Strona główna Blog Strona 14

Wakacje od ZUS – założenia, kiedy wejdzie w życie?

0
wakacje od zus

Czym są wakacje od ZUS? To propozycja rządu, która ma odciążyć finansowo mikroprzedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Każdy z nich musi rozliczać i opłacać do ZUS składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe i wypadkowe), Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz ubezpieczenie zdrowotne (ubezpieczenie chorobowe jest dobrowolne). W 2024 roku to 1485,31 zł miesięcznie plus składka zdrowotna.

Teraz składek na ZUS (oprócz zdrowotnej) nie muszą opłacać tylko młodzi przedsiębiorcy, którzy rozpoczęli działalność gospodarczą. Przez 6 miesięcy mają prawo do tzw. ulgi na start. Po upływie tego okresu mogą zdecydować się na obniżoną składkę ZUS przez 24 miesiące, a następnie Mały ZUS Plus.

Wakacje od ZUS – założenia projektu

Obowiązkowe składki na ZUS to dla wielu przedsiębiorców duże obciążenie, bo ubezpieczenia społeczne i zdrowotne trzeba zapłacić bez względu na kondycję firmy. Jednak już wkrótce niektórzy właściciele firm będą mogli wziąć wakacje od ZUS i złapać oddech i kontynuować działalność. Przedstawiamy wszystko, co wiadomo o wakacjach od składek, kto skorzysta ze zwolnień, i które opłaty nadal będą obowiązkowe.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

 

Oto główne założenia rządowego projektu wakacji od ZUS: 

  • zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne – przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą będą mogli zrezygnować z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (emerytalnego, rentowego, wypadkowego) oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy przez jeden miesiąc w roku kalendarzowym. Składki te sfinansuje budżet państwa, to znaczy, że płatnik nie straci żadnych praw ani świadczeń, forma rozliczenia podatku dochodowego nie będzie miała znaczenia;
  • składka zdrowotna – przedsiębiorca nadal będzie miał obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne;
  • podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe za okres wakacji od ZUS stanowić będzie najniższa obowiązująca danego ubezpieczonego podstawa wymiaru składek;
  • wniosek o zwolnienie tylko w formie elektronicznej – aby skorzystać z wakacji od składek, płatnik będzie musiał złożyć stosowny wniosek w systemie teleinformatycznym ZUS, w miesiącu poprzedzającym miesiąc, który ma być objęty zwolnieniem. Nie będzie możliwości wycofania ani korekty wniosku, ZUS wezwie wnioskodawcę do usunięcia ewentualnych braków formalnych w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania (nieusunięcie tych braków sprawi, że wniosek nie zostanie rozpatrzony);
  • czas rozpatrzenia wniosku – ZUS ma do 40 dni na decyzję o zwolnieniu płatnika ze składek od dnia złożenia kompletnego wniosku;
  • obowiązki przedsiębiorcy – przedsiębiorca korzystający z wakacji od ZUS będzie zobowiązany do przesłania:
    • deklaracji rozliczeniowej,
    • imiennych raportów miesięcznych z informacją o składkach na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za siebie i ewentualnie innych ubezpieczonych,
  • wakacje od ZUS będą stanowić pomoc de minimis (wsparcie publiczne dla przedsiębiorców, którego nie trzeba zgłaszać do Komisji Europejskiej, ponieważ nie narusza konkurencji na rynku, nie może przekroczyć 200 tys. euro brutto w ciągu trzech lat lub 100 tys. euro dla firm transportowych).   

Warto pamiętać, że te założenia mogą się jeszcze zmienić przed przyjęciem projektu przez rząd. Według szacunków Ministerstwa Rozwoju i Technologii ze zwolnienia skorzysta ok. 1,8 mln osób, a jego koszt sięgnie ok. 1,73 mld zł w 2024 r.

ZOBACZ TAKŻE:

  1. Kto to jest mały przedsiębiorca? Dlaczego warto to ustalić? Definicja małego, mikro i średniego przedsiębiorcy wg. prawa przedsiębiorców
  2. Składki ZUS w kosztach jednoosobowej działalności gospodarczej – kiedy można je odliczyć?
  3. Ile wyniosą składki ZUS przedsiębiorcy w 2024 roku?
  4. Wniosek o zwrot składki zdrowotnej
  5. Jak nie płacić ZUS w 2024 roku? 7 sposobów na to, jak legalnie nie płacić składek na ubezpieczenia społeczne

Kto będzie mógł skorzystać z wakacji od ZUS?

Nie każdy przedsiębiorca będzie mógł skorzystać ze składkowego urlopu. Według rządowego projektu zwolnienie nie będzie przysługiwać przedsiębiorcom:

  • zatrudniającym więcej niż 10 pracowników i osiągającym roczny obrót przekraczający 2 mln euro;
  • prowadzącym działalności na rzecz byłych pracodawców;
  • którzy nie podlegają ubezpieczeniom społecznym z tytułu działalności gospodarczej i nie dysponują limitem pomocy de minimis.

Kiedy urlop dla przedsiębiorców wejdzie w życie?

Zgodnie z zapowiedziami przedstawicieli rządu, projekt ustawy od wakacji od ZUS jest teraz konsultowany między ministerstwami i zostanie przyjęty przez Radę Ministrów jeszcze w pierwszym kwartale 2024 roku, następnie trafi do Sejmu, a w życie wejdzie 1 października 2024 r.  

Rząd chce, aby pierwsi przedsiębiorcy mogli skorzystać z wakacji składkowych już w listopadzie 2024 roku. Jednak ostateczny termin zależy od przebiegu prac legislacyjnych (m.in. czasu procedowania nowych przepisów w Sejmie).

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii ZUS.

Ulga na złe długi – warunki skorzystania z ulgi na podatek od niezapłaconych faktur dla PIT, CIT i VAT

0
ulga na złe długi

Ulga na złe długi to sposób na odzyskanie podatku od niezapłaconych faktur przychodowych. Jest instrumentem, który ma chronić wierzycieli. Spójrzmy, na czym polega i jak ją stosować.

Ulga na złe długi – kiedy można z niej skorzystać?

Ulga na złe długi jest prawem do pomniejszenia podstawy opodatkowania dla przedsiębiorców, którzy nie dostają pieniędzy w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu płatności.

Z ulgi można skorzystać, jeżeli jest się podatnikiem podatku VAT oraz podatku dochodowego PIT lub CIT. Warunki i terminy jej stosowania różnią się w zależności od rodzaju podatku.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Ulga na złe długi w VAT

W przypadku ulgi na złe długi VAT podatnik może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności, określonego w umowie, lub na fakturze. 

Podatnik musi być zarejestrowany jako podatnik VAT czynny na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje korekty. Nie mogą również upłynąć 3 lata od końca roku, w którym wystawiono fakturę. 

Jeżeli kontrahentem jest podmiot niebędący podatnikiem VAT czynnym, to dodatkowo konieczne jest potwierdzenie nieściągalności wierzytelności prawomocnym orzeczeniem sądu, wpisem do rejestru długów lub ogłoszeniem upadłości konsumenckiej.

Warunki skorzystania z ulgi na złe długi – CIT

Podatnik może zmniejszyć podstawę opodatkowania o wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w umowie. 

Aby skorzystać z ulgi na złe długi, wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami CIT podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Dodatkowo dłużnik nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji (na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wierzyciel składa zeznanie podatkowe) oraz nie upłynęły 24 miesiące od końca roku kalendarzowego, w którym wierzyciel wystawił fakturę/zawarł umowę. 

Wierzytelność nie może być zbyta ani zabezpieczona na rzecz innego podmiotu. Należy ją udokumentować fakturą wystawioną w terminie określonym w ustawie o VAT. Należy pamiętać, że nie mogą upłynąć 3 lata od końca roku, w którym wystawiono fakturę.

Zmniejszenie podstawy opodatkowania dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty. Zmniejszenie to ma również wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Ulga na złe długi – PIT

Ulga na złe długi w podatku dochodowym ma zastosowanie do transakcji handlowych, dla których termin zapłaty upłynął po 31 grudnia 2019 roku. Podatnik może stosować ulgę na złe długi także przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Po uregulowaniu należności zarówno wierzyciel, jak i dłużnik dokonują korekty powrotnej.

Jakie są zasady ulgi na złe długi w PIT? Wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami PIT podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Dłużnik nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji. Na koniec, od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura/rachunek lub została zawarta umowa.

Ulga na złe długi w PIT może być zastosowana tylko po spełnieniu tych warunków.

Wierzytelność musi być udokumentowana fakturą, wystawioną w terminie określonym w ustawie o VAT (nie mogą upłynąć 3 lata od końca roku, w którym wystawiono fakturę).

Zmniejszenie podstawy opodatkowania dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty. Zmniejszenie to ma również wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jeżeli dłużnik ureguluje należność po dokonaniu korekty, wierzyciel dokonuje korekty powrotnej, czyli zwiększenia podstawy opodatkowania o wartość wierzytelności w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zapłata.

Ulga na złe długi – jakie są obowiązki dłużnika?

Spójrzmy teraz na obowiązki dłużnika, który nie zapłacił za fakturę, związane z ulgą na złe długi w podatku VAT i podatku dochodowym. 

W przypadku podatku VAT dłużnik musi skorygować odliczoną kwotę podatku, wynikającej z niezapłaconej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. 

W podatku dochodowym dłużnik musi zwiększyć podstawę opodatkowania o wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane, w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty.

Ulga na złe długi – co po spłacie długów?

Po uregulowaniu należności zarówno wierzyciel, jak i dłużnik dokonują korekty powrotnej. Korekta powrotna polega na przywróceniu stanu sprzed zastosowania ulgi na złe długi, czyli zwiększeniu podatku należnego u wierzyciela i podatku odliczonego u dłużnika w podatku VAT oraz zwiększeniu podstawy opodatkowania u wierzyciela i zmniejszeniu podstawy opodatkowania u dłużnika w podatku dochodowym. Korekty powrotnej dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zapłata.

Ulga na złe długi w zeznaniu rocznym

Ulgę na złe długi wykazuje się w załączniku PIT/WZ (w przypadku PIT-36, PIT-36L) wraz z opisaniem rodzaju wierzytelności. Dane dłużnika i wierzytelności (część B) wypełnia wierzyciel. Dane wierzyciela i zobowiązania (część C) wypełnia dłużnik, który dolicza do swojego zobowiązania płatności, których nie uregulował.

PIT/WZ zawiera nazwę dłużnika/nazwę wierzyciela, identyfikator podatkowy NIP, numer faktury/rachunku/umowy, datę wystawienia takiego dokumentu lub zawarcia umowy, datę upływu terminu zapłaty oraz wartość zobowiązania.

Uwaga! Jeżeli w grę wchodzi wiele wierzytelności/długów nierozliczonych, to nie należy ich sumować. Ta zasada obowiązuje również w przypadku długów dotyczących tej samej osoby czy podmiotu. Każdą wierzytelność lub dług trzeba wypełnić w innej części.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Rozliczanie podatku.

Koncesja na alkohol – ile kosztuje, kto ją wydaje? Jakie warunki należy spełnić, aby uzyskać zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych??

0
koncesja na alkohol

Koncesja na alkohol to potoczna nazwa zezwolenia  na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych. Kwestie dotyczące sprzedaży napojów alkoholowych reguluje ustawa z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz przepisy gminne. 

Trzeba pamiętać, że rozróżnienie koncesji zależy od mocy i rodzaju alkoholu:

  • piwo oraz napoje zawierające do 4,5% alkoholu,
  • napoje zawierające 4,5% – 18 % alkoholu (z wyjątkiem piwa),
  • napoje z zawartością alkoholu powyżej 18%.

Sprzedaż alkoholu regulują przepisy, a za brak odpowiedniego zezwolenia grozi grzywna od 100 zł do nawet 1,8 mln zł. Oto niezbędne informacje dla każdego restauratora, właściciela baru lub sklepu, który chce uatrakcyjnić swoją ofertę, sprzedając napoje alkoholowe. 

Koncesja na alkohol – kto wydaje zezwolenie na sprzedaż alkoholu?

Zezwolenie na sprzedaż alkoholu wydaje właściwy ze względu na lokalizację punktu sprzedaży wójt, burmistrz albo prezydent miasta. Koncesja na alkohol wydawana jest na wniosek przedsiębiorcy, który musi spełnić określone warunki i dołączyć niezbędne dokumenty. 

Zezwolenie jest wydawane na określony czas i podlega opłatom rocznym. Można je cofnąć w przypadku naruszenia przepisów prawa (np. sprzedaży alkoholu nieletnim) lub podania nieprawdziwych danych w oświadczeniu o wartości sprzedaży alkoholu. 

Warto dodać, że na sprzedaż hurtową napojów alkoholowych potrzebne jest zezwolenie marszałka województwa (dla alkoholu do 18%) lub ministra właściwego do spraw gospodarki (dla alkoholu powyżej 18%).

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Jakie warunki trzeba spełnić, żeby dostać koncesję na sprzedaż alkoholu?

Spójrzmy, jakie warunki musi spełnić przedsiębiorca, aby otrzymać zezwolenie na sprzedaż alkoholu. Oto kolejne kroki:

  • Złożenie wniosku o zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych do właściwego organu gminy, w zależności od lokalizacji punktu sprzedaży.

Wniosek powinien zawierać dane przedsiębiorcy, adres punktu sprzedaży, rodzaj zezwolenia i okres jego ważności. Wniosek można złożyć osobiście, listownie lub elektronicznie.

  • Dołączenie do wniosku niezbędnych dokumentów: zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub odpis z KRS, dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu, zgodę właściciela lub zarządcy budynku, decyzję sanepidu o spełnieniu warunków sanitarnych.
  • Wniesienie opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych (jej wysokość zależy od rodzaju i mocy alkoholu). Opłatę należy wpłacić na konto urzędu gminy przed wydaniem zezwolenia.

Wysokość opłaty za pozwolenie na prowadzenie sprzedaży alkoholu

Opłata wynosi:

  • 525 zł dla napojów do 4,5% alkoholu oraz piwa lub 1,4% wartości sprzedaży w poprzednim roku w przypadku przedsiębiorcy, który w poprzednim roku uzyskał wartość sprzedaży wyższą niż 37 500 zł.
  • 525 zł dla napojów od 4,5% do 18% alkoholu (bez piwa) lub 1,4% wartości sprzedaży w poprzednim roku – przedsiębiorcy, których sprzedaż w poprzednim roku przekroczyła 37 500 zł.
  • 2100 zł dla napojów powyżej 18% alkoholu lub 2,7% wartości sprzedaży w poprzednim roku – przedsiębiorcy, których sprzedaż w poprzednim roku przekroczyła 77 000 zł.
  • Urząd ma miesiąc (lub dwa miesiące w uzasadnionych przypadkach) na rozpatrzenie wniosku i wydanie decyzji. Przedsiębiorca może zaskarżyć negatywną decyzję do samorządowego kolegium odwoławczego, a następnie do sądu administracyjnego.

Przedsiębiorcy, którzy starają się o zezwolenie w trakcie roku, obliczają opłatę za zezwolenie proporcjonalnie do okresu ważności zezwolenia.

Posiadacz koncesji musi:

  1. zaopatrywać się w alkohol u legalnych producentów i hurtowników;
  2. okazywać dowód opłaty za zezwolenie;
  3. prowadzić sprzedaż tylko w miejscu wymienionym w zezwoleniu i w punkcie spełniającym wymogi gminy;
  4. zgłaszać zmiany danych zawartych w zezwoleniu;
  5. przestrzegać zasad i warunków określonych przepisami prawa.

Koncesja na alkohol w restauracji

Restaurator, który planuje sprzedaż alkoholu w swoim lokalu, potrzebuje zezwolenia.

W przypadku zezwolenia na sprzedaż alkoholu w restauracji obowiązują nieco inne zasady niż w przypadku koncesji na sprzedaż w sklepie lub na stacji paliw. Zezwolenie wydawane jest na minimum 4 lata (a nie na minimum 2 lata). To nie wszystko.

Trzeba pamiętać, że właściciel restauracji musi mieć zezwolenie na sprzedaż każdego rodzaju alkoholu (w jednym wniosku można wystąpić o trzy zezwolenia). Ta zasada obowiązuje też w innych punktach sprzedaży piwa, wina czy innych trunków.

Koncesja na alkohol w restauracji kosztuje tyle samo, co w przypadku zezwoleń na sprzedaż w sklepach lub innych punktach. Pracując nad biznesplanem restauracji, warto uwzględnić koszt zezwoleń. Początkowa opłata może wzrosnąć jeżeli wzrośnie wartość sprzedaży alkoholu (wyniesie 1,4% lub 2,7% wartości sprzedaży z poprzedniego roku).

Koncesja na alkohol w barze mobilnym

Przedsiębiorca, który chce sprzedawać piwo czy wino w mobilnym barze (np. foodtracku) musi mieć zezwolenie na sprzedaż alkoholu w takim punkcie. Dodatkowo sprzedaż może być prowadzona tylko w konkretnym miejscu (stąd potrzebna umowa najmu, dzierżawy lub własności nieruchomości, na której stanie mobilny bar).

Warto jednocześnie pamiętać, że przepisy pozwalają na wydanie jednorazowego zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych.

Jednorazowa koncesja na alkohol

Aby uzyskać jednorazowe zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych, należy złożyć wniosek do wójta, burmistrza lub prezydenta. Przed otrzymaniem zezwolenia należy uiścić opłatę. Wniosek będzie rozpatrzony w ciągu 30 dni (w uzasadnionych przypadkach termin jest wydłużany do 2 miesięcy). Zezwolenie ważne jest do 2 dni.

Opłata za koncesję? To:

  • 43,75 zł za sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5% oraz piwa,
  • 43,75 zł za sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 4,5% do 18% (z wyjątkiem piwa),
  • 175 zł za sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 18%.

Koncesja na alkohol – odległość od szkoły i kościoła

Odległość miejsc sprzedaży piwa, wina i innych napojów alkoholowych od szkoły i kościołów regulują uchwały poszczególnych rad gminy.

Ile kosztuje koncesja na alkohol?

Koszt zezwolenia zależy od rodzaju i mocy alkoholu:

  • napoje alkoholowe zawierające do 4,5% alkoholu oraz piwo – 525 zł
  • napoje alkoholowe zawierające powyżej 4,5% do 18% alkoholu (bez piwa) – 525 zł,
  • napoje alkoholowe zawierające powyżej 18% alkoholu – 2100 zł.

Przedsiębiorca, który chce sprzedawać wszystkie trzy grupy alkoholi, musisz zapłacić w sumie 3150 zł rocznie. 

Wymieniona wyżej opłata zostanie podwyższona, jeżeli:

  • roczna wartość sprzedaży napojów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła 37 500 zł dla napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa – wynosi 1,4% ogólnej wartości sprzedaży brutto tych napojów;
  • roczna wartość sprzedaży napojów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła 37 500 zł dla napojów alkoholowych o zawartości pow. 4,5-18% oprócz piwa – wynosi 1,4% ogólnej wartości sprzedaży brutto tych napojów;
  • roczna wartość sprzedaży napojów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła 77 000 zł dla napojów alkoholowych o zawartości pow. 18% alkoholu – wynosi 2,7% ogólnej wartości sprzedaży brutto tych napojów.

Jak wyliczyć wartość drinków do koncesji na alkohol?

Przedsiębiorca posiadający zezwolenie na detaliczną sprzedaż alkoholu musi co roku składać oświadczenie o wartości jego sprzedaży (do 31 stycznia za poprzedni rok). Wartość sprzedanych alkoholi stanowi podstawę do naliczenia opłaty za korzystania z zezwolenia.

Jak obliczyć wartość sprzedaży alkoholu użytego do przygotowania drinków, czyli zmieszanego?

Przedsiębiorca powinien policzyć każdy trunek użyty w drinku lub obliczyć średnią wartość procentową alkoholu w drinku. Jeżeli w jednym drinku użyte są alkohole z jednej grupy, należy zsumować ich udział procentowy.

Do kiedy płatna jest koncesja na alkohol?

Opłatę za zezwolenie należy wpłacić na konto urzędu miasta lub gminy, do którego został złożony wniosek. 

Przedsiębiorca, który dopiero zaczyna sprzedaż alkoholu, musi opłacić zezwolenie na dany rok przed udzieleniem zezwolenia.

Koncesja na alkohol dla przedsiębiorców, którzy prowadzili sprzedaż w poprzednim roku, jest płatna 31 stycznia (pierwsza rata), 31 maja (druga rata) i 30 września (trzecia rata). Możliwa jest również jednorazowa wpłata do 31 stycznia.

Koncesja na alkohol – ile się czeka?

Decyzja w sprawie wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych wydawana jest w ciągu 30 dni lub 60 dni w uzasadnionych przypadkach.

Jeżeli wniosek jest niekompletny, to urzędnicy wzywają przedsiębiorcę o uzupełnienie dokumentów. Wnioskodawca ma na to 7 dni od dnia otrzymania wezwania.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Prawo gospodarcze.

Czy spółka komandytowo-akcyjna się opłaca?

0
spółka komandytowo akcyjna

Spółka komandytowo-akcyjna to spółka osobowa, która łączy w sobie cechy spółki komandytowej i spółki akcyjnej. Nie ma osobowości prawnej, ale ma zdolność prawną i sądową. Zasady jej funkcjonowania reguluje Kodeks spółek handlowych.

Jeszcze niedawno spółki komandytowo-akcyjne były bardzo popularną formą prowadzenia biznesu, bo komplementariusze nie musieli płacić składek na ZUS. To się jednak zmieniło. Jakie są teraz zalety i wady takich spółek Spójrzmy na szczegóły, aby zrozumieć czy warto prowadzić biznes poprzez taką spółkę.

Spółka komandytowo-akcyjna – na czym polega?

Na podstawie statutu i umowy założycielskiej, które muszą być sporządzone w formie aktu notarialnego. 

Statut określa podstawowe zasady funkcjonowania spółki, takie jak firma, siedziba, przedmiot działalności, czas trwania, wysokość kapitału zakładowego, liczba i rodzaj akcji, wkłady komplementariuszy, organizacja walnego zgromadzenia i rady nadzorczej. 

Umowa założycielska zawiera informacje o wkładach wniesionych przez komplementariuszy i akcjonariuszy

Prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki przysługuje każdemu komplementariuszowi, chyba że statut stanowi inaczej. Statut może powierzyć prowadzenie spraw spółki osobom trzecim, ale nie może całkowicie wyłączyć komplementariuszy z tego prawa. Reprezentacją spółki zajmują się komplementariusze, chyba że statut lub pełnomocnictwo upoważnia do tego inne osoby.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Wspólnicy w S.K.A. – komplementariusz i akcjonariusz

Wspólnikami mogą być osoby fizyczne, prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. W spółce komandytowo-akcyjnej występują dwa rodzaje wspólników, czyli komplementariusze i akcjonariusze.

Komplementariusz (przynajmniej jeden) odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, prowadzą sprawy spółki i reprezentują ją na zewnątrz.

Akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania spółki, a ich rola ogranicza się do udziału w zyskach i głosowaniu na walnym zgromadzeniu.  Nazwisko akcjonariusza nie powinno być umieszczone w firmie spółki pod rygorem ponoszenia przez niego nieograniczonej odpowiedzialności.

Kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej

Spółka komandytowo-akcyjna ma kapitał zakładowy, który składa się z wkładów wniesionych przez akcjonariuszy. Minimalna wysokość kapitału zakładowego wynosi 50 000 zł. 

Kapitał zakładowy dzieli się na akcje o określonej wartości nominalnej, które mogą być imienne lub na okaziciela, zwykłe lub uprzywilejowane. Akcje spółki komandytowo-akcyjnej mogą być wprowadzone do obrotu publicznego, pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów prawnych.

S.K.A. a podatek

Spółka komandytowo-akcyjna ma status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT, 9% lub 19%) i musi prowadzić pełną księgowość. Podatek od dochodów spółki jest płacony przez spółkę, a podatek od wypłaty dywidendy płacą wspólnicy. Komplementariusz ma prawo do odliczenia od podatku kwoty podatku zapłaconego przez spółkę od własnych dochodów.

Spółka komandytowo-akcyjna – skrót

Nazwa spółki komandytowo-akcyjnej (firma) powinna zawierać nazwisko przynajmniej jednego komplementariusza oraz dodatek „spółka komandytowo-akcyjna”. Dopuszczalny jest również skrót „S.K.A.”. Skrót ten jest zawsze pisany wielkimi literami i z kropkami po każdej literze.

Warto pamiętać, że w firmie spółki komandytowo-akcyjnej trzeba umieścić pełną nazwę osoby prawnej jeżeli jest ona komplementariuszem. To może być spółka z o.o. lub spółka akcyjna.

Spółka komandytowo-akcyjna – wady i zalety

Pora przyjrzeć się plusom i minusom prowadzenia przedsiębiorstwa w formie spółki komandytowo-akcyjnej.

Zacznijmy od zalet. Z pewnością należy do nich wyłączenie osobistej odpowiedzialności akcjonariuszy. Pełnią oni rolę inwestorów i nie ponoszą ryzyka związanego ze zobowiązaniami spółki, nie muszą również zajmować się jej bieżącymi sprawami.

Jeżeli chodzi o podatki, to plusem jest brak obowiązku zapłaty daniny solidarnościowej (obowiązuje ona prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą).

Spółka komandytowo-akcyjna może skorzystać z estońskiego CIT (podatek nie jest płacony do czasu dystrybucji zysku).

Komplementariusze mogą odliczyć podatek CIT zapłacony przez spółkę komandytowo-akcyjną od 19-procentowego podatku płaconego z tytułu wypłat zysków dla wspólników. 

S.K.A. może emitować akcje i w ten sposób pozyskać kapitał.

Teraz wady. Należy do nich nieograniczona odpowiedzialność komplementariusza za zobowiązania spółki.

Dla niektórych przedsiębiorców wadą może być stosunkowo wysoki kapitał zakładowy (50 000 zł, dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to 5 000 zł, w spółce komandytowej to może być nawet 1 zł). Należy też wziąć pod uwagę koszty sporządzenia aktu notarialnego oraz rejestracji spółki.

Wraz z nowelizacją Polskiego Ładu komplementariusze muszą płacić pełną składkę na ZUS (wraz ze zryczałtowaną składką zdrowotną).

Spółka komandytowo-akcyjna ma obowiązek prowadzić rejestr akcjonariuszy oraz stronę internetową, na której umieszcza informacja dla posiadaczy akcji. Konieczne jest też prowadzenie pełnej księgowości, a jej rozwiązanie wymaga przeprowadzenia procesu likwidacyjnego. Uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy muszą być dokumentowane w formie aktu notarialnego. 

Na koniec warto pamiętać, że nie ma możliwości przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę komandytowo-akcyjną.

Spółka komandytowa a komandytowo-akcyjna

Co dzieli, a co łączy spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne? W obu występują komplementariusze, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem. Jednak drugi rodzaj wspólnika różni się w obu spółkach. W spółce komandytowej jest nim komandytariusz, który odpowiada za zobowiązania spółki do wysokości sumy komandytowej. W S.K.A. to akcjonariusz, który nie odpowiada za zobowiązania spółki.

Przepisy nie ustalają minimalnego kapitału zakładowego spółki komandytowej. S.K.A. musi natomiast mieć kapitał zakładowy wynoszący co najmniej 50 000 zł.

Akcjonariusze S.K.A. mogą swobodnie zbywać akcje, tymczasem zbycie udziałów w spółce komandytowej musi przewidywać umowa spółki i zazwyczaj jest potrzebna zgoda pozostałych wspólników.

Akcjonariusze nie są wymienieni w KRS, natomiast wszyscy wspólnicy spółki komandytowej są wymienieni w tym rejestrze.

W obu spółkach komplementariusze mają obowiązek płacić składki na ubezpieczenie społeczne i składkę zdrowotną.

Spółka komandytowa jest łatwiejsza do rozwiązania niż spółka komandytowo-akcyjna (nie ma w niej obowiązku prowadzenia postępowania likwidacyjnego).

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Spółki.

Czym jest outsourcing pracowniczy i usług? Kiedy się opłaca? Czy własne działania warto powierzyć zewnętrznej firmie?

0
outsourcing

Outsourcing podbija serca polskich przedsiębiorców, jednak warto sprawdzić, czy zawsze przynosi tylko korzyści. Oto najważniejsze informacje o outsourcingu: czym jest, jakie są jego rodzaje, kiedy się opłaca i jakie niesie ze sobą ryzyko.

Outsourcing – co to?

Outsourcing to strategia zarządzania, która polega na przekazywaniu zadań, funkcji, projektów lub procesów do realizacji przez zewnętrzne podmioty, specjalizujące się w danej dziedzinie. 

Cel outsourcingu? To zwiększenie efektywności, jakości i konkurencyjności firmy, poprzez skupienie się na jej kluczowych kompetencjach i redukcję kosztów operacyjnych.

Outsourcing może przybierać różne formy i zakresy, w zależności od potrzeb i celów firmy. Dobrym przykładem jest outsourcing usług informatycznych. Firma produkcyjna, która nie chce tworzyć własnego działu IT – to kosztowne, wymaga zatrudnienia dodatkowych, wyspecjalizowanych pracowników – może skorzystać z outsourcingu.

Outsourcing zyskuje coraz większą popularność. Z raportu firmy Grant Thornton za lata 2019-2025 wynika, że w tym okresie o 15% wzrosło zainteresowanie outsourcingiem w Polsce, 26% badanych obniżyło koszty dzięki zleceniu zadań na zewnątrz, a 68% respondentów przyznało, że outsourcing pozwolił im przetrwać czasy pandemii Covid-19.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Rodzaje outsourcingu. Co można zlecić zewnętrznej firmie?

W praktyce niemal każda usługa może być zlecona na zewnątrz. Do najchętniej wybieranych należy outsourcing m.in. usług IT, finansowo-księgowych, kadrowo-płacowych oraz procesów produkcyjnych i logistycznych.

Możemy wyróżnić następujące rodzaje outsourcingu:

  • outsourcing zewnętrzny (zwany kontraktowym) – klient zleca wykonywanie określonych zadań lub usług firmie zewnętrznej, która nie jest z nim powiązana kapitałowo. Do tej grupy należy m.in. obsługa księgowa, informatyczna, sprzątania, ochrony czy cateringu;
  • outsourcing wewnętrzny (kapitałowy) – firma macierzysta wydziela spółkę-córkę, która przejmie na siebie ciężar wykonania pewnych działań na rzecz firmy macierzystej lub innych podmiotów. Ten rodzaj outsourcingu obejmuje np. logistykę czy badania i rozwój;
  • outsourcing pracowniczy – firma outsourcingowa zatrudniania pracowników i deleguje ich do pracy u zleceniodawcy. To popularne rozwiązanie np. w sklepach wielkopowierzchniowych lub centrach obsługi klienta.

Kiedy outsourcing się opłaca?

Outsourcing może być korzystny w wielu sytuacjach, oczywiście jeżeli jest dobrze zaplanowany i realizowany.  Zlecenie realizacji zadań na zewnątrz opłaca się:

  • kiedy firma chce się skoncentrować na swojej głównej działalności. Dzięki outsourcingowi firmie pozbywa się zadań pobocznych, pomocniczych lub niespecjalistycznych, które konsumują czas, zasoby i energię pracowników. Przekazując je firmie zewnętrznej, firma może lepiej wykorzystać swoje kompetencje, wiedzę i potencjał w obszarze, w którym się specjalizuje, i na którym zarabia. Na przykład, firma produkcyjna może outsourcować usługi księgowe, marketingowe czy IT, a następnie skupić się na doskonaleniu jakości i innowacyjności swoich produktów;
  • kiedy firma chce obniżyć koszty. Outsourcing bywa zazwyczaj tańszy niż utrzymywanie własnych pracowników, sprzętu, oprogramowania czy infrastruktury. Firma zewnętrzna może oferować lepsze ceny dzięki swojej specjalizacji, skali działania, doświadczeniu czy lokalizacji. Na przykład, firma może zlecić obsługę swoich klientów do podmiotu, który dysponuje nowoczesnymi systemami komunikacji i automatyzacji oraz fachowym personelem;
  • kiedy firma chce zwiększyć jakość i efektywność. Outsourcing daje zleceniodawcy dostęp do wysokiej klasy specjalistów, narzędzi i technologii, których sama nie posiada lub nie może sobie pozwolić na ich zakup i utrzymanie. Firma zewnętrzna może również zapewnić szybszy i niezawodny sposób realizacji zadań, dzięki swojej wiedzy, doświadczeniu i sprawdzonym procedurom. Np. można zlecić audyt wewnętrzny do firmy, która ma ugruntowaną reputację i certyfikaty jakości;
  • kiedy firma chce zwiększyć elastyczność i zdolność dostosowania się do zmian. Outsourcing pomaga lepiej reagować na zmieniające się warunki rynkowe, potrzeby klientów, trendy czy regulacje prawne. Firma zewnętrzna może dostarczać usługi na żądanie, w zależności od potrzeb i możliwości zleceniodawcy. Może również wprowadzać innowacje i ulepszenia, które podnoszą wartość i konkurencyjność usług. Na przykład, ciekawym rozwiązaniem jest zlecenie zarządzania projektami do firmy, która stosuje nowoczesne metodyki i narzędzia.

Wady outsourcingu

Outsourcing jest często bardzo korzystnym finansowo i praktycznym rozwiązaniem, ma jednak też minusy:

  • może prowadzić do utraty kontroli nad wykonywanymi zadaniami, procesami lub projektami;
  • naraża zleceniodawcę na ryzyko utraty lub ujawnienia poufnych danych, informacji lub know-how;
  • może generować dodatkowe lub ukryte koszty, związane np. z rozwiązywaniem sporów ze zleceniobiorcą;
  • potencjalnie grozi obniżeniem morale i osłabieniem zaangażowania pracowników, którzy w zewnętrznych dostawcach widzą zagrożenia dla swojej pozycji w przedsiębiorstwie;
  • może stwarzać problemy kulturowe, prawne lub etyczne, które wynikają z różnic między zleceniodawcą a dostawcą usług.

Czy outsourcing jest dobry dla małej firmy?

Większość dużych firm i korporacji zleca wykonanie część zadań zewnętrznym podmiotom. Co z małymi firmami?

Z pewnością mogą oszczędzić koszty, skupić się na głównej działalności (pozwalającej zarabiać pieniądze), zyskać dostęp do specjalistycznej wiedzy i technologii czy też zwiększyć elastyczność i skalowalność biznesu.

Outsourcing nie jest jednak pozbawiony ryzyka i wyzwań, które należy wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji o zleceniu zadań firmie zewnętrznej. Wiele z nich wymieniliśmy wyżej.

Aby jak najbardziej skorzystać na outsourcingu, należy pamiętać o kluczowych zasadach:

  1. Powinien dotyczyć obszarów, które nie są kluczowe dla działalności firmy, takich jak księgowość, sprzątanie, IT, marketing, logistyka itp. W ten sposób firma może skupić się na swojej głównej działalności i zwiększyć swoją rynkową konkurencyjność.
  2. Musi być opłacalny, czyli pozwolić zaoszczędzić pieniądze, czas i inne zasoby oraz poprawić jakość usług lub towarów. Firma powinna dokładnie przeanalizować koszty i korzyści outsourcingu, uwzględniając nie tylko cenę usługi, ale także koszty transakcyjne, ryzyko utraty kontroli, problemy komunikacyjne.
  3. Powinien być oparty na zaufaniu i współpracy między firmą a dostawcą usług. Firma powinna wybrać sprawdzonego i wiarygodnego partnera z odpowiednim doświadczeniem i kompetencjami w realizacji zleconych zadań. Należy również monitorować i oceniać jakość i efektywność usług, a także dbać o dobre relacje i komunikację z dostawcą.
  4. Outsourcing trzeba dostosować do potrzeb i możliwości firmy. Przedsiębiorstwo powinno dobrze przemyśleć, jakie zadania i w jakim zakresie chce outsourcować, a które powinno wykonać samodzielnie. Taka ocena obejmuje m.in. specyfikę branży, rynku, klientów i konkurencji, a także zmiany i trendy, które mogą w bliskiej przyszłości wpływać na jej działalność.

Umowa outsourcingu

Warto przyjrzeć się, co powinna zawierać umowa outsourcingu. Szczegóły będą zależały od branży, w której działa zleceniodawca, jednak można wyróżnić przydatne zasady.

Tworząc umowę outsourcingu, należy uwzględnić przede wszystkim:

  • przedmiot umowy – precyzyjne określenie, jakie zadania lub usługi są powierzane firmie zewnętrznej;
  • warunki wykonania umowy – wskazanie, jak, kiedy i gdzie mają być wykonywane zadania lub usługi, np. terminy, miejsce, sposób, zakres, standardy, metody, narzędzia;
  • cenę i sposób płatności – jakie ma być wynagrodzenie dla firmy zewnętrznej za wykonanie zadań lub usług, czy będzie to np. abonament, usługa na telefon, a może procent od zysków;
  • prawa i obowiązki stron – jakie prawa i obowiązki mają obie strony w związku z wykonaniem umowy, np. prawo do kontroli, nadzoru, oceny, reklamacji, zmiany, rozwiązania umowy itp.;
  • zabezpieczenia i sankcje – w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przez którąkolwiek ze stron.

Jak wliczyć outsourcing w koszty?

Wydatki związane z outsourcingiem można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu i tym samym obniżyć podatek do zapłacenia. Koszty firmowe, to nakłady – w tym przypadku na przekazanie wykonania części zadań na zewnątrz – które ponosi przedsiębiorca, aby osiągnąć przychód  lub zachować czy zabezpieczyć źródła przychodu, przy czym trzeba pamiętać, że takie koszty muszą być bezpośrednio związane z działalnością firmy (art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jako koszty uzyskania przychodu można zakwalifikować np. obsługę księgową, obsługę prawną, obsługę IT, opiekę nad stroną internetową czy wynajem powierzchni magazynowej. Do wliczenia outsourcingu w koszty potrzeba faktury, umowy lub innego dowodu poniesienia wydatku.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Działalność gospodarcza.

Kompensata należności i zobowiązań – kiedy można dokonać kompensaty wzajemnych zobowiązań?   

0
kompensata należności

Kompensata należności to rozliczenie bezgotówkowe, które polega na wzajemnym umorzeniu wierzytelności między kontrahentami. Działa w przypadku, gdy strony są dla siebie jednocześnie dłużnikami i wierzycielami. Poznaj najważniejsze zasady dotyczące tego przydatnego mechanizmu.

Kompensata należności – na czym polega?

Kompensata należności to sposób rozliczenia wzajemnych zobowiązań między stronami, który polega na wzajemnym zaliczeniu i wygaśnięciu roszczeń. Może być stosowana, gdy strony są jednocześnie wierzycielami i dłużnikami, a przedmiotem ich wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości, oznaczone tylko co do gatunku. To nie wszystko. Wierzytelności muszą być wymagalne i dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym (art. 498 Kodeksu cywilnego § 1).

Kompensata ustawowa i umowna

Kompensaty należności można dokonać na dwa sposoby: 

  • ustawowo – taka kompensata wynika z przepisów Kodeksu cywilnego i dokonywana jest przez oświadczenie jednej ze stron złożone drugiej stronie;
  • umownie – wynika z umowy zawartej między stronami, która określa zasady i warunki kompensacji.

Który rodzaj kompensaty jest korzystniejszy? Z pewnością kompensata umowna daje stronom większą swobodę i elastyczność w ustalaniu sposobu rozliczenia. Kompensata ustawowa dotyczy przypadków określonych w przepisach.

Kiedy można, a kiedy nie można dokonać kompensaty?

Kompensata należności jest korzystnym rozwiązaniem dla przedsiębiorców. Pozwala na:

  • uproszczenie procesu płatności,
  • uniknięcie konieczności dokonywania wielu transakcji,
  • poprawę płynności finansowej,
  • zmniejszenie ryzyka zatorów płatniczych.

Trzeba jednak pamiętać, że kompensata należności nie ma zastosowania w niektórych sytuacjach, na przykład gdy wierzytelność jest:

  • przedawniona,
  • zajęta,
  • nieulegająca zajęciu,
  • o dostarczenie środków utrzymania,
  • wynikająca z czynów niedozwolonych lub
  • wyłączona przez przepisy szczególne.

W takich przypadkach należy skorzystać z innych sposobów uregulowania zobowiązań.

Kompensata wzajemnych należności i zobowiązań – druk

Druk „Kompensata umowna” (oświadczenie o kompensacie) przydaje się w rozliczeniach między przedsiębiorcami. Taki dokument zawiera m.in. miejscowość i datę zawarcia umowy, dane adresata oraz wskazanie, jakie należności i zobowiązania mają być przedmiotem kompensacji. Wypełniając druk, należy podać nazwę i numer dokumentu, jego datę i kwotę (także łączną).

Należy pamiętać, że kompensata umowna wymaga akceptacji wszystkich stron umowy. 

Podczas kompensaty mogą pojawić się dwie sytuacje: wierzytelności opiewają na tę samą kwotę lub ta kwota jest różna. W pierwszym przypadku należności są umarzane w całości, w drugim umarzane do wysokości wierzytelności niższej. 

Wierzytelności nierozliczone w drodze kompensaty uregulowane będą przelewem lub wypłatą gotówki (dokument powinien zawierać datę takiej regulacji).

Uwaga! Kodeks cywilny i inne przepisy nie określają ściśle formy oświadczenia złożonego drugiej stronie, a dotyczącego kompensaty wzajemnych zobowiązań. Forma pisemna jest najbezpieczniejsza – będzie dowodem, że doszło do transakcji.

Kompensata należności i zobowiązań – księgowanie

Kompensaty należności i zobowiązań nie księguje się w KPiR, bo stosowne oświadczenie nie wpływa na wysokość przychodów i kosztów. Taki dokument jedynie informuje, że doszło do rozliczenia transakcji – potrącenia wzajemnych należności i zobowiązań. 

Wyjątkiem od tej reguły może być kompensata zobowiązań i należności wyrażonych w obcej walucie. Wynika to z możliwych różnic w kursie walut i obowiązku ich rozliczenia. Wysokość kwoty kompensaty wpisuje się w kolumnie 17 „Uwagi”.

Warto pamiętać, że oświadczenie o kompensacie nie jest wymieniane w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (w § 11–13 wyliczającym dokumenty księgowe).

Jak dokonać kompensaty?

W jaki sposób rozliczyć się bezgotówkowo w formie kompensaty? Można to zrobić na podstawie umowy lub oświadczenia, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego:

  • w pierwszym kroku sprawdzić, czy obie wierzytelności są wymagalne i dotyczą pieniędzy lub rzeczy tej samej jakości oznaczonej tylko co do gatunku;
  • sporządzić oświadczenie woli o kompensacie, w którym zostanie określona wysokość i terminy płatności wzajemnych wierzytelności, a także zrzeczenie się roszczeń przez strony;
  • dostarczyć oświadczenie woli drugiej stronie transakcji;
  • uregulować ewentualną nadwyżkę ponad kwotę kompensaty w inny sposób, np. gotówką lub przelewem.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Księgowość.

PIT-16A – kto składa ten formularz PIT? Jak wypełnić druk?   

0
pit 16a

PIT-16A to deklaracja, którą należy złożyć, jeśli przedsiębiorca w ciągu roku podatkowego korzystał z karty podatkowej i odprowadzał składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Sprawdź najważniejszej informacje, które trzeba znać na temat PIT-16A.

PIT-16A – deklaracja dla płatników opodatkowanych kartą podatkową

PIT-16A to deklaracja o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego. Składają ją podatnicy, którzy prowadzą działalność gospodarczą i są opodatkowani w formie karty podatkowej.

Czym jest karta podatkowa? To zryczałtowana forma opodatkowania,  która polega na ustaleniu wysokości podatku przez naczelnika urzędu skarbowego na podstawie rodzaju i zakresu działalności, liczby zatrudnionych pracowników i liczby mieszkańców miejscowości, w której powadzona jest działalność.

Przeznaczona jest dla płatników podatku dochodowego od osób fizycznych. Przede wszystkim małych przedsiębiorców, głównie rzemieślników, którzy wybrali tę formę opodatkowania przed 2022 rokiem. Ten sposób opodatkowania dochodu reguluje art. 23-41 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

 

Wzór formularza PIT-16A znajduje się na stronie Ministerstwa Finansów lub na portalu podatki.gov.pl.

PIT 16A za 2023 rok – termin zapłat podatku

PIT-16A należy złożyć do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, do urzędu skarbowego właściwego według miejsca położenia zorganizowanego zakładu lub miejsca zamieszkania podatnika. W 2024 roku termin mija 29 lutego. 

Deklarację można złożyć w formie elektronicznej lub papierowej w urzędzie skarbowym. Inna opcja to przesłanie PIT-16A pocztą. Do PIT-16A nie należy dołączać żadnych załączników.

PIT-16A – odliczenie składki zdrowotnej od podatku

Przedsiębiorcy, którzy rozliczają się z podatku kartą podatkową, mają prawo do częściowego odliczenia składki zdrowotnej. Odliczenie robi się od podatku, a jego wysokość odpowiada kwocie równej 19% zapłaconych składek zdrowotnych.

Jakie kwoty wpisać w druku PIT-16A?

W PIT-16A należy wpisać kwoty składki na ubezpieczenie zdrowotne, które zostały zapłacone i odliczone od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego. Podatnik znajdzie je na decyzji wymiarowej o wysokości karty podatkowej, którą otrzymał podatnik od urzędu skarbowego.

Wypełniając PIT-16A należy podać następujące dane:

  • okres, miejsce i cel składania deklaracji,
  • dane identyfikacyjne podatnika,
  • wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej.

Jak złożyć PIT-16A online?

Zeznanie w formie elektronicznej składana jest przez serwis e-Deklaracje. PIT-16A online podpisuje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub danymi autoryzacyjnymi (np. przez profil zaufany).

Składając PIT-16A online należy wygenerować i zachować Urzędowe Poświadczenie Odbioru. To potwierdzenie złożenia formularza w e-formie.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii PIT.

Definicja, księgowanie i amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych (WNiP)

0
wartości niematerialne i prawne

Wartości niematerialne i prawne (WNiP) to prawa majątkowe, które należą do danej firmy i służą jej do generowania zysków. Nie są namacalnymi przedmiotami (jak maszyny), jednak ich wartość bywa ogromna. Sprawdź najważniejszej informacje o WNiP – czym są, jak je zaksięgować i amortyzować.

Wartości niematerialne i prawne – czym są?

Wartości niematerialne i prawne to nabyte przez jednostkę gospodarczą prawa majątkowe, które nie mają postaci materialnej, ale nadają się do gospodarczego wykorzystania na potrzeby jednostki (art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości).  

WNiP zaliczane są do aktywów trwałych, o ile ich przewidywany okres ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok. 

WNiP mogą być nabyte odpłatnie lub nieodpłatnie, a także otrzymane w formie aportu. Nie mogą być natomiast wytworzone we własnym zakresie, z wyjątkiem kosztów zakończonych prac rozwojowych.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

WNiP obejmują m.in.:

  • prawa autorskie i prawa pokrewne, które obejmują m.in. prawa do utworów literackich, muzycznych, artystycznych czy programów komputerowych;
  • licencje – zezwolenia na korzystanie z cudzych praw majątkowych;
  • koncesje – uprawnienia do prowadzenia określonej działalności gospodarczej;
  • prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych i zdobniczych, które chronią własność intelektualną;
  • know-how – wiedzę specjalistyczną w danej dziedzinie;
  • nabytą wartość firmy – różnicę między ceną nabycia a wartością godziwą aktywów netto przejętej jednostki lub jej części;
  • koszty zakończonych prac rozwojowych – nakłady poniesione na własne potrzeby przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii, pod warunkiem że spełniają określone kryteria;
  • prawa majątkowe przyjęte do używania na podstawie umowy leasingu finansowego, czyli umowy, w której jedna strona przekazuje drugiej prawo do korzystania z określonego składnika majątku na czas oznaczony za ustaloną opłatą.

Do wartości niematerialnych i prawnych można zaliczyć m.in. prawa autorskie do książki (prawo do publikowania, tłumaczenia, adaptowania i dystrybucji), patent na nowy lek (chroni wynalazek przed nieuprawnionym wykorzystaniem przez innych producentów), znak towarowy znanej firmy (chroni markę firmy przed podrabianiem i zapewnia rozpoznawalność produktów), koncesję na prowadzenie stacji benzynowej (daje prawo do sprzedaży paliw i innych produktów na danym terenie) czy know-how w zakresie produkcji innowacyjnego produktu (niedostępne publicznie informacje na temat procesu produkcyjnego, składników i receptury).

Wartości niematerialne i prawne w bilansie

Zasady ujmowania WNiP w bilansie określa ustawa o rachunkowości (załącznik nr 1). Prezentacja wartości niematerialnych i prawnych następuje z podziałem na:

  • koszty zakończonych prac rozwojowych,
  • wartość firmy,
  • inne WNiP,
  • zaliczki na WNiP.

WNiP należy wykazać w bilansie, w pierwszej pozycji aktywów trwałych według wartości księgowej, pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. 

WNiP inwentaryzowane są na dzień bilansowy, po porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami stanowiącymi podstawę ich ujęcia, sprawdzeniu poprawności dokonywania odpisów amortyzacyjnych i weryfikacji wartości tych składników aktywów.

Wartości niematerialne i prawne – księgowanie

Księgowanie WNiP zależy od sposobu ich nabycia, rodzaju i wartości. Wyróżnić można:

  • nabycie WNiP odpłatnie od innych podmiotów, to będzie np. zakup licencji, programu komputerowego, znaku towarowego. W tym przypadku należy ująć wartość początkową WNiP po stronie Wn konta 020 „Wartości niematerialne i prawne” oraz zobowiązanie do zapłaty po stronie Ma konta 240 „Pozostałe rachunki”. Jeśli WNiP są nabywane za cenę brutto, należy również odliczyć VAT naliczony po stronie Wn konta 221-2 „Rozliczenie naliczonego VAT”;
  • nabycie WNiP nieodpłatnie (np. otrzymanie licencji w ramach darowizny, spadku, aportu) – należy ująć wartość początkową WNiP po stronie Wn konta 020 „Wartości niematerialne i prawne” oraz przychód z tytułu nieodpłatnego nabycia po stronie Ma konta 754 „Pozostałe przychody operacyjne”;
  • wytworzenie WNiP we własnym zakresie (tylko w przypadku poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych) – należy ująć wartość początkową WNiP po stronie Wn konta 020 „Wartości niematerialne i prawne” oraz koszt z tytułu wytworzenia po stronie Ma konta 501 „Koszty prac rozwojowych”;
  • amortyzacja WNiP (systematyczne rozłożenie ich wartości na okres ich używania) – odpis amortyzacyjny ujmuje się po stronie Wn konta 071 „Umorzenie wartości niematerialnych i prawnych” lub 072 „Umorzenie pozostałych wartości niematerialnych i prawnych” oraz koszt amortyzacji po stronie Ma konta 410 „Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych”;
  • zbycie, przekazanie lub wycofanie WNiP z użytkowania (np. sprzedaż, darowizna, likwidacja) – wartość początkowa WNiP ujmowana jest po stronie Ma konta 020 „Wartości niematerialne i prawne” oraz przychód lub koszt z tytułu zbycia, przekazania lub wycofania po stronie Wn konta 751 „Pozostałe przychody operacyjne” lub 656 „Pozostałe koszty operacyjne”. Jeśli WNiP były amortyzowane, należy również ująć wartość umorzenia po stronie Ma konta 071 lub 072 „Umorzenie wartości niematerialnych i prawnych”.

Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych

Wartości niematerialne i prawne zaliczane są do aktywów trwałych i podlegają amortyzacji, czyli systematycznemu rozłożeniu ich wartości na okres ich używania. Amortyzacja WNiP jest kosztem podatkowym, który pomniejsza podstawę opodatkowania. 

Podatnicy mogą samodzielnie ustalać stawki amortyzacyjne dla poszczególnych WNiP, jednak muszą przestrzegać minimalnych okresów amortyzacji określonych w przepisach:

  • 24 miesiące dla licencji na programy komputerowe i od praw autorskich
  • 24 miesiące na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych
  • 36 miesięcy od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych
  • 60 miesięcy od pozostałych WNiP

Wartości niematerialne i prawne wymagają również prowadzenia ewidencji, w której umieszcza się m.in. datę nabycia, wartość początkową, stawkę amortyzacyjną, kwotę odpisów amortyzacyjnych. Ta ewidencja pomaga w kontroli stanu ilościowego i wartościowego WNiP oraz używana jest do ustalenia podstawy opodatkowania.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Księgowość.

Wartość rezydualna samochodu i innych środków trwałych  

0

Wartość rezydualna to przewidywanie ile będzie warte auto, maszyna, nieruchomość czy inny środek trwały po zakończeniu jego użytkowania? Sprawdź, gdzie się ją stosuje, od czego zależy i jak ją obliczyć.

Wartość rezydualna – czym jest?

Wartość rezydualna to prognozowana wartość środków trwałych – np. samochodów, maszyn, nieruchomości, urządzeń – w momencie ich odsprzedaży po określonym okresie użytkowania. 

Wartość rezydualna jest szacowana na podstawie prognozy rynkowej, która uwzględnia wiele czynników. Pod uwagę brany jest stan techniczny, zużycie, popyt, podaż, trendy, ryzyko i amortyzacja. 

Spójrzmy na przykłady wartości rezydualnej różnych rodzajów aktywów: 

  • wartość rezydualna samochodów – zależy od m.in. marki, modelu, wyposażenia, rodzaju silnika, typu nadwozia, przebiegu, stanu technicznego, historii serwisowania, popytu i podaży na rynku oraz trendów rynkowych;
  • wartość rezydualna maszyn i urządzeń – w ich przypadku wartość szacunkowa zależy od ich wieku, stanu technicznego, stopnia zużycia, aktualnych trendów technologicznych i tego, czy dany przedmiot jest poszukiwany na rynku;
  • wartość rezydualna nieruchomości – uwzględniana jest lokalizacja, stan techniczny, trendy na rynku nieruchomości i popyt na dany typ mieszkań czy domów.
Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

 

Wartość rezydualna wykorzystywana jest do m.in. oceny dochodowości inwestycji (np. w nieruchomości), wyceny aktywów, podejmowania decyzji inwestycyjnych (pomaga ocenić ich opłacalność), zarządzania ryzykiem (umożliwia oszacowanie minimalnej wartości aktywów po zakończeniu inwestycji) czy do planowania długoterminowego. Wartość rezydualna jest ważna w m.in.:

  • rachunkowości – to szacunkowa wartość netto, jaką dany środek trwały będzie posiadał na koniec okresu jego użytkowania. Jest to kwota, którą firma może uzyskać ze sprzedaży środka trwałego po uwzględnieniu jego amortyzacji;
  • leasingu – to wartość leasingowanego przedmiotu po zakończeniu umowy, za taką kwotę klient będzie mógł wykupić samochód, maszynę czy inne dobro na własność;
  • ocenia przedsiębiorstw – wartości aktywów firmy po odjęciu od nich wszystkich zobowiązań, w tym długu (wartość netto majątku). W przypadku przedsiębiorstw, wartość rezydualna pomaga ocenić atrakcyjność inwestycji w daną firmę, odzwierciedla potencjalną wartość, jaką inwestorzy mogliby otrzymać w przypadku likwidacji firmy i sprzedaży jej aktywów, po spłaceniu wszystkich zobowiązań.

Dlaczego wartość rezydualna ma praktyczne znaczenie dla osób kupujących np. samochód, zwłaszcza w formie leasingu lub wynajmu długoterminowego? Wpływa na wysokość raty, koszt utrzymania pojazdu oraz cenę odkupu lub sprzedaży auta po zakończeniu umowy.

Trzeba pamiętać, że wartość rezydualna może się różnić w zależności od kraju, ponieważ każdy rynek ma swoje preferencje, uwarunkowania i specyfikę.

Jak obliczyć wartość rezydualną?

Jest kilka metod szacowania wartości rezydualnej, to m.in. metoda wartości rynkowej (porównanie ceny danego aktywa z cenami podobnych aktywów na rynku), metoda kosztów odtworzenia (szacujemy koszty odtworzenia danego aktywa w przyszłości) czy metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych (obliczanie bieżącej wartości przyszłych wpływów netto, które dany środek trwały wygeneruje po upływie okresu prognozy).

Spójrzmy, jak w prosty sposób obliczyć wartość rezydualną np. samochodu. Jeżeli auto jest warte 60 000 zł, a jego wartość rezydualna to 40% w ciągu czterech lat, to po upływie 48 miesięcy będzie możliwa sprzedaż pojazdu za 24 000 zł. Jednak to tylko szacunek, bo pod uwagę należy wziąć również stan techniczny, przebieg, popyt i podaż na rynku.

Wartość rezydualna środka trwałego – amortyzacja

Wartości rezydualnej nie można amortyzować. Dlaczego? Wartość rezydualna to szacowana wartość, jaką dany środek trwały będzie miał na koniec okresu jego amortyzacji lub użytkowania. Amortyzacji podlega jedynie wartość początkowa środka trwałego, pomniejszona o wartość rezydualną. Trzeba pamiętać, że wartość rezydualna to szacunkowa kwota, a nie rzeczywisty koszt poniesiony przez firmę.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Jak zarobić jak najwięcej, czyli czym jest maksymalizacja zysku?

0
maksymalizacja zysku

Firmy konsekwentnie dążą do osiągnięcia jak najwyższych profitów. Przyglądamy się, co wpływa na maksymalizację zysków, odpowiadamy na pytania: czym jest, jakie są jej cele i jak można ją osiągnąć. 

Mówiąc najprościej, termin maksymalizacja zysku odnosi się do koncepcji, w której najważniejszym (bywa, że jedynym celem) firm jest osiągnięcie jak największych dochodów w możliwie krótkim czasie. Spójrzmy, w jaki sposób osiągany jest ten cel.

Na czym polega maksymalizacja zysku?

Maksymalizacja zysku to najważniejszy cel działania przedsiębiorstw. Na czym jednak polega? To dążenie przedsiębiorstwa do osiągnięcia jak największej różnicy między przychodami a kosztami. Taka różnica zależy od ceny, produkcji i kosztów wytworzenia produktów. 

Dzięki maksymalizacji zysku rośnie wartość firmy, a to m.in. przekłada się na zainteresowanie inwestorów i akcjonariuszy. 

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

 

W praktyce maksymalizacja zysku polega na ciągłym dążeniu do osiągnięcia jak największych przychodów. Środkiem jest zwiększanie produkcji i sprzedaży przy jednoczesnym obniżaniu kosztów.  

Aby maksymalizować zysk przedsiębiorstwo musi m.in.: 

  • modernizować produkcję,
  • usprawniać swoje funkcjonowanie,
  • wprowadzać innowacyjne produkty,
  • ulepszać marketing służący zwiększeniu sprzedaży produktów/usług,
  • zdobywać nowe rynki,
  • rozbudować sieć sprzedaży,
  • poprawić logistykę,
  • zwiększać kompetencje pracowników,
  • ograniczać koszty prowadzenia działalności. 

Maksymalizacja zysku ma wpływ na zdolność firm do inwestowania czy poziom zatrudnienia w danym przedsiębiorstwie. 

Spójrzmy z bliska, co się wiąże z maksymalizacją zysku. Należy przyjrzeć się relacjom między zakupem materiałów, surowców czy maszyn i produkcją, a sprzedażą. Jeżeli koszty zakupów i produkcji są wyższe niż kwoty uzyskane ze sprzedaży, to firma ponosi straty. Przedsiębiorca, któremu zależy na maksymalizacji zysku, powinien tak dobrać poziom produkcji aby osiągnąć jak największy zysk. 

 Jednak nowoczesne firmy coraz częściej muszą pogodzić dążenie do jak największych profitów ze koncepcją społecznej odpowiedzialności biznesu. To coraz bardziej popularne podejście, które każe biznesowi uwzględniać inne czynniki poza maksymalizacją zysku. Zgodnie z tą perspektywą, przedsiębiorstwa powinny również zwracać uwagę na potrzeby i interesy otoczenia, np. społeczności lokalnej czy kwestie środowiskowe.  

Część ekonomistów, przedsiębiorców i szefów korporacji podkreśla, że można pogodzić dążenie do maksymalnie wysokiego profitu z działalności, a jednocześnie kierować się społeczną odpowiedzialnością biznesu np. przestrzegać praw pracowniczych, troszczyć się o środowisko naturalne, działać etycznie czy budować relacje i poprawiać dobrostan społeczności lokalnej. Argumentują, że wrażliwość społeczna jest doceniana przez klientów i daje przewagę konkurencyjną.

Maksymalizacja zysku przy założeniach konkurencji doskonałej

Czym jest konkurencja doskonała? To model rynku, w którym żaden uczestnik nie ustala indywidualnie ceny. Równowaga rynkowa wynika z zależności pomiędzy popytem i podażą. 

Dla konkurencji doskonałej charakterystyczne jest: 

  • występowanie wielu kupujących i sprzedających,
  • wszystkie produkty są identyczne,
  • nowe firmy łatwo wchodzą na rynek, nie ma barier technicznych lub prawnych,
  • uczestnicy rynku mają pełną informację na temat wszystkich aspektów prowadzonej działalności gospodarczej. 

W takich warunkach firmy nie mają wpływu na cenę rynkową. Muszą zaakceptować cenę ustaloną na rynku i dostosować do niej swoją produkcję. 

Przeciwieństwem dla konkurencji doskonałej jest działalność w warunkach monopolu, kiedy przedsiębiorca ustala cenę produktów i usług. 

Maksymalizacja zysku przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji doskonałej następuje gdy przychód krańcowy jest równy kosztowi krańcowemu. Przychód krańcowy to dodatkowy przychód, który firma uzyskuje ze sprzedaży dodatkowej jednostki produktu. Koszt krańcowy to natomiast dodatkowy koszt, który firma ponosi w związku z wyprodukowaniem dodatkowej jednostki produktu.

W punkcie przecięcia się krzywych MR i MC firma osiąga maksymalny zysk: 

  • gdy MR > MC, firma może zwiększyć zysk, zwiększając produkcję,
  • gdy MR < MC, firma może zwiększyć zysk, zmniejszając produkcję,
  • gdy MR = MC, firma osiąga maksymalny zysk. 

Warto podkreślić, że w warunkach konkurencji doskonałej firmy mogą osiągać jedynie normalny zysk. Co to znaczy? To zysk, który wystarcza do pokrycia kosztów utraconych możliwości, czyli zysku, który firma mogłaby uzyskać, gdyby zainwestowała swoje pieniądze w inny sposób.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.