Strona główna Blog Strona 29

Formularz ZUS ZBA – informacja o numerach rachunków bankowych płatnika składek. Wypełnij druk

0
zus zba

Prowadzenie działalności gospodarczej wymaga wywiązywania się z licznych obowiązków formalnych. Aktualizacji informacji dotyczących biznesu dokonuje się na specjalnie w tym celu przygotowanych formularzach urzędowych. Jednym z nich jest druk ZUS ZBA, czyli Informacja o rachunkach bankowych płatnika składek. Co to takiego? W jaki sposób należy wypełnić ten dokument? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w naszym tekście.

Co to jest ZUS ZBA?

Zgłoszenie lub zamknięcie rachunków bankowych przez płatników składek jest istotnym elementem w prowadzeniu działalności gospodarczej i wypełnianiu obowiązków wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Formularz ZUS ZBA to narzędzie umożliwiające zgłaszanie nowych lub zamykanych rachunków bankowych, co jest niezbędnym krokiem w prawidłowym rozliczeniu się z obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy.

Formularz ZUS ZBA jest z punktu widzenia przedsiębiorcy dość ważnym dokumentem, który pomaga w utrzymaniu porządku finansowego i wypełnianiu obowiązków związanych z opłacaniem składek ZUS.

Dokument ZUS ZBA ma na celu dostarczenie ZUS wszystkich potrzebnych informacji dotyczących kont bankowych płatnika składek oraz ewentualnych zmian w tych danych. To ważne zarówno dla samych płatników, jak i dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który musi dokładnie śledzić przepływ składek i wiedzieć, z jakich rachunków bankowych są one przesyłane.

Kiedy wypełnić formularz ZUS ZBA?

Główne sytuacje, w których trzeba wypełnić ZUS ZBA, są następujące:

  • zgłoszenie nowego rachunku bankowego. Kiedy przedsiębiorca otwiera nowe konto bankowe, musi przekazać ZUS informacje na ich temat. Aby zarejestrować każdy nowy rachunek, trzeba powiadomić o tym Zakład Ubezpieczeń Społecznych właśnie za pośrednictwem formularza ZUS ZBA;
  • zamknięcie dotychczas wykorzystywanego rachunku bankowego. Kiedy zamykasz konto bankowe, które było wcześniej wykorzystywane przez płatnika składek, musisz także zgłosić tę zmianę poprzez formularz ZUS ZBA. Zamknięcie rachunku jest tak samo ważne jak otwarcie nowego, ponieważ oznacza to, że dalsze płatności będą dokonywane z innego konta;
  • jeżeli płatnik składek dokonuje modyfikacji lub korekty wcześniej wysłanych danych związanych z kontem bankowym, również konieczne jest wypełnienie formularza ZUS ZBA.
Nie wszystkie podmioty muszą wypełniać formularz ZUS ZBA

Trzeba pamiętać, że nie wszyscy przedsiębiorcy, którzy płacą składki, muszą wypełniać formularz ZUS ZBA. Wyjątkiem są podmioty zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), takie jak:

lub inne organizacje społeczne, lub zawodowe, które są wpisane do KRS. W takim przypadku, po złożeniu wniosku o rejestrację w KRS i wypełnieniu formularza NIP-8, Zakład Ubezpieczeń Społecznych samodzielnie przygotowuje formularz ZUS ZBA.

Jak wypełnić dokument ZUS ZBA?

zus zba

Formularz ZUS ZBA pobierzesz tutaj:

Poniżej pokazujemy Ci, jak krok po kroku wypełnić formularz ZUS ZBA. Poczynając od części II. Dane identyfikacyjne płatnika składek, należy wypełniać dokument w następujący sposób:

  • pole 01: Proszę wprowadzić swój numer NIP (Numer Identyfikacji Podatkowej), nadany przez urząd skarbowy, bez stosowania kresek;
  • pole 02: Należy wpisać numer REGON, który został przyznany przez Główny Urząd Statystyczny. Numer ten może składać się z 9 lub 14 znaków.

Pola 03-05 są przeznaczone dla osób fizycznych:

  • pole 03: Proszę wprowadzić numer PESEL (numer ewidencyjny nadany przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności);
  • pola 04 i 05 należy wypełnić tylko w przypadku braku numerów NIP, REGON lub PESEL:
    • pole 04: Proszę wprowadzić '1′ w przypadku dowodu osobistego lub '2′ dla paszportu bądź innego dokumentu potwierdzającego tożsamość obywatela Unii Europejskiej;
    • pole 05: Należy wpisać numer serii i numer dokumentu zgodnego z kodem wpisanym w polu 04 (dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość obywatela Unii Europejskiej);
  • pole 06: Proszę wprowadzić skróconą nazwę płatnika, która została podana w zgłoszeniu płatnika składek lub we wniosku CEIDG-1.

Pola 07-09 są przeznaczone dla osób fizycznych:

  • pole 07: Trzeba tu wprowadzić nazwisko płatnika składek, oddzielając poszczególne części kreską;
  • pole 08: Proszę wprowadzić pierwsze imię płatnika składek;
  • pole 09: W tym miejscu należy uzupełnić datę urodzenia płatnika składek (dzień/miesiąc/rok).

Następnie, w sekcjach od III do VIII zamieszcza się numer rachunku (lub, jeśli tak jest w rzeczywistości, kilka numerów), przy każdym wpisując '1′ lub '2′ odpowiednio dla nowych oraz zamykanych kont bankowych.

W sekcji IX należy wpisać datę wypełnienia dokumentu, a następnie opatrzyć dokument podpisem i pieczątką (jeśli taką posiadamy).

Poprawne wypełnienie formularza ZUS ZBA wymaga precyzji. Pamiętaj, żeby dokładnie wpisać swoje dane identyfikacyjne, a w szczególności numery kont bankowych. Jakiekolwiek błędy mogą skutkować problemami w przyszłości.

Nowoczesne technologie ułatwiają wypełnianie formularza ZUS ZBA. Wzór formularza ZUS ZBA dostępny jest online na stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto można złożyć zgłoszenie przez internet, za pomocą Programu Płatnik lub aplikacji ePłatnik.

Formularz można podpisać bezpiecznym podpisem elektronicznym, który jest weryfikowany za pomocą kwalifikowanego certyfikatu lub potwierdzenia tożsamości z wykorzystaniem profilu zaufanego ePUAP.

Podsumowanie

Wypełnianie formularza ZUS ZBA może wydawać się skomplikowane, ale w rzeczywistości sprowadza się do uzupełnienia podstawowych danych na temat działalności gospodarczej. Ważne jest, aby wypełnić go dokładnie i terminowo, aby składki zostały prawidłowo rozliczone i uniknąć potencjalnych problemów z ZUS. Jeśli masz wątpliwości lub potrzebujesz dalszych informacji, warto skonsultować się z infolinią Zakładu Ubezpieczeń Społecznych; jej pracownicy mogą udzielić wsparcia w tej sprawie.

Kiedy wypełniamy ZUS ZPA? Czy można go wysłać elektronicznie?

0
zus zpa

Z punktu widzenia prawidłowego funkcjonowania tego systemu konieczne jest precyzyjne ustalenie płatników składek oraz dokładność ich informacji. To właśnie dlatego formularz ZUS ZPA pełni tak istotną rolę.

W tym artykule przybliżymy Ci, czym dokładnie jest dokument ZUS ZPA, które podmioty mają obowiązek jego wypełnienia oraz jakie informacje powinien zawierać ten formularz. Zastanowimy się też nad tym, co należy zrobić, by poprawić/zaktualizować wcześniej przesłane dane.

ZPA ZUS – co to jest i kto go wypełnia?

Formularz ZUS ZPA to oficjalny, urzędowy dokument, który służy do zgłaszania płatników składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Formularz ten jest stosowany zarówno przez osoby prawne, jak i przez jednostki organizacyjne, które nie posiadają osobowości prawnej.

Celem, dla którego wypełnia się ZUS ZPA, jest gromadzenie niezbędnych informacji umożliwiających zidentyfikowanie płatnika, który jest zobowiązany do opłacania składek na mocy obowiązujących przepisów.

W jakich sytuacjach wypełnia się ten dokument? Poniżej przedstawiamy przykładowe sytuacje, które tego wymagają:

  • zgłoszenie nowego płatnika składek – dotyczy to osób prawnych lub jednostek organizacyjnych dopiero rozpoczynających działalność gospodarczą. W przypadku prowadzenia działalności już od początku (poza sytuacją, w której płatnik decyduje się na ulgę na start) konieczne jest bowiem opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne;
  • korekta danych – płatnicy składek powinni skorzystać z formularza ZUS ZPA również w sytuacji, gdy konieczne jest dokonanie korekty danych dotyczących ich przedsiębiorstwa (poprawiana może być np. nazwa, forma prawna biznesu lub adres działalności gospodarczej);
  • zgłoszenie (aktualizacja) danych – jeżeli płatnik składek zmienia numer rachunku bankowego, adres siedziby przedsiębiorstwa czy inne dane ewidencyjne, także w takiej sytuacji konieczne jest skorzystanie formularza ZUS ZPA w celu poprawnego zgłoszenia tych zmian.
ZUS ZPA. Kiedy nie trzeba go składać?

Warto zauważyć, że nie zawsze jest konieczne wypełnianie formularza ZUS ZPA. Jeśli planuje się prowadzenie działalności w formie:

które są zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), nie ma potrzeby składania tego formularza. W takim przypadku należy złożyć odpowiedni wniosek rejestrowy do KRS, w którym podaje się podstawowe informacje dotyczące działalności. Po zarejestrowaniu się w KRS konieczne jest złożenie wniosku NIP-8 w odpowiednim Urzędzie Skarbowym w ciągu 7 dni, podając dodatkowe dane.

ZUS ZPA – jak go poprawnie wypełnić?

Wypełnianie formularza ZUS ZPA to działanie, które może wprawdzie zająć trochę czasu. Z drugiej jednak strony jest ono niezbędne z punktu widzenia prawidłowego funkcjonowania systemu ubezpieczeń społecznych. Jak jednak widzisz, jest to stosunkowo nieduży dokument.

zus zpa

Poniżej przedstawiamy Ci kroki, które musisz wówczas wykonać.

Formularz pobierzesz tutaj:

Wybór celu, dla którego sporządzasz druk ZUS ZPA

Na początek trzeba wybrać odpowiednie pole w formularzu ZUS ZPA, które odzwierciedla cel, dla którego wypełniasz dokument. Jeśli chcesz zgłosić nowego płatnika składek, wybierz pole 01 w sekcji I. Dane organizacyjne. Z kolei w sytuacji, gdy dokonujesz aktualizacji danych, wybierz pole 02.

Pamiętaj, by w sekcji I. Dane organizacyjne zaznaczyć tylko jedno pole, które odpowiada celowi wypełnienia!

Dane ewidencyjne płatnika składek

W następnej części formularza ZUS ZPA znajduje się miejsce, w którym trzeba podać dokładne dane płatnika składek, tzn. przedsiębiorstwa. To właśnie tutaj wpisuje się m.in.:

  • pełną nazwę płatnika,
  • pozostałe informacje, w tym np. rodzaj jednostki (np. jednostka budżetowa), nazwa organu założycielskiego oraz data wpisu do ewidencji lub rejestru.

Służą do tego segmenty: II. Dane organizacyjne płatnika składek oraz III. Dane ewidencyjne płatnika składek. Podaje się tu m.in. Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP) oraz pełną nazwę danego podmiotu.

Dane rachunku bankowego

Sekcja IV formularza ZUS ZPA (pełna nazwa: IV. Dane o rachunku bankowym płatnika składek) zawiera pola służące do wprowadzenia informacji dotyczących rachunku bankowego płatnika składek. Jest to bardzo ważna informacja, ponieważ składki ubezpieczeniowe powinny być opłacane właśnie poprzez ten rachunek.

Adresy działalności gospodarczej płatnika składek

Część V formularza ZUS ZPA odnosi się do adresu siedziby płatnika składek. Jeśli adres firmy jest inny niż adres prowadzenia działalności, konieczne jest również wypełnienie formularza ZUS ZAA oraz uzupełnienie sekcji VI. Adres do korespondencji płatnika składek. Ważne jest także podanie adresu do korespondencji, jeżeli jest on inny niż adres siedziby.

Dane biura rachunkowego, które prowadzi księgi przedsiębiorstwa

W przypadku, gdy to zewnętrzny usługodawca (biuro rachunkowe) zajmuje się sprawami finansowo-księgowymi płatnika składek, koniecznie należy podać w części VII Formularza ZUS ZPA:

W ósmej części dokumentu płatnik składek podpisuje dokument i podaje mu datę.

Formularz ZUS ZPA – korekta

Typowe powody, które sprawiają, że płatnicy dokonują poprawek w formularzu ZUS ZPA, to m.in.:

  • błędy dotyczące celu składania formularza ZUS ZPA w tym np. przypadkowe zaznaczenie rubryki 01 (zgłoszenie płatnika składek) zamiast rubryki 02 (zmiana lub korekta danych płatnika);
  • błędy w danych identyfikacyjnych płatnika składek, co powoduje konieczność poprawy błędnie wpisanej skróconej nazwy płatnika;
  • korekty w danych:
    • ewidencyjnych,
    • adresowych,
    • bankowych,

płatnika;

  • poprawa numeru rachunku bankowego wykorzystywanego przez płatnika w celu prowadzenia rozliczeń firmowych, w tym także rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.

Jak wysłać ZUS ZPA?

Jeśli chodzi o wysyłkę ZUS ZPA, musisz wiedzieć, że tego formularza nie składa się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jako odrębnego dokumentu. Powinien on stanowić część dokumentacji wypełnianej jeszcze na etapie rejestracji nowego podmiotu w KRS. Składa się wówczas wniosek rejestracyjny w Krajowym Rejestrze Sądowym poprzez ems.ms.gov.pl.

Jak wypełnić formularz ZUS RCA?

0
zus rca

W Polsce przedsiębiorcy zatrudniający pracowników mają obowiązek składania co miesiąc raportu ZUS RCA, czyli Imiennego raportu miesięcznego o należnych składkach i wypłaconych świadczeniach. Ten dokument jest niezbędny z punktu widzenia:

  • właściwego rozliczania się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych (ZUS);
  • monitorowania ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych.

W tym artykule omówimy, jak poprawnie wypełnić formularz ZUS RCA krok po kroku.

Kiedy składać ZUS RCA?

Formularz ZUS RCA jest niezbędny do poprawnego rozliczania się z ZUS oraz do śledzenia i ewentualnej poprawy składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. To dokument, który pozwala dokładnie określić, ile składek pracodawca lub przedsiębiorca musi zapłacić za swoich pracowników (lub siebie). Stanowi on również narzędzie, które pozwala na kontrolowanie i analizowanie kosztów związanych z ubezpieczeniami.

Formularz ZUS RCA to urzędowy dokument, który odnosi się zarówno do pracodawców zatrudniających pracowników w ramach umowy o pracę, jak i do przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w pojedynkę, tzn. bez kadry.

ZUS RCA

Formularz pobierzesz tutaj:

ZUS RCA. Jak należy wypełnić ten dokument?

Wypełnienie formularza ZUS RCA może wydać się trudne ze względu na informacje dotyczące wysokości składek. Jest to jednak zadanie wykonalne. Poniżej przedstawiamy Ci, co trzeba uzupełnić.

I. Dane organizacyjne

Pole 01: Wprowadź identyfikator raportu dla miesiąca składek, za który się rozliczasz. Oznaczenie to musi być zgodne z identyfikatorem deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA (na przykład ’01 01 2023′).

II. Dane identyfikacyjne płatnika składek

Ta część formularza zawiera informacje dotyczące płatnika składek, czyli pracodawcy lub przedsiębiorcy:

  • pole 01: Podaj numer NIP (Numer Identyfikacji Podatkowej), który został Ci przypisany jako płatnikowi przez urząd skarbowy;
  • pole 02: Podaj numer REGON (Krajowy Rejestr Urzędowy Podmiotów Gospodarki Narodowej). Przydzielaniem tego numeru płatnikowi zajmuje się Główny Urząd Statystyczny;
  • pola 03-05: Wypełnij, jeśli jesteś płatnikiem składek jako osoba fizyczna. Podaj numer PESEL w polu 03. Jeśli nie posiadasz PESEL, wprowadź odpowiedni numer dokumentu potwierdzającego tożsamość w polach 04 i 05 (w polu 04 wpisuje się '1′ w przypadku dowodu osobistego oraz 2 w sytuacji, gdy płatnik legitymuje się paszportem);
  • pole 06: Podaj skróconą nazwę płatnika;
  • pola 07-08: Podaj pełną nazwę i adres płatnika (konieczny jest w takiej sytuacji numer ulicy, domu oraz lokalu, a także kod pocztowy i nazwa miejscowości).

III. A. Dane identyfikacyjne osoby ubezpieczonej

W tej sekcji należy umieścić następujące informacje:

  • Pole 01: Nazwisko osoby ubezpieczonej (oddziel człony nazwiska, jeśli takie występują, kreską w razie nazwiska dwuczłonowego);
  • Pole 02: Pierwsze imię osoby ubezpieczonej;
  • Pole 03: W tym miejscu wybiera się kod identyfikatora: P (PESEL), a jeśli dana osoba go nie posiada: 1 (dowód osobisty) lub 2 (paszport lub inny dokument);
  • Pole 04: Wpisz numer identyfikatora zgodnie z kodem wybranym  w polu 03.

III. B. Zestawienie należnych składek za ubezpieczenie społeczne

Nie ukrywamy, że jest to zdecydowanie najbardziej rozbudowana i skomplikowana część. To właśnie tu wpisuje się wysokość składek, jakie w danym miesiącu przedsiębiorca odprowadza za siebie lub pracownika:

1 kod tytułu u. podany w zgłoszeniu do ubezpieczeń
2 wypełnij tylko w przypadku przekroczenia rocznej podstawy wymiaru składek na  emerytalne
3 wymiar czasu pracy osoby objętej ubezpieczeniem (jest on określany w umowie o pracę w formie ułamka zwykłego)
4 podstawa wymiaru składki na u. emerytalne
5 podstawa wymiaru składki na u. chorobowe
6 podstawa wymiaru składki na u. wypadkowe
7 kwota składki na  emerytalne, którą finansuje ubezpieczony
8 kwota składki na u. rentowe, które finansuje ubezpieczony
9 kwota składki na u. chorobowe, które finansuje ubezpieczony
10 kwota składki na u. wypadkowe, które finansuje ubezpieczony
11 kwota składki na u. emerytalne, które finansuje płatnik składek
12 kwota składki na u. rentowe, które finansuje płatnik składek
13 kwota składki na u. chorobowe, które finansuje płatnik składek
14 kwota składki na u. wypadkowe, które finansuje płatnik składek
15 kwota składki na u. emerytalne, które finansuje budżet państwa
16 kwota składki na u. rentowe, które finansuje budżet państwa
17 kwota składki na u. chorobowe, które finansuje budżet państwa
18 kwota składki na u. wypadkowe, które finansuje budżet państwa
19-22 nie wypełniaj tych pól, chyba że składasz korekty za okres do grudnia 2007 r.
23 kwota składki na u. emerytalne, które finansuje Fundusz Kościelny
24 kwota składki na u. rentowe, które finansuje Fundusz Kościelny
25 kwota składki na u. chorobowe, które finansuje Fundusz Kościelny
26 kwota składki na u. wypadkowe, które finansuje Fundusz Kościelny
27 kwota, o jaką obniżono podstawę wymiaru składki na u. społeczne
28 kwota wpłaty w ramach pracowniczego planu kapitałowego finansowaną przez płatnika składek.
29 suma wartości pól od 07 do 26

III.C. ZESTAWIENIE NALEŻNYCH SKŁADEK NA UBEZPIECZENIE ZDROWOTNE

Uwzględnia się tu obowiązkową składkę na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9 proc.  podstawy wymiaru i jest w całości pokrywana przez ubezpieczonego.

III.D. ZESTAWIENIE WYPŁACONYCH ŚWIADCZEŃ FINANSOWANYCH Z BUDŻETU PAŃSTWA

Tej części najprawdopodobniej nie musisz wypełniać. Dlaczego? Powód jest bardzo prosty: od dawna, tzn. od dn. 1.09.2006 r. osoby płatnicy nie nie mogą wypłacać świadczeń rodzinnych, które są finansowane z budżetu państwa. A zatem, jeśli nie potrzebujesz składać korekty do rozliczeń z tamtego okresu, możesz pominąć to pole.

III.E. Forma opodatkowania obowiązująca w danym miesiącu oraz przychód i dochód z działalności

W tej sekcji należy umieścić informacje dotyczące wybranej przez przedsiębiorcę formy opodatkowania (skala podatkowa, podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, karta podatkowa), w tym w szczególności:

  • kwotę przychodu lub dochodu osiągniętego w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym;
  • podstawę naliczenia składki zdrowotnej.

IV. OŚWIADCZENIE PŁATNIKA SKŁADEK

Część ta wygląda podobnie jak w przypadku innych dokumentów rozliczeniowych ZUS – w polu:

  • 01 trzeba wpisać datę wypełnienia formularza (dzień/miesiąc/rok);
  • 02, w celu potwierdzenia wiarygodności danych, należy umieścić swój własny podpis lub poprosić upoważnioną osobę;
  • 03, jeśli posiadasz, użyj pieczęci płatnika składek.
Jeśli zauważysz błędy w złożonym raporcie w trakcie roku, możesz je również poprawić za pomocą formularza ZUS RCA. To ważne, ponieważ dokładność wypełniania raportów ma wpływ na przyszłe emerytury i inne świadczenia pracowników i przedsiębiorców.

Jak przesyłać dokumenty do ZUS?

Oczywiście, w przypadku deklaracji rozliczeniowej ważne jest nie tylko prawidłowe jej wypełnienie, ale także przesłanie dokumentu w odpowiedni sposób do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Sposób składania deklaracji ZUS RCA zależy od liczby osób, dla których opłacasz składki. W sytuacji, gdy jako pracodawca odprowadzasz składki dla 5 lub mniejszej liczby osób, masz dwie opcje:

  • tradycyjnie, tzn. składając dokumenty osobiście w placówce ZUS (ew. drogą pocztową lub poprzez pełnomocnika);
  • elektronicznie.

Z kolei w pozostałych przypadkach, tzn. jeśli chodzi o rozliczenie składek dla więcej niż 5 pracowników, zleceniobiorców itp., musisz przekazywać dokumenty wyłącznie w postaci elektronicznej.

W przypadku przesyłania dokumentów w wersji elektronicznej można korzystać z programu Płatnik (e-Płatnik).

W wyjątkowych wypadkach, po uzyskaniu zgody ze strony dyrektora oddziału właściwego miejscowo dla danego przedsiębiorstwa oddziału ZUS, można przesłać deklaracje na przykład na płycie CD. Takie sytuacje należą jednak do rzadkości.

Zgłoszenie dziecka do ZUS. Jak zgłosić dziecko do ubezpieczenia zdrowotnego ZUS?

0
zgłoszenie dziecka do zus

Zapisanie dziecka do ubezpieczenia zdrowotnego daje pełen dostęp do kompleksowej opieki medycznej. Bez względu na narodowość czy sytuację finansową każde dziecko ma bowiem prawo do opieki zdrowotnej. Aby jednak można było z tego skorzystać, rodzice lub opiekunowie prawni muszą dopełnić pewnych formalności i dokonać zgłoszenia dziecka do ZUS.

Zgłoszenie dziecka do ZUS – kiedy trzeba to zrobić?

Jeśli chodzi o system opieki zdrowotnej w Polsce, wszyscy obywatele mają prawo do korzystania z usług medycznych. Dla dzieci, zwłaszcza tych młodszych, dostęp do usług świadczonych przez podmioty służby zdrowia jest niezbędny, jeśli weźmie się pod uwagę m.in. częste infekcje oraz choroby.

Bez zgłoszenia dziecka do systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego rodzice nie będą mogli skorzystać z wielu usług medycznych. W Polsce opieka zdrowotna dla dzieci, podobnie jak ma to miejsce w przypadku dorosłych, jest finansowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ).

Dzieci, które są zgłoszone do ubezpieczenia, zyskują dostęp do:

  • bezpłatnych wizyt lekarskich,
  • badań diagnostycznych,
  • hospitalizacji.

Taki stan rzeczy sprawiają, że rodzice nie muszą się martwić wysokimi kosztami leczenia swojej pociechy.

Termin, w jakim powinniśmy dokonać zgłoszenia dziecka do ubezpieczenia, zależy od indywidualnej sytuacji. Oto kilka kluczowych momentów, kiedy to powinniśmy zgłosić swoje dziecko do ubezpieczenia:

  • w Polsce każde dziecko dostaje numer PESEL. Co do zasady, zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego powinniśmy dokonać w ciągu 7 dni od nadania PESEL;
  • kiedy zmienia się nasz tytuł ubezpieczenia. Jeśli np. zmieniamy pracę, powinniśmy zgłosić nowemu pracodawcy zamiar zgłoszenia dziecka do ubezpieczenia;
  • bezpośrednio po narodzinach. Należy po raz pierwszy zgłosić dziecko do ubezpieczenia niezwłocznie po jego narodzinach. Warto to zrobić już w szpitalu, w którym to dziecko przyszło na świat.

Zgłoszenie dziecka do ZUS – kto musi to zrobić?

Zgłoszenie dziecka do ubezpieczenia zdrowotnego to zadanie, które może spoczywać na różnych podmiotach w zależności od tego, jaka jest jego indywidualna sytuacja życiowa. Poniżej przedstawiamy Ci kilka spośród wszystkich dostępnych rozwiązań — dobrze pokazują one, że sytuacja nie jest tak oczywista, jak mogłoby się nam wydawać:

  • rodzice/pełnoletni opiekunowie. W sytuacji, gdy jesteś rodzicem lub pełnoletnim opiekunem dziecka, to Ty masz obowiązek zgłoszenia dziecka do ubezpieczenia;
  • babcia/dziadek, jeśli żaden z rodziców dziecka nie jest ubezpieczony;
  • Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Jeśli dziecko otrzymuje rentę rodzinną lub inne regularnie wypłacane świadczenie z ZUS, instytucja ta zajmuje się zgłoszeniem do ubezpieczenia zdrowotnego;
  • placówka opiekuńczo-wychowawcza. Jeśli dane dziecko jest podopiecznym placówki opiekuńczo-wychowawczej (np. domu opiekuńczego), to właśnie ten podmiot zgłasza je do ubezpieczenia NFZ;
  • szkoła/uczelnia. Takie rozwiązanie stosuje się w przypadku uczniów, którzy jako członkowie rodziny nie są objęci ubezpieczeniem zdrowotnym.
W Polsce, w ramach systemu opieki zdrowotnej, istnieje Internetowe Konto Pacjenta (IKP), które ułatwia zarządzanie opieką zdrowotną dla dzieci i dorosłych. Jest to cyfrowa platforma, na której pacjenci mogą na przykład:

  • sprawdzać wyniki badań,
  • umawiać się na wizyty lekarskie,
  • otrzymywać informacje o dostępnych świadczeniach zdrowotnych,
  • sprawdzać status ubezpieczenia dla swoich dzieci.

Zgłoszenie dziecka do ZUS – jak to zrobić?

Zgłoszenie dziecka do ubezpieczenia zdrowotnego może wydawać się trudnym zadaniem wypełnionym licznymi formalnościami, ale w rzeczywistości jest to całkiem prosta procedura, którą można zrealizować w kilku prostych krokach. Oto kilka sposobów, jak to zrobić:

  • w przypadku zatrudnienia na etacie lub w ramach umowy zlecenia. Jeśli jesteś zatrudniony na etacie lub wykonujesz czynności w ramach umowy cywilnoprawnej (zlecenia), zgłaszasz chęć objęcia dziecka ubezpieczeniem u swojego pracodawcy/zleceniodawcy. W takiej sytuacji to na nim będzie spoczywać obowiązek dopełnienia formalności;
  • w ZUS na druku ZUS ZCNA. Jeżeli prowadzisz własny biznes, musisz wypełnić formularz urzędowy ZUS ZCNA i dostarczyć go do oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;
  • w ZUS/NFZ. Jeśli jesteś np. rodzicem-freelancerem i chcesz dobrowolnie ubezpieczyć się w NFZ (to właśnie freelancerzy często pracują w oparciu o umowy o dzieło, od których to nie sprowadza się składki zdrowotnej), musisz najpierw złożyć wniosek w Narodowym Funduszu Zdrowia o dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, a następnie zgłosić dziecko do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (podobnie jak w poprzednim punkcie, w tym przypadku również robi się to na formularzu ZUS ZCNA). Warto wówczas skonsultować się z obiema instytucjami, żeby upewnić się, że wszystko jest dobrze załatwione;
  • w urzędzie pracy w sytuacji, gdy oboje rodziców to osoby bezrobotne.
Jeżeli zmienisz pracę, ważne jest, aby wiedzieć, że będziesz musiał ponownie zgłosić swoje dziecko do ubezpieczenia. W polskim systemie opieki zdrowotnej każda zmiana w statusie ubezpieczeniowym rodzica wymaga zaktualizowania danych dotyczących dziecka.

Zgłoszenie dziecka do ZUS – podsumowanie

Zgłoszenie dziecka do ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS pozwala zapewnić mu dostęp do kompleksowej opieki medycznej. To zadanie spoczywa na rodzicach lub opiekunach prawnych, ale może być również wykonane przez ZUS, placówki opiekuńczo-wychowawcze lub szkoły. Ważne jest, aby złożyć zgłoszenie po otrzymaniu numeru PESEL dla dziecka lub po zmianie tytułu ubezpieczenia.

Korzystanie z Internetowego Konta Pacjenta (IKP) może ułatwić rodzicom zarządzanie opieką zdrowotną swoich dzieci. Poprzez IKP można śledzić wyniki badań, umawiać się na wizyty lekarskie oraz uzyskiwać ważne informacje medyczne. Warto również dać drugiemu rodzicowi upoważnienie do dostępu do IKP dziecka, aby wspólnie dbać o zdrowie potomka.

Dotacje dla rolników 2023 – stawki i terminy dopłat dla gospodarstw rolnych

0
dotacje dla rolników

Programy wsparcia dla rolników na rok 2023 są nadal dostępne. Przedstawiamy stawki i programy, które pomagają rozwinąć działalność gospodarstw. Uwaga! Nie przegap terminów na złożenie wniosku. Poznaj dotacje dla rolników.

Dotacje dla rolników w ramach programu Rozwój Małych Gospodarstw 2023

Program „Rozwój Małych Gospodarstw 2023” to wsparcie finansowe dla rolników, których gospodarstwo nie przekracza 300 ha, a wielkość ekonomiczna (standardowej rocznej produkcji) sięga maksymalnie 25 tys. euro. Rolnik musi też uzyskiwać przychód ze sprzedaży produktów rolnych w wysokości minimum 5 tys. zł.

Zainteresowani tym programem muszą przygotować projekt rozwoju swojej działalności obejmujący m.in. szczegółowy plan działania, opis sytuacji gospodarstwa oraz prognozę sprzedaży. Na realizację biznesplanu mają 3 lata. Wzrost sprzedaży produktów rolnych ma być większy o przynajmniej 30% w porównaniu do przychodu bazowego.

Program oferuje ryczałtowe wsparcia w wysokości 120 tys. zł dla gospodarstw ekologicznych i 100 tys. zł dla pozostałych. Pieniądze można wydać na zakup m.in. maszyn, urządzeń i sprzętu (także komputerów), wyposażenia czy inwestycje budowlane.

Nabór prowadzony jest przez PUE Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Termin składania wniosków mija 27 października 2023 r.

Dopłaty dla rolników bezpośrednie i wsparcie obszarowe

Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi opublikowało projektowane stawki płatności bezpośrednich oraz przejściowego wsparcia krajowego na rok 2023:

  • Podstawowe wsparcie dochodów do celów zrównoważoności (podstawowe wsparcie dochodów) – 502,35 zł/ha.
  • Uzupełniające redystrybucyjne wsparcie dochodów do celów zrównoważoności (płatność redystrybucyjna) – 180,96 zł/ha.
  • Uzupełniające wsparcie dochodów dla młodych rolników (płatność dla młodych rolników) – 280,33 zł/ha.
  • Płatność do bydła – 343,46 zł/szt.
  • Płatność do krów – 439,41 zł/szt.
  • Płatność do owiec – 116,44 zł/szt.
  • Płatność do kóz – 47,84 zł/szt.
  • Płatność do roślin strączkowych na nasiona – 823,91 zł/ha.
  • Płatność do roślin pastewnych – 471,53 zł/ha.
  • Płatność do chmielu – 1 985,54 zł/ha.
  • Płatność do ziemniaków skrobiowych – 1 501,05 zł/ha.
  • Płatność do buraków cukrowych – 1 391,96 zł/ha.
  • Płatność do pomidorów – 2 047,34 zł/ha.
  • Płatność do truskawek – 1 237,42 zł/ha.
  • Płatność do lnu – 463,10 zł/ha.
  • Płatność do konopi włóknistych – 134,35 zł/ha.
  • Płatność niezwiązana do tytoniu – grupa Virginia – 3,08 zł/kg.
  • Płatność niezwiązana do tytoniu  grupa pozostałe – 3,08 zł/kg.
  • Uzupełniająca płatność podstawowa – 77,97 zł/ha.

Wypłata zaliczek rozpocznie się 16 października 2023 roku (potrwa do 30 listopada).

Zaliczki będą wypłacane w zależności od rodzaju wsparcia, w wysokości:

  • 70% – maksymalny poziom zaliczek płatności bezpośrednich i przejściowego wsparcia krajowego,
  • 85% – maksymalny poziom zaliczek płatności ONW.

Pozostała część dopłat zostanie wypłacona po 1 grudnia 2023 r.

Interwencje rolno-środowiskowo-klimatyczne

Rolnicy mogą ubiegać się o płatności w ramach interwencji rolno-środowiskowo-klimatycznych Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej (PS dla WPR) 2023-2027. Interwencje obejmują (wraz ze stawkami płatności):

  1. Ochronę cennych siedlisk i zagrożonych gatunków na obszarach Natura 2000:
    1. ochronę siedlisk przyrodniczych: 912 zł/ha–1 612 zł/ha,
    2. ochronę siedlisk lęgowych ptaków: 1 055 zł/ha–1 555 zł/ha.
  2. Ochronę cennych siedlisk i zagrożonych gatunków poza obszarami Natura 2000:
    1. ochronę siedlisk przyrodniczych: 912 zł/ha–1 612 zł/ha,
    2. ochronę siedlisk lęgowych ptaków: 1 055 zł/ha–1 555 zł/ha.
  3. Ekstensywne użytkowanie łąk i pastwisk na obszarach Natura 2000 – 836 zł/ha.
  4. Zachowanie sadów tradycyjnych odmian drzew owocowych – 2 117 zł/ha.
  5. Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych roślin w rolnictwie – 1 411 zł/ha–1 619 zł/ha.
  6. Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych zwierząt w rolnictwie – 500 zł/sztukę–5 925 zł/sztukę.
  7. Bioróżnorodność na gruntach ornych – 2 342 zł/ha–3 501 zł/ha.

Płatności są rekompensatą za poniesione koszty i utracone dochody wynikające z podjętych zobowiązań rolno-środowiskowo-klimatycznych. Rolnicy (beneficjenci) podejmują zobowiązanie na 5 lat. 

Wnioski o płatności rolno-środowiskowo-klimatyczne można było składać w 2023 roku w terminie 15 maja–30 czerwca (lub do 25 lipca, jednak za każdy dzień opóźnienia płatność była zmniejszana o 1%). Wypłaty mają się zacząć po 1 grudnia.

Inwestycje i rozwój gospodarstw rolnych

Plan Strategiczny dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023-2027 przewiduje interwencje inwestycyjne, które mają pomóc rolnikom i hodowcom rozwijać działalność. Na liście są:

  • Inwestycje w gospodarstwach rolnych zwiększające konkurencyjność (dotacje) – 65% kosztów operacji kwalifikujących się do wsparcia w przypadku rolników poniżej 40 roku życia lub realizujących operację w gospodarstwie prowadzących działalność ekologiczną, 45% kosztów w przypadku pozostałych operacji, maksymalna pomoc to 1 mln zł lub 300 tys. zł.
  • Inwestycje w gospodarstwach rolnych zwiększające konkurencyjność (instrumenty finansowe) – gwarancja do 80% kwoty kapitału kredytu pozostającego do spłaty i do 100% dotacji na spłatę odsetek.
  • Inwestycje w gospodarstwach rolnych w zakresie OZE i poprawy efektywności energetycznej – maksymalna wysokość wsparcia: do 200 tys. zł lub 1,5 mln zł, termin na wniosek: od 15 listopada do 15 grudnia 2023 r.
  • Inwestycje zapobiegające rozprzestrzenianiu się ASF – do 100 tys. zł, termin na wniosek: do 6 października 2023 r.
  • Inwestycje przyczyniające się do ochrony środowiska i klimatu – refundacja części kosztów, maksymalnie 200 tys. zł.
  • Rozwój małych gospodarstw – wsparcia w wysokości 120 tys. zł dla gospodarstw ekologicznych i 100 tys. zł dla pozostałych.
  • Rozwój współpracy w ramach łańcucha wartości (dotacja) – w gospodarstwie – ryczałt: nie więcej niż: 30 tys. zł, 60 tys. zł lub 120 tys. zł.
  • Rozwój współpracy w ramach łańcucha wartości (instrumenty finansowe) – w gospodarstwie – gwarancja do 80% kwoty kapitału kredytu pozostającego do spłaty oraz do 50% dotacji na spłatę odsetek, w przypadku gdy inwestycja przyczynia się do ochrony środowiska i klimatu lub realizacji celów Strategii „Od pola do stołu”.
  • Inwestycje poprawiające dobrostan bydła i świń – maksymalne wsparcie to 150 tys. zł.
  • Premie dla młodych rolników – 200 tys. zł ryczałtem (w dwóch ratach), termin na wniosek: do 29 wrześni 2023 r.

Interwencje sektorowe: produkty pszczele

Wśród „Interwencji w sektorze pszczelarskim” w 2023 roku, znalazły się:

  • Wspieranie podnoszenia poziomu wiedzy pszczelarskiej – termin na wniosek: od 15 listopada do 15 grudnia 2023 r.
  • Inwestycje i wspieranie modernizacji gospodarstw pasiecznych – termin składania 25 sierpnia 2023 r., II termin: od 15 listopada do 15 grudnia.
  • Wspieranie walki z warrozą produktami leczniczymi – termin składania 25 sierpnia 2023 r., II termin: od 15 listopada do 15 grudnia 2023 r.
  • Ułatwienie prowadzenia gospodarki wędrownej – od 15 listopada do 15 grudnia 2023.
  • Pomoc na odbudowę i poprawę wartości użytkowej pszczół – termin składania 31 sierpnia 2023 r., II termin: od 15 listopada do 15 grudnia.
  • Wsparcie naukowo-badawcze – od 15 listopada do 15 grudnia 2023.
  • Wspieranie badania jakości handlowej miodu oraz identyfikacja miodów odmianowych – od 15 listopada do 15 grudnia 2023.

Pomoc przeznaczona jest dla indywidualnych pszczelarzy, organizacji pszczelarskich, jednostek doradztwa rolniczego oraz placówek naukowo–badawczych. Warunkiem ubiegania się o wsparcie jest posiadanie wpisu do Ewidencji Producentów.

Czym jest faktura zbiorcza? W jakich przypadkach można ją wystawiać?

0
faktura zbiorcza

Faktury zbiorcze są dużym ułatwieniem dla przedsiębiorców, jednak oprócz zalet są też wady tego rozwiązania. Warto również wiedzieć, jakie zasady obowiązują sprzedawców, którzy chcą wystawiać takie dokumenty.

Czym jest faktura zbiorcza?

Faktury dokumentują dostawę towarów lub wykonanie usługi kontrahentowi prowadzącemu działalność gospodarczą. W obrocie gospodarczym wyróżniamy różnego rodzaju faktury:

Faktura zbiorcza obejmuje więcej niż jedną dostawę towaru lub świadczenie usługi w ciągu miesiąca dla jednego kontrahenta. Zamiast wystawiać osobne faktury dla każdej sprzedaży, sprzedawca może zebrać wszystkie transakcje w jednym dokumencie. Stosowana jest w celu uproszczenia procesu rozliczeń pomiędzy dostawcą a odbiorcą towarów lub usług.

Czy wiesz, że…

Mała Księgowość to program księgowy świetny zarówno dla biur rachunkowych, obsługujących małe i średnie firmy, jak i osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą?

Co powinna zawierać faktura zbiorcza?

Faktura zbiorcza musi być wystawiona zgodnie z przepisami prawa dotyczącymi wystawiania faktur i rozliczania podatku VAT (choć przepisy ustawy o podatku VAT nie omawiają jej). W przypadku transakcji krajowych, sprzedawca jest zobowiązany do doliczenia odpowiedniego podatku VAT do kwoty brutto na fakturze.

Fakturę należy wystawić z zasady do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do dostawy towaru lub wykonania usługi. Dotyczy to również faktur zbiorczych (na dokumencie trzeba ująć wszystkie transakcje z danego miesiąca).

Faktura – zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT –  (w tym także zbiorcza) powinna zawierać m.in.:

  • datę wystawienia;
  • kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
  • imiona i nazwiska lub nazwy sprzedawcy i nabywcy towarów, lub usług oraz ich adresy;
  • numer, za pomocą którego podatnik i nabywca są zidentyfikowani na potrzeby podatku (NIP sprzedawcy i nabywcy);
  • datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów, lub wykonania usługi, lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
  • nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  • miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
  • cenę jednostkową bez podatku (cenę jednostkową netto);
  • kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
  • stawkę i kwotę podatku;
  • kwotę należności ogółem.

Na fakturze powinny się również znaleźć wszystkie daty dostawy towarów lub realizacji usług wykonanych dla kontrahenta w danym miesiącu.

Kogo dotyczy obowiązek wystawiania faktur zbiorczych?

Trzeba pamiętać, że z zasady wystawianie faktur zbiorczych nie jest obowiązkiem przedsiębiorcy. To sposób na uproszczenie rozliczeń.

Osoba prowadząca działalność może zdecydować, czy chce wystawić fakturę po każdej dostawie towaru lub realizacji usługi dla danego kontrahenta w jednym miesiącu, a może wyróżni je na jednym dokumencie, czyli fakturze zbiorczej.

Faktura zbiorcza a VAT

Zgodnie z ustawą o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług powstaje w momencie dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, chyba że otrzymano wcześniej część lub całość zapłaty.

Do wyjątków należy m.in. świadczenie usług budowlanych lub budowlano-montażowych, dostawa energii elektrycznej oraz świadczenie usług telekomunikacyjnych. W takich sytuacjach przychód powstaje w momencie wystawienia faktury.

W przypadku faktury zbiorczej podatek należy rozliczyć w dacie każdej dostawy towarów lub świadczenia usługi. Obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od daty wystawienia faktury.

Zalety i wady faktury zbiorczej

Jak już wspomnieliśmy, faktury zbiorcze mają ułatwić życie przedsiębiorcom. Zamiast wielu faktur można wystawić jedną, która obejmie wszystkie dostawy/usługi zrealizowane w ciągu całego miesiąca dla jednego kontrahenta. To oszczędność czasu i pieniędzy dla obu stron transakcji. Powstaje mniej dokumentów do wysłania i archiwizowania. Łatwiej też uniknąć błędów.

Jakie są wady faktur zbiorczych? To przede wszystkim odłożone w czasie płatności za towary i usługi. Kontrahent może otrzymać dany przedmiot na początku miesiąca, ale faktura zbiorcza będzie wystawiona nawet kilka tygodni później i sprzedawca będzie musiał poczekać na zapłatę.

Program Mała Księgowość

Program Mała Księgowość ma wszystkie funkcje potrzebne do prowadzenia księgowości małej lub średniej firmy. Możesz skorzystać z niego niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Wystawisz dzięki niemu faktury, zapłacisz podatek dochodowy i VAT, będziesz mógł zarządzać listą płac, kontrolować zobowiązania, amortyzować środki trwałe i korzystać z wielu, wielu innych funkcjonalności, których pełną listę znajdziesz na mk.rp.pl.

Przeczytaj więcej w kategorii Faktury.

Samochód prywatny w kosztach firmy – jak rozliczyć koszty używania prywatnego samochodu działalności gospodarczej?

0
samochód prywatny w kosztach firmy

Z prywatnych pojazdów najczęściej korzystają przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą. Teraz mogą odliczyć od podatku tylko część kosztów eksploatacji osobówki. Jednak, w niektórych sytuacjach możliwe jest ujęcie 100% kosztów eksploatacyjnych w KPiR. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jak ująć samochód prywatny w kosztach firmy.

Samochód prywatny w kosztach firmy do końca 2018 roku

Do końca 2018 roku przedsiębiorcy korzystali z tzw. kilometrówki PIT. Wydatki związane z używaniem samochodu prywatnego (niebędącego środkiem trwałym firmy) ujmowali w kosztach prowadzenia działalności gospodarczej. 

Kierowcy musieli przy tym pamiętać, aby te wydatki miały bezpośredni związek z działalnością gospodarczą, czyli były kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania/zabezpieczenia źródła przychodu. Nie mogli uwzględniać zakupu paliwa na prywatne potrzeby.

Właściciele firm obowiązkowo prowadzili szczegółową ewidencję przebiegu osobówki.

Nowe zasady rozliczenia korzystania z prywatnego auta obowiązują od 1 stycznia 2019 roku. Na czym polegają?

Ujęcie 20% kosztów eksploatacyjnych prywatnego samochodu w KPiR – zasada ogólna

Przedsiębiorcy, którzy wykorzystują prywatne samochody osobowe, mogą ująć w kosztach podatkowych 20% wydatków związanych z eksploatacją auta. Nie muszą przy tym prowadzić ewidencji przebiegu pojazdów.

Koszty obejmują m.in. wydatki na paliwo, opłaty parkingowe, wymianę opon, myjnię, wymianę płynu hamulcowego, badania diagnostyczne, czynsz za garaż, opłaty za miejsce postojowe, ubezpieczenia, serwis czy naprawy.

Zasady ujmowania w kosztach podatkowych wydatków poniesionych na prywatny samochód, reguluje  art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT).

Jeżeli przedsiębiorca jest podatnikiem VAT, to ma również prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego. Nierozliczony VAT plus kwota netto kosztów eksploatacji auta, jest umieszczany w książce przychodów i rozchodów.

Warto pamiętać, że w niektórych sytuacjach możliwe jest ujęcia w kosztach uzyskania przychodu wszystkich wydatków eksploatacyjnych.

Ujęcie 100% kosztów eksploatacyjnych pojazdu w KPiR – kiedy jest to możliwe?

Aby ująć w KPiR 100% kosztów eksploatacyjnych i 100% podatku VAT, osobówka musi być wykorzystywana wyłącznie w celach firmowych.

W takiej sytuacji należy udokumentować wykorzystanie pojazdu. Przedsiębiorca powinien prowadzić szczegółową ewidencję przebiegu pojazdu dla celów VAT. Kolejny obowiązek to złożenie deklaracji VAT-26 w urzędzie skarbowym.

W ewidencji powinien się znaleźć:

  • numer rejestracyjny samochodu;
  • dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
  • stan licznika przebiegu auta na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
  • wpis dotyczący każdego wykorzystania tego samochodu (obejmujący kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd-dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko oraz podpis osoby kierującej pojazdem);
  • liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Jeżeli przedsiębiorca wykorzystuje samochód tylko do celów firmowych, a nie jest podatnikiem VAT, to nie musi prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu, aby do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć 100% wydatków związanych z eksploatacją auta.

Przeczytaj więcej w kategorii Koszty.

Okulary na firmę – czy wydatek na okulary korekcyjne są kosztem przedsiębiorcy?

0
okulary na firmę

Właściciel firmy spędza codziennie godziny, wpatrzony w ekran komputera i czuje, że z jego wzrokiem jest coraz gorzej. Sprawdzamy, w jakiej sytuacji zakup okularów będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Kiedy można kupić okulary na firmę?

Optymalizacja podatków, czyli dopuszczalne prawem obniżenie daniny płaconej państwu jest jednym ze sposobów na zmniejszenie kosztów prowadzenia biznesu. Podatek zmniejszy m.in. zakup paliwa, smartfona czy komputera. Jednak czy w kosztach podatkowych można ująć okulary korekcyjne?

Okulary w kosztach firmy

Sprawdźmy najpierw, czym są koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów, o ile nie są one wyłączone przez przepisy (art. 22).

To oznacza, że przedsiębiorcy mogą zaliczyć do kosztów tylko te wydatki, które są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Muszą też wykazać związek przyczynowo–skutkowy pomiędzy kosztem a prowadzoną działalnością.

Wielu przedsiębiorców pracuje przed komputerem i może potrzebować okularów korekcyjnych. Argumentują, że okulary są im niezbędne do prowadzenia biznesu.

Okulary na firmę – czy okulary korekcyjne mogą stanowić koszty przedsiębiorcy?

Ustawodawca przygotował katalog wydatków, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, znajdziemy je w art. 23 ustawy o PIT. Nie ma wśród nich zakupu okularów korekcyjnych. Trzeba jednak pamiętać, że nie jest to lista wyczerpująca, czyli nie wszystkie wydatki są tam wprost wymienione.

Zazwyczaj kupno okularów nie powinno być uznawane za koszt podatkowy. Przemawiają za tym interpretacje organów podatkowych.

O tym, że zakupu okularów korekcyjnych nie można zaliczyć do KUP, usłyszał np. informatyk świadczący usługi w branży IT.

„Wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu przede wszystkim ochronę Pana zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym” – informował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (0112-KDIL2-2.4011.283.2023.1.WS). Tłumaczył, że to wydatek o charakterze osobistym, niezależny od prowadzenia działalności gospodarczej.

Są jednak wyjątki i w pewnych sytuacjach zakup okularów korekcyjnych można uznać za koszt firmy.

Przykładem może być sytuacja, w której okulary korekcyjne pełnią funkcję ochronną podobną do odzieży ochronnej roboczej i są niezbędne do wykonywania określonych zawodów. Decyzja zależy od indywidualnej oceny organów podatkowych.

Przedsiębiorca montujący instalacje energetyki odnawialnej pytał Dyrektora KIS o możliwość zaliczenia do KUP wydatków na zakup okularów korekcyjnych BHP (0113-KDIPT2-1.4011.476.2023.1.K).

Szef KIS uznał, że „jeżeli w istocie, jak jednoznacznie wynika z wniosku, nietłukące się, ochronne okulary korekcyjne BHP są Panu niezbędne przy wykonywaniu usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i są faktycznie wykorzystywane wyłącznie przy pracy na wysokości i przy korzystaniu z narzędzi niebezpiecznych, do których niezbędne jest użycie okularów ochronnych BHP, a w związku z Pana wadą wzroku, specjalnie wykonanych w wersji korekcyjnej, to wydatki z tytułu ich zakupu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania”.

Przedsiębiorca, który ma wątpliwości czy zaliczyć kupno okularów korekcyjnych do kosztów uzyskania przychodów, powinien wystąpić o indywidualną interpretację podatkową. Organy podatkowe rozważą jego sytuację i udzielą wiążącą odpowiedź.

Czy okulary blokujące niebieskie światło z ekranu dla przedsiębiorcy można wrzucić w koszty?

Organy podatkowe traktują zakup okularów blokujących niebieskie światło z ekranu podobnie, jak okularów korekcyjnych. W interpretacji urzędników taki zakup zazwyczaj nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów.

Tak było m.in. w przypadku właściciela sklepu motoryzacyjnego, który codziennie spędzał przed komputerem kilka, a nawet kilkanaście godzin. Ze względu na chorobę oczu został uznany za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym.

KIS uznał, że zakup soczewek okularowych z filtrem niebieskiego światła nie może być zaliczony w koszty uzyskania przychodu, bo to wydatek osobisty, który nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług.

„Zakup soczewek z tzw. filtrem niebieskiego światła ma na celu przede wszystkim ochronę Pana zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym (0115-KDIT3.4011.433.2023.1.AD)”. To oznacza, że osoba fizyczna jest zmuszona do zakupu okularów niezależnie od prowadzenia działalności.

Czy soczewki kontaktowe można wrzucić w koszty?

Zakup soczewek kontaktowych należ traktować, z punktu widzenia optymalizacji podatkowej, podobnie jak kupno okularów korekcyjnych.

Okulary dla pracownika

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi środki ochrony indywidualnej. Należą do nich także okulary i soczewki kontaktowe.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, pracownik może ubiegać się o zwrot pieniędzy wydanych na okulary, jeżeli (§ 8 ust. 2):

  • wykonuje pracę przy monitorze ekranowym przez co najmniej połowę dobowego wymiaru czasu pracy;
  • konieczność noszenia okularów stwierdzi lekarz podczas badań profilaktycznych.

Warto przypomnieć, że czas pracy pracownika nie może przekroczyć 8 godzin na dobę (art. 129 K.p), czyli refundacja kosztów przysługuje zatrudnionemu, który spędza przed komputerem przynajmniej 4 godziny dziennie.

Wspomnianego rozporządzenia nie stosuje się do m.in. kabin kierowców oraz kabin sterowniczych maszyn i pojazdów, systemów komputerowych na pokładach środków transportu, systemów komputerowych przeznaczonych głównie do użytku publicznego (§ 3 rozporządzenia). 

Przeczytaj więcej w kategorii Koszty.

Czym jest i jak liczyć staż pracy? Co wlicza się do lat pracy? Ile ich potrzeba, by przejść na emeryturę?

0
staż pracy

Długość stażu pracy ma decydujące znaczenie w kwestii przysługujących pracownikowi uprawnień. Sprawdziliśmy, jak obliczyć staż pracy oraz jak długość zatrudnienia wpływa na prawa pracownicze!

Staż pracy to istotne zagadnienie z punktu widzenia prawa do uprawnień pracowniczych, głównie do urlopu wypoczynkowego, ale również do emerytury, odprawy czy nagrody jubileuszowej. Warto zatem wiedzieć, w jaki sposób oblicza się staż pracy, jakie elementy się do niego wlicza, a których zupełnie się nie uwzględnia.

Co wlicza się do stażu pracy?

W kodeksie pracy na próżno szukać dokładnej definicji instytucji stażu pracy. W powszechnym rozumieniu za staż pracy przyjmuje się łączną długość okresów zatrudnienia. Okazuje się jednak, że czasami do stażu wlicza się również okresy, kiedy pracownik faktycznie pracy nie świadczył, ale należy je doliczyć, ponieważ tak nakazują przepisy prawa.

Do stażu pracy wlicza się przede wszystkim okres, w którym pracownik świadczył pracę w ramach stosunku pracy, a więc pracował na podstawie: umowy o pracę, powołania, mianowania, wyboru lub spółdzielczej umowy o pracę. Bez znaczenia jest tutaj wymiar etatu. Co do zasady, jeśli w danym okresie osoba pracowała jednocześnie na kilka etatów, to do stażu pracy wliczany jest tylko jeden z okresów.

Do stażu pracy wlicza się również:

  • okresy, za które sąd przyznał pracownikowi przywróconemu do pracy wynagrodzenie (jeśli pracownik zdecydował się wrócić do pracy);
  • okresy, za które przyznano pracownikowi odszkodowanie, ponieważ o czas ich trwania skrócono okres wypowiedzenia (jeśli pracownik został zwolniony z winy pracodawcy);
  • okresy, w których dana osoba prowadziła indywidualne gospodarstwo rolne lub w których pracowała w gospodarstwie małżonka;
  • okresy czynnej i zawodowej służby wojskowej;
  • okresy pobierania zasiłku dla bezrobotnych;
  • okresy pobierania stypendium dla bezrobotnego w trakcie odbywania przez niego szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego;
  • okresy pracy za granicą u zagranicznego pracodawcy;
  • okresy odbywania studiów doktoranckich (jeśli zakończyły się one uzyskaniem tytułu doktora).

Czego nie wlicza się do okresu zatrudnienie?

Nie ma możliwości, aby do stażu pracy doliczyć okresy, w których pracownik podlegał zatrudnieniu na innej podstawie niż stosunek pracy, a więc na przykład pracował na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej czy umowy o dzieło. Świadczenie pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej nie jest brane pod uwagę jako zatrudnienie w rozumieniu przepisów kodeksu pracy.

Prawa pracownika zależne od stażu pracy

Prawidłowe wyliczenie stażu pracy jest istotne, ponieważ od jego długości zależy dostęp do szeregu uprawnień pracowniczych. Wśród nich znajdują się przede wszystkim: prawo do urlopu, prawo do dłuższego okresu wypowiedzenia, prawo do emerytury, prawo do nagrody jubileuszowej oraz prawo do odprawy.

Prawo do urlopu

Zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem długość stażu pracy ma wpływ na wymiar przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego:

  • jeśli staż pracy jest krótszy niż 10 lat, to pracownikowi przysługuje 20 dni urlopu wypoczynkowego;
  • jeśli staż pracy pracownika jest dłuższy niż 10 lat, to ma on prawo do wykorzystania w ciągu roku 26 dni urlopu wypoczynkowego.

Prawo do dłuższego okresu wypowiedzenia

Długość przysługującego pracownikowi okresu wypowiedzenia uzależniona jest od stażu pracy u danego pracodawcy oraz okresu, na jaki została zawarta umowa o pracę:

  • 3-dniowy okres wypowiedzenia przysługuje pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na okres próbny, gdzie okres próbny jest krótszy niż 2 tygodnie;
  • tygodniowy okres wypowiedzenia przysługuje pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na okres próbny, gdzie okres próbny przekracza 2 tygodnie;
  • 2-tygodniowy okres wypowiedzenia przysługuje pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na okres próbny, gdzie okres próbny wynosi 3 miesiące;
  • 2-tygodniowy okres wypowiedzenia przysługuje pracownikowi zatrudnionemu u danego pracodawcy maksymalnie 6 miesięcy;
  • miesięczny okres wypowiedzenia przysługuje pracownikowi zatrudnionemu u danego pracodawcy więcej niż 6 miesięcy, ale mniej niż 3 lata;
  • 3-miesięczny okres wypowiedzenia przysługuje pracownikowi zatrudnionemu u danego pracodawcy minimum 3 lata.

Prawo do emerytury oraz świadczenia przedemerytalnego

Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobom, które nie osiągnęły wieku emerytalnego, ale są tuż przed tą granicą i straciły pracę z winy pracodawcy. Aby otrzymać świadczenie przedemerytalne, należy spełnić warunek wieku i stażu pracy:

  • świadczenie przedemerytalne przysługuje kobietom, które ukończyły 56. rok życia, a ich staż pracy wynosi minimum 20 lat, kobietom, które ukończyły 55. rok życia, a ich staż pracy wynosi minimum 30 lat oraz kobietom, które posiadają 35-letni staż pracy;
  • mężczyznom, którzy ukończyli 61. rok życia, a ich staż pracy wynosi minimum 25 lat, mężczyznom, którzy ukończyli 60. rok życia, a ich staż pracy wynosi minimum 35 lat oraz mężczyznom posiadającym co najmniej 40-letni staż pracy.

Wiek emerytalny w Polsce wynosi obecnie 60 lat dla kobiet oraz 65 lat dla mężczyzn. Aby otrzymać emeryturę, kobiety muszą posiadać co najmniej 20-letni staż pracy, a mężczyźni co najmniej 25-letni staż pracy.

Prawo do nagrody jubileuszowej

Nagroda jubileuszowa nie przysługuje wszystkim pracownikom. Ustawodawca uprawnia do niej następujące grupy zawodowe: nauczycieli, pracowników samorządowych, pracowników służby zdrowia, służby mundurowe, pracowników urzędów skarbowych, pracowników instytucji kultury i bibliotek oraz górników. Niekiedy pracodawcy samodzielnie ustalają zasady dotyczące przyznawania nagród jubileuszowych w ich firmach.

Nagrody jubileuszowe przyznawane są najczęściej po przepracowanych: 20, 25, 30, 35, 40 oraz 45 latach.

Prawo do odpraw

Odprawa pieniężna przysługuje pracownikom jednorazowo i stanowi rekompensatę za rozwiązanie stosunku pracy. Przy obliczaniu wymiaru odprawy bierze się pod uwagę staż pracy u danego pracodawcy:

  • odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia przysługuje pracownikowi zatrudnionemu u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;
  • odprawa pieniężna w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia przysługuje pracownikowi zatrudnionemu u danego pracodawcy krócej niż 8 lat;
  • odprawa pieniężna w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługuje pracownikowi zatrudnionemu u danego pracodawcy dłużej niż 8 lat.

Działalność gospodarcza a staż pracy

Okresu prowadzenia działalności gospodarczej nie wlicza się do stażu pracy. Oznacza to, że jeśli przedsiębiorca zdecyduje się pracować na etacie, to będzie traktowany, jak osoba nieposiadająca stażu pracy. Takie postępowanie mocno wpłynie na jego dostęp do uprawnień pracowniczych.

Podsumowując, długość stażu pracy ma wpływ na wymiar i dostęp do przywilejów pracowniczych. Wśród najistotniejszych z nich znajdują się: wymiar urlopu wypoczynkowego, prawo do emerytury oraz świadczenia przedemerytalnego i prawo do odprawy.

Przeczytaj więcej w kategorii prawo pracy.

Akcyza 2024. Kim jest podatnik akcyzy? Sprawdź, czy musisz zapłacić podatek akcyzowy

0
podatek akcyzowy

Prowadzisz zakład produkcyjny i wytwarzasz towary objęte akcyzą, importujesz towary podlegające akcyzie, sprzedajesz alkohol, papierosy lub paliwa – w każdym z tych przypadków jesteś płatnikiem akcyzy. Sprawdź, co musisz wiedzieć o tym podatku i jakie są jego stawki.

Akcyza jest formą podatku, który państwo nakłada na określone towary i usługi. To jeden z podatków pośrednich, obok VAT i cła. Akcyza ma zwiększyć dochody państwa, a jednocześnie regulować produkcję, sprzedaż i spożycie określonych produktów, np. tytoniu i alkoholu.

Podatek akcyzowy obejmuje różne kategorie towarów i usług, np. paliwa, energię elektryczną, samochody. Poszczególne produkty mają różne stawki akcyzy, które są określane na podstawie m.in. ich rodzaju, zawartości alkoholu czy emisji CO2. Państwo pobiera akcyzę zarówno od producentów, jak i od konsumentów.

Podatek akcyzowy – kto go zapłaci?

Akcyzę mogą płacić osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, które nie mają osobowości prawnej, a są odpowiedzialne za produkcję, import, sprzedaż lub użytkowanie określonych towarów i usług objętych akcyzą. 

Podatnikiem akcyzy będą m.in. producenci i importerzy towarów objętych akcyzą, sprzedawcy detaliczni oraz użytkownicy towarów objętych akcyzą (np. paliw do samochodów czy energii elektrycznej dla firm).

Podatek akcyzowy zapłacą również:

  • nabywcy wyrobów akcyzowych bez zapłaconej akcyzy – osoby lub podmioty, które nabywają lub posiadają wyroby akcyzowe, a nie opłaciły akcyzy w wymaganej wysokości (wykazała to kontrola podatkowa, kontrola celno-skarbowa lub postępowanie podatkowe);
  • ostateczni nabywcy energii elektrycznej bez zapłaconej akcyzy;
  • nabywcy lub posiadacze suszu tytoniowego bez składu podatkowego, którzy nie opłacili akcyzy od posiadanego suszu;
  • podmioty zagraniczne, które wysyłają wyroby akcyzowe;
  • osoby lub podmioty, które używają lub sprzedają wyroby węglowe w sposób niezgodny z przepisami;
  • osoby lub firmy, które pośredniczą w handlu tytoniem lub węglem i zużywają te produkty;
  • osoby lub podmioty prowadzące skład podatkowy i zużywające susz tytoniowy do celów innych niż produkcja wyrobów tytoniowych, lub wyrobów nowatorskich;
  • finalni nabywcy węglowi lub gazowi, którzy używają wyrobów węglowych lub gazowych do celów innych niż zwolnione od opodatkowania, jeśli nie można ustalić sprzedawcy i nie opłacono odpowiedniej akcyzy;
  • przedsiębiorstwa w spadku, czyli dziedziczone po zmarłym przedsiębiorcy, jeśli istnieje ciągłość działalności gospodarczej nieżyjącego podatnika.

Co, gdy obowiązek akcyzowy spoczywa na kilku podatnikach?

Jeżeli podatek akcyzowy ciąży na kilku podatnikach, to zapłata akcyzy związanej z danymi wyrobami przez jedną z osób lub firm, sprawia, że zobowiązanie pozostałych wygasa. Warto jednak pamiętać, że osoby i podmioty produkujące nielegalnie papierosy, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby nowatorskie, ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe. 

Kto zapłaci akcyzę za samochód osobowy?

W przypadku samochodów osobowych podatnikiem akcyzy są osoby i podmioty związane z importem, nabyciem wewnątrzwspólnotowym lub sprzedażą takich samochodów, a także osoby związane z rejestracją pojazdów na terytorium kraju oraz współwłaściciele. Ponadto podatnikami akcyzy będą nabywcy lub posiadacze samochodów osobowych niezarejestrowanych wcześniej na terytorium kraju, jeżeli nie można ustalić, kto dokonał wcześniejszej czynności podlegającej opodatkowaniu, a kontrola wykazała, że akcyza nie została opłacona.

Podatek akcyzowy – jakich wyrobów dotyczy?

Do wyrobów opodatkowanych akcyzą należą:

  • energia elektryczna,
  • wyroby węglowe i gazowe,
  • paliwa,
  • energia elektryczna,
  • napoje alkoholowe,
  • samochody osobowe,
  • susz i wyroby tytoniowe (papierosy, cygara, tytoń do fajek, cygaretki).

Podatek akcyzowy – stawki akcyzy

Stawki podatku akcyzowego wyrażane są w:

  • kwocie na jednostkę wyrobu,
  • procencie podstawy opodatkowania,
  • procencie maksymalnej ceny detalicznej,
  • kwocie na jednostkę wyrobu,
  • procencie maksymalnej ceny detalicznej.

Stawki akcyzy w 2024 roku wynoszą w przypadku:

  • benzyny silnikowej – 1 529,00 zł/1.000 l;
  • oleju napędowego – 1 160,00 zł/1.000 l;
  • gazów skroplonych do napędu silników spalinowych (np. LPG) – 659,00 zł/1.000 kg;
  • biokomponentów stanowiących samoistne paliwa – 1 160,00 zł/1 000 l;
  • energii elektrycznej – 5,00 zł/MWh;
  • alkoholu etylowego – 7 248,00 zł/hl 100% vol.;
  • piwa – 9,90 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu;
  • wina – 201,00 zł/hl gotowego wyrobu;
  • wyroby pośrednie (np. wina likierowe) – 424,00 zł od 1 hektolitra;
  • napoje fermentowane wyprodukowane przez małego producenta (produkcja nieprzekraczającą 1000 hl rocznie) – 50% standardowej stawki;
  • papierosów – 250,91 zł za każde 1.000 sztuk i 32,05% maksymalnej ceny detalicznej.

O ile wzrośnie akcyza?

W 2024 roku akcyza na niektóre wyroby zostanie podniesiona. Tak wynika z projektu ustawy budżetowej przyjętej przez rząd. Akcyza na napoje alkoholowe ma wzrosnąć o 5 proc., a na papierosy o 10 proc. Tym samym np. akcyza za jeden hektolitr czystego alkoholu etylowego sięgnie 7 610 zł (teraz to 7 248 zł). Podwyżka wynika z tzw. mapy akcyzowej, która przewiduje coroczne podwyższanie stawek podatku o 5 i 10 proc. (do 2027 r.).