Strona główna Blog Strona 17

Pusta faktura – kto odpowiada za jej wystawienie?

0
dane do faktury

Za wprowadzenie pustej faktury do obiegu grożą poważne konsekwencje, włącznie z karą więzienia. Co może spotkać wystawcę i nabywcę i jak tego uniknąć? Prześwietlamy informacje na temat fikcyjnych faktur.

Co to jest pusta faktura?

Pusta faktura to dokument księgowy, który nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia (stanu faktycznego), czyli dotyczy dostawy towarów lub świadczenia usługi, które faktycznie nie wystąpiły.

Puste faktury mogą powstać przez pomyłkę lub w efekcie zaniedbania jednak częściej wystawiane są celowo. Przestępcy i nieuczciwi przedsiębiorcy używają ich do prania brudnych pieniędzy czy wyłudzania VAT. Efektem jest uszczuplenie należności finansowych, które powinny zasilić budżet państwa.

Zazwyczaj wyróżnia się trzy rodzaje pustej faktury:

  • dokumentującą transakcje, których nie było;
  • dokumentującą realne zdarzenia gospodarcze jednak odbiorca godzi się, że w takiej fakturze wymieniony jest innym podmiot niż rzeczywisty wystawca;
  • w której wystawca zataja dane podmiotu, który faktycznie dostarczył towar lub wykonał usługę (firmanctwo).

Mówiąc o pustych fakturach, warto pamiętać, że za wprowadzenie ich do obiegu grożą poważne konsekwencje, nie tylko karno-skarbowe.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Pusta faktura – konsekwencje podatkowe

Konsekwencje związane z wystąpieniem pustej faktury mogą spaść zarówno na sprzedawcę, który ją wystawił, jak i nabywcę. Na czym polegają? Zacznijmy od sprzedawcy.

Sprzedawca, który wystawił pustą fakturę:

  • ma obowiązek odprowadzenia VAT zgodnie z kwotą wystawioną na fakturze (nawet jeżeli zdarzenie wskazane na fakturze nie miały miejsca), wynika to z art. 108 ust. 1 ustawy VAT;
  • naraża się na sankcje wymienione w Kodeksie karnym skarbowym:
    • jeżeli podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych i w ten sposób naraża podatek na uszczuplenie, podlega grzywnie do 720 stawek dziennych, albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie;
    • nie wystawia faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia, wystawia je w sposób wadliwy albo odmawia ich wydania, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych;
    • wystawia fakturę lub rachunek w sposób nierzetelny albo takim dokumentem się posługuje, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych, karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku, albo obu tym karom łącznie.

Maksymalna kara za przestępstwo skarbowe może teraz wynieść 34 mln 560 tys. zł, a grzywna za wykroczenie 360 zł – 72 000 zł. Warto dodać, że przestępstwo zaczyna się od uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartości przedmiotu czynu w wysokości ponad pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jej popełnienia.

To nie są jedyne sankcje, które grożą za wprowadzenie do obrotu pustej faktury. 

Kodeks karny mówi, że osoba, która w celu użycia za autentyczną, podrabia lub przerabia fakturę w zakresie okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej, lub jej zwrotu albo zwrotu innej należności o charakterze podatkowym, lub używa takiej faktury jako autentycznej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 (art. 270a kk).

Jak uniknąć konsekwencji wystawienia pustej faktury?

Sprzedawca mógł wystawić pustą fakturę przez pomyłkę lub niedopatrzenie. W takiej sytuacji może uniknąć konsekwencji podatkowych, karno-skarbowych i karnych. W jaki sposób? 

Pierwsze rozwiązanie to anulowanie pustej faktury. To możliwe jeżeli dokument nie trafił jeszcze do obiegu prawnego. Po wprowadzeniu faktury do obiegu pozostaje skorygowanie jej kwoty do zera (wystawienie faktury korygującej).

Pusta faktura – konsekwencje dla nabywcy

W przypadku pustej faktury u nabywcy, taki dokument nie pozwala na odliczenie podatku naliczonego. 

Przepisy wskazują, że nabywca może skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT jeżeli faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia (art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy o VAT). Takiego prawa nie ma jeżeli faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane, podają kwoty niezgodne z rzeczywistością oraz potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego (m.in. czynność prawna sprzeczna z ustawą lub mająca na celu jej obejście jest nieważna oraz nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru).

Jeżeli podatnik odliczył VAT z pustej faktury, to powinien skorygować swój błąd w rejestrze VAT i zrobić zapis w rejestrze na minus, złożyć korektę struktury pliku JPK_V7 za odpowiednie okresy oraz uiścić różnicę w kwocie podatku do zapłaty wraz z naliczonymi odsetkami. 

Nabywca, który nie wykonał korekty, naraża się na odpowiedzialność za wykroczenie lub przestępstwo skarbowe.

Pusta faktura a koszty uzyskania przychodu

Pustej faktury nie trzeba wpisywać do księgi podatkowej. Nie dokumentuje ona faktycznego zdarzenia. Tymczasem w księdze podatkowej powinny znaleźć się tylko dokumenty, które dokumentują realnie poniesione koszty uzyskania przychodów. Nie należy też wprowadzać faktury korygującej do zera.

Może się zdarzyć, że pusta faktura zostanie przez pomyłkę ujęta w księgach. W takiej sytuacji podatnik powinien skorygować koszty, zmniejszając je do zera.

Pusta faktura a podatek VAT

W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku VAT, jest obowiązana do jego zapłaty (art. 108 ust. 1 ustawy o VAT). Jednak taka konieczność nie występuje w przypadku pustej faktury.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Faktury.

Refaktura – co to jest i na czym polega refakturowanie kosztów

0
refaktura

Czym jest refaktura i kiedy można ją wystawić? Jak się ma do noty obciążeniowej? Czy refaktura jest przychodem? Odpowiedzi na te i inne pytania udzielamy w naszym przewodniku po refakturowaniu.

Refaktura – co to?

Refaktura jest dokumentem wystawionym przez nabywcę usługi, aby ją odsprzedać innemu przedsiębiorcy, który będzie ostatecznym odbiorcą danej usługi.

Refaktura, choć nie ma jednoznacznej definicji w przepisach podatkowych, opiera się na art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. W przypadku, gdy podatnik nabywa usługę na rzecz osoby trzeciej, organy podatkowe traktują go jako pierwszego beneficjenta usługi, a następnie jako dostawcę tej samej usługi. Zasady refakturowania wynikają z orzecznictwa sądowego i interpretacji indywidualnej organów skarbowych.

Przepisy nie określają zasad wystawiania refaktury. Jednak taki dokument powinien zawierać następujące elementy:

  • datę wystawienia,
  • unikalny numer faktury,
  • dane podatnika i nabywcy,
  • NIP obu stron,
  • datę dokonania/zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi/otrzymania zapłaty (jeżeli nastąpiła przed sprzedażą) – w sytuacji, gdy data jest określona i inna od daty wystawienia faktury,
  • informacje dotyczące usługi (nazwę towaru lub usługi),
  • wartość sprzedaży netto, VAT i wartość brutto.

Warto pamiętać, że nazwa usługi na fakturze powinna jednoznacznie określać przedmiot transakcji.

Refaktura czy nota obciążeniowa?

Jeżeli przedsiębiorca ponosi koszty w imieniu innych podmiotów, to ma do wyboru rozliczenie i udokumentowanie tych wydatków poprzez wystawienie noty obciążeniowej lub refakturowanie.

Należy pamiętać, że oba pojęcia nie są tożsame. Czym się różni refaktura od noty obciążeniowej (zwanej też notą księgową)? 

Nota obciążeniowa to dokument księgowy, który dokumentuje zwrot kosztów. W przeciwieństwie do refaktury nie podlega opodatkowaniu VAT. 

Nota obciążeniowa wykorzystywana jest w sytuacji, kiedy nie ma możliwości wystawienia faktury VAT. Przedsiębiorcy wystawiają ją np. dłużnikom w związku z naliczoną karą za brak płatności w wyznaczonym terminie czy za odsetki za opóźnienia w regulowaniu zobowiązań. 

Refakturowanie usług oznacza natomiast odsprzedaż usługi świadczonej przez podatnika podatku od towarów i usług przy pomocy osoby trzeciej. Odsprzedaż odbywa się za taką samą kwotę, jaką przedsiębiorca zapłacił za usługę. Refakturujący wystawia fakturę VAT. Stawka tego podatku zależy od zapisów zawartych w umowie między podatnikiem i nabywcą.

Refaktura za energię elektryczną

Mówiąc o refakturowaniu kosztów energii elektrycznej, należy mieć na uwadze, że te zasady dotyczą wydatków za wszystkie media.

Refakturę za energię elektryczną i inne media można wystawić jeżeli obie strony zawarły stosowną umowę. To może być np. umowa najmu lokalu użytkowego. 

Spójrzmy na konkretny przykład. Właściciel nieruchomości wynajmuje innemu przedsiębiorcy lokal na sklep odzieżowy. Koszt mediów (w tym energii elektrycznej) może ująć w czynszu lub wystawić refakturę na wynajmującego. Który wariant wybrać? To zależy m.in. od tego czy usługę najmu i dostawy mediów można uznać za nienależne świadczenia.

Fakturę VAT wystawia firma, która pośredniczy pomiędzy właściwym usługodawcą a faktycznym nabywcą danej usługi. W naszym przykładzie będzie to np. zakład energetyczny. Przyjmowana jest stawka podatku od towaru i usług, właściwa dla tej usługi.

VAT wynikający z refaktury należy rozliczyć w dacie wystawienia faktury przez podmiot refakturujący lub w momencie upływu terminu na jej wystawienie (jeżeli dokument nie został wystawiony lub zrobiono to po upływie terminu płatności).

Refaktura kosztów a VAT

Refaktura powinna być opodatkowana VAT z uwzględnieniem treści faktury pierwotnej. W przypadku refakturowania odsprzedający usługę stosuje taką samą stawkę VAT, z jaką otrzymał daną usługę.

Warto pamiętać, że usługę można nabyć od podmiotu, który nie jest płatnikiem VAT. W takiej sytuacji potwierdzi ją faktura bez naliczonego VAT. Natomiast czynny podatnik, który odsprzedaje usługę, nalicza właściwy podatek od towaru i usług. 

Fakturę dokumentującą refakturowanie wystawia się tak samo jak zwykłą fakturę sprzedażową (w nagłówku umieszcza fakturę VAT). Trzeba dodać, że podmiot wystawiający refakturę może naliczyć marżę do ceny zakupionej przez siebie usługi.

Refaktura a ryczałt

Koszty najmu refakturowane na najemcę – opłaty za energię, wodę czy podatek od nieruchomości – nie są zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Przedsiębiorca powinien odprowadzić od nich zryczałtowany podatek dochodowy.

Czy refaktura jest przychodem?

Tak, w przypadku kwoty czynszu oraz należności za zużycie prądu, wody czy gazu opłaconych przez najemcę lokalu, na podstawie refakturowania, stanowią dla podatnika przychód podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Refaktura od kwoty netto czy brutto?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, spójrzmy na przykład, którego dotyczyła indywidualna interpretacja dyrektora Krajowej Izby Skarbowej. Wniosek o interpretację złożyła gmina, która refakturowała miastu energię elektryczną potrzebną do oświetlenia ulic. Zużyta energia refakturowana jest bez doliczania marży.

Gminę interesowało, czy podstawę opodatkowania stanowi kwota brutto zawierająca podatek VAT naliczony przez dostawcę energii elektrycznej, czy kwota netto.  

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej ocenił w interpretacji, że w przypadku refakturowania kosztów związanych ze zużytą energię elektryczną podstawę opodatkowania stanowi kwota brutto faktury, która już zawiera podatek VAT naliczony przez zakład energetyczny.

Szczegóły zawarte są w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.260.2023.2.WK wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Refaktura – jak wystawić?

Wystawienie refaktury nie powinno stanowić problemu, bo to dokument wystawiany tak samo jak tradycyjna faktura sprzedażowa. 

Refaktura powinna zawierać wszystkie najważniejsze elementy tradycyjnej faktury VAT, aby spełnić wymogi formalne – to data wystawienia dokumentu, imiona i nazwiska/nazwy stron transakcji oraz ich adresy, kolejny numer w ramach serii, NIP nabywcy i sprzedawcy, określenie nazwy towaru i usługi, datę data dokonania/zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, datę otrzymania zapłaty jeśli nastąpiła przed sprzedażą (w przypadku daty, która została określona i różni się od daty wystawienia faktury), wartość sprzedaży wyrażona kwotą brutto i netto oraz wartość VAT.

Warto przypomnieć, że w nagłówku refaktury piszemy „faktura”.

Refaktura kosztów – księgowanie

Ustawa o rachunkowości nie określa zasad refakturowania kosztów. W praktyce księgowej uznaje się, że przychody oraz koszty związane z refakturowaniem mediów ujmuje się w księgach rachunkowych na kontach służących ewidencji pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych (są związane pośrednio z działalnością operacyjną firmy wynajmującej lokal użytkowy).

Przychód wynikający z refaktury należy rozpoznać na takich samych zasadach jak przychód wynikający ze sprzedaży towarów i usług w ramach prowadzonej działalności. Dzieje się to w dacie wystawienia refaktury lub w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, o ile umowa zawiera taki sposób rozliczania.

Przypomnijmy jednak, że nie ma jednolitej interpretacji dotyczących tego jak rozliczyć refakturowane koszty. W większości przypadków takie koszty zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (nie są związane bezpośrednio z przychodem). Przedsiębiorcy, którzy nie wiedzą, jak rozliczać koszt z refaktury powinni wystąpić o wydanie indywidualnej interpretacji.

Przeczytaj więcej w kategorii Faktury.

Wniosek o zwrot składki zdrowotnej

0
wniosek o zwrot składki zdrowotnej

Co zrobić jeżeli okaże się, że przedsiębiorca zapłacił składkę zdrowotną w wyższej kwocie, niż była ustalona? Może wystąpić z wnioskiem o zwrot. Sprawdzamy, kto ma prawo złożyć taki wniosek, kiedy i w jaki sposób.

Roczne rozliczenie składki zdrowotnej

Po reformie Polskiego Ładu przedsiębiorcy mają obowiązek składać roczne rozliczenie składki na ubezpieczenie zdrowotne. Robią to na druku ZUS DRA składanym za kwiecień danego roku i wysyłanym w terminie od 1 do 22 maja bieżącego roku.

Nie każdy przedsiębiorca musi rozliczać składkę zdrowotną za dany rok. Do grona zobowiązanych należą osoby, które prowadziły działalność gospodarczą i korzystały z formy opodatkowania, która uzależniała wysokość składki zdrowotnej od ilości uzyskanego przychodu (skala podatkowa, podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych).

Kto może składać wniosek o zwrot składki zdrowotnej?

Jak już stwierdziliśmy, wniosek o zwrot nadpłaty składki na ubezpieczenie zdrowotne przysługuje płatnikom, którzy wpłacili kwotę wyższą niż ustalona. Nadpłata wynika z rocznego rozliczenia składki.

Kiedy konkretnie przedsiębiorcy przysługuje zwrot nadpłaconej składki? W sytuacji kiedy suma składek na ubezpieczenie zdrowotne wpłaconych w ciągu roku, jest wyższa od rocznej podstawy wymiaru składki ustalonej (w zależności od formy opodatkowania stosowanej przez podatnika).

Gdzie znaleźć wniosek o zwrot składki zdrowotnej?

Może okazać się, że kwota opłaconej składki była wyższa niż jej wartość widniejąca w rozliczeniu rocznym. Płatnicy, którzy znaleźli się w takiej sytuacji – nadpłacili składkę zdrowotną – dostaną na Platformie Usług Elektronicznych (PUE) ZUS komunikat o przygotowanym wniosku o zwrot nadpłaty na ubezpieczenie zdrowotne.

Komunikat zostanie przygotowany przez system. Informacja znajduje się w obszarze „Moje dane” w sekcji „Wnioski o zwrot nadpłaty składki na ubezpieczenie zdrowotne”.  

Warto dodać, że od 1 stycznia 2023 roku każdy płatnik składek ma obowiązek posiadania profilu na PUE ZUS. Profil zakłada się przy użyciu certyfikatu kwalifikowanego lub profilu zaufanego ePUAP (ewentualnie osobiście w najbliższej placówce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych).

Jak złożyć wniosek o zwrot nadpłaty składki zdrowotnej?

Wniosek o zwrot nadpłaty składki zdrowotnej składa się poprzez system PUE ZUS. Należy zweryfikować wniosek RZS-R wystawiony w sytuacji nadpłaty na ubezpieczenie zdrowotne. Po przejrzeniu i weryfikacji wniosku wystarczy go podpisać i wysłać do ZUS (wszystko dzieje się poprzez PUE ZUS, czyli online).

Przed podpisaniem wniosku warto potwierdzić rachunek bankowy, na który ZUS przekaże nadpłatę. Jeżeli przedsiębiorca chce zmienić lub dodać rachunek, to musi złożyć formularz ZUS ZBA. Dokument można złożyć w oddziale ZUS lub w formie elektronicznej poprzez PUE ZUS.

Wniosek o zwrot składki zdrowotnej – do kiedy?

Wniosek o zwrot składki zdrowotnej można złożyć do 1 czerwca danego roku. Zwrot zostanie przekazany na konto bankowe w terminie do 3 miesięcy od ostatniego dnia na złożenie zeznania podatkowego PIT-36 lub PIT-36L (czyli 30 kwietnia). 

Warto pamiętać, że ZUS może odmówić zwrotu nadpłaty składki zdrowotnej. Płatnik dostanie wówczas decyzję w formie elektronicznej. Może odwołać się od tej decyzji do sądu zgodnie z zasadami zawartymi w Kodeksie postępowania cywilnego (dla postępowań w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych).

Co się stanie z nadpłaconą składką gdy nie złożysz wniosku RZS-R?

Może się zdarzyć, że płatnik nie złoży wniosku o zwrot nadpłaty rocznej do 1 czerwca. Nic straconego. Jeżeli taka osoba nie ma zaległości z tytułu składek lub nienależnie pobranych świadczeń, nadpłata zostanie rozliczona do końca danego roku. Zgodnie z art. 81 ust. 2qa ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nadpłata zostanie zaliczona na poczet przyszłych składek. 

Co się stanie jeżeli płatnik ma zaległości? W takim przypadku kwota nadpłaty najpierw jest zaliczana na poczet ich pokrycia, a pozostała suma zostanie przekazana na konto płatnika.

Uwaga! Możliwy jest jeszcze zwrot nienależnie opłaconych składek. Aby otrzymać pieniądze, należy wypełnić i złożyć wniosek RZS-P, przez internet (PUE ZUS), osobiście lub wysyłając go pocztą.

Podatnik powinien złożyć RZS-P zaraz po tym, jak stwierdzi, że opłacił składkę w zawyżonej wysokości. ZUS zwróci nadpłatę w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia wniosku (za opóźnienie będą naliczone odsetki jak od zaległości podatkowych).

ZUS może odmówić zwrotu. W takiej sytuacji podatnik ma prawo wystąpić o wydanie decyzji w tej sprawie, od której będzie mógł się odwołać.

Przeczytaj więcej w kategorii ZUS.

Czy składka zdrowotna jest kosztem?

0
czy składka zdrowotna jest kosztem

Składka zdrowotna może być dla przedsiębiorcy kosztem uzyskania przychodu, jednak nie dla wszystkich. Sprawdzamy, kto może uwzględnić ją w KUP, na jakich zasadach oraz co zrobić z ubezpieczeniem zdrowotnym pracowników i współpracowników.

Czy składka zdrowotna jest kosztem?

Ubezpieczenie zdrowotne jest z zasady obowiązkowe dla każdego przedsiębiorcy. Korzystanie z preferencji podatkowej takiej jak ulga na start nie zwalnia z opłaty składki zdrowotnej.

Wysokość składki zależy od formy opodatkowania i wysokości dochodów.

U osób rozliczających się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych (według skali podatkowej), składka na ubezpieczenie zdrowotne stanowi 9% podstawy wymiaru składki, czyli dochodu z działalności gospodarczej.

U przedsiębiorców, którzy wybrali podatek liniowy (19%), składka zdrowotna wynosi 4,9% podstawy wymiaru składki (dochodu z działalności gospodarczej).

Trzeba pamiętać, że u podatników, których dochód w danym miesiącu będzie niższy niż minimalne wynagrodzenie, składka zdrowotna wynosi 9% minimalnego wynagrodzenia (w 2024 roku to 4242 zł brutto, a od lipca 2024 – 4 300 zł brutto). 

Jaka jest minimalna składka zdrowotna w 2024 roku? To 381,78 zł za każdy miesiąc (od 1 lutego 2024 roku do 31 stycznia 2025 roku).

Dla przedsiębiorców rozliczających się ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, składka wynosi 9% zryczałtowanej podstawy.

Kto będzie mógł odliczyć składkę zdrowotną od podatku?

Składkę zdrowotną mogą rozliczyć przedsiębiorcy, którzy stosują podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i kartę podatkową. W każdym z tych przypadków obowiązują inne zasady. Przedsiębiorcy płacący podatek według skali podatkowej nie mają prawa do odliczenia ubezpieczenia zdrowotnego.

Zacznijmy od płatników podatku liniowego. Składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegają:

  • odliczeniu od podstawy opodatkowania lub
  • zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu (KUP).

Uwaga! Obowiązuje limit zaliczenia w KUP lub odliczenia od podstawy opodatkowania zapłaconej składki zdrowotnej. W 2024 roku wynosi on w obu przypadkach 11 600 zł (w 2023 roku było to 10 200 zł).

Zaliczenie ubezpieczenia zdrowotnego do KUP jest dla przedsiębiorcy korzystniejsze. Dlaczego? Bo jej wysokość obniży też podstawę wymiaru składki. Po zaliczeniu zapłaconej składki zdrowotnej do kosztów, przedsiębiorca może oszczędzić do 2079,30 zł (426,30 zł na składce zdrowotnej i 1653 zł podatku).

Po odliczeniu składki zdrowotnej od dochodu podatnik może tylko obniżyć obliczony podatek dochodowy. 

To nie wszystko. Co się stanie jeżeli przedsiębiorca poniósł straty z działalności? Jeżeli wykazał ją w zeznaniu rocznym, to zapłacona składka zdrowotna ujęta w kosztach nie przepadnie. Stratę można rozliczać jako stratę z lat ubiegłych w kolejnych 5 latach podatkowych, obniżając podstawę opodatkowania. Warto jednak pamiętać, że jeżeli przedsiębiorca zdecydował się na odliczenie składki zdrowotnej w zaliczce na podatek, to nie będzie mógł wykorzystać nieodliczonych składek w następnych latach.

Co z przedsiębiorcami na ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych lub korzystającymi z karty podatkowej?

Osoby rozliczające się ryczałtem mają prawo odliczenia od przychodu kwoty odpowiadającej 50% opłaconych składek zdrowotnych od przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Podatnicy rozliczający się kartą podatkową mogą obniżyć podatek o 19% zapłaconych składek zdrowotnych w danym roku podatkowym.

Składka zdrowotna pracownika – koszt uzyskania przychodu dla zatrudniającego?

Przedsiębiorca zatrudniający pracownika ma obowiązek płacić za niego ubezpieczenie zdrowotne. Składka zdrowotna wynosi 9% podstawy, czyli wynagrodzenia brutto pomniejszonego o składki społeczne opłacone przez pracownika.

Czy składka zdrowotna będzie dla zatrudniającego kosztem uzyskania przychodu?

Nie, pracodawca nie ma prawa odliczyć składek zdrowotnych pracownika. Nie są dla niego kosztem uzyskania przychodu, ponieważ finansuje je pracownik. Przedsiębiorca pełni w tym wypadku rolę płatnika, który pobiera składki z wynagrodzenia pracownika i przekazuje je do ZUS.

Warto natomiast dodać, że KUP będą składki opłacone przez pracodawcę, czyli emerytalna, rentowa, wypadkowa oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Czy składka zdrowotna osoby współpracującej jest kosztem?

Tak, jednak tylko w określonych sytuacjach. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 58 ustawy o PIT do KUP można zaliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłacone za osoby współpracujące z przedsiębiorcą opodatkowanym podatkiem liniowym. Obowiązuje limit roczny 11 600 zł dla składek przedsiębiorcy i współpracującego.

Składki zapłacone za osoby współpracujące mogą odliczyć również podatnicy rozliczający się w formie ryczałtu – odliczą od przychodu kwotę odpowiadającą 50% opłaconych składek.

Przeczytaj więcej w kategorii Koszty.

Dokument WZ – wydanie zewnętrzne: co to jest i kiedy stosować?

0
dokument wz

Druk WZ dokumentuje wydanie towarów lub materiałów. To dla wielu przedsiębiorców bardzo ważny dokument, który m.in. jest podstawą do późniejszego wystawienia faktury. Czym jest, kto ma obowiązek go stosować i co powinien zawierać? Przedstawiamy najważniejsze informacje o tzw. wuzetce.

Co to jest dokument WZ?

Dokument (druk) WZ to dokument magazynowy, który potwierdza wydanie z magazynu na zewnątrz jednostki materiałów, towarów lub produktów. Wydanie zewnętrzne stosuje się np. przy sprzedaży towarów.

Dokument ten jest niezbędny do prawidłowej ewidencji magazynowej oraz do rozliczeń finansowych z kontrahentami. Wystawia go pracownik magazynu lub sprzedawca. Jest podstawą do wystawienia faktury sprzedaży – faktura powinna zawierać dane z dokumentu WZ.

Dokument WZ (zwany często wuzetką) może być stosowany w transporcie towarów, jako potwierdzenie zwrotu towaru, przekazania towaru do produkcji/przetwarzania czy zostać wykorzystanym do sporządzenia deklaracji celnej.

Należy pamiętać, że przedsiębiorstwo powinno przechowywać dokumenty dowodów WZ przez 5 lat (art. 74 ustawy o rachunkowości).

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Dokument WZ a ustawa o rachunkowości

Ustawa o rachunkowości zobowiązuje podmioty prowadzące pełne księgi handlowe do prowadzenia magazynu. Dokument WZ jest dowodem magazynowym, który potwierdza rozchód towarów i materiałów (nie jest jednak dokumentem księgowym). 

Dokument WZ to jeden z dokumentów zewnętrznych własnych jednostki. Wystawiany jest i przekazywany w oryginale kontrahentom (art. 20 ust. 2 ustawy o rachunkowości).

Czy dokument WZ jest obowiązkowy?

Przedsiębiorcy prowadzący KPiR nie muszą prowadzić gospodarki magazynowej (taki obowiązek nie wynika wprost z przepisów) jednak często używają dokumentów WZ, bo taki dokument m.in. ułatwia im remanent związany z prowadzeniem magazynu, księgowaniem i dokumentem potwierdzającym wydanie towaru.

Przypomnijmy, że remanent (spis z natury) należy sporządzić na 31 grudnia każdego roku. 

Dokument WZ można zaksięgować w KPiR jeżeli odbiorca otrzyma towar i dokona nim obrotu przed otrzymaniem faktury za ten towar.

Czy dokument WZ musi być podpisany przez odbiorcę?

Tak, dokument WZ powinien być podpisany przez odbiorcę, aby potwierdzić przekazanie towaru/materiału i stanowić podstawę do wystawienia faktury. Jeżeli druk WZ ma być dokumentem księgowym, to musi m.in. zawierać podpisy obu stron transakcji.

Dokument WZ a faktura

Dokument WZ w praktyce często dokumentuje sprzedaż. Wystawiany jest kiedy np. pracownik nie ma uprawnień do wystawienia faktury. Dokument wydania zewnętrznego będzie podstawą  wystawienia faktury (w nieprzekraczalnym terminie 7 dni).

Faktura sprzedaży zawiera dane z dokumentu WZ.

Warto pamiętać, że choć dokument WZ może być podstawą do wystawienia faktury, to nie ma obowiązku wydawania takiego dokumentu do każdej faktury.

Dokument WZ a paragon

Na podstawie dokumentu WZ możliwe jest wystawianie różnych dokumentów sprzedaży, w tym paragonu fiskalnego.

Dokument WZ do druku

Warto pamiętać, że w przepisach nie ma konkretnego wzoru wuzetki, czyli dokumentu WZ. Można go przygotować samemu lub skorzystać ze wzorów dostępnych w internecie. Trzeba pamiętać, że dokument WZ powinien zawierać niezbędne dane:

  • kolejny numer,
  • datę wystawienia,
  • datę wydania towaru/materiału,
  • oznaczenie towaru/materiału,
  • cenę jednostkową,
  • ilość wydanego towaru/materiału,
  • dane odbiorcy i wystawcy,
  • podpis osoby upoważnionej do wystawienia WZ.

Dokument WZ może również zawierać dodatkowe elementy, czyli np. numer zamówienia klienta czy numer zamówienia z danymi dotyczącymi m.in. wagi towaru, sposoby pakowania czy atestów oraz numer kontraktu, czy numer zamówienia w wewnętrznym systemie informatycznym. 

Z zasady im więcej danych zostanie uwzględnionych na dokumencie WZ tym mniejsza szansa na zaistnienie później ewentualnych wątpliwości np. związanych z transportem, wystawieniem faktury czy generalnie prawidłowym zarządzaniem przepływem materiałów/towarów.

Nabywca powinien otrzymać „wuzetkę” niezwłocznie po jej wystawieniu, czyli wraz z towarem lub usługą (osobiście, pocztą tradycyjną lub e-mailem).

Dokument WZ – jak wypełnić?

Dokument WZ w formacie DOC lub PDF można wypełnić, wydrukować i przekazać nabywcy lub skorzystać z aplikacji księgowej, która ma dodatek magazynowy.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej w kategorii Księgowość.

Usługa cateringowa a odliczenie VAT

0
usługa cateringowa a odliczenie vat

Czy przedsiębiorca, który nabył usługę cateringową, może odliczyć VAT? Tak, jednak musi ustalić, czy rzeczywiście w grę wchodzi catering. Sprawdzamy, czym różni się catering i gastronomia z punktu widzenia możliwości odliczenia podatku z faktur za zakup tych usług.

Usługi cateringowe a gastronomiczne

Możliwość odliczenia podatku od towarów i usług zależy od rodzaju usługi, z której korzystał podatnik: gastronomicznej czy cateringowej. Czym się różnią usługi cateringowe i gastronomiczne i dlaczego to rozróżnienie jest ważne z punktu widzenia VAT?

Obie usługi dotyczą przygotowania posiłku, jednak nie są tożsame. Różnią się przede wszystkim miejscem świadczenia oraz zakresem świadczonych usług.

Zacznijmy od usług gastronomicznych. Obejmują one przygotowanie i podanie posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, na przykład w restauracji lub barze.

Przedsiębiorcy muszą pamiętać, że nie przysługuje im prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od usług gastronomicznych (art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT). Wyjątkiem jest sytuacja, w której taka usługa dotyczy podmiotu świadczącego usługi przewozu osób kupującego gotowe posiłki dla pasażerów. VAT można również odliczyć jeżeli usługa gastronomiczna stanowi integralną część usługi kompleksowej, jaką jest impreza integracyjna dla pracowników, podczas której zostanie podane jedzenie.

Spójrzmy na prosty przykład. Jeżeli firma X organizuje szkolenie dla swoich klientów i kupiła lunch jako usługę gastronomiczną, to nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanego zakupu.

Trzeba pamiętać, że jeżeli wydatek na usługę gastronomiczną był związany z uzyskaniem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, to w ewidencji księgowej (KPiR) należy ująć wartość brutto wynikającą z faktury (w rubryce „Pozostałe wydatki”).

Usługi cateringowe, zgodnie z regulacjami unijnymi, obejmują dostarczanie gotowej lub niegotowej żywności albo napojów, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. 

Decydującym kryterium rozróżniającym usługę gastronomiczną i cateringową jest miejsce spożycia posiłku. Jeżeli posiłki są spożywane poza miejscem ich przygotowania (np. poza restauracją czy innym lokalem usługodawcy), to mamy do czynienia z usługą cateringową, a nie gastronomiczną.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:

  1. Jaka stawka VAT dla towaru lub usługi. Gdzie to sprawdzić? 
  2. Na czym polega obliczanie VAT? Najważniejsze informacje 
  3. Ile jest czasu na odliczenie VAT z faktury? 
  4. Usługa hotelowa a VAT – czy można ją odliczyć? Jaka stawka obowiązuje?
  5. Kto może złożyć wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej?

Usługa cateringowa a odliczenie VAT

Przedsiębiorca, który jest czynnym podatnikiem VAT i nabył usługę na potrzeby realizowanej działalności gospodarczej, ma prawo do odliczenia podatku VAT (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Jednak, jak już wspomnieliśmy wyżej, nie będzie to możliwe w sytuacji nabycia usługi gastronomicznej. Czy podobnie jest z cateringiem?

Nie, w przypadku usług cateringowych, podatnik nabywający ma prawo do odliczenia podatku VAT. Z tego względu, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT, kluczowe jest zdefiniowanie, czy świadczona usługa to catering, a nie gastronomia.

Wróćmy do wcześniejszego przykładu. Jeżeli firma X dla swoich klientów zamówi usługę cateringową, to zgodnie z przepisami będzie miała prawo odliczyć podatek naliczony od tego zakupu.

Trzeba pamiętać, że na fakturze VAT powinny znaleźć się precyzyjna informacja, że zakupiona usługa dotyczyła usługi cateringowej.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej w kategorii VAT.

Drugi próg podatkowy – ile wynosi i jak go obliczyć?

0
drugi próg podatkowy

Wszystko, co trzeba wiedzieć o drugim progu podatkowym. Ile wynosi, czy jest liczony brutto, czy netto, jak go ominąć – to tylko część kwestii poruszanych w naszym przewodniku niezbędnym dla każdej osoby rozliczającej się z podatku na zasadach ogólnych.

Ile wynosi drugi próg podatkowy?

W Polsce obowiązuje progresywny system podatkowy, co oznacza, że wysokość daniny uzależniona jest od wysokości dochodów podatnika. Podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT) opodatkowane są przychody z m.in. pracy, działalności gospodarczej, najmu, odsetek i dywidendy.

W 2024 roku w Polsce obowiązują dwa progi podatkowe PIT:

  • pierwszy próg podatkowy obowiązuje do kwoty nieprzekraczającej 120 000 zł. Do tej kwoty należny podatek PIT wynosi 12%;
  • drugi próg podatkowy ma zastosowanie do dochodów powyżej 120 000 zł. Od nadwyżki ponad tę kwotę trzeba zapłacić podatek dochodowy w wymiarze 32 %.

Aby obliczyć podatek, możemy skorzystać z poniższego wzoru:

Podatek = 10 800 zł + 32% x (dochód − 120,000 zł)

Gdzie:

  • 10 800 zł to kwota zmniejszająca podatek dla dochodu do 120,000 zł,
  • 32% to stawka podatku dla nadwyżki ponad 120,000 zł,
  • dochód to suma, którą musimy opodatkować.

Trzeba pamiętać o kwocie wolnej od podatku, która wynosi 30 000 zł rocznie. Oznacza to, że pierwsze 30,000 zł dochodu nie podlega opodatkowaniu. Dlatego, jeśli dochód nie przekracza tej kwoty, podatek wynosi 0 zł.

Drugi próg podatkowy – brutto czy netto?

Drugi próg podatkowy wynosi 32% od dochodów rocznych w wysokości powyżej 120 000 zł brutto.

Drugi próg podatkowy – dochód czy przychód

Przy obliczaniu podatku PIT na zasadach ogólnych (według skali podatkowej) uwzględnia się roczne dochody podatnika.

Kwota wolna od podatku a drugi próg podatkowy

Kwota wolna od podatku, to ustawowo określona kwota, do której dochód nie jest opodatkowany. W 2024 roku wynosi ona 30 000 zł – tyle można zarobić w ciągu całego roku bez uiszczenia daniny dla państwa (2 500 zł miesięcznie). 

Kwota wolna obowiązuje tylko podatników rozliczających się według skali podatkowej (PIT-36 lub PIT-37). Nie mogą z niej skorzystać rozliczający się liniowo (PIT-36L), ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28) oraz płacący podatek od kapitałów pieniężnych (PIT-38) i od przychodów ze zbycia nieruchomości (PIT-39).

Kwota wolna od podatku ma wpływ na II próg podatkowy poprzez zwiększenie podstawy opodatkowania w pierwszym progu. Oznacza to, że do wysokości kwoty wolnej od podatku, czyli 120 000 zł w 2024 roku, podatek dochodowy wynosi 12%. W przypadku przekroczenia kwoty wolnej od podatku, dochody powyżej tej kwoty są opodatkowane według stawki 32%. Oznacza to, że osoby, których dochody przekraczają kwotę wolną od podatku, płacą podatek według dwóch stawek: 12% od kwoty do 120 000 zł i 32% od nadwyżki ponad tę kwotę.

Zwiększenie kwoty wolnej od podatku powoduje przesunięcie II progu podatkowego w górę – im wyższa kwota wolna od podatku, tym wyższy dochód trzeba osiągnąć, aby zapłacić podatek według stawki 32%. Osoby zarabiające mniej będą dłużej pozostawać w pierwszym progu podatkowym i płacić niższy podatek (według stawki 12%).

Ulga podatkowa a drugi próg podatkowy

Każdy podatnik rozliczający się PIT-37 lub PIT-36 może skorzystać z ulg podatkowych niezależnie od swojego dochodu. Ulgi w ramach skali podatkowej to m.in. ulga na dziecko, ulga na zatrudnienie innowacyjnych pracowników, na nabycie terminala płatniczego, ulga na prototyp, na konsolidację, na robotyzację, na ekspansję lub rozwój, na działalność badawczo-rozwojową czy IP BOX.

Drugi próg podatkowy dla małżonków

Osoby, które przekroczyły drugi próg podatkowy mogą nadal odprowadzać podatek według stawki 12% jeżeli rozliczają się wspólnie z małżonkiem/małżonką. Warunkiem jest, że dochody małżonka nie przekroczyły kwoty 120 000 zł.

Autorskie koszty uzyskania przychodu a drugi próg podatkowy

Limit autorskich kosztów uzyskania przychodu wynosi 120 000 zł i nie może przekroczyć górnej granicy pierwszego progu podatkowego. 

Jeśli przychody podatnika nie przekraczają tej kwoty, to można zastosować 50% KUP z tytułu praw autorskich.

W przypadku nadwyżki ponad 120 000 zł, podatnik musi odprowadzić podatek w wysokości 32% (nie będzie kosztów autorskich ponad wskazany limit).

Zasiłek macierzyński a drugi próg podatkowy

Zasiłek macierzyński przysługuje przez czas urlopu macierzyńskiego/urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego oraz urlopu ojcowskiego. Jego długość zależy od liczby urodzonych dzieci i trwa 20-37 tygodni. Przyznanie zasiłku nie jest uzależnione od wysokości dochodów i można go otrzymać także po przekroczeniu drugiego progu podatkowego.

Warto pamiętać, że od lipca 2022 roku zasiłek macierzyński jest zwolniony z PIT do kwoty 85 528 zł w skali roku. Ze zwolnienia może skorzystać podatnik, który ma prawo do jednej z ulg podatkowych: dla młodych, na powrót, dla rodzin 4+ oraz dla pracujących seniorów.

Jak ominąć drugi próg podatkowy?

Jednym z najbardziej popularnych sposobów na ominięcie drugiego progu podatkowego jest złożenie oświadczenia o wspólnym rozliczeniu z małżonkiem, którego dochody nie przekroczyły 120 000 zł rocznie. Podatek wyliczany jest po zsumowaniu dochodów małżonków i podzieleniu ich na dwa.  

Kolejne rozwiązanie – możliwe dla przedsiębiorców – to wybór innej formy opodatkowania, np. przejście na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (zróżnicowane stawki od 2% do 17%). Jednak ta forma opodatkowania jest dostępna tylko dla niektórych firm prowadzących określony rodzaj działalności. 

Przedsiębiorcy mogą również rozważyć przejście na podatek liniowy wynoszący 19%, biorąc pod uwagę wysokość dochodów oraz możliwość korzystania z ulg (można je odliczyć tylko rozliczając się według skali podatkowej).

Drugi próg podatkowy na ryczałcie

Stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zależy od rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika. Podstawową zasadą ryczałtu jest płacenie podatku od przychodu bez możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania.

Ryczałt mogą wybrać osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą lub spółki cywilne. Ta forma opodatkowania nie jest dostępna dla spółek z o.o. lub spółek akcyjnych. Nie mogą z niej także korzystać osoby prowadzące np. aptekę lub handel częściami do pojazdów mechanicznych. Obowiązuje również limit przychodów – do 2 mln euro w ostatnim roku podatkowym (limit w 2024 roku wynosi 9 218 000 zł).

Ustawodawca przewidział stawki ryczałtu: 17%, 15%, 14%, 12,5%, 12%, 10%, 8,5%, 5,5%, 3% i 2%. Stawka ryczałtu jest stała, niezależnie od uzyskiwanych przychodów. W związku z tym na ryczałcie nie ma czegoś takiego jak drugi próg podatkowy.

Szczegóły na temat przypisania rodzaju działalności do stawek ryczałtu można znaleźć w  art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przeczytaj więcej w kategorii PIT.

Rezygnacja z VAT

0
rezygnacja z vat

Nie każdy przedsiębiorca musi płacić podatek VAT. Sprawdź, czy rezygnacja z VAT w ciągu roku jest możliwa, kogo dotyczy, co ze środkami trwałymi i korektą podatku naliczonego.

Rezygnacja z VAT – kiedy można zrezygnować z płacenia podatku VAT?

Przepisy VAT umożliwiają przedsiębiorcy rezygnację z płacenia podatku od towaru i usług. Należy jednak pamiętać, że dotyczy to tylko niektórych płatników. 

Ze zwolnienia z VAT mogą skorzystać podmioty, które dokonują sprzedaży o wartości nieprzekraczającej w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (zwolnienie podmiotowe, art. 113 ust. 1 ustawy VAT). Obowiązują też ściśle określone warunki rezygnacji i powrotu do płacenia VAT.

Rezygnacja z VAT – po jakim czasie?

Jeśli podatnik przekroczył limit obrotu (200 000 zł) lub dobrowolnie zrezygnował ze zwolnienia, może do niego wrócić najwcześniej po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub samodzielnie zrezygnował (art. 113 ust. 11 ustawy o VAT).

Rezygnacja z VAT w trakcie roku

Osoby, które rozpoczęły działalność w ciągu roku, wspomniany limit 200 000 zł liczą proporcjonalnie do ilości miesięcy, w jakich firma działała w danym roku.

Rezygnacja z VAT w trakcie miesiąca

W trakcie miesiąca nie można zrezygnować ze zwolnienia od VAT. To możliwe dopiero od miesiąca następnego po miesiącu, w którym podatnik złożył deklarację VAT-R lub po miesiącu, w którym dokonano aktualizacji tego zgłoszenia.

Rezygnacja z VAT po odwieszeniu działalności

Przedsiębiorca, który wznowił działalność, może korzystać z pełnej kwoty zwolnienia, czyli 200 000 zł w danym roku podatkowym. Limit nie jest obliczany proporcjonalnie.

Rezygnacja z VAT – jak wypełnić VAT-R

Od przedsiębiorcy, który chce wrócić do zwolnienia podmiotowego z VAT wymagane jest wypełnienie formularza VAT-R. W deklaracji zmieniany jest status podatnika z podatnika VAT czynnego na podatnika VAT zwolnionego.

Jak wypełnić VAT-R? Należy podać prawidłowe dane w kolejnych polach formularza:

  • Identyfikator podatkowy (Nr 1) – NIP podatnik należy podać w polu nr 1 po lewej stronie.
  • Część A. Cel i miejsce złożenia zgłoszenia oraz informacja dotycząca właściwości naczelnika urzędu skarbowego – należy wskazać, czy wniosek składany jest w celu rejestracji, czy aktualizacji danych oraz wpisać dane urzędu skarbowego, do którego kierowane jest zgłoszenie.
  • Część B. Dane podatnika – miejsce na wpisanie danych identyfikacyjnych podatnika.
  • Część C. Obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towaru i usług – podatnik wybiera okoliczności określające obowiązek podatkowy, w przypadku aktualizacji VAT-R należy uzupełnić informacje dotyczące zmiany urzędu skarbowego.
  • Część C.1. Okoliczności określające obowiązek podatkowy – podatnik zaznacza właściwe pozycje związane z obowiązkiem podatkowym.
  • Część C.2. Informacje dotyczące składania deklaracji – należy wybrać odpowiednie pozycje związane z rodzajem składanej deklaracji.
  • Część C.3. Informacje dotyczące transakcji wewnątrzwspólnotowych – miejsce na dane dotyczące transakcji wewnątrzwspólnotowych (jeśli dotyczy).
  • Część D. Wniosek o potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT – jeżeli podatnik potrzebuje takiego potwierdzenia.
  • Część E – podpis podatnika lub osoby reprezentującej podatnika.

Zgłoszenie można złożyć osobiście, wysłać pocztą lub skorzystać z formy elektronicznej. Deklarację VAT-R najłatwiej wypełnić korzystając z interaktywnych kreatorów dostarczanych w ramach aplikacji księgowych lub za pośrednictwem serwisu podatki.gov.

VAT-R online złożysz tutaj.

Zmianę statusu podatnika z czynnego na zwolnionego należy zgłosić najpóźniej w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpił wybór zwolnienia.

Uwaga! Rezygnacja ze zwolnienia z VAT możliwa jest najwcześniej od miesiąca następnego po miesiącu, w którym podatnik złożył deklarację VAT-R lub po miesiącu, w którym dokonano aktualizacji tego zgłoszenia.

Rezygnacja z VAT a korekta podatku naliczonego

Podatnicy, którzy chcą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, muszą pamiętać, że nie przysługuje im prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co to oznacza? Konieczność korekty odliczonego podatku za towary/usługi zakupione w czasie, w którym podmiot był czynnym podatnikiem i odliczył VAT.

Rezygnacja z VAT a środki trwałe

Korekty VAT związane z majątkiem – np. środkami trwałymi o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł – należy dokonać w określonych terminach, np. w ciągu 5 lat od rezygnacji z rozliczania VAT. Szczegóły zależą od tego, czy korekta dotyczy środka trwałego, wyposażenia czy towaru handlowego:

  • środek trwały o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł – korekta odliczonego VAT powinna być dokonana w ciągu 5 lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, należy ją wykazać w deklaracjach VAT składanych na początku kolejnych lat (miesięczne – styczeń; kwartalne – za I kwartał), począwszy od roku, który nastąpił po roku, w którym podatnik zrezygnował z rozliczenia VAT, korekta dotyczy towarów zaliczonych do środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także praw wieczystego użytkowania gruntów.
  • środek trwały o wartości początkowej nieprzekraczającej 15 000 zł – korekta będzie dokonywana w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana prawa do obniżenia podatku, korekta dotyczy wyposażenia i środków trwałych, które zostały zakupione podczas okresu, gdy podatnik był czynnym podatnikiem VAT. Uwaga! Korekty nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym towary lub usługi wydano do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
  • towary handlowe – korekta dokonywana jest w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, korekta dotyczy towarów handlowych lub surowców i materiałów objętych rezygnacją z VAT.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej w kategorii VAT.

Umowa przedwstępna sprzedaży – kiedy ją zawrzeć? Jakie elementy zawiera?

0
umowa przedwstępna

Planujesz zakup nieruchomości lub podpisanie umowy o pracę? Sprawdź, na czym polega umowa przedwstępna, co musi zawierać, co gwarantuje i w jakich sytuacjach będzie nieważna.

Na czym polega umowa przedwstępna?

Umowa przedwstępna sprzedaży to umowa zobowiązująca, która ma na celu przygotowanie strony do zawarcia umowy przyrzeczonej, takiej jak umowa sprzedaży, umowa o pracę czy umowa o dzieło. To rodzaj gwarancji jeżeli zawarcie definitywnej umowy w danym momencie nie jest z różnych powodów możliwe lub dogodne. Taki dokument zabezpiecza interesy obu stron przy dowolnej transakcji. 

Umowę przedwstępną zawiera się np. przed zaciągnięciem kredytu hipotecznego (bank wymaga takiego dokumentu), kiedy sprzedający potrzebuje czasu na kupno innego mieszkania/domu lub sprzedający musi dopełnić formalności dotyczących spłaty kredytu obciążającego sprzedawaną nieruchomość, dokonać podziału czy dokończyć remont sprzedawanego lokalu.

Umowa przedwstępna ze skutkiem silniejszym lub słabszym

Aby zrozumieć zasady umowy przedwstępnej, należy zajrzeć do Kodeksu cywilnego (art. 389-390).

Umowa przedwstępna to instrument prawny, który ma za zadanie przygotować strony do zawarcia umowy przyrzeczonej.

Może się zdarzyć, że jedna ze stron nie wykona obowiązku zawarcia umowy przyrzeczonej. W takiej sytuacji umowę przedwstępną można skutecznie egzekwować poprzez zastosowanie skutku silniejszego lub słabszego (Art. 390. § 1. kc):

  • skutek słabszy – polega na żądaniu naprawienia szkody przez stronę, która liczyła na zawarcie umowy przyrzeczonej, jednak druga strona uchyla się od jej zawarcia lub z nią zwleka. Umowa o skutku słabszym występu kiedy taka umowa nie spełnia wymagań co do ważności umowy przyrzeczonej, zwłaszcza dotyczących formy (np. brak aktu notarialnego w przypadku sprzedaży nieruchomości). Strona poszkodowana może żądać odszkodowania ograniczonego do tzw. ujemnego interesu umownego.
  • skutek silniejszy – występuje, gdy umowa przedwstępna spełnia wymogi co do ważności umowy przyrzeczonej. Strona poszkodowana może żądać odszkodowania lub domagać się zawarcia umowy przyrzeczonej. Nawet jeśli zrzeknie się roszczenia o zawarcie umowy przyrzeczonej, to nadal ma prawo dochodzić odszkodowania. Skutek silniejszy będzie miało zawarcie umowy przedwstępnej w formie aktu notarialnego.

Wybór między skutkiem silniejszym a słabszym zależy od spełnienia przez umowę przedwstępną wymagań dotyczących umowy przyrzeczonej. Znaczenie ma przede wszystkim spełnienie wymogów co do formy umowy (w postaci aktu notarialnego lub zwykłej umowy pisemnej).

Umowa przedwstępna wygasa po roku od dnia, w którym umowa przyrzeczona miała być zawarta (Art. 390. § 3 kc).

Umowa przedwstępna warunkowa

Weźmy pod lupę, jak wyglądają szczegóły umowy przedwstępnej. Forma takiej umowy nie jest regulowana przez przepisy. Z pewnością powinna zawierać:

  • datę i miejsce jej zawarcia,
  • strony umowy,
  • przedmiot sprzedaży,
  • cenę sprzedaży,
  • termin zawarcia umowy przyrzeczonej,
  • wysokość zadatku/zaliczki,
  • podpisy stron.

Kiedy wygasa umowa przedwstępna?

Umowa przedwstępna powinna zawierać termin, w ciągu którego umowa przyrzeczona powinna zostać zawarta. Trzeba pamiętać, że niewyznaczenie terminu do zawarcia umowy przyrzeczonej w ciągu roku od zawarcia umowy przedwstępnej powoduje, że nie można żądać jej zawarcia. To oznacza wygaśnięcie umowy przedwstępnej. 

Umowę przedwstępną warto podpisać przede wszystkim jeżeli planujemy zakup nieruchomości. Taki dokument potwierdza determinację obu stron. To również zabezpieczenie na wypadek gdyby doszło do wycofania się z umowy. Z tego względu umowę przedwstępną stosuje się również w przypadku umowy o pracę, kiedy np. przyszły pracownik musi wywiązać się z innych zobowiązań. Umowa przedwstępna o pracę zawiera zazwyczaj zapis o przyszłym wynagrodzeniu, stanowisku i wymiarze czasu pracy. Naturalnie bardzo ważnym elementem jest data podpisania umowy przyrzeczonej, czyli umowy o pracę.

Umowa przedwstępna może zawierać zapis o zadatku, jednak nie musi. Warto pamiętać o uwzględnieniu zadatku, bo dzięki temu obie strony są lepiej zabezpieczone.

Czy umowa przedwstępna jest wiążąca?

Z pewnością zobowiązuje do zawarcia w przyszłości umowy przyrzeczonej. Jest wiążąca, jednak bywa, że jedna ze stron nie wywiąże się ze zobowiązania. Osoba, która wycofa się ze zwykłej umowy, naraża się na konieczność zapłacenia odszkodowania, a w przypadku aktu notarialnego, na to, że druga strona będzie dochodziła w sądzie zawarcia umowy przyrzeczonej.

Spisując umowę przedwstępną, trzeba uważać na zawarcie w niej ważnych elementów. To przede wszystkim określenie przedmiotu umowy, jego ceny oraz terminu zawarcia umowy przyrzeczonej. Brak tych zapisów może skutkować nieważnością umowy.

Umowa przedwstępna jest nieważna jeżeli przedmiot transakcji nie został dostatecznie opisany lub brakuje w nich danych dotyczących sprzedającego i nabywcy. 

Ile kosztuje umowa przedwstępna u notariusza?

Umowa zawarta w formie umowy cywilnoprawnej jest bezpłatna, jednak za akt notarialny trzeba zapłacić. Taksa notarialna ustalana jest indywidualnie, bo maksymalne stawki taksy nie są obligatoryjne, czyli można je negocjować.  

List intencyjny a umowa przedwstępna

Warto pamiętać, że list intencyjny nie jest tym samym co umowa przedwstępna. List intencyjny wyraża gotowość sprzedawcy i nabywcy, nie można go jednak traktować jako zobowiązania do zawarcia umowy przyrzeczonej. Natomiast umowa rezerwacyjna to tzw. umowa nienazwana (nie jest regulowana przez Kodeks cywilny lub inne przepisy), która poprzedza umowę przedwstępną. Często zawierana jest w obrocie nieruchomościami i pozwala zarezerwować daną nieruchomość (możliwe jest zobowiązanie zainteresowanego kupnem do uiszczenia opłaty, która przepadnie jeżeli ten wycofa się z umowy).

Umowa przedwstępna a śmierć sprzedającego

Jakie są konsekwencje takiej sytuacji? Umowa przedwstępna nadal może być ważna, bo obowiązki i prawa sprzedawcy przejmują jego spadkobiercy. Jednak nabywcę może czekać postępowanie sądowe jeżeli spadkobiercy np. nie będą chcieli się z nim porozumieć.

Przeczytaj więcej w kategorii Umowy.

Na czym polega umowa na zastępstwo?

0
umowa na zastępstwo

Czy pracownik na zastępstwo ma prawo do urlopu, kiedy wygasa jego umowa, co z okresem wypowiedzenia pracy i czy przysługuje mu dofinansowanie do wczasów pod gruszą? Przedstawiamy najważniejsze informacje o umowie na zastępstwo, których nie można pominąć.

Na czym polega umowa na zastępstwo?

Umowa na zastępstwo to jedna z umów o pracę zawieranych na czas określony. Przedsiębiorcy zawierają ją, aby zastąpić pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Najczęściej powodem nieobecności jest długotrwała choroba, długi urlop bezpłatny lub urodzenie dziecka przez pracownicę.

Dla umowy o zastępstwo nie obowiązuje ograniczenie liczby zawieranych umów na czas określony (maksymalnie 3 umowy) ani limit czasowy (33 miesiące). 

Warto pamiętać, że stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy lub w dniu zawarcia umowy (jeżeli nie określono terminu rozpoczęcia pracy).

Umowa na zastępstwo – okres wypowiedzenia

Co z okresem wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na zastępstwo? Jest taki sam, jak w przypadku umów na czas nieokreślony:

  • 2 tygodnie – przy zatrudnieniu krócej niż 6 miesięcy,
  • 1 miesiąc – dla zatrudnionego przez przynajmniej 6 miesięcy,
  • 3 miesiące – gdy zatrudnienie trwa co najmniej 3 lata.

Pracownik i pracodawca mogą rozwiązać umowę o pracę na zastępstwo przed powrotem zastępowanego pracownika. To możliwe za porozumieniem stron, bez wypowiedzenia (z winy jednej ze stron) lub poprzez złożenie wypowiedzenia.

Czy umowa na zastępstwo wlicza się do emerytury?

Umowa na zastępstwo wlicza się jako okres składkowy, który ZUS uwzględnia przy wyliczaniu emerytury.

Umowa na zastępstwo a urlop

Osoba pracująca na umowie na zastępstwo ma takie same prawa jak inni pracownicy zatrudnieni w ramach umowy o pracę. Podobnie jest z urlopem. Jego długość wyliczana jest na podstawie stażu pracy: 20 dni jeżeli staż jest krótszy niż 10 lat i 26 dni jeżeli jest dłuższy.

Pracownik na zastępstwie może skorzystać z urlopu na żądanie czy urlopu bezpłatnego. Jeżeli zaczął pracować w trakcie roku kalendarzowego, to urlop naliczany jest proporcjonalnie (w kolejny miesiącach będzie mógł skorzystać z 1/12 podstawowego wymiaru urlopu).

Umowa na zastępstwo a powrót osoby zastępowanej

Warto pamiętać, że zgodnie z przepisami umowa na zastępstwo zostanie rozwiązana z dniem poprzedzającym powrót zastępowanej osoby.

Czy umowa na zastępstwo wlicza się do limitu umów?

Umowa o pracę na zastępstwo nie wlicza się do limitu trzech umów na czas określony na okres nie dłuższy niż 33 miesiące, które pracodawca może zawrzeć z pracownikiem.

Umowa na zastępstwo – terminy

Osoby pracujące na zastępstwie muszą pamiętać, że ich umowa wygasa w terminie określonym w jej treści. To może być dzień przed powrotem do pracy zastępowanej osoby lub inna data wyznaczona przez pracodawcę. Jak już wspomnieliśmy, obowiązują terminy wypowiedzenia takie same, jak w przypadku umów na czas określony.

Umowa na zastępstwo – bez daty zakończenia

Umowa na zastępstwo nie musi zawierać daty jej zakończenia. Taka umowa może obowiązywać do chwili powrotu zastępowanej osoby.

Umowa na zastępstwo – ile może trwać?

Nie ma ograniczenia jeżeli chodzi o liczbę umów na zastępstwo (3 w przypadku innych umów na czas określony) czy czas ich trwania (33 miesiące). W praktyce oznacza to, że umowa na zastępstwo może teoretycznie trwać nawet latami.

Jeżeli kobieta pracująca na zastępstwo zajdzie w ciążę, to umowy ma takie same prawa jak inne osoby na umowie o pracę. Tym samym jeżeli umowa zakończy się przed porodem, ale po trzecim miesiącu ciąży, to będzie przedłużona do dnia porodu. Pracodawca nie może rozwiązać umowy o pracę z kobietą w ciąży, która jest na zastępstwie (do momentu powrotu zastępowanego pracownika).

Jak już wspomnieliśmy, osoba zatrudniona na zastępstwo ma takie same uprawnienia jak inni pracownicy na umowie o pracę. Może zatem korzystać z benefitów gwarantowanych przez pracodawcę, np. dopłaty do wczasów pod gruszą.

Umowa na zastępstwo – jakie ma zalety, wady i czy warto ją podpisać?

Do zalet umów na zastępstwo należy z pewnością jej elastyczność (są też osoby, które uznają to za minus). Pracodawca i pracownik mogą ją wypowiedzieć przed terminem określonym w umowie. Dużym plusem jest brak limitu umów na zastępstwo i czasu ich trwania. Zatrudnionemu przysługują też wszystkie prawa (np. do urlopu) osoby na umowę o pracę. Wady? Z punktu widzenia pracodawcy to więcej formalności niż w przypadku umów cywilnoprawnych (zlecenia i o dzieło). Zatrudniający musi też opłacić wszystkie składki ubezpieczenia społecznego i zdrowotną.

Umowa na zastępstwo jest korzystna dla pracodawcy, który nie może przekazać obowiązków nieobecnej osoby innym pracownikom. Dzięki zastępstwu zapewni ciągłość wykonywania zadań. Co więcej, zastępowany pracownik może wrócić na to samo stanowisko i nie obawiać się o utratę zatrudnienia.

Umowa na zastępstwo – wzór, czyli co musi się w niej znaleźć? Do ważnych elementów umowy należą:

  • dane pracodawcy i pracownika,
  • wskazanie rodzaju pracy i miejsca jej wykonywania,
  • obowiązki pracownika,
  • określenie warunków pracy i płacy,
  • wymiar pracy,
  • termin rozpoczęcia pracy i ewentualnie jej zakończenia,
  • informacje o zasadach rozwiązania umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia,
  • podpisy pracodawcy i pracowników.

Przeczytaj więcej w kategorii Prawo pracy.