Strona główna Blog Strona 70

Zgłoszenie naruszenia danych osobowych – formularz

0
zgłoszenie naruszenia danych osobowych

Zgłoszenie naruszenia danych osobowych odbywa się przez specjalny formularz. Jakie dane musi zawierać? Kiedy trzeba go złożyć? Jak wygląda?

Zgłoszenie danych osobowych stosowane jest w przypadku wykrycia nieprawidłowości w przetwarzaniu danych osobowych. Przeczytaj nasz artykuł i poznaj procedurę. Pobierz formularz zgłoszenia.

Zgłoszenie naruszenia danych osobowych – procedura

Ustawa RODO dość dokładnie określa obowiązki związane z przetwarzaniem i ochroną danych osobowych. Jeśli dojdzie do naruszenia ochrony danych osobowych, to administrator danych bez zbędnej zwłoki, a na pewno nie później niż 72 godziny od naruszenia musi zgłosić to naruszenie. Jeśli się spóźni, dodatkowo musi dołączyć wyjaśnienie z przyczynami opóźnienia.

Praktyka pokazuje jednak, że od momentu wystąpienia incydentu do czasu jego stwierdzenia może minąć znacznie więcej czasu. Wszystko dlatego, że administrator musi najpierw wykonać czynności, które mają na celu stwierdzenie, że faktycznie doszło do naruszenia w zakresie danych osobowych. Mało tego. Nie każde naruszenie wymaga zgłoszenia. Nie trzeba tego robić np. w sytuacji, gdy ujawni się dane dostępne w publicznych rejestrach.

Potrzebujesz usług zaufania? Wykup niezawodną kwalifikowaną pieczęć elektroniczną na pieczeckwalifikowana.pl.

Zgłoszenie naruszenia danych osobowych

Gdy dochodzi do naruszenia danych osobowych, spisuje się protokół naruszenie i określa stopień ryzyka naruszenia praw.

Jak zgłosić naruszenie RODO?

Żeby zgłosić naruszenie RODO, trzeba wiedzieć, gdzie to zrobić. W Polsce jest to Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Naruszenie RODO można zgłosić elektronicznie albo tradycyjną pocztą. W tym drugim przypadku wypełniamy formularz i wysyłamy do Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

Formularz ze strony UODO

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo gospodarcze.

Zgoda na przetwarzanie danych osobowych – wzór

0
zgoda na przetwarzanie danych osobowych

Zgoda na przetwarzanie danych osobowych to wszystko, czego potrzebujemy, żeby je przetwarzać. Jak ją uzyskać? Jak powinien wyglądać formularz?

Zgoda na przetwarzanie danych osobowych jest podstawowym elementem, który umożliwia nam to działanie. Żeby je przetwarzać, trzeba przestrzegać przepisów o ochronie danych osobowych. Wskazują one kilka elementów, które powodują, że można to robić.

Jak legalnie przetwarzać dane?

Zgoda na przetwarzanie danych osobowych jest konieczna, żeby legalnie nimi rozporządzać. Zgoda nie jest konieczna, jeśli dane chcemy usunąć.

Przetwarzać dane innej osoby można wtedy, gdy jest to niezbędne dla spełnienia jakiegoś obowiązku, który wynika z przepisów prawa albo „niezbędne dla wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów realizowanych przez administratorów danych albo odbiorców danych, a przetwarzanie nie narusza praw i wolności osoby, której dane dotyczą”.

Jak uzyskać zgodę na przetwarzanie danych osobowych?

Jak już wspomnieliśmy, żeby można było przetwarzać dane osobowe, trzeba uzyskać zgodę osoby, której to dotyczy. Żeby taką zgodę otrzymać, wystarczy oświadczenie lub wyraźne potwierdzenie, którego treścią jest zgoda na przetwarzanie danych osobowych tego, kto składa oświadczenie.

Wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych musi być wyraźna. Nie może być domniemania, że takie oświadczenie zostało złożone. Co istotne, osoba zainteresowana może w każdy momencie odwołać swoją zgodę.

Warunkiem uznania zgody za poprawną na gruncie prawa jest jej wyraźny charakter i jasno określony cel, znany w momencie jej wyrażania.

Zgoda na przetwarzanie danych osobowych – jak przygotować?

Warto wiedzieć, że nie istnieje jeden wzór zgody na przetwarzanie danych osobowych. Trzeba dostosować taki dokument do potrzeb własnej firmy. Chodzi o to, by cel przetwarzania danych był wyraźnie zaznaczony. Może to być np. cel marketingowy. Do tego trzeba wskazać zakres, w jakim dane będą przetwarzane.

W tym przypadku chodzi o to czy przetwarzane będą tylko imię i nazwisko, czy też inne dane, jak np. adres poczty elektronicznej, czy korespondencyjny albo numer telefoniczny. Konieczne też będzie podanie informacji o administratorze danych osobowych. Obowiązkowa jest też informacja o tym, że zgodę można w każdym momencie cofnąć.

Czy można przetwarzać dane osobowe dla kilku celów na jednej zgodzie?

Często pojawia się pytanie, czy można raz uzyskaną zgodę na przetwarzanie danych osobowych wykorzystać do każdego działania realizowanego przez firmę. Chodzi o sytuację, gdy w jednej klauzuli pojawia się zgoda na zapis do newslettera, możliwość przekazywania informacji o promocjach, czy zgoda na kontakt telefoniczny.

Taka forma uzyskiwania zgody na przetwarzanie danych osobowych jest niezgodna z prawem. Nie można jej łączyć ze zgodami dotyczącymi innej treści.

Zgody takiej nie można też wymuszać. Co ważne, zgoda na przetwarzanie danych musi być jednoznaczna. Nie ma więc możliwości, by za zainteresowanego zaznaczać odpowiednie pole, w którym wyrażamy zgodę na przetwarzanie danych.

Wycofanie zgody na przetwarzanie danych osobowych

Jak już podkreśliliśmy, zgoda na przetwarzanie danych osobowych może być w każdym momencie wycofana. Wystarczy, że zainteresowana osoba przekaże taką informację w formie elektronicznej lub listownie.

Zgoda na przetwarzanie danych osobowych – wzór

Ja, niżej podpisana/ny wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w podanym wyżej/niżej zakresie

…………………………………………………………………………………………………………

przez…………………………………………………………………………………………………

[nazwa administratora danych i jego adres]

w           celu       ……………………………………………………..        [cel przetwarzania  danych (np. otrzymywanie newslettera z informacjami marketingowymi, przesyłania ofert marketingowych)].

Informujemy, że Państwa zgoda może zostać cofnięta w dowolnym momencie przez wysłanie wiadomości e-mail na adres naszej firmy spod adresu, którego zgoda dotyczy.

……………………….………………….……………

Data, miejsce i podpis osoby wyrażającej zgodę

Poznaj inne wzory umów.

Dyrektywa Omnibus 2023. Czego dotyczy?

0
dyrektywa ombnibus

Dyrektywa Omnibus wprowadza zmiany w prawie dotyczące relacji konsument – sklep. Oto najważniejsze założenia tej ustawy.

Dyrektywa Omnibus miała być wstępnie wdrożona do systemu prawnego w 2022 roku. Jednak weszła w życie dopiero 1 stycznia 2023. Przepisy zdecydowanie poprawiają sytuację konsumentów. Przedsiębiorcy muszą się do zmian dostosować, dokonać aktualizacji i ponieść koszty wdrożenia zmian.

Dyrektywa Omnibus opinie

Jedną z najbardziej znaczących zmian związanych z dyrektywą omnibus będzie kwestia opinii dodawanych podczas zakupów przez klientów. Przez lata zdarzały się przypadki, że opinie były masowo kupowane, a te negatywne kasowane. Teraz sytuacja wygląda inaczej. Sklep nie będzie mógł publikować lub zlecać fałszywych opinii na temat produktów. W przeciwnym razie grozi mu kara w wysokości 10 proc. obrotu rocznego. Za usuwanie i ukrywanie negatywnych komentarzy albo też zniechęcanie do ich zamieszczania będzie groziła przedsiębiorcy kara.

Jeśli więc przedsiębiorca zapewni dostęp do opinii i recenzji, musi podać informację, jak sprawdza ich autentyczność.

Czy wiesz, że…?

Pieczęć kwalifikowaną w najniższej cenie znajdziesz na pieczeckwalifikowana.pl.

Pozycjonowanie produktów

Marketplace’y, czyli platformy do sprzedaży produktów z różnych branż, muszą informować użytkowników o tym, co decyduje, że konkretny produkt pokazuje się w danym miejscu w serwisie. Chodzi o to, by wyeliminować nieuczciwe praktyki, które powodują, że na wysokich, bardziej interesujących miejscach są produkty bez wyraźnego wskazania płatnej reklamy albo oznaczenia, że miejsce zostało opłacone. Mówiąc inaczej, jeśli przedsiębiorca pozwala na wyszukiwanie produktów na stronie, to musi obowiązkowo informować, jakie parametry decydują o kolejności pojawiania się wyników.

Co za tym idzie, dyrektywa omnibus wprowadza też pojęcie platformy handlowej, które wcześniej nie istniało. Prowadziło to do wielu nadinterpretacji tego pojęcia. I tak „platforma handlowa” jest usługą korzystającą z oprogramowania, strony internetowej albo aplikacji, która pozwala na zawieranie umów na odległość z innymi przedsiębiorcami lub konsumentami.

CZYTAJ TAKŻE: Odstąpienie od umowy przy sprzedaży w sklepie internetowym

Promocje a Dyrektywa Omnibus

Ważnym elementem dyrektywy omnibus są też unormowania dotyczące promocji. Oprócz aktualnej ceny sprzedawca musi podać też najniższą cenę z 30 dni poprzedzających obniżkę. Jeszcze inaczej jest, jeśli wyprzedaż dotyczy produktu z krótką datą przydatności do spożycia. Wówczas sprzedawca musi uwidocznić aktualną cenę i najniższą cenę od rozpoczęcia sprzedaży do wprowadzenia. Obowiązek taki nie będzie wymagany, jeśli będziemy mieli obniżenie ceny regularnej bez ogłaszania promocji.

Profilowanie cen

Zdarza się, że niektórzy przedsiębiorcy (głównie wykorzystujący marketplace’y) dostosowują ceny pod konkretnych klientów. Robi się to głównie na podstawie historii przeglądania, lokalizacji itd. Od 1 stycznia 2023 trzeba informować, że sprzedawca profiluje klientów. Co ważne, nie dotyczy to sytuacji, gdy cena jest ustalana w czasie rzeczywistym, na podstawie czynniki niezwiązane z konkretnym użytkownikiem, a np. z popytem na dany towar.

CZYTAJ TAKŻE: Oświadczenie o odstąpieniu od umowy

Kto sprzedaje towar?

Dyrektywa Omnibus nakazuje też platformom sprzedażowym informować bardzo dokładnie o tym, czy konkretny produkt sprzedaje przedsiębiorca, czy osoba prywatna. Chodzi o to, by klient wiedział, czy ma prawo odstąpienia od umowy, czy nie.

Dyrektywa Omnibus to zmiana przez wielu porównywana do wdrożenia RODO. Jak implementacja tego prawa wygląda w praktyce, przekonamy się niedługo. Szczególnie że zmiany dotyczą nie tylko sprzedawców online, ale również sklepów stacjonarnych.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo gospodarcze.

Kalkulator kosztów pracodawcy 2023

0
kalkulator kosztów pracodawcy

Kalkulator kosztów pracodawcy umożliwia obliczenie, ile pracodawca wydaje nie tylko na wynagrodzenie pracownika, ale i różne świadczenia. Zobacz, jak różni się to w zależności od różnych umów.

Kalkulator kosztów pracodawcy pozwala obliczyć rzeczywisty koszt zatrudnienia. To nie tylko pensja z podatkiem. Jaki jest realny koszt zatrudnienia pracownika? Dowiesz się z dalszej części artykułu.

Kalkulator kosztów pracodawcy 2023. Ile kosztuje pracownik?

Choć może się wydawać, że koszt zatrudnienia pracownika to wyłącznie pensja wraz z podatkiem, prawda jest zdecydowanie inna. Oprócz pensji pracodawca musi opłacić sporo innych świadczeń. Chodzi tu np. o składkę emerytalną czy rentową.

Jeśli weźmiemy pod uwagę najniższe wynagrodzenie w lipcu 2023, które wynosi 3 600 zł brutto, to pracodawca „od siebie” musi jeszcze dołożyć przy umowie o pracę:

  • 351,36 zł ubezpieczenia emerytalnego,
  • 234 zł ubezpieczenia rentowego,
  • 60,12 zł ubezpieczenia wypadkowego (przy założeniu współczynnika 1,8%),
  • 88,2 zł na Fundusz Pracy,
  • 3,6 zł na FGŚP.

W sumie więc taki pracownik kosztuje pracodawcę 4 337,28 zł. Z tego całkowity koszt składek na ubezpieczenie społeczne to 645,48 zł. Przy umowie zlecenie koszty związane z wynagrodzeniem będą takie same.

Z czego składa się wynagrodzenie przy umowie o pracę?

Wynagrodzenie składa się z kilku elementów. Pierwszym z nich jest stałe wynagrodzenie zasadnicze miesięczne. Do niego może być dodana zmienna premia albo prowizja. Z części pracownika odliczana jest też składka zdrowotna, połowa składki emerytalnej, a także podatek dochodowy.

Kalkulator kosztów pracodawcy – inne koszty

Dobrze jest jednak uzmysłowić sobie, że zatrudnienie pracownika to nie tylko koszt umowy i wynagrodzenia. Pracodawca musi też opłacić szkolenia (choćby BHP), badania lekarskie i koszt zorganizowania stanowiska pracy, a także w określonych sytuacjach również zapłacić za ubranie i buty robocze.

Przy zatrudnieniu na umowie o pracę będzie to też koszt związany z płatnym urlopem, gdy w wielu przypadkach trzeba zapewnić zastępstwo za pracownika. Pracodawca musi też w swoich wyliczeniach założyć koszty przechowywania dokumentacji pracowniczej przez 10 lat.

Koszty pracodawcy a umowa cywilnoprawna

Trochę inaczej jest to w przypadku umowy cywilnoprawnej, czyli umowy o dzieło albo zlecenie. O ile koszty pracodawcy związane z wynagrodzeniem raczej się nie zmienią, to pracodawca nie będzie musiał płacić za wiele elementów, które narzuca kodeks pracy.

Chodzi tu chociażby o kwestię okresu wypowiedzenia umowy. W przypadku umów cywilnoprawnych wszelkie obowiązki i prawa stron reguluje kodeks cywilny. Tu strony mogą się umówić praktycznie dowolnie. Koszty będą też zależały od tego, czy zleceniobiorca pracuje gdzieś indziej, czy prowadzi działalność gospodarczą, jest studentem itd. To wszystko ma wpływ na konieczność opłacania lub nie składek ZUS.

Jeśli umowa zlecenie stanowi jedyne źródło utrzymania, to taką umowę w pełni trzeba oskładkować. Tutaj całkowity koszt pracownika (oczywiście w części dotyczącej wynagrodzenia) jest taki sam jak przy zatrudnieniu na umowę o pracę.

Umowa zlecenie ze studentem poniżej 26. roku życia

W przypadku studentów nie płaci się od nich składek ZUS. Oznacza to, że dla pracodawcy kosztem będzie wyłącznie kwota brutto wynagrodzenia, a dla pracownika wynagrodzenie netto będzie takie samo jak brutto. Gdy umowa zlecenie jest podpisana z osobą, która pracuje jeszcze gdzie indziej, to składek ZUS też pracodawca nie zapłaci, o ile w drugim miejscu zatrudnienia osoba ta zarabia przynajmniej najniższą krajową.

Koszt zatrudnienia pracownika B2B

W przypadku umowy B2B kosztem będzie tylko kwota na fakturze. Można też umówić się np. na dodatkowe wynagrodzenie w czasie przerwy urlopowej. Wszystkie inne koszty są ponoszone przez drugą stronę. Chodzi tu głównie o składki ZUS, rozliczenie podatków itd.

Warto pamiętać, że koszty zatrudnienia pracownika pracodawca może sobie wliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Dzięki temu obniża sobie podatek dochodowy do zapłaty.

Spółka cywilna – wady i zalety

0
spółka cywilnaa

Spółka cywilna to najpopularniejsza forma współpracy, prowadzenia biznesu przez co najmniej dwóch przedsiębiorców. Poznaj najważniejsze informacje na temat spółki cywilnej oraz jej zalety i wady.

Formalnie spółka cywilna nie jest w rzeczywistości spółką. Jest to zwykła umowa między przedsiębiorcami (przynajmniej dwoma), którzy mają wspólny cel gospodarczy. Spółkę cywilną mogą zawiązać osoby fizyczne, osoby prawne, jak i osoby fizyczne wspólnie z osobami prawnymi.

Zalety spółki cywilnej:

  • prosta księgowość,
  • bardzo niski koszt założenia, brak konieczności wnoszenia kapitału założycielskiego,
  • brak osobowości prawnej, wszystkie prawa i obowiązki należą do wspólników.
Czy wiesz, że…

Pieczęć kwalifikowana to niezastąpione narzędzie, w które powinna wyposażyć się każda spółka? 

Kupuję najtaniej na pieczeckwalifikowana.pl!

Spółka cywilna – wady

Największą wadą spółki cywilnej jest brak osobowości prawnej. Spółka cywilna nie może realizować w swoim imieniu żadnych czynności prawnych. Oznacza to, że nie może przykładowo nabywać mienia. Mogą robić to wspólnicy. W takich sytuacjach to oni są podmiotami stosunku prawnego.

CZYTAJ TAKŻE: Zakup samochodu na firmę. Jak to rozliczyć?

Kolejnym zagrożeniem jest bardzo szeroka odpowiedzialność wspólników. W ramach działalności w spółce cywilnej wspólnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki. Co z tego wynika? Za zaciągnięte zobowiązania wspólnicy odpowiadają całym swoim osobistym majątkiem. Może zdarzyć się taka sytuacja, że wspólnik narobi długów, które potem ty będziesz musiał spłacić. Co więcej, komornik może zająć rachunek bankowy spółki, uniemożliwiając wspólnikom wypłacanie środków pieniężnych, a tym samym prowadzenia działalności.

CZYTAJ TAKŻE: Egzekucja komornicza – co może zająć komornik?

Wspólnicy mają takie samo prawo do majątku wygenerowanego przez spółkę. Nie mają udziału ułamkowego. Nie da się też rozporządzać swoimi udziałami w majątku albo w poszczególnych składnikach. Znaczy to, że nie mogą więc sprzedać ich innej osobie.

Bez względu na wysokość wkładu, udział w zyskach i stratach będzie równy dla wszystkich wspólników. Można sobie jednak ustalić inny sposób uczestniczenia w zyskach i stratach. Prawo nie przewiduje też szczególnych regulacji w sytuacji, gdy dojdzie do konfliktu między wspólnikami.

Spółka cywilna – umowa

Umowa spółki cywilnej jest bardzo prosta w swojej formie. Do jej ważności wystarczy zwykła forma pisemna. Jeśli jednak do spółki jako wkład wnoszona jest nieruchomość, to trzeba taką umowę zawrzeć u notariusza.

Najważniejszym elementem umowy spółki cywilnej jest wskazanie konkretnego celu, który ma być osiągnięty przez wspólników. Gdy zostanie osiągnięty, to spółka wygasa.

W umowie spółki cywilnej wpisuje się datę i miejsce zawarcia umowy, nazwę i siedzibę spółki, informację o wspólnikach, okres, na jaki zawierana jest spółka, cel gospodarczy, w jakim spółka ta jest zawierana. Nie można też zapomnieć o kodach PKD, postanowieniach, które wskazują, kiedy może nastąpić zmiana umowy, ustalenia dotyczące tego, w jaki sposób spółka będzie reprezentowana.

Nazwa spółki cywilnej powinna zawierać co najmniej nazwiska (firmy) jej wspólników, z dodatkowym określeniem „spółka cywilna”. Nazwa spółki cywilnej może mieć inną nazwę niż przedsiębiorstwo prowadzone w ramach tej spółki.

Spółka cywilna nie ma osobowości prawnej. Mówiąc inaczej, nie jest samodzielnym bytem. Nie ma więc własnego majątku. Choć spółka ma swój własny NIP i REGON, to za wszystko odpowiadają wspólnicy, którzy prowadzą swoje własne przedsięwzięcia w ramach spółki cywilnej. Spółka cywilna nie płaci podatku dochodowego. Rozliczają go wspólnicy. Inaczej jest z podatkiem VAT. Podatek VAT rozliczany jest w ramach spółki, a nie przez wspólników.

CZYTAJ TAKŻE: Być VAT-owcem, czy nie? – komu opłaca się zwolnienie VAT?

Księgowość spółki cywilnej

Księgowość w spółce cywilnej może być rozliczana na podstawie księgi przychodów i rozchodów, ryczałtu albo tzw. pełnej księgowości. Ten ostatni wariant będzie obowiązkowy, jeśli przychody spółki cywilnej przekroczą 2 mln euro w przeliczeniu na złotówki w roku rozliczeniowym.

Wspólnicy rozliczają swój podatek na zasadach ogólnych, w formie podatku liniowego lub w formie ryczałtu.

Jak zarejestrować spółkę cywilną?

Każdy ze wspólników spółki cywilnej składa samodzielnie wniosek rejestracyjny do CEIDG. Potem podpisują oni umowę spółki. Dopiero po tym etapie koniecznie trzeba zgłosić zawiązanie spółki do GUS. Po to, by uzyskać numer REGON. Potem składamy zgłoszenie identyfikacyjne do urzędu skarbowego, żeby uzyskać NIP.

CZYTAJ TAKŻE: Podatek według skali, czy podatek liniowy. Co się bardziej opłaca?

Spółka cywilna to dobre rozwiązanie dla branż, które nie wiążą się ze zbyt dużym ryzykiem biznesowym.

Kto może zarejestrować spółkę cywilną?

Spółka cywilna może być założona przez minimum dwie osoby. Muszą one wnieść do spółki swoje wkłady. Mówiąc wprost, spółka cywilna jest prostym sposobem na to, by przynajmniej dwie osoby zarabiały we wspólnym celu biznesowym.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Przeczytaj więcej o rodzajach spółek.

Skrócenie okresu wypowiedzenia. Czy można skrócić czas wypowiedzenia?

0
skrócenie okresu wypowiedzenia

Czy okres wypowiedzenia może być skrócony przez pracownika, pracodawcę, czy tylko przez obie strony jednocześnie? Przeczytaj nasz artykuł i poznaj odpowiedzi na te pytania.

Skrócenie okresu wypowiedzenia często może być najlepszym rozwianiem dla wszystkich stron, gdy współpraca nie układa się tak, jakbyśmy tego chcieli. Pozostaje pytanie, czy da się skrócić okres wypowiedzenia?

Skrócenie okresu wypowiedzenia

Jako przedsiębiorca zdecydowałeś o rozstaniu się z pracownikiem. Umowa zawiera okres wypowiedzenia. Nie zawsze jednak na rękę jest dotrzymywanie okresu wypowiedzenia. Czy można więc skrócić okres wypowiedzenia? Tak.

Prawo zezwala na taki krok. Najłatwiej będzie zrobić to, jeśli obie strony przystaną na to jednocześnie. Wtedy taka decyzja jest wynikiem porozumienia stron stosunku pracy. Jeśli sam pracodawca chciałbym skrócić czas wypowiedzenia, to może to zrobić, ale tylko w określonych okolicznościach.

CZYTAJ TAKŻE: Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy – wzór do pobrania

Kiedy przedsiębiorca może skrócić okres wypowiedzenia?

Skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracodawcę jest możliwe wyłącznie w przypadku 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Oznacza to, że dotyczy osób zatrudnionych przez co najmniej 3 lata u danego pracodawcy. W sytuacji skrócenia okresu wypowiedzenia przedsiębiorca musi wypłacić pracownikowi odszkodowanie. Jego kwota to wartość wynagrodzenia za pozostałą część czasu wypowiedzenia.

Są przypadki, kiedy pracodawca może skrócić 3-miesięczny okres wypowiedzenia do 1 miesiąca, jeśli chciałby wcześniej rozwiązać umowę. Jest to jednak możliwe tylko w sytuacji, gdy ogłoszono upadłość pracodawcy, likwidację zakładu pracy albo z powodu przyczyny, która nie dotyczy pracownika.

Jak skrócić okres wypowiedzenia?

Jeśli pracodawca chce skrócić okres wypowiedzenia, to musi pracownika poinformować o tym w momencie, gdy przekazuje wypowiedzenie umowy. Nie można tego zrobić później. W sytuacji, gdy czas wypowiedzenia zostanie skrócony, to pracownik ma prawo do odszkodowania za resztę okresu wypowiedzenia. Dni te wliczane są do okresu zatrudnienia, ale nie do wymiaru urlopu wypoczynkowego.

Skrócenie okresu wypowiedzenia – odszkodowanie

Załóżmy, że pracodawca decyduje się na skrócenie okresu wypowiedzenia. Musi wypłacić wtedy odszkodowanie. Ile ma na to czasu? W takiej sytuacji, gdy minie ten skrócony czas wypowiedzenia, to ostatecznym terminem jest ostatni dzień pracy. Jeśli tego terminu nie dotrzyma, grozi mu kara grzywny.

Jakie odszkodowanie za skrócenie czasu wypowiedzenia?

W przypadku gdy okres wypowiedzenia zostanie skrócony, co jest równoznaczne z koniecznością wypłaty odszkodowania, może się pojawić pytanie, jak wysokie odszkodowanie powinno być. Wysokość odszkodowania ustala się zgodnie z zasadami ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy.

Mówiąc inaczej, będzie to przeciętne miesięczne wynagrodzenie lub jego wielokrotność z zastrzeżeniem, że uwzględnione będą stałe miesięczne składniki wynagrodzenia – w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do odszkodowania, składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy miesięczne w zmiennej wysokości, wypłacane pracownikowi w okresie 3 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do odszkodowania –  w przeciętnej wysokości z tego okresu, składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż miesiąc, wypłacone w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do odszkodowania – w średniej wysokości z tego okresu.

CZYTAJ TAKŻE: Odszkodowanie z ZUS. Kto może je otrzymać?

Podatek za odszkodowanie za skrócenie wypowiedzenia

Odszkodowanie takie nie jest oskładkowane, ale trzeba zapłacić od niego podatek.

Skrócenie czasu wypowiedzenia – porozumienie stron

Jeśli obie strony zdecydują się na skrócenie okresu wypowiedzenia, to skrócenie może mieć dowolny wymiar czasowy. Nawet kilkudniowy. Warto jednak wiedzieć, że nie oznacza to automatycznie, że umowa wygasa za porozumieniem stron. W tym przypadku porozumienie stron dotyczy wyłącznie skrócenia okresu wypowiedzenia. W tym przypadku nie należy się pracownikowi odszkodowanie.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.

Zaliczka na podatek dochodowy

0
zaliczka na podatek dochodowy

Zaliczka na podatek dochodowy dla osoby, która dopiero rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej, często może być sporym wyzwaniem. Przeczytaj nasz artykuł, żeby poznać ją lepiej.

Zaliczka na podatek dochodowy może przybierać różną formę w zależności od twojej sytuacji. Jakie są jej rodzaje? W jakich terminach należy je rozliczyć? Dowiedz się wszystkiego, co musi wiedzieć przedsiębiorca.

Zaliczka na podatek dochodowy

Obowiązkiem przedsiębiorcy, który rozlicza się na zasadach ogólnych albo podatkiem liniowym jest rozliczanie zaliczki na podatek dochodowy. Trzeba to zrobić w określonym z góry terminie. Zaliczka na podatek dochodowy może być rozliczona miesięcznie lub kwartalnie.

CZYTAJ TAKŻE: Formy opodatkowania działalności gospodarczej. Jak płacić najniższe podatki?

Jak rozliczyć zaliczkę na podatek dochodowy?

Najlepiej będzie wskazać to na przykładzie. Pracownicy otrzymują na konto wynagrodzenie już po potrąceniu zaliczki na podatek. Przedsiębiorca, który samodzielnie oblicza swój dochód, musi także rozliczyć zaliczkę na podatek. Weźmy na początek zaliczki miesięczne.

Zaliczki miesięczne

Zaliczki miesięczne będą dobrym pomysłem, jeśli przedsiębiorca rozlicza się skalą podatkową lub podatkiem liniowym. Zaliczkę miesięczną trzeba rozliczyć i wpłacić najpóźniej do 20 dnia miesiąca, który następuje po miesiącu, za który rozliczamy zaliczkę.

Zaliczki kwartalne

W przypadku zaliczki kwartalnej podatek dochodowy wpłaca się do 20 dnia miesiąca, który następuje po kwartale, którego dotyczy.

Kto może rozliczać się kwartalnie?

Rozliczenia kwartalne podatku nie są jednak dla wszystkich. Można je zastosować, jeśli w danym roku rozpoczęto działalność gospodarczą albo jeśli przedsiębiorca jest małym podatnikiem. Ten status można mieć wtedy, gdy wartość przychodu ze sprzedaży w poprzednim roku wraz z kwotą podatku VAT nie przekroczyła równowartości 1 200 000 euro.

Zaliczki uproszczone

Zaliczki uproszczone to specjalny sposób rozliczania podatku. Można z nich skorzystać tylko wtedy, gdy działalność rozpoczęto w danym lub poprzednim roku podatkowym, lub gdy w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata dochód nie przekraczał kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz najniższej stawki podatkowej określonej w skali, czyli nie przekroczył kwoty wolnej od podatku.

Jeśli zdecydujemy się na zaliczki uproszczone, to niezależnie od tego, czy będziemy ponosić straty, czy nie, to do końca roku trzeba będzie w ten sposób opłacać zaliczki.

Zmiana sposobu obliczania zaliczek na podatek dochodowy

Gdy otwieramy działalność gospodarczą, o sposobie rozliczania zaliczek na podatek dochodowy trzeba zdecydować najpóźniej w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Wybrany sposób rozliczania trzeba kontynuować do końca danego roku podatkowego. Tak długo, jak nie zmienimy tego sposobu, obowiązuje nas rozliczanie zaliczek według schematu, który wybraliśmy wcześniej.

Jeśli chcemy dokonać zmiany, możemy to zrobić do 20 lutego tego roku, w którym ma już obowiązywać nowa, wybrana metoda opłacania zaliczek. W przypadku zmiany obowiązkowo trzeba o tym poinformować urząd skarbowy.

Wpłata pierwszej zaliczki

Pierwszą zaliczkę na podatek dochodowy wpłaca się w miesiącu lub kwartale, gdy dochody osiągnięte od początku roku przekroczyły kwotę wolną od podatku. Mówiąc wprost, tak długo, jak nie przekroczysz kwoty wolnej od podatku, tak długo nie płacisz zaliczki na podatek.

W przypadku rozliczenia na podstawie skali podatkowej, czy podatku liniowego, zaliczkę na podatek dochodowy wylicza się, odejmując koszty od przychodu. Zaliczkę zaokrągla się do pełnych złotych.

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej – jak ją prowadzić?

0
ewidencja sprzedaży

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej dotyczy każdego, kto musi ewidencjonować sprzedaż inaczej niż za pomocą faktur i rachunków. W praktyce są to podatnicy prowadzący sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osoby prowadzące działalność nierejestrowaną. Sprawdź, jak prowadzić ewidencję sprzedaży.

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej – na czym polega?

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej polega na codziennym zapisywaniu dokonanych transakcji. Tak udokumentowany przychód:

  • podatnik wpisze do KPiR;
  • osoba prowadząca działalność nierejestrowaną wykorzysta do kontrolowania, czy nie przekroczyła miesięcznego limitu.

Ewidencję należy prowadzić w miejscu dokonywania sprzedaży.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej – co powinna zawierać?

Zgodnie z art. 7 ust. 2. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencja sprzedaży powinna być:

  • zbroszurowana;
  • jej karty ponumerowane.

Powinna zawierać co najmniej:

  1. numer kolejny wpisu;
  2. datę sprzedaży nieudokumentowanej fakturami lub rachunkami;
  3. wartość sprzedaży.

Jak widać, nie jest to wymagane, ale warto także opisywać każdą transakcję.

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej – wzór

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej – druk

Pobierz plik do ewidencji sprzedaży bezrachunkowej w formacie PDF do druku.

Pobierz plik do ewidencji sprzedaży bezrachunkowej w formacie DOCX do edycji.

Ewidencja sprzedaży – wzór Excel

Pobierz plik do ewidencji sprzedaży bezrachunkowej w formie tabeli Excel.

Ewidencja sprzedaży na potrzeby KRiP

Ewidencja sprzedaży pozwala udokumentować w księdze przychodów i rozchodów przychody uzyskane, ale nie udokumentowane w inny sposób. Takie przychody pojawią się, jeśli przedsiębiorca nie wystawia faktur ani rachunków, ani nie ewidencjonuje sprzedaży na kasie fiskalnej.

Jeśli więc:

  • prowadzisz sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności, którym nie wystawiasz faktur ani rachunków oraz
  • nie wystawiasz paragonów, korzystając ze zwolnienia z posiadania kasy fiskalnej,

musisz prowadzić ewidencję sprzedaży.

Zapisuj każdą transakcję i przed rozpoczęciem następnego dnia sprzedaży przenoś sumę przychodów do KPiR.

Jeśli Twoją księgowość prowadzi biuro rachunkowe, suma przychodów ze sprzedaży powinna być sumowana na koniec miesiąca i wtedy wprowadzana do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej w działalności nierejestrowanej

Innym podmiotem, który musi prowadzić ewidencję sprzedaży, jest osoba prowadząca działalność nierejestrowaną. W tym przypadku ta konieczność wynika z potrzeby monitorowania miesięcznych przychodów. Jeśli przekroczą one 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia (2 700 zł w drugiej połowie 2023 roku), działalność trzeba będzie zarejestrować.

W tym przypadku nie ma konieczności stosowania się do wymogów formalnych, omówionych powyżej, ale warto i tak to robić. Dzięki temu łatwiej zachowasz przejrzystość.

Teoretycznie możesz, jako osoba prowadząca działalność nierejestrowaną, zapisywać jedynie wartość każdej sprzedaży w notatce w telefonie, ale w ten sposób łatwo się pogubić. Tabelka w Excelu, czy nawet taka w zeszycie, sprawdzi się dużo lepiej.

Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej a podatnik VAT

Czynny podatnik VAT musi w ewidencji sprzedaży wskazać odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług. Na podstawie ewidencji sprzedaży możliwe musi być wyliczenie podatku VAT.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT w ewidencji należy ujmować dane dotyczące:

  • rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
  • kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
  • kontrahentów;
  • dowodów sprzedaży i zakupów.

Te przychody w pliku JPK_V7 należy opisać oznaczeniem 'WEW’.

Jak prowadzić ewidencję sprzedaży w Małej Księgowości?

Ewidencję sprzedaży możesz prowadzić w Małej Księgowości. Możesz tu wprowadzać kwoty przychodu nieudokumentowanego fakturami bądź innymi dokumentami. Dane te później można zaksięgować.

Aby wprowadzić dane do ewidencji, otwórz program, a następnie 'Księgowość’ > 'Dokumenty’ > 'Ewidencja sprzedaży’. Kliknij 'Nowy’, aby wprowadzić nową pozycję. Uzupełnij:

  • datę uzyskania przychodu;
  • kwotę przychodu nieudokumentowanego żadnymi dokumentami (faktury itp.);
  • kwotę przychodu udokumentowanego dokumentami w tym fakturami, itp.;
  • (opcjonalnie) dowolne uwagi dotyczące danego przychodu.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Więcej takich artykułów znajdziesz w kategorii Księgowość.

Jak napisać biznesplan? Struktura i najważniejsze elementy

0
biznesplan

Czym jest biznesplan? Czy zawsze jest potrzebny? Kiedy przyda się na etapie planowania przedsiębiorstwa? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, co musisz wiedzieć o tworzeniu biznesplanu.

Są przedsiębiorcy, którzy założyli dobrze działające firmy bez biznesplanu, czy to oznacza, że tworzenie tego dokumentu to strata czasu? Zdecydowanie nie! Pozwala już na samym początku bez inwestowania środków wstępnie zweryfikować nasz pomysł. Dodatkowo skłania nas do głębszej analizy oraz planowania naszych działań.

Co to jest biznesplan?

Biznesplan ma pomóc w określeniu tego, jak ma wyglądać przyszły biznes i czy ma on na tyle dużo przewag konkurencyjnych, że ma szanse powodzenia. Biznesplan pomaga też znaleźć problematyczne elementy przyszłego biznesu. Czy jest on konieczny?

Oczywiście biznesplan nie jest jedynym dokumentem, na podstawie którego możemy podejmować decyzje odnośnie tego, jak będzie prowadzony biznes. Biznesplan pomaga określić, kiedy osiągniemy określony poziom dochodów, kiedy będzie nas stać na pracownika. Łatwiej będzie też określić słabe strony biznesu.

W biznesplanie określa się też konkretne działania. Dzięki niemu można odpowiedzieć na pytanie, kiedy i co należy zrobić, żeby osiągnąć zamierzony efekt. Szczególnie że częścią składową biznesplanu jest plan finansowy. Zawiera on spis wszystkich planowanych kosztów, a także zakładanych przychodów.

Kiedy potrzebny jest biznesplan?

Biznesplan nie zawsze potrzebny jest tylko na początku działalności. Trzeba go też będzie przygotować, gdy staramy się o kredyt lub dotację. Często też trzeba będzie przygotować biznesplan, gdy staramy się np. o dotację z urzędu pracy na rozpoczęcie działalności. Warto mieć biznesplan dla różnych etapów rozwoju swojej działalności.

Jak napisać biznesplan?

Biznesplan jest aktualny w danym momencie. Trzeba go na bieżąco analizować i uaktualniać w odniesieniu do zmieniających się okoliczności rynkowych. Nie warto korzystać z gotowych biznesplanów, które można znaleźć w Internecie. Zawsze najlepiej przygotować dokument samodzielnie dopasowując go do specyfiki twojej przyszłej działalności.

Tworzenie biznesplanu

Podstawowym elementem biznesplanu będzie określenie tego, co chcemy sprzedawać lub jakie usługi oferować. Na czym będziesz zarabiać i co ma być przewagą twojej firmy, jaką masz konkurencję i jak będziesz docierać do klientów? W kolejnym etapie warto dobrze opisać profil swojego klienta. To na tej podstawie przygotujesz strategię marketingową. Potem opracujesz plan sprzedaży. Ile będą kosztowały konkretne produkty lub usługi? Jaką rentowność możesz uzyskać.

Następny punkt to analiza konkurencji. Mówiąc inaczej, wypisanie swoich mocnych i słabych stron, czyli wszystkiego tego, czym odróżniasz się od konkurencji. Tutaj warto wziąć pod uwagę wiedzę o rynku. To bardzo ważne. Musisz wiedzieć, czy ktoś inny realizuje już tę usługę lub sprzedaje taki produkt. Nie bez znaczenia będzie też właściwe rozpoznanie osób do współpracy. To od dostawców czy kontrahentów może w dużej mierze zależeć powodzenie biznesu.

Struktura biznesplanu nowej firmy

Wiesz już, jak ważny jest biznesplan, nie tylko dla nowej firmy. Znasz też najważniejsze zagadnienia, które powinny się w nim znaleźć. Jednak pisząc plan biznesowy, należy pamiętać również o odpowiedniej strukturze.

  1. Streszczenie biznesplanu – krótki opis przedsięwzięcia i jego celów.
  2. Opis firmy – informacje o nazwie, siedzibie, formie prawnej, wartościach, a także o założycielach i zarządzie. Tutaj przede wszystkim powinien znaleźć się cel działania firmy.
  3. Analiza rynku – informacje o rynku, na którym działa firma, w tym o trendach, potencjalnych klientach i konkurentach.
  4. Strategia marketingowa – opis sposobów promocji produktów lub usług, plany sprzedaży i dystrybucji.
  5. Plan operacyjny – opis procesów produkcyjnych, wdrożenia produktów lub usług, planów rozwoju i inwestycji. Jednym słowem, wszystko, co dotyczy sposobu działania planowanego przedsięwzięcia.
  6. Plan finansowy – szacunkowe koszty i przychody, analiza rentowności, prognozy finansowe na przyszłe lata, źródła finansowania i budżet. To najważniejsza część biznesplanu.
  7. Analiza ryzyka – identyfikacja i ocena zagrożeń, sposobów ich minimalizacji i przeciwdziałania.
  8. Harmonogram realizacji – lista działań i ich terminy, które firma musi wykonać, aby osiągnąć wyznaczone cele.
  9. Lista załączników – dokumentacja i materiały uzupełniające biznesplan, takie jak badania rynku, certyfikaty, patenty, umowy z partnerami biznesowymi, itp.

Warto pamiętać, że biznesplan powinien być dostosowany do konkretnych potrzeb i wymagań danego projektu, a także do oczekiwań inwestorów lub banku, do którego składamy wniosek o kredyt. Poszczególne elementy dobrego biznesplanu omówimy poniżej.

Część finansowa biznesplanu

  1. Szacunkowe koszty – należy dokładnie oszacować koszty związane z założeniem i prowadzeniem firmy, takie jak koszty zakupu i uruchomienia sprzętu, wynajmu lokalu, zakupu materiałów, zatrudnienia pracowników, itp. Koszty te należy podzielić na stałe i zmienne.
  2. Szacunkowe przychody – trzeba dokładnie oszacować przychody związane z prowadzeniem firmy, uwzględniając konkurencję i trendy na rynku.
  3. Analiza rentowności – należy dokonać analizy rentowności, która pozwoli na oszacowanie zysku, który będzie generowany przez firmę. Analiza ta powinna zawierać wskaźniki takie jak ROS (zysk na sprzedaży) oraz ROI (zwrot z inwestycji).
  4. Prognozy finansowe – powinny zostać przedstawione prognozy finansowe na przyszłe lata, uwzględniające przychody, koszty oraz zyski, tak aby inwestorzy i kredytodawcy mogli oszacować potencjalny zwrot z inwestycji.
  5. Źródła finansowania – należy określić, skąd będzie pochodzić finansowanie firmy, czy to z własnych środków, inwestorów, kredytów bankowych, itp.
  6. Budżet – należy przedstawić budżet, który określi, na co zostaną przeznaczone środki finansowe, jakie będą koszty stałe, jakie zmienne, a także jakie będą planowane przychody.

Warto pamiętać, że część finansowa biznesplanu powinna być realistyczna i oparta na dokładnych obliczeniach. To właśnie na jej podstawie inwestorzy i kredytodawcy podejmują decyzję o udzieleniu finansowania. Chociaż ubarwienie naszych możliwości może być kuszące, nie do tego służy opracowanie biznesplanu.

Czy zawsze trzeba pisać biznesplan?

O biznesplanie najlepiej pomyśleć jeszcze zanim uruchomisz firmę. Najlepszym momentem będzie pojawienie się w głowie pomysłu na biznes. Pomaga on bowiem usystematyzować dość dobrze kwestie związane z biznesem. Nie każdy przedsiębiorca zabierał się za biznes z biznesplanem. Niekiedy wystarczy prosta tabela z rozliczeniami.

I niektórym osobom to wystarcza. Pełny biznesplan tworzony jest z reguły tylko w przypadku starania się o kredyt czy dotację. Niezależnie jednak od okoliczności zawsze watro przygotować nawet prosty biznesplan. Gdy spiszemy założenia biznesu, łatwiej nam będzie się do nich ustosunkować i znaleźć rozwiązanie potencjalnych problemów biznesowych.

Poznaj pozostałe artykuły z kategorii Działalność gospodarcza.

Czy osoba niepełnoletnia może prowadzić działalność gospodarczą?

0
czy osoba niepełnoletnia może prowadzić działalność

Nasze dzieci już od najmłodszych lat mogą wykazywać „nosa do interesów”. Świadczenie prostych usług, wsparcie dorosłych w niektórych pracach albo chęć zarobienia w czasie wakacji. Możliwości jest naprawdę sporo, ale pozostaje najważniejsze pytanie. Czy osoba niepełnoletnia może prowadzić działalność gospodarczą?

Czy osoba niepełnoletnia może prowadzić działalność gospodarczą?

Choć trudno w to uwierzyć, osoba, która nie ma skończonych 18 lat może zostać przedsiębiorcą. Niepełnoletni może prowadzić działalność na próbę, tzw. działalność nierejestrowaną. To taki rodzaj zarabiania, gdzie bez zgłaszania do urzędu możemy prowadzić aktywność analogiczną do działalności gospodarczej.

Różnica? W przypadku działalności nierejestrowanej warunki są trzy: wcześniej nie można prowadzić żadnej innej działalności, aktywność, którą prowadzimy, nie może być objęta koniecznością uzyskania dodatkowego zezwolenia lub koncesji, a także istnieje ograniczenie wysokości przychodu.

Limit przychodu w 2023 roku to połowa najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Każdego miesiąca bez rejestracji można zarobić jako przedsiębiorca 1500 zł. Oczywiście przez pierwszą połowę roku. Od lipca rośnie bowiem po raz drugi najniższa pensja, co skutkuje tym, że i limit działalności gospodarczej będzie wyższy.

Działalność gospodarcza niepełnoletniego

Zarówno działalność nierejestrowana, jak i zwykła działalność gospodarcza jest dostępna dla niepełnoletnich, ale nie młodszych niż 13-latkowie. Nie będzie to formalnie proste zadanie, ale możliwe jest poprowadzenie firmy przez osobę niepełnoletnią.

Jak to możliwe? Przepisy zezwalają bowiem na bycie przedsiębiorcą osobie fizycznej, która ma zdolność prawną. Z perspektywy biznesowej i prawnej ważne jest jednak drugie pojęcie. Do prowadzenia firmy potrzebna będzie zdolność do czynności prawnych. A takie uprawnienie ma tylko osoba, która skończyła 18 lat.

CZYTAJ TAKŻE: Pomysł na biznes bez wkładu własnego

Niepełnoletni, który ma więcej niż 13 lat, ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Może więc być przedsiębiorcą, figurować we wszystkich rejestrach, może też czerpać korzyści z tej działalności, ale wszystkie umowy handlowe, porozumienia z kontrahentami będzie musiał za niepełnoletniego zawierać rodzic lub opiekun prawny.

Działalność gospodarcza osoby niepełnoletniej w całości należy do niepełnoletniego, ale wszelkie umowy musi podpisać osoba pełnoletnia, która ma zdolność do czynności prawnych. Paradoks tej sytuacji polega na tym, że zyskami całkowicie swobodnie może rozporządzać niepełnoletni.

Jednak do zaciągania zobowiązań, zawiązania porozumień handlowych czy zatrudnienia pracowników zgodę musi wyrazić osoba pełnoletnia. Na największym poziomie ogólności przyjąć więc można, że niepełnoletni może decydować o zyskach, ale o kosztach już nie za bardzo.

CZYTAJ TAKŻE: Odpowiedzialność przedsiębiorcy za produkt. Co obejmuje?.

Jaką działalność może prowadzić niepełnoletni?

Niezależnie od tego, czy będzie to działalność „zwykła” czy nierejestrowana, niepełnoletni może świadczyć proste usługi, np. udzielać korepetycji, zajmować się ogrodem, sprzedawać lody albo inne artykuły na bazarku lub rogu ulicy. Nie trzeba być osobą pełnoletnią, by prowadzić własny sklep internetowy.

Trzeba jednak pamiętać, że działalność gospodarcza wymaga podjęcia sporego ryzyka. Osoba pełnoletnia, która będzie wyrażać zgodę na podjęcie działalności przez osobę niepełnoletnią może bowiem ponosić odpowiedzialność za zaniechania czy konieczność zapłaty nieuregulowanych wierzytelności.