Bez kategorii
Biuro rachunkowe
Biznes
Dokumenty
Działalność gospodarcza
Działalność nierejestrowana
Wyszukaj
Kontakt
Strona główna Blog Strona 38

Podatek dochodowy od osób prawnych (CIT)

Przez
Redakcja
-
0
cit

Podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) to podatek, który w sposób bezpośredni obciąża dochody osób prawnych, głównie spółek. Sprawdź, co powinieneś wiedzieć na jego temat!

Podatek dochodowy od osób prawnych obciąża dochód wielu spółek, spółdzielni, fundacji i  stowarzyszeń. Jego stawka wynosi 9% lub 19%, ale podatnicy mogą liczyć na wiele ulg i zwolnień. Sprawdziliśmy, czym dokładnie jest podatek dochodowy od osób prawnych, kto musi go płacić, z jakich zwolnień można skorzystać oraz co dokładnie jest opodatkowane.

Czym jest podatek dochodowy od osób prawnych?

Kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) zostały uregulowane w ustawie z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest to podatek, który w sposób bezpośredni obciąża dochody uzyskiwane przez osoby prawne. Odpowiednikiem podatku CIT w przypadku osób fizycznych jest podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT).

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

CIT – podstawowe zasady

  1. Podmioty zmuszone do odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych powinny rozliczać się na zasadach pełnej księgowości, a więc prowadzić księgi rachunkowe.
  2. W trakcie trwania roku podatkowego nie składa się deklaracji podatkowych, a jedynie wpłaca zaliczki na CIT w trybie miesięcznym lub kwartalnym.
  3. Podatek CIT rozlicza się na zeznaniu podatkowym CIT-8, które należy złożyć do końca marca roku następującego po zamkniętym roku podatkowym.

CIT – podmiot opodatkowania

Do odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych zobowiązane są:

  • osoby prawne – na przykład: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne, fundacje, stowarzyszenia i spółdzielnie;
  • spółki kapitałowe w organizacji;
  • jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej) – na przykład: placówki oświatowe i wspólnoty mieszkaniowe;
  • spółki jawne mające siedzibę lub zarząd w Polsce;
  • spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd w Polsce;
  • spółki komandytowe mające siedzibę lub zarząd w Polsce;
  • podatkowe grupy kapitałowe;
  • spółki niemające osobowości prawnej, mające siedzibę lub zarząd w innym państwie (jeśli spełniają warunki wymienione w ustawie).

CIT – przedmiot opodatkowania

Przedmiotem opodatkowania w podatku CIT jest dochód, a więc różnica pomiędzy osiągniętymi przychodami oraz poniesionymi kosztami. Dochód może zostać osiągnięty z zysków kapitałowych lub innych źródeł przychodów.

Przedsiębiorstwa posiadające siedzibę lub zarząd w Polsce są zobowiązane do odprowadzania CIT-u od całości dochodów, niezależnie od miejsca, gdzie te dochody zostały osiągnięte. Firmy nieposiadające siedziby lub zarządu w Polsce, ale prowadzące tutaj działalność, są zobowiązane do rozliczenia podatku jedynie od dochodów, które zostały osiągnięte w Polsce.

W CIT bierze się pod uwagę przychody należne!

Ważną kwestią jest fakt, że za przychody w rozumieniu CIT rozumie się wszelkie należne przychody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej, nawet te, które jeszcze nie zostały faktycznie otrzymane (po wyłączeniu wartości zwróconych towarów i udzielonych bonifikat). Oznacza to, że przychód powstaje w momencie wykonania usługi (w całości lub części) lub dokonania sprzedaży, nie w chwili otrzymania zapłaty.

Zwolnienia przedmiotowe

Wśród dochodów zwolnionych z konieczności odprowadzenia od nich podatku dochodowego od osób prawnych znajdują się:

  • środki przekazane na działalność naukową, naukowo-techniczną i oświatową;
  • pieniądze przeznaczone na wspieranie inicjatyw społecznych, na przykład na budowę dróg i sieci telekomunikacyjnych;
  • fundusze przekazane na wsparcie dobroczynności, ochrony zdrowia i rehabilitację.

Z takich zwolnień korzystają najczęściej zrzeszenia, stowarzyszenia i fundacje.

Stawki podatkowe

W podatku od dochodów osób prawnych stosuje się dwie stawki podatkowe – 19% oraz 9% podstawy opodatkowania.

Stawka podatkowa 9% obowiązuje w przypadku:

  • firm rozpoczynających działalność, przez pierwszy rok prowadzenia firmy;
  • małych podatników, a więc przedsiębiorców, którzy odnotowali w poprzednim roku podatkowym wartość przychodu ze sprzedaży brutto nieprzekraczającą równowartości 2 milionów euro;
  • przedsiębiorców, którzy odnotowali w poprzednim roku podatkowym wartość przychodu nieprzekraczającą równowartości 2 milionów euro.

Szczególny rodzaj podatku dochodowego od osób prawnych – estoński CIT

Istnieje możliwość, aby podatnicy CIT-u rozliczali się na zasadach estońskich. Muszą jednak ku temu spełnić szereg warunków określonych w ustawie.

Cechą odróżniającą estoński CIT od tego tradycyjnego jest fakt, że tutaj nie ma konieczności prowadzenia rachunkowości podatkowej, ustalania kosztów uzyskania przychodów oraz obliczania odpisów amortyzacyjnych. Zaliczki na ten rodzaj podatku nie są płacone co miesiąc, a raz w roku – w momencie wypłaty zysku ze spółki w postaci dywidendy.

Zaletą estońskiego CIT-u jest możliwość swobodnego określenia momentu, w którym nastąpi opodatkowanie, a efektywna stawka podatku, a więc suma podatku od zysków spółki i podatku od wypłacanej wspólnikom dywidendy, będzie niższa, niż ma to miejsce przy CIT-cie klasycznym.

Podsumowując, CIT to podatek dochodowy od osób prawnych. To podatek bezpośredni i obciążający dochody. Jego stawka wynosi 9% lub 19%. Szczególnym rodzajem podatku dochodowego od osób prawnych jest CIT estoński.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Archiwizowanie dokumentów księgowych – jak prawidłowo przechowywać dokumenty? Terminy przechowywania dokumentacji księgowej

Przez
Redakcja
-
0
archiwizowanie dokumentów księgowych

Dokumentacja księgowa stanowi dowód na wypadek kontroli urzędu skarbowego. Z tego względu po zamknięciu roku obrotowego, należy ją archiwizować i przechowywać w prawidłowy i bezpieczny sposób. Jak to zrobić? Sprawdziliśmy!

Przedsiębiorcy mają obowiązek bieżącego aktualizowania swoich informacji w tym zakresie, a więc zapoznawania się ze wszelkimi nowelizacjami prawa, ponieważ jego nieznajomość będąca przyczyną powstałych naruszeń nie stanowi usprawiedliwienia i nie jest podstawą dla uniknięcia ewentualnych kar. W niniejszym poradniku przedstawiamy wszelkie informacje, jakie powinieneś znać, aby poprawnie przechowywać i archiwizować firmową dokumentację księgową. Zapraszamy do lektury!

Prawidłowe archiwizowanie dokumentów księgowych

Dokumentacja księgowa przedsiębiorstwa stanowi główny dowód w razie przeprowadzania ewentualnej kontroli skarbowej. Z tego względu niezmiernie istotne jest, aby była właściwie przechowywana i archiwizowana.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Które dokumenty należy archiwizować?

Wśród najistotniejszych dokumentów, które należy wziąć pod uwagę, znajdują się:

  • księgi podatkowe – mowa tutaj o księgach rachunkowych oraz księgach przychodów i rozchodów;
  • ewidencje podatkowe;
  • rejestry VAT sprzedaży i zakupów;
  • dowody księgowe – na przykład: faktury, ich korekty i duplikaty, paragony z NIP-em;
  • dokumenty inwentaryzacyjne – na przykład spis z natury;
  • sprawozdania finansowe.

Warto również archiwizować deklaracje VAT oraz wydane dla nich Urzędowe Poświadczenia Odbioru (UPO), chociaż aktualnie nie jest to już obowiązkowe.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:

  1. Jak zaksięgować faktury kosztowe?
  2. Jak prowadzić dokumentację pracowniczą? Jak długo przechowywać akta osobowe? Obowiązki pracodawcy, rozporządzenie
  3. Przechowywanie danych firmowych na serwerach wirtualnych
  4. KSeF – kogo dotyczy obowiązek korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur?
  5. Jak użyć certyfikatu kwalifikowanego? Instrukcja krok po kroku składania podpisu lub pieczęci elektronicznej w aplikacji SecureDoc

Jak archiwizować dokumenty księgowe?

Ustawodawca postanowił uregulować sposób archiwizowania dokumentacji księgowej, aby w ten sposób uniknąć chaosu oraz zagrożeń bezpieczeństwa przechowywanych danych. Archiwum powinno zostać tak zorganizowane, aby ułatwiło szybkie odszukanie konkretnych danych oraz aby dostęp do nich nie był utrudniony.

Dokumenty powinny być przechowywane w oryginalnej postaci. Zasada ta obowiązuje w szczególności księgi rachunkowe oraz sprawozdania finansowe, ale warto jej przestrzegać również w przypadku innych papierów księgowych.

Dokumentacja powinna zostać uporządkowana zgodnie ze sposobem prowadzenia ksiąg. Powinna zostać podzielona zgodnie z konkretnymi okresami rozliczeniowymi. Warto oznaczyć ją symbolem co do rodzaju pisma, końcowych lat oraz oznaczeniem konkretnego zbioru.

Gdzie przechowywać dokumenty?

Punkt archiwizacji dokumentacji przedsiębiorstwa powinien zostać zgłoszony do urzędu skarbowego. Może nim być: siedziba przedsiębiorstwa, jego oddział, miejsce, gdzie wykonywana jest działalność gospodarcza lub każde inne miejsce, które jest powiązane z konkretnym przedsiębiorstwem.

Archiwum powinno zostać we właściwy sposób zabezpieczone przed czynnikami zewnętrznymi, na przykład: wilgocią, pożarem, czy promieniowaniem UV oraz przed dostępem osób nieupoważnionych. Jednocześnie jednak zbiór powinien być łatwo dostępny dla uprawnionych pracowników i inspektorów przeprowadzających kontrolę skarbową.

Nie ma żadnych przeciwwskazań, aby archiwizacją dokumentacji zajęły się biura księgowe, czy uprawnione do tego podmioty świadczące usługi outsourcingu. Każdorazowo, kiedy miejsce archiwizowania dokumentacji ulega zmianie, należy o tym poinformować właściwy urząd skarbowy. Takiego zgłoszenia należy dokonać maksymalnie w terminie 15 dni od wydania dokumentacji podmiotowi zewnętrznemu. Pamiętaj jednak, że dostęp do dokumentacji nie może być utrudniony dla organów kontroli skarbowej.

Przechowywanie dokumentów w formie elektronicznej

Coraz powszechniejszą opcją jest przechowywanie dokumentacji księgowej w formie elektronicznej. W takim przypadku dowody księgowe należy dobrze chronić przed dostępem osób niepowołanych, a nośniki, na których utrzymywane są dane, powinny wykazywać odporność na zagrożenia zewnętrzne.

Dane elektroniczne uznawane są za nietrwałe, dlatego ustawodawca nakazuje systematyczne tworzenie ich kopii zapasowych. Ten nakaz należy traktować szczególnie poważne, jeśli korzysta się z rozwiązań chmurowych, które są zależne od połączenia z siecią Internet.

Zaleca się, aby przedsiębiorcy stosowali jedynie profesjonalne systemy do archiwizacji dokumentów księgowych oraz korzystali z zaawansowanego oprogramowania zapewniającego ochronę danych.

W przypadku rezygnacji z dokumentacji papierowej konieczne jest posiadanie dostępu do akceptowanego przez urzędy podpisu elektronicznego. Mowa tutaj najczęściej o elektronicznym podpisie kwalifikowanym lub podpisie elektronicznym potwierdzonym podpisem zaufanym (ePUAP).

Cały czas nie ma możliwości cyfryzacji wszystkich rodzajów dokumentów. Przykładowo: karty pracownicze należy archiwizować w formie papierowej.

Warto wiedzieć, że zgodnie z obowiązującym prawem, dokumenty księgowe można przechowywać na elektronicznych nośnikach danych jedynie w sytuacji, kiedy w przedsiębiorstwie znajdują się sprawne drukarki.

Okres przechowywania dokumentów

Zgodnie z zapisami ustawy o rachunkowości większość dokumentów księgowych należy przechowywać przez okres minimum 5 lat, licząc od końca roku następującego po zakończonym roku obrotowym. Zasada ta ma zastosowanie między innymi w stosunku do:

  • ksiąg rachunkowych;
  • dokumentów inwentaryzacyjnych;
  • pozostałych dowodów księgowych i sprawozdań.

Dokumenty związane ze sprzedażą detaliczną należy przechowywać do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za konkretny rok obrotowy, a dokumenty dotyczące archiwizacji i reklamacji – przez minimum rok po upływie terminu rękojmi lub po rozliczeniu reklamacji.

Co ciekawe ustawa nie reguluje, co należy zrobić z dokumentami, w przypadku których upłynął obowiązek ich przechowywania. Uznaje się jednak, że obowiązek ich utylizacji spoczywa na osobie kierującej przedsiębiorstwem.

Podsumowując, właściwe przechowywanie i archiwizowanie dokumentacji księgowej należy do obowiązków każdego przedsiębiorcy. Ustawa o rachunkowości dokładnie określa zasady, w jaki sposób należy to robić oraz przez jaki czas dokumenty powinny znajdować się w archiwach.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Więcej takich artykułów znajdziesz w kategorii Księgowość.

Prowadzenie pełnej księgowości w jednoosobowej działalności gospodarczej – kiedy wybrać pełne księgi rachunkowe?

Przez
Redakcja
-
0
pełną księgowość w jednoosobowej działalności gospodarczej

Chociaż w zdecydowanej większości przypadków prowadzenie pełnej księgowości w jednoosobowej działalności nie jest obowiązkowe, to niektórzy przedsiębiorcy decydują się na taki wybór. Dlaczego? Czym w ogóle jest pełna księgowość i na czym polega jej prowadzenie? Sprawdź!

Czym jest pełna księgowość? Na czym polega jej prowadzenie? Czy prowadzenie pełnej księgowości w działalności jednoosobowej i spółce się czymś różni? Czy pełna księgowość jest lepsza od uproszczonej? Na te i szereg innych pytań znajdziesz odpowiedź w poniższym tekście! Zapraszamy do lektury!

Czym jest pełna księgowość?

Właściciele jednoosobowych działalności gospodarczych mogą prowadzić księgowość na różne sposoby. Najczęściej wybierają księgę przychodów i rozchodów (KPiR) lub ryczałt ewidencjonowany, ale zdarzają się i tacy, którzy decydują się na pełne księgi podatkowe. To bardzo rozbudowana i najbardziej szczegółowa forma rozliczania osiągniętych zysków i poniesionych strat, a co za tym idzie – najbardziej czaso- i kosztochłonna. Z tego też względu to obowiązkowy rodzaj księgowości jedynie dla najbardziej skomplikowanych i bardzo dużych podmiotów.

Pełna księgowość to najbardziej skomplikowana i zaawansowana forma prowadzenia ksiąg handlowych. Ważne jest tutaj, aby wszystkie operacje handlowe zostały dokładnie zaewidencjonowane. Z prowadzeniem pełnych ksiąg rachunkowych nie poradzi sobie każdy przedsiębiorca.

Jedynie ci, którzy posiadają wykształcenie lub dobre przeszkolenie ekonomiczno-rachunkowe będą w stanie samodzielnie podołać temu zadaniu. Stale zmieniające się przepisy i wymagania w tym zakresie wcale nie ułatwiają zadania. Z tego też względu w zdecydowanej większości przypadków właściciele firm nie prowadzą samodzielnie pełnych ksiąg rachunkowych. Zatrudniają w tym celu profesjonalnych i doświadczonych księgowych.

Kto jest zobowiązany do prowadzenia księgowości pełnej?

Do prowadzenia ksiąg handlowych w formie pełnej księgowości zobowiązani są:

  • spółki prawa handlowego – spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;
  • jednostki działające na zasadach prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wielkość przychodów;
  • gminy, powiaty, województwa i ich związki;
  • jednostki i zakłady budżetowe;
  • fundusze celowe;
  • osoby zagraniczne, oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych;
  • jednostki działające dzięki otrzymanym subwencjom i dotacjom.

W innych rodzajach działalności gospodarczych w tym również w przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej pełną księgowość trzeba prowadzić, kiedy roczny przychód przekroczy równowartość 2 milionów euro.

Na czym polega prowadzenie pełnej księgowości?

W skład pełnych ksiąg rachunkowych wchodzi 5 podstawowych elementów:

  1. dzienniki;
  2. główna księga handlowa;
  3. księgi pomocnicze;
  4. zestawienia obrotów i sald w księdze głównej i księgach pomocniczych;
  5. inwentarz przedsiębiorstwa – wykaz składników składających się na jego aktywa i pasywa.

Jeśli jesteś właścicielem jednoosobowej działalności gospodarczej i zdecydujesz się lub będziesz zmuszony do prowadzenia ksiąg handlowych w postaci pełnej księgowości, będziesz musiał regularnie przygotowywać następujące dokumenty:

  1. bilans handlowy;
  2. rachunek zysków i strat;
  3. informację wprowadzającą do sprawozdania finansowego;
  4. dodatkowe informacje i objaśnienia.

Zgodnie z artykułem 23 ustawy o rachunkowości każda operacja finansowa księgowana na zasadach pełnej księgowości powinna zostać opisana co najmniej poprzez podanie:

  1. daty jej dokonania;
  2. rodzaju i numeru identyfikacyjnego dowodu księgowego stanowiącego podstawę dokonywanego zapisu;
  3. kwoty i daty zapisu;
  4. oznaczenia kont, których dotyczy.

Precyzyjne rozliczenie wszelkich podejmowanych przez przedsiębiorstwo transakcji finansowych daje możliwość przeprowadzenie szybkiej weryfikacji kondycji firmy. Są to informacje bardzo istotne z punktu widzenia kadry zarządzającej, ewentualnych udziałowców i organów kontroli skarbowej. Na ich podstawie można też dokładnie określić ilość i rodzaj zasobów należących do przedsiębiorstwa, zaplanować przyszłe inwestycje i oszacować zyski.

Prowadzenie pełnej księgowości jest istotne w przypadku bardzo dużych i skomplikowanych podmiotów, ponieważ na jej podstawie można odkryć ewentualne nadużycia podatkowo-skarbowe.

Prowadzenie pełnej księgowości w jednoosobowej działalności gospodarczej a w spółce

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą posiada możliwość wyboru, jaką formą księgowości będzie się posługiwał. Wybór ten pozostaje jego przywilejem, dopóki ten nie będzie osiągał dochodów rocznych o równowartości przynajmniej 2 milionów euro. Taka sama zasada obowiązuje w spółkach cywilnych osób fizycznych, spółkach jawnych osób fizycznych oraz spółkach partnerskich.

Właściciele spółek prawa handlowego nie mają takiej możliwości. Spółki akcyjne oraz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie mają wyboru pomiędzy księgami uproszczonymi i pełnymi – prawo nakazuje im prowadzić pełne księgi handlowe.

Co lepsze: pełna czy uproszczona księgowość?

Pełna księgowość daje możliwość zachowania pełnej kontroli nad wydatkami i przychodami. Na jej podstawie z łatwością można przeprowadzać rozbudowane analizy źródeł zysków i kosztów. W księgach handlowych znajdują się szczegółowe informacje na temat każdej przeprowadzonej operacji, jaka miała miejsce w firmie. Tak szczegółowe zestawienia pozwalają na zachowanie pełnej transparentności danych.

Podstawową wadą pełnej księgowości jest jej złożoność i konieczność spełniania rygorystycznych wymogów ustawowych. Z tym typem rachunkowości nie poradzi sobie samodzielnie większość przedsiębiorców, co wygeneruje koszty w postaci konieczności zatrudnienia doświadczonego księgowego lub korzystania z usług biura rachunkowego.

Księgowość uproszczona jest przede wszystkim zdecydowanie prostsza w prowadzeniu od księgowości pełnej. Nie wymaga przeprowadzania skomplikowanych procedur, a wielu przedsiębiorców decyduje się na jej samodzielne prowadzenie i robi to z sukcesem. Jeśli natomiast decyzja padnie na skorzystanie z usług profesjonalnych firm rachunkowych, to koszt prowadzenia księgowości uproszczonej jest znacznie niższy niż księgowości pełnej.

Niestety księgowość uproszczona może nie dostarczyć dostatecznie szerokiego spektrum informacji, aby wyłącznie na ich podstawie podejmować decyzje finansowe i inwestycyjne. Ciężko też na jej podstawie przeprowadzić dokładną analizę kondycji ekonomicznej przedsiębiorstwa. Należy jednak jasno wskazać, że to forma wystarczająca dla niewielkich i nieskomplikowanych działalności gospodarczych.

Podsumowując, prowadzenie pełnej księgowości jest skomplikowanym zadaniem, którego wykonanie wymaga posiadania odpowiedniej wiedzy z zakresu rachunkowości. Właściciele jednoosobowych działalności gospodarczych z powodzeniem mogą prowadzić księgowość uproszczoną, dopóki przychody z ich rocznej działalności nie przekroczą równowartości 2 milionów euro.

Poznaj pozostałe artykuły z kategorii Działalność gospodarcza.

Obowiązek dekretacji dokumentów księgowych w świetle ustawy o rachunkowości

Przez
Redakcja
-
0
dekretacja dokumentów księgowych

Dekretacja to jeden obowiązków spoczywających na przedsiębiorcach i wynikający z zapisów ustawy o rachunkowości. Na czym polega wspomniana dekretacja i po co się ja przeprowadza? Sprawdziliśmy to!

Zgodnie z zapisami ustawy o rachunkowości dokumenty księgowe powinny zostać sprawdzone oraz zakwalifikowane do ujęcia w księgach rachunkowych. Proces ten nazywany jest „dekretacją”. W praktyce dekret księgowy jest to adnotacja pozostawiona na dokumencie i wskazująca czas, miejsce i charakterystykę operacji gospodarczej oraz na komórkę w przedsiębiorstwie, która jest odpowiedzialna za zajęcie się określoną sprawą. W poniższym artykule omawiamy istotę dekretacji, jej cel oraz instrukcję jej wykonywania.

Na czym polega dekretowanie dokumentów?

Dekretacja to sposób na zarządzanie dokumentacją wpływającą do przedsiębiorstwa. Obieg dokumentacji w instytucji powinien być zgodny z przyjętymi zasadami postępowania oraz obowiązującym prawem rachunkowym. Wszystkie dokumenty wpływające do przedsiębiorstwa powinny zostać zarejestrowane i przekazane do odpowiedniej jednostki organizacyjnej w celu przeprowadzenia kontroli.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Obowiązek dekretacji w Ustawie o rachunkowości

Obowiązek dekretacji dokumentacji księgowej wynika z pkt. 6. ust. 1. art. 21. Ustawy o rachunkowości. Ta wprost wskazuje na konieczność sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych:

„Dowód księgowy powinien zawierać co najmniej (…) stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania”.

Dekretację w księgowości można ująć jako weryfikację, czy wszystkie faktury, paragony oraz pozostałe dokumenty księgowe zostały odpowiednio opisane i przyporządkowane.

CZYTAJ TAKŻE:

  1. Archiwizowanie dokumentów księgowych – jak prawidłowo przechowywać dokumenty? Terminy przechowywania dokumentacji księgowej
  2. Konta księgowe w zakładowym planie kont
  3. Pusta faktura – kto odpowiada za jej wystawienie?
  4. Co zrobić, gdy zostanie zniszczony lub zagubiony oryginał faktury?
  5. Faktura korygująca – jak ją wystawić?

W jaki sposób odbywa się dekretowanie faktur i dowodów księgowych?

Dekretacja, czyli opisanie ujęcia dokumentu w księgach handlowych oznacza wskazanie co najmniej:

  1. daty zaewidencjonowania dokumentu w księgach rachunkowych;
  2. kont, na których dokonamy zapisu oraz stron na tych kontach (Wn i Ma);
  3. ewentualnie prowadzonej ewidencji analitycznej;
  4. wartości operacji gospodarczej.

Aby potwierdzić sposób i okres księgowania, osoba dokonująca dekretacji powinna złożyć pod nią swój podpis.

Dekretację można zapisać na dokumencie ręcznie, ale można również skorzystać z gotowych pieczątek, na których znajduje się wzór informacji do uzupełnienia oraz miejsce na podpis. Ostatnio coraz popularniejszą formą dekretacji jest przeprowadzenie jej w sposób elektroniczny przy wykorzystaniu dedykowanych aplikacji i programów komputerowych.

Przebieg procesu dekretacji jest indywidualny dla każdego z przedsiębiorstw. Zależy on więc od stosowanej praktyki oraz ustalonych wewnętrznych zasad.

Aby przeprowadzić dekretację, należy sprawdzić przede wszystkim, czy udokumentowane zdarzenie gospodarcze rzeczywiście miało miejsce. Należy też sprawdzić, czy zgadzają się obliczenia, wskazujące sumy i kwoty na danym dokumencie. Sporządzoną dekretację potwierdza podpis osoby dekretującej. Jeśli wykryje się błędy rachunkowe lub merytoryczne, należy wykonać odpowiednie korekty. Częścią dekretacji jest również kontrola magazynowa, w trakcie której sprawdza się, czy udokumentowany stan rzeczy odpowiada rzeczywistemu.

Po co przeprowadza się dekretację dokumentów księgowych?

Dekretacja potwierdza przeprowadzenie kontroli dokumentów księgowych. Robi się to głównie po to, aby sprawdzić rzetelność i kompletność dokumentów. Kolejnym celem dekretacji może być chęć kontroli dokumentacji pod względem poprawności rachunkowej i formalnej.

Literatura wskazuje na trzy zakresy kontroli dokumentacji księgowej:

  1. zakres merytoryczny – kontroli dokonuje kierownik działu, który wygenerował wydatek. Dotyczy ona tego, czy operacja faktycznie miała miejsce oraz, czy kwota na dokumencie księgowym jest zgodna z rzeczywistą;
  2. zakres rachunkowy – kontrola dokonywana przez dział księgowy, którego pracownicy sprawdzają, czy wyliczenia na dokumencie są prawdziwe, a więc, czy na przykład przeliczenia wartości brutto i netto są zgodne z obowiązującym prawem;
  3. zakres formalny – kontrola kompletności w zakresie poszczególnych dokumentów, a więc sprawdzenie, czy na dokumencie znajdują się wszystkie wymagane przez prawo elementy.

Dekretacja elektroniczna

Coraz popularniejsza jest dekretacja elektroniczna. Zgodnie z zapisami ustawy o rachunkowości dekrety księgowe nie muszą być umieszczane bezpośrednio na oryginalnym dokumencie księgowym, jeżeli wynika to z techniki dokumentowania zapisów księgowych.

W powyżej wskazanej sytuacji stosowana aplikacja lub oprogramowanie do dekretacji powinno dawać możliwość wydruku zeskanowanej wcześniej do systemu dokumentacji z naniesioną dekretacją. Jeśli jest to możliwe, to na dokumentacji papierowej nie ma konieczności dublowania informacji w formie ręcznej. Konieczne jednak będzie dołączenie dokumentu elektronicznego do dowodu źródłowego.

Dekretacja w księgowości – podsumowanie

Podsumowując, dekretacja jest to obowiązkowa procedura dla wszystkich jednostek, w których prowadzona jest ewidencja księgowa. 

Sposób jej przeprowadzania zależy w dużej mierze od zasad ustalonych przez kierownika danej organizacji. Zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości dekretację można nanieść ręcznie. Nie ma też przeciwwskazań ku temu, aby użyć do tego oprogramowania czy aplikacji komputerowej.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Więcej takich artykułów znajdziesz w kategorii Księgowość.

Wypełnij wniosek ZUS Z-15A – wniosek o zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem

Przez
Redakcja
-
0
zus z 15a

Formularz ZUS Z-15A to wniosek o zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem. Prawo do jego złożenia przysługuje każdej osobie objętej ubezpieczeniem chorobowym, która spełnia szereg warunków. Co powinieneś wiedzieć, zanim sięgniesz po ten druk oraz w jaki sposób go poprawnie wypełnić? Podpowiadamy!

Na formularzu ZUS Z-15A składa się wniosek o zasiłek opiekuńczy z tytułu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem. Na jego podstawie można otrzymać świadczenie pieniężne. Jego wymiar to maksymalnie 60 dni w roku. Świadczenie przysługuje każdemu ubezpieczonemu, który odprowadza składkę zdrowotną. Warunkiem jest terminowe i prawidłowe wypełnienie druku oraz spełnienie szeregu wymogów. W jaki sposób to zrobić? Zapraszamy do lektury!

Kto może wnioskować o zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem

Formularz ZUS Z-15A to wniosek o zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem. Stanowi on podstawę do wypłaty zasiłku opiekuńczego na rzecz rodziców, prawnych opiekunów lub członków rodziny, którzy zmuszeni są do sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.

Wniosek mogą złożyć wszystkie osoby podlegające pod ubezpieczenie chorobowe, niezależnie od tego, czy składki płacą dobrowolnie, czy też obowiązkowo. Formularz powinien zostać uzupełniony przez pracownika lub przedsiębiorcę, którzy docelowo mają uzyskać zasiłek opiekuńczy na dzieci.

Przez pojęcie „dziecka” w tym przypadku rozumie się:

  • dzieci własne;
  • dzieci małżonka;
  • dzieci przysposobione;
  • dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie.

Kto złożyć wniosek Z-15A?

Wspomniany powyżej zasiłek przysługuje opiekunom prawnym, rodzicom lub członkom rodziny, którzy opiekują się:

  • zdrowym dzieckiem do lat 8 – maksymalny wymiar zasiłku w tym przypadku to 60 dni;
  • dzieckiem niepełnosprawnym do lat 18 – maksymalny wymiar zasiłku w tym przypadku to 30 dni;
  • dzieckiem chorym – maksymalny wymiar zasiłku w tym przypadku to 60 dni;
  • chorym dzieckiem niepełnosprawnym do lat 18 – maksymalny wymiar zasiłku w tym przypadku to 60 dni;
  • innym chorym członkiem rodziny (w tym również dzieckiem pełnoletnim);
  • noworodkiem w okresie do 8. tygodnia życia – maksymalny wymiar zasiłku w tym przypadku to 56 dni.

Zasiłek dla osób opiekujących się dzieckiem zdrowym

Zasiłek na zdrowe dziecko można otrzymać w 4 sytuacjach:

  1. kiedy został zamknięty żłobek, klub dziecięcy, przedszkole lub szkoła, do których dziecko uczęszcza, a opiekun został o tym poinformowany w terminie krótszym niż 7 dni od czasu zamknięcia;
  2. kiedy małżonek lub rodzic, który stale opiekuje się dzieckiem, rodzi lub jest chory i nie może sprawować opieki nad dzieckiem;
  3. kiedy niania lub dzienny opiekun, którzy sprawują opiekę nad dzieckiem, zachorowali;
  4. kiedy małżonek lub rodzic, który stale opiekuje się dzieckiem, przebywa w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym.

Zasiłek dla osób opiekujących się dzieckiem niepełnosprawnym

Zasiłek na zdrowe dziecko można otrzymać w 2 sytuacjach:

  1. kiedy małżonek lub rodzic, który stale opiekuje się dzieckiem, przebywa w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym;
  2. kiedy małżonek lub rodzic, który stale opiekuje się dzieckiem, rodzi lub jest chory i nie może sprawować opieki nad dzieckiem.

Zasiłek dla osób opiekujących się dzieckiem nowo narodzonym

Druk mogą również złożyć rodzice lub członkowie rodziny dziecka, którzy ubiegają się o wypłatę dodatkowego zasiłku opiekuńczego z powodu sprawowania opieki nad noworodkiem. Opieka ta może być sprawowana w okresie do 8 tygodni po porodzie. Takie dodatkowe świadczenie przysługuje, jeżeli matka dziecka podlega ubezpieczeniu chorobowemu oraz przebywa w szpitalu, porzuciła dziecko lub też posiada orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji albo niepełnosprawność w stopniu znacznym.

Zasiłek dla osób opiekujących się innym chorym członkiem rodziny

Za „innego chorego członka rodziny” uważa się osoby, z którymi wnioskodawca pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym na czas sprawowania opieki:

  • małżonka;
  • rodziców;
  • rodzica dziecka;
  • ojczyma;
  • macochę;
  • teściów;
  • dziadków;
  • rodzeństwo;
  • wnuki;
  • dzieci powyżej 14. roku życia.

Jeśli opieka sprawowana będzie nad innym członkiem rodziny niż dziecko, to należy wypełnić wniosek o sprawowanie opieki na formularzu ZUS Z-15B.

Jak wypełnić formularz ZUS Z-15A?

Jedynie poprawnie uzupełniony i dostarczony w odpowiednim terminie wniosek ZUS Z-15A będzie umożliwiał otrzymanie zasiłku opiekuńczego na dziecko.

Druk powinien zostać wypełniony drukowanymi literami i długopisem w kolorze czarnym lub niebieskim. Nie jest dopuszczalne wypełnienie dokumentu ołówkiem. Formularz należy złożyć wraz z niezbędnymi załącznikami dokumentującymi powód sprawowania opieki.

Dokument składa się z 5 stron, na których znajdują się następujące elementy:

  • dane wnioskodawcy – numer PESEL, data urodzenia, rodzaj, seria i numer dokumentu tożsamości, imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer telefonu;
  • dane płatnika składek – numery: NIP, REGON i PESEL oraz rodzaj, seria i numer dokumentu tożsamości oraz nazwa lub imię i nazwisko;
  • numer rachunku bankowego, na który ma zostać przelane świadczenie – pole dobrowolne, które należy wypełnić, jeśli wypłata zasiłku ma się odbywać na konto bankowe;
  • okres, w jakim ubezpieczony chce pobierać zasiłek;
  • dane dziecka, nad którym będzie sprawowana opieka – numer PESEL, rodzaj, seria i numer dokumentu tożsamości (jeśli nie nadano numeru PESEL), imię, nazwisko, data urodzenia;
  • zestaw zaświadczeń dotyczących sytuacji mieszkaniowej i zawodowej wnioskodawcy;
  • dane drugiego rodzica dziecka;
  • dane małżonka wnioskodawcy – należy je uzupełnić, jeśli nie jest on jednocześnie rodzicem dziecka;
  • dane innego członka rodziny – należy je uzupełnić, jeśli inny członek rodziny w danym roku kalendarzowym otrzymał zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem, na które składany jest wniosek o zasiłek opiekuńczy lub jeśli i inny członek rodziny w danym roku kalendarzowym otrzymał zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad innym dzieckiem, niż to, na które składany jest wniosek o zasiłek opiekuńczy lub innym członkiem rodziny wnioskodawcy;
  • uwagi;
  • oświadczenie o prawdziwości informacji podanych we wniosku;
  • data;
  • podpis wnioskodawcy.

Podsumowując, formularz ZUS Z-15A jest to wniosek o zasiłek na czas sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Takie świadczenie opiekuńcze mogą otrzymać osoby opłacające obowiązkowo lub dobrowolnie składkę chorobową.

Wzór wniosku ZUS Z-15A 2023

zus z 15a Z-15A

Aby ubiegać się o zasiłek opiekuńczy na czas sprawowania opieki nad chorym dzieckiem, pobierz i wypełnij elektroniczny wniosek Z-15A.

ZUS Z 3b – wypełnij zaświadczenie płatnika składek. Do czego potrzebny jest formularz ZUS Z-3b?

Przez
Redakcja
-
0
zus z 3b

Formularz ZUS Z-3b to zaświadczenie płatnika składek, które powinno być wypełnione przez niektóre z grup zawodowych, aby otrzymać prawo do zasiłku, chorobowego, opiekuńczego, macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego. Kto może złożyć taki druk oraz jak to zrobić poprawnie?

Zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3b powinno zostać wypełnione przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, osoby współpracujące z taką osobą, osoby korzystające z ulgi na start oraz duchownych, którzy planują skorzystać z przysługującego im prawa do zasiłku chorobowego, opiekuńczego, macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego. Jedynie poprawne wypełnienie druku oraz złożenie go w odpowiednim terminie będzie stanowiło podstawę do wypłaty środków pieniężnych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Sprawdziliśmy, komu i w jakich sytuacjach przysługują świadczenia i zasiłki przyznawane na podstawie dokumentu ZUS Z-3b, jak wypełnić taki druk oraz co zrobić, aby ZUS uznał go za skuteczny. Zapraszamy do lektury!

Ustalenie prawa do zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego oraz rehabilitacyjnego

Mnogość formularzy, jakie można złożyć do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, niejednokrotnie wydaje się przytłaczająca. W niniejszym artykule zajmiemy się drukiem ZUS Z-3b, ale zanim do niego przejdziemy, określimy, do czego służą dokumenty z grupy Z-3.

Formularze z grupy Z-3 służą do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego i obliczenia jego wysokości. Podstawowy druk, a więc ZUS Z-3 powinien zostać wypełniony dla pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę. Pozostali ubezpieczenie wypełniają druki Z-3a lub Z-3b.

Druk ZUS Z-3b składa się za:

  • osoby wykonujące działalność pozarolniczą;
  • osoby współpracujące z osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą;
  • osoby korzystające z ulgi na start;
  • duchownych.

Zaświadczenia z grupy ZUS Z-3 powinny zostać złożone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przez pracodawcę. Na ich podstawie pracownik może otrzymać:

Warto zaznaczyć, że powyżej wskazane osoby nie podlegają obowiązkowi opłacania składek na ubezpieczenie chorobowe. Z tego względu, jeśli chciałyby korzystać z zasiłków i świadczeń z niego wypłacanych, muszą nieprzerwanie przez przynajmniej 90 dni przed przejściem na świadczenie lub zasiłek, opłacać składkę. Już jednodniowe opóźnienie będzie skutkowało odmową wypłaty pieniędzy przez ZUS.

Wyjątkiem od powyższej zasady są zasiłki opiekuńczy i macierzyński, które przysługują już od pierwszego dnia podlegania ubezpieczeniu.

Jak wypełnić zaświadczenie płatnika składek Z-3b?

Zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3b składa się z 3 stron. Wszystkie dane należy wpisać drukowanymi literami, a w polach wyboru postawić znak “X”. Druk wypełnia się czarnym lub niebieskim długopisem. Dokumenty wypełnione ołówkiem nie będą akceptowane. Aby wypełnianie przebiegło sprawnie i bezproblemowo, należy najpierw przeczytać Pouczenie znajdujące się na końcu pisma.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wymaga, aby wnioskodawca wpisał szereg informacji:

  1. Dane płatnika składek, a wśród nich: numery NIP, REGON, PESEL lub numer rodzaj i serię dokumentu tożsamości, nazwę lub imię i nazwisko, adres i numer telefonu (pole dobrowolne);
  2. Dane osoby ubezpieczonej: numer PESEL lub datę urodzenia, lub rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości, imię, nazwisko, adres;
  3. Numer rachunku bankowego – należy go wpisać, jeśli zasiłek ma zostać wypłacony na rachunek bankowy, pole jest dobrowolne;
  4. Rodzaj świadczenia, o jakie występuje ubezpieczony oraz okres zwolnienia –  do wyboru jest checkbox z: zasiłkiem chorobowym, zasiłkiem opiekuńczym, zasiłkiem macierzyńskim oraz świadczeniem rehabilitacyjnym;
  5. Informacje o ubezpieczonym;
  6. Oświadczenie o zgodności z prawdą danych podanych w zaświadczeniu;
  7. Data;
  8. Podpis osoby upoważnionej oraz pieczęć zawierająca imię i nazwisko.

Jak złożyć wniosek ZUS Z-3b?

Wypełniony formularz Z-3b należy złożyć do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie maksymalnie 7 dni od daty wystawienia zwolnienia lekarskiego. Termin liczony jest od dnia następującego po dniu, w którym zostało wystawione zwolnienie. Można go złożyć w formie elektronicznej przez PUE ZUS.

Warto pamiętać, że roszczenie o wypłatę zasiłku ulega przedawnieniu po upływie 6 miesięcy od ostatniego dnia okresu, za który zasiłek przysługuje.

Do ZUS-u wystarczy złożyć samo zaświadczenie Z-3b, nie jest konieczny druk ze zwolnieniem lekarskim, ponieważ to od grudnia 2018 roku musi zostać wystawione w formie elektronicznej, a więc od razu trafia do ZUS-u.

Podsumowując, formularz ZUS Z-3b jest to zaświadczenie płatnika składek z prośbą o wypłatę zasiłku chorobowego, opiekuńczego, macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego. Wypełniają go osoby wykonujące działalność pozarolniczą, osoby współpracujące z osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą, osoby korzystające z ulgi na start oraz duchowni, którzy opłacają składki na ubezpieczenie chorobowe. Ważne jest, aby formularz złożyć w odpowiednim terminie oraz aby był poprawnie wypełniony.

Unijna Dyrektywa SUP w Polsce 

Przez
Redakcja
-
0
dyrektywa sup

Od 24 maja bieżącego roku obowiązują w Polsce unijne przepisy, które wprowadziła Dyrektywa SUP. Z rynku zniknęła spora ilość plastikowych opakowań jednorazowych, sztućców, rurek, kubeczków, talerzyków czy nawet patyczków do uszu, a przedsiębiorcy zostali obarczeni nowymi obowiązkami i opłatami. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć o unijnej Dyrektywie SUP!

Od 24 maja bieżącego roku zaczęły obowiązywać zapisy Ustawy z dnia 14 kwietnia 2023 roku o zmianie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 877). Akt ten był odpowiedzią na unijny wymóg zaimplementowania Dyrektywy Unii Europejskiej Single Use Plastics (SUP). Celem wprowadzonych zmian jest znaczne ograniczenie w obrocie ilości plastikowych przedmiotów jednorazowego użytku. Co dokładnie powinno się zmienić? Zapraszamy do lektury!

Dyrektywa SUP w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko

Od 24 maja bieżącego roku w Polsce obowiązuje zakaz wprowadzania do obrotu określonych produktów jednorazowego użytku wykonanych z tworzyw sztucznych. Wśród nich znajdą się między innymi:

  • pojemniki na żywność;
  • kubki na napoje;
  • sztućce;
  • talerze;
  • słomki do napojów;
  • patyczki higieniczne (z wyjątkiem tych wyprodukowanych w celach medycznych).

Podobne zakazy obowiązują nie tylko w Polsce, ale również na terenie całej Unii Europejskiej. Przedsiębiorcy, którzy zdecydują się złamać ten zakaz i produkować, sprowadzać z innych krajów Unii Europejskiej lub państw trzecich określone produkty jednorazowego użytku wykonane z tworzyw sztucznych, będą podlegać karze grzywny w wysokości od 10 tysięcy do nawet 500 tysięcy złotych.

Nowe obowiązki przedsiębiorcy związane z dyrektywą SUP

Znowelizowane prawo nakłada na przedsiębiorców szereg nowych obowiązków. Będą one dotyczyć nie tylko producentów opakowań z tworzyw sztucznych, ale również podmiotów, które pakują w nie wyprodukowane przez siebie lub sprzedawane artykuły żywnościowe.

Obowiązki dla sprzedawców napojów i żywności na wynos

Opakowania jednorazowe będą dozwolone w jednostkach handlu detalicznego, hurtowniach i punktach gastronomicznych, a więc na przykład w restauracjach, barach i firmach cateringowych, w których dania sprzedawane są na wynos i muszą zostać zapakowane w jednorazówki. Podmioty takie będą jednak zobowiązane do pobierania opłat za opakowanie. Obowiązek ten wejdzie w życie od początku 2024 roku.

Nowelizacja ustawy jasno określa, o jaki rodzaj opakowań chodzi. Mowa tutaj o:

  • pojemnikach na posiłki w typie fast food;
  • plastikowych i styropianowych pudełkach na zimne lub ciepłe posiłki wydawane na wynos;
  • opakowaniach na kanapki, wrapy i sałatki;
  • opakowaniach na świeżą żywność i żywność przetworzoną, ale nie wymagającą dalszej obróbki, a więc: owoce, warzywa i desery.

Opłatę uiszczą użytkownicy końcowi, a więc klienci sklepów, barów oraz restauracji i będzie ona przekazywana na wyznaczony rachunek bankowy w terminie do 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym jej pobrania. Przedsiębiorcy będą kontrolowani, czy faktycznie pobierają należną opłatę. Kontrolą taką zajmie się Inspekcja Handlowa. Kontrolerzy zaczną odwiedzać wybrane punkty już od 1 stycznia 2024 roku.

Ile wyniesie taka opłata? Zgodnie z projektem rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 28 kwietnia 2023 roku w sprawie stawek opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych będące opakowaniami, opłata taka będzie wynosić 20 groszy za kubki na napoje i 25 groszy za pojemniki na żywność.

Inne obowiązki dla podmiotów wprowadzających do obrotu opakowania z tworzyw sztucznych

Ustawodawcy unijni mają na celu ograniczenie ilości plastiku na terenie całej Unii Europejskiej, w tym także w Polsce. Z tego względu nałożyli na przedsiębiorców szereg obowiązków i opłat za wprowadzanie do obrotu, a więc produkowanie na terytorium kraju należącego do UE lub sprowadzanie z innego kraju określonych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych:

Obowiązek oznakowania opakowań

Opakowania jednorazowe z tworzyw sztucznych będą musiały zostać odpowiednio oznakowane. Mowa tutaj nie tylko o opakowaniach na żywność czy napoje, ale również o opakowania na artykuły higieniczne, na przykład: chusteczki nawilżane czy podpaski higieniczne.

Konieczność odprowadzenia  opłaty związanej z pokryciem kosztów zagospodarowania odpadów powstałych z jednorazówek wykonanych z plastiku

Przedsiębiorcy rokrocznie będą zobowiązani do uiszczania opłaty związanej z pokryciem kosztów zagospodarowania odpadów powstałych z jednorazówek wykonanych z plastiku. Opłata ta będzie dotyczyć jedynie określonych produktów, na przykład: balonów, chusteczek nawilżanych, kubków na napoje, paczek, owijek i pojemników na żywność.

Obowiązek odprowadzania opłaty na finansowanie publicznych kampanii edukacyjnych

Przedsiębiorcy będą zobowiązani również do odprowadzania opłaty na finansowanie publicznych kampanii edukacyjnych. Mowa tutaj znowu jedynie o określonej grupie produktów, w której znalazły się na przykład: chusteczki nawilżane, balony, lekkie torby na zakupy czy podpaski higieniczne.

Konieczność osiągnięcia określonego udziału wagowego tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w opakowaniach na napoje

Ostatni obowiązek dotyczy producentów i importerów butelek na napoje i wiąże się z koniecznością osiągnięcia określonego udziału wagowego tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w opakowaniach na napoje. Mowa tutaj o butelkach jednorazowych wykonanych z tworzyw sztucznych o pojemności do 3 litrów. Wskaźnik udziału będzie wynosił 25% do 2025 roku i 30% do 20230 roku.

Obowiązek rejestracji w Bazie Danych o Produktach, Opakowaniach i Gospodarce Odpadam (BDO)

Wszyscy:

  • przedsiębiorcy, którzy prowadzą jednostkę handlu detalicznego, hurtowego lub jednostkę gastronomiczną pakujący produkty w plastikowe opakowania jednorazowe;
  • przedsiębiorcy posiadający urządzenia vendingowe sprzedające żywność w plastikowych jednorazówkach;
  • przedsiębiorcy wprowadzający do obrotu określone produkty jednorazowego użytku wykonane z tworzyw sztucznych;

będą zobowiązani do rejestracji w Bazie Danych o Produktach, Opakowaniach i Gospodarce Odpadami (BDO). Dla wszystkich przedsiębiorców, którzy aktualnie prowadzą powyższą działalność, termin na złożenie wniosku do bazy danych upływa 24 sierpnia 2023 roku.

Wymienieni powyżej przedsiębiorcy będą mieli obowiązek prowadzenia ewidencji liczby opakowań nabytych i wydanych klientom oraz ewidencje określonych produktów wprowadzonych do obrotu w konkretnym roku kalendarzowym.

Na podstawie tych ewidencji będą powstawać roczne sprawozdania, które będą musiały zostać złożone do BDO. Niewypełnienie powyższych obowiązków może się wiązać z poniesieniem kary pieniężnej w łącznej wysokości do 100 tysięcy złotych.

Podsumowując, Unia Europejska systematycznie wprowadza kolejne instrumenty polityki proekologicznej. Jednym z nich jest Dyrektywa SUP, której zadaniem jest ograniczenie w obiegu ilości opakowań z tworzyw sztucznych. W związku z powyższym na przedsiębiorców, którzy produkowali, importowali lub wykorzystywali w działalności takie opakowania, zostały nałożone dodatkowe obowiązki i opłaty.

Na koniec warto wspomnieć, że to nie koniec zmian dotyczących prawnych uregulowań obrotu opakowaniami z tworzyw sztucznych w Polsce. W zeszłym miesiącu (13 lipca 2023 roku) Sejm uchwalił ustawę, która ma wprowadzić w Polsce system kaucyjny za jednorazowe opakowania na napoje.

OCR faktur – jak działają programy do odczytywania danych z faktur?

Przez
Redakcja
-
0
ocr faktur

Systemy OCR znacznie ułatwiają i przyspieszają pracę z dokumentacją księgową. To spore ułatwienie dla niewielkich przedsiębiorców, działów księgowych w dużych firmach oraz biur księgowych. Co warto wiedzieć o tym rozwiązaniu?

Systemy OCR zostały stworzone z myślą o skanowaniu treści papierowych i elektronicznych dokumentów księgowych oraz przenoszeniu jej do programów księgowych. To rozwiązanie, które znacznie usprawnia pracę przy obróbce faktur i paragonów oraz obniża ilość powstałych przy tym błędów. Istnieje szereg aspektów, na które warto zwrócić uwagę, wybierając takie systemy dla swojej firmy. Najistotniejsze z nich dotyczą ceny ich użytkowania, dostępu do danych oraz zakresu funkcjonalności. Co jeszcze warto wiedzieć o Invoice Optical Character Recognition? Zapraszamy do lektury!

Jak działa program OCR?

System OCR to skrót od anglojęzycznej nazwy: „Invoice Optical Character Recognition”. To narzędzie pozwalające na rozpoznanie znaków oraz całych tekstów zapisanych w pliku graficznym o rastrowej postaci. Podstawowym zadaniem systemu OCR jest odczytanie tekstu w zeskanowanym dokumencie, a następnie jego rozpoznanie w celu późniejszego powielenia, zaznaczenia i przeniesienia do innej aplikacji.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Technologia OCR w praktyce

W praktyce system OCR służy do zeskanowania i odczytania przesłanych przez przedsiębiorców lub biura księgowe dokumentów księgowych, głównie faktur oraz przeniesienie ich do programu księgowego. Takie rozwiązanie pozwala zaoszczędzić sporo czasu, który bez skorzystania z systemu, trzeba byłoby przeznaczyć na ręczne przepisanie danych z faktury do programu.

Jakie dokumenty mogą zostać zeskanowane do systemu OCR?

Podstawowym rodzajem dokumentów, jakie są skanowane do systemów OCR, są faktury wydrukowane na białych kartkach w formacie A4. Warto jednak, aby system miał funkcję umiejętności odczytu danych ze wszystkich dokumentów księgowych, a w szczególności z paragonów, faktur korygujących, faktur elektronicznych czy faktur igłowych. Co ciekawe niektóre z systemów radzą sobie nawet z fakturami napisanymi ręcznie.

Warto pamiętać, że wszystkie rodzaje systemów OCR będą się cechować wyższą wydajnością, kiedy wgrywane do nich dokumenty będą prawidłowo przygotowane. W końcu na dokumentach nie powinno być plam, zachlapań, czy adnotacji. Kartki nie powinny być pozaginane, czy podarte. Nowoczesne systemy z powodzeniem powinny sobie poradzić z dziurkami po dziurkaczu, czy zszywkami. Niemniej, każdorazowo warto sprawdzać, czy program prawidłowo odczytał dane.

Niestety nie ma systemów nieomylnych, dlatego każdorazowo wszystkie zeskanowane dane powinny zostać dokładnie zweryfikowane pod kątem bezbłędności. Najlepszy systemy „uczą się” na własnych błędach, a więc zapamiętują nowe schematy dokumentowe i nie popełniają dwukrotnie tych samych uchybień.

System OCR faktur – czy to dobre rozwiązanie?

Posiadanie systemów OCR nie jest obowiązkowe. To jednak spora wygoda, szczególnie w przypadku firm, które generują dużo dokumentów księgowych. Takie systemy to również duże ułatwienie dla profesjonalnych biur rachunkowych i działów księgowych. Systemy znacznie poprawiają wydajność działów księgowych.

Systemy OCR automatycznie skanują do oprogramowania księgowego dane z faktur, a zadaniem ich użytkownika jest jedynie przeprowadzenie weryfikacji poprawności wprowadzonych danych. To znacznie przyspiesza pracę i pozwala uniknąć błędów, które często pojawiają się przy ręcznym księgowaniu faktur.

Takie systemy zeskanowane dane zapisują najczęściej w dobrze zabezpieczonych archiwach chmurowych. Dzięki temu możliwe jest szybkie archiwizowanie i katalogowanie dokumentacji oraz spora oszczędność miejsca. Niepodważalnym atutem jest też to, że dokumenty dostępne są przez całą dobę i z każdego miejsca na świecie. Dokumenty są zdigitalizowane, a więc nie ulegną zniszczeniu na skutek zalania czy zabrudzenia.

Na co zwrócić uwagę wybierając OCR?

Na rynku występuje wiele firm, które w swojej ofercie posiadają systemy OCR. Wybierając ten najlepszy dla Twojej działalności, powinieneś zwrócić uwagę na kilka podstawowych kwestii:

  • umiejętność sprawnego „uczenia się” – dobry system OCR powinien posiadać funkcję przyswajania nowej wiedzy – zapamiętywania układu nowych faktur i innych dokumentów księgowych, tworzenia szablonów na podstawie wskazanych przez użytkownika elementów w dokumentach;
  • umiejętność odczytywania dokumentów w różnych formatach – A4, paragonów, faktur igłowych;
  • funkcję przyporządkowywania pozycji na zaimportowanych fakturach do odpowiednich kolumn w księgach handlowych lub książkach przychodów i rozchodów;
  • funkcję segregacji faktur zeskanowanych zbiorczo;
  • obsługę dokumentów wielostronicowych;
  • szybkie wgrywanie dokumentów;
  • bezpieczeństwo przechowywanych danych – najlepiej wybrać system, który przechowuje dane w zaszyfrowanej chmurze;
  • cennik;
  • sposób dokonywania rozliczeń.

Podsumowując, systemy OCR pozwalają na automatyczne skanowanie dokumentów księgowych i wprowadzanie danych w nich zawartych do oprogramowania księgowego. Ich podstawową zaletą jest oszczędność czasu, który do tej pory musiałeś przeznaczać na ręczne przepisywanie faktur i paragonów. Zeskanowane dane program zapisuje i kataloguje w dobrze zabezpieczonych archiwach chmurowych, co pozwala na ich szybkie przeszukiwanie i porządkowanie.

Niepodważalnie systemy OCR posiadają duży potencjał i z roku na rok się coraz bardziej rozwijają. Zdecydowanie warto z nich korzystać.

Jak korzystać z OCR faktur w programie Mała Księgowość?

Użytkownicy Małej Księgowości nie muszą martwić się o ręczne wprowadzanie faktur. Wprowadzając nową fakturę do systemu, nie musisz wpisywać jej ręcznie. Wystarczy, że wybierzesz tworzenie nowej faktury, a następnie klikniesz 'OCR’. W ten sposób będziesz mógł wgrać do systemu posiadane skany faktur.

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Faktury.

Formularz ZUS ZZA – wypełnij zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego lub zmiany danych!

Przez
Redakcja
-
0
zus zza

Przy pomocy formularza ZUS ZZA można dokonać zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego lub korekty takiego zgłoszenia. To dokument dedykowany osobom, które z danego tytułu podlegają wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu. Co jeszcze warto wiedzieć o tym druku i w jaki sposób należy go poprawnie wypełnić? Podpowiadamy!

Formularz ZUS ZZA służy do zgłoszenia do ubezpieczenia ubezpieczonego, który z konkretnego tytułu podlega obowiązkowi opłacania składek wyłącznie na ubezpieczenie zdrowotne. Na tym formularzu można również dokonać samodzielnego i dobrowolnego zgłoszenia do ubezpieczenia, jeśli nie posiada się do niego żadnego tytułu. Druk ten można wykorzystać również do złożenia większości korekt i wprowadzenia zmian w uprzednio zgłoszonych danych. Co jeszcze warto wiedzieć o ZUS ZZA i przede wszystkim, jak go poprawnie wypełnić? Zapraszamy do lektury!

Do czego służy dokument ZUS ZZA?

Za pomocą formularza ZUS ZZA można zgłosić ubezpieczonego do ubezpieczenia zdrowotnego. Ten formularz wypełnia się w sytuacji, kiedy dana osoba podlega wyłącznie obowiązkowi opłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgłoszenia do ubezpieczenia należy dokonać nie później niż w ciągu 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, a więc zgodnie z zapisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Formularz ZUS ZZA pełni również drugą funkcję – wypełniając go, można dokonać zmiany lub korekty danych osoby ubezpieczonej. Mowa tutaj o wszystkich informacjach o podmiocie z wyjątkiem danych identyfikacyjnych oraz tytułu i daty objęcia ubezpieczeniem.

Dane identyfikacyjne zmienia się poprzez wypełnienie formularza ZUS ZUA. Nowy kod tytułu ubezpieczenia i datę objęcia ubezpieczeniem można zmienić wyłącznie poprzez dokonania wyrejestrowania i ponownego zarejestrowania do ubezpieczenia osoby mu podlegającej. Wszelkie zmiany należy zgłaszać w terminie 7 dni od ich zaistnienia.

Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne

Istnieje możliwość dobrowolnego odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne. To opcja dedykowana osobom, które nie posiadają tytułu do ubezpieczenia, ale chciałyby korzystać ze świadczeń publicznej opieki medycznej, więc zdecydowały się samodzielnie odprowadzać składki.

Osoby ubezpieczające się na zasadach dobrowolności mają prawo do wyboru dowolnego terminu złożenia wniosku ZUS ZZA. Właściwym oddziałem Narodowego Funduszu Zdrowia dla takich osób są oddziały obejmujące swoim zasięgiem adres zamieszkania ubezpieczonego.

Jak wypełnić dokument ZUS ZZA?

Formularz ZUS ZZA to dwustronicowy dokument podzielony na 12 części. Poniżej omówimy każdą z nich. Warto jednak wiedzieć, że na stronie internetowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych znajduje się wzór wypełnionego druku wraz z instrukcją jego wypełniania.

I Dane organizacyjne

W pierwszej części dokumentu należy zaznaczyć, czy formularz ma dotyczyć zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego, zgłoszenia zmiany we wcześniej złożonym zgłoszeniu, czy też wprowadzenia korekty podanych wcześniej danych. Kolejno zostaje podana data nadania oraz naklejona nalepka “R”.

II Dane identyfikacyjne płatnika składek

W drugiej części należy wpisać dane identyfikacyjne płatnika składek, takie jak:

  1. numer NIP;
  2. numer REGON;
  3. numer PESEL;
  4. rodzaj dokumentu tożsamości – dowód osobisty lub paszport;
  5. serię i numer dokumentu tożsamości;
  6. nazwę skróconą;
  7. nazwisko;
  8. pierwsze imię;
  9. datę urodzenia.

III Dane identyfikacyjne osoby zgłaszanej do ubezpieczenia

Trzecia część to miejsce na dane identyfikacyjne osoby zgłaszanej do ubezpieczenia:

  1. numer PESEL;
  2. rodzaj dokumentu tożsamości – dowód osobisty lub paszport;
  3. serię i numer dokumentu tożsamości;
  4. nazwisko;
  5. imię;
  6. datę urodzenia.

IV Dane ewidencyjne osoby zgłaszanej do ubezpieczenia

W kolejnej części znajdą się dane ewidencyjne osoby zgłaszanej do ubezpieczenia, a więc:

  1. drugie imię;
  2. nazwisko rodowe;
  3. obywatelstwo;
  4. płeć.

V Kod tytułu ubezpieczenia i kod wykonywanego zawodu

W piątej części przewidziane zostało miejsce na wskazanie kodu tytułu do ubezpieczenia oraz kodu wykonywanego zawodu.

VI Dane o obowiązkowym ubezpieczeniu zdrowotnym

Następnie wpisuje się datę powstania obowiązku ubezpieczeniowego oraz właściwy kod oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia.

VII Dane o dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym

Część siódma powstała z myślą o osobach, które chcą skorzystać z ubezpieczenia dobrowolnego. Tutaj mogą one wskazać datę rozpoczęcia ubezpieczenia oraz kod oddziału NFZ właściwego z uwagi na miejsce zamieszkania.

VIII Adres zameldowania na stałe miejsce pobytu

Siódma części to miejsce na podanie adresu zameldowania na stałe miejsce pobytu.

IX Adres zamieszkania

Adres zamieszkania podaje się wyłącznie w sytuacji, kiedy jest on inny niż podany wcześniej adres zameldowania na stałe miejsce pobytu.

X Adres do korespondencji

Adres do korespondencji podaje się z kolei jedynie w sytuacji, kiedy różni się on od adresu zameldowania i adresu zamieszkania. Tutaj warto dopisać numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej.

XI Oświadczenie płatnika składek

W przedostatniej części znajdzie się data wypełnienia druku, czytelny podpis płatnika składek lub osoby upoważnionej oraz pieczęć płatnika składek. Podpis składany jest pod oświadczeniem, że dane zawarte w formularzu są zgodne ze stanem prawnym i faktycznym, a płatnik jest świadomy odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy.

XII Oświadczenie osoby zgłaszanej/zgłoszonej do ubezpieczenia

W ostatniej części podpisuje się osoba zgłaszana lub zgłoszona do ubezpieczenia. Tutaj również znajduje się oświadczenie, że dane zawarte w formularzu są zgodne ze stanem prawnym i faktycznym, a zgłoszony/zgłaszany jest świadomy odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy.

Podsumowując, druk ZUS ZZA służy do zgłoszenia po raz pierwszy lub złożenia korekty dokonanego wcześniej zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego. Należy go wypełnić, jeśli osoba ubezpieczona z konkretnego tytułu podlega wyłącznie temu rodzajowi ubezpieczenia społecznego.

Pełnomocnictwo ZUS PEL – wypełnij formularz pełnomocnictwa reprezentacji do wykonywania czynności prawnych w relacjach z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych

Przez
Redakcja
-
0
zus pel

Czy wiedziałeś, że przedsiębiorca może upoważnić dowolną osobę do reprezentowania jego spraw w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych? W tym celu konieczne będzie złożenie pełnomocnictwa ZUS PEL. Co warto o nim wiedzieć oraz jak je wypełnić? Podpowiadamy!

Osoby zarządzające przedsiębiorstwami mają możliwość upoważnienia innej osoby do reprezentowania ich spraw w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Pełnomocnictwo takie należy dostarczyć w wersji papierowej do właściwego oddziału ZUS-u. Dzięki takiemu dokumentowi księgowa pracująca w Twojej firmie lub przedstawiciel biura rachunkowego, z którym współpracujesz, będą mogli w Twoim imieniu obsługiwać dokumenty ubezpieczeniowe. To wygodne i praktyczne rozwiązanie, o którym powinien wiedzieć każdy właściciel firmy, niezależnie od jej wielkości.

Pełnomocnictwo ZUS – upoważnienie do reprezentowania płatnika składek podczas kontroli ZUS

ZUS PEL to trzystronicowy druk służący do nadania upoważnienia dla pracownika lub księgowego do wykonywania czynności prawnych w imieniu przedstawiciela firmy w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Wypełnienie druku nie jest trudne i nie powinno zająć więcej niż kilka minut. Warto jednak pamiętać, że musi on zostać złożony do ZUS-u w formie papierowej. Nie ma możliwości, aby przesłać go do instytucji drogą elektroniczną.

Kto może udzielić pełnomocnictwa ZUS PEL?

Pełnomocnictwa na druku ZUS PEL udziela osoba upoważniona do reprezentowania firmy. W przypadku jednoosobowych działalności gospodarczych będzie to właściciel. W przypadku spółek posiadających wieloosobową reprezentację – druk musi podpisać każdy z reprezentantów podmiotu.

Pełnomocnictwo do reprezentacji podczas kontroli z ZUS

Pełnomocnictwo ZUS PEL nie będzie wystarczające, jeśli reprezentanci przedsiębiorstwa nie chcą osobiście uczestniczyć w kontroli przeprowadzanej przez inspektorów ZUS. W takim wypadku należy nadać upoważnienie na druku ZUS PEL-K.

To krótki dokument liczący zaledwie dwie strony. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie precyzuje, kto dokładnie ma obowiązek go składać – osoby upoważnione do załatwiania spraw czy reprezentacja przedsiębiorstwa. Przy reprezentacji kilkuosobowej składa się druk ZUS PEL z załącznikiem ZUS PEL-Z. Ważne, że pełnomocnictwo to działa jedynie w czasie trwania kontroli, a odebranie protokołu z kontroli jest jednoznaczne z wygaśnięciem upoważnienia.

Jak wypełnić ZUS PEL?

Druk ZUS PEL posiada trzy strony i jest bardzo łatwy do wypełnienia. Składa się z pięciu części.

Część 1.: Dane osoby udzielającej pełnomocnictwa

W pierwszej części dokumentu należy wpisać jedynie podstawowe dane osoby udzielającej pełnomocnictwa, takie jak:

  • imię i nazwisko;
  • numer PESEL;
  • datę urodzenia;
  • adres do korespondencji;
  • nazwę państwa (jeśli jest inne niż Polska).

Dodatkowo warto dodać numer telefonu do kontaktu w razie ewentualnych problemów z nadaniem upoważnienia.

Część 2.: Oświadczenie osoby udzielającej pełnomocnictwa

Kolejno na dokumencie zaznacza się, czy działa się w imieniu własnym (w przypadku spółek jednoosobowych i jednoosobowych działalności gospodarczych), czy też innego podmiotu, na przykład wieloosobowej spółki lub innej instytucji.

Część 3.: Dane pełnomocnika

Następnie należy wpisać dane pełnomocnika, a więc osoby upoważnionej do załatwiania spraw w imieniu reprezentacji firmy w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych:

  • PESEL, a jeśli nie został nadany, to rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
  • datę urodzenia;
  • imię i nazwisko;
  • adres do korespondencji;
  • nazwę państwa, jeśli jest inne niż Polska;
  • numer telefonu.

Część 4.: Zakres pełnomocnictwa

Kolejno trzeba określić zakres takiego pełnomocnictwa. Upoważnienie może dotyczyć czynności jednorazowej. Może również pozwolić na załatwienie wszystkich spraw – tutaj jest wybór, czy pełnomocnik ma mieć dostęp do konta PUE ZUS, czy też nie. Jeśli pełnomocnik będzie miał dostęp do konta na platformie PUE ZUS, to konieczne będzie określenie jego roli – ubezpieczonego, świadczeniobiorcy lub płatnika składek.

Pełnomocnictwa można udzielić na czas określony lub nieokreślony. Jeśli na druku nie zostaną wpisane terminy ramowe pełnomocnictwa (rozpoczęcia i zakończenia jego obowiązywania), to pracownicy ZUS domyślnie zaznaczoną czas obowiązywania upoważnienia od dnia dostarczenia druku do ZUS do jego odwołania.

Warto wiedzieć, że odwołanie pełnomocnictwa dokonuje się za pomocą druku ZUS PEL-O.

Część 5.: Data i podpis

Na końcu pisma należy wpisać datę oraz złożyć czytelny podpis osoby, która udziela pełnomocnictwa.

ZUS PEL w przypadku reprezentacji wieloosobowej

Nie ma żadnych przeciwwskazań, aby w ZUS-ie spółka posiadająca wieloosobową reprezentację była reprezentowana przez jedną osobę. Warto jednak wiedzieć, że w przypadku takich podmiotów, każda z osób, której przysługuje do reprezentowania firmy w kontaktach z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, powinna złożyć osobny podpis na pełnomocnictwie.

W tym celu wykorzystuje się standardowy druk ZUS PEL oraz załącznik ZUS PEL-Z. Na druku podstawowym znajduje się jedynie jedno miejsce dla osoby udzielającej i przyjmującej pełnomocnictwo. Z tego względu stosuje się załącznik PEL-Z, gdzie można dopisać kolejne osoby. Dokumenty powinny zostać czytelnie podpisane przez każdego z reprezentantów i złożone razem do odpowiedniego oddziału ZUS-u.

Warto wiedzieć, że załącznik ZUS PEL-Z służy nie tylko do nadawania, ale również do odwoływania pełnomocnictwa w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

Podsumowując, dokument ZUS PEL umożliwia upoważnienie pełnomocnika do kontaktów z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w imieniu reprezentantów konkretnego przedsiębiorstwa. To rozwiązanie szczególnie przydatne, kiedy firma współpracuje z biurem księgowym lub zatrudnia pracowników zajmujących się księgowością.

1...373839...107Strona 38 z 107

PoradnikBiznesu.pl to ogólnodostępny i bezpłatny serwis informacyjny skierowany do szeroko definiowanego biznesu. Jest rozwinięciem bloga programu Mała Księgowość Rzeczpospolitej cieszącego się popularnością od przeszło 20 lat. Wydawcą serwisu jest e-Kiosk SA.

Najnowsze

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych – kiedy trzeba go utworzyć, kiedy można wypłacić środki pracownikowi? Zasady przyznawania świadczeń z Funduszu Socjalnego

Anna Frankiewicz - 0
Przez „świadczenia socjalne” rozumiemy świadczenia wypłacane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Sprawdź, kto może z nich korzystać. Weź pod uwagę, że nie wszystkie miejsca...

Ryczałt czy VAT – kiedy ryczałt się opłaca?

Mateusz S - 0
Założenie własnej działalności gospodarczej to wyzwanie wielopłaszczyznowe - sam biznesplan i kapitał nie wystarczą dla późniejszego, skutecznego operowania na rynku. Jedną z najistotniejszych kwestii...

Aktywa obrotowe – co to jest? Rodzaje i przykłady środków obrotowych

Mateusz S - 0
W ramach pewnego skrótu myślowego można powiedzieć, ze aktywa obrotowe to wszystkie zasoby majątkowe przedsiębiorstwa, które mają mierzalną wartość finansową i wynikają z powziętych...

Najchętniej czytane

Podatek od darowizny i spadku w 2025 roku. Kiedy nie trzeba płacić podatku za darowiznę w najbliższej rodzinie?

Anna Frankiewicz - 0
Podatek od darowizny jest obowiązkowy, nawet gdy dotyczy on najbliższej rodziny. Z tego artykułu dowiesz się, jak go wyliczyć, jakie są wolne kwoty od...

Nierejestrowana działalność gospodarcza. Jak zarabiać bez rejestracji?

Redakcja - 0
Firma na próbę, zarabianie bez firmy. Choć nierejestrowana działalność gospodarcza ma różne oblicza, pozostaje dobrym sposobem na przetestowanie pomysłu na biznes. Na czym dokładnie...

Czynny żal do Urzędu Skarbowego – kiedy należy go złożyć? Wzór

Redakcja - 0
Jak wygląda czynny żal? Wzór pozwoli szybciej go wypełnić. Zobacz, jak wygląda. Sprawdź, jakie warunki trzeba spełnić, aby można było złożyć czynny żal. Przeczytaj...

Na skróty

Copyright: eContentLab / e-Kiosk SA 2023