Strona główna Blog Strona 21

Jak wygląda nadawanie uprawnień w KSeF?

0
nadawanie uprawnień do ksef

Przeglądać, otrzymywać oraz wystawiać faktury ustrukturyzowane w systemie KSeF mogą nie tylko podatnicy, ale również inne uprawnione przez nich osoby. Jak wygląda nadawanie uprawnień do KSeF oraz jakie są rodzaje takich uprawnień? Przeczytasz o tym w naszym artykule.

KSeF to Krajowy System e-Faktur, który funkcjonuje od początku 2022 roku. Za jego pośrednictwem przedsiębiorcy mają możliwość wystawiania faktur ustrukturyzowanych (e-faktur). System został oparty na modelu poświadczeń, co oznacza, że każda osoba pracująca na systemie musi przejść przez etapy uwierzytelnienia i autoryzacji. Przeglądać, wystawiać i otrzymywać faktury może nie tylko podatnik, ale również osoby przez niego uprawnione, a więc na przykład: biura rachunkowe, księgowi, czy konkretne osoby fizyczne.

Rodzaje uprawnień w KSeF

W Krajowym Systemie e-Faktur podatnik może nadać innym podmiotom trzy rodzaje uprawnień:

  1. uprawnienia do nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z KSeF;
  2. uprawnienia do wystawiania lub dostępu do faktur ustrukturyzowanych;
  3. uprawnienia do wystawiania faktur ustrukturyzowanych.

Modele uprawnień

Uprawnienia nadawane do Krajowego Systemu e-Faktur można podzielić, uwzględniając kilka ich modeli:

  • standardowy model uprawnień;
  • samofakturowanie;
  • uprawnienia dla jednostek samorządów terytorialnych;
  • uprawnienia nadawane podatnikom będącym sprzedawcami – uprawnienia bezpośrednie;
  • uprawnienia nadawane przedstawicielom podatkowym – uprawnienia bezpośrednie;
  • uprawnienia nadawane dla komorników sądowych;
  • uprawnienia nadawane organom egzekucyjnym.

Podmioty i osoby uprawnione

Wśród podmiotów uprawnionych do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur znajdują się:

  • podatnicy;
  • podmioty wskazane przez przedsiębiorców;
  • organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi;
  • osoby fizyczne wskazane przez komorników i organy egzekucyjne;
  • osoby fizyczne wskazane w zawiadomieniu ZAW-FA o nadaniu uprawnień do korzystania z KSeF przez przedsiębiorców, organy egzekucyjne oraz komorników;
  • inne podmioty wskazane przez osoby fizyczne i korzystające z KSeF, które posiadają uprawnienia do nadawania dalszych uprawnień.

Zapomnij o papierze, podpisuj elektronicznie z pieczęcią kwalifikowaną

Sposoby nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z KSeF

Uprawnienia w Krajowym Systemie e-Faktur można nadawać, zmieniać i odbierać na dwa sposoby:

  1. elektronicznie – sposób przeznaczony dla podmiotów posiadających możliwość dokonania uwierzytelnienia elektronicznego; uprawnienia nadaje się, zmienia lub odbiera za pośrednictwem platformy ksef.mf.gov.pl; aby to zrobić, należy wskazać wymagany zakres danych;
  2. papierowo – metoda przewidziana dla podatników i podmiotów, którzy nie są osobami fizycznymi i nie mają możliwości dokonania uwierzytelnienia elektronicznego; aby nadać, zmienić lub odebrać uprawnienia, należy zawiadomienie o nadaniu lub odebraniu uprawnień do korzystania z KSeF na formularzu ZAW-FA do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Zawiadomienie papierowe dedykowane jest podmiotom, które nie posiadają: kwalifikowanego podpisu elektronicznego, kwalifikowanej pieczęci elektronicznej, profilu zaufanego, ani też unikalnego wygenerowanego przez KSeF tokenu.

Rodzaje uprawnień, sposoby ich nadawania, zmiany lub odbierania oraz wzór zawiadomienia, które pozwoli dokonać tych czynności, zostały zamieszczone w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2021 roku w sprawie korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur.

Aby uzyskać, zmienić lub odebrać uprawnienia do korzystania z systemu KSeF, należy podać następujące informacje:

  • numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;
  • dane podmiotu lub osoby fizycznej, którym będą przydzielone, zmienione lub odebrane uprawnienia;
  • rodzaj uprawnień.

Podsumowując, dostęp do Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) posiadają nie tylko podatnicy, ale również inne upoważnione przez nich podmioty. Za pośrednictwem tego systemu można wystawiać, odbierać i przeglądać faktury ustrukturyzowane.

Usługa hotelowa a VAT. Czy można odliczyć VAT z faktury za usługi hotelowe i gastronomiczne?

0

Wydatków poniesionych na realizację usług hotelowych, czy zakup posiłków nie uznaje się za podstawę do dokonania odliczeń od podatku VAT. Istnieje jednak pewien wyjątek od tej zasady, kiedy zachowasz prawo do odliczenia podatku VAT. Jak wygląda kwestia: usługa hotelowa a VAT?

Chociaż usługi hotelowe oraz zakup posiłków dla pracowników podczas ich pobytu na delegacji, czy wyjeździe służbowym uznaje się za koszt uzyskania przychodów, to nie można uznać ich za podstawę do dokonania odliczeń od podatku VAT. Wyjątek stanowią tak zwane usługi kompleksowe. Czym one są? Jak księgować noclegi i jedzenie? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej na temat kwestii usługa hotelowa a VAT.

Odliczenie VAT z faktur za usługi noclegowe

Ustawodawstwo mówi, że za koszt uzyskania przychodu można uznać wyłącznie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Przedsiębiorca powinien koszty te odpowiednio udokumentować, na przykład przy pomocy faktury.

Koszty poniesione na usługę hotelową mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu, jeśli miały bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Najczęściej takie wydatki generowane są podczas wyjazdów służbowych, delegacji, pobytów na szkoleniach lub konferencjach.

Chociaż usługi hotelowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to nie ma możliwości, aby podatnik odliczył od nich podatek VAT i na tej podstawie starać się o otrzymanie zwrotu różnicy podatku należnego.

Uregulowanie to sprawia, że faktura za usługi hotelowe musi zostać zaksięgowana po stronie kosztów w kwocie brutto.

Usługi kompleksowe podstawą do odliczenia VAT

Istnieje jednak pewien wyjątek od wskazanej we wcześniejszej części zasady. Jest nim tak zwana usługa kompleksowa. W tym przypadku nocleg traktowany jest jako składnik o charakterze pomocniczym, który wliczony jest w inną usługę występującą na fakturze.

Przykładem może być kilkudniowe szkolenie, które odbywa się w salach konferencyjnych konkretnego hotelu, w którym uczestnicy nocują i jedzą posiłki pomiędzy kolejnymi dniami szkolenia. Na fakturze znajduje się jedynie usługa szkoleniowa, w którą wliczone są koszty nie tylko samego szkolenia, ale również posiłków oraz noclegów.

Kiedy można odliczyć VAT od usług hotelowych lub restauracji?

Wydatki na usługi kompleksowe stanowią podstawę do dokonania odliczenia VAT. Noclegi i posiłki traktowane są tutaj jedynie jako wydatki o charakterze pomocniczym, poniesione w związku z inną usługą i nie wyszczególnia się ich na fakturze. Na dokumencie widnieje jedynie jedna zsumowana opłata tytułem usługi kompleksowej, na przykład szkolenia. Usługi kompleksowe są obecnie opodatkowane stawką w wysokości 8%.

Kiedy faktura za usługi hotelowe nie może być podstawą do odliczenia podatku VAT?

Podatku VAT za hotel lub restaurację nie odlicza się, kiedy występują one jako wydatki podstawowe i nie są powiązane z inną usługą kompleksową. Faktury, na których będą widniały pozycje tytułem opłat za posiłki lub noclegi są dla firmy kosztem, ale należy je zaksięgować w kwocie brutto.

Podsumowując, wydatki poniesione na wyżywienie lub noclegi pracownicze podlegają odliczeniu podatku VAT, ale jedynie w sytuacji, kiedy są częścią innej usługi, nazywanej „usługą kompleksową”.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Ile czasu na odliczenie VAT z faktury? Termin odliczenia VAT naliczonego

0
ile czasu na odliczenie vat

Przedsiębiorcom będącym czynnymi podatnikami VAT przysługuje możliwość obniżenia należnego podatku o podatek naliczony, a więc odliczenia podatku VAT. Ile czasu na odliczenie VAT przewidział ustawodawca? Co zrobić w przypadku przekroczenia terminu? Przeczytaj i sprawdź.

Posiadanie statusu czynnego podatnika VAT posiada jedną podstawową zaletę – możliwość odliczenia naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur zakupowych od wysokości podatku należnego. Taki zabieg pozwala obniżyć podstawę opodatkowania, a tym samym zapłacić niższy podatek dochodowy. Oczywiście odliczeń należy dokonać w odpowiednim terminie.

Termin odliczenia podatku naliczonego VAT według regulacji prawnych

Przedsiębiorcy będący czynnymi podatnikami VAT mają możliwość odliczenia kwoty naliczonego podatku VAT, który wynika z faktur zakupowych od wysokości podatku należnego. Generowanie kosztów pozwala na obniżenie podstawy opodatkowania, a więc przyczynia się w bezpośredni sposób do obniżenia wysokości koniecznego do zapłacenia podatku dochodowego.

Ważne jest jednak, że w koszty „wrzucać” można jedynie wydatki ściśle powiązane ze świadczonymi przez przedsiębiorcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Mogą to być zatem wydatki poniesione w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Ile czasu na odliczenie VAT z faktur zakupu

Zgodnie z zapisami artykułu 86. ustawy o VAT przedsiębiorcy mają prawo do odliczenia VAT w deklaracji składanej za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Przywilej ten powstaje jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Jeśli jednak podatnik VAT nie dokonał odliczenia za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, to ma prawo to zrobić za jeden z dwóch lub trzech kolejnych okresów rozliczeniowych.

W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy rozliczający się z podatku VAT w trybie miesięcznym, mają trzy miesiące na dokonanie odliczenia podatku, a przedsiębiorcy rozliczający się w trybie kwartalnym – dwa kwartały.

Termin odliczenia VAT po terminie przewidzianym w ustawie

Wyjątek od powyższej zasady stanowi sytuacja, kiedy przedsiębiorca otrzyma fakturę z opóźnieniem. Czasami brak dokumentu potwierdzającego zakup powoduje brak możliwości odliczenia VAT-u w terminie.

W takich sytuacjach należałoby stosować się do interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 września 2013 roku (IPPP3/443-538/13-2/LK), która wskazuje, że przedsiębiorca, który nie otrzymał faktury zakupowej w terminie pozwalającym mu na terminowe zrealizowanie obowiązku podatkowego, ma prawo do odliczenia podatku VAT zgodnie z datą otrzymania dokumentu.

Sytuacja jest bardziej skomplikowana, kiedy podatnik zgubi faktury przed dokonaniem ich rozliczenia i odnajdzie je dopiero po terminie ustawowym. W takim wypadku jedynym wyjściem pozwalającym na odliczenia podatku VAT będzie wprowadzenie korekty pliku JPK_V7. Taka korekta nie może zostać wprowadzona później niż w ciągu 5 lat od początku roku,  w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podsumowując, czynni podatnicy podatku VAT mają prawo do dokonania odliczeń podatkowych, dzięki czemu mogą zapłacić niższy podatek. Muszą jednak zrobić to w odpowiednim terminie.

Pieczęć kwalifikowana – wygodne rozwiązanie dla Twojej firmy

Pieczęć kwalifikowana to usługa zaufania przeznaczona dla osób prawnych. Za jej pomocą potwierdzisz, że dokument jest autentyczny i nie został naruszony. To niezawodne narzędzie w kontaktach z kontrahentami i wewnętrznych działaniach firmy. Pieczęć elektroniczną pochodząca od kwalifikowanego dostawcy zaufania kupisz na pieczeckwalifikowana.pl. Jest absolutnie niezbędna, jeśli chcesz wygodnie korzystać z KSeF.

Podatki lokalne i opłaty lokalne – wysokość i terminy zapłaty

0
podatki lokalne

Dochody pochodzące z podatków i opłat lokalnych zasilają budżety gmin. Dzięki nim jednostki samorządów terytorialnych mogą realizować własne cele. Jakie rodzaje opłat lokalnych występują w Polsce? Co charakteryzuje podatki lokalne?

Kwestie dotyczące podatków lokalnych zostały uregulowane w ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie z jej zapisami dochody pochodzące z opłat dokonanych tytułem:

  • podatku od nieruchomości,
  • podatku od środków transportowych,
  • podatku rolnego,
  • podatku leśnego,
  • opłaty targowej,
  • opłaty uzdrowiskowej,
  • opłaty miejscowej,
  • opłaty od posiadania psów,
  • opłaty reklamowej,

stanowią dochody własne gmin.

Podatki lokalne

Podatek od środków transportowych

Podatek lokalny od środków transportowych należy odprowadzić, jeśli posiada się:

  • samochód ciężarowy;
  • ciągnik siodłowy przystosowany do używania łącznie z przyczepą lub naczepą;
  • ciągnik balastowy przystosowany do używania łącznie z przyczepą lub naczepą;
  • przyczepę;
  • naczepę.

Podatnikami podatku od środków transportowych są ich właściciele, posiadacze lub podmioty, na które środki te zostały zarejestrowane. Mogą nimi być osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Stawki podatków uchwalane są przez rady gmin, ale nie mogą być wyższe, niż wskazuje na to wartość graniczna określona w ustawie. Podatki lokalne od środków transportowych płaci się w dwóch ratach w terminach do 15 lutego i 15 września każdego roku.

Podatek od nieruchomości

Podatek od nieruchomości zobowiązani są zapłacić:

  • właściciele,
  • użytkownicy wieczyści,
  • samoistni posiadacze,
  • (w niektórych przypadkach) posiadacze zależni nieruchomości lub ich części stanowiących własność Skarbu Państwa,
  • (w niektórych przypadkach) jednostki samorządu terytorialnego.

Przedmiotem opodatkowania są:

  • grunty,
  • budynki lub ich części,
  • budowle, lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wysokości podatków od nieruchomości ustalane są w drodze uchwały przez radę gminy. Osoby fizyczne płacą podatek w 4 ratach (do: 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada), a osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – co miesiąc.

Podatek rolny

Podatek rolny płacony jest przez:

  • właścicieli gruntów rolnych;
  • posiadaczy samoistnych gruntów rolnych;
  • użytkowników wieczystych gruntów rolnych;
  • posiadaczy gruntów, które są własnością Skarbu Państwa;
  • dzierżawców gruntów gospodarstwa rolnego.

Ustawodawca określa dwie stawki podatkowe:

  1. dla gruntów gospodarstwa rolnego – równowartość pieniężna 2,5 q żyta (od 1 ha przeliczeniowego);
  2. dla pozostałych gruntów rolnych, które podlegają podatkowi rolnemu – równowartość pieniężna 5 q żyta (od 1 ha).

Podatek opłaca się w 4 proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego ratach w terminach do: 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada.

Podatek leśny

Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym stanowią grunty leśne, które przeznaczone są na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna. (w niektórych przypadkach) Podatek lokalny leśny, zobowiązani są zapłacić:

  • właściciele lasów;
  • posiadacze samoistni lasów;
  • użytkownicy wieczyści lasów;
  • posiadacze lasów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Określone zostały 2 stawki podatku leśnego:

  1. od 1 ha – równowartość pieniężna 0,220 m3 drewna obliczona według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy;
  2. dla lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych – 50% stawki określonej wyżej.

Należy jednak podkreślić, że rada gminy ma możliwość obniżenia średniej ceny sprzedaży drewna przyjmowanej za podstawę obliczania wysokości podatku leśnego na obszarze gminy i tym samym odciążyć budżety podatników.

Osoby fizyczne płacą podatek lokalny leśny w 4 proporcjonalnych do czasu trwania umowy ratach w terminach do: 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej płacą podatek za poszczególne miesiące.

Opłaty lokalne

Opłata targowa

Opłata targowa nie jest obowiązkową i nie występuje we wszystkich gminach. Rady gmin mają możliwość ją wprowadzić w drodze uchwały. Taką opłatę są zobowiązane zapłacić:

  • osoby fizyczne,
  • osoby prawne,
  • jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej,

które sprzedają na targowiskach, ale poza budynkami i obiektami, za które opłaca się podatek od nieruchomości.

Zasady ustalania, poboru i terminy płatności opłaty targowej ustalane są przez radę gminy.

Opłata uzdrowiskowa

Opłatę uzdrowiskową powinna zapłacić każda osoba fizyczna, która zdecydowała się przebywać dłużej niż dobę w miejscowościach uzdrowiskowych. Mowa tutaj o pobycie w celach: zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych.

Wysokości stawek opłaty uzdrowiskowej, terminy jej płatności, zasady ustalania i poboru ustalane są przez radę gminy.

Jeśli gmina zdecyduje się na pobieranie opłaty uzdrowiskowej, to nie ma prawa żądać od tych samych osób opłacenia opłaty miejscowej.

Opłata miejscowa

Opłata miejscowa może zostać wprowadzona przez radę gminy w drodze uchwały. W takim wypadku do zapłaty opłaty będą zobowiązane osoby fizyczne, które przebywają dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach o statusie obszaru ochrony uzdrowiskowej, lub w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne albo walory krajobrazowe.

Wysokość, zasady ustalania i poboru oraz terminy odprowadzenia opłaty miejscowej ustalane są przez radę gminy.

Opłata od posiadania psów

Opłata od posiadania psów obowiązuje każdą osobę, która posiada psa i mieszka w gminie, gdzie taka opłata obowiązuje. Nie ma konieczności odprowadzania opłaty za psy asystujące. Opłaty nie zapłacą również osoby z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz osoby po 65. roku życia, które samodzielnie prowadzą gospodarstwo domowe.

Obecnie maksymalna kwota opłaty to 150,93 złotych rocznie. Ostateczna jej wysokość zależy od ustaleń władz gminy.

Opłata reklamowa

Opłata reklamowa może zostać wprowadzona przez rady gmin, dla których obowiązują zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. Opłatę są zobowiązani zapłacić właściciele nieruchomości, użytkownicy wieczyści i posiadacze nieruchomości, na których terenie umieszczono tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe.

Podsumowując, podatki lokalne i opłaty lokalne to świadczenia przymusowe i bezzwrotne. Środki z nich pochodzące powiększają budżety gmin. W przypadku tych rodzajów danin jednostki samorządów terytorialnych posiadają władztwo podatkowe.

Umowa agencyjna – wszystko, co warto wiedzieć! Rodzaje, wynagrodzenie, podatki

0
umowa agencyjna

Umowa agencyjna zawierana jest pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, gdzie jeden jest zleceniodawcą, a drugi przyjmującym zlecenie. Na mocy tej umowy agent podejmuje się stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów na rzecz lub w imieniu zleceniodawcy. Co ciekawe, podlega zarówno opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i również podatkiem dochodowym. Co jeszcze warto wiedzieć na ten temat? Przeczytaj!

Czym jest umowa agencyjna?

Umowa agencyjna to porozumienie pomiędzy przyjmującym zlecenie (nazywanym „agentem”) i zleceniodawcą. Agent powinien prowadzić działalność gospodarczą i na mocy umowy agencyjnej zobowiązywać się do stałego pośredniczenia przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie lub do zawierania tych umów w jego imieniu. Agent świadczy swoje usługi za wynagrodzeniem.

Umowa agencyjna – Kodeks cywilny

Umowa agencyjna została uregulowana w artykułach 758-764 Kodeksu cywilnego. To jeden z rodzajów umów cywilnoprawnych.

Rodzaje umowy agencyjnej

Zgodnie z zapisami Kodeksu cywilnego, wyróżnić można dwa rodzaje umowy agencyjnej:

  1. agencję połączoną z pełnomocnictwem – przedmiotem umowy jest dokonywanie przez agenta czynności prawnych w imieniu podmiotu dającego zlecenie;
  2. umowę agencyjną pośredniczą – przedmiotem takiej umowy jest pośredniczenie w kontaktach pomiędzy klientem a zleceniodawcą.

Umowa agencyjna a wynagrodzenie

Agent pracuje za wynagrodzeniem. Oznacza to, że przysługuje mu prawo do wynagrodzenia określonego w umowie. Jeśli w dokumencie nie zawarto informacji o wynagrodzeniu, to agent ma prawo do otrzymania prowizji.

Prowizja ta powinna być zależna od ilości lub wartości zawartych przez agenta umów oraz ustalana jest na podstawie wartości rynkowej rodzaju czynności podejmowanych przez agenta w miejscu prowadzenia przez niego działalności.

Istnieją dwie sytuacje, kiedy agent może dochodzić swojego wynagrodzenia po rozwiązaniu umowy agencyjnej:

  1. kiedy agent lub dający zlecenie otrzymał od klienta zwerbowanego przez agenta propozycję zawarcia umowy przed rozwiązaniem umowy agencyjnej;
  2. kiedy do zawarcia umowy z klientem doszło w przeważającej mierze w wyniku działalności agenta w okresie trwania umowy agencyjnej.

Jeśli agent w czasie trwania umowy agencyjnej pozyskał nowych klientów lub doprowadził do istotnego wzrostu obrotów z dotychczasowymi klientami, a dający zlecenie czerpie korzyści z umów zawartych z tymi klientami po rozwiązaniu umowy agencyjnej, to agent ma prawo do żądania świadczenia wyrównawczego. Wysokość takiego świadczenia nie może być wyższa niż wartość średniorocznego wynagrodzenia uzyskanego w okresie ostatnich 5 lat współpracy.

Umowa agencyjna a przychód

Przychody z tytułu umowy agencyjnej zarówno te wynikające z wynagrodzenia określonego w umowie, jak również te wpływające na konto agenta tytułem prowizji, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Takie postępowanie w sposób bezpośredni wynika z artykułu 14 ustawy o PIT.

Wartość wynagrodzenia powinna wynikać z wystawionej faktury sprzedaży. Tę wystawia się na koniec okresu rozliczeniowego określonego w umowie, chyba że zapisy umowne stanowią inaczej. W przypadku rozliczenia z fiskusem w postaci KPiR wynagrodzenie ujmuje się w kolumnie 7, a więc tej dotyczącej sprzedaży towarów i usług.

Umowa agencyjna a VAT

Przychód ze świadczenia usług z tytułu umowy agencyjnej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Dzieje się tak, ponieważ zgodnie z artykułem 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Umowa agencyjna – na jakich warunkach pracują pośrednicy?

Stronami w umowie agencyjnej mogą być wyłącznie przedsiębiorcy. Jeden z nich jest zleceniodawcą, a drugi zleceniobiorcą, którego zadaniem jest pozyskiwanie dla zleceniodawcy nowych klientów. Klientem może być zarówno konsument, jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, które nie posiadają osobowości prawnej.

Agenci pracują za wynagrodzeniem, które może przyjąć charakter stały i ściśle określony w umowie lub prowizyjny.

Agent może pracować w charakterze pełnomocnika i zawierać w imieniu zleceniodawcy umowy z klientami lub być wyłącznie pośrednikiem.

Zadaniem pośredników jest podejmowanie działań mających skutkować doprowadzeniem do zawarcia umowy bezpośredniej pomiędzy klientem a zleceniodawcą. Pośrednik nie ma kompetencji do zawierania umów z klientem w imieniu dającego zlecenie.

Jak prawo chroni agenta, a jak dającego zlecenie?

Umowa agencyjna jest stosunkiem cywilnoprawnym. Rozstrzygnięć jej dotyczących należy więc poszukiwać w Kodeksie cywilnym oraz Kodeksie postępowania cywilnego. W sprawach nimi nieuregulowanych pomóc może orzecznictwo sądów.

Podsumowując, umowa agencyjna jest jednym z rodzajów umów cywilnoprawnych. Może zostać zawarta pomiędzy dwoma przedsiębiorcami. Agent może być pośrednikiem lub pełnomocnikiem swojego zleceniodawcy.

PUE ZUS logowanie – jak zalogować się do serwisu ZUS przez profil zaufany, bankowość elektroniczną, e-mail?

0
zus logowanie

Platforma ZUS powala komunikować się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, składać pisma, odbierać urzędowe decyzje i potwierdzenia złożenia dokumentów. Portal jest szczególnie przydatny dla przedsiębiorców, ale może skorzystać z niego każdy obywatel. Sprawdź, jak założyć konto w narzędziu. Jak wygląda logowanie do ZUS? Poznaj nowy sposób logowania przez mObywatela.

PUE ZUS – logowanie

Do wejściu na stronę logowania PUE ZUS zobaczymy cztery możliwe sposoby logowania:

zus logowanie

  • login i hasło PUE;
  • profil zaufany (tu znajdziemy dodatkowe opcje logowania m.in przez eDowód i mObywatela);
  • kwalifikowany podpis elektroniczny;
  • bankowość elektroniczną;

Po poprawnym zalogowaniu do systemu zobaczymy panel główny. Będą tu widoczne wszelkie wiadomości pochodzące z ZUS, można też przygotować i podpisać pisma i dokumenty i przekazać je do ZUS-u.

Można także nadać pełnomocnictwo i upoważnienia innej osobie do obsługi konta PUE ZUS. Można też ustawić subskrypcję wiadomości, by otrzymywać informacje (SMS-em lub emailem) o zdarzeniach w PUE. W PUE ZUS można też złożyć wnioski takie jak Rodzina 500+ czy dobry Start. Można też umówić się na wizytę w placówce ZUS.

Poniżej opiszemy krok po kroku jak zalogować się do Platformy Usług Elektronicznych ZUS za pomocą wszystkich możliwych sposobów. 

ZUS logowanie – przez login i hasło PUE

  1. Wejdź na stronę ZUS.
  2. Kliknij żółty przycisk 'Zaloguj się do PUE’ na górze strony.
  3. W Panelu 'Zaloguj do PUE’ podaj login i hasło wybrany przy rejestracji.
  4. Kliknij 'Zaloguj’.

ZUS logowanie – przez profil zaufany

Wybierając tę opcję logowania, zobaczysz dodatkowe możliwości. Możesz zalogować się do PUE ZUS w każdy ze sposobów, który możesz wybrać, aby zalogować się do profilu zaufanego gov.pl. Są to:

  • login i hasło do profilu zaufanego;
  • bankowość elektroniczna;
  • aplikacja mObywatel;
  • e-Dowód;
  • USE eID.

 

logowanie zus profil zaufany

Zdecyduj, którą opcję chcesz wykorzystać.

Profil zaufany

Po wybraniu tej opcji zostaniesz przeniesiony na stronę profilu zaufanego gov.pl. Tutaj:

  1. Wpisz nazwę użytkownika lub adres e-mail i hasło, których użyłeś przy tworzeniu profilu.
  2. Kliknij 'Zaloguj się’.

Lub:

  1. Wybierz opcję 'Zaloguj się przez bank’.
  2. Wybierz swój bank.
  3. Zaloguj się na swoje konto bankowe.
  4. Potwierdź profil zaufany z poziomu swojego banku.

Bankowość elektroniczna

  1. Wybierz swój bank.
  2. Zaloguj się na swoje konto bankowe.
  3. Potwierdź profil zaufany z poziomu swojego banku.

Aplikacja mObywatel

Logowanie przez aplikację mObywatel wygląda inaczej w zależności od tego, czy stronę otworzymy na komputerze, czy na telefonie.

Na komputerze:

  1. Zaloguj się do aplikacji mObywatel.
  2. W dolnej części ekranu wybierz ikonę z kodem QR.
  3. Zeskanuj kod ze strony.

Na telefonie:

  1. Kliknij przycisk 'Skopiuj kod’.
  2. Zaloguj się do aplikacji mObywatel.
  3. W dolnej części ekranu wybierz ikonę z kodem QR.
  4. Wklej kod w pole tekstowe.

e-Dowód

Wybierając tę opcję, będziesz potrzebować smarfona z modułem NFC i aplikacją eDO App. Aby jej użyć:

  1. Zeskanuj kod QR lub przepisz numer pod kodem.
  2. Postępuj zgodnie z poleceniami na ekranie smartfonu.

Możesz też wykorzystać czytnika NFC podłączonego do komputeraz z zainstalowanym oprogramowaniem e-dowodu. W tym celu:

  1. Podłącz czytnik NFC do komputera.
  2. Umieść dowód na czytniku. Pozostaw go tam do zakończenia logowania. 
  3. Otworzy się okno oprogramowania dowodu. Wpisz tam numer CAN  i kliknij przycisk 'Dalej’.
  4. W prawym, dolnym rogu monitora pojawi się komunikat o poprawnym załadowaniu certyfikatów. Ikona oprogramowania dowodu zmieni kolor na czerwony. 
  5. Kliknij przycisk 'Zaloguj się’. 
  6. Pojawi się okno z certyfikatem identyfikacji. Kliknij przycisk OK.
  7. W oknie przeglądarki lub na czytniku wpisz 4-cyfrowy kod PIN i kliknij 'OK’.

USE eID

To opcja przeznaczona dla obywateli innych krajów Unii Europejskiej, pozwalająca im używać dowodów ze swoich krajów do logowania do profilu zaufanego.

ZUS logowanie – kwalifikowany podpis elektroniczny

Jeśli masz podpis Szafir, możesz wybrać go, żeby dostać się na swoje konto ZUS. W tym celu:

  1. Umieść kartę w czytniku kart kryptograficznych.
  2. Kliknij przycisk 'Podpis oświadczenie’.

ZUS logowanie – przez bankowość elektroniczną

  1. Wybierz swój bank.
  2. Zaloguj się na swoje konto bankowe.
  3. Potwierdź profil zaufany z poziomu swojego banku.

Uwaga! Jedyne banki, przez które możesz zalogować się do PUE z tego poziomu to:

  • Inteligo,
  • Citi Handlowy,
  • Millenium,
  • BOŚ,
  • PKO BP.

Jeśli Twojego banku nie ma na tej liście, możesz zalogować się przez bankowość z poziomu profilu zaufanego (ten sposób omówiliśmy wyżej).

ZUS logowanie i rejestracja

Do kontaktu z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych służy internetowa Platforma Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Żeby się do niej zalogować po raz pierwszy potrzebna będzie rejestracja.

Żeby to zrobić, na stronie www.zus.pl trzeba odnaleźć przycisk Zarejestruj się w PUE.

 

rejestracja zus

Po jego kliknięciu trzeba będzie wybrać rodzaj profilu: dla osoby prywatnej lub dla firmy.

wybór rejestracji zus

Rejestracji dokonujemy przy pomocy profilu zaufanego, kwalifikowanego podpisu elektronicznego albo bankowości elektronicznej. 

 

rejestracja zus dla przedsiębiorców

Uwaga! Rejestracja za pomocą bankowości elektronicznej może być tymczasowo niedostępna.

Jeśli nie możemy skorzystać z żadnej z tych możliwości, trzeba skorzystać z formularza rejestracyjnego. To formularz elektroniczny. Jeśli rejestrujący nie ma podpisu elektronicznego lub podobnego potrzebnego do weryfikacji, to może jej dokonać w placówce ZUS albo podczas e-wizyty w ZUS.

rejestracja zus formularz

Oczywiście rejestracji można dokonać poprzez profil zaufany, kwalifikowany podpis elektroniczny czy e-dowód.

Po rejestracji profilu, na podany adres e-mail lub nr telefony system wyśle login i hasło do logowania.

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych

0
Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych ma za zadanie ułatwić i przyspieszyć przepływ informacji i pracę w instytucjach państwowych. Podpowiadamy, co warto o nim wiedzieć!

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych zostało wprowadzone do polskiego ustawodawstwa nowelizacją Prawa o notariacie ze stycznia 2018 roku. W praktyce rozpoczęło swoje funkcjonowanie w kwietniu 2018 roku. W bazie znajdują się kopie aktów notarialnych dotyczące głównie wpisów przedsiębiorców do KRS, ale również wypisów, odpisów i poświadczeń.

Czym jest Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych?

Początkowo w Centralnym Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych gromadzone i przechowywane były elektroniczne wypisy aktów notarialnych zawierające w swojej treści dane stanowiące podstawę wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Od początku marca 2023 roku w CREWAN-ie znajdują się również elektroniczne wypisy aktów notarialnych, zarejestrowanych aktów poświadczenia dziedziczenia oraz zarejestrowanych europejskich poświadczeń spadkowych. Oprogramowanie CREWAN zostało zapewnione przez Krajową Radę Notarialną.

CREWAN i inne zmiany – nowelizacja ustawy Prawo o notariacie

Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych (CREWAN) funkcjonuje od 9 kwietnia 2018 roku. Zostało wprowadzone do polskiego porządku prawnego nowelizacją Prawa o notariacie, wynikającej z ustawy z 26 stycznia 2018 roku o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw mających na celu wprowadzenie ułatwień w postępowaniu rejestrowym.

Wszystkie rodzaje dokumentów, które powinny się znaleźć w Centralnym Repozytorium Wypisów Aktów Notarialnych, notariusze są obowiązani umieścić w formie wypisu w Repozytorium niezwłocznie po ich sporządzeniu. Kiedy dokument znajdzie się w Repozytorium, generowane jest zawiadomienie zawierające: numer dokumentu oraz datę i godzinę rejestracji. Zawiadomienie drukowane jest w dwóch egzemplarzach – jeden trafia do strony czynności notarialnej, drugi należy dołączyć do oryginału aktu notarialnego.

Wprowadzenie CREWAN to spore ułatwienie dla przedsiębiorców, którzy dokonują rejestracji swoich spółek w KRS-ie, ale również dla notariuszy, sędziów i innych organów państwowych uprawnionych na podstawie szczególnych przepisów do dostępu do Repozytorium.

Do czego potrzebny jest wypis elektroniczny aktu notarialnego?

Akty notarialne mogą być sporządzone wyłącznie przez notariusza. Ich oryginały przechowywane są w archiwach kancelarii notarialnych. Elektroniczny wypis aktu notarialnego to dosłowne powtórzenie oryginału dokumentu, ale z tym zastrzeżeniem, że nie umieszcza się w nim poprawek i przekreśleń, które znajdują się na oryginalnym dokumencie. Taki wypis opatrzony jest kwalifikowanym podpisem elektronicznym i umieszczany w Repozytorium.

Wypisy są równowartościowymi powtórzeniami oryginałów. Mają takie samo znaczenie. Można się nimi posługiwać w sądach i urzędach. Są niezbędnymi elementami podczas dokonywania czynności związanych z działaniem Krajowego Rejestru Sądowego.

Wypis elektroniczny a postępowanie rejestrowe

Od 2020 roku podmioty zobowiązane do rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym robią to zdalnie. Przez system teleinformatyczny mogą też składać wszelką dokumentację, wnioski i inne pisma urzędowe.

Wcześniej przedsiębiorcy chcący dokonać rejestracji, przy składaniu wniosku musieli przedstawić numer elektronicznej wersji aktu notarialnego. Musiał on być zgodny z tym nadanym w Centralnym Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych.

Podsumowując, Centralne Repozytorium Elektronicznych Wypisów Aktów Notarialnych funkcjonuje od kwietnia 2018 roku. Jego zadaniem jest umożliwienie wykonywania elektronicznych wypisów, odpisów i wyciągów notarialnych sporządzonych w Polsce. Taka forma ma uprościć i usprawnić proces rejestracji w KRS.

Zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3a. Sprawdź, jak wypełnić formularz

0
zus z3a

Formularz ZUS Z-3a to ważny dokument związany z ubezpieczeniami społecznymi. Służy do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego, zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego dl a osób, które nie są pracownikami.

ZUS Z-3a, czyli zaświadczenie płatnika składek

Zaświadczenie ZUS Z-3a, które dotyczy osób ubezpieczonych, ale nie będących pracownikami, jest istotnym dokumentem dla wielu grup zawodowych. Służy do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego, zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego.

Druk ten nie dotyczy osób prowadzących działalność pozarolniczą, osób współpracujących z nimi ani duchownych (do tego, jak się jeszcze dowiesz, wykorzystujemy inny dokument). Obecna wersja formularza Z-3a obowiązuje od 26 kwietnia 2023 roku.

Należy zaznaczyć, że istnieją dwa warianty wypełnienia tego dokumentu: wersja papierowa oraz cyfrowa w Platformie Usług Elektronicznych ZUS (ZUS PUE). Papierowa forma formularza jest wciąż dostępna i można ją otrzymać w lokalnych oddziałach ZUS lub pobrać ze strony internetowej instytucji. Niemniej, coraz bardziej popularnym i wygodnym wyborem jest wypełnienie ZUS Z-3a online za pośrednictwem ZUS PUE. To rozwiązanie pozwala uniknąć tradycyjnych wydruków i istotnie przyspiesza proces.

Kiedy należy wypełnić zaświadczenie Z-3a dla zleceniobiorcy?

Przepisy nie określają konkretnej daty składania tego zaświadczenia. Niemniej jednak, powszechnie uznaje się, że pracodawcy powinni dostarczyć te dokumenty bezzwłocznie. Taki stan rzeczy wynika stąd, iż wypłata świadczeń przez ZUS następuje w ciągu maksymalnie 30 dni od złożenia niezbędnych dokumentów do potwierdzenia uprawnień do tych świadczeń.

Warto jednak zauważyć, że sytuacja wygląda nieco inaczej wówczas, gdy pracownik najpierw otrzymuje wynagrodzenie chorobowe od pracodawcy na podstawie jednego zwolnienia lekarskiego, a dopiero później przysługuje mu zasiłek z ZUS-u. W takim wypadku zaświadczenie ZUS Z-3 jest dostarczane już po wypłaceniu wynagrodzenia.

Podstawowy dokument, tzn. ZUS Z-3, jest przeznaczony dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Natomiast zaświadczenia ZUS Z-3a i ZUS Z-3b są przeznaczone dla innych grup ubezpieczonych.

Generalnie, zaświadczenie ZUS Z-3a jest przygotowywane w przypadku:

  • osób pobierających stypendium sportowe,
  • osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług,
  • funkcjonariuszy celnych,
  • osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego zawieszenia,
  • osób sprawujących opiekę nad dziećmi na podstawie umowy uaktywniającej,
  • członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych,
  • osób wykonujących pracę nakładczą,
  • słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej pobierających stypendium,
  • posłów lub senatorów pobierających uposażenie,
  • osób pobierających stypendium w okresie odbywania stażu, szkolenia lub przygotowania zawodowego,
  • osób odbywających służbę zastępczą.
Obowiązek przygotowania Zaświadczenia ZUS Z-3a spoczywa na płatnikach składek, którzy:

  • nie mają upoważnienia do wypłaty zasiłku, np. przykład pracodawców zatrudniających mniej niż 21 pracowników;
  • przekazują wypłatę zasiłku do ZUS po ustaniu zatrudnienia.

Ważne jest poprawne wypełnienie tego dokumentu, aby uniknąć konieczności ponownego jego wypełniania przez ZUS, co może prowadzić do błędów w obliczeniach i zawyżenia podstawy wymiaru zasiłku z winy płatnika.

Formularz ZUS Z-3b

zus z3b

Z kolei jeśli chodzi o zaświadczenie ZUS Z-3b, to dokument ten sporządza się dla:

  • osób wykonujących pozarolniczą działalność,
  • osób duchownych,
  • osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Formularz ZUS Z3A w wersji do edycji przed drukiem znajdziesz tutaj.

Jak wypełnić ZUS Z-3a? Wersja papierowa i ZUS PUE

zus z3a

ZUS Z-3a to dokument, który zawiera wiele ważnych informacji dotyczących osoby ubezpieczonej i płatnika składek. Kluczowe elementy, które powinny być wypełnione poprawnie na formularzu to:

Dane rejestracyjne płatnika składek zgodne z ZUS ZPA lub ZUS ZFA

Formularz Z-3a zawiera dane identyfikacyjne płatnika składek. Te informacje muszą być zgodne z danymi zawartymi w innych dokumentach, takich jak ZUS ZPA lub ZUS ZFA.

Dane rejestracyjne zleceniobiorcy zgodne z ZUS ZUA

ZUS Z-3a zawiera również dane osoby ubezpieczonej, czyli zleceniobiorcy. Te informacje muszą być zgodne z danymi z ZUS ZUA.

Okres ubezpieczenia

Dokument ZUS Z-3a powinien zawierać informacje o okresach ubezpieczenia, które są istotne dla ustalenia prawa do zasiłku chorobowego.

Okresy niezdolności do pracy

Informacje o okresach niezdolności do pracy są kluczowe dla ustalenia prawa do zasiłku chorobowego. Obejmuje to również informacje o niezdolności wynikłej z wypadku przy pracy.

Informacja o ZUS eZLA

Jeśli do dokument jest dołączany ZUS eZLA, również te dane powinny być uwzględnione.

Liczba ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego w zakładzie pracy

Zaświadczenie zawiera informacje o liczbie ubezpieczonych objętych ubezpieczeniem chorobowym w danym zakładzie pracy.

Informacje o zawartych ze zleceniobiorcą umowach cywilnych

Dokument zawiera również informacje o zawartych umowach cywilnych, które mogą wpływać na prawo do świadczeń.

Inne informacje, które mogą wpływać na prawo do świadczeń

W zaświadczeniu ZUS Z-3a powinny pojawić się wszystkie inne informacje, które mogą mieć znaczenie z punktu prawa do świadczeń.

Formularz ZUS Z3A w wersji do edycji przed drukiem znajdziesz tutaj.

Złożenie zaświadczenia ZUS Z-3a nie oznacza natychmiastowej wypłaty świadczenia. Czas oczekiwania, po którym osoba ubezpieczona zyskuje prawo do zasiłku chorobowego to w przypadku obowiązkowo ubezpieczonych 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, podczas gdy w przypadku dobrowolnie ubezpieczonych uprawnienie to nabywa się po 90 dniach. Wyjątki od tej reguły i szczegółowe informacje można znaleźć w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Jaki jest podatek od darowizny w 2024 roku? Czy zapłacisz podatek za darowiznę od rodziców?

0
podatek od darowizny

Podatek od darowizny jest obowiązkowy, nawet gdy dotyczy on najbliższej rodziny. Z tego artykułu dowiesz się, jak go wyliczyć, jakie są wolne kwoty od podatku oraz jakie są konsekwencje niezgłoszenia darowizny. Sprawdź, jak skorzystać ze zwolnienie z podatku od darowizn.

Podatek od darowizny – na czym polega darowizna?

Żeby mówić o skutkach niezgłoszenia darowizny, przypomnijmy sobie, czym jest darowizna. Zgodnie z zapisami ustawy o podatku od spadku i darowizn, a także kodeksu cywilnego, darowizna jest umową, w której darczyńca zobowiązuje bezpłatnie przekazać świadczenie na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Żeby darowizna mogła dojść do skutku, obdarowany musi wyrazić zgodę na to, by przyjąć od darczyńcy majątek. Sam powód przekazania darowizny pod względem skutków podatkowych nie ma znaczenia.

Podatek od darowizny – umowa darowizny

Umowa darowizny jest rodzajem umowy cywilnoprawnej. Jej zawieranie nie jest konieczne w każdym przypadku przekazywania darowizny i tradycyjnie nie zawiera się jej w przypadku mniej wartościowych darowizn. Stosuje się ją zwykle w przypadku przekazania większych sum pieniędzy, a także samochodów lub nieruchomości, jak domy czy mieszkania.

To, czy zawrzemy umowę, nie ma wpływu na opodatkowanie darowizny.

Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj Kiedy należy zawrzeć umowę darowizny?

Podatek od darowizny 2024. Grupy podatkowe

W przypadku darowizny trzeba zapłacić podatek. To, jaki podatek od darowizny zapłacimy, zależy od tego, jaki jest stopień pokrewieństwa między darczyńcą a obdarowanym. Pod względem podatkowym obdarowanych dzieli się na trzy grupy:

  • grupa pierwsza: najbliższa rodzina, tj. małżonek (obecny, nie były), zstępni (np. syn, córka, wnuki, prawnuki), wstępni (np. matka, ojciec, dziadkowie), rodzeństwo, pasierb, ojczym, macocha, teściowie, zięć, synowa;
  • grupa druga: dalsza rodzina, tj. zstępni rodzeństwa (np. siostrzeniec, bratanek), rodzeństwo rodziców (np. wuj, ciotka), zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa (np. mąż siostry), rodzeństwo małżonków (np. brat żony – szwagier), małżonkowie rodzeństwa małżonków (np. mąż siostry męża), małżonkowie innych zstępnych (np. żona wnuka);
  • grupa trzecia: wszystkie osoby niezaliczone do dwóch poprzednich grup, w tym osoby niespokrewnione z obdarowanym.

I właśnie od przynależności do jednej z tych trzech grup zależy wysokość podatku od darowizny. W każdej z nich funkcjonuje limit darowizny, która jest wolna od podatku. Limit obejmuje ostatnie pięć lat. Jeśli nie przekroczyliśmy takiego limitu, to nie trzeba składać zeznania podatkowego.

Jeśli limit przekroczymy, to trzeba darowiznę zgłosić do urzędu skarbowego za pomocą formularza SD-Z2 o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych.

Przy przekazywaniu darowizny możemy również, ale nie musimy, sporządzić umowę darowizny.

Podatek od darowizny – zwolnienie z podatku

W ramach I grupy podatkowej wyróżniamy również tzw. grupę 0, do której należą:

  • małżonek,
  • zstępni (np. syn, córka, wnuki, prawnuki),
  • wstępni (np. matka, ojciec, dziadkowie),
  • pasierb,
  • rodzeństwo,
  • ojczym i macocha.

W jej ramach możliwe jest całkowite zwolnienie od podatku, również w przypadku, w którym darowizna przekracza kwotę 36 120 złotych. Warunkiem zwolnienia jest odpowiednie zgłoszenie darowizny do Urzędu Skarbowego.

Oznacza to, że w przypadku otrzymania darowizny od rodziców i innych bliskich członków rodziny możemy całkowicie uniknąć podatku.

Podatek od darowizny – kwota wolna od podatku od 1 lipca 2023 roku

Od lipca 2023 kwota wolna od podatku wynosi odpowiednio:

  • Dla grupy I – 36 120 zł,
  • Dla grupy II – 27 090 zł,
  • Dla grupy III – 18 060 zł.

Limity te oznaczają, że jeśli wartość darowizny w ciągu ostatnich 5 lat nie przekroczy wartości z limitu, to obejmuje nas zwolnienie z podatku od spadków i darowizn. Jeśli jednak będzie wyższa niż wskazana w limicie dla odpowiedniej grupy pokrewieństwa, to taki fakt, trzeba zgłosić do urzędu skarbowego.

Mamy na to 6 miesięcy od chwili otrzymania darowizny. W przypadku grupy I jeśli w terminie zgłosimy taką darowiznę, to nie trzeba będzie od niej zapłacić podatku. Gdy darowizna przekazywana jest w formie pieniężnej, to wystarczy, że udokumentujemy ją np. wyciągiem z konta.

Podatek od darowizny – ile wynosi?

Podatek od darowizny wynosi odpowiednio 3, 5 i 7 procent dla pierwszej, drugiej i trzeciej grupy. Ponadto, jeśli nie zgłosisz otrzymania darowizny przekraczającej kwotę wolną od podatku w Twojej grupie, narażasz się na oprocentowanie karne wynoszące 20 procent.

Podatek od darowizny – jak obliczyć?

Konieczność zapłaty podatku dochodowego od darowizny wiąże się oczywiście z koniecznością obliczenia jego wysokości. Aby to zrobić, musimy z pierwszej kolejności ustalić wartość otrzymanej darowizny. W przypadku darowizny rzeczowej oznacza to, że musimy poznać jej wartość rynkową. 

Kwestia jest łatwiejsza w przypadku darowizny pieniężnej, której wartość to otrzymana przez nas kwota.

Znając już wartość darowizny, należy odliczyć od niej wysokość kwoty wolny od podatku właściwej dla grupy podatkowej darczyńcy. Otrzymaną kwotę następnie mnożymy odpowiednio przez 3%, 5% lub 7% – znów w zależności od grupy podatkowej.

Przykład. Józef otrzymał 50 tysięcy złotych darowizny od swojej teściowej (należącej do I grupy podatkowej). Aby obliczyć wysokość podatku, Józef odejmuje od tej kwoty kwotę wolną od podatku. Następnie pozostałą kwotę mnoży przez 3%, otrzymując w ten sposób kwotę podatku do zapłaty. Wygląda to w następujący sposób:

50 000 – 36 120 = 13 880

13 880 x 3% = 416,4

Józef zapłaci 416,4 złotych podatku.

Przykład 2. Anna otrzymała 50 tysięcy złotych darowizny od swojego szwagra (należącego do II grupy podatkowej). Aby obliczyć wysokość podatku, Anna odejmuje od tej kwoty kwotę wolną od podatku. Następnie pozostałą kwotę mnoży przez 5%, otrzymując w ten sposób kwotę podatku do zapłaty. Wygląda to w następujący sposób:

50 000 – 27 090 = 22 910

22 910 x 5% = 1 145,5

Anna zapłaci 1 145,5 złotych podatku.

Przykład 3. Kamil otrzymał samochód wart 50 tysięcy złotych od swojego przyjaciela (należącego do III grupy podatkowej). Aby obliczyć wysokość podatku, Kamil odejmuje od tej kwoty kwotę wolną od podatku. Następnie pozostałą kwotę mnoży przez 7%, otrzymując w ten sposób kwotę podatku do zapłaty. Wygląda to w następujący sposób:

50 000 – 18 060 = 31 940

31 940 x 7% = 2 235,8

Kamil zapłaci 2 235,8 złotych podatku.

Podatek od darowizny. Jak zgłosić darowiznę?

Do zgłoszenia darowizny służy druk SD-Z2. Samo zgłoszenie do urzędu skarbowego otrzymanej darowizny jest wyłącznie działaniem informacyjnym.

Co, jeśli nie zgłoszę darowizny?

Niezgłoszenie darowizny jest traktowane jako oszustwo. Jeśli kontrola skarbowa wykryje, że darowizna nie była zgłoszona, to pieniądze takie opodatkowane będą karnie 20 proc. stawką podatku. Kara będzie nałożona na podatnika, jeśli urząd wykaże w trakcie kontroli, że darowizna nie była zgłoszona. Dodatkową sankcją jest odpowiedzialność karna skarbowa. Jej waga zależy od tego, jak bardzo naraziliśmy budżet na uszczuplenie.

Podatek od darowizny – przedawnienie

Warto wiedzieć, że jak każdy podatek, także i podatek od darowizny przedawnia się po pięciu latach. Mało tego. Zgodnie z art. 68 par. 1 ordynacji podatkowej urząd ma trzy lata, by wydać decyzję ustalającą podatek. Jeżeli nie zdąży, to takie zobowiązanie się przedawnia.

Przeczytaj więcej o rozliczaniu podatku.

Często zadawane pytania – podatek od darowizny

Kto jest zwolniony z płacenia podatku od darowizny?

Podatku od darowizn nie muszą płacić osoby, które otrzymały darowiznę nieprzekraczającą 36 120 złotych od małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwa, ojczyma lub macochy. Inne szczegółowe wyłączenia można znaleźć a art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ile wynosi podatek od darowizny w 2024 roku?

Wysokość podatku od darowizn w 2024 roku zależy od tego, do jakiej grupy podatkowej należymy, a także od wysokości darowizny.

Ile wynosi podatek od darowizny dla syna?

Podatek od darowizny dla syna wynosi 3, 5 lub 7% w zależności od wysokości darowizny.

Czy każdy przelew od rodziców to darowizna?

Nie każdy przelew od rodziców będzie darowizną. W większości będą one traktowane jako świadczenia alimentacyjne, wynikające z obowiązku, który mają rodzice, by utrzymywać swoje dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie.

Jakie zmiany w darowiznach nastąpiły w 2023?

Od lipca 2023 obowiązują wyższe kwoty wolne od podatku od spadków i darowizn. Wynoszą odpowiednio: 36 120, 27 090 i 18 060 złotych.

Jaka darowiznę trzeba zgłosić?

Zgłosić należy darowiznę, której wysokość przekroczyła wysokość kwoty wolnej od podatku.

Skąd urząd skarbowy wie o darowiźnie?

Urząd skarbowy może dowiedzieć się o darowiźnie podczas kontroli rachunku bankowego. Taką kontrolę urząd może przeprowadzić w dowolnym momencie.

Ile można podarować bratu bez podatku?

Rodzeństwu bez podatku możemy podarować 36 120 złotych w ciągu 5 lat.

Ile można dostać pieniędzy od rodziców?

Od rodziców bez podatku możemy otrzymać darowiznę o wartości 36 120 złotych w ciągu 5 lat.

Czy darczyńca musi zgłosić darowiznę?

Zgłoszenie darowizny leży po stronie obdarowanego. Powinien on ją zgłosić za pomocą formularzy SD-Z2, SD-1, SD-2, SD-3.

Urlop bezpłatny według Kodeksu pracy – zasady udzielania

0
urlop bezpłatny

Urlop bezpłatny to możliwość skorzystania z dni wolnych bez dodatkowego wynagrodzenia. Jak działa urlop bezpłatny? Kiedy pracownik może z niego skorzystać? Kiedy można odmówić jego udzielenia?

Pracownik zatrudniony na umowie o pracę może korzystać z kilku przywilejów. Mowa chociażby o urlopach. Do dyspozycji mamy urlop wypoczynkowy, okolicznościowy, szkoleniowy, a także… urlop bezpłatny. Jak działa urlop bezpłatny?

Kiedy można wziąć urlop bezpłatny?

Urlop bezpłatny należy się każdemu pracownikowi, który jest zatrudniony na umowę o pracę. Nie ma tu znaczenia czy mamy do czynienia z umową na czas określony, czy nieokreślony.

Podstawą prawną do jego udzielenia jest art. 174 Kodeksu pracy, który stanowi:

§  1. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego.
§  2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
§  3. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego, dłuższego niż 3 miesiące, strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn.
§  4. Przepisów § 2 i 3 nie stosuje się w przypadkach uregulowanych odmiennie przepisami szczególnymi.

Zanim pracownik skorzysta z takiego urlopu, powinien złożyć pisemny wniosek do pracodawcy. Gdy wniosek zostaje przyjęty, pracownik zwalniany jest tymczasowo z obowiązku świadczenia pracy. Nie dostaje też wynagrodzenia za ten okres.

Warto jednak pamiętać, że urlop bezpłatny nie przerywa stosunku pracy. Oznacza to dokładnie tyle, że jeśli pracownik przebywa na urlopie bezpłatnym, nie można wypowiedzieć aktualnej umowy o pracę ani zmienić jej warunków. Wyjątek stanowi jednak ogłoszenie upadłości przez przedsiębiorstwo. Wtedy taka umowa może zostać rozwiązana.

Czy pracodawca może odmówić udzielenia urlopu bezpłatnego?

Pracodawca może odmówić udzielenia urlopu bezpłatnego bez podania przyczyny. Co więcej, zgodnie z Kodeksem pracy, pracownik nie może odwołać się od tej decyzji.

Kiedy można odmówić urlopu bezpłatnego?

Pracodawca może nie udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego. Nie musi też podawać uzasadnienia takiej decyzji.

Praktyka pokazuje jednak, że w przypadku odmowy, przekazywana jest ona pracownikowi na piśmie i zwykle zawiera uzasadnienie. Przepisy nie wskazują, w jakiej formie przygotować odmowę udzielenia urlopu bezpłatnego.

Jak powinno wyglądać podanie o urlop bezpłatny?

Przepisy nie precyzują, jak powinno wyglądać podanie o urlop bezpłatny. Nie wymaga się też uzasadnienia. Warto je jednak podać, bo dobry powód sprawi, że pracodawca chętniej go udzieli. Szczególnie że to, czy pracownik dostanie urlop bezpłatny, czy nie, zależy to tylko od dobrej woli pracodawcy.

Wzór wniosku o udzielenie urlopu bezpłatnego

wniosek o urlop bezpłatny

Wniosek o urlop bezpłatny możesz także pobrać w formie PDF: wniosek o udzielenie bezpłatnego urlopu.

Wniosek o urlop bezpłatny możesz także pobrać w formie PDF: wniosek o udzielenie bezpłatnego urlopu.

Ile może trwać urlop bezpłatny?

A ile może trwać urlop bezpłatny? Przepisy nie określają maksymalnego czasu trwania urlopu bezpłatnego. Wszystko zależy od tego, na co umówił się pracownik z pracodawcą. Warto jednak pamiętać, że pracodawca nie może skłaniać pracownika, by ten najpierw wykorzystał przysługujący mu urlop wypoczynkowy. Nie może też zażądać zamiany urlopu wypoczynkowego na bezpłatny.

Konsekwencje urlopu bezpłatnego – staż pracy, ZUS

Gdy pracownik zdecyduje się skorzystać z urlopu bezpłatnego, a pracodawca mu go udzieli, to podstawową konsekwencją takiego stanu jest utrata źródła dochodu. Oznacza to również, że pracodawca nie opłaca składek ZUS za pracownika korzystającego z urlopu bezpłatnego.

Dodatkowo okres urlopu bezpłatnego nie wlicza się do stażu pracy.

Pracownik korzystający z urlopu bezpłatnego traci prawo do zasiłku chorobowego. Jeśli jednak trwa on krócej niż 30 dni, w trakcie urlopu bezpłatnego pracownik zachowuje prawo do świadczenia z ubezpieczenia zdrowotnego.

Czy na urlopie bezpłatnym można pracować?

W trakcie urlopu bezpłatnego można podjąć się innego zajęcia.

Udzielanie pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy jest znane jako „leasing pracowniczy”. To praktyka, w której dotychczasowy i nowy pracodawca dochodzą do porozumienia w kwestii wypożyczenia pracownika, za jego zgodą.

Co więcej, w czasie urlopu bezpłatnego przebywającego na urlopie pracownika może zatrudnić ten sam pracodawca, o ile nie będzie wykonywał takiej samej pracy. Może także zostać zatrudniony na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Czy pracodawca może wysłać pracownika na bezpłatny urlop?

Zgodnie z prawem pracy, pracodawca może wysłać pracownika na obowiązkowy urlop bezpłatny, np. w sytuacji, gdy pracownik otrzymuje powołanie do pełnienia funkcji publicznej (np. zostaje posłem) lub gdy musi odbyć obowiązkowe ćwiczenia wojskowe.

Urlop bezpłatny udzielony na czas określony może zostać skrócony zarówno przez pracownika, jak i pracodawcę. Co do zasady, konieczna jest jednak zgoda obu stron. Pracodawca z ważnych przyczyn może jednak odwołać pracownika z urlopu bezpłatnego.