagrodzenia za umorzone udziały, a te nie może być niższe od wartości aktywów netto przypadających na udział. Obowiązek podatkowy nie powstaje w przypadku wyrażenia przez wspólnika zgody na nieodpłatne umorzenie.

Umorzenie udziałów w spółce z o.o – księgowanie

Sposób księgowania umorzenia udziałów zależy od źródła finansowania umorzenia oraz od tego, czy umorzenie wiąże się z obniżeniem kapitału zakładowego spółki. 

Jeżeli doszło do umorzenia udziałów z czystego zysku (bez obniżenia kapitału zakładowego), to spółka zwiększa rezerwę kapitałową o wartość nominalną umorzonych udziałów, a następnie pomniejsza ją o kwotę wynagrodzenia wypłaconego wspólnikowi.

 W przypadku umorzenia udziałów z czystego zysku z obniżeniem kapitału zakładowego, spółka zmniejsza kapitał zakładowy o wartość nominalną umorzonych udziałów, a następnie zwiększa rezerwę kapitałową o różnicę między wartością nominalną a rynkową umorzonych udziałów.  

Jeżeli udziały umorzono w drodze obniżenia kapitału zakładowego bez zastosowania czystego zysku, spółka zmniejsza kapitał zakładowy o wartość nominalną umorzonych udziałów, a następnie wypłaca wspólnikowi wynagrodzenie z kapitału zapasowego lub z zysku z lat ubiegłych.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Spółki.

Wakacje od ZUS – założenia, kiedy wejdzie w życie?

0
wakacje od zus

Czym są wakacje od ZUS? To propozycja rządu, która ma odciążyć finansowo mikroprzedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Każdy z nich musi rozliczać i opłacać do ZUS składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe i wypadkowe), Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz ubezpieczenie zdrowotne (ubezpieczenie chorobowe jest dobrowolne). W 2024 roku to 1485,31 zł miesięcznie plus składka zdrowotna.

Teraz składek na ZUS (oprócz zdrowotnej) nie muszą opłacać tylko młodzi przedsiębiorcy, którzy rozpoczęli działalność gospodarczą. Przez 6 miesięcy mają prawo do tzw. ulgi na start. Po upływie tego okresu mogą zdecydować się na obniżoną składkę ZUS przez 24 miesiące, a następnie Mały ZUS Plus.

Wakacje od ZUS – założenia projektu

Obowiązkowe składki na ZUS to dla wielu przedsiębiorców duże obciążenie, bo ubezpieczenia społeczne i zdrowotne trzeba zapłacić bez względu na kondycję firmy. Jednak już wkrótce niektórzy właściciele firm będą mogli wziąć wakacje od ZUS i złapać oddech i kontynuować działalność. Przedstawiamy wszystko, co wiadomo o wakacjach od składek, kto skorzysta ze zwolnień, i które opłaty nadal będą obowiązkowe.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

 

Oto główne założenia rządowego projektu wakacji od ZUS: 

  • zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne – przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą będą mogli zrezygnować z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (emerytalnego, rentowego, wypadkowego) oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy przez jeden miesiąc w roku kalendarzowym. Składki te sfinansuje budżet państwa, to znaczy, że płatnik nie straci żadnych praw ani świadczeń, forma rozliczenia podatku dochodowego nie będzie miała znaczenia;
  • składka zdrowotna – przedsiębiorca nadal będzie miał obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne;
  • podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe za okres wakacji od ZUS stanowić będzie najniższa obowiązująca danego ubezpieczonego podstawa wymiaru składek;
  • wniosek o zwolnienie tylko w formie elektronicznej – aby skorzystać z wakacji od składek, płatnik będzie musiał złożyć stosowny wniosek w systemie teleinformatycznym ZUS, w miesiącu poprzedzającym miesiąc, który ma być objęty zwolnieniem. Nie będzie możliwości wycofania ani korekty wniosku, ZUS wezwie wnioskodawcę do usunięcia ewentualnych braków formalnych w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania (nieusunięcie tych braków sprawi, że wniosek nie zostanie rozpatrzony);
  • czas rozpatrzenia wniosku – ZUS ma do 40 dni na decyzję o zwolnieniu płatnika ze składek od dnia złożenia kompletnego wniosku;
  • obowiązki przedsiębiorcy – przedsiębiorca korzystający z wakacji od ZUS będzie zobowiązany do przesłania:
    • deklaracji rozliczeniowej,
    • imiennych raportów miesięcznych z informacją o składkach na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za siebie i ewentualnie innych ubezpieczonych,
  • wakacje od ZUS będą stanowić pomoc de minimis (wsparcie publiczne dla przedsiębiorców, którego nie trzeba zgłaszać do Komisji Europejskiej, ponieważ nie narusza konkurencji na rynku, nie może przekroczyć 200 tys. euro brutto w ciągu trzech lat lub 100 tys. euro dla firm transportowych).   

Warto pamiętać, że te założenia mogą się jeszcze zmienić przed przyjęciem projektu przez rząd. Według szacunków Ministerstwa Rozwoju i Technologii ze zwolnienia skorzysta ok. 1,8 mln osób, a jego koszt sięgnie ok. 1,73 mld zł w 2024 r.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Kto to jest mały przedsiębiorca? Dlaczego warto to ustalić? Definicja małego, mikro i średniego przedsiębiorcy wg. prawa przedsiębiorców
  2. Składki ZUS w kosztach jednoosobowej działalności gospodarczej – kiedy można je odliczyć?
  3. Ile wyniosą składki ZUS przedsiębiorcy w 2024 roku?
  4. Wniosek o zwrot składki zdrowotnej
  5. Jak nie płacić ZUS w 2024 roku? 7 sposobów na to, jak legalnie nie płacić składek na ubezpieczenia społeczne

Kto będzie mógł skorzystać z wakacji od ZUS?

Nie każdy przedsiębiorca będzie mógł skorzystać ze składkowego urlopu. Według rządowego projektu zwolnienie nie będzie przysługiwać przedsiębiorcom:

  • zatrudniającym więcej niż 10 pracowników i osiągającym roczny obrót przekraczający 2 mln euro;
  • prowadzącym działalności na rzecz byłych pracodawców;
  • którzy nie podlegają ubezpieczeniom społecznym z tytułu działalności gospodarczej i nie dysponują limitem pomocy de minimis.

Kiedy urlop dla przedsiębiorców wejdzie w życie?

Zgodnie z zapowiedziami przedstawicieli rządu, projekt ustawy od wakacji od ZUS jest teraz konsultowany między ministerstwami i zostanie przyjęty przez Radę Ministrów jeszcze w pierwszym kwartale 2024 roku, następnie trafi do Sejmu, a w życie wejdzie 1 października 2024 r.  

Rząd chce, aby pierwsi przedsiębiorcy mogli skorzystać z wakacji składkowych już w listopadzie 2024 roku. Jednak ostateczny termin zależy od przebiegu prac legislacyjnych (m.in. czasu procedowania nowych przepisów w Sejmie).

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii ZUS.

Ulga na złe długi – warunki skorzystania z ulgi na podatek od niezapłaconych faktur dla PIT, CIT i VAT

0
ulga na złe długi

Ulga na złe długi to sposób na odzyskanie podatku od niezapłaconych faktur przychodowych. Jest instrumentem, który ma chronić wierzycieli. Spójrzmy, na czym polega i jak ją stosować.

Ulga na złe długi – kiedy można z niej skorzystać?

Ulga na złe długi jest prawem do pomniejszenia podstawy opodatkowania dla przedsiębiorców, którzy nie dostają pieniędzy w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu płatności.

Z ulgi można skorzystać, jeżeli jest się podatnikiem podatku VAT oraz podatku dochodowego PIT lub CIT. Warunki i terminy jej stosowania różnią się w zależności od rodzaju podatku.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Ulga na złe długi w VAT

W przypadku ulgi na złe długi VAT podatnik może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności, określonego w umowie, lub na fakturze. 

Podatnik musi być zarejestrowany jako podatnik VAT czynny na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje korekty. Nie mogą również upłynąć 3 lata od końca roku, w którym wystawiono fakturę. 

Jeżeli kontrahentem jest podmiot niebędący podatnikiem VAT czynnym, to dodatkowo konieczne jest potwierdzenie nieściągalności wierzytelności prawomocnym orzeczeniem sądu, wpisem do rejestru długów lub ogłoszeniem upadłości konsumenckiej.

Warunki skorzystania z ulgi na złe długi – CIT

Podatnik może zmniejszyć podstawę opodatkowania o wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w umowie. 

Aby skorzystać z ulgi na złe długi, wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami CIT podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Dodatkowo dłużnik nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji (na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wierzyciel składa zeznanie podatkowe) oraz nie upłynęły 24 miesiące od końca roku kalendarzowego, w którym wierzyciel wystawił fakturę/zawarł umowę. 

Wierzytelność nie może być zbyta ani zabezpieczona na rzecz innego podmiotu. Należy ją udokumentować fakturą wystawioną w terminie określonym w ustawie o VAT. Należy pamiętać, że nie mogą upłynąć 3 lata od końca roku, w którym wystawiono fakturę.

Zmniejszenie podstawy opodatkowania dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty. Zmniejszenie to ma również wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Ulga na złe długi – PIT

Ulga na złe długi w podatku dochodowym ma zastosowanie do transakcji handlowych, dla których termin zapłaty upłynął po 31 grudnia 2019 roku. Podatnik może stosować ulgę na złe długi także przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Po uregulowaniu należności zarówno wierzyciel, jak i dłużnik dokonują korekty powrotnej.

Jakie są zasady ulgi na złe długi w PIT? Wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami PIT podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Dłużnik nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji. Na koniec, od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura/rachunek lub została zawarta umowa.

Ulga na złe długi w PIT może być zastosowana tylko po spełnieniu tych warunków.

Wierzytelność musi być udokumentowana fakturą, wystawioną w terminie określonym w ustawie o VAT (nie mogą upłynąć 3 lata od końca roku, w którym wystawiono fakturę).

Zmniejszenie podstawy opodatkowania dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty. Zmniejszenie to ma również wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jeżeli dłużnik ureguluje należność po dokonaniu korekty, wierzyciel dokonuje korekty powrotnej, czyli zwiększenia podstawy opodatkowania o wartość wierzytelności w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zapłata.

Ulga na złe długi – jakie są obowiązki dłużnika?

Spójrzmy teraz na obowiązki dłużnika, który nie zapłacił za fakturę, związane z ulgą na złe długi w podatku VAT i podatku dochodowym. 

W przypadku podatku VAT dłużnik musi skorygować odliczoną kwotę podatku, wynikającej z niezapłaconej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. 

W podatku dochodowym dłużnik musi zwiększyć podstawę opodatkowania o wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane, w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty.

Ulga na złe długi – co po spłacie długów?

Po uregulowaniu należności zarówno wierzyciel, jak i dłużnik dokonują korekty powrotnej. Korekta powrotna polega na przywróceniu stanu sprzed zastosowania ulgi na złe długi, czyli zwiększeniu podatku należnego u wierzyciela i podatku odliczonego u dłużnika w podatku VAT oraz zwiększeniu podstawy opodatkowania u wierzyciela i zmniejszeniu podstawy opodatkowania u dłużnika w podatku dochodowym. Korekty powrotnej dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zapłata.

Ulga na złe długi w zeznaniu rocznym

Ulgę na złe długi wykazuje się w załączniku PIT/WZ (w przypadku PIT-36, PIT-36L) wraz z opisaniem rodzaju wierzytelności. Dane dłużnika i wierzytelności (część B) wypełnia wierzyciel. Dane wierzyciela i zobowiązania (część C) wypełnia dłużnik, który dolicza do swojego zobowiązania płatności, których nie uregulował.

PIT/WZ zawiera nazwę dłużnika/nazwę wierzyciela, identyfikator podatkowy NIP, numer faktury/rachunku/umowy, datę wystawienia takiego dokumentu lub zawarcia umowy, datę upływu terminu zapłaty oraz wartość zobowiązania.

Uwaga! Jeżeli w grę wchodzi wiele wierzytelności/długów nierozliczonych, to nie należy ich sumować. Ta zasada obowiązuje również w przypadku długów dotyczących tej samej osoby czy podmiotu. Każdą wierzytelność lub dług trzeba wypełnić w innej części.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Rozliczanie podatku.