Strona główna Blog Strona 23

Jak złożyć elektroniczny czynny żal do Urzędu Skarbowego?

0
elektroniczny czynny żal

Jeśli jesteś przedsiębiorcą i naruszyłeś przepisy podatkowe, elektroniczny czynny żal może być dla Ciebie ostatnim kołem ratunkowym. Sprawdziliśmy, kto, kiedy i jak ma prawo zastosować czynny żal.

Na czym polega czynny żal?

Dla przedsiębiorcy, który nie złożył deklaracji podatkowej w terminie lub w inny sposób naraził się na konsekwencje karnoskarbowe, istnieje sposób na uniknięcie dotkliwej kary. Czynny żal to tarcza przed karami podatkowymi. Pozwala dobrowolnie przyznać się do naruszenia przepisów podatkowych, zanim organy skarbowe lub celnoskarbowe dowiodą winy podatnika. Niezwłoczne złożenie czynnego żalu może uchronić przed surowymi konsekwencjami.

Stosowanie czynnego żalu reguluje ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (art. 16).

Kiedy możesz skorzystać z czynnego żalu?

Czynny żal jest dostępny dla osób fizycznych i firm. Mogą z niego skorzystać jeżeli znaleźli się w jednej z poniższych sytuacji:

  • nie złożyli zeznania podatkowego w terminie;
  • prowadzili nierzetelnie księgi rachunkowe;
  • nieprawidłowo wystawiali faktury;
  • nie zapłacili podatku dochodowego (PIT lub CIT) lub podatku VAT, lub zapłacili niewłaściwą kwotę;
  • bezprawnie stosowali obniżone stawki VAT lub zwolnienie VAT;
  • ukrywali prawdziwy zakres swojej działalności gospodarczej;
  • wyłudzili zwrot należności celnych lub pozwolenie celne.

Warto zwrócić uwagę, że czynny żal składa osoba/podmiot, który nie dopełnił obowiązku. To może być sam podatnik, członek zarządu spółki (ewentualnie cały zarząd jeżeli odpowiada za uchybienie) lub biuro księgowe.

Kto nie może złożyć czynnego żalu?

Kto nie może skutecznie skorzystać z czynnego żalu? To podatnicy:

  • którym organy podatkowe już udokumentowały naruszenie przepisów;
  • objęci postępowaniem kontrolnym;
  • którzy byli częścią grupy lub związku planującego przestępstwo podatkowe (chyba, że zawiadomienie złożyli wszyscy członkowie takiej grupy);
  • nakłaniający innych do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego w celu skierowania postępowania przeciwko tym osobom;
  • którzy kierowali wykonaniem ujawnionego czynu zabronionego;
  • którzy wykorzystali uzależnienie innej osoby od siebie i polecili jej wykonanie ujawnionego czynu zabronionego.

Kiedy złożenie czynnego żalu będzie bezskuteczne?

Trzeba pamiętać, że zawiadomienie nie zawsze będzie skuteczne. Zadziała jeżeli zostanie złożony przed tym, jak organy ścigania dowiodą przewinę podatnika lub rozpoczną czynności zmierzające do wykrycia przestępstwa/wykroczenia. Do takich czynności należy np. kontrola lub przeszukanie.

Mówi o tym §  5.  Art. 16 Kodeksu karnego skarbowego:

Zawiadomienie jest bezskuteczne, jeżeli zostało złożone:
1) w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego;
2) po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony.

Istnieje pewien wyjątek od tej reguły. Przedsiębiorca może złożyć czynny żal, w drodze wyjątku, już po rozpoczęciu działań organów ścigania. Możliwe jest to jeżeli rozpoczęte przez nie czynności nie dostarczyły podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony. 

Naczelnik urzędu skarbowego nie informuje o uznaniu czynnego żalu za skuteczny – zrezygnuje z nałożenia kary. Może natomiast wskazać termin, w którym podatnik powinien naprawić popełniony czyn (np. uregulować podatek).

Jeżeli czynny żal zostanie uznany za nieskuteczny, to urząd skarbowy będzie prowadził postępowanie w sprawie o wykroczenie lub przestępstwo skarbowe.

Jak złożyć czynny żal?

Złożenie czynnego żalu nie jest skomplikowane (z formalnego punktu widzenia). Należy:

  1. Złożyć pismo informujące o naruszeniu obowiązków podatkowych lub celnych. Pismo powinno zawierać (przepisy nie regulują tej kwestii):
    1. dane podatnika,
    2. dane adresata (naczelnika urzędu skarbowego lub celno-skarbowego),
    3. opis naruszenia oraz informacje o osobach, które miały związek z przewinieniem. Podatnik powinien również poinformować, czy naprawił już popełniony czyn. Jeżeli nie, to trzeba podać, w jakim terminie zostaną uregulowane zobowiązania.
  2. Przyznać się do popełnionego przestępstwa lub wykroczenia przed tym, jak organy ścigania zdążą je udokumentować. To kluczowy element skutecznego czynnego żalu.
  3. Naprawić swój czyn poprzez uregulowanie zaległych zobowiązań podatkowych lub celnych, przede wszystkim złożyć zaległe deklaracje podatkowe lub zapłacić należności publicznoprawne, łącznie z odsetkami. Obowiązek musi był spełniony możliwie szybko. To ważne, aby czynny żal był skuteczny.

Czynny żal można złożyć osobiście w urzędzie skarbowym, listownie lub elektronicznie.

Jak złożyć elektroniczny czynny żal?

Elektroniczny czynny żal jest znacznie wygodniejszym rozwiązaniem. Wystarczy wykorzystać w e-Urząd Skarbowy lub informacyjno-usługowe konto dla przedsiębiorców Biznes.gov.pl. Logowanie do serwisu odbywa się za pomocą profilu zaufanego, aplikacji mObywatel, bankowości elektronicznej, e-Dowodu, USE eID lub przy użyciu e-maila. 

Elektroniczny czynny żal należy podpisać podpisem kwalifikowanym, profilem zaufanym lub podpisem osobistym. Warto pamiętać, że zawiadomienie należy złożyć osobiście. Jeżeli na dokumencie podpisze się pełnomocnik, to taki dokument może być uznany za zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, a nie przyznanie się do winy.

Jak złożyć czynny żal przez e-Urząd Skarbowy?

Aby złożyć elektroniczny czynny żal przez e-Urząd Skarbowy:

  1. Wejdź na stronę e-Urzędu Skarbowego.
  2. Zaloguj się przez login.gov.pl (profil zaufany, mObywatela, e-dowód lub bankowość elektroniczną). Jeśli zalogujesz się przez swoje dane podatkowe (Twój PESEL lub NIP i kwota przychodów), możliwość złożenia czynnego żalu nie będzie dostępna.
  3. Po zalogowaniu, na głównej stronie e-Urzędu wybierz opcję ’Złóż dokument’.
  4. Wybierz opcję 'Czynny żal’.
  5. W pierwszym kroku będziesz musiał wybrać, czy składasz elektroniczny czynny żal do Urzędu Skarbowego, czy Urzędu Celno-Skarbowego. Następnie wybierz urząd odpowiedni do Twojego miejsca zamieszkania.
  6. Następnie podasz swoje dane identyfikacyjne i adres.
  7. Krok trzeci to treść zawiadomienia. Tutaj opiszesz popełniony czyn zabroniony, zadeklarujesz, czy wpłaciłeś uszczuploną należność, a także czy złożyłeś przedmioty, które podlegają przepadkowi lub wpłaciłem ich równowartość.
  8. W ostatnim kroku sprawdź, czy wszystkie wprowadzone dane są poprawne. Jeśli tak, kliknij 'Akceptuj i wyślij’.

Jak widzisz, składanie czynnego żalu w formie elektronicznej jest bardzo proste. Wystarczy wypełnić formularz online.

Kto może skorzystać z elektronicznego czynnego żalu?

Czynny żal elektronicznie mogą złożyć osoby fizyczne lub firmy (przedsiębiorcy indywidualni, spółki i inne podmioty), które naruszyły przepisy podatkowe lub celne. Wystarczy zalogować się do e-Urzędu Skarbowego.

Wsparcie startupów – jakie są możliwości rozwoju dla MŚP?

0
wsparcie startupów

Innowacyjne, prężne, korzystające z nowych technologii firmy potrzebują paliwa, aby projektować i wprowadzać na rynek swoje produkty i usługi. Szukasz pomocy dla Twojej firmy? Zastanawiasz się gdzie znaleźć wsparcie startupów? Sprawdź, jak sfinansować rozwój działalności gospodarczej.

Czym są startupy?

Startupy to prężne, nowatorskie i zazwyczaj młode firmy, które mają potencjał na szybki wzrost i skalowanie swojej działalności. Takie przedsiębiorstwa często wychodzą poza tradycyjne ramy i poszukują nowatorskich rozwiązań, technologii lub usług, które mogą zmienić rynek lub przynieść korzyści nie tylko twórcom, ale i społeczeństwu.

Startupy pracują nad nowymi technologiami, aplikacjami mobilnymi, platformami internetowymi, produktami medycznymi, rozwiązaniami ekologicznymi czy nowatorskimi modelami biznesowymi. Wiele startupów koncentruje się na wykorzystaniu potencjału technologicznego, np. sztucznej inteligencji (AI) big data, blockchain czy internetu rzeczy (IoT).

Takie firmy potrzebują funduszy na start. Nie wszyscy przedsiębiorcy dysponują kapitałem. Dlatego do rozwoju firmy potrzebują inwestorów i programów dofinansowań. Gdzie szukać wsparcia?

Dotacje na innowacje dla startupów

Wśród podmiotów, które oferują największe publiczne wsparcie dla młodych i nowatorskich firm, jest Polski Fundusz Rozwoju. Według informacji z końca września 2023 roku, PFR chce rozdysponować na ten cel w przyszłym roku 1,8 mld zł. Pierwsze konkursy mają być ogłoszone do końca 2023 r.

Startupy szukają finansowania również ze środków Unii Europejskiej. Źródłem pieniędzy był m.in. Program Operacyjny Inteligentny Rozwój, teraz ruszyły długo wyczekiwane konkursy z programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki (FENG). 

FENG dedykowany jest m.in. przedsiębiorcom, instytucjom z sektora nauki, konsorcjom przedsiębiorstw oraz instytucjom otoczenia biznesu, przede wszystkim ośrodkom innowacji.

Obecnie trwają nabory na m.in.:

  • Innowacyjność i B+R – ścieżka SMART – na dofinansowanie mogą liczyć mikro, małe i średnie przedsiębiorstwa (nabór prowadzi PARP, czas do 30 października 2023 r.) oraz duże firmy (nabór: Narodowe Centrum Badań i Rozwoju), uruchomiono również nabór tzw. projektów fazowych.
  • Innowacyjność i dostępność – ścieżka SMART (projekty na rzecz osób ze szczególnymi potrzebami) – nabory prowadzą PARP (dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw) oraz NCBR (dla dużych firm), termin na wnioski mija 30 października 2023 r.
  • Innowacje dla środowiska – program wzmacniający przedsięwzięcia, które pomogą m.in. łagodzić zmiany klimatu, wprowadzać gospodarkę o obiegu zamkniętym (w tym zapobiegać powstawaniu odpadów), zmniejszać i kontrolować zanieczyszczenia powietrza, wody i ziemi. Nabór trwa do 6 listopada 2023 r. i prowadzi go NFOŚiGW.
  • Laboratorium Innowatora – oferta dla podmiotów, które działają na rzecz rozwoju gospodarczego i/lub innowacyjności poprzez kompleksową pomoc dla startupów. Nabór wniosków kończy się 19 grudnia 2023 r. (maksymalne dofinansowanie sięgnie 7 mln zł).
  • Promocja marki innowacyjnych MŚP – konkurs, który ma pomóc wzmocnić potencjał eksportowy małych i średnich przedsiębiorstw na zagranicznych rynkach. Wnioski można składać do 30 listopada 2023 r. To propozycja dla firm działających w branżach m.in. medycznej, farmaceutycznej, elektroniki profesjonalnej, mikroelektroniki i fotoniki, zielonych technologii, meblarskiej, spożywczej i lotniczo-kosmicznej. Dofinansowanie sięgnie 50% wartości projektu.

Wspomniane wyżej nabory to duże wsparcie dla młodych przedsiębiorców, jednocześnie warto pamiętać o działaniach na mniejszą skalę (choć nadal szalenie ciekawych). 

Konkursy dla startupów organizują np. parki przemysłowo-technologiczne. Dobrym przykładem jest PNT w Ełku, który na początku października 2023 roku ogłosił kolejną edycję konkursu Twój Startup – Twoja Przyszłość. Nabór odbywa się pod hasłem „Eko aplikacje na telefon” i trwa do 31 października.

Gdański Park Naukowo-Technologiczny ogłosił natomiast program Strefa Akceleracji – pula nagród wynosi 100 tys. zł, a startupy wydadzą te pieniądze na przemysł morski oraz LifeScience, czyli innowacyjne rozwiązania z zakresu biotechnologii, medycyny i żywności. Wnioski można składać do 31 października 2023 r.

Konkursy organizują też podmioty prywatne, np. banki. Santander Bank Polska przygotował program Santander X dla polskich innowacyjnych przedsiębiorców, a nagrody wynoszą 10 000 euro, 6 000 euro i 4 000 euro. Firmy mogły przesyłać zgłoszenia do 14 października.

Program Platformy Startowe

Jedną z ciekawszych propozycji dla początkujących firm przygotował Polski Fundusz Rozwoju – to platformy startowe dla nowych pomysłów, czyli oferta dla ośrodków innowacji.

W ramach tego działania do końca października 2023 r. wnioski mogą składać:

  • mikro, małe i średnie przedsiębiorstwa,
  •  z makroregionu Polski Wschodniej,
  • które mają innowacyjne projekty zweryfikowane w ramach programów inkubacji na Platformie startowej POPW lub innych programów finansowanych ze środków publicznych,
  • chcą wprowadzić na rynek swoje produkty.

Maksymalne dofinansowanie, na jakie mogą liczyć przedsiębiorcy to 600 tys. zł. Pieniądze mogą wydać koszty bezpośrednie – środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, usługi zewnętrzne, wynagrodzenia personelu projektu, zakup surowców i materiałów – oraz środki pośrednie.

Dofinansowania na rozwój start-upów w Polsce Wschodniej

Rozwój młodych, nowatorskich firm w Polsce Wschodniej promowany jest m.in. w ramach Funduszy Europejskich dla Polski Wschodniej.

Kompleksowe wsparcie MŚP w procesie transformacji w kierunku Przemysłu 4.0 poprzez automatyzację i robotyzację procesów – na taki cel przeznaczone jest finansowanie z konkursu Automatyzacja i robotyzacja w MŚP. Pieniądze (maksymalnie 3 mln zł) można zdobyć na m.in. zakup automatów, robotów oraz innych maszyn i urządzeń, a także oprogramowania. Nabór prowadzi Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, termin przyjmowania wniosków mija 8 listopada 2023 r.

PARP oferuje również pomoc dla firm, które chcą być bardziej konkurencyjne poprzez troskę o środowisko naturalne. MŚP z Polski Wschodniej mogą otrzymać maksymalnie 82 781 zł na opracowanie modelu biznesowego gospodarki o obiegu zamkniętym. Agencja czeka na wnioski do 19 grudnia 2023 r. Podczas II etapu konkursu przedsiębiorcy dostaną wsparcie przy wdrożeniu opracowanego modelu. 

Poznaj pozostałe artykuły z kategorii Działalność gospodarcza.

Jak wprowadzić firmowy samochód jako środek trwały? Jak ustalić wartość początkową samochodu?

0
samochód jako środek trwały

Wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych to ważny krok na drodze do skutecznego zarządzania majątkiem firmy. Ale jak to zrobić? Poznaj wszystkie zasady tego procesu, od obliczenia wartości początkowej samochodu po rodzaje amortyzacji, z których możesz skorzystać. Sprawdź jak wprowadzić samochód jako środek trwały.

Czym jest środek trwały w firmie?

Środki trwałe to rzeczowe aktywa trwałe:

  1. które są własnością lub współwłasnością podatnika;
  2. zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;
  3. są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;
  4. ich przewidywany okres używania powinien być dłuższy niż 12 miesięcy.

Środki trwałe należy wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej. Należą do nich również nieruchomości i ruchomości oddane do używania na podstawie np. umowy leasingu (tylko finansowego!) lub dzierżawy czy najmu.  

Do środków trwałych używanych w firmach zaliczają się m.in. samochody. Jak wprowadzić samochód do ewidencji środków trwałych danej firmy? Zaczynamy od wyceny wartości pojazdu.

Ustalenie wartości początkowej samochodu

Przy wprowadzaniu samochodu jako środka trwałego do majątku firmy kluczowa jest wartość przedmiotu. Podatnik nie ma obowiązku umieszczania w ewidencji środków, których wartość nie przekracza 10 000 zł (netto dla czynnych podatników VAT i brutto dla zwolnionych z VAT).

Jak wycenić wartość początkową auta? Zasady określa artykuł 22g ustawy o PIT. Jeżeli doszło do:

  • odpłatnego nabycia – podatnik bierze pod uwagę cenę nabycia samochodu podaną na dokumencie nabycia lub wartość rynkową wraz z kosztami związanymi z zakupem naliczonymi do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania;
  • częściowo odpłatnego nabycia – uwzględniana jest cena nabycia powiększona o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych;
  • wytworzenia we własny zakresie – uwzględniane są koszty wytworzenia;
  • nabycia w nieodpłatny sposób, np. w drodze spadku lub darowizny – wyceny dokonuje się według wartości rynkowej z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Jak już wspomnieliśmy, na cenę odpłatnego nabycia składają się koszty związane z zakupami. Należą do nich m.in.:

Koszty transportu i ubezpieczenia w drodze

Trzeba pamiętać, że do wartości początkowej nie zalicza się kosztów poniesionych na ubezpieczenie – AC, OC, GAP, NNW. To koszty eksploatacyjne księgowane przez przedsiębiorcę do kosztów uzyskania przychodu. Wartość początkową powiększy tylko ubezpieczenie w drodze.

Wydatki poniesione na dodatkowe wyposażenie i jego montaż

W tej kategorii kosztów mieszczą się wydatki na akcesoria i wyposażenie dodatkowe, które będzie wykorzystywane tylko w tym pojeździe np. montaż i uruchomienie programów czy systemów komputerowych.

Koszty opłat notarialnych, skarbowych i innych

Tego rodzaju koszty – o ile wystąpiły przy odpłatnym nabyciu samochodu – również zwiększają kwotę należną zbywcy auta.

Odsetki i prowizje

Jeżeli w celu sfinansowania zakupu samochodu osobowego, który ma być wprowadzony do wykazu środków trwałych, zaciągnięty został kredyt, to odsetki i prowizje powiększą wartość początkową pojazdy.

Cło i podatek akcyzowy od importu samochodu

Jeżeli pojazd importowano spoza Unii Europejskiej, to do wartości początkowej auta wliczane jest cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Inne wydatki

Na cenę nabycia może się również składać koszt rejestracji pojazdu jeżeli doszło do niej przed wprowadzeniem auta do środków trwałych. Inne koszty to m.in. opłaty związane z tłumaczeniem dokumentów, ekspertyzami, badaniami technicznymi czy delegacjami dla pracowników, którzy brali udział w podróży służbowej związanej z zakupem auta.

Amortyzacja samochodu osobowego lub ciężarowego

Amortyzację można naliczyć tylko od środków trwałych wprowadzonych do wykazu. Przedsiębiorca może skorzystać z amortyzacji:

  • liniowej (najprostszej i najbardziej popularnej). Przy zastosowaniu metody liniowej, stawka amortyzacji dla samochodów osobowych wynosi 20%, a pojazd będzie amortyzowany przez 5 lat.
  • indywidualnej. Indywidualna amortyzacja oznacza odpisy od wartości początkowej samochodu robione w równych ratach, stawka to maksymalnie 40%, a okres amortyzacji to 30 miesięcy. Można ją zastosować tylko dla używanych lub ulepszanych środków trwałych wprowadzonych do ewidencji przedsiębiorcy po raz pierwszy.
  • przyspieszonej. Przy amortyzacji przyspieszonej podstawową stawkę należy pomnożyć przez 1,4 (dla samochodu osobowego, 1,4 x 20% = 28%). Amortyzacja pojazdu będzie zatem trwała 43 miesiące.
  • degresywnej. Tę metodę stosuje się tylko do amortyzacji pojazdów ciężarowych. Polega na zwiększeniu początkowej wartości odpisów do momentu, w którym amortyzacja zrówna się z ratą obliczoną dla metody liniowej. Stawka amortyzacyjna zmniejsza się wraz z upływem czasu.

O czym trzeba pamiętać? Jeżeli wartość samochodu przewyższa 150 000 zł, to odpisy amortyzacyjne w części ustalonej dla tej nadwyżki nie są uważane za koszty uzyskania przychodów.

Jak wprowadzić samochód jako środek trwały?

Ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych mają obowiązek prowadzić podatnicy rozliczający się na podstawie księgi przychodów i rozchodów lub ryczałtem. Na podstawie ewidencji odpisy amortyzacyjne mogą być podatkowym kosztem uzyskania przychodu firmy.

Zasady prowadzenia wykazu środków trwałych reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2021 r. Wprowadzanie aut i innych środków trwałych do ewidencji ułatwiają komercyjne i bezpłatne programy finansowo-księgowe.

Jak już pisaliśmy, wprowadzenie pojazdu do ewidencji środków trwałych zaczyna się od ustalenia jego wartości początkowej. Najczęściej mamy do czynienia z odpłatnym nabyciem i w takiej sytuacji wartość początkową stanowi cena zakupu plus koszty uzyskania auta (m.in. transport i ubezpieczenie w drodze).

Zgodnie z rozporządzeniem, wykaz środków trwałych musi zawierać co najmniej:

  1. liczbę porządkową;
  2. datę nabycia;
  3. datę przyjęcia do używania;
  4. określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;
  5. określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;
  6. symbol Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) wydanej na podstawie odrębnych przepisów;
  7. wartość początkową;
  8. stawkę amortyzacyjną;
  9. zaktualizowaną wartość początkową;
  10. datę likwidacji oraz przyczynę likwidacji albo datę zbycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Jakie są terminy wprowadzenie samochodu do ewidencji? Podatnik musi to zrobić w miesiącu przekazania środka trwałego do używania.

Wprowadź samochód jako środek trwały w Małej Księgowości

Jeśli w swojej firmie posiadasz środki trwałe, wygodny program księgowy to podstawa. W Małej Księgowości, aby wprowadzić samochód jako środek trwały, wystarczy że:

  1. W menu głównym otworzysz 'Środki trwałe’.
  2. Stworzysz dokument 'OT’.
  3. Wypełnisz go zgodnie z powyższą instrukcją.

Czym jest ślad węglowy? Jak go liczyć i jak zredukować? Jakie przedsiębiorstwa muszą go raportować?

0
ślad węglowy

Redukcja emisji gazów cieplarnianych stała się obecnie jednym z głównych celów rządów, organizacji pozarządowych oraz przedstawicieli przemysłu i biznesu. W zrozumieniu problemu kluczowe znaczenie ma pojęcie śladu węglowego. Czym jest ślad węglowy, jak go obliczyć i jak uczynić z niego czynnik w budowaniu przewagi konkurencyjnej?

Czym jest ślad węglowy?

Zmiany klimatyczne sprawiły, że rządy, organizacje pozarządowe oraz przedsiębiorcy zaczęli zwracać uwagę na ochronę środowiska naturalnego. Szczególnie zwracamy uwagę na zagadnienia z zakresu minimalizacji emisji gazów cieplarnianych.

Tu pojawia się pojęcie „ślad węglowy”, który obecnie stanowi miernik całkowitej emisji tych gazów podczas pełnego cyklu funkcjonowania przedsiębiorstwa, czy życia produktu. Dzięki temu możliwe jest obliczenie wpływu danego produktu lub podmiotu na środowisko oraz prognozowanie dalszych skutków zmian klimatycznych.

Metodologia obliczania śladu węglowego

Ślad węglowy oraz ślad wodny stanowią elementy śladu środowiskowego, nazywanego również „ekologicznym”. Mierniki te pozwalają na analizowanie zapotrzebowania ludzi na zasoby naturalne oraz porównywanie ludzkiej konsumpcji tych zasobów do ziemskich zdolności regeneracyjnych.

Ślad środowiskowy definiuje się jako szacowaną liczbę hektarów powierzchni lądów i morza, która jest potrzebna, aby zrekompensować zasoby zużywane na konsumpcję i absorpcję odpadów. Ślad ten wyraża się w globalnych hektarach (gha) na osobę.

Jak obliczyć ślad węglowy organizacji?

Ślad węglowy to jednostka miary całkowitej emisji gazów cieplarnianych podczas pełnego cyklu życia produktu lub całego przedsiębiorstwa. Wyniki podaje się w postaci ekwiwalentu dwutlenku węgla na jednostkę funkcjonalną produktu/przedsiębiorstwa (CO^2e/jedn.funkcjon.).

Zgodność z regulacjami

Najpopularniejszą metodą obliczania śladu węglowego w Polsce jest specyfikacja PAS 2050 (Publicly Available Specification 2050) opracowana przez British Standards Institute (BSI). Specyfikacja opiera się na normach ISO 14040 (Zarządzanie środowiskowe; Ocena cyklu życia; Zasady i struktura) oraz ISO 14044 (Zarządzanie środowiskowe; Ocena cyklu życia; Wymagania i Wytyczne).

Nowszą, dokładniejszą i coraz popularniejszą metodą jest norma ISO 14067:2013 opracowana w 2013 roku przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną ISO (International Organization for Standardization).

Warto wiedzieć, że na rynku występują również inne metodyki branżowe oparte na standardach międzynarodowych i dostosowane do konkretnych gałęzi gospodarki. Są one narzucane przedsiębiorstwom z góry.

Ślad węglowy – dlaczego jest istotny w budowaniu przewagi konkurencyjnej?

Przedsiębiorcy już dawno odkryli, że ślad węglowy może stanowić istotny element ich przewagi konkurencyjnej. Obecnie stanowi on jedno z kryteriów mierzących konkurencyjność konkretnych produktów czy całych przedsiębiorstw. Wśród pozostałych kryteriów wymienia się cenę i jakość. Dzieje się tak, ponieważ społeczeństwo coraz szerzej i lepiej rozumie problem zmian klimatycznych i konieczność ich zatrzymania.

Raportowanie śladu węglowego

W 2024 roku wejdzie w życie Dyrektywa CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) w sprawie sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju. Zgodnie z nią, obliczać i raportować swój ślad węglowy będą musiały organizacje:

  • od 2024 roku – zatrudniające więcej niż 500 pracowników z sumą bilansową powyżej 20 mln EUR i/lub rocznym przychodem powyżej 40 mln EUR (jednostki podlegające pod dotychczasową dyrektywę NFRD);
  • od 2025 r. – spełniające 2 z 3 kryteriów: zatrudnianie powyżej 250 pracowników, suma bilansowa większa niż 20 mln EUR, roczne przychody powyżej 40 mln EUR;
  • od 2026 r. – małe i średnie przedsiębiorstwa notowane na rynku regulowanym, spełniające 2 z 3 kryteriów: zatrudniające powyżej 10 pracowników, suma bilansowa powyżej 350 tys. EUR, roczne przychody powyżej 700 tys. EUR;
  • od 2027 r. – wybrane spółki z siedzibą poza UE, które na terenie UE osiągają obroty powyżej 150 mln EUR i posiadają na terenie UE jednostkę zależną lub oddział.

Finansowanie inwestycji zmniejszających emisję śladu węglowego

Inwestycje związane z ograniczeniem emitowanego śladu węglowego można finansować ze źródeł publicznych. Unia Europejska, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Narodowy Fundusz Rozwoju oraz lokalne samorządy tworzą coraz to nowe programy dotacyjne sprzyjające poprawie efektywności energetycznej i ochronie środowiska naturalnego.

Obecnie można uzyskać dofinansowania między innymi na:

  • modernizację linii produkcyjnych tak, aby zwiększyć ich efektywność energetyczną lub/i wydajność;
  • wymianę posiadanych urządzeń i maszyn na te bardziej energooszczędne;
  • instalację nowoczesnych systemów automatyki i zarządzania energią;
  • rozwiązania pomagające wprowadzić w przedsiębiorstwach bardziej efektywne oświetlenie;
  • wymianę kotłów i innych urządzeń grzewczych;
  • instalację odnawialnych źródeł energii;
  • projekty związane z ochroną środowiska, na przykład: recykling lub bioróżnorodność.

Podsumowując, ślad węglowy to jednostka miary emisji gazów cieplarnianych. Dzięki jej wprowadzeniu możliwe jest zmierzenie wpływu konkretnych produktów czy przedsiębiorstw na środowisko naturalne. Ostatnio ograniczanie śladu węglowego traktuje się, jako istotny czynnik przewagi konkurencyjnej.

Do czego potrzebny jest akt notarialny? Co powinien zawierać?

0
akt notarialny

Istnieje szereg umów, które muszą przyjąć formę aktu notarialnego. Wśród tych najpopularniejszych należałoby wymienić umowy kupna-sprzedaży nieruchomości, czy umowy niektórych rodzajów spółek. Co zatem warto wiedzieć o tej formie czynności prawnej? Poznaj akt notarialny.

Akt notarialny jest szczególną formą czynności prawnej. Praktycznie każda umowa może przyjąć formę aktu notarialnego, jeśli jej strony będą miały takie życzenie. Jednak jedynie nieliczne z nich muszą taką formę przyjąć z nakazu ustawodawstwa.

Czym dokładnie jest akt notarialny, jak powinien być zbudowany oraz jakie umowy muszą przyjąć taką formę? Serdecznie zapraszamy do lektury!

Czym jest akt notarialny?

Akt notarialny ma swoją definicję w ustawie z dnia 14 lutego 1991 roku Prawo o notariacie. Zapisane tam zostało, że aktem notarialnym nazywany jest dokument urzędowy, którego zadaniem jest potwierdzenie woli stron. Może być sporządzony, kiedy strony umowy posiadają taką wolę lub kiedy wymagają tego przepisy prawa.

Czynności, które wymagają dokonania ich w obecności notariusza, znajdziemy w rozdziale trzecim Kodeksu cywilnego. Wymieniamy je również w dalszej części naszego artykułu.

Akt notarialny przyjmuje postać sformalizowanego dokumentu przygotowywanego przez notariusza zgodnie z obowiązującym stanem prawnym. To specyficzna, ale powszechnie znana i stosowana szczególna forma czynności prawnej.

Do czego potrzebny jest akt notarialny?

Jak już wspomnieliśmy, umowę w formie aktu notarialnego można podpisać, jeśli jej strony sobie tego życzą albo, kiedy wymaga tego prawo. Forma ta powstała, aby możliwe było potwierdzenie dokonania pewnej czynności prawnej. Tylko notariusz może sporządzić akt notarialny. Musi on przy tym posiadać odpowiednie kompetencje i uprawnienia ku temu, aby przygotować dokument urzędowy o sformalizowanym charakterze i niepozostawiający pola dla żadnych niejasności.

Fakt, że akty notarialne sporządzane są przez notariuszy, nie oznacza, że strony nie mogą zupełnie ingerować w ich treść. Dokumenty powstają po wcześniejszym ustaleniu ze stronami ich treści. Na spotkaniu notariusz zawsze odczytuje treść aktu przed jego podpisaniem, aby możliwe było wprowadzenie poprawek.

Każda umowa może zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Nie ma tutaj ograniczeń. Decydujące znaczenie ma wola stron. Najczęściej jednak strony decydują się na zachowanie formy aktu notarialnego jedynie, kiedy jest to zupełnie niezbędne, a więc kiedy wymaga tego ustawodawca. Dzieje się tak, ponieważ koszt sporządzenia dokumentu jest stosunkowo wysoki.

Jakie umowy muszą przyjąć formę aktu notarialnego? Są to przede wszystkim:

  • umowy niektórych spółek, na przykład spółki: partnerskiej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej oraz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;
  • umowy dotyczące podziału nieruchomości nabytej w drodze spadku;
  • zgody małżonka dotyczące sprzedaży nieruchomości wspólnej;
  • pełnomocnictwa do nabycia lub zbycia nieruchomości;
  • umowy przenoszące prawo do wieczystego użytkowania;
  • umowy zbywające prawa do posiadania nieruchomości;
  • umowy podziału majątku wspólnego.

Niektóre z dokumentów mogą zostać wydane w formie elektronicznej i opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Mowa tutaj o elektronicznych poświadczonych odpisów, wyciągów oraz kopii okazanych dokumentów. Warto jednak podkreślić, że akty notarialne nie mogą być podpisywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, ani też podbijane elektroniczną pieczęcią kwalifikowaną.

Co można wpisać do aktu notarialnego?

Ustawodawca nie określił konkretnego wzoru aktu notarialnego. Wskazał jednak na elementy niezbędne, które powinny znaleźć się w dokumencie. Notariusz ma zatem pewną dowolność w kwestii ostatecznego wyglądu aktu.

Zgodnie z paragrafem 1 artykułu 92 Prawa o notariacie w akcie notarialnym powinny się znaleźć:

  • data sporządzenia dokumentu – obowiązkowo: data, miesiąc oraz rok, a nieobligatoryjnie na żądanie stron również: godziny i minuty rozpoczęcia oraz zakończenia podpisywania aktu;
  • miejscowość sporządzenia dokumentu;
  • imię i nazwisko oraz siedziba kancelarii notarialnej, a w razie wyznaczenia zastępstwa notariusza – dane zastępcy lub osoby upoważnionej do dokonywania czynności notarialnych (sporządzenia aktu);
  • oznaczenie stron aktu notarialnego – w dokumencie powinny się znaleźć następujące informacje o stronach uczestniczących w umowie: imiona, nazwiska, imiona rodziców, miejsca zamieszkania osób fizycznych lub nazwy i siedziby osób prawnych, ich przedstawicieli lub pełnomocników oraz wszystkich innych osób, które są obecne w kancelarii podczas sporządzania aktu notarialnego;
  • oświadczenia stron aktu z powołaniem się na okazane przy akcie dokumenty – jeśli zajdzie taka potrzeba;
  • stwierdzenie faktów i istotnych okoliczności, jakie zaszły podczas spisywania aktu – na żądanie stron;
  • podpisy wszystkich osób biorących udział w akcie oraz osób obecnych przy sporządzaniu aktu;
  • podpis i pieczęć notariusza.

Unieważnienie aktu notarialnego

Do unieważnienia aktów notarialnych dochodzi bardzo rzadko, ponieważ sporządzający je notariusz zaświadcza powagą swojego urzędu, że wszystkie zapisy takiego aktu są zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. Jeśli jednak zdarzy się, że osoba złoży wadliwe oświadczenie woli, to ma rok od momentu zawarcia umowy w formie aktu notarialnego na jego unieważnienie.

Wśród wad występujących w oświadczeniach woli, które pozwalają na ich unieważnienie, można wymienić:

  • nieświadomość oświadczenia woli;
  • pozorność oświadczenia;
  • popełnione błędy w trakcie oświadczenia;
  • wykrycie podstępu przy zawieraniu aktu notarialnego;
  • oświadczenie złożone pod wpływem nacisku.

Podsumowując, akt notarialny to szczególna forma oświadczenia woli stron. Praktycznie każda umowa może zostać sporządzona w formie aktu notarialnego, jeśli jej strony sobie tego życzą. Istnieje jednak szereg dokumentów, które muszą przyjąć taką postać, ponieważ wymaga tego ustawodawstwo. Nie ma możliwości, aby akty notarialne podpisać kwalifikowanym podpisem elektronicznym, czy też podbić kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną. Notariusze mogą natomiast wydawać elektroniczne poświadczenia.

Jaka jest stawka VAT usług cateringowych?

0
usługa cateringowa stawka vat

Posiłki i dania przygotowane w restauracjach czy przez firmy cateringowe mogą być zarówno sprzedawane na wynos, jak i konsumowane na miejscu. Od tego, którą opcję wybierzemy, zależy jednak stawka VAT. Sprawdź, jaka jest stawka VAT dla usług cateringowych, a jaka dla posiłków sprzedawanych w restauracji.

Sprzedaż posiłków i dań – usługa czy towar?

Możemy wskazać dwie kategorie produktów sprzedawanych w barach (także samoobsługowych) czy restauracjach:

  • gotowe dania, które są przeznaczone do dalszej odsprzedaży (przygotowane, przyprawione i ugotowane), mrożone lub w puszkach, słoikach czy pakowane próżniowo, składające się z ponad dwóch różnych składników (z wyjątkiem przypraw);
  • dania podawane bezpośrednio w lokalu, już gotowe do konsumpcji przez klienta (na miejscu lub na wynos).

To rozróżnienie jest ważne, bo wpływa na podział według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Dania gotowe mają numer PKWiU 10.85, a usługi związane z wyżywieniem numer  PKWiU 56.

Podatek VAT od sprzedaży posiłków i dań – wybór odpowiedniej stawki

Od czego zależy zatem wybór odpowiedniej stawki VAT? Pod uwagę trzeba wziąć:

  • stopień przetworzenia produktów,
  • formę, w jakiej są one sprzedawane.

Podstawową stawką podatku VAT jest 23%. Ustawodawca przewidział jednak preferencyjne stawki w wysokości 5% i 8%.

Gotowe posiłki i dania przeznaczone do bezpośredniej sprzedaży, które są dla sprzedawcy towarem handlowym podlegają stawce VAT 5% (sprzedaż bezpośrednia, bez dodatkowych usług oferowanych przez lokal gastronomiczny). Takie posiłki i dania są pakowane np. próżniowo. Wyjątkiem są napoje z zawartością alkoholu powyżej 1,2%.

Usługi związane z wyżywieniem, w których posiłki przygotowywane są i podawane klientowi do spożycia na miejscu, opodatkowane są stawką 8%. Tutaj uwzględniana jest dodatkowa obsługa, np. kelnerska. Taki podatek obowiązuje również w usługach cateringowych.

Warto podkreślić, że stawka 8% nie dotyczy sprzedaży napojów alkoholowych, produktów nieprzetworzonych, ani posiłków, w których skład wchodzą produkty objęte stawką 23%.

Stawka 23% obowiązuje na następujące napoje: alkoholowe (z zawartością alkoholu powyżej 1,2%), mieszanek piwa i napojów bezalkoholowych (zawartość alkoholu do 0,5%), gazowanych napojów, wody mineralnej, kawy i herbaty.

Jaki VAT na dostawę jedzenia?

Podatek VAT od sprzedaży posiłków i dań uzależniony jest od rodzaju sprzedawanego produktu lub usługi.

Dostawa jedzenia, czyli catering, obejmuje stawka VAT w wysokości 8%. Stawka związana jest z przygotowaniem i dowozem posiłku pod adres wskazany przez zamawiającego.

Usługi kompleksowe a prawidłowa stawka VAT

Jeśli właściciel baru lub restaurator świadczy kompleksowe usługi, to musi uwzględnić stawkę VAT odpowiadającą produktom sprzedawanym w ramach tej usługi.

Usługa kompleksowa polega na wynajmie lokalu, usłudze gastronomicznej oraz obsłudze kelnerskiej. Stawka podatku VAT zależy od rodzaju oferowanych produktów. Jeżeli sprzedawany produkt objęty jest preferencyjnym podatkiem, to również skorzysta z niej cała usługa.

Trzeba jednak pamiętać o sytuacji, w której w ramach jednej usługi restaurator oferuje produkt objęty stawką 23%. Oznacza to, że całą usługę należy opodatkować stawką podstawową. Tak będzie np. w sytuacji zamówienia jedzenia (podatek 8%) z piwem lub herbatą (23%). 

Ustalając wysokość podatku VAT, należy zauważyć, że usługa kompleksowa dzieli się na usługę zasadniczą i pomocniczą. Jeżeli usługa zasadnicza to usługa gastronomiczna, podatnik stosuje stawkę 8%, a podawanie napojów gazowanych, herbaty, kawy lub alkoholu zostanie objęte stawką 23%.  

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Jakie konsekwencje ma sprzedaż z pominięciem kasy fiskalnej?

0
sprzedaż z pominięciem kasy fiskalnej

Kasa fiskalna jest nieodzownym narzędziem dla wielu przedsiębiorców, ale czy każdy z nich musi ją używać? Dowiedz się, kto ma taki obowiązek i jaka kara grozi za jego złamanie.

Kasa fiskalna jest urządzeniem rejestrującym sprzedaż usług lub towarów. Kto jej musi używać? To obowiązek przedsiębiorców świadczący usługi lub sprzedający produkty konsumentom, którzy nie prowadzą własnej działalności gospodarczej lub są rolnikami ryczałtowymi. Jednak nie wszyscy są zobligowani do rejestracji sprzedaży.

Obowiązek rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej

Niektórzy przedsiębiorcy są zwolnieni z obowiązku posiadania kasy fiskalnej

Dotyczy to zarówno wybranych kategorii towarów i usług, jak i sytuacji, gdy obrót ze sprzedaży nie przekroczył 20 000 zł w poprzednim roku podatkowym (i jednocześnie podatnik nie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży lub nie przestał spełniać warunków do zwolnienia z tego obowiązku). Należy pamiętać, że zwolnienie traci moc po upływie 2 miesięcy następujących po miesiącu, w którym limit 20 000 zł został przekroczony.

Obowiązek rejestrowania nie dotyczy towarów i usług zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży (wymienionych w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r.). Te zwolnienia nie dotyczą przedsiębiorców sprzedających towary lub usługi objęte obowiązkiem ewidencjonowania.

Listę towarów i usług, które obejmuje obowiązek ewidencjonowania, zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. 

Obowiązek rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej dotyczy m.in. usług:

  • naprawy pojazdów silnikowych i motorowerów;
  • doradztwa podatkowego;
  • fryzjerskich;
  • przewozu osób i bagażu taksówkami;
  • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne;

oraz dostawy m.in.:

  • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic i transformatorów;
  • zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych;
  • wyrobów tytoniowych;
  • napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%;
  • perfum i wód toaletowych;
  • sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego;
  • gazu płynnego.

Kasa fiskalna nie jest wymagana, jeżeli podatnik rozpoczyna sprzedaż w bieżącym roku podatkowym i przewiduje, że obrót nie przekroczy 20 000 zł (wyliczony proporcjonalnie do okresu jego realizacji w danym roku podatkowym). To zwolnienie traci moc po upływie 2 miesięcy następujących po miesiącu, w którym limit został przekroczony; termin liczony jest od końca miesiąca, w którym obrót przekroczył 20 000 zł.

Sankcje za sprzedaż z pominięciem kasy fiskalnej

Grzywna do 240 stawek dziennych – taka kara grozi przedsiębiorcy, który wbrew obowiązkowi nie prowadzi księgi, czyli również urządzenia ewidencyjnego (art. 60 § 1 Kodeksu karnego skarbowego). Za wykroczenie skarbowe kara będzie niższa.

Sprzedaż z pominięciem kasy fiskalnej oznacza również, że sprzedawca nie wyda klientowi paragonu/faktury. Za niedopełnienie takiego obowiązku grozi grzywna do 180 stawek dziennych (art. 62. § 1 Kodeksu karnego skarbowego).

Warto przypomnieć, że sankcje karno-skarbowe grożą również podatnikowi, który spóźnił się z zakupem kasy fiskalnej.

Aby uniknąć kary, sprawca może przyznać się do naruszenia przepisów, czyli skorzystać z czynnego żalu.

Czynny żal polega na zawiadomieniu o przestępstwie lub wykroczeniu skarbowym organ powołany do ścigania oraz ujawnieniu istotnych okoliczności tego czynu, w szczególności osób współdziałających w jego popełnieniu (art. 16 § 1 Kodeksu karnego skarbowego).

Spóźniony zakup kasy fiskalnej a prawo do ulgi na jej zakup

Podatnik, który kupił kasę fiskalną, korzysta z ulgi – 90% ceny netto urządzenia, do 700 zł. Taka ulga przysługuje tylko na zakup kasy on-line. Przedsiębiorca skorzysta z ulgi jeżeli kupił kasę on-line i zaczął ją używać w ciągu 6 miesięcy, od dnia, w którym rozpoczął ewidencjonowanie sprzedaży.

Co ważne, do ulgi mają też prawo podatnicy, którzy postanowili prowadzić ewidencję sprzedaży, choć nie mają takiego obowiązku.

Podatnik będzie musiał zwrócić ulgę jeżeli w ciągu 3 lat od rozpoczęcia ewidencjonowania przestanie używać kasy fiskalnej (np. wystarczy, że zamknął działalność, czas zawieszenia działalności nie jest wliczany) lub nie zgłosił kasy fiskalnej do obowiązkowego przeglądu technicznego (co najmniej raz na 2 lata liczone od daty fiskalizacji/ostatniego przeglądu).

Co się stanie z prawem do ulgi w przypadku spóźnionego zakupu kasy?

Zgodnie z przepisami, warunkiem skorzystania z ulgi jest terminowe rozpoczęcie ewidencjonowania sprzedaży towarów i usług, czyli w ciągu 6 miesięcy, od dnia rozpoczęcia prowadzenia ewidencji (art. 111. ust. 4 ustawy o VAT). Wyjątkiem jest sytuacja, w której podatnik zawiesił działalność gospodarczą – po jej wznowieniu musi rozpocząć ewidencję, zaczynając od pierwszej sprzedaży. Kasa powinna zostać wcześniej poddana fiskalizacji.

Przedsiębiorca może wnioskować do naczelnika urzędu skarbowego o odroczenie terminu fiskalizacji kasy. Uzyska taką zgodę, jeżeli urząd uzna, że odroczenie jest uzasadnione ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. 

Złożenie czynnego żalu – w przypadku opóźnionego zakupu kasy i sprzedaży z jej pominięciem – nie przywraca prawa do wspomnianej ulgi.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Do kiedy trzeba zapłacić VAT? Ważne terminy podatkowe: kiedy złożyć deklarację VAT-7

0
do kiedy vat 7

Spóźniłeś się ze złożeniem deklaracji VAT-7 (JPK_V7M lub JPK_V7K)? To grozi poważnymi konsekwencjami ze strony urzędu skarbowego. Sprawdź, jak dotrzymać terminu i uniknąć dotkliwej kary.

Deklaracja VAT 7

VAT-7 jest deklaracją podatkową, którą przedsiębiorcy sporządzają i składają w ciągu roku w urzędzie skarbowym. To obowiązkowy dokument. Informuje służby skarbowe o wysokości podatku VAT należnego i naliczonego przez przedsiębiorcę.

Deklaracja VAT-7 pomaga określić różnicę między podatkiem VAT należnym (wynikającym z dokonywanych sprzedaży) a podatkiem VAT naliczonym (ustalonym na podstawie kosztów). Ostatecznie deklaracja VAT wskazuje kwotę podatku VAT, którą przedsiębiorca musi zapłacić Urzędowi Skarbowemu lub która przysługuje do zwrotu.

Od 1 października 2020 roku podatnicy składają zamiast VAT-7 jednolite pliki kontrolne JPK_V7M lub JPK_V7K (dla rozliczających się kwartalnie). JPK_V7 składa się z części deklaracyjnej (odpowiednik deklaracji VAT) oraz części ewidencyjnej (odpowiednik JPK_VAT).

Do kiedy VAT 7? Kiedy zapłacić podatek VAT?

Deklarację JPK_V7M trzeba złożyć do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym okresie rozliczeniowym (miesięcznym) lub kwartalnym (JPK_V7K). Jeśli 25. wypada w sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, należy złożyć ją w najbliższy dzień roboczy.

Trzeba też pamiętać, że w tym samym terminie należy uiścić podatek VAT, który wynika ze złożonej deklaracji.

Plik JPK_V7M

Jak już wspomnieliśmy, podatnicy rozliczający się miesięcznie przekazują do urzędu skarbowego plik JPK_V7M, który składa się z części deklaracyjnej i ewidencyjnej.

W części ewidencyjnej podawane są dane dotyczące zakupu i sprzedaży (rodzaju sprzedaży, kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, kontrahentów oraz dowodów sprzedaży lub zakupu). Ujmujesz w niej faktury i dokumenty według daty powstania obowiązku podatkowego.

W części deklaracyjnej JPK_V7M wyliczana jest ostateczna wartość podatku do zapłaty lub do zwrotu. Podstawą są dane z części ewidencyjnej.

Plik JPK_V7M należy składać do momentu przejścia na rozliczenie kwartalne lub zamknięcia/zawieszenia działalności.

Rozliczenie kwartalne

Prawo do rozliczenia kwartalnego – złożenie pliku JPK_V7K – przysługuje małym podatnikom. Są to podmioty, których obrót w ciągu roku podatkowego nie przekracza 1 200 000 euro.

Trzeba jednak pamiętać, że wybór rozliczenia kwartalnego nie zwalnia przedsiębiorców od comiesięcznego składania JPK VAT.  Z tego względu podatnicy muszą składać plik JPK V7K:

  • w części ewidencyjnej – do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składany jest plik, np. za październik do 25 listopada;
  • w części deklaracyjnej – do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, za który składany jest plik, np. za październik i listopad podatnik wypełnia tylko część ewidencyjną (do 25 października i 25 listopada), a część ewidencyjną za grudzień do 25 stycznia wraz z częścią deklaracyjną za cały IV kwartał roku.

Jak złożyć deklarację VAT-7?

Deklarację VAT-7 (JPK_V7M i JPK_V7K) można złożyć, korzystając z formularza interaktywnego. Formularz działa w dwóch wariantach – podatników rozliczających się miesięcznie i kwartalnie. Formularz znajdziemy na portalu podatki.gov.pl (e-mikrofirma.mf.gov.pl). Inna metoda to skorzystanie z Klient JPK WEB lub uproszczonego formularza.

Podatnicy mogą również skorzystać z dowolnej aplikacji księgowej, która umożliwia przesłanie JPK_V7M i JPK_V7K.

JPK_VAT podpisuje się profilem zaufanym, kwalifikowanym podpisem elektronicznym oraz przy pomocy danych autoryzacyjnych (NIP, PESEL, imię, nazwisko, data urodzenia, kwota przychodu za poprzedni rok).

Pliki może też przesłać pełnomocnik, jeżeli podatnik udzielił mu pełnomocnictwa na formularzu UPL-1.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:

  1. Rezygnacja z VAT
  2. Czy można prowadzić działalność gospodarczą bez VAT? Kiedy można skorzystać ze zwolnienia z VAT?
  3. Czym jest podatek naliczony? Podatek należny a naliczony VAT
  4. JPK_V7 – Jednolity Plik Kontrolny
  5. Wysyłka JPK – instrukcja

Korekta deklaracji

Złożony plik JPK_V7 można poprawić samodzielnie. Dotyczy to obu części, ewidencyjnej i deklaracyjnej. Robiąc korektę, należy wypełnić tylko korygowaną część.

Zgodnie z przepisami, przedsiębiorca powinien złożyć korektę w ciągu 14 dni od dnia wykrycia błędu lub zmiany, która miała wpływ na ewidencję. Tyle samo czasu jest na korektę po otrzymaniu wezwania z urzędu skarbowego.

Z korektą warto się pospieszyć. Podatnik uniknie sankcji podatkowych lub odpowiedzialności karno-skarbowej, jeżeli korekta zostanie złożona przed rozpoczęciem kontroli podatkowej. Za każdy błąd wykryty przez skarbówkę grozi 500 zł mandatu. Należy też wpłacić podatek wynikający z korekty plus odsetki za zwłokę.

Przed mandatem karnym może uchronić też czynny żal, czyli dobrowolne przyznanie się do naruszenia przepisów podatkowych, np. niezłożenia deklaracji w terminie lub podania nieprawdziwych danych. Uwaga! Czynny żal zadziała, jeżeli przedsiębiorca przyzna się, zanim służby skarbowe same udokumentują jego przestępstwo/wykroczenie.

Jak uzupełnić i wysłać formularz VAT-7 przez program księgowy?

Formularz VAT-7 zostanie automatycznie uzupełniony na podstawie wprowadzanych na bieżąco danych. Możesz go otworzyć po wejściu w 'Księgowość’ > 'Zestawienia’ > VAT-7/7K lub VAT-7D.

Aby zaktualizować dane wyświetlane w formularzu, kliknij 'Aktualizuj’.

Kliknij 'Przelew’ aby utworzyć nowy przelew do Urzędu Skarbowego.

Wybierz 'E-Deklaracje’ by zapisać deklarację do późniejszego wysłania do Urzędu.

Szczegółową instrukcję znajdziesz tutaj i tutaj.

Nie masz jeszcze Małej Księgowości? Wygodny program księgowy możesz kupić tutaj, już od 149 złotych/rocznie.

Rozliczenia międzyokresowe przychodów i kosztów czynne i bierne

0
rozliczenia międzyokresowe

Zgodnie z zasadą współmierności przychodów i kosztów, przychody i koszty powinny być ujmowane w okresach, do których się odnoszą. Dlatego wprowadzono rozliczenia międzyokresowe, które umożliwiają odpowiednie zapisywanie kosztów i przychodów. W tym artykule omówimy, jak przeprowadzać rozliczenia międzyokresowe kosztów i przychodów.

Rozliczenia międzyokresowe. Co to takiego jest?

Rozliczenia międzyokresowe kosztów (RMK), zgodnie z artykułem 39 ustawy o rachunkowości, można podzielić na dwie główne kategorie:

  • aktywne RMK – odnoszą się do kosztów przyszłych okresów sprawozdawczych. To oznacza, że firma uwzględnia przewidywane wydatki, które wpłyną na przyszłe okresy;
  • bierne RMK – dotyczą zobowiązań, które są prawdopodobne do wystąpienia w bieżącym okresie sprawozdawczym. Na przykład, zobowiązania wynikające z usług wykonanych na rzecz firmy przez kontrahentów lub zobowiązania związane ze świadczeniem przyszłych usług dla pracowników, takie jak emerytury.

W skrócie, rozliczenia międzyokresowe zakładają podział kosztów/przychodów uwzględnianych w przyszłych okresach sprawozdawczych oraz zobowiązań, które mogą pojawić się w bieżącym okresie.

Art.  39. ustawy o rachunkowości:

„1.  Jednostki dokonują czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, jeżeli dotyczą one przyszłych okresów sprawozdawczych.

2.  Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających w szczególności:

1) ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez kontrahentów jednostki, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny;

2) z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować w sposób wiarygodny, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku.

Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe i zasady ustalania ich wysokości powinny wynikać z uznanych zwyczajów handlowych”.

Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów

Przykładem czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, zapisywanych na koncie 64-0, są koszty operacyjne, które rozlicza się w trakcie określonego czasu. Przykłady takich kosztów to:

  • ubezpieczenia majątkowe i komunikacyjne, opłacane z góry na cały rok;
  • prenumeraty, opłacane z wyprzedzeniem na cały rok;
  • dostęp do różnych subskrypcji;
  • usługi telekomunikacyjne, gdzie okres abonamentu nie pokrywa się w czasie z kosztami rozmów;
  • koszty zakupu materiałów i towarów, związane z zapasami;
  • podatek od nieruchomości;
  • wydatki na reklamę w prasie lub Internecie.

Ważne jest, by wydatki na wyżej wymienione usługi były „rozciągnięte” na więcej niż jeden roczny okres sprawozdawczy.

Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów

Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów odnoszą się do zobowiązań, na które jednostka oczekuje w obecnym okresie sprawozdawczym. Dotyczą przychodów, które już zostały osiągnięte lub będą osiągnięte w przyszłości. Przykłady takich zobowiązań to:

  • świadczenia, które musimy zapewnić naszym pracownikom w przyszłości, takie jak emerytury, niewykorzystane urlopy czy premie;
  • koszty, jakie należy ponieść w związku z gwarancją i reklamacjami;

Należy podkreślić, że koszty, które zostały uwzględnione jako pasywne RMK, nie są kosztami podatkowymi, ale służą jedynie celom bilansowym. Ostateczne ujęcie podatkowe występuje w momencie rzeczywistego poniesienia tych kosztów, na przykład po dokonaniu wypłaty premii pracownikowi.

Ustawa o rachunkowości – art. 39:

„3.  Odpisy czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów mogą następować stosownie do upływu czasu lub wielkości świadczeń. Czas i sposób rozliczenia powinien być uzasadniony charakterem rozliczanych kosztów, z zachowaniem zasady ostrożności”.

 Rozliczenia międzyokresowe przychodów

Rozliczenia międzyokresowe przychodów odnoszą się do przychodów z przyszłych okresów sprawozdawczych. Oznacza to, że te przychody powstały w innym okresie niż ten, do którego się odnoszą. Jeżeli chodzi o rozliczenia międzyokresowe przychodów, poniżej przedstawiamy przykłady sytuacji, w których one występują:

  • środki trwałe w trakcie budowy, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne otrzymane bezpłatnie w formie darowizny;
  • różnica w wartości firmy, która wynikła z nabycia podmiotu gospodarczego lub większości jego udziałów w cenie niższej od wartości rynkowej;
  • środki pieniężne otrzymane na finansowanie nabycia lub produkcję środków trwałych w trakcie budowy oraz prac rozwojowych;

Tak czy inaczej, rozliczenia międzyokresowe przychodów mają na celu przypisanie odpowiednich przychodów do właściwych okresów sprawozdawczych.

Rozliczenia międzyokresowe. Podsumowanie

Rozliczenia międzyokresowe są ważnym elementem ewidencji rachunkowej. Umożliwia dokładne uwzględnienie kosztów oraz przychodów we właściwych okresach rozliczeniowych. Dzięki temu, przedsiębiorcy prowadzący księgi rachunkowe mogą dokonywać rzetelnych zapisów w ramach sprawozdawczości finansowej, w sposób zgodny z ustawą o rachunkowości.

W związku z tym ważne jest rozumienie różnicy pomiędzy czynnymi i biernymi rozliczeniami międzyokresowymi oraz przestrzeganie zasad ich stosowania w celu zachowania przejrzystości ksiąg rachunkowych.

Przeczytaj więcej w kategorii Koszty.

Kto składa formularz ZUS RSA? Imienny raport miesięczny o wypłaconych świadczeniach i przerwach w opłacaniu składek – jak go wypełnić?

0
zus rsa

Formularz RSA to jeden z dokumentów stosowanych w sprawozdawczości w zakresie ubezpieczeń społecznych. Przedsiębiorcy i pracodawcy, którzy płacą składki, używają tego dokumentu, aby systematycznie rozliczać się z płatności wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Dokumenty te należy składać za okresy miesięczne.

W tym tekście przyjrzymy się takim kwestiom jak np. sposób wypełnienia formularza RSA oraz to, jakie podmioty są zobowiązane do jego składania.

Kto składa raport ZUS RSA?

Raport ZUS RSA dotyczy osób zatrudniających pracowników. Nie składają go osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze. Przedsiębiorcy prowadzący JDG składają wyłącznie deklarację ZUS DRA, bez załączników ZUS RSA i ZUS RCA.

Formularz ZUS RSA – co to takiego jest? Podstawowe informacje

Formularz RSA, czyli „Raport miesięczny o wypłaconych świadczeniach i przerwach w opłacaniu składek”, jest jednym z elementów sprawozdawczości ZUS w Polsce. Ten dokument jest niezbędny podczas rozliczania różnych rodzajów zobowiązań wobec ZUS, w tym składek na:

  • ubezpieczenia społeczne,
  • ubezpieczenie zdrowotne,
  • Fundusz Pracy (FP),
  • Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych,
  • Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP),
  • Fundusz Emerytur Pomostowych (FEP).

W praktyce, formularz RSA jest narzędziem, które pozwala na śledzenie, jakie świadczenia przewidziane przez przepisy dotyczące funkcjonowania ZUS są wpłacane, a także identyfikowanie okresów, w których składki nie zostały regularnie opłacone przez płatnika.

Osoby prawne i fizyczne, które prowadzą działalność gospodarczą lub zatrudniają pracowników, i są obowiązane do płacenia składek społecznych, muszą wypełniać i składać ten dokument co miesiąc. Dotyczy to zarówno dużych firm, małych przedsiębiorstw, jak i samozatrudnionych osób. Formularz ZUS RSA jest niezbędny do regularnego rozliczania się z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Należy podkreślić, że formularz RSA służy nie tylko do rozliczania wpłacanych zobowiązań, ale również do poprawiania i aktualizacji danych.

Jak wypełnić raport imienny ZUS RSA?

zus rsa

Pobierz raport imienny ZUS RSA:

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych dokumentów rozliczeniowych, formularz ZUS RSA powinien zostać odpowiednio wypełniony. Poniżej przedstawiamy, jakie informacje należy wprowadzić w poszczególnych polach:

I. DANE ORGANIZACYJNE

  • pole 01 – wpisz numer raportu dla danego miesiąca rozliczeniowego, dla którego płacisz składkę. Numer ten powinien być taki sam jak numer deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA. Na przykład: 01 03 2016;

II. DANE IDENTYFIKACYJNE PŁATNIKA SKŁADEK

  • pole 1 – podaj Numer Identyfikacji Podatkowej;
  • pole 2 – podaj numer REGON;
  • pole 03 – podaj numer PESEL;
  • pola 04 i 05 – wypełnij je tylko wtedy, gdy nie masz numeru PESEL, wpisując dane w:
    • polu 04. 1 – jeśli korzystasz z dowodu osobistego,
    • polu 04. 2 – jeśli korzystasz z paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
  • pole 05 – należy wpisać serię i numer zgodnie z kodem wpisanym w polu 04, czyli dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość płatnika składek;
  • pole 06 – w tym miejscu trzeba wpisać skróconą nazwę podmiotu, którą podano w zgłoszeniu płatnika składek/ we wniosku CEIDG-1/formularzu NIP-8 złożonym w urzędzie skarbowym;
  • pola 07-09 – wypełnij, jeśli jesteś osobą fizyczną, która płaci składki:
    • pole 07 – podaj nazwisko płatnika składek (jeśli jest dwuczłonowe, oddziel poszczególne części myślnikiem),
    • pole 08 – podaj imię płatnika składek,
    • pole 09 – podaj datę urodzenia płatnika składek (dzień/miesiąc/rok).

III.A. DANE IDENTYFIKACYJNE OSOBY UBEZPIECZONEJ

Trzeba uzupełnić ten blok danych według informacji podanych w zgłoszeniu do ubezpieczeń ZUS ZUA lub ZUS ZZA.

  • pole 01 – proszę wpisać nazwisko osoby, tak jak jest podane w dokumencie zgłoszenia do ubezpieczeń ZUS ZUA/ZUS ZZA lub w bloku IV dokumentu zmiany danych identyfikacyjnych ubezpieczonego ZUS ZIUA;
  • pole 02 – proszę wpisać pierwsze imię tej osoby;
  • pole 03 – proszę wpisać typ identyfikatora:
    • P – PESEL,
    • jeśli nie ma PESEL: 1 – dowód osobisty, 2 – paszport lub inny dokument potwierdzający tożsamość;
  • pole 04 – proszę wpisać numer podanego identyfikatora.

III.B. RODZAJE I OKRESY PRZERW W OPŁACANIU SKŁADEK I ZESTAWIENIE WYPŁACONYCH ŚWIADCZEŃ / WYNAGRODZEŃ ZA CZAS ABSENCJI CHOROBOWEJ

Jako płatnik składek masz obowiązek podać informacje o wysokości wypłaconych świadczeń oraz okresach przerw w opłacaniu składek dla osób ubezpieczonych na ubezpieczenia społeczne.

  • pole 01 – wpisz kod tytułu ubezpieczenia składający się z sześciu znaków, który został podany w zgłoszeniu do ubezpieczeń;
  • pole 02 – wpisz trzyznakowy kod świadczenia lub kod przerwy, które znajdziesz w wyżej wymienionym poradniku;
  • pole 03 i 04 – wprowadź daty początku i zakończenia przerw w opłacaniu składek lub okresów wypłaconych świadczeń/wynagrodzeń za czas absencji chorobowej, uwzględniając zakres miesiąca, dla którego sporządzany jest raport;
  • pole 05 – proszę wpisać liczbę dni uprawniających do zasiłku lub liczbę otrzymanych płatności;
  • pole 06 – w tym miejscu wpisuje się kwotę wypłaconych świadczeń lub wynagrodzenia za okres nieobecności z powodu choroby.

IV.-X. Bloki IV-X

Te bloki służą do zamieszczenia informacji o wypłaconych świadczeniach/wynagrodzeniach i/lub przerwach w opłacaniu składek. Wypełnij je zgodnie z instrukcjami zawartymi w bloku III (III.A i III.B).

XI. OŚWIADCZENIE PŁATNIKA SKŁADEK

  • pole 01 – wpisz datę wypełnienia formularza (dzień/miesiąc/rok).
  • pole 02 – podpisz formularz, aby potwierdzić wiarygodność danych jako płatnik składek lub poproś upoważnioną osobę o podpisanie.
  • pole 03 – umieść swoją pieczątkę (jeśli ją posiadasz; obecnie posiadanie pieczątki nie jest już obowiązkowe).

Kiedy złożyć raport ZUS RSA?

Raport imienny ZUS RSA należy składać co miesiąc jeśli:

  • opłacasz składki na własne ubezpieczenia lub osoby z tobą współpracujące;
  • korzystasz z ulg w opłaceniu składek;
  • zawieszasz lub wznawiasz działalność gospodarczą.

Składamy go:

  • do 5. dnia następnego miesiąca – dla jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych;
  • do 15. dnia następnego miesiąca – dla płatników składek posiadających osobowość prawną;
  • do 20. dnia następnego miesiąca – dla pozostałych płatników składek.

Jak przesłać dokument ZUS RSA?

To, jak prześlesz druk ZUS RSA, zależy od liczby osób (pracowników, zleceniobiorców itp.), dla których rozliczasz składki. Jeśli jest to 5 lub mniej osób, możesz przekazywać dokumenty ubezpieczeniowe w formie papierowej lub elektronicznej. Jeśli chcesz dostarczyć dokumenty w formie papierowej, możesz złożyć je bezpośrednio w placówce ZUS, za pośrednictwem pełnomocnika lub pocztą.

Jeśli rozliczasz składki dla większej liczby niż 5 osób, musisz dostarczać dokumenty ubezpieczeniowe w formie elektronicznej. W wyjątkowych sytuacjach, za zgodą dyrektora oddziału ZUS obsługującego twoją firmę, możesz również dostarczać je w formie papierowej lub na nośnikach danych, takich jak płyta CD, przy użyciu aktualnej wersji programu Płatnik lub innego odpowiedniego oprogramowania interfejsowego.

Czym się różni raport ZUS RCA od raportu ZUS RSA?

Zarówno ZUS RCA jak i ZUS RSA są raportami imiennymi, które przedsiębiorca opłacający składki za inne osoby musi składać co miesiąc. Raport ZUS RCA informuje o należnych składkach i wypłaconych świadczeniach, natomiast w ZUS RSA wskazujemy wypłacone świadczenia i przerwy w opłacaniu składek.

Jak skorygować raport ZUS RSA?

Aby skorygować raport miesięczny ZUS RSA, należy złożyć komplet dokumentów za dany miesiąc, tzw. deklarację rozliczeniową ZUS DRA za wszystkich pracowników oraz raporty imienne za osoby, których dotyczy korekta.

Składając korektę, w polu 01 w punkcie I. DANE ORGANIZACYJNE należy oznaczyć raport jako kolejny w danym miesiącu.