Bez kategorii
Biuro rachunkowe
Biznes
Dokumenty
Działalność gospodarcza
Działalność nierejestrowana
Wyszukaj
Kontakt
Strona główna Blog Strona 22

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych

Przez
Redakcja
-
0
Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych ma za zadanie ułatwić i przyspieszyć przepływ informacji i pracę w instytucjach państwowych. Podpowiadamy, co warto o nim wiedzieć!

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych zostało wprowadzone do polskiego ustawodawstwa nowelizacją Prawa o notariacie ze stycznia 2018 roku. W praktyce rozpoczęło swoje funkcjonowanie w kwietniu 2018 roku. W bazie znajdują się kopie aktów notarialnych dotyczące głównie wpisów przedsiębiorców do KRS, ale również wypisów, odpisów i poświadczeń.

Czym jest Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych?

Początkowo w Centralnym Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych gromadzone i przechowywane były elektroniczne wypisy aktów notarialnych zawierające w swojej treści dane stanowiące podstawę wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Od początku marca 2023 roku w CREWAN-ie znajdują się również elektroniczne wypisy aktów notarialnych, zarejestrowanych aktów poświadczenia dziedziczenia oraz zarejestrowanych europejskich poświadczeń spadkowych. Oprogramowanie CREWAN zostało zapewnione przez Krajową Radę Notarialną.

CREWAN i inne zmiany – nowelizacja ustawy Prawo o notariacie

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych (CREWAN) funkcjonuje od 9 kwietnia 2018 roku. Zostało wprowadzone do polskiego porządku prawnego nowelizacją Prawa o notariacie, wynikającej z ustawy z 26 stycznia 2018 roku o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw mających na celu wprowadzenie ułatwień w postępowaniu rejestrowym.

Wszystkie rodzaje dokumentów, które powinny się znaleźć w Centralnym Repozytorium Wypisów Aktów Notarialnych, notariusze są obowiązani umieścić w formie wypisu w Repozytorium niezwłocznie po ich sporządzeniu. Kiedy dokument znajdzie się w Repozytorium, generowane jest zawiadomienie zawierające: numer dokumentu oraz datę i godzinę rejestracji. Zawiadomienie drukowane jest w dwóch egzemplarzach – jeden trafia do strony czynności notarialnej, drugi należy dołączyć do oryginału aktu notarialnego.

Wprowadzenie CREWAN to spore ułatwienie dla przedsiębiorców, którzy dokonują rejestracji swoich spółek w KRS-ie, ale również dla notariuszy, sędziów i innych organów państwowych uprawnionych na podstawie szczególnych przepisów do dostępu do Repozytorium.

Do czego potrzebny jest wypis elektroniczny aktu notarialnego?

Akty notarialne mogą być sporządzone wyłącznie przez notariusza. Ich oryginały przechowywane są w archiwach kancelarii notarialnych. Elektroniczny wypis aktu notarialnego to dosłowne powtórzenie oryginału dokumentu, ale z tym zastrzeżeniem, że nie umieszcza się w nim poprawek i przekreśleń, które znajdują się na oryginalnym dokumencie. Taki wypis opatrzony jest kwalifikowanym podpisem elektronicznym i umieszczany w Repozytorium.

Wypisy są równowartościowymi powtórzeniami oryginałów. Mają takie samo znaczenie. Można się nimi posługiwać w sądach i urzędach. Są niezbędnymi elementami podczas dokonywania czynności związanych z działaniem Krajowego Rejestru Sądowego.

Wypis elektroniczny a postępowanie rejestrowe

Od 2020 roku podmioty zobowiązane do rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym robią to zdalnie. Przez system teleinformatyczny mogą też składać wszelką dokumentację, wnioski i inne pisma urzędowe.

Wcześniej przedsiębiorcy chcący dokonać rejestracji, przy składaniu wniosku musieli przedstawić numer elektronicznej wersji aktu notarialnego. Musiał on być zgodny z tym nadanym w Centralnym Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych.

Podsumowując, Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych funkcjonuje od kwietnia 2018 roku. Jego zadaniem jest umożliwienie wykonywania elektronicznych wypisów, odpisów i wyciągów notarialnych sporządzonych w Polsce. Taka forma ma uprościć i usprawnić proces rejestracji w KRS.

Zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3a. Sprawdź, jak wypełnić formularz

Przez
Emil Zelma
-
0
zus z3a

Formularz ZUS Z-3a to ważny dokument związany z ubezpieczeniami społecznymi. Służy do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego, zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego dl a osób, które nie są pracownikami.

ZUS Z-3a, czyli zaświadczenie płatnika składek

Zaświadczenie ZUS Z-3a, które dotyczy osób ubezpieczonych, ale nie będących pracownikami, jest istotnym dokumentem dla wielu grup zawodowych. Służy do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego, zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego.

Druk ten nie dotyczy osób prowadzących działalność pozarolniczą, osób współpracujących z nimi ani duchownych (do tego, jak się jeszcze dowiesz, wykorzystujemy inny dokument). Obecna wersja formularza Z-3a obowiązuje od 26 kwietnia 2023 roku.

Należy zaznaczyć, że istnieją dwa warianty wypełnienia tego dokumentu: wersja papierowa oraz cyfrowa w Platformie Usług Elektronicznych ZUS (ZUS PUE). Papierowa forma formularza jest wciąż dostępna i można ją otrzymać w lokalnych oddziałach ZUS lub pobrać ze strony internetowej instytucji. Niemniej, coraz bardziej popularnym i wygodnym wyborem jest wypełnienie ZUS Z-3a online za pośrednictwem ZUS PUE. To rozwiązanie pozwala uniknąć tradycyjnych wydruków i istotnie przyspiesza proces.

Kiedy należy wypełnić zaświadczenie Z-3a dla zleceniobiorcy?

Przepisy nie określają konkretnej daty składania tego zaświadczenia. Niemniej jednak, powszechnie uznaje się, że pracodawcy powinni dostarczyć te dokumenty bezzwłocznie. Taki stan rzeczy wynika stąd, iż wypłata świadczeń przez ZUS następuje w ciągu maksymalnie 30 dni od złożenia niezbędnych dokumentów do potwierdzenia uprawnień do tych świadczeń.

Warto jednak zauważyć, że sytuacja wygląda nieco inaczej wówczas, gdy pracownik najpierw otrzymuje wynagrodzenie chorobowe od pracodawcy na podstawie jednego zwolnienia lekarskiego, a dopiero później przysługuje mu zasiłek z ZUS-u. W takim wypadku zaświadczenie ZUS Z-3 jest dostarczane już po wypłaceniu wynagrodzenia.

Podstawowy dokument, tzn. ZUS Z-3, jest przeznaczony dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Natomiast zaświadczenia ZUS Z-3a i ZUS Z-3b są przeznaczone dla innych grup ubezpieczonych.

Generalnie, zaświadczenie ZUS Z-3a jest przygotowywane w przypadku:

  • osób pobierających stypendium sportowe,
  • osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług,
  • funkcjonariuszy celnych,
  • osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego zawieszenia,
  • osób sprawujących opiekę nad dziećmi na podstawie umowy uaktywniającej,
  • członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych,
  • osób wykonujących pracę nakładczą,
  • słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej pobierających stypendium,
  • posłów lub senatorów pobierających uposażenie,
  • osób pobierających stypendium w okresie odbywania stażu, szkolenia lub przygotowania zawodowego,
  • osób odbywających służbę zastępczą.
Obowiązek przygotowania Zaświadczenia ZUS Z-3a spoczywa na płatnikach składek, którzy:

  • nie mają upoważnienia do wypłaty zasiłku, np. przykład pracodawców zatrudniających mniej niż 21 pracowników;
  • przekazują wypłatę zasiłku do ZUS po ustaniu zatrudnienia.

Ważne jest poprawne wypełnienie tego dokumentu, aby uniknąć konieczności ponownego jego wypełniania przez ZUS, co może prowadzić do błędów w obliczeniach i zawyżenia podstawy wymiaru zasiłku z winy płatnika.

Formularz ZUS Z-3b

zus z3b

Z kolei jeśli chodzi o zaświadczenie ZUS Z-3b, to dokument ten sporządza się dla:

  • osób wykonujących pozarolniczą działalność,
  • osób duchownych,
  • osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Formularz ZUS Z3A w wersji do edycji przed drukiem znajdziesz tutaj.

Jak wypełnić ZUS Z-3a? Wersja papierowa i ZUS PUE

zus z3a

ZUS Z-3a to dokument, który zawiera wiele ważnych informacji dotyczących osoby ubezpieczonej i płatnika składek. Kluczowe elementy, które powinny być wypełnione poprawnie na formularzu to:

Dane rejestracyjne płatnika składek zgodne z ZUS ZPA lub ZUS ZFA

Formularz Z-3a zawiera dane identyfikacyjne płatnika składek. Te informacje muszą być zgodne z danymi zawartymi w innych dokumentach, takich jak ZUS ZPA lub ZUS ZFA.

Dane rejestracyjne zleceniobiorcy zgodne z ZUS ZUA

ZUS Z-3a zawiera również dane osoby ubezpieczonej, czyli zleceniobiorcy. Te informacje muszą być zgodne z danymi z ZUS ZUA.

Okres ubezpieczenia

Dokument ZUS Z-3a powinien zawierać informacje o okresach ubezpieczenia, które są istotne dla ustalenia prawa do zasiłku chorobowego.

Okresy niezdolności do pracy

Informacje o okresach niezdolności do pracy są kluczowe dla ustalenia prawa do zasiłku chorobowego. Obejmuje to również informacje o niezdolności wynikłej z wypadku przy pracy.

Informacja o ZUS eZLA

Jeśli do dokument jest dołączany ZUS eZLA, również te dane powinny być uwzględnione.

Liczba ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego w zakładzie pracy

Zaświadczenie zawiera informacje o liczbie ubezpieczonych objętych ubezpieczeniem chorobowym w danym zakładzie pracy.

Informacje o zawartych ze zleceniobiorcą umowach cywilnych

Dokument zawiera również informacje o zawartych umowach cywilnych, które mogą wpływać na prawo do świadczeń.

Inne informacje, które mogą wpływać na prawo do świadczeń

W zaświadczeniu ZUS Z-3a powinny pojawić się wszystkie inne informacje, które mogą mieć znaczenie z punktu prawa do świadczeń.

Formularz ZUS Z3A w wersji do edycji przed drukiem znajdziesz tutaj.

Złożenie zaświadczenia ZUS Z-3a nie oznacza natychmiastowej wypłaty świadczenia. Czas oczekiwania, po którym osoba ubezpieczona zyskuje prawo do zasiłku chorobowego to w przypadku obowiązkowo ubezpieczonych 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, podczas gdy w przypadku dobrowolnie ubezpieczonych uprawnienie to nabywa się po 90 dniach. Wyjątki od tej reguły i szczegółowe informacje można znaleźć w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Urlop bezpłatny według Kodeksu pracy – zasady udzielania

Przez
Redakcja
-
0
urlop bezpłatny

Urlop bezpłatny to możliwość skorzystania z dni wolnych bez dodatkowego wynagrodzenia. Jak działa urlop bezpłatny? Kiedy pracownik może z niego skorzystać? Kiedy można odmówić jego udzielenia?

Pracownik zatrudniony na umowie o pracę może korzystać z kilku przywilejów. Mowa chociażby o urlopach. Do dyspozycji mamy urlop wypoczynkowy, okolicznościowy, szkoleniowy, a także… urlop bezpłatny. Jak działa urlop bezpłatny?

Kiedy można wziąć urlop bezpłatny?

Urlop bezpłatny należy się każdemu pracownikowi, który jest zatrudniony na umowę o pracę. Nie ma tu znaczenia czy mamy do czynienia z umową na czas określony, czy nieokreślony.

Podstawą prawną do jego udzielenia jest art. 174 Kodeksu pracy, który stanowi:

§  1. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego.
§  2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
§  3. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego, dłuższego niż 3 miesiące, strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn.
§  4. Przepisów § 2 i 3 nie stosuje się w przypadkach uregulowanych odmiennie przepisami szczególnymi.

Zanim pracownik skorzysta z takiego urlopu, powinien złożyć pisemny wniosek do pracodawcy. Gdy wniosek zostaje przyjęty, pracownik zwalniany jest tymczasowo z obowiązku świadczenia pracy. Nie dostaje też wynagrodzenia za ten okres.

Warto jednak pamiętać, że urlop bezpłatny nie przerywa stosunku pracy. Oznacza to dokładnie tyle, że jeśli pracownik przebywa na urlopie bezpłatnym, nie można wypowiedzieć aktualnej umowy o pracę ani zmienić jej warunków. Wyjątek stanowi jednak ogłoszenie upadłości przez przedsiębiorstwo. Wtedy taka umowa może zostać rozwiązana.

Czy pracodawca może odmówić udzielenia urlopu bezpłatnego?

Pracodawca może odmówić udzielenia urlopu bezpłatnego bez podania przyczyny. Co więcej, zgodnie z Kodeksem pracy, pracownik nie może odwołać się od tej decyzji.

Kiedy można odmówić urlopu bezpłatnego?

Pracodawca może nie udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego. Nie musi też podawać uzasadnienia takiej decyzji.

Praktyka pokazuje jednak, że w przypadku odmowy, przekazywana jest ona pracownikowi na piśmie i zwykle zawiera uzasadnienie. Przepisy nie wskazują, w jakiej formie przygotować odmowę udzielenia urlopu bezpłatnego.

Jak powinno wyglądać podanie o urlop bezpłatny?

Przepisy nie precyzują, jak powinno wyglądać podanie o urlop bezpłatny. Nie wymaga się też uzasadnienia. Warto je jednak podać, bo dobry powód sprawi, że pracodawca chętniej go udzieli. Szczególnie że to, czy pracownik dostanie urlop bezpłatny, czy nie, zależy to tylko od dobrej woli pracodawcy.

Wzór wniosku o udzielenie urlopu bezpłatnego

wniosek o urlop bezpłatny

Wniosek o urlop bezpłatny możesz także pobrać w formie PDF: wniosek o udzielenie bezpłatnego urlopu.

Wniosek o urlop bezpłatny możesz także pobrać w formie PDF: wniosek o udzielenie bezpłatnego urlopu.

Ile może trwać urlop bezpłatny?

A ile może trwać urlop bezpłatny? Przepisy nie określają maksymalnego czasu trwania urlopu bezpłatnego. Wszystko zależy od tego, na co umówił się pracownik z pracodawcą. Warto jednak pamiętać, że pracodawca nie może skłaniać pracownika, by ten najpierw wykorzystał przysługujący mu urlop wypoczynkowy. Nie może też zażądać zamiany urlopu wypoczynkowego na bezpłatny.

Konsekwencje urlopu bezpłatnego – staż pracy, ZUS

Gdy pracownik zdecyduje się skorzystać z urlopu bezpłatnego, a pracodawca mu go udzieli, to podstawową konsekwencją takiego stanu jest utrata źródła dochodu. Oznacza to również, że pracodawca nie opłaca składek ZUS za pracownika korzystającego z urlopu bezpłatnego.

Dodatkowo okres urlopu bezpłatnego nie wlicza się do stażu pracy.

Pracownik korzystający z urlopu bezpłatnego traci prawo do zasiłku chorobowego. Jeśli jednak trwa on krócej niż 30 dni, w trakcie urlopu bezpłatnego pracownik zachowuje prawo do świadczenia z ubezpieczenia zdrowotnego.

Czy na urlopie bezpłatnym można pracować?

W trakcie urlopu bezpłatnego można podjąć się innego zajęcia.

Udzielanie pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy jest znane jako „leasing pracowniczy”. To praktyka, w której dotychczasowy i nowy pracodawca dochodzą do porozumienia w kwestii wypożyczenia pracownika, za jego zgodą.

Co więcej, w czasie urlopu bezpłatnego przebywającego na urlopie pracownika może zatrudnić ten sam pracodawca, o ile nie będzie wykonywał takiej samej pracy. Może także zostać zatrudniony na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Czy pracodawca może wysłać pracownika na bezpłatny urlop?

Zgodnie z prawem pracy, pracodawca może wysłać pracownika na obowiązkowy urlop bezpłatny, np. w sytuacji, gdy pracownik otrzymuje powołanie do pełnienia funkcji publicznej (np. zostaje posłem) lub gdy musi odbyć obowiązkowe ćwiczenia wojskowe.

Urlop bezpłatny udzielony na czas określony może zostać skrócony zarówno przez pracownika, jak i pracodawcę. Co do zasady, konieczna jest jednak zgoda obu stron. Pracodawca z ważnych przyczyn może jednak odwołać pracownika z urlopu bezpłatnego.

Jak uzyskać zaświadczenie o niezaleganiu ZUS? Do czego jest potrzebne? Wypełnij wniosek

Przez
Redakcja
-
0
zaświadczenie o niezaleganiu zus

Zaświadczenie o niezaleganiu ZUS jest wydawane na wniosek płatnika. Wnioskować można o nie przez swój profil w systemie Płatnik, lub składając wniosek papierowy w placówce ZUS. Sprawdź, jak wygląda i jak złożyć formularz ZUS RWN. 

Kiedy potrzebne jest zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek ZUS?

Niezaleganie w opłacaniu składek ZUS jest ważnym elementem świadczącym o stabilności przedsiębiorstwa. Z tego względu często wymagają go instytucje finansowe, przed zawarciem umowy z przedsiębiorcą. Wymagane będzie na przykład:

  • podczas załatwiania kredytu na firmę;
  • przed zawarciem umowy leasingowej;
  • do wzięcia udziału w przetargu.

Jak uzyskać zaświadczenie o niezaleganiu ZUS?

Zaświadczenie o niezaleganiu w ZUS może być konieczne w wielu sprawach urzędowych, ale przede wszystkim w przypadku starania się o finansowanie bankowe. Gdy przedsiębiorca zainteresowany jest wzięciem kredytu, musi przedstawić w banku zaświadczenie o niezaleganiu z płatnością składek ZUS. Nierzadko takie zaświadczenie wymagane jest także w przypadku starania się o leasing.

Zaświadczenie o niezaleganiu ZUS można uzyskać online poprzez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Posiadanie profilu PUE jest obowiązkowe od 1 stycznia 2023 roku dla każdego płatnika składek.

CZYTAJ TAKŻE: Przedawnienie składek ZUS

Profil taki można założyć na dwa sposoby – albo korzystać z podpisu kwalifikowanego, profilu zaufanego ePUAP albo podczas wizyty w placówce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Złóż wniosek o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu z ZUS

Wniosek elektroniczny w Płatnik ZUS

Zaświadczenie wydawane jest na wniosek zainteresowanego. Żeby uzyskać takie zaświadczenie, trzeba najpierw zalogować się do profilu PUE i przejść do zakładki Płatnik. Z katalogu dostępnych usług wybiera się usługę „Złożenie dokumentu ZUS-RWN”.

Do składania wniosku przejdziesz również ze strony biznes.gov.pl.

Po przejściu do formularza musisz wprowadzić swoje dane:

  • NIP,
  • REGON,
  • PESEL,
  • numer dowodu osobistego,
  • datę urodzenia,
  • imię,
  • nazwisko,
  • ulicę,
  • numer domu,
  • numer lokalu (jeśli dotyczy),
  • kod pocztowy,
  • nazwę państwa (jeśli inne niż Polska),
  • numer telefonu (opcjonalnie),
  • liczbę egzemplarzy zaświadczeń, które chcesz otrzymać.

Jeśli planujesz odebrać zaświadczenie elektronicznie, wystarczy Ci jeden egzemplarz. Jeśli chcesz otrzymać zaświadczenie w formie papierowej, najlepiej wybierz przynajmniej dwa, więcej jeśli potrzebujesz.

Następnie kliknij „Zapisz” i zamknij wniosek. Po zamknięciu wniosku zobaczysz opcję jego wysłania na dolnym menu. Kliknij „Wyślij”. 

Następnie wybierz sposób, w jaki podpiszesz wniosek. Możesz zrobić to za pomocą:

Po podpisaniu, wniosek zostanie wysłany.

Papierowy wniosek o niezaleganiu w ZUS

zaświadczenie o niezaleganiu składek zus

Jeśli preferujesz złożyć wniosek RWN w wersji papierowej, również masz taką możliwość. Wystarczy go wydrukować, a następnie wysłać pocztą lub zanieść do placówki ZUS. 

Nawet jeśli wniosek składamy w wersji papierowej, zamiast przez profil na PUE ZUS, zaświadczenie możemy odebrać drogą elektroniczną.

Wniosek RWN wypełnisz i wydrukujesz tutaj.

CZYTAJ TAKŻE: Jak nie płacić ZUS? 7 sposobów zgodnych z prawem

Odbiór zaświadczenia

Odpowiedź na wniosek płatnika składek o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu z ZUS wysłany drogą elektroniczną przez system PUE dostaniemy taką samą drogą. Wydane zaświadczenie lub informację o tym, że nie może zostać wydane, ze względu na zaległe składki znajdziesz w zakładce „Dokumenty i wiadomości”.

Jeśli składasz wniosek w formie papierowej, możesz wybrać, w jaki sposób dostaniesz odpowiedź. Do wyboru masz:

  • odbiór w placówce ZUS (osobiście lub przez osobę upoważnioną);
  • pocztą na adres wskazany we wniosku;
  • na swoim koncie na Platformie Usług Elektronicznych (PUE ZUS).

Jeśli zaznaczyliśmy opcję, by zaświadczenie było wystawione w formie elektronicznej, powiadomienie o tym, że można je odebrać, dostępne będzie mailem lub SMS-em. Po pobraniu Urzędowego Poświadczenia Doręczenia (UPD), uzyskujemy dostęp do dokumentu elektronicznego.

Kiedy zaświadczenie zostanie wydane, wystarczy je odebrać. W tym celu:

  1. Zaloguj się na swoje konto w portalu ZUS.
  2. Otwórz swoją skrzynkę odbiorczą. Na liście odebranych wiadomość znajdziesz „Odpowiedź z ZUS” z zaświadczeniem (lub ewentualną odmową).
  3. Zapisz plik na swoim komputerze.

Odmowa zaświadczenia o niezaleganiu ze składkami ZUS

W sytuacji, gdy przedsiębiorca zalega z płatnością składek ZUS, urząd nie będzie mógł wydać zaświadczenia o niezaleganiu. Na taką decyzję urzędników można złożyć odwołanie do sądu.

Termin wydania zaświadczenia o niezaleganiu ZUS

Zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek ZUS wydawane jest bezzwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty wpływu wniosku. W sprawach, które nie będą budziły wątpliwości, zaświadczenie wydawane jest „od ręki”.

CZYTAJ TAKŻE: Jak działa ZUS? Ubezpieczenia społeczne i emerytalne

Wydanie zaświadczenia o niezaleganiu ze składkami

Po złożeniu wniosku o niezaleganiu urząd sprawdza stan rozliczeń. Jeśli nie ma żadnego zadłużenia w płatności składek, to ZUS wydaje zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek na:

  • ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
  • Fundusz Pracy,
  • Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
  • Fundusz Emerytur Pomostowych.

Zaświadczenie o niezaleganiu ZUS to informacja o tym, że wnioskujący ma opłacone wszystkie składki do momentu, w którym zaświadczenie zostało wydane. Jeśli masz na swoim koncie jakiekolwiek zaległości, nie otrzymasz zaświadczenia o niezaleganiu.

Zaświadczenie o niezaleganiu ZUS – często zadawane pytania

Jak wygenerować zaświadczenie z ZUS o niezaleganiu?

Aby je uzyskać, należy wnioskować o nie za pomocą formularza ZUS RWA. Druk ten można wysłać pocztą lub złożyć elektronicznie przez swoje konto ZUS. Szczegółową instrukcję dotyczącą tego jak to zrobić, znajdziesz w artykule powyżej.

Jak pobrać dokument z PUE?

Aby pobrać dokument z Platformy Usług Elektronicznych:

  1. Zaloguj się na swoje konto.
  2. Wejdź w Skrzynkę odbiorczą.
  3. Otwórz wiadomość zawierająca dokument, który chcesz pobrać.
  4. Wybierz „Eksportuj” i zapisz dokument na swoim urządzeniu.

Czy zaświadczenie z ZUS można załatwić przez internet?

Tak, możesz je załatwić przez Platformę Usług Elektronicznych ZUS.

Ile kosztuje zaświadczenie o niezaleganiu ZUS?

Zaświadczenie w formie elektronicznej jest całkowicie darmowe. Jego wydanie nic nie kosztuje również w wersji papierowej, jednak w takim przypadku poniesiemy koszt związany z wysłaniem wniosku pocztą.

Ile czeka się na zaświadczenie z ZUS?

Zostanie wydane maksymalnie w ciągu 7 dni od złożenia wniosku.

Czym jest VAT UE? Rejestracja i weryfikacja VAT UE

Przez
Redakcja
-
0
vat ue

VAT UE to europejski odpowiednik numeru NIP. Ten numer musi mieć każda firma, która dokonuje transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dowiedz się, co to jest i jak działa. Jak działa NIP za granicą?

VAT UE – jak uzyskać?

VAT UE najprościej wyjaśnić jako odpowiednik numeru identyfikacji podatkowej (NIP), ale dla firm, które biorą udział w transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Jest po prostu tym samym numerem co Numer Identyfikacji Podatkowej, ale poprzedzony oznaczeniem PL.

Żeby uzyskać VAT UE, trzeba się zarejestrować za pomocą standardowego druku VAT-R. Procedura uzyskiwania „NIP-u” VAT UE nie różni się praktycznie niczym od rejestracji jako polski podatnik VAT.

Druk VAT-R możesz złożyć:

Od momentu gdy urząd prześle potwierdzenie nadania numeru, będziesz musiał się nim posługiwać przy każdej transakcji obejmującej sprzedaż towarów i usług w ramach krajów Unii Europejskiej.

VAT UE – jak sprawdzić?

Numer VAT UE każdej firmy, która go posiada, wpisany jest do europejskiego rejestru VIES. Dzięki niemu możesz sprawdzić dowolnego kontrahenta. Aby skorzystać z wyszukiwarki pozwalającej na weryfikację VAT UE danego podmiotu:

  1. Wejdź na stronę Komisji Europejskiej i przejdź do wyszukiwarki VIES.
  2. Wybierz zakładkę 'Weryfikacja numeru VAT’.
  3. Wybierz z rozwijanej listy przedrostek państwa członkowskiego.
  4. W 'Numer VAT’ wpisz numer NIP firmy, którą chcesz sprawdzić.
  5. (Opcjonalnie) Wprowadź swoje dane.
  6. Kliknij 'Weryfikuj’.

Po sprawdzeniu numeru VAT UE otrzymasz jedną z dwóch odpowiedzi:

  • numer aktywny – oznacza to, że podatnik, który identyfikuje się danym numerem NIP/VAT UE jest aktywnym podatnikiem UE;
  • numer nieaktywny.

VAT UE wyszukiwarka VIES pozwala sprawdzić, czy kontrahent jest czynnym podatnikiem Unii Europejskiej.

CZYTAJ TAKŻE: Kiedy trzeba zapłacić cło od towarów kupowanych za granicą?

Takie potwierdzenie jest konieczne do tego, by prawidłowo wyliczyć podatek. Jeśli nie ustalimy, czy nabywca jest podatnikiem UE, będziemy musieli transakcję rozliczyć zgodnie ze stawkami VAT obowiązującym w jego kraju, a to może spowodować wyższy koszt całej transakcji.

VAT UE – kiedy rejestracja jest obowiązkowa?

Prawo nakazuje rejestrację VAT-UE każdemu podatnikowi który:

  • dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów;
  • dokonuje importu usług;
  • świadczy usługi inne niż zwolnione od podatku od wartości dodanej lub opodatkowane stawką 0%, których miejscem opodatkowania jest państwo członkowskie inne niż Polska, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Przykład. Wyobraźmy sobie, że prowadzisz firmę, która zajmuje się tworzeniem stron internetowych. Na co dzień realizujesz projekty dla odbiorców z kraju. Ostatnio jednak pojawiło się sporo zapytań od kontrahentów z zagranicy. Zdecydowałeś się na rozpoczęcie współpracy. W takiej sytuacji, zanim wystawisz pierwszą fakturę, musisz zarejestrować się jako podatnik UE.

Przedsiębiorca musi dokonać zgłoszenia, zanim przeprowadzi pierwszą transakcję wewnątrzeuropejską.

CZYTAJ TAKŻE: Świadczenie usług dla zagranicznego podmiotu, a rezydencja podatkowa

Warto pamiętać, że nawet jeśli w kraju nie zarejestrowałeś się jako podatnik VAT, to w określonych sytuacjach będziesz musiał zgłosić się do VAT UE. Taki obowiązek masz w sytuacji:

  • gdy wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczy 50 tys. złotych;
  • chcesz świadczyć wewnątrzwspólnotowo usługi, dla których miejscem rozliczenia podatku z transakcji jest kraj nabywcy.

Rejestracja jako płatnik VAT UE nie sprawi, że utracisz prawo do zwolnienia z VAT w ramach polskich podatków.

VAT UE – go grozi za jego brak?

Jeśli nie zarejestrujesz się jako czynny podatnik VAT EU, to i tak będziesz zobowiązany do rozliczenia podatku z transakcji wewnątrzwspólnotowych, nawet jeśli do ich rozliczenia zobowiązany jest nabywca.

Jeśli jednak będziesz rozliczać się prawidłowo, to nie zostanie na Ciebie nałożona żadna kara, ani nie zostaniesz pociągnięty do odpowiedzialności karno-skarbowej.

CZYTAJ TAKŻE: Faktura zagraniczna z Facebooka. Jak ją rozliczyć?

VAT UE – jak złożyć deklarację?

Po zarejestrowaniu się jako podatnik VAT UE będziesz musiał składać miesięczne deklaracje VAT UE, które będą zawierać podsumowania dokonanych transakcji. Deklaracji tej nie musisz składać, jeśli nie dokonasz żadnych transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Uzupełniając deklarację VAT UE, podasz następujące dane:

  • numer NIP poprzedzony przedrostkiem PL;
  • miejsce składania informacji podsumowującej VAT, czyli właściwy urząd skarbowy;
  • nasze dane;
  • informacje o transakcjach: o dostawcach towaru, nabywcach towaru oraz świadczeniu usług;
  • informacje o przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu CALL-OFF STOCK.

Deklarację złożysz przed stronę podatki.gov.pl.

Mała Księgowość Rzeczpospolitej

Podatki pośrednie i bezpośrednie – czym są? Jakimi podatkami są PIT, CIT i VAT?

Przez
Emil Zelma
-
0
podatki pośrednie i bezpośrednie

Podatki to nieodłączny element naszego życia niezależnie od tego, czy jesteśmy pracownikami, zleceniobiorcami lub przedsiębiorcami. Rozumiane jako przymusowe, powszechne i przewidziane prawem zobowiązania pieniężne wobec państwa, są dzielone według różnych kryteriów. Jednym z nich jest podział na podatki pośrednie i bezpośrednie. Czym one są?

Czym są podatki pośrednie? VAT

Podatki pośrednie to opłaty nałożone na dobra i usługi podczas ich obrotu, co oznacza, że to finalni klienci ponoszą obciążenie podatkowe.

Podatki pośrednie i bezpośrednie różnią się możliwością przeniesienia ciężaru podatku. Podatek pośredni może być przerzucany na nabywców jeszcze na etapie zawierania transakcji. Osoba, która formalnie odprowadza podatek do urzędu skarbowego, niekoniecznie ponosi faktyczny ekonomiczny ciężar tego obciążenia. W praktyce ciężar ten ponosi więc nabywca.

Jednym z najważniejszych podatków pośrednich jest VAT. Aktualnie w Polsce jest obowiązek stosowania następujących stawek VAT: 23%, 8% oraz 5%:

  • stawka 23% jest najwyższa. Dotyczy ona większości towarów i usług;
  • stawka 8% obejmuje m.in. żywność, leki czy wybrane usługi hotelowe;
  • stawka 5% jest stosowana dla wybranych produktów takich jak książki, czasopisma, niektóre lekarstwa oraz usługi gastronomiczne.

Dodatkowo stosuje się również stawkę VAT 0%, która dotyczy dostaw towarów wewnątrzwspólnotowych oraz eksportu towarów.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami przedsiębiorcy mają obowiązek obliczenia i pobrania VAT-u od swoich klientów, a następnie przekazania go do odpowiednich organów podatkowych. Jednak w rzeczywistości to klienci końcowi płacą ten podatek, bo jest on zawarty w cenie produktów i usług.

 

Podatki pośrednie mają duże znaczenie z punktu widzenia gospodarki i codziennego życia obywateli. Wysokość podatków, zakres opodatkowania oraz sposób ich pobierania mają wpływ na takie czynniki jak na przykład:

  • koszty produkcji,
  • ceny produktów,
  • decyzje inwestycyjne.

Tak rozumiane podatki pośrednie mogą wpływać na konkurencyjność różnych sektorów gospodarki i na zatrudnienie w poszczególnych branżach.

Podwyższone stawki podatku VAT mogą powodować nierówności dochodowe w społeczeństwie. Zwiększenie wysokości podatków może prowadzić do wzrostu cen podstawowych artykułów, co negatywnie rzutuje na osoby o niższych dochodach. To zjawisko może prowadzić do wzrostu nierówności dochodowych.

Podatki pośrednie pełnią ważną rolę w finansowaniu programów społecznych i infrastruktury państwa. Poprzez opodatkowanie poszczególnych towarów i usług państwo ma możliwość zbierania środków na:

  • projekty publiczne,
  • edukację,
  • wojsko i służby porządkowe,

oraz wiele innych obszarów. 

Sposób rozliczania podatku VAT oznacza, że de facto to konsument ponosi koszty podatku. VAT jest pobierany stopniowo na kolejnych etapach produkcji przez podmioty dodające wartość. Przedsiębiorca rozlicza podatek na podstawie netto wartości sprzedaży, a jednocześnie ma prawo odliczyć podatek naliczony od zakupionych towarów i usług. Teoretycznie podatek VAT powinien być neutralny dla przedsiębiorcy, jeśli ten nie jest ostatecznym nabywcą korzystającym z danego towaru lub usługi.

 

Inne przykłady podatku pośredniego to:

  • akcyza,
  • cło,
  • opłaty rejestracyjne pobierane od posiadaczy samochodów i telewizorów,
  • podatek od gier i zakładów wzajemnych.

Czym są podatki bezpośrednie?

Podatki bezpośrednie są źródłem dochodu budżetu państwa, a także części dochodów jednostek samorządu terytorialnego. 

Wprost wpływają na zarobki lub zasoby finansowe zarówno osób fizycznych, jak i instytucji. Wysokość podatku rośnie wraz ze wzrostem osiągniętego dochodu lub posiadanego majątku. W ramach podatków bezpośrednich można zastosować różne rozwiązania, w tym np.:

  • podatek progresywny, w przypadku którego stawka podatkowa rośnie wraz z poziomem dochodu lub majątku;
  • podatek liniowy, w którym stawka podatkowa pozostaje stała i nie zależy od wielkości dochodu lub majątku. Do tej kategorii zalicza się np. podatki: dochodowe (PIT 19%, CIT), przychodowe (ryczałt od przychodów ewidencjonowanych) i majątkowe (podatek od nieruchomości).

Podatki dochodowe dotyczą zarówno osób fizycznych, jak i instytucji (w tym np. spółek z o.o. czy akcyjnych). Wśród tych zobowiązań można wyróżnić m.in. podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) oraz podatek dochodowy od osób prawnych (CIT).

Podatek PIT obejmuje dochody, jakie osiągnęły osoby fizyczne w danym roku podatkowym np. w ramach umowy o pracę czy umowy zlecenia. Z kolei podatek CIT płacą spółki kapitałowe oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Podstawę do obliczenia podatku stanowi dochód wyliczany na podstawie przychodów pomniejszonych o koszty ich uzyskania (KUP – koszty uzyskania przychodów).

Obecnie w Polsce stawka podatku:

  • CIT wynosi 19%;
  • PIT została ustalona na poziomie 12% oraz 32% (w zależności od dochodów) lub 19% w przypadku p. liniowego.

Inne podatki bezpośrednie to:

Podatki pośrednie i bezpośrednie w świetle prawa

Podatki pośrednie i bezpośrednie są ściśle regulowane przez przepisy prawne. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

  • ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zmian.; dalej: u.p.d.f.),
  • ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. po. 865 ze zmian.; dalej: u.p.d.p.),
  • ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 poz. 931),
  • ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. 2009 Nr 201 poz. 1540),
  • ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2009 Nr 3 poz. 11).

W poszczególnych aktach prawnych porusza się m.in. takie kwestie jak na przykład:

  • wysokość stawek podatkowych,
  • stawki podatku,
  • terminy płatności podatku,
  • procedury, jakich przedsiębiorcy/osoby prywatne muszą dokonać w ramach rozliczeń podatkowych,
  • rodzaje przychodów opodatkowanych,
  • stawki i progi podatkowe,
  • zwolnienia z podatku,
  • okresy rozliczeniowe,
  • kwalifikowalne koszty podatkowe, które pomniejszają wartość zobowiązania wobec fiskusa,
  • zasady opodatkowania transakcji importu i eksportu,
  • kwoty wolne od podatku oraz odliczeń podatkowych,
  • ulgi podatkowe,
  • możliwość przesunięcia ciężaru podatku na inny podmiot.

Jak otrzymać bon na zasiedlenie 2024 z Urzędu Pracy? Złóż wniosek o bon zasiedleniowy

Przez
Emil Zelma
-
0
bon na zasiedlenie

Bon na zasiedlenie dla osób bezrobotnych jest istotnym wsparciem finansowym, które ma na celu ułatwienie procesu zmiany miejsca zamieszkania w przypadku znalezienia nowej pracy lub innego legalnego źródła zarobku poza miejscem zamieszkania. W tym artykule omówimy m.in.:

  • dokładne warunki do otrzymania bonu,
  • wymagany czas rejestracji jako bezrobotny,
  • kwotę wsparcia, jakie można otrzymać w 2024 roku.

Czym jest bon na zasiedlenie?

Bon na zasiedlenie stanowi formę wsparcia dla osób bezrobotnych poniżej 30 roku życia, które są gotowe pracę w innym miejscu niż dotychczasowe miejsce zamieszkania. To jeden z przejawów prowadzonej przez państwo polityki aktywizacji zawodowej, które pozwala na pokrycie kosztów związanych z przeprowadzką i znalezieniem nowej pracy. Celem tego rozwiązania jest zachęcenie młodych ludzi do aktywnego podjęcia pracy i unikania bezrobocia.

W ramach bonu zasiedleniowego otrzymasz środki na pokrycie kosztów zamieszkania poniesionych w związku z podjęciem zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.

Jak otrzymać bon na zasiedlenie – warunki

Jakie są wymagania do uzyskania bonu na zasiedlenie dla bezrobotnego? Musisz wiedzieć, że nie każdy bezwarunkowo otrzyma takie wsparcie. Jakie warunki trzeba spełnić, aby ubiegać się o bon na zasiedlenie? Warunki przyznania bonu zasiedleniowego to:

  • status bezrobotnego. Aby otrzymać bon zasiedleniowy, musisz być zarejestrowany jako osoba bezrobotna;
  • wieku. Musisz być poniżej 30 roku życia;
  • wysokość wynagrodzenia. Osoba bezrobotna starająca się o bon musi podjąć pracę lub założyć działalność gospodarczą, która przynosi wynagrodzenie lub przychód w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia brutto za pracę miesięcznie. Od 1 stycznia 2023 roku minimalne wynagrodzenie wynosi 3 490 zł brutto, a od 1 lipca 2023 r. 3 600 zł. Ponadto taka osoba musi być w ramach tego zatrudnienia objęta ubezpieczeniem społecznym ZUS;
  • odległość między miejscem, w którym teraz mieszkasz, a miejscem, gdzie zamierzasz się osiedlić. Odległość od miejsca dotychczasowego zamieszkania to co najmniej 80 km lub czas dojazdu wynoszący przynajmniej 3 godziny dziennie;
  • planowany czas zatrudnienia. Aktualnie, wymaga się, by umowa została przez bezrobotnego zawarta na co najmniej 6 miesięcy. Dzięki temu można być pewnym, że beneficjent naprawdę wykorzysta otrzymane środki na przeprowadzkę czy transport.

Wniosek o bon na zasiedlenie 2024

Aby otrzymać świadczenie, musisz złożyć wniosek o przyznanie bonu na zasiedlenie. Możesz zrobić to w formie elektronicznej poprzez serwis praca.gov.pl.

Co zrobić po przyznaniu bonu na zasiedlenie?

Trzeba pamiętać o pewnych wymogach, którym trzeba spełnić, już po tym jak otrzymasz bon na zasiedlenie. Przede wszystkim, musisz przedstawić w urzędzie dokumenty potwierdzające, że rozpocząłeś nową pracę lub uruchomiłeś działalność gospodarczą i spełniasz warunki odległości od Twojego dotychczasowego miejsca zamieszkania. Istnieją określone terminy, których musisz wówczas przestrzegać:

  • dostarczenie dokumentów dotyczących nowej pracy. Trzeba wówczas złożyć w urzędzie pracy dokumenty potwierdzające podjęcie nowej pracy/innej aktywności zarobkowej lub rozpoczęcie działalności gospodarczej w ciągu 30 dni od otrzymania bonu.
  • zgłoszenie utraty zatrudnienia. Jeżeli osoba straci pracę, inną pracę zarobkową lub zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, powinna niezwłocznie złożyć w urzędzie oświadczenie o tym fakcie (nie później niż w ciągu 7 dni). Jeśli nie chce utracić prawa do skorzystania z bonu, powinna jak najszybciej znaleźć nowe zatrudnienie. Następnie w ciągu 7 dni od rozpoczęcia nowej pracy trzeba dostarczyć do urzędu oświadczenie o:
    • podjęciu nowego zatrudnienia,
    • spełnieniu warunku odległości między dotychczasowym miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania nowej pracy.
  • udokumentowanie doświadczenia zawodowego. Osoba, która otrzymała bon na zasiedlenie, musi udokumentować minimum 6-miesięczne doświadczenie zawodowe lub prowadzenie działalności gospodarczej w okresie 8 miesięcy od otrzymania bonu.

Jak długo trzeba być na bezrobociu, żeby dostać bon na zasiedlenie?

Aby otrzymać bon na zasiedlenie, musisz być osobą bezrobotną poniżej 30 roku życia i spełnia powyższe kryteria dotyczące odległości od miejsca zamieszkania oraz długości zatrudnienia. To, jak długo osoba jest na bezrobociu, nie ma znaczenia. Najważniejsze jest spełnienie wyżej wymienionych kryteriów.

Kwota bonu na zasiedlenie

Wysokość bonu na zasiedlenie jest każdorazowo ustalana i określana w umowie między osobą, która się o niego ubiega, a odpowiednimi organami lub instytucjami. Jego wartość nie można przekroczyć 200% przeciętnego wynagrodzenia. W  2023 przeciętne wynagrodzenie wynosiło 7 005,76 złotego. To oznacza, że w ramach bonu na zasiedlenie mogliśmy otrzymać maksymalnie 14 011,52 złote.

Zgodnie z ustawą budżetową na 2024 rok, przeciętne wynagrodzenie wyniesie w nim 7 824 złote. To oznacza, że bon na zasiedlenie będzie mógł wynieść do 15 648 złotych.

Aktualizowane na bieżąco informacje na temat minimalnego i przeciętnego wynagrodzenia znajdziesz na stronie praca.gov.pl i stronie ZUS.

Bon zasiedleniowy. Podsumowanie

Bon na zasiedlenie dla osób bezrobotnych do 30 roku życia to ważne wsparcie finansowe, które ma na celu ułatwienie przeniesienia się do nowego miejsca zamieszkania w celu podjęcia nowej pracy, innego zatrudnienia lub rozpoczęcia działalności gospodarczej poza miejscem zamieszkania.

Aby zakwalifikować się do otrzymania bonu, należy spełnić określone warunki dotyczące:

  • odległości od miejsca zamieszkania,
  • doświadczenia zawodowego,
  • wysokości wynagrodzenia.

Wysokość bonu na zasiedlenie jest ustalana w umowie zawieranej z danym bezrobotnym. Nie może ona jednak przekroczyć 200% średniego wynagrodzenia. Ponadto osoba otrzymująca bon musi dostarczyć dokumenty i oświadczenia potwierdzające podjęcie nowej pracy oraz utrzymanie zatrudnienia przez określony okres.

Tak rozumiany bon na zasiedlenie to mało znane, ale w gruncie rzeczy ważne narzędzie wsparcia finansowego i zawodowego, które przynosi korzyści młodym osobom w procesie znalezienia pracy poza miejscem zamieszkania.

Osoba fizyczna a osoba prawna – czym się różnią?

Przez
Emil Zelma
-
0
księgi wieczyste

Osobami fizycznymi są ludzie, a osobami prawnymi – instytucje. To główna różnica pomiędzy nimi. Co to jednak oznacza w praktyce. Jak różnią się ich zdolności do czynności prawnych? Kto i w jaki sposób może stać się osobą prawną? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, czym charakteryzuje się osoba fizyczna a osoba prawna.

Kim jest osoba fizyczna?

W prawie cywilnym nie ma precyzyjnej definicji osoby fizycznej. Niemniej jednak przyjmuje się, że każdy człowiek już w momencie narodzin zyskuje zdolność prawną. To oznacza, że osobą fizyczną jest każdy człowiek, niezależnie od wieku, płci, stanu zdrowia fizycznego czy psychicznego. Każda osoba fizyczna może stać się podmiotem praw i obowiązków. W ten sposób wszyscy ludzie, od momentu narodzin aż do śmierci, są uczestnikami stosunków prawnych.

Czym innym jest jednak zdolność do czynności prawnych, choć czasem pojęcia te są traktowane jako odnoszące się do tej samej kwestii.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – art. 12

„Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie”

Osoba fizyczna a zdolność do czynności prawnych

Zdolność do czynności prawnych osób fizycznych oznacza, że mogą one samodzielnie zawierać umowy oraz swobodnie korzystać ze swoich praw w swoim własnym imieniu. Zdolność do czynności prawnych osób fizycznych dzieli się na 2 kategorie:

  • pełna zdolność do czynności prawnych – człowiek nabywa ją w dniu osiągnięcia pełnoletności, czyli w momencie ukończenia 18. roku życia. Taki stan rzeczy oznacza, że osoba fizyczna może samodzielnie, we własnym imieniu, dokonywać jakichkolwiek czynności prawnych w swoim imieniu;
  • ograniczona zdolność do czynności prawnych – obejmuje się nią tych, którzy ukończyli 13. rok życia, oraz częściowo ubezwłasnowolnionych (np. w związku z chorobą umysłową). Osoby z ograniczoną zdolnością mogą wykonywać drobne codzienne czynności, w tym np. zakupy itp., jednak czynności rodzące skutki na gruncie prawa, w tym np. zakładanie konta bankowego, są dokonywane za zgodą ich przedstawiciela ustawowego.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – art. 13

„§ 1. Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.

§ 2. Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską”

oraz art. 14:

„§ 1. Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna.

§ 2. Jednakże gdy osoba niezdolna do czynności prawnych zawarła umowę należącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych”

Osoba fizyczna a prowadzenie działalności gospodarczej

Każda osoba fizyczna może prowadzić działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG. Jednoosobową działalność gospodarczą może prowadzić tylko osoba fizyczna.

Kim jest osoba prawna?

To pojęcie jest określane przez kodeks cywilny. Zgodnie z nim, osobę prawną stanowi Skarb Państwa oraz jednostki organizacyjne, które otrzymują osobowość prawną na podstawie szczególnych przepisów. Bazując na tej definicji, można wymienić następujące jednostki posiadające osobowość prawną:

  • przedsiębiorstwa państwowe,
  • spółki akcyjne,
  • fundacje,
  • stowarzyszenia,
  • partie polityczne,
  • spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
  • jednostki samorządu terytorialnego,
  • uczelnie wyższe,
  • kościoły,
  • banki,
  • spółdzielnie,
  • związki zawodowe.

Kiedy i jak osoba prawna uzyskuje zdolność do czynności prawnych?

Osoba prawna to instytucja, która ma swoje odrębne prawa i jest podmiotem prawa cywilnego. Zazwyczaj jest to twór utworzony na podstawie aktów założycielskich lub statutów, a jej działalność jest kontrolowana przez przepisy prawa. Osoby prawne różnią się od osób fizycznych tym, że nie są ludźmi, lecz instytucjami, organizacjami lub państwowymi jednostkami.

Oprócz tego przepisy przewidują również możliwość istnienia jednostek, które nie posiadają wprawdzie osobowości prawnej, ale mają zdolność do czynności prawnych; są to tzw. jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, tzn. spółki osobowe:

 

Różnica między osobą fizyczną i osobą prawną odnosi się również do momentu, w którym jest nabywana zdolność do czynności prawnych. Jeśli chodzi o osoby fizyczne, charakterystycznym jest stopniowe zdobywanie zdolności do czynności prawnych (w wieku trzynastu lat – ograniczona zdolność do czynności prawnych, w wieku osiemnastu lat – pełna). W przypadku osób prawnych sytuacja ta wygląda inaczej.

W przeciwieństwie do osób fizycznych podstawą utworzenia osób prawnych są akty założycielskie, statuty i umowy założenia. Po powstaniu, osoby prawne zyskują zdolność prawną, co oznacza, że stają się podmiotem praw i obowiązków oraz mogą brać udział w obrocie prawnym. Jednak na początku nie mogą one w swoim imieniu podejmować zobowiązań ani nabywać praw. Dlatego spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, które są tworzone w ramach istniejącej już organizacji handlowej, będą miały zdolność prawną, ale nie mogą jeszcze występować we własnym imieniu.

 

Z kolei jeśli chodzi o osoby prawne, to podmioty te uzyskują zdolność do czynności prawnych w momencie wpisu do odpowiedniego rejestru – zazwyczaj jest to Krajowy Rejestr Sądowy KRS (w przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółek akcyjnych).

Osoby fizyczne mogą mieć w określonych przypadkach ograniczoną zdolność do czynności prawnych – dotyczy to ludzi, którzy mają mniej niż trzynaście lat.

W przypadku osób prawnych zawsze jest to pełna zdolność do czynności prawnych, a nie ograniczona.

Osoba fizyczna a osoba prawna – różnice w zdolnościach do czynności prawnych

Różnic w zdolnościach do czynności prawnych między osobą fizyczną a osobą prawną jest kilka. Należy do nich przede wszystkim sposób nabywania zdolności do czynności prawnych, co już opisaliśmy w naszym tekście. Kolejnym z ważnych aspektów jest moment, w którym uzyskują one zdolność do podejmowania czynności prawnych. Kiedy osiągają oni te zdolności i jakie uprawnienia towarzyszą tym czynnościom?

Osoby poniżej 13 roku życia oraz całkowicie ubezwłasnowolnione nie posiadają zdolności do podejmowania czynności prawnych. Oznacza to, że nie są one w stanie wykonywać żadnych wiążących czynności prawnych bez obecności opiekuna lub przedstawiciela ustawowego.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – art. 17

„Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego”

W przypadku osób prawnych zdolność do podejmowania czynności prawnych nie jest podzielona na pełną i ograniczoną. Dopóki osoba prawna jest zarejestrowana we właściwym rejestrze, zachowuje pełną zdolność do podejmowania czynności prawnych.

Warto przy tym mieć na uwadze, że moment, w którym nabywa się zdolność do czynności prawnych, to ważna, ale wcale nie jedyna kwestia.

Kolejną ważną różnicą pomiędzy tymi dwoma kwestiami jest również sposób autoryzacji dokumentów drogą elektroniczną. W przypadku osób fizycznych stosuje się podpis elektroniczny, z kolei jeśli chodzi o osoby prawne, należy stosować pieczęć elektroniczną.

Opłata targowa – kiedy jest pobierana? Kto musi uiścić opłatę za sprzedaż na targowiskach?

Przez
Emil Zelma
-
0
opłata targowa

Opłata targowa dotyczy podmiotów sprzedających towary na targach. Muszą uregulować wszyscy, którzy prowadzą sprzedaż na terenie targowiska. Nie ma tu znaczenia, czy jesteś osobą fizyczną, prawną, czy inną jednostką organizacyjną.

Czym jest opłata targowa?

Głównym celem opłaty targowej jest pokrycie kosztów związanych z:

  • utrzymaniem,
  • organizacją,
  • zarządzaniem,

targowiska. Rozumie się przez to m.in. koszty związane z zapewnieniem porządku, a także ochroną, promocją targowiska oraz innymi usługami świadczonymi przez zarządcę terenu.

Ta opłata lokalna ma na celu:

  • utrzymanie porządku w miejscu, w którym odbywa się targ;
  • zapewnienie bezpieczeństwa zarówno sprzedawcom, jak i klientom;
  • promowanie lokalnego handlu.

Kto musi zapłacić opłatę targową?

Opłata targowa odnosi się do sprzedaży prowadzonej na świeżym powietrzu. Dotyczy również terenów przeznaczonych do handlu jak np. place, parkingi czy specjalnie do tego celu wyznaczone strefy. Nie dotyczy to sprzedaży prowadzonej w budynkach lub ich częściach, co oznacza, że sklepy, punkty sprzedaży w galeriach handlowych lub inne stałe placówki handlowe są z niej wyłączone.

Opłata targowa nie obejmuje się podmiotów, które świadczą w tych miejscach usługi. Dotyczy tylko i wyłącznie sprzedawców prowadzących na targowiskach sprzedaż.

Zwolnienie z opłaty targowej

Nie każdy musi uiszczać opłatę targową. Przepisy prawne dotyczące zwolnienia od opłaty targowej zawarte zostały w art. 16. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, od opłaty targowej są zwolnieni:

  • podmioty, które już płacą podatek od nieruchomości w związku z obiektami znajdującymi się na targowiskach.
  • rolnicy (oraz członkowie ich gospodarstw domowych) prowadzących handel w piątki oraz soboty zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o ułatwieniach w prowadzeniu handlu w piątki i soboty przez rolników i członków ich gospodarstw domowych.

W jaki sposób pobierana jest opłata za sprzedaż na targowisku? Ile ona wynosi?

Wójt (lub burmistrz, prezydent miasta – w zależności od tego, kto sprawuje władzę w danej jednostce organizacyjnej) jest odpowiedzialny za pobieranie opłaty targowej. Dotyczy to wszystkich opłat lokalnych. Stosowne zapisy zawarto w art. 8 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie właściwości organów podatkowych.

Jak co roku, w 2024 roku zasady poboru, terminy płatności i wysokość opłaty targowej określi radę gminy na drodze uchwały. Taki stan rzeczy wynika z art. 19 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Opłaty te nie mogą przekroczyć maksymalnej stawki ustalonej przez ustawodawcę na ten rok podatkowy.

Według obwieszczenia Ministra Finansów z 21 lipca 2023 r. dotyczącego górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2024 (Monitor Polski z 1 sierpnia 2023 r., poz. 774), opłata targowa w 2024 roku nie będzie mogła przekroczyć kwoty 1096,39 złotych dziennie.

Opłata targowa a sprzedaż w kilku miejscach

Obecnie nie ma jednoznacznego stanowiska dotyczącego opodatkowania kilku punktów sprzedaży opłatą targową. Pojawiają się pewne rozbieżności w tej kwestii.

Można spotkać się ze stanowiskiem, które zakłada jednorazowe opodatkowanie. Warto tu zwrócić uwagę na wyrok WSA w Gliwicach z 21 listopada 2017 roku I SA/Gl 883/17.

W innym podejściu opłata targowa powinna być pobierana od każdego punktu sprzedaży oddzielnie. Np. wg. wyroku NSA z 12 kwietnia 2022 roku III FSK 155/21.

Jak wykorzystywać Małą Księgowość w sprzedaży?

Przedsiębiorca zajmujący się handlem z pewnością skorzysta na korzystaniu z programu Mała Księgowość. Dzięki niemu nie tylko w prosty sposób rozliczysz podatek, czy składkę ZUS, ale również zapanujesz nad swoim towarem. Wygodny moduł 'Magazyn’ sprawia, że zawsze prawidłowo udokumentujesz sprzedaż, a ty nigdy nie pogubisz się w ewidencji.

Nowe kody tytułów ubezpieczeń ZUS od 5 sierpnia 2023 r.

Przez
Rafał Panas
-
0
kody tytułów ubezpieczeń

Ministerialne rozporządzenie zmieniło kody tytułów ubezpieczeń wykorzystywanego w dokumentach składanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Sprawdzamy, na czym polegają zmiany i kogo dotyczą. Gdzie znajdziesz kod tytułu ubezpieczenia?

Kody tytułów ubezpieczeń 2023

Kody tytułów ubezpieczeń to sześć cyfr, które podaje się w dokumentach zgłoszeniowych do ubezpieczenia w ZUS. Funkcjonują również pod nazwą 'kody zawodów’.

Pracodawca (płatnik składki na ubezpieczenia społeczne) ma obowiązek zgłosić pracownika do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego w ciągu 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczeń. To dzień rozpoczęcia pracy przez pracownika lub zleceniobiorcę. Podczas zgłoszenia pracodawca podaje kod tytułu ubezpieczenia. Przedsiębiorca samodzielnie zgłasza się do ubezpieczeń społecznych ZUS.

Należy użyć prawidłowego kodu, bo od tego zależy objęcie ochroną ubezpieczonej osoby. Kod zawodu możesz znaleźć w wyszukiwarce na stronie Publicznych Służb Zatrudnienia.

Nowe kody tytułów ubezpieczeń w 2023 roku

Nowe kody tytułów ubezpieczeń (oraz zmienione opisy kodów) wprowadziło Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z 3 lipca 2023 r., które weszło w życie 5 sierpnia 2023 r. To ważna aktualizacja, która dotyczy różnych grup ubezpieczonych. Wynika ze zmian w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej, które z kolei wprowadziła nowela ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Ponadto dotyczy regulacji wynikających z ustawy z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (dotyczą m.in. wprowadzenia urlopu opiekuńczego oraz zwiększenia wymiaru urlopu rodzicielskiego).

Uwaga! W przypadku dokumentów ubezpieczeniowych przekazywanych do ZUS za okresy przypadające przed 5 sierpnia 2023 r., stosuje się kody tytułu ubezpieczenia obowiązujące w okresach, których te dokumenty dotyczą.

Zmienione kody ubezpieczeń ZUS od 5 sierpnia 2023 r.

Nowe kody tytułu ubezpieczenia obowiązują dla następujących grup:

  • Kod 09 42 – osoba niepobierająca zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego z przyczyn określonych w art. 27 ust. 1 pkt 3–6 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, niepodlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, której nie dotyczy obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne;
  • Kod 18 23 – student lub doktorant, który odbywa kształcenie w Rzeczypospolitej Polskiej, absolwent, który odbywa w RP obowiązkowy staż, oraz odbywający kursy języka polskiego lub kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Zmiany w opisach kodów tytułów do ubezpieczeń od 5 sierpnia 2023 r.

Zmienione opisy niektórych istniejących kodów tytułów ubezpieczenia, które będą obowiązywać dla poniższych grup ubezpieczonych:

  • Kod 11 10 – żołnierz niezawodowy w służbie czynnej oraz żołnierz odbywający zawodową służbę wojskową w trakcie kształcenia;
  • Kod 18 11 – student lub doktorant, którego nie dotyczy obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
  • Kod 18 12 – doktorant, podlegający z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu, którego nie dotyczy obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne;
  • Kod 21 10 – dziecko, uczeń, absolwent odbywający w RP obowiązkowy staż oraz osoba odbywająca kurs języka polskiego lub kurs przygotowawczy do podjęcia nauki w języku polskim, niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
  • Kod 22 10 – kombatant lub osoba represjonowana albo działacz opozycji antykomunistycznej lub osoba represjonowana z powodów politycznych, których nie dotyczy obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne;
  • Kod 25 10 – emeryt lub rencista zamieszkały w RP, którego nie dotyczy obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
  • Kod 25 11 – emeryt lub rencista zamieszkały w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, którego nie dotyczy obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Kody tytułu ubezpieczeń komplementariuszy

Warto przypomnieć, że 1 stycznia 2023 r. został wprowadzony nowy tytuł do ubezpieczeń. Obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi i ubezpieczeniem zdrowotnym zostali objęci komplementariusze spółek komandytowo-akcyjnych.

Komplementariusz zgłasza się do ubezpieczeń z kodem tytułu ubezpieczenia rozpoczynającym się cyframi 05 43.

Zmiany w zakresie kodów tytułów ubezpieczeń od 2024 roku

To nie wszystko. Nowe kody tytułów ubezpieczeń pojawią się prawdopodobnie 1 stycznia 2024 r. Wprowadzi je kolejna nowelizacja rozporządzenia ministra rodziny i polityki społecznej. Projekt nowelizacji jest już gotowy, m.in. zakłada zmiany w części I 'Kod tytułu ubezpieczenia’ oraz w części IV 'Kod pracy o szczególnym charakterze’.

1...212223...105Strona 22 z 105

PoradnikBiznesu.pl to ogólnodostępny i bezpłatny serwis informacyjny skierowany do szeroko definiowanego biznesu. Jest rozwinięciem bloga programu Mała Księgowość Rzeczpospolitej cieszącego się popularnością od przeszło 20 lat. Wydawcą serwisu jest e-Kiosk SA.

Najnowsze

Jak wygląda odliczenie darowizny od podatku dochodowego 2025?

Rafał Panas - 0
Kto może odliczyć darowiznę od podatku, na co przekazać pieniądze, aby zmniejszyć daninę dla państwa, jak udokumentować darowiznę, czy taka optymalizacja podatku dostępna jest...

Ile zarabia żołnierz w polskiej armii w 2025 roku? Od stycznia zmiany w świadczeniu za długoletnią służbę

Rafał Panas - 0
6 000 zł brutto – tyle wynosi najniższe wojskowe wynagrodzenie w 2025 roku. Polski żołnierz może jednak zarobić o wiele więcej, do tego dochodzi...

Jakie warunki trzeba spełnić, żeby dostać świadczenie przedemerytalne 2024? Ile wynosi na rękę?

Rafał Panas - 0
Na jaką pomoc może liczyć osoba pozbawiona zatrudnienia na kilka lat przed emeryturą, która nie może znaleźć pracy? W grę wchodzi świadczenie przedemerytalne. Jednak...

Najchętniej czytane

Podatek od darowizny i spadku w 2025 roku. Kiedy nie trzeba płacić podatku za darowiznę w najbliższej rodzinie?

Anna Frankiewicz - 0
Podatek od darowizny jest obowiązkowy, nawet gdy dotyczy on najbliższej rodziny. Z tego artykułu dowiesz się, jak go wyliczyć, jakie są wolne kwoty od...

Nierejestrowana działalność gospodarcza. Jak zarabiać bez rejestracji?

Redakcja - 0
Firma na próbę, zarabianie bez firmy. Choć nierejestrowana działalność gospodarcza ma różne oblicza, pozostaje dobrym sposobem na przetestowanie pomysłu na biznes. Na czym dokładnie...

Czynny żal do Urzędu Skarbowego – kiedy należy go złożyć? Wzór

Redakcja - 0
Jak wygląda czynny żal? Wzór pozwoli szybciej go wypełnić. Zobacz, jak wygląda. Sprawdź, jakie warunki trzeba spełnić, aby można było złożyć czynny żal. Przeczytaj...

Na skróty

Copyright: eContentLab / e-Kiosk SA 2023